Athenaei deipnosophistae Lib. IVI

461쪽

κρως ἐπιστατουμένους ἡπο Λυσιμάχου οὐ μόνον λεα,ἀλλα -ὶ τὰς πόλεις αυτοῖς ἀπέδωκεν ἀμφοτέρα , οἱ Λημνόθεν - πα- ου μόνον νασυς σωζεσκευασαν

ἐπιχεόμενον κυαθον ἐν ταῖς συν-σίαις Σελεύκ- αιάτην δὲ την κολακείαν τινὲς ἐκτρεπόμενοι του- ο νομα ἀρέσκειν προσαγορευουσιν, κHωναξανδρο

δης ἐν Σαμψ

το γαρ κολακευειν νυν αρέσκειν -- ἔχει. ου ἐπίστανται δὲ οἱ την κολακείαν μεταχειριζόμενοι hως ἐστιν αυτ η τέχνη λιγοχρόνιος Aλεμ γουν ι φησὶν ἐν νευμμέν' κόλακος δὲ βίος μιαρον χρονον ἄνθει

ουδεὶς γα χαίρει πολιοκροταφω παρασίτω.

περὶ 'Aδείμαντον τον Λαμψακην- νεων κατασκευασάμε νοι και αγάλματα ίδουσάμενοι Θριησιν, ἀνόuασαν-Φίλας 'Aφρωίτης καὶ τον τόπον Φιλπιον ἐκάλεσαν

- τ .is. v - μη τι- Φίλας - φησι Θιονύσιος ὁ τοπι ρύφωνος ἐν τεδεκάτωπερὶ νομάτων. 67. Κλεαρχος δ' ὁ Σολευς εν ω ἐπιγραφομέν' Γεργιθί - πόθεν η ἀσιτου ονόματος τῶν κολά-

- κων παρηλθε διηγεειαι, καὶ αυτον -- ργίθιονυποτιθεμενος, αφ' οὐ τωβιβλίον εχε την ἐπιγραφqν,ενα γεγονότα των λεξάνδρου κολάκων διηγεῖταιἈ

462쪽

ουτως την κολακείαν ταπεινὰ ποιεῖν τὰ ηθηγῶν - - καταφρονοικων οντων τῶν περ αυτούς. σημεῖον δὲ, πανή μένειν εἰδότας οῖα τολμωσι τατων κολακευομένων ἐμφυσωμένων τῆ κολακεία, χαυνοπι καὶ κενοὐ ποιουντα, πάντων ν περοχῆα ' --ἐς υπολαμβάνεσθαι κατ-κευάζειψαι. ἐξῆς τε διηγουμενος περί τινος μειρακίου Παφίου μὲν τογένος βασιλεως η την τυχην, τουτο φησὶ το μει- ο ράκιον - λέγων αὐτου τουνομα κατέκειτο δι' υπερβάλλουσαν τρυφην ἐπὶ ἀργυρόποδος κλίνης πε- στρωμένης σαρδιανη ψιλοτάπιδι τῶν πάνυ πολυτειλῶν ἐπεβέβλητο δ αυτ πορφυρ- ἀμφίταπον ἀμοργιν-καλυμματι περιειλημμένον προσκεφάλαια δ' εἶχε τρία μὲν --τῆ κεφαλη βύσσινα παραισυργη,

νοβαφῆ τῶν δωρικῶν καλουμένων ' ἐφ' ων κατέκει τ' ἐν λευκὴ χλαμυδι ρ 68. παραδεδεγμένοι εἰσὶ πάντες οἱ κατὰ την Κυπρον μόναρχοι το τῶν ευγενῶν κολάκων γένος ς χρησιμον πάνυ γαρ τὸ - - τυραννικόν ωτι καὶτ των οἱον ἀρεοπαγιτων τινων ἀτε το πληθος -τε τὰς οφεις ξω τῶν ἐπιφαru στάτων οἶδεν Ουδείς. διη- ρημένων διχῆ κατὰ συγγένειαν τῶν εν τη Σαλαμῖνι κολάκων, - ων εἰοι, οἱ κατὰ τηρο αλ κυπρον κόλακες, τους μὲν γεργίνους τους δὲ προμάλαγγας προσαγορευουσιν ων οἱ μὲν γεργῖνοι συναναμιγνύ- 256μενοι τοῖς κατὰ τη. πόλιν ἔν τε τοῖς ἐργαστηρίοις, καὶ ταtς ἀγοραῖς ---στο υσι, κατασκόπων ἔχοντες

ταξιν, τι ' αν κουσωσιν αναφέρουσιν κάστης ημιρας προς τους καλουμένους νακτας. οἱ δὲ προ-

μάλαγγες -ουσιν αυτὶ, ἀπὸ των γεργίνων προ αγγελθέντων οτι ἄν αξιον εἶναι ζ γε- δαη, οντες

463쪽

τινὲς ἐρευνηταί. καὶ τούτων ουτως ἔντεχνος κά πιθανὴ προς παντας η ἐντευ ιῶστ' ἐμοιγε δοκεῖ, καθάπερ πιὼ αυτοί φασι, παρ' ἐκανων εἰς τοὐς απι -- ,πους διαδεδόσθαι το σπερματῶν ἐλλογίμων κολάκων. καὶ γαρ οὐχ οἰον μετρίως ἐπὶ τω πράγματι σεμνυνον- τω διὰ το --ῆσθαι παρὰ τοῖς βαφλευσιν, ἀλλὰ καὶ λεγουσιν τι των Γεργίνων τις, απογονος ἄν των Πωων ἐκείνων ους ευκρος ἀπο των αἰχμαλώτων κατακτησάμενος εἰς Κυπρον ἔχων ἀπωκισεν, ουτος 1 M H παραλίας μετ' λίγων στείλας ἐπὶ τἀ, -- δος καταχυστιν αμα καὶ οἰκισμον της των προγόνων χώρας πόλιν οἰκισειε περὶ την τρωικην υην, συμπαραλαβών τινας τῶν Μυσῶν η πάλαι, ν ἀπο του γένους ἐπινα, νυν μαργιθα κέκλητο τουτουσαρ,

μαία κατεσχον, ε Κυπρου - γένος οντες, ἀλλ' οὐκ

ἐκ τῆς θετταλικης Πίκκης, --ερ - - εἰρήκασιν, ων ἰατρευσαι την γνοια ουδ' Ἀσκληπιάδαις τουτόγε νομίζω δεδόσθαι α 69. γεγόναοι δὲ παρ .r a d b, Γλ- του

ρος καὶ γυναι-ς υπο τὰς ἀνάσσας αἱ προσαγορευ θεέσια κολακίδες ἀφ' ων πολιπεῖς τινὲς εἰς το περαν ἀφικόμεναι μεταπεμπτοι πρός τε τὰς Ἀρτιψά- ζου καὶ τὰς Μέντορος γυναῖκας, πι-ες δε μασθησαν απο τοιαύτης πράξεως ' ταῖς μεταπεμψαμέναις αρεσκευόμεναι κλίμακα κατεσκευαζον ἐαυτῶν ουτως ωστ' ἐπὶ τοὐς νώτοις αὐτῶν την ἀνάβασιην, γνεσθαι κοὰ την κατάβασιν ταῖς ἐπὶ τῶν μάμοχουμέναις εἰς τοὐτο τρυφῆς, να μη ἀθλιότητος δ' εἴπω, προηγάγοντο τεχνώμεναι τὰς ἀφρονεστάτας, τοιγαρον -- μω ἐκ τῶν λιαν μαλακῶν πο τῆς

τυχης μεταβιβασθεῖσαι σοὶ - ἐβ-αν ἐπὶ γηρως,

464쪽

της ἐξουσίας κατηραν εἰς Μααεδονίαν, καὶ τα των ἐκεῖ κυρίας τε και βασιλίδας ον τρόπον ταῖς νιλίως διέθεσα ουδὲ ώγειν καλόν. πλην οτι μαγενομεναι μαγευ-- ταυροπόλοι καὶ τριοδιτιπις αυται

προς ἀληθειαν γενοντο, πληρεις πάντων ποκαθαρμάτων τοσούτων ἐοικε κά τοιουτων η κολακεία κα

ροκον αἰτία γενέσθαι τας δια ἡ κολακεύεο αλδεξαμένοις αὐτην. 70 προελθὼν δὲ πάλιν ὁ Κλεαρχος καὶ τάδε οφφσὶν ἀλλ' ηδη καὶ ἡ ἡ τούτων χρεία μεμψαι αν τις - - κι- ῶσπερ εἶπον. οἱ μὲν γαρ παῖδες μιρον απωθεν της κλίνης εὐχιτωνίσκοις στασαν, τριῶν δ'ο-- α ρῶν δι' οὐ δη νυν ὁ πας λήγος ἐνέστη κε, καὶ το -- οντων ἐπωνύμων παρ' η μ' ὐμν εἷς ἐπὶ Ἀτης κλίνης προς ποδῶν καθηστο, τους του μειρακίου

πόδας ἐπὶ τοῖς αυτου γόνασι λεπτω λyδίω συνημφια - 257 κώς ο δε εποίει του και μη λέγοντος - ἄδηλον. καλεῖται δ' ουτος - των ἐγχωρίων παράβυστος, δια το καὶ των μη παραδεχομενων μως τεχνικωτατα, κολακευων παρεμπίπτειν ἐς τὰς μιλίας. τερος δ'

η νέαι τινος δίς ω κειμένου-- αὐτην την κλίνην, καὶ τολυεανίσκου την χεῖρα παρεικότος ἐκκρεμάμενος, ταυττὶ καὶ προσπεπτωκως κατεψηχέ τε καὶ των

δακτύλων εκαστον εν με διαλαμβάνων εἷλκέ τε καὶ αιωστε - πρῶτον ἀτον μονομασάνταὶ σικύαν ευστόχως εἰρηκέναι δοκum δὲ τρίτος ο θηρό γενναιότατος , ὁοπερήν της υπηρωίας πρωταγωνι στης, προ ς κῶς -τφ κατὰ κεφαλην μετεῖχε των βυσσίνων προσκεφαλαίων, ἀποκεκλιμένος ἐς αυτὰ ω

πάνυ φιλικῶς καὶ τῆ μ ν αρfUτε ρα το του μειρακίου

465쪽

456 τι διακινῶν-- ων δυς ν, ἀλλ' υκ ἀπο--βῶν διεμήδοκε - αυρο δαίμων τις ἐλευθέριος νεμεσήσας ἐφεῖναι τω μειρακίμμυῖαν, Ουἐαλλ ν η'κείνην. καὶ την, ναν φησιν' ηρος ἐνεῖναι τερ Μενελάντο θάμνω, -- ην ἐριγομένη καὶ ἄφοβός την ψυχην δηχθέντο δὲ του μειροιαίου τηλικοὐ- ν

νῶιτησεν στε διὰ την προς μίαν ἐχθραν ἀπάσας της οἰκίας ηλαυνεν οθεν καὶ φανερὸς ἐγένετο πρὸς 1 τούτω τεταχὼς εαυτόν '71 ἀλλ' ου Λευκων τοιουτο ην ο Ποντικος -- ρο-- ος ἐπH συχναν- των -- ρ οετ σεσυλ μένους -- τῶν τινος περὶ αὐτὸν κολακον, συνειδώς

του ανθρωπον διαβάλλοντά τινα τsIν λοιπων φίλων, si1 απεκτεινα - εἶπε, σε νη τους θεους, εἰ μη πονηρῶν

ἀνδρῶν η τυραννὶς Ἀ-τα Ἀντιφάνης δ' ὁ κομμδιοποιος ἐν πιρατιώτl τα μοι λέγει περὶ της τῶν ἐν Κυπρp βασιλέων τρυφης ποιεῖ δέ τινα ἀναπυν- θαιόμενον στρατιωτ- τώεα ἐν κοπρήνης,-πέ μοι, διηγετε

A ἐν τίνι τή- μάλιστα λέγε γάρ. B. ἐν Πάφφ ον πραγμα τρωφερον διαφερόντως ην ἰδεῖν

δειπν*ν ὁ βασιλευς. . πῶς ἐάσας ταλλα, ἐρησομαί σε τουτο σως; B M ετο ἐκ της Συρίας κοντι τοιούτω μύρωκαρποφσύχ οἷον φασι τὰς περιστερὰς Mν. δια την - νὰντούτου πετόμεναι παρησαν οἷα ου -- μααθιζάνειν ἐπὶ τρο κεφαλην παῖδες δὲ παρακαθημενοι

466쪽

ς 457 ἐσόβουν ἐπαίρουσαι η μικρον ου πολύτου η' ἐκεῖσε, εχ εὐρο παντελῶς, ο --χνερ ιγν, ωστε ἄμμετρον αυτ το--μα, μη περίσκληρον ποιεr,. 258 72. l' ουν ἀν ο του προειρημενου μειρακίου οκολα μαλακογῶ l, g φησιν ὁ Κλέαρχος προς γαρέ - - κολακευειν πιπιντο σχῆμα τῶν κολακευομένων ἐπακμο-ο - ἀποπλάττεται, παραγκωνίζων καὶ σπαργανῶν ἐαυτον τοῖς τρψωναρίοις, ὀθεν αυτονο μ ν παραγκωνι στην, οῖ δὲ συρματο ιν σωλουσι. οκα ἀληθειαν γὰρ ὁ κόλα λα- ῶνπι--Πρω τε οαυτός. γίγνεται γουν παντοδαπο ου μονον κατὰ την μορ- , αλλὰ καὶ κατὰ τους λόγους ουτω ποικιλο--- τις ἐστίν. Ἀνδροκέεις δ' ὁ ἰατρος ἔλεγε τηροὶ κολακειαν ἔχειν - ἐπωνυμιαν - του προσκολλα- ισο α ταῖς μιλίαις. μοὶ δὲ δοκεῖ διὰ την ευχέρειαν, - πάντα ποδυεται, λήψη τις υποστατικ- νωταγω-γων της φυχῆς ηθει, καὶ οὐ βαρυνόμενος ουδενὶ τῶν αἰσχρῶν. ο- ῶν διαμάρτοι δέ Δ -- του μειρακίου του-

του του πιτριου βίον πον ὀνομάων - πολλο καὶ ωα - - φησὶν εἶναι Ἀθηνησιν Ἀλεξις ἐν

Ο πεῖραν ἐπεθυμουν θατέρου βίον λαβεῖν, δν παντες εἰ--- ονομάζειν Θρόν. τρεῖς ἐν Κεραμεικω περιπέπησας μέρας διδασκάλους ἐξευρον ου λέγω βίου

πάνυ, ττου βίου

πρώτης μή σου τέθλιφε την ἀσωτίαν ορ- α γαρ νυν προσαγορεύουσίν τιν

467쪽

458 73. Αντιφάνης δ' ἐν Λημνίαις τέχνvν τινὰ υποτίθεται την κολακείαν εἶναι ἐν οἷς λέγει η πρόσοδος αλλη του κολακευειν εὐφυῶς; ὁ ζωγράφος πονεῖ τι καὶ πικοαίνεται , γεωργος ἐν οσοις ἐστὶ κινδυνοις πάλιν 'ημω δὲ μετὰ γέλωτος ὁ βίος καὶ του - ου γαρ το μέγιστον ἔργον ἐστὶ παιδιά,

ως ἔνι αλιστα ἐπιμελῶς τον --

τουτου δέ μοι γένοιτο του θανάτου --.δοκεῖ δέ μοι Ουτος, ανδρες φίλοι - καλὸς γαπτρις ουκών κνηκέναι εἰπεῖν καὶ τὰ ἐνυμφάλης Ιωνος του παροδιοποιουα ἐνιαυσίαν γαρ υ με την ορτην γε- οἷον καθημερι 'θνJ74 Ἱππίας Ο ὐερυθραῖος ἐν τῆ δευτέρα των περὶ της πατρίδος μοριῶν διαπουμενος, Ἀνο- που βασιλεία - των ἐπιίνου κολάκων κατελυει,3 φησὶ καὶ ταυτα Κώωπῶ μαντευομένω περὶ σωτηρίας 2b9 θεὸς ἔχρησε θύειν Ἐρμο δολίφ. καὶ μετὰ ταμ' προσαντος αυτου εἰς Θελφους οἰ - β σι - --

468쪽

του καταλυσαι βουλόμενοι, ει ολιγαρχίαν καταστη- σωνται ησαν δ' υτο υρτυρος καὶ Ἱρος καὶ σχαρος, νειαλ - διὰ ἡ περὶ τὰς θεραπείας Κνωουν τω Κνωπῶ, ς ηδ πόρρω της γης ησαν, δησαν οτε τον Κνωπον ἐρριψαν εἰς- πέλαγος κά κατ-l, νων λαβόντες εμφίκλου καὶ Πολυτέκνου πιατος καπέπλευσαν εἰς τὰς Ἐρυθράς καπὰ το αυτο καὶ το -

Kνωπου Κλεονίκης περὶ την του σωματος Ῥείαν

γιν φινχN, ηὐδ εορτη κῶ πανήγυρις αγομένη ρτέμιδι στροφαίρ, ζηαίφνης ἀκούεται σάλπιγγος καὶ κοιταληφθῶ - - ἄστεος οὐ τῶν περὶ ἀνωρ i5τυγην, πολλοὶ μεν ἀναιρ--α των του Κνωπολφίλον, καὶ η Κλεονίκη μαθουσα φεύγει εἰς Κολοφῶνα 75. M of τὸν ρτυγην τύραννοι ἔχοντες

την ἐκ δου δυναμιν του ἐνισταμενους αυτῶν τοῖς

πράγμασι διέφθειρον, καὶ τους νύμους καταλυσαντες γαυτοὶ δι---τὰ - - πν πόλιν, ἐντος ταχους οὐδένα δεχόμενοι τῶν δημοτῶν ἐξω- ο των πυλων δικαστηριον κατασκευάσαντες τὰς κρίσεις ποιουντο ἀλουργὰ μὲν ἀμ-όμενοι περιβόλαια καὶ χιτῶνας ενδεδυκότες περιπορφύρους ηυπεδέδεντο-κἀ---- σχιδῆ σανδάλια του θέρους,του η χειμῶνος ἐν γυναι- κείοις ποδημασι διετέλουν περιπατο-τες, κόμας τε ἔτρεφον καὶ πλοκαρ-- χειν ἡ κουν, διειλημμένοιτας κεφαλας διαδημασι μηλίνοι κι, πορφυροδω Hr- δε καὶ κόσμον-λόχουσον ομοίως ταῖς γυναιξίν. νάγ- Mκαζόν τε τῶν πολιτῶν του με διφροφορεῖν τοὐς

469쪽

Y- άν, -- UM. εἰς ας κοιταὶς σπιπιυσως μετεπέμποντο , τοῖς δὲ τας ἰδίας γυναῖκας καὶ τὰς νυγατέρας αγειν παρηγγελλον τοὐς δ' ἀπειθουντας ταῖς - ἐπειπις τιμωριπις περιεβαλλον. δέ τις των ἐκ μαιρίας μῶν --ά-ι, συνάγοντες τους πολίτας εμετὰ γυναικῶν καὶ τέκνων ηνάγκαζον θρηνεῖν τοὐς ἀποθανόντας καὶ στεγοτυπεῖσθπι μετὰ βίας καὶ μανο ει καὶ μέγα ταῖς φωναῖς ἐφεστονάτος μαπτιγοφό

ρου του ταυτα-0ιεῖν ἀναγκάζοντος, εoa μπότης ὁ

in Kνωπου ἀδελφος μετὰ δυνάμεως ἐπελθὼν ταις μυ- θρα -της--N των πρυθραίων προηφοηθώντων ἐπηχθε τοῖς τυράννοις - πολλους παγαπείνας τῶν περὶ αυτους υρτυγην μὲν φεύγοντα συνεκέντησε καὶ τους μετὰ τούτου. τὰς δὲ γυναῖκας αυτῶν, τὰ u τέκνα δε-- αἰ σάμενος την πατρώα ηλευθέρ,--ν'76. ἐκ τούτων Ουi απάντων ἔστι υνι δειν --δρες φίλοι Ἀσων κοιμῶν αιτια γίνεται κολακεία

'βίμ καὶ Θεόπομπος γὰρ ἐυ τῆ ἐννεακαιδεκῶ ν των Φιλιππιαων φησὶν ' οι θοαλέα μειον γενόμενο ν καὶ 2 των ἐκ Θετταλίας πενεστῶν Φίλιππος, μέγα παρ' 260α-ρδυνάμενον διετὴν κολακεων, καὶ - ἐν τοῖς συμ-σίοις --μ αυτεώρτM- - γέλα,

σκεύαζεν απέστειλε διαφθεροὐντα Περραιβους καιτων ἐκεῖ πραγμάτων ἐπιμελπόμενον τοιο πους

α εἶχεν - περ ναυτον ἀνθρώπους ο Μακεδώω, οἷς διὰ -- ω πιαὶ βωμολοχ αν πλείω χρόνον - τα πολλὰ συνδιέτριβε καὶ συνηδρευε περὶ των μεγίστων βουλευόμενος ἱστορεῖ δὲ περὶ αυτου καὶ τάδε μή- σανδρος ὁ Θελφός, .seula nπιν εἰς το Θωμέων μωράκλειον ἀθροιζομένοις τοῖς τὰ γέλοια λέγουσιν ναπέστελλεν ἱκανον κερμάτιον καὶ προσετασσέ τισιν ἀναγράφοντας - λεγόμενα - αυτῶν ἀπο-ψειν

470쪽

ριῶν τους Θεσσαλους φησὶν εἰδὼς ὁ Φίλιππος ἀκολάστους ἔντας καὶ περὶ τον βίον ἀπελγεῖς, συνοχασίας κατε-μυαζε καὶ πάντα τρόπον ἀ-κειν -- τοῖς ἐπειρατο καὶ γαρ ορχουμενος καὶ κωμάζων κάὶ πασαν ἀκολασίαν πομενων ηνὰ καὶ φυσει βωμο- ὰν -- των ἐπιτηδευμάτων τοῖς προς ταὐτα συντείνουσι καὶ των ἀνθρωπων τοις ευφυέσι καλουμένοις καὶ τοῖς τὰ γελοια λέγουσι καὶ ποιουσι, πλείους τε οτῶν Θετταλῶν τῶν τυτεπλησιασάντων ρρει ἀλλον ἐν ταῖς συνουσίαις η ταῖς δωρεαῖς τὰ παραπλήσια ἐποίει καὶ ὁ Σικελιώτης σιονυσιος , ς υβουλος ὁ κωμpδιοποιος παρίστησιν ἐν φ του τυράννου --- δράματι αλλ εστι τοῖς σεμνοῖς μὲν αυθαδεστερος, oω δὲ κόλαξι πῆσι τοις σκώπτουσί τε μυ---πη - ' σεῖται δὲ δη-ώτους μόνους ἐλευθέροως, καν μυλος ρ. 77. ἀλλὰ μην καὶ τους αποβάλλοντας τὰς ουσίας οεἰς μέθας καὶ κύβους καὶ την τομιώτην ἀκολασίαν - - ὁ --- ἀνελάμβανεν, ἀλλὰ κο ὶ ο - τ-πος μορε δὲ περὶ καπέρ- ωπομπος ἐν μὲν το ἐνδεῖ καὶ τεσσαρ κοοτη γραφων -τως Φίλιππος τους - κοσμίους τλῆ , καὶ τους τῶν ἰδίω ν ἐπ με αλοτμένους ἀπεδοκίμαζε, τους δὲ πολυτελεῖς καὶ ζων-

τας ἐν κυβοις καὶ πότοις ἐπαινῶν ἐτίμα τοιγαρουνον μόνον αυτοὐς τοι τυχειν παρεσκευαζεν ἀλλὰ -ὶ

τι γαρ τῶν αἰσχρῶν η δεινῶν αυτοῖς - προσην η τίω τῶν καλῶν καὶ σπουδαίων υκ ἀπῆν οὐχ οἷ με ξυρ με ι κάνλε-ώμενοι διετέλουν ἄνδρες -τu, οῖ