Athenaei deipnosophistae Lib. IVI

331쪽

--δ ευρον διανύντα γάμον πολλοῖσιν συνυἱέος ηδ ει γατρος ἀμυuονος ω ἐνὶ οἴκω. . νενόμιστα αγε ιν συμπέσια περὶ τους γάμους των τε γαμηλίων θεῶν ενεκα - τῆς οἰονεὶ μαμυρίας τοπρος τους ξένους συμπόσιον ὁ της Λυκίας βασιλευς δχάσκει οἱον εἶναι δεῖ, τον Βελλεροφόντην μεγαλοπρεπῶς δεξάμενος i ἐννημα ξείνισσε καὶ ἐννέα μυς αρευσε.

2. Λοκεῖ γαρ ἔχειν προς φιλίαν τι ο οἶνος ελκυστικήν, παραθερμαίνων τὰν ψυχὰν καὶ διαχέων δω-

πε -δὲ πρότερον πωτων ἀτινες εἶεν ἀλλ' υστερον, -- ξενίαν αυτην τιμῶντες ἀλλ' - τους ἐν μέρει

1 καὶ καθ' καστον μῶν των δὲ νυν δείπνων προνο-οῶντες οἱ νομοθέται τά τε φυλετικὰ δεῖπνα καὶ τὰ δ' μοτισῶ προσέταξαν, ω δὲ τοπις θια -- καὶ τα - - τρικα καὶ πάλιν οργεωνικὰ καλούμενα πολλῶν γουν 186εἰσὶ φιλοσοφωλεν ἄστει σύνοδοι, τῶν με διογενι- α στῶν τλ δὲ ἀντιπατριστῶν λεγομέναν τῶν δὲ πήναιτιαστῶν --ιπε δὲ καὶ Θεόφραστος εἰς τῆν αὐτην σύνοδον χρηματα, μὰ ου ἶν' ἀκολασταίνωσι συνῶντες, αλλ' ἶνα τους κατὰ το συμπόσιον λ ρους σωφρονως καὶ πεπαιδευμένως διεξήγωγι συνε α δείπνουν δ' υσημεραι οἱ περὶ πρυτανιν σώφρονα καὶ σωτηρια τῶν πόλεων σύνδειπνα προς γουν τοιολοσυμπύμν φησιν ο σημοσθένης ἀνενηνέχθαι τηνελα-

λιάν τὶς ώς του πρυτάνεις ώς Ελάτεια κατείλη rem.'ω καὶ τοῖς φιλοσόφοις δὲ ἐπιμελὲς ην συνάγουσι τους νέους με αυτῶν προς τινα τεταγμένον νόμον εὐωχεῖσθαι - ροῶν πινοκράτους ἰν καδημεί κα ὶ

332쪽

πάλιν Ἀριστοτελους συμποτικοί τινες ησαν νόμοι ταδ' ἐν Σπαρτ φιδίτια καὶ παρὰ τοῖς μησὶν ανδρεῖα - σα-- ἔφη ου χρη συμποσίοιο φίλους ἀπέχεσθαι ταίρους δηρόν ἀνάμνησις δε πέλει χαριεστάτη αὐτη σὐνέταξε τοῖς ἐρχομένοις. περὶ σοφωμάτων --σιν. 'Αρκεσίλαον δέ φασιν εἰς συμπόσιον παρακληθέντα καὶ συγκατακλιθέντα ἐνὶ των βορῶς - '-- αυτον δὲ 1ομηδενὸς ἀπολαυσαι δυνάμγνον, ἐπεί τις αυτῶ των παρόντων ξετεινε , φάναι

ευ σοι γένοιτο, ηλεφω ν ἀγωνοῶ ἔτυχε δ' ὁ κατοψοφαγων ηλεφος καλουμενος ὁ d. Βίων, ἐπεί τις τον παρόντων ὀψοφάγων πω εν ιαμ τω πα9ατε, τ αι, το ἐπάνω του ἰχθύος, στρέψας τον ἰχθυν καὶ αυτος ἀπεσυρεν πιλέγων

Ῥυὼ δὲ μανθειερ' ἐξειργάζετο. κράτης δ' ἰών τινα ἄμετρως τῆ ἐποψησε χρώμενον, ω παρόντες, φη, τίς μῶν φ μεν ἄραφής ὁφmis χρῆται , τψχ οφ ώς αμω; 3 υμεῖς δὲ νυν περὶ των μηρικων συμποσίωνλεξομεν. φορίζει γαρ αυτων ο ποιητης χρόνους πρό - σωπα αἰτίας τοὐτο δὲ μῶς ἀπεμάξατο ὁ Σενοφῶν καὶ Πλάτων, οῖ κατ' ἀρχας των συγγραμμάτων.0τί- οθενται την αἰτιαν του συμποσι- καὶ τίνες οἱ παρόντες. πίκουρος δε ου τόπον, ου χρόνον φορίζει, υπρολέγει υδέν δε οπιν μαντεύσασθαι πῶς ποτ' ανθρωπος ἐξαπίνει ἔχων κωλικα προβάλλει ζητήματα

333쪽

καλεῖν '

ἔτι δὲ ὁ μὲν -η- ηλικίως εἰσάγει διαφέροντας καὶ ταις προαιρέσεσι τους κεκλημένους, Νεστορα καὶ Προ αντα και υδυσσέα, τὸ μὲν καθόλου σύμπαντας τῆς γα-τη ς ἀντεχομενους , εἰ δε ινμχφόροις οδοῖς ρμη --ς ἐπ αυτήν. ὁ δ' Ἐπίκουρος απαντας εἰ σπεπροφητας ατόμων, και ταυτ' ἔχων παραδείγματα την τε οὐ ποιχ ο των συμποσίων ποικιλίαν καὶ τηνει Παπιπνός τε καὶ πινοφῶντος χάριν - -Πλάτων τοὐμ ' πιξιμαχον ἰατρόν, τον δ' υριστοφάνη ποιητήν, αλλον δ' ἀπ' αλλης προαιρέσεως σπουδάζοντας εἰσήγαγε, ενοφῶν δὲ καί τινας ἰδιώτας συνανέ-177μιξε --λβ τοίνυν κάλλιονχμηρος ἐστοίη τε καὶ διά b- φορα παρατιθέμενος συμπόσια πῆν γαρ ἐξ ἀντιπαρα- βολβ ορῆται,ἀλλον ἔστι γαρ αυτρο το μεν των μνη στορα οἷονῶν γένοιτο νεανίσκψω μέθαις καὶ ἔρωσιν

334쪽

ἀνακε μένων το δὲ των Φιτιά - ευσμαθέστει- μὰν τουτMI φιληδονο δε τουτοις ν ἀντεθηκε τα μενἐH στρατιῆς, τὰ δε πολιτικώτερον τελούμενα -p-νως καὶ παλιν αεδιεῖλε τὰ μὲν δημοθοινίαν ἔχοντα, - δ' Δαίων σύνοδον 'Eπίκουρος δὲ συμποσιον φιλοσόφων μόνον πεποίηται. 4. 'Eδίδαξε δ' 'ομηρος 'καὶ ους οὐδε καλεῖν, ἀλλ' αυτομάτους ἰέναι πρεπόντως, ἐνὸς τῶν ἀναγκαίων

δεικνυς την των ομοίων παρουσίαν-όματος δέ οἱήλθε βοην ἀγαθος Μενέλαος. οδῆλον γαρ ως -τε ἀδελφον ουτ γονέας ουτε γυναῖκα

κλητέον οὐτ' εἴ τις Ποτιαως τινας - τοις πει καὶ γὰζ αν ψυχρον ι' καὶ αφιλον. καίτοι τινες στίχον πρ0σέγραφα την αἰτίαν προστιθέντες

ρδε γαρ κατα θυμον ἀδελφεον λ ἐπονεῖτο, ο περ μήν εἰπεῖν -- δι ν ἀδελφὸς - -

ὐματος αν κοι προς δεῖπνον πιθανης της αἰτιας αποδιδομένης. ' πότερον γάρ, φησίν, ως ου γ δει τον ἀδελφον ἐστιῶντα καὶ πως - γελοων, ποτε περιφανης ν η βουθυσι καὶ πεσι γνώριμος πῶς δ' - mηλθεν, εἰ μη δει η νη Θία περισπώμενον, φροίν,---ειδῶς συνεγνωμόνει τω μ' κεκληκένια καὶ συμπεριφερόμενος -- αυτόματος; -περ- φησας ακλητον ηκειν, ῖνα μη πρωιας υποβλέπωσιν ἀλληλους ὁ μὲν αἰδούμενος ὁ δὲ μεμφόμενος ἀλλα γελοῖον ην οε ει θέσθαι τονωγαμέμνονα του ἀδελφου, καὶ ταυταδι ἐκεῖνο ου μονον εἰς το παρον θυοντα, ἀλλα καὶ τον πόλεμον ἀναδεδεγμένον καὶ κεκληκότα του μητε γένει προσήκοντας μήτε πατρίδι προσωκειωμένους. 'A τν--ς δ λ ζ κην ,ἀλλον γνώοου κατα- ρ

335쪽

λεως οἰκειοτερως ἔχειν. 21ημπριος Φαληρεῶς ἐπαρίστερον ν του στίχου παράλη- έπει- .Haτῆς ποιησεως ἀλλοτριον τουρδε γαρ κατὰ θυμον ἀδελφεον ἐπονεῖτο, μικρολογίαν ἐμβάλλει τοῖς ηθεσιν ' οἶμαι γάρ, φησίν, ἔκαστον τῶ χαριέντων ἀνθρωπα ἔχειν καὶ ο&εῖον καὶ φίλον, προς - ἄν ἔλθοι μία ς - σης τομαι 188ι--α μῆ- satμεινας 5 Πλάτων δ' ἐν τ' συμπτω- περὶ των αὐτῶν 1 λέγει --ς ῖνα καὶ τὴν παροιμίαν, ροί, δι-είρωμεν μεταβάλλοντες, ώς αρα καὶ ἀγαθῶν ἐπὶ δαῖτας ἰασιν αυτόματοι γαθοί. 'Dμηρος μὲν γαρ κινδυνευει- μό- δωαφθεῖραι, ειλὰ καὶ ἡβρίσαι εἰς αυτη 'ποιησας γαρ τον Ἀγαμέμνονα παθον τα πολεμικά,

μένου του Ἀγαμέμνονος κλητον εποίησε ελθόντατον χείρονα ἐμὶ τηρο - ἀμείνονος δίαιταν. Meum bλίδη δὲ περὶ 'Hροι-ους λέγων ζηλθεν ἐH τον του Κήυκος οἶκον φησίνει ἔστη ν' πὶ λάινον ουδόν, τοὶ δὲ θοίνας ἔντυον, ωδέτ' ωα αυτόματοι δ' ἀγαθῶν δαῖτας εὐόχθους ἐπερχονται χίκαιοι

φωτες.

αἱ δὲ παρορμίαι η μέν φησιν αυτόματοι ν ἀγαθοὶ ἀγαθων ἐπὶ δαῖτας Γασιν,

αυτόματοι ἀγαθοὶ δειλων ἐπὶ δαῖτας ἰασιν. οὐδεμτως γουν Πλα--τον Μενέλεωνἐνομιοειέναιω δειλόν, νώρη φιλον υμηρος λέγει καὶ μόνον περ Πατρόκλου ἀριπι αντα, καὶ - κτορι προ πάντων ἡ μον μονομαχεῖν, καίπερ οντα τῆ μμη κατα-

336쪽

E 327 δεώστερον, φ ου μόνου τῶν στ9ατευσαμένων εἰ ηκεν

Ε δὲ ὁ θροος ὁ βλασφημων αυτον εἰ με μαλθακὸν αἰχμορο καὶ δαὶ τοὐτο Πλάτων μοντι μαλθακουαυτον πολαμβάνει, ου αν φθάνοι καὶ τον γαμε ο μνονα τιθεὶς ἐν τοῖς φαυλοις δν -- φυσιν εἰνοd ἀγαθον, εἴπερ εἰς απιτομεῖρονται τουτο το ἔπος οινοβαρές, κυνολομμα ἔχων, κραδίην δ' ἐλά

φοιο.

μόνος πείρξας του Πατρόκλου καὶ υφορβον ἀποκτεινας τε καὶ σκυλευσας εν μεσοις τοῖς ρωσί το δὲ μηδὲ τον στίχον - δειλο τελείως καταν σπι τοπον,δ. - βοην ἀγαθος Μενέλαος λέγεται τοῖς γαρ αν- δρειοτάτοις υμηρος εἴωθεν ἐπιφωνεῖν , καλούντων των παλ-- τον πόλεμον βοην. 6. παντα δ' - ἀκριβης πιμηρος καὶ το μικρον

τουτο - παρέλιπε το δεῖν θεραπευσαντα τὸ σωμάτι- καὶ λουσάμενον ἰέναι προς ὁ δεῖπνον ἐπὶ γουν του πυδυσσεως εἶπε προ της παρὰ Φαίαξι θοίνης--διον δ' αρα μιν ταμίη λουσασθαι - εν. επὶ δὲ των περὶ Τηλεμαχον ἔς ρ' ἀσαμίνθους βάντες ἐυξέστας λοέσαντο. απρυῶς - Vesv unomiam, Uμιν εἰς το - , πόσιον συν χρωτι πολλω καὶ κονιορτω δεῖ γαρ - χαοίεντα μητε ἐυπῆν μητε αυχμεῖν μητε βορβόρω χαίρει καθ' Nράκλειτον δεῖ δε καὶ ρον πρῶτον εἰς ἀλ-λ- αν -- ἐρχόμενον ἐπὶ δεῖπνον, γα-ρ- 179 με----ς ἐπὶ - συμπόσιον χωρεῖν, αλλά τι δουναι πρότερον τω φιλοθεάμονι καὶ κατανοσαι ν οἰκίαν. ουδὲ γ - - παρδε -- ο ποιητή

337쪽

θαυμttζον κατα δῶμα διοτρεφεος βασιληος.ωστε γα γλίου αἴγλη πέλεν χν σεληνης δῶμα καθ' υψερεφὲς Μενελάου πιψαλίμmo.καὶ Αριστοφάνης ἐν Σφ ο ποιεῖ τον αγριον γεροντακεὶ φιλοδικαστην καταρρυθμιγμενον εἰς μον ημερον - του παιδός παυ', ἀλλα δευρὶ κατωκλινεὶς προσμάνθανε

ξυμποτικος εἶναι κιὼ ξυνουσιαστικός

διδαγας τε αυτονί δεῖ κατακλίνεσθαι φοίνἔπειτ' ἐπαίνεινον τι τῶν χαλκο-άτων,οροφην θέασαι, κρεκάδι αυλης' μασον. 7. καὶ προ του θοινῶσθαι δὲ α δεῖ ποιεῖν ημας ειδάσκει παλιν ομηρος, ἀπαρχας των βρωμάτων, μειν τοῖς θεοῖς οἱ γουν περὶ τυν υδυσνέα, καί

ἐνθαδε πυρ κείαντες ἐθυσαμεν, ηδὲ καὶ αυτοὶ τυρῶν αἰνυμενοι φάγομεν. καὶ ὁ 'Aχιλλεύς, καρτερ ἐπειγομένων τῶν πρέσβεων,ώς εν μέσαις νυξὶν ηκόντων, μως θεοῖσι δὲ θυσα ανώγει Πάτροκλον ον λατρον δ' ἐν α ρὶ βάλλε

καὶ σπονδοποιεῖται γε του δαιτυμότας κ ροι μὲν κρητηρας ἐπεστεψαντο ποτοῖο

νωμορσαν δ' ἄρα, ιν ἐπαρώμενοι δεπάεσσιν. -- ἐπεὶ σπείσαντο. απερ καὶ Πλάτων φυλάττει κατὰ το συμπόσιον μετα- - δειπνῆσαι σπονδάς τέ φη. - - κτὰ τον θὲον παιωνωαντας τοῖς νομιζομένοις γέρασι τρέπεσθαι προς το πότον. παραπλησιως δε καὶαενο-

338쪽

E 32s

τότε γαρ ορθός ἐστι - ὁντι καὶ - σφι λεως, ταν συμμέτρως καὶ κεκραμένως πίνη αι. Οἰνος γαρ ἀνώγει λεός, τ' ωι πολύφρο- περ μάλ',εῖσαι, καί θ' απαλον γελάσαι καί τ' ὀρχήσασθαι ἀνη Mά, ἔπος προωιεν οπερ ἡ -- αμεινον. τον γαρ οἶνον υμηρος ου ηλε- ῶσπερ ηλίθιον καλεῖ

ρδοντα μη ε γελῶντα, ' ἐρρύθμως ποτε καὶ προς ορχησιν τρεπόμενον - -τως ἀγροῖκος ἐπαρίστερος ἐστιν, αλλ ξδεετούτων ἐκ του κH πο- τος και ποιότητος διαφοράν οθεν ου εἶπεν Α ἄρα τον 180 πολυφρονα ο οἶνος ποιεῖ ναμ δε μάλ' αμαι, του- οτέστω ἀμέτρως καὶ ἐπὶ πλεῖον, στε προσπλεῖν ουδ' ἔτι γελασαι - Λ ουδ ορχησασθαι κοινον δ' αμφοτέρων λαβὼν το απαλον την ανανδρον εἰς τοὐτοπρόπτωσιν ἐπιστομίζει καί λ απαλον γελασαι καί τ ορχησασθαι ἀνηκεν απαρα δὲ φ Πλάτωνι τουτων ουδὲν ἔμμετρον, ἀλλὰ πίνουσι μεν τοσουτον στε μηδὲ τοις ἰδίοις ποσὶν ωτ-- ο γὰρ τον ἐπίκωμονἈλκιμω/- Hr o δ αλλοι - ὀκταιότυλον ψυκτηρα πίνουσι,

b προ νασεως λαβόμενοι, ἐπεί περ αυτους προείλκυσεν δο

339쪽

330 --- Ουν διὰ καθάπαξ περιγραπτέον, οἷς δὲ συμ- μολπη τ ορχπτύς τε τὰ γάρ τ' ἀναρήματα

' δαιτός. s. - χλον το προ τὰ τοιαμα νενευκος τοῖς

μψ'τη μγ καὶ τοῖς Φαίαξ ν νεφεν, αλλ' οὐχὶ, στορι οπιδε Μενελάφ ου ἐν τῆ γαμοποι μη συνέντες, οἱ περὶ ρίσταρχον οτι συνεχους Ουσης της στιάσεως i. καὶ τῶν ἀκμαίων ημερῶν παρεληλυθυιων, ἐν αἱς παρείλημα - ἡ γαμουμένη προς του νυμφίου, πέ- εἶχεν ὁ του Μεγαπενθους γάμος, αυτοὶ δὲ μονάζοντες διητῶντο ο τεμενέλαος καὶχμενη μη συνέντες ἀλλ' ἐξ απατηθέντες - του πρώτου ἔπι u oν δ' εὐρον Θαινύντα γάμον πολλαῖσιν μοῦσιν.

προορουν αν τοιουτους τινας στίχους

ως οἱ μὲν δαίνυντο καθ' υψερεφὲς μέγα δῶμα γείτονες ηδὲ ἔται Μενελώm κυδι μοι , τερπόμενοι ' μετα δέσμιν ἐμέλπετο-ἀοιδος π φορμίζων δοιὼ δὲ κυβιστητῆρε κατ αυτους μολπης ἐξάρχοντες ἐδίνευον κατὰ μέσσους. μετενεγκόντες ἐκ τει οπλοποιίας συνλυτω γε τω περδτην λέξιν ἀμαρτηματι. ου γὰρ ξάρχοντες οἱ κυβιοτη- τηρες, ἀλλ' ἐξάρχοντος του δου πάντως ρχουντο.

μουσα πιερίδες καὶ ὁ Ἀρχίλοχος αυτος ἐξαρχων προ αυλον λέσβιον παιηονα.

καλεῖ δὲ Στησίχορος Η τὰν μουσαν ἀρχεσίμολπον, - Πωαρος δ' ἀγησίχορα τὰ προοίμια -οδωρος δ' οAριστη φάνειος ολον τον γάμον περιέγραψε τοπάζων

- 4μψας εἰνιαι, καὶ τὸ λῆγον αὐτῶν δει δὲ καὶ

340쪽

E 331

τὸ ωλον τῆς συμποσίας ου ἐπιλογιζόμενος ἔπειτα κελευε γράφειν ' δοιὼ δὲ κυβιοτ ηρ καθ' --υς' ἐν τῆ σε γράμμα τι, σολοικίζειν αγ-ων το μιγα κατ αυτους κατὰ σφὰς ἐστιν αυτούατο δὲ λέγειν μυτους σόλοικον. 10. λλ',ερ εἶπον η των ἀχροαμάτων εἰς το σωφρον τοίτο συμπόσιον εἰσαγωγ παρέγγραφός ἐστιν ἐκ του κρητικοῆχορου μετενηνεγμένη, περὶ Ου181 φησὶν ἐν οπλοποιί' ἐλει χορον-ία ιλλε περισῶνἀς Ἀμφιγυηεις, οwJκελον, οῖόν ποτ' ἐνὶ Κνωσσω ευρεδεγμίδαλος ησκησεν καλλιπλοκάμω 'Αριάδνη. α με ηίθεοι καὶ παρθένοι ἀλφεο --χεὐ- ἀλληλον ἐπὶ καρπω χεῖρας νωσαι. τούτοις γαρ ἐπιβάλλει Ἀπολλος η ἱμερόεντα χορον περιισταθ' ομιλος 1, τερπομεν- δοιὼ δὲ κυβιστητῆρε κατ' --M μολπης ἐξάρχοντες ἐδίνευ- οὐατα μώψους. τοις μεν ουν Κρησὶν η τε ορχησις ἐπιχωριος καὶ τοκυβισταν διό φησι πρὸς τον Κρῆτα Μηρώντ π

ρώνη, τάχα κέν , καὶ πrστη ν περ ἐοντα ἔγχος ἐμον κατέπαπισε διαμπερές, εἰ ἔβαλόν

οθεν καὶ κρητικα καλουσι λυπορχήματακρη- μὸν καλέ-σι τροπον - τὸ δ οργανον μολοσσόν.o οἱ δε λακωνισταὶ λεγόμενοι φησὶν ὁ ψαιος ἐν τετραγωνοι χοροῖς ἐδον. καθυλο ινδιάφορος ημυσικη παρὰ τοῖς Ἐλλησι, των , nuxίων τους

διονυσιακους χορους καὶ τους κυκλιους προτιμωντων,

Συρακοσίων ' τους ἰαμβιστάς, ἄλλων δ' ἄλλο τι. συμμαρνος οὐ μά--εἰς τὸ του - - πι