Athenaei deipnosophistae Lib. IVI

431쪽

μ ρῆν προσβαλεῖν προς οἰκίαν δεῖ, κιγός' ἀναβῆναί

κλιμάκιον απανεως, υπομένειν πληγας ακμων, κονδύλους πλάπτειν δὲ ελαμών, τους καλους Πυθαγοριστῆ δε φησι προς μὲν το πεινηὶ ἐσθίειν τε μηδὲ νόμιζ' ορὰν Τιθυμαλλονή Φιλιππιδον.υδωρ δὲ πίνειν βάτραχος, ἀπολαμαι μον λαχάνων τε κάμας', προς το φλολψαι μολυπαίθριος χειμῶνα διάγειν οὐιχος, πνῖγος πομεῖναι καὶ μεσηροβρίας λαλεῖν τέττιξ, ἐλαίω μητε χρησθαι μηθ' ορῆν

κονιορτός, ἀνυπόδητος ὁρθρου περιπατεῖν γερανος, καθευδειν μηδὲ μικρον νυκτερις.

35. Ἀντιφάνης δ' ἐν Προγόνοις τον τρόπον ὰν οἶσθα -

οτι τυφος ου ἔνεστιν, αλλὰ τοῖς φίλοις τοιουτοσί τίς εἰμι, τέπτεσθαι μύδρος, τύπτειν κεραυνός, ἐκτυφλουν τιν' ἀπτραπή, φερειν τιν' αρας νεμος, ποπνῖξαι βρόχος,

ρας μοχλευειν σειν , εἰσπηδῶν ἀκρίς, δειπνεῖν αὐη- μυῖα, μὴ 'ξεμεῖν φρέαρ,ογχειν φονευειν μαρτυρεῖν ὁ ν' ἄν, - τυχη τις εἰπών , ταυτ' ἀπρόσκεπτος ποιεῖν απαντα καὶ καλουσί, οἱ νεώτεροι τῶν σκωμμάτων μοι, των φίλων γαρ ων φίλος

432쪽

- ως δ' ἐν Ποπασίτωμελλύντων γίνεσθαι γάμων ἀν παράσιτον ποιεῖ λέγοντα τάδε ἀγνοεῖς ἐν ταῖς ἀραῖς τι τις μη φράσει ορθῶς οδόν

δειπνιεῖν μέλλοντα κωλυσαι τινά. ὁ πρῶτος ευρὼν τἀλλότρια δειπνεῖν ἀνηρ μοτικος τις ώς ἔοικε, τώς, --.6-ς δ' ἐπὶ δεῖπνον η φίλον τιν' η ξενον Oκαλεσας επειτα συμβολὰς πραξατο,

φυγὰς γένοιτο μηδὲν οἴκοθεν λαβών.36. ιόδωρος δ' ὁ δει-ευς ἐν επι κληρω περὶ

του παρασιτειν καὶ αὐτος ου ἀγλαφυρως τάδε φησί

1, βούλομαι εἰ α σαφῶς - ώς σεμνόν ἐστι τἀτο καὶ νενομιομένον κῶ -- ων ευρημα, τὰς δ αλλας τέχνας ουδεὶς θεῶν κατέδειξεν, αλλ ανδρες σbα. τὸ γαρ παρασιτεῖν ευρεν ὁ Ζευς ὁ φίλιος των θεῶν μέγιστος --ποτμέν-. -τος γαρ εἰς τὰς οἰκίας--ρχεταιουχὶ διακρίνας την πενιχρὰν η πλουσίαν, - α αν καλῶς ἐστρωμένην κλίνην ἰποπ--ειμένην τε την τράπεων πα- α δετο ἔχουσαν χθη κατακλιθεὶς μάλαJ κοσμίως, 25 ἀριστίσας εαυτον ἐντραγὼν πιών ἀπέρχετ λαδ - καπαβαλῶ συμβολάς. καγὼ ποιῶν- ἡτ' Ἀπαι κλίνας ἴδω ἐστρωμενα καὶ τὰς τραπεζα ευτρεπεῖς καὶ τηρο θυρανή- μινυν, εἰσέρχομαχι Ποἐνθάδε λισπῆ καὶ ποιήσας ευσταλῆ ἐμαυτόν, ἄστε μ' νοχλεῖν τον συμπότην,

433쪽

πάντων ἀπολαύσας - παρατεθέντων πιων ἀπέρχομ οἴκαδ σπερ ὁ Ζευς φίλιος. ὁτιή ην το πρῆγμ' ἔνθοζον ἀεὶ καὶ καλον

ἐκεῖθεν αν γνοίη τις ετ σαφεστερον.

-- Ηρακλέα, μῶσα λαμπρῶς ἡ πώλις

ἐνέποισι τοῖς δημοις θυσίας - ωμένη, εἰς τὰς θυσίας ταύτας παρασίτους τω θερο--ποτ' ἀπεκλήρωσεν, -δὲ παρέλαβεν εἰς ταυτα τους τυχόντας , ἀλλα κατέλεγεν

ἐκλεξαμενη τους ἐκ δύ' ἀστῶν γεγονότας, ἔχοντας Ουσίας, καλῶς βεβιωκότας εῖθ' υστερον τον Ηρακλέα μιμουμ&νοιτων ευπόρων τινὲς παρασίτους ἐλύμενοι τρέφειν, παρεκάλουν ουχὶ τους χαριεστάτους ἐκλεγομενοι , τους δὲ κολακευειν δυναμώ- ς

καὶ πάντ' επαινεῖν οἱς ἐπεὶ μὲν προσερυγοιοαφανῖδας η σαπρον σιλουρον καταφαρον,

Γ καὶ ωδ' ἔφασαν αυτον ηριω νώνας με δ' ἀποπάρδοι μετά τινος κατακείμενος τούτων, προσάγων την ρῖν ἐθειτ αὐτου φράσαι, πόθεν - θυμίαμα τουτο λαμβάνεις; δια -- τοιούτο --ς απελγῶς χρωμένους

τ τιμων καὶ το καλον αἰσχρόν ἐστι νυν.37. καὶ Ἀξιόνικος ὁ ἐν χαλκιδικω φη γινοτε του παραπιπεῖν πρῶτον ἐράσθη. μετὰ Φιλοξενου της Πτερνοκοπίδος νέος ἔτ' ων, πληγας υπεμενον κονδυλων καὶ τρυβλίωνοστῶν τε το μέγεθος τοσαέτας, ωστε με ἐνίοτε τουλάνοτον -- τραύματα 240 ἔχειν ἐλυσιτέλει γάρ ηττων εἰμὶ γαρτυ ἡδονῆς ἐπειτα καὶ τρόπον τινὰ

434쪽

to πρῆγμά μοι λυσιτελὲς εἶναι νενόμικα οἷ- φίλερίς τίς ἐστι καὶ μάχεταί τί μοι, μετεβαλόμν προς τουτον, οσα, εἰρηκέ μεο λογων-- έως - βλάπτομαι. πονηρος ων τε χθηστος εἶναι ησί τις, ἐγκωμιαζων τομον ἀπέλαβον χάριν.

τιστευουσιν ωι ουδὲ μεμι ησθαι, καλόν, τοιαὐτα περὶ παρασιτικῆς τεχνης λεγοντα

, -ὰ τῆν σώοωχὰ στάντες ἀκροάσασθέ μο- πρὶν ἐγγραφῆναι καὶ λαβεῖν τὸ χλαμυδιον,

περὶ του παρασιτεῖν εἴ τις ἐμπεσοι λόγος, τεχνίον ἀεὶ,-- μοι κατεπίνετο, σαὶ παιδομαθὴς προ αυτ την διάνοιαν ην. 38. παράσιτοι ν ἐπ' ονόματος ἐγένοντο Τιθυ- μαλλος μέν ου μνημονεύει Ἀλεξις ἐν Μιλησί καὶ ἐνυδυσσεῖ υφαίνοντι, ἐν δνολυνθίοις Νωλ1ὲ σὸς πένης ἔσι , γλυκεῖα τουτο δὲ δέδοιχ' ὁ θ άνατος το γένος, ως φασιν μόνον.

υπερησχυνομηρομέλλων ἀσυμβολος πάλιν δειπνεῖν πάνυ αἰσχρ- γάρ. B. ἀμέλει τον ιθυμαλλον γουν ἐρυθρότερον κόκκου περιπατοὐντ' ἔσθ' ορῶν 'ούτως ἐρυθρια συμβολας ου κατατιδας.

435쪽

ῆδη προσενηνεκται - μέλλεις σπευδετε, εὐτει. ο γὰρ ι μαλλος ουτως ἀνεβίω θέρμους μαλαξας ου ἀπεκαρτεροσε γὰρ ἐκεῖνος, αλλ' ἐκαρτέρry ά φίλτατε, οἴμοι κακοδαίμων Ἀ ερῶ μὰ του Tι μαλλος ουδεπώποτ' ηρά- φαγεῖν τω σφόδ. -υδὲ Κόρμος μάτων ψεῖν, ου Νεῖλος αλφιτ . οὐ Κόρυδος ἀσύμβολος

κινεῖν ὀδόντοις. ἀρετ το προῖκα τοῖς φίλοις υπηρετεῖν. B. λέγ jις ἔσεσθαι τον ιθύμαλλον πλουσιοκεωπράξεται γὰρ μισθὸν ἐκ το υ σου λόγου, καρ' οἷς ἐδε α προῖκα συλλέξει συχνην. 39 ὴν δὲ καὶ ο Κόρυδος των δι' ονόματος παρα- 241 σίτων μνημονεύει δ αλ- ιμοκλει ἐν Ἐπιχα-- ἀγορὰν ἰδεῖν ευοφον ευπορουντι μηδιστον αὐδ' ἀπορῆ τις ἀθλιωτατον.

γενόμενος φώνει παρ απιτον οἴκαδε.νη δὲ το πάθος γελοιον, οiμαι, τετταρας

χαλαρῶς ἔχων ανθρωπος, ἐγχέλεις ορῶν θύννεια νάρκας καράβους ὴμωδία καὶ τοιῶτα πάντα μει περιελθὼν ηρετο , οπόσου πυθόμενος δ' ἀπέτρεχ' εἰς ας μεμβράδα

436쪽

ἀλλ' αἰσχύνομαι τον Κόροδον, εἰ δόξω συναριπταν τισιν ουδὲ γαρ ἐκεῖνος, ῶν καλῆ τις εὐαρυδος ουτος, ὁ τὰ γελοῖ' εἰ σμένος πλουτε γαμοχλεπαῖος. κρατ ος δ' ὁ νεώτερος εν Ιὶτὰσι κόρυδον τον χαλκοτυπον πεφυλαξο, εἰ μη - νομιεῖς αυ--μη- καταλείφειν, μη οφον κοινῆ μετὰ τούτου πω ποτε δαί δὶ, του Κορυδου, προλέγω σοι ἔχει γαρ χεῖρα κρα- χαλκην, ἀκάματον, πολυ κρείττω του πυρος

ουτω γελὰσθαι, α γελοῖ' ἀεὶ λέγειν ιμώ-- Κόρυδον μάλιστ' - ναίων πολύ.αναγράφει δὲ αὐτο - ἀπομαχμονεύματα --ελ ὁ Σάμιος κράτην αυτον καλεῖσθαι κυρίως φάο κων. γράφει δ' ἴτως ' Εὐκρατη ὁ Κόρυδος πίνων παρά Ἀρ τι - - δε--χὶς της οἰκίας, ἐνταυθα, φησί, δειπνεῖν

δεῖ ποστησαντα την αριστερα χεῖρα σπερ αἱ Καρυάτιδες.

40. Φιλόξενος δ' η Πτερνοκοσῶς ἐμασόντος λέ- ρου - α κίχλαι τίμια εἰοι, καὶ τοπι Κορυδ- - ν -

437쪽

δικῶ πρόκειΤcα δὲ τ μαρτυριον. μνημονευε δ'

-το καὶ Μενανδρος ἐν Κεκρυφάλ αυτο μόνον Πτεροκλα-ίδα αὐτον καλων μνημονεύει αυτου - Μάχων ο κωμωδωποιος ο Κορίνθιος μὲν η Σικυωνιος γενόμενος , ἐν Ἀλεξανδρεία δε-ἐμῆ κατα- sβωυς καὶ διδώκαλος γειώμενος τῶν κατὰ κωμωδιαν μερῶν 'Αριστοφάν- του γραμμα κ H αὐ- θωνεi ἐν τῆ Ἀλεξανδρεια, καὶ ἐπιγεγραπτα αυτου ' P μνηματιτεκωμφωπάν--- κόνι ἀν φιλάγωνὰ κιο--υπὲρ τυμβου ζῶντα Μάχωνι φεροις. ου γαρ ἔχεις κηφηνα παλίμπλπιον, ἀλί αρα τέχνης 242αξιον ἀρχαίης λεώμηνον ημφίεσας. i. --το ν ὁ πρέσβυς ἐρεοῦ Κέκροπος πόλι, καὶ παρα

ἐστιν ο ἐν Μουσαις δριμυ πέφυκε φύμον. ἐν τούτοις δηλοι σαφῶς - Αλεξανδρους γένει ὁ ἡ Ἀ- Μάχων του Κορυδου μνημονευε ἔν τουτοις α τον Κόρυδον ηρώτησαν υκράτην τινὲς των συμπαρόντων πῶς κέχω αυτ ποτε , Πτολεμαῖος - οἶδ -ἶπεν, ουδέπω σαφως. πεπότικε με γαρ σπερ ἰατρος - Ἀφη, α δεῖ φαγεῖν δὲ σιτί οὐ δέδωκε πω. - ρομυς δ' ἐν δευτέρο περὶ Μενάνδρου ἐπὶ γελοίως φησὶ δόξαι εἰλ ποτες Εὐκλείδης ο Σμικρίνου καὶ Φιλόξενος η Πτερνοκοπίς ων ὁ με Ευκλείδης ἀποφθεγγόμενος οὐ μάξ - βιβλίου καὶ μνημης ἐν τοῖς Οὐις - ἀηδυς καὶ μαρος, δὲ Φιλοξενος ἀμνη ἐπὶ κεφαλαίου περιττον λέγων ο τι λαλησειεν η πικρανθεὶς προς τινα των συζώντων διηγησαιτο, πανἐπαφροδισίας καὶ χάριτος ' μεστόν. καὶ Ουτω γε

438쪽

ιω ο Μοσχίων ὁ παραμασπης ἐν βροτοῖς τυ ριεως. ἐν δε τω Παγκροτωστῆ Ἀλεξκ τρεχεδείπνους καταλλήγων νοσί οἔπειτα Κόρυδος, Κωβιων Κυρηβίων, ὁ Σκήμβρος, η Σεμίδαλις. B. Nράκλεις φίλε ἀγοράσιμα Ἀδσυμώσων εἰ κας, γύναι κυρηβίω δ' ἐπεκαλεῖτο μικράτης Ουἰοχίνου τοm is ρητορος κηδεστης, ως φησι Ζ1ημοσθένης ἐν τω περὶ της παραπρεσβείας τειχε τοιουτω-ἐπιθέτων, α ἐπὶ ξανδρίδης ἐν 'Οδυσσεῖ ουτως vμεῖς γαρ ἀλληλους ἀεὶ χλευάζετ .οὶδ' ακριβῶς Μανμὸν γαρ τις ευπ-ής, ερον - φν καλεῖτε πιμι δὲ μικρον παντελως ἀνθρωπιον, σταλαγμόν λαμπρός τις ἐξεληλυθ . Eυ l=ὐςJ ὁλολυς ουτός ἐστι'λια - περιπατε Θημοκλῆ , ζωμος κατωνόμα- χαίρει τις αυχμων φλπῶν, κονιορτος ἀπαπέ-

φηνεν

439쪽

42 χαιρεφῶντος ἐύ του παρασίτου μέμνηται μεν-ν τοι προ τουτων ἀτὰρ δη καὶ Μενανδρος αυτου 2 3μνημο-ύει ἐν Κεκρυφάλφ. κἀν τῆ υργῆ δέ φησι διαφέρει αιρεφῶντος ουδὲ γρυανθρωπος , οστις ἐστίν, δικληθείς ποτε

προς - , σελήνην ἔτρεχε την σκῶ, ἰδών,

ὼς στεριζων, και παρῆν μ' κομψότατος ανδρῶν αιρεφῶν, ἱερον γάμον φάσκων ποιησειν δευτέραν μετ' εἰκάδα ,κ- αὐτον ἴνα τετράδι δειπνῆ-- τέροις τὰ ἡρ. θέου γαρ πανταχῶς ἔχειν καλως. μνημονευε δ αυτου καὶ ἐν Ἀνδρογυνήη Κρητί. ιμοκλῆς δ' ἐν μιστολαῖς καὶ ως ημοτίωνι τμώ--τμπαρασιτοὐντος αυτ μνημονεύει ό Aημοτιων δὲ παραμενεῖν αυτῶ δοκῶν τἀργυριον οὐκ ἐφειδετ έλλα παρέτρεφεντο βουλόμενον. ααιρεφων μὲν παντελῶς οἴκαδε βαδίζειν φετ ῶ ταλάντατος. και μην ἔτι γε τουτ' ἔστιν αξιον μόνον, τον παραμαση ν λαμβάνει δίκρουν ξ Ῥου 'Aντιφάνης δ' ἐν Σκυθη ἐπὶ κῶμον, εἰ δοκεῖ, ωμεν σπερ χ' μευ. B. --ῶ, δμα καὶ στεφάνως λαβόντες χαιρεφῶν οντως μεμάθ' κε κωμάζειν ἄδειπνος. δε θεοὶ ναρ-

440쪽

4 κεψώμεθ' υ ει - ἐς το δεtπνον ἀπιέναι. εἰς ἐπτάκλινον δ' ἐστίν, ς ἔφραζε μοι αν μη παράβυστός που γένηται λαιρεφῶν. καινόν γε φασι αιρεφῶντ' ἐν τοῖς γάμοις τον υφελαν κλητον εἰσδεδυκέναι. -υρίδα λαβὼν γαρ καὶ στέφανον,--σκότος, φάοκων παρα της νυμφης ο - ορνις φέραν κειν, δεδείπνηχ -- οικεν, εἰσπεοών. ἐν δε ματτομένη

καλῶ δ' Ἀρημίκην, ἐπ' ἐξόδοις ἐμαῖς,

καλῶ δε αιρεφῶντα καν γαρ μη καλῶ, ακλητος ηξε Μάχων δ' ο κωμικος χροινοδον μακραν ἐλθόντος ἐπὶ δεῖπνόν ποτε του αιρεφῶντος εις γάμους, αστεος εἰπεῖν λεγουσι τον ποιητην Θίφιλον, εἰς ας σεαυτου, αιρεφων, σιαγόνας ἔγκοψον ηλους κατέρα γε τέτταρας, ἶνα μη παραύείων καὶ μακρὰν εκάστοτε οδον βαδίζων τας γνάθους δὴ ρω ν καὶ πάλιν , ιρεφῶν κρεάδι ωφωνει ποτέ, καὶ του μαγείρου, φασίν. οστῶδες, δρα τρτι προσκοπτοντος ἀπο- η κρεις, εῖπεν, μάγειρε, μη προσίστα - τό μοιτο--- ο δ' ἐπεν, ἀλλα μην ἐστι γλυκύ

γλr κυ μέν, προσιστάμενον δε λυπεῖ παλπαχη.

υ αιρεφῶντος καὶ σύγγραμμα ναγράφει Καλλίμαχος ἐν τετον παντοδαπῶν πίνακι γράφων ἀτως