Athenaei deipnosophistae Lib. IVI

301쪽

292 Δ

τους ἀγαθου--- ου διδοντας ουδὲ εν, τους τον φρόν μον ζητοὐντας ἐν τοῖς περιπάτοις αιθροα λάπτωρ, δια τί συμβολα ἔχων νηφεις; τί τηλικουτον αδικεῖς τους θεους; τί τἀργυριον, ἄνθρωπε, τιμιώτερον

τον γαρ γεωργον καὶ τον ἔμπορον κακοῖς.

ἐγὼ δε τὰς προωδους μηθ'έων καλὰς ποι λέπειθ λοθεν περιάγεις την ληκυθον

καταμανθάνων τουλαιον Ἀστε περιφέρειν

τερον ουδέν' ὁ Πμων σου φησί περὶ του κυνος τουχθαλαττίου ἱστορῶν γράφει και αὐταἀλλ' - πολλοὶ ἴ- σι -- τόδε θεῖ- ωψμ -δ' - ειν ἐθέλουσι νίσοι κεπφαττελεβω η υχην κέκτηνται θνητῶν εωνὰ ἀποπληκτοι,ώς ἀνθρωποφάγου του θηρίου οντος απας δὲ ἰχθυς σάρκα φιλεῖ βροτέην, - που πιι κώμη ωστε πρεπε καθαρῶς οπόσοι τάδε μωρολογουσιν τοῖς λαχάνοις προσάγειν καὶ προς Θώδωρον μυουτον σωρον ἐγκραπέως με τ' ἐκείνου πυθαγορίζειν - ην δ' ὁ Λιόδωρος οὐτος- μεν γένος 'Aσπένδιος, πυθαγορικος δὲ δοξας εἶναι μῶν των κυνικῶν τροπον ἐζη, κνων κοὰ μπῶν καὶ ἀνυποδητῶν μενο ἀπυθαγοριῶν - της κόμης ἔδοξαν ναί τινες, ἀπο--οδωρου προαχθεν ως φρονι ν Ερμιππος. ψαιος δ'

302쪽

Δ293ὁ αυρομενίτης ἐν τη ἐνάτη των ἱστοριῶν περὶ αυτου γράφει ουτως -δώρου του τὸ γένος Ἀσπενδίου την ἐξηλλαγμένην εἰσαγαγοντος κατασκεπιν κάὶ τοῖς πυ- θαγορείοις πεπλησιακεναι προ-οιηθεντος προγον ἐπιστέλλων ο Στρατόνικος ἐκέλευσε τον ἀπαίροντα το

υβρεώς τε περιστάσιμον στοαν χροντι

Πυθαγόρου πελάτη Σωσικράτης δ' ἐν τρίτ' φιλοσόφων διαδοχης βα- ἡ πωγωνι χρη- σθια τον Θιόδωρον --u καὶ τρίβω-

ἀναλαβεῖν κόμην τε φορῆσια, κατά τινα τυφον την ἐπιτηδευσιν ταυτην εἰσαγαγόντα των προ αυ-s

164 πυθαγορικῶν λαμπρῆτε ἐσθη χ αμφιεννυμι - καὶ λουτροις καὶ ἀλείμμασι κουρα τε α συνηθει χρωμ δεο

κειαν ἀμ-ζεσθε καὶ - των δείπνων εὐτελη τί ἐνταυθα παραγίνεσθε μηδε κλν θεο/τες; ἡ εἰς αGωτιον μαγειρικα σκευ καταλέγειν μαθησόμενοι φώς τον ο ογένους Κεφαλίωνα ἀποστοματι-ντες κιχτα γαρτον Σοφοκλέους κηδαλίωνα ἐστέμαστιγίαι κέντρωνες ἀλλοτριοφάγοι. οτι δ' υμεῖς οἱ φιλόσοφοι περὶ τα δεῖπνα ἀεὶ τον νουν

ἔχετε, δέον υ ἐπι-- τι αἰτῆσαι η ἐπε-υν τι, b --ωναῶν βρωμάτων ουδὲ γαρ χαριτογλωσσεῖν ημῆς θεμις ψηλον ε ών καὶ 'Ἀλεξις ἐν φ ἐπιγραφο- μέν' ίνμωτπεῖ υποτίθεται δὲ τον φακλέα παρὰτ--νωπαιδευόμενον, καὶ κελεωσθέντα -ο βιβλίων πολλῶν παρακειμένων λαβόντα ἐντυχεῖν ' ἐκεῖνος δ' ορψαρτυτικον λαβὼν βιβλίον ἐν χεροῖν περισπουdάστως ἐκράτει λέγει δ' -τως ὁ Λίνος

303쪽

βιβλίον

ἐντευθεν τι βούλει προσeλθων, παῖ λαβέ, ἔπει ἀναγνώσει, πάνυ γε διασκοπῶν

ἀπο τῶν ἐπιγιγ --- ἀτρέμα τε καὶ σχολῆ, Dρφευς μεστιν, Ῥοωδος τραγωδία,

'Eπίχαρμος πιμηρος, μιρίλος, συγγράμματα παντοδαπά. δηλώσεις γαρ υτ τη- σιν έαὶ αἱ μαλισθ' ωρμηκε - τοττὶ λαμβ si AIN. δεῖξον τί ἐστι πρῶτον. - οψαρτυσία,1 ως φησι τουπίγραμμα. AIN. φιλόσοφύς-- ζευδηλον ος παρεὶς τοσαντα, μματα αρμου τεχνην ἔλαβες - ὁ Σῖμος δ' -ὶ etsi dAm. μάλ ευφυης ανθρωπος. ἐπὶ τραγωδίαν ἄρονα νῶν, καὶ τῶν ιὰν ποκριτῶν πολυra Aι - δεστιν οψοποιός, ει δοκεῖ τοῖς χρωμένοις, τῶν δ' ὀψοποιων υποκριτης. βουλιμός ἐσθ' ανθρωπος - ὁ τι βουλει λεγε. πεινῶ γάρ, ευ τουτ' ωθι. 58. απιτα του Μάγνου ξης σιαταδραμόντος ἀπο- α βλέψας ο υνουλκος εἰς ους παρόντας των φιλοσόφων ἔφη εἶδες την θασίαν αλ- οἷ' αττα μυζει; λ -- νταχεως ἀπετίσιο καὶ παραχρῆμα

ου μεντοι παρα κωφον ο τυφλος ιοικε λαλησαι,

α λ ο Κρατῖνος ἐν τοῖς 'Αρχιλόχοις εφφ ἐπιλανθα ο- μενος γὰρ ἐν οἷς ποιεοπι δικαστηρίοις τῶν καλῶν ἰάμβων αυτου τὰς ἐπιδείξεις, πο της ἐμφυτου γα- στρ μαργίας καὶ ηδυλογίας κολάβρους ἀναγινώσκει καὶ μελη πάραυλα κἀκρότητα κέμβαλαω καὶ μετὰ ω καλὰς ταύτας ἀμα πισολογίας περιέρχεται ετὰς οἰκίας, ἐξετάζων οπ0υχεῖπνα λαμπρὰ παρασκευά-

304쪽

καὶ νυν πορίζεταί γε τὰ δεῖπν' ἀσύμβολα -- γαρ ἐστινὰ κέραμος μισθώ - ο τοῖς μαγείροις, ευθυμωθινοῶ ἔστηκεν ἐλθών ' καν ἰδι μισθουμενον 16b εἰς στίασιν, του μαγείρου πυθόμενος τον ἔστι--α, της θυρας χανωμένης αν ἐπιλάβηται, πρῶτος εἰσελήλυθεν. οκνεῖ δ' ἀνηρ ουτος, καθάπερ καὶ ὁ καλὸς Μάγνος, καὶ περορί- αποδημί- ποιεῖ-- της γα-

σαρος χάριν , ς λαυτος ελεξις ἀρτιεν ἐν Συνα,το-

θνησκουσιν

ἐπὶ δεῖπνον εἰς Κόριν ν ἐλθὼν χαιρεφῶν--ομήδη γαρ πέτεται διαποντιος -- τι ἀλλότρι' ἐσθίειν ἐστὶ γλυκύ.l, καὶ Θεόπομπος 1 ἐν υδυσσεῖ ἔφη

ριπίδου ταρ ἐστὶν - κακῶς εχον, τἀλλοτρια δειπνεῖν τον καλῶς ευδαίμονα.59. Γελασάντω - πάντων ἐπὶ τ τοις λουλπιανος ἔφη, πόθεν δε καὶ 'δυλογία τοῖς ηδονικοῖς

τούτοις αμαρτολόγοις προς ὁ ο Κύνουλκος, ἀλλ ω χοιρίον εὐάρτυτον, Φρύνιχος ὁ κωμφδιοπιγιος ἐν Ῥ' ιάλτr μνημονεύει του ηδ υλπου δια τούτων ἔστιν δ' αυτούς γε φυλάττεσθαι τῶν νυν χΠλεπώτατον ἔργον ἔχουσι γαρ τι κέντρον ἐν τοῖς δακτυλοις, μισάνθρωπον ανθος ηβης' εω δυλογοῶσιν αὐγοι ἀεὶ κατα προ ἀγορανπειγόντες,

305쪽

- μεγάλας ἀμυχας καταμυξαντες καὶ συγκέ---το δὲ χαριτογλ--ν Αἰσχύλει εἰρυιεν ἐν Πρυ-εῖ γνώσει δε τάδ' ως ἔτυμ ουδὲ μάτην

χαριτογλωσσεῖν ἔνι μοι. di πάλιν τε εἰπόντος τορ λατιανου, τίνα δ' ἐστίν, ανδρες φίλοι, α μαγειρικα σκευη τούτων γα ἐμνημόνευσαν ἐν τοῖς ἀρκαδικοῖς δείπνοις μνημπήξιωμένων. πιῶ - ἀσώτιον κοὐ κεῖται ἀσωτους -- οἶδα λα- Wους ενα μὲν ου μνημονεύειυλεξις ἐν Κνιδίαο ιοδωρ0ς Ουπίτριπτος , ετεσιν δύο σφαιραν ἀπεδει4 την παπραν οὐσίαν--τως ἰταμώς απαντα κατεμασήσατο.

ἐν δὲ Φαίων φησί

-οσραν ποί γε τη. πατρωαν - αν ουτ συνεστρόγγυλεν ἰταμῶς και ταχυ.

60. Kαὶ Κτησιππος δ' , ψρίου υἱὸς, τοσουτονηλθεν ἀσωτίας ὁ καὶ τοὐμματος του πατρός, εἰς α δ οἱω Λχω χιλίας ἀ-λάκων δραχμάς, τοῖς λίθους πωλγαι εἰς τὰς ηδυπαθειας Λίφιλος γουν ἐν τοῖς πναγίζουσί φροιν

εἰ μὴ συνήθει Φαιδίω γ' ἐτύγχανεν

ὁ λαβρίου Κτησιππος, εἰσηγ*ώμηνω νόμον τιν' ουπιαχρηστον, ς εμοὶ δοκει, τυπι τελεσθῆναί ποτ' αυτῶ του πατροῖτο μνημα κατ' ἐνιαυτον ἔνα λίθου

306쪽

καίτοι νεος ποτ' ἐγενόμ ν κἀγώ, γυναι' ἀλλ' ου ἐλουμην πεντάκις της μερ ς τ' ἀλλα νυν οὐδὲ χλανίδ' Aro' ουδὲ μυρον χον, ἀλλα νον καὶ βάψομαι καὶ παρατιλοὐμα νη Βία και γενησομαι οπιη γιππος, ο- ανθρωπος, ἐνωλθήχων', απαξαπαντας, ου γαλουν την γην μόνην. - ουν δια την πολλρο ταυτην ἀσωτίαν καὶ κιναιδία - νομα αὐτου παρ- inmitis mos is ἀτελειων χρην δὲ τους - παπρφα καπεδηδοκότας κατα τον Μενάνδρου μύκληρον ουτως κολάιεσθαι.

τοῖς νουν ἔχ)ουσι κτημα πολλου τ' αξιον Μώς δν ἐχρην, εἴ τις πατρωαν παραλαβων γῆν καταφάγοι, πλεῖν τουτον δη δια τέλους καὶ μηδ ἐπιβαίνειν γης ῖν ουτως μετοοῖον παραλαβὼν ἀγαθον ου ἐφείσατο. Πυθοδοι - δέ τινος ἀσώτου μνημονευει Ἀξιό ανικος ἐν Ἀρρηφῆ -τως ο Πυθόδηλος --ὶ ὁ Βαλλίων προσέρχετ' ἐπικαλουμενος, --υσὶ ἐξοπισθεν η σοφωτάτη Πολύευκτον ν μαξανδρίδης ἐν Ἀφε --δωνοροι κεκληγε- φροί . B. διλα, προς πωτως;

307쪽

ωσπερ Πολυευκτος ὁ καλ- λοδ τ . ἀλλ' υτι Θεόπν - ἐν το δεκάτη των Φιλιππικων, αφ' ης τινες τὸ τελευταῖ--χωρώσαντες ἐν Ἀστὶ τὸ τῶν Ἀθηνησι δημαγωγῶν , υβουλόν φησι νδ ιμαγωγον ασωτον γενεσθαι τῆ λεξει δὲ ταυτη ἐχρημοσατο ' καὶ τοσουτον ἀσωτί καὶ πλεονεξία διενθνοχετο μι--τουπαρ πιαίνων, -- ο μὲν περὶ μέσω - 1 σεις εἶχε μόνον ἀκρατῶς, -των Αθηναίων καὶ τας προσοθους καταμισθοφορῶν διατετέμ-εκε καλλίστρα--- φησὶν ὁ Καλλικράτως δημαγωγος καὶ αὐ - προς μὲν τας δονὰς ην ἀκρατής, τῶν δὲ πολυτικῶν

πραγuttτων ην ἐπιμελης περὶ δὲ των Ἀραντιιων 1 ωτορῶν ἐν τρ δευτέρα πεντηκοστῆ τωνάστορι- ράφει ουτως ' η πόλις η τῶν αραντίνων σχεδον καρ' ἔκαστον μην βουθυ- καὶ δημοσίον τιάσεις πο- Ἀται, τὸ δὲ των ἰδιωτῶν πληθος ἀεὶ περὶ συνουσίας καὶ πόα- ωτί λέγουσι δὲ καί τινα τοι το λόγον - οἱ Ἀραντῖνοι, τους - αλλοπις ανθρώπους δια - φιλοπονεῖσθαι καὶ περὶ τας ἐργασίας διατρίβειν παρασκευάζεσθαι ζῆν αυτοῖς δὲ διὰ τὰς συνουσίας καὶ τὰς ηδονὰς ου μέλλειν, ἀλλ' ηδη βιῶναι.'62. Περὶ δὲ ης μαίας κost mos βίου Φιλίππου

ίοτοριῶν ὁ Θεοπομπος τάδε γράφει Φίλιππος ἐπεὶ 167 ἐγκρατης πολλῶν ἐγένετο χρημάτων -- ανάλωσεν αυτὰ ταχέως, αλλ' ἐξέβαλε καὶ ἔρριψε παντων --θρωπων κάκιστος ἀλοικονόμος οὐ μόνον αυτος ἀλλαμ καὶ οι περὶ αυτόν. πλως - ουδεὶς αυτῶν ηπίστατο ζῆν ὀρθῶς ουδὲ θωφρον- Mκεῖν οἰκία . του δ' αυτὸς αἰτιος ν απληστος καὶ πολυτελη ων, προχεί-

308쪽

ρως απαντα ποιῶν καὶ κτώμενος καὶ ιδους στρα- τι- ὶ γαρ ων λογίζεο rix τα προσιόντα κάντἀναλισκόμενα δι' ἀσχολίαν Ουκηδυνατο ἔπειτα ὁ Ἀζετα l, ροι αὐτου ἐκ πολλῶν τόπων ησαν συνερρυηκότες , οῖ

μὲν γαρ α αυτης της χωρας,οῖ δ' ἐκ Θετταλίας, ο δ' ἐκ τει αλλης Ἐλλάδος ου ἀριστίνδην ἐξειλεγμένοι,

ἀλλ' εἴ τις η εν τοις Ελλησεν το ς βαρβάροις λά- σταυρος η βδελυρὸς η θρασυς τον τροπον πυτοι σχε- δον απαντες εἰς Μακεδ-- ἀθροισθέντες λατροι Φιλίππου προσηγορευοντα εἰ δε η καὶ τοιουτος τις οἐληλυθει ἀπὸ του βίου καὶ της διαίτης της μακεδονικης ταχέως ἐκείνοις ομοιος ἐγίνετο. τα μὰν γαρ οἱ πό- λεμοι καὶ αἱ στρατεῖαι, γα ὁ θ καὶ αἰ πολυτέλειαι θρασεῖς αυτους εἶναι προετρέποντο καὶ ζη μη κοσμιως αλλ' ἀσώτως καὶ τοις λησταῖς παραπλησίως 63 Θουρις δ' ἐν ψαμω Μακεδονικων περὶ Πα- σιγάπρου λέγων του ἐν κυπρωβ- ως - ἄσιοτος ην, γράφει καὶ τάδε υλαανδρος μετα την Τυρου πολιορκίαν Πνυταγόραν αποστελλων αλλας τε δωρεὰς ἔδωκε κάὶ χωρίον λει σατο πρότερ- δὲ του - Πα κσίκυπρος ὁ βασιλεύων απέδοτο δι ἀσωτία πεντη

κοντα ταλάντων Πυμάτω τω Κιτιει, αμα τὸ χωρίον καὶ την αυτου βασιλείαν κάνλαβὼν τα χρηματα κατε-

γηρασεν ἐν Ἀμ- ῶντι ἐοι-τος ἐγέ-- καὶ Αἰθίοψο Κορίνθιος ως φησι Λημητριος ὁ Σκηψιος ου μνημονευει Ἀρχίλοχουπο φιληθονίας γαρ καὶ ἀκρασίας καὶχωτος με Ἀρχίου πλέων εἰς δεκελίαν, οτ' ἔμελλε κτίζειν Συρακούσας, τῆλυτου συσσίτω μελιτούττης απέδοτο τον κληρον, δν ἐν Συρακουσαις λαχών μελ

64. Kἰς τοσουτον δ' ἀσωτίας ἐλήλυθε καὶ - - ετριος ὁ Θημητρίου τοὐ Φαλη λέως απόγονος, ω νημον

309쪽

δ αυτον των ' ρε-τωτῶ καὶ κελευοντων βέλτιονς , ἀλλὰ καὶ νυν, εἶπεν, ἐλευθερίως ζῶ. καὶ γαρ ἐταί- ραν ἔχω - καλλίστην καὶ ἀδικω οὐδένι καὶ πίνω ἰδίων μου προσόδων εἰς ταυτ' ἐκποιουσων, υψιῶν ἔνιοι δεκαζόμενος ζῶ καὶ μοιχευων. καὶἹτῶν - τοι-τα πραττόντων καὶ ἐπ' ὀλματος τινος istam:Ωεξε ταααα δ' ἀκούσας υντίγονος ο βασιλευς θεσμοθετην αυτον κατέστησε τοῖς δε Παναθνὶ ναίοις Ἀπαρχει - -ον ἔστησε προς τοῖς σαῖς Ἀρισταγόρα μετεωρο-- τῶν ἐωμ' 'Eλευσῖνί τε μυστρορίων οντων ἔθηκεν αυτῆ θρόνον παρατο ἀνάκτορον,1 οἰμώξεσθαι η σας τους κωλυσοντας. 65. - 4 τοὐς -το- κιὰ τους μὴ ἔκ τινωlo περιουσίας ζώειτα τὸ παλαῶν ἀ--λο-- οἱ---παγῖται καὶ κόλαζον στόρησαν Φανόδνὶμος καὶ Φιλοχορος αλλοι τε πλειους Μενέδημον οέν καὶ Ἀσκλη--πιά τους φιλοσόφους, νε- οντας καὶ πενομένους μεταπεμψάμεHu ηρωτησαν πῶς λας τας ημέρας τοῖς φιλοσόφοις σχολάζοντες, κεκτημενοι δε μηδέν, ευ- εκποῶσιν -- τοῖς σώμασι ' καὶ ο ἐκέλευσαν μετα- πεμφθη - τινα τῶν μυλωθρων ἐλθόντος δ' ἔκανσυα καὶ εἰπόντος οτι νυκτος κάστης κατιόντες εἰς τον υ bλωνα καὶ λουντες δυο δραχμας αμφότεροι λαμβάνουσι, πιάσαντες οἰ--παμαι διακοσως δραχμαῖς ἐτίμησαν τυτούς. καὶ Θημόκρι--δ''Aβδηρῖται

δημοσία κρίνοντες. κατεφθαρκότα τα πατρωα επει--δη ἀναγνους αὐτοῖς τον μέγαν διάκοσμον καὶ τα περὶ τῶν ἐν εμο αεν εἰς ταὐτα ἀνηλωκέναι, ἀμεί - οἱ δὲ μη -- --οι κατα--' ωφιν

310쪽

διασειόμενοι - κροτάφους π του ἄκρατου καὶ κατὰ τον Αίφιλον κεφαλα εχοντες τρεῖς σπερ ἀρτεμίσιον, πολέμω της ουσίας υπαρχοντες λαῶς ἐν τοῖς περὶ χαρακτηρων εἰρηκε, κατατρεχοντες τὸν

ἀγρόν. διαρπάζοντες την οἰκίαν λαφυροπωλουντες Ταυπάρχοντα, σκοπουντες ου τί δεδαπάνηται ἀλλα τί

δαπανηθήσεται, οὐδὲ τί περ -- αλλὰ τί οὐπεριδεστιαι - τῆ νεοποι - του γηρως φοδια προκατα- λίσκοντες, χαίροντες τῆ ταίρα Di τοῖς ταίροις, καὶ 1οτ' ἀν' ου τοῖς συμπόταις. γαθαρχίδης δ' ὁ Κνί- Γνώσιππον φησὶν ασωτον γενόμενον ἐν τη Σπάρτηὶ ἐκώλυον οἱ ἔφοροι συναναστρεφειν τοι νέοις. παρὰ δὲ Ῥωμα ς μνημ=mεύεται, - σι Ποσειδωνιος ἐν, τῆ μάν κοὰ τεσσαρακοσ- των στοριον, Ἀπίκιόν τινα ἐπὶ ἀσα τί πάντας ἀνθρωπους υπερηκοντικέναι.ουτος δ' ἐστὶν πίκιος Ο ὐὰ της φυγῆς αἴτιος γε - μενος μυτα - την μαῖκην μορίαν ἐκδεδω- κἄτι Ἐλληνον -- περ ινωπικίου - καὶ αυ- οτου ἐπὶ ἀσωτία διαβοητου - τοῖς πρώτοις εἰρηκαμεν. 67. ιογένης ν ὁ Βαβυλώνιος ἐν τοῖς περ ευγενείας -- Φωκίωνος - φησὶ Φωκον ου η. - ου ἐμίσει 'Aθηναιων κα οπότε ἀπαντησειέ τις αυ- τω ἔλεγεν - καταισχυνας το γένος. πάντα γαλανά--λωσε - - -- ἀσωτίαν, κά μετα ταυτα ἐκολά-r -- τὸ ω δε ἄτης Μουνυχίας ἐφ' ἡπαλιν υπο, των

ἐπερραπίζετο ἐπιδ0Gεων δε ποτε γενομένων π ελ

θὼν καὶ αὐτος εἰς την ἐκκλησίαν ἔφη ἐπιδίδωμι καγώ. καὶ οἱώ ua o μαδον ἀνεβόησαν, εἰς ἀκολα - σίαν ην δ' ὁ Φωκος καὶ φιλοπότης νικήσαντος, νουτολει - παναθροαια, ως ο πατηρ εἰστία τους