Athenaei deipnosophistae Lib. IVI

291쪽

πάντας ευλαβουμένους - τῶν κυρίου ἀνάμασιν,

βεῖσθαι του ζην κόντας ἐκβηναι μόνον τε τον ἐν τειχ τηρ θάνατον ἀππασίως προιστασθαι, πεπεισμένους την ἀπώλυσιν - φυχῆς μετα της τῶν κυρίων γίγνε εσθαι γνώμης τούτοις - δόγμασιν μεῖς πει - μεθα. μῖν δὲ φθόνος ουδὲ εἷς λέσθαι επιτι των τριῶν ἔχειν κακῶν - γαρ ἐπι στασθε. ταλαίπωροι, - αἰ βαρεῖ χιὰ τιτι τροφά φράττουσι το ἀπεμ- νικον καὶ ου ἐῶσι την φρόνησιν ἐν αυτη εἶναι. 1 46. Θεόπομπος γουν ἐν πέμπτ' Φιλιππικῶν φησί τὸ γαρ ἐοθίειν πολλὰ καὶ κρέα φαγεῖν -- ὰν πι- σμους ἐξαιρε κιὰ τας ψυχας ποιεῖται βραδυτέρας, ορ- γης δε καὶ σκληρότητος καὶ πολλῆς σκαιοτητος ἐμπίμπλησι καὶ ο θαυμασιος δὲ πινοφω--γω ς ηδὐ1 μὲν ἀζαν σι- κάρδαμα φαγεῖ πεινῶντι, ὁ δὲ

κράτης δὲ καὶ πολλάκις κατελαμβάνετο διαπεριπατῶν ἐμέρας βαθείας προ τῆς οἰ-πις, καὶ προς τους π πιθανομένους τί τηνικάδε ἔλεσεν -- συνάγειν προς κ το δεῖπνον. μῖν δὲ αυτάρκης μερὶς ην αν παρ' υμῶν λάβωμεν, καὶ ου χαλεπαίνομεν-ς ἐλαπτον φερομενοι, καθάπερ ο παρ' υντικλείδη ιγκλης φησὶ γαρ --

τος ἐν τψ δευτέρω των Νόστων μετὰ τ συντελέσαι τους αὐλους φακλέα υρυσθέως θυσίαν τινὰ ἐπιτε .a D-τος συμπιτρι λη θέντα καὶ τῶν του Εὐ σθέως οἰώντας μερίδας ἐκάστω παραπιθέντω- τω δ' Ηρακλει ταπεινοτέραν παραθέντωνJ, ὁ Πρακλης ἀτιμάζεσθαι πολαβων ἀπέκτεινε τρεῖς των παίδων Περι- 158- φρυβιον πιμπυλο- ἡ τοι - ουν - ω μὸν ημεῖς , εἰ καὶ πάντα Ηρακλέους ζηλωταί.

292쪽

παυμένον,

φησὶ Σώφιλος ὁ κωροδιοποιός στωικον δέγμανιμως ἀρτυσει δῶ καὶ Ἀμων ὁ Φλιάσιος ἔφη b Zmώνειον γε φακῆν ψειν ς μη φρονίμως μεμήθη κεν - ου αλλως δυναμώ ura pomis, μη κατὰ την Ζηνωνειον, πησιν, ἔφη εἰς ι φακῆν αβαλλε δυωδέκατον κοριάννου.

καὶ Κράτης ν ὁ Θηβαῖος ἐλεγεμ προ φακῆ λοπάδ' αὐλω,

εἰς στάσιν αμμε βάλης. Xρυσιππος δ ἐν β περὶ οὐ καλου γνώμας τινας ημῖν εἰσφέρων - ίμη μί- ἐλαίαν ἔσθι' ακαληφην ἔχωμχειμῶνος ρα βολβοφακην βαβαὶ βαβαί. βολβοφακῆ δ' ἴσον ἀμβροσιε, ψυχους κρυοεντος. ὁ χαρίεις τε θεριστοφάνης ἐν Γηρυτάδρ ἔφη

πτισάνην διδάσκεις αὐτον εφειν η φακηνὴ καὶ ἐν Ἀμφιαράφωτις φακην ηδιστον ο νψιγιδορεῖς. Ἐλίχαρμος δ' ἐν Θιονύσοις χύτρα δε φακεας ηψετο. Ἀντιφάνης δ' υμίαις δ' ἐγίγνεθ' στι φακῆν ἔψειν μ' ἐδίδασκε των ἐπιχωρίων τις εἷς. οἶδα δὲ καὶ την δυσσέως οὐ φρονιμ-άτου καὶ συνετ-άτου ἀδελφην -- κα--ένη ν, μαλλοιφνὲς Καλλιστὼ ὀνομάζουσιν, ώς ἴστορεῖν Μνασέαν τον Πατρέα εν τρίτω υρωπιακῶν φροι υσίμαχος τρίτω Νόστων. 48. 'Eπὶ τρυτοις γελάσαντος πάνυ κ προν

293쪽

284 περὶ τῆς φακης πολυμ αν ἀλλ υμεῖς γε, ἔφη, οἱ απὸ τῆς - λης Αλεξανδρείας - Πλουταρχε , συντροφοί ἐστε τ- φακίνωβρώματι καὶ πῆσα μῶν ἡοπληρης ἐστὶ φααί-- ων καὶ Σώπατρος ο φάκως παρωοὐ μεμνηται ἐν δράματι Βακχίδι λέγων Οὐτως ου ἐν δυναίμην εἰσορῶν χαλκηλατον μέγαν κολοσσον φῶμνον αρα ν ἐποίειν. μεὶ τί λ βροτοῖσι, κατὰ τον --αιμί - γρ -

1 ματικωτατε, πλU δυοῖν μόνον,

μη ρος ἀκτῆς πώματος ν δρηχόου;

απερ πάρεστι κάὶ πέφυχ μῆς τρέφειν.ων Ου ἀπαρκεῖ πλησμomi' τρυφfγέ τοι αλλων ἐδεστῶν μηχανὰς θηρευομεν. 1 --αλλοις δέ φησιν ὁ σκηνι- ουτος φιλόσοφος ἀ- μετρία βιοτα μοι σωφρονος τραπεζης, τὸ ν άκαιρον απαν τόδ' υπερβάλλον τε '

προσειμαν.

καὶ ὁ Σωκράτης ν ἔλεγε τομαλλον ἀνθρωπον δια-

αντ- αποτριμμέν' ἔλεγεν, εἴθ' δυνάμην πιι τρογαοτέρα τρίψας της πείνης καὶτης ἐνδειας, σαπέ-Eυριπίδης δ' ἐν Ἀδεισι περὶ του Καπανέως φησί

ουδέν τι μεῖζον ειχεν η πένης ἀνη , ψέγων τραπέζαις εἴ τις ἐξογκοῖτ' αγαν, ταρκουν δε ανων - γαρ ἐν γαστρος βορρω ' χρηστον εἴναι, μέτρια δ' ἐξα-- ἔφη

οδον ὁ καλος μύσιαπος διαγράφει ἐν π περὶ τών μὴ

294쪽

b πίπτουσι ποος το ἀργυριον στε στορη θαι προς τῆτε - τινα με καταπιόντα - λίγους χρinmiso vi/M, , --ἐτερον --Mπιν εχ τινα χιτωνα καὶ ἐνδυντ αυτον ἐπισκηψαι τοῖς οἰκείοις θάψω ου- τως, μητε καυσαντας - θεραπευσαντας. ουτοι γαρκο ὶ οἱ τοιούτοι μονονουχὶ βοῶντες αποθνη Προυσινώς -τε πηρήδονὰς τοιάσδ' ἔχει, ου παῖδες ἐν δόμοιο , οὐ φίλος - θρ,οῖας υ νά - δώμασιν κεκα μένοι.

Κυπρις τοιουτον ὀφθαλμοῖς ορα,

οὐ θαυμ' ἔρωτας μυρίους αυτην ἔχειν. τοι τη τις ἐν η φιλ ποματία παρα ἐς τό τε περὰ η υνάχαρσις, πυν νομένου τινος προς τί οἱ κλληνες χρῶντα τω ἀργυρίω, εἶπε προς το αριρμεῖν. O in1 δ' ἐν τῆ μυτου πολιτεία νόμασμα εἶναι --

καὶ κακῶν πραγματείαν νεανίσκον νησί τινα ε της

'Iun/ίας σφόδρα πλουσιον ἐπιδημη - ταις θη ναις πορφυρίδα ημφιεσμενον ἔχουσαν χρυσα κράσπεδα

295쪽

A. ἰδοὐ κυλι σοι καὶ τράπεζα καὶ φακοί. μη μοι φακους - τον ι - γαρ ηδομαι. ην γα τράγἴ τις του στόματος οζε κα- . si ἐπεὶ ουν δια τουτο φυλάττονται οἱ σοφοὶ ουτοι τους

φακούς, ἀλλ ημῖν γε ποίησον δορῆναι αρτον, μεθ' ων μηδὲν των πολυτελῶν, ἀλλα καν Ο πολυθρυλη-

των δὲ πάντων και ἐπὶ τῆ γχω μάλιστα ἀπαιδευ- , τοί ἐστε, ἔφη, ανδρες δαιτυμόνες - ἄν ηιπιόσκοντες βιβλία α μόνα παιδευε τους γε ἐπιθυμουντας, o,ishκαλῶν λέγω δε τα ίμωνος του πυρρωνείου των σίλ- λον ουτος γάρ ἐστιν - καὶ του κόπου μυιο- - ἐν τω δευτέρ' --σαλ- λέγων Ουτως, ουτε μοι η τεῖ. ζ ανδάνει ουτ καρυκηη Λυδῶν, λιτη δὲ καὶ αυαλον ἐνὶ κόγχ' Ἐλλη - η πα- περ Θρυ-- οι ς. διαφορων - ουσῶν καὶ των ἐκ Τέω μαζῶν ως

καὶ των λ ,δίων καρυκῶν, προκρίνει αμφοτέρων ο μμων τον κόγχον.

296쪽

Δ 287 παραινέσω δὲ σφῆν τι βούλομμα σοφόν

-- φακην ἔψητε, μη 'πιχεῖν μυρον. καὶ ὁ Σώπατρος δέ - τα νυν μέμνησαι, ἐν κυψ

Iθακος υδυσσευς τουπὶ τῆ φακῆ μυρον Κλέαρχος δὲ ὁ ἀπο- περιπάτου εν τοῖς περὶ παροι μων - παροφίαν ἀναγράφει, π-φακῆ μυρον, ης μέμνηται καὶ ὁ ἐμος προπάτωρ Βάρρων ὁ Μενίππειος ἐπικαλουμενος ' καὶ οἱ πολλοὶ των γραμματικῶνδεοτων --κῶν - ὁμιλήσαντες πολλοῖς ἐλληνικοῖς ποιηταῖς καὶ προαφεμιν - ἴσασιν μεν φεν ο Θάρρων το ἰαμβεῖον. συ δέ-οι δοκεῖς - --κ τουτωγαρ χαίρεις τλονόματι οὐ λέγων ο ἐκ γενετη σε η κέκλατ- κατὰ τον συν ψω- i5 εἶναί μοι καλός τε μέγας τε, ου ἐπιστάμενος οτι κόγχος παραπρη- μνήμης τετυχηκεν 'Eπιχαρμ εντε Σωτῆ καὶ ὐγοις υνυφάνει τε, κωμικω, ς

υποκορι--ψτερον αυτον νόμασεν ἐν Γάμω ουτως κογχίον τε μικρον ἀλλῶντος τε προστετμημενον.

ἐξῆμαρπάσας τον λόγον ὁ Μάγνος, ο μεν πάντ' αρι- M, , ἔφη, αρηνσιος ωος καὶ καλῶς ἀπηντησε μγάστριδι κυνὶ περὶ του κόγχου. γὼ δε κατὰ του του Παφίου Σωπάτρου Γαλάτας, παρ οἷς ἐθος, στίν, ἡ αν προτέρ μετι ἔν-- πολέμοις λάβωσι, μειν τοῖς θ εοῖς τους αἰχμαλωτους τους Γαλάτας μιμουμενος χγῶ κατ--σειν ηυξάμην τοῖς δαήμοσινι αλεαπι-- Wiς τῶν παρε πεπραμμένων. καὶ μην φιλοσοφεῖν φιλολογεῖν, ἀκηκοὼς ν 'ας ἐπιμελῶς καρτερειν αἱρουμένους, τηρο σωραν έμ- νψμαι τῶν δογμάτων,

297쪽

οι-ς ἐκείνως ζηλοῖς, περνῶν φημὶν Ἀντι φανης μὲνloi ἐν Μνημα τι τάδε των πυθαγοριστῶν δ' ἔτυχον αθλιοί τινες ἐν ἡ χαράδρα τρώγοντες ἄλφα καὶ κακὰ τοιαυτα συλλέγ Μαες ἐν τω κωρύκ καν τ' κυρίως Κωρυκω δ' ἐπιγραφομένω φησί πρῶτον μὲν σπερ πυθαγορίζων εσθίει ἔμψυχον ουδέν, πλείστης τοὐβολουμάζης μελαγχρη μερωα λαμβάνων λέπια

Αλεξις δ' ἐν Ἀραντίνοις , οἱ πυθαγορίζοντες γάρ - ἀκουομεν, ουτ οφον ἐοθίουσιν - αλλ' -δε ἔν ἔμψυχον, ἀλωτ υχι πίνουσιν μόνοι. B. 'Επιχαριδης μεντοι κυνας κατεσθίει, των πυθαγορείων εἷς - αποκτείνας μὲν ουν ου ἔτι γαρ ἐστ' ἔμψυχον. προελθών τέ φησι πυθαγορινοὶ καὶ λόγοι λεπτοὶ διεναευμένοιι τε φροντίδες τρε - ἐκεινους. - M καθ' ημέραν τάδε, αρτος καθαρος εἷς εκαπέρω ποτηριον υδατος τοσαυτα ταμα. R δεσμωτηρίον λέγεις δίαιταν πάντες,-- οἱ σοφοὶ

Μελανιππίδη ταῖρός ἐστι καὶ Φάωω

298쪽

καὶ Φυρόμαρος καὶ ἀνος, ο δι' ἡμέρας δειπνολι πέμπτης ἀλφίτω - τῶν μία ;η δ εστίασις ἰσχάδες καὶ στέμφυλα καὶ τυως ἔσται ' ταυτα γὰρ θυειν νόμος τοῖς πυθαγορείοις. B. νη- πετο-ουν

καὶ μετ' λιγαωε λ πομεδε - μικροσιτιαν ρύπον 53. Toύτων πιεῖς ἀφιλόσοφοι, ουδεν ἀσκεῖτε, ἀλλα καὶ το πάντων χαλεπωτατον λαλεῖτε περνών οὐκοωοπε, καὶ κοσμίως ἐσθίοντες ποιεῖτε τὰν ἐνθεσιν κατα τον ηδιστον Αντι-ini' ουτος γαρ ἐν Αροοτετιμ

κοσμίως ποιῶν την ἔνθεσιν

χειρα, καθαπερ αἱ γυναῖκες, κατέφαγεν πάμπολλα καὶ ταχύτατα ' ἐξον κατα τον αυτον τουτον ποπιν ἐν Θομβυκωλέγοντα δραχμης νήσο-- τας προσφόρου μυτροφάς, σκορύδια, τυρόν, κρόμμυα, κάππαριν. μονδαπαντα ταμ' ἐστὶ ν δραχμης 'Αριστοφῶν δ' ἐν Πυθαγοριστῆ προς των θεων οἰδμεθα τους πάλαι ποτὲ -- πυθαγοριστας γινομέν-ς οὐ- μπανη φορεῖν τρίβωνας ηδέως; ουκ ἔστι τούτων ουδέν. ώς ἐμοὶ δοκεῖ αλλ' ἐξ ανάγκης, - ἔχοντες οὐδὲ εν, ης εὐτελείας πρόφασιν ευρόντες καμνορρος ἔπηξαν τοις πένροι χρησίμους.

299쪽

i νυκτιλαθραιοφάγοι, νυκτιπαταιπλάγιοι, μειρακιή ξαπάτια καὶ συλλαβοπευσιλαληπαί, δοξοματιτιοσοφοι, ζηταρετησιάδαι. 54. 'Αρχέστρατος δ' ὁ Γελῶος ἐν τῆ Γαστρολογία,

νειαν λογso ZOῶτο ποιουντες ετ δε την Σφοδρίου

του κυνικου τέχνην ἐρωτικην καὶ τὰς Πρωταγορίδου ἀκροάσεις ἐρ-- , Περσαίου τε του καλου φι-σόφου συμποτικους διαλόγους συντεθέντας ἐκ τῶν Στίλπωνος καὶ Ζηνωνος πομνημονευμάτων ἐν οἷς γε ὁπως - μη κατακοφηθῶσιν οἱ συμπέται, κώνοπως ταῖς ἐπιτυμ ραπτέον πνέκα τε εἰσακτέον --λλαίους καὶ τὰ ωραίας εἰς το συμπόσιον , καὶ πότεαυτους προσδεκτέον-ραζομενους καὶ πότε παραπεμ- β αττέον λυπερορῶντας, κοὰ περὶ προσοψημάτων λιπερ αμων καὶ περὶ των α - μα τε περιερροτερον περὶ φιλ)ὶματων εἴρηκεν ὁ Σωφοονίσκου φιλοσοφῶν,ος περὶ ταsτα την μενοιαν αεὶ στρέφων, πιστευθείς, - -1 Ἐρμιππος, - Ἀντιγμου --υκροκόριν-- θον, κωλοτιζόμενος ἐξέπεσε καὶ αυτης της Κορινθον καταστρατηγηθεὶς υπο ου Σικυωνίου Ἀράτου. o,oότερον ἐν τοῖς διαλήγοις προς ' νωνα διαμιλλώμεν ,

300쪽

ως ὁ σοφος πάντως - εἴη καὶ - τηγὸς ἀγαθος, μόνον τολο δια των ἔργων διαβεβαιωσάμενος ὁ καλος του μ' -- οἰκιτιευς χαριέντως γαρ ἔφη Βίων ὁ ρυσθενίτης, θεασάμενος--- χαῖαν εἰκαμα ἐφ'

ο ἐχειν Περσαῖον Ζηνωνος οἰκιτιέα γαροντως οἰκετης γεγονὼς τοsZνωτος, ως Νιο- ὰ Νικαευς ἱστορεῖ ἐν τῆ περὶ των φιλοσόφων στορία και Σωτίων ὁ Ἀλεξανδρευς ἐν ταῖς διαδοχαῖς δύο δὲ οσυγγράμμασι του Περσαίου apri φαμεν της σοφης ταύτης πραγματείας τοιοῶτον ἔχουσι τουπίγραμμα

συμποτικῶν διαλογων.

55. τηνσίβιος δ' οααλκι- ο Μενεδήμωγνωρ μος ως φησιν υντίγονος ὁ Καρυστως ἐν τοῖς βίοις, α ἐρ-γὶθεὶς πο τινος τί περιγεγονεν ἐκ φιλοσοφιας αυτω ἔφη, ἀσύμβολος οειπνεῖν δῶ καὶ ὁ Προν που προ απιτον ἔφη δειπνομανές, νεκροφομματ εχων, κραδίην δ' ἀκύλιστον. δ ευστοχος ο Κογγίβιος καὶ χαρίεις περὶ το γε- 163λοων δι καὶ πάντες αὐτον ἐπὶ τὰ συμπόσια παρεκάλουν , ουνωσπερ συ κυνικέ, ὁ μηδέποτε ταῖς χα- ρισιν αλλ' ουδὲ ταῖς μούσαις θύσας φυγομα γοεισε σαχὶ τους σοὶ παραπλησίους Ἀρετη μνῆ παρα- πι- ται - φησι Μνα--ης- μυωνιος ἐν ἐκ γράμμασιν

αδ' ἐγὼ ἁ τλάμων ἀρετὰ παρὰ τῆδε κάθημαι

αδονα, αδεσχίστως κειραμένα πλοκάμους, μον*χει μεγάλω βεβολημένα, εἴπερ απασιν οb ἀ κακόφρων τερψις κρέσσον μοὐ κέκριται. των δ ο κωμικος ἐν Ἀνδροφήνφ φροί