Athenaei deipnosophistae Lib. IVI

91쪽

ER TOT τε πίνειν το κατὰ πρόσοψιν λευκον καὶ διαυγές, ο δ καὶ κα- τον σταθμόν ἐστι - - καὶ -δὲν ἐν α β , γεῶδες ἔχει το δὲ Ουμμετρως θερμαινόμενον καὶ

φυχόμενον δωρ χρηστόν ἐστι καὶ εἰς χάλκεον ὴ ἀργυ- ρεον ἄγγος ἐγχεόμενον - ποιεῖ - ἰῶδες. ησὶ

ψυχομενον ἀεὶ κουφοτερον μοχθηρὰ δ' ε' τὰ βραδέως, - - τη-οντα τοι --τὰ νιτρωδη καὶαλμυρά εν δὲ τω περὶ δάρων Ἱπποκράτης καλεῖ το ρ χρηστον δωρ πότιμον τὰ δε των δάτων στάσιμα χαλεπά - τὰ λιμναῖα καὶ τὰ ἐλώδη ἔστι δὲ καὶ των' κρηναίωντὰ πλεῖστα ληρότερα ερασώστρατος δε φη-οιν ως θοκιμαζουσί τινες τὰ θατα σταθμω ἀνεξετάστως. ἰδοπι γαρ του δε Ἀμφιαράου δατος καὶ του 1 Ἐρετρίας συμβαλλομένων, - ρὰν φαύλου του δὲ χρηστου οντος οὐδ οτις ἐστὶ διαφορὰ κατὰ του σταθμόν. γπποκράτης δ' ἐν τω περὶ τόπων ἄριστά φησιν εἶναι τῶν υδάτων - ἐκ μετεωρον χωρίων ρεῖ καὶ ἐκ

λόφωi ζηρων. ταὐτα γὰρ λευκὰ καὶ γλυκε και τονα οινον ολίγον φέρειν οιά τέ ἐστι, τόν τε χειμῶνα θερμαίνεται, καὶ το θέρος ψυχρά ἐστιν ἐπαινεῖ δὲ μα- dλιστα ν τὰ ρεύματα προς ἀνατολην ηλίου ἔρρωγε, καὶ μαλιστα προς τὰς θερινάς Ἀνάγκη γὰρ λαμπρα. α καὶ ευωδη καὶ κουφα -οκλῆς δέ φη. τοίδωρα πεπτικον εἶναι καὶ α -- φυκτικόν τε μετριως ξυδερκές τε και κιστα καρηβαρικον κινητικον τε ψυχqς

καὶ σώματος Πραξαγόρας τε ταυτάνη σιν μιανεῖ δὲ ἀομβριον. φνω δὲ τὰ λακκαῖα χρηστον τε ἶναι φάσκει το εξ μφιαραου συμβαλλόμενον τω εν Ερε Τρια. o. 26. πιτ δε λυδωρ μολογουμένως ἐστὶ τρόφιμον δηλον ἐκ του τρέφεσθαί τινα ἐξ αυτου μόνου τῶν ζωων, ω0περ τους τέττιγας πολλὰ δε καὶ τῶν ἄλλων

92쪽

δεθεισῶν των οἰκειων γυναικῶν μη ἀποθανεῖν κατὰ την πανηγυριν πως ορτάσωσι, πει- α κελευ- σαντα μέλιτος ἀγγεῖον - πλη-- παρατεθηναι,

καὶ διαζησαι μέρας ἱκανὰς τον ἄνδρα τῆ ἀπο-os Z ii,

λιτος αναφορα μόν χρώμενον, καὶ μετὰ τὰς μέρας βασταχθέντος το μέλιτος ἀποθανεῖν Ἀχαιρε ὁ Θημόκριτος ἀεὶ τω μέλιτι καὶ προς τον πυθόαεν- πως ἀν-γιής τις διάγοι ἔφη, εἰ τὰ μὲν ἐντὸς μέλιτι βρέχοι τὰ δ' ἐκτος ἐλαίφ. καὶ των πυθαγορικων δὲ ΝΑ7τροφη 'αρτος μετεμέλιτος, ως φησιν 'Αριστόξενος, τους προσφερομένους αυτὰ ἀεὶ ἐπ ἀρί--λέγων α-- σους διατελεῖν Λυκο δὲ πολυχρονίου φησὶν εἶναι τους Κυρνίους οἰκουσι δ' οὐτοι περὶ Ἀραυα διὰ το λιτι - χρη-αι πλεῖστον δε εολο γίνεται παo 20

27. υρα - ἀνα- μένων πάντων τὴν Θησιν

- αναβαλλομένων. οτι το νοστις ὁ νηστις πλεονασμετου- ως

στάχυς ἄσταχυς, παρὰ Κρατίν' κεῖται εο γαρ τοι φύ γε πρωτος ἄκλητοςJ φοιτὰς επὶ δειπνον ανηστις ι το δ οζυπεινος παρὰ πίλφτέρπομαι γυμνους ορῶν

93쪽

ἀεὶ γὰρ ξύπεινός ἐστι. B. θετταλον λέγεις κομιδῆ ---δρα. καὶ βουλος ω ηθον μεν ἐλθοσθ' αγνον - Θήβης πέδοι οἰκεῖν κελεύω ' καὶ γαρ ἀξιομ έρους πω σιν- ώς ἔοικε τους αρτους ἐκεῖ, συ δ' ξύπεινος τον δε μουσικώτατον κλει-ς Ἀθήνας ἐκπερῶν Ἀμφίονα,1 - ρα- ἀεὶ πεινωσι Κεκροπιδῶν κόροι

κάπτοντες αλ)ρας ελπίδας σιτουμενοι.

ἀπολωλεκέναι νόμιζε, τυν δὲ της τέχνης την μίσειαν ζῶσι δε αμφότεροι μόλις. Πλάτων ου μονοσιτῶν κάστοτε, ἀλλα κἀνίοτε ειπνῶν δὶς,9 Φέρας' OG νωγαλεύειατα ἐκάλουν τα δέα βρώματα υραρὼς τὰ κομψα μὲν δη ταῶτα νωγαλευματα. Αλεξει

καὶ νωγαλίζει. Αντιφάνης βότρυς ρύας φοίνικας, τερα νώγαλα. ἀπόσιτον δ' είρηκε Φιλωνιδης -τόσιτον δε Κρώβυ-- ω λος παράσιτον αὐτόσιτον. ἀναρίστητον δ' εἰατε-M-πολις ἀναγκόσιτον δὲ Κράτης καὶ Νικόστρατος δεμει πιον δε κατα τυλην

94쪽

EXTOΥ 85κατάγεις ἀναγκόσιτον. ιοτόθειπνου δ' εἶπεν Ἀλεξις- ων γένοιτ' ει συντόμως 29. μετὰ ταυτα ἀναστάντες κατεκλίθ=Wε ώς ἔκαστος θελεν , ου περιμείναντες ονομακλ ορα - των δείπνων ταξίαρχον. οτι καὶ τρίκλινοι οἶκοι καὶ τετράκλινοι καὶ ἐπτάκλινοι καὶ ἐννεάκλινοι καὶ κπια τοὐς-εξῆς ἀριθμκἀς Ἀροαν παρα τοῖς παλαιοῖς. Ἀντιφάνης συναγαρον τρεῖς οντας - τρίκλινον Ῥῆς

Φρύνιχυς έπτάκλινος οἶκος - καλος,

εἶτ' ἐννεά--- ετερος οἶκος. βουλος θες ἐπτάκλινον. B. επτάκλινος ουτοσί.A. καὶ πέντε κλίνας σικελικάς. B. λθ αλλο τι.A. σικελικὰ προσκεφάλαια πέντε. re

48 ουνυποστρωσεις ποτὲ τρίκλινον; ναξανδρίδης τρίκλινον δ' εὐθέως συν θετο καὶ συναυλίαι γέροντι ' ἀλλα ξενῶνας οἰγε καὶ ρῆνον δομους, στρώννυ τε κοίτει καὶ πυρος φλέιον μεν , κρατηρά, ω- καὶ τον ηδιστον κέρα. 30. . .. νυν δε την - στρωμάτων συνθεσεκπερ βολη χωρίζουσι, ἀυποβολῆ φησὶ Πλάτων ὁ ' , λυσοφος ὁ δ ομωνυμος αυτω ποιητηὶς φησι

95쪽

ΕΚ ΤΟΥ Βέτ' ἐν κλίναις ἐλεπαντοποσιν καὶ στέμμασι κἀν φοινικίσι σαρδιανικαῖσι κοσμησάμενοι --

οφ - δ' η των ποικίλων-- μαλιστα --- περὶ αὐτὰ γενομένων Ἀκεσῆ καὶ Ἐλικῶνος των/-ρίων. υφάνται δ' ησαν ἔνδοξοι κανην Ἐλικὼν υως κεσἀ, ω φ. 'ρωνυμος ἐν φθοῖ γ ν ἐπί τινος ἐργου ἐπιγέγραπται i τευξ' Ἐλικων ἈκεσῖΣαλαμίνιος, ῶ ἐνὶ χερσὶν πότνια θεσπεψω Παλλὰς ἔτευξε χάριν τοιουτος - καὶ Παθυμίας Ουἰγύπτιος ἐγὼ σκιρτῶ πάλαι,οπου δόπνοα στρώμα - καὶ μυροις ο1 Dυμοι ψακαστοῖς, οστις ἐνήδυόσμοις στρώμαπι παννυ -

την δέσποιναν ἐρείδεις.

Σώφρων δε στρουθωτὰ λίγματα φησιν ἐντετμημένα. μηρος , ο θαυμασιώτατος των στρωμάτων τακαπώτερα λῖτα εἶναι φάσκει, ητοι λευκα καὶ μη βεβαμ- μή - πεποικιλμένα, τα δε περιστρώματα ρπεα καλαπορφύρεα, ai. Πρῶτοι δὲ Πέρσαι, ως φησιν Ηρακλείδης, καὶχτους λεγομένους στρώτας φευρον, ῖνα κόσμον ἔχη ηστρῶσι ς καὶ ευάφειαν τον ουν Κρητα ιμαγόραν η τον ἐκ Γόρτυνος, ως φησι Φανίας ο περιπατητικός, Κντιμοι , , ζηλω Θεμιστοκλεους ἀνεβη ς βασιλεα, au τιμω Ἀρταξέρξης, σκηνην τε ἔδωκεν α τῶ διαφέρουσαν τὸ καλλος καὶ το μεγεθος καὶ κλων ἀργυρόπωα,επεμψε δε καὶ στρώματα πολυτελῆ καὶ τονἀποστρώ-

96쪽

87 ν ης Ουτος, -- βασιλέα ψυχαγωγησας οπερχυδενὶ πιμειγγν των Ἐλλη - θένετο, ἀλλ' υδ υστερον. αυτη γαρ η - τοῖς συγγενέσι διεφυλάττετο. ιμα- sγόρα μὲν γαρ τρωθηναίω, τῶ προσκυνησαντι βασιλέα καὶ μάλιστα -- έντι, τομο - υπηρξε τῶν δὲ παρατιθεμένων βασιλε τούτω τινα ἀπο της τραπέζης

ἀπέστελλεν Ἀνταλκίδα δν τῶ Λακωνι τον αυτου στεφανον εἰς μυρον βάψας ἔπεμψε τρο δ' 'H- φ τοι- 16αολλὰ μοίει, καὶ επὶ το συγγενικον αριστον ἐκάλλει ε μοι Πέρσαι χαλεπως ἔφερον , της τε τιμῆς δημευομένης καὶ στρατείας δερὶ την Ἐλλάδα πάλιν ἐσο-

μι- ἔπεμψε δὲ καὶ κλίνην αὐτω ἀργυρόποδα καὶ

στρωμνην καὶ σκηνην Ουρανόροφον ἀνειν. καὶ θρό- sνον ἀργυρουν καὶ ἐπίχρυσον σκιάδων καὶ φιάλας λι- θοκολλη ους χρυσῆς, καὶ ἀργυρας δὲ μεγάλας ἐκ--καὶ κρατηρας αργυρους καὶ παιωνκαλέκατον κάνα--4νδας κατόν, χρυσοὐς τε εξακισχιλλυς, χωρὶς των εἰς τὰ ἐπι δεια καθ' ημέραν διδομένων. 32. ρ- - ἐλες τόποδες των ἐπι μάτων ἐκτης καλουμενης σφενδαμνου πεποιημένων Κρατῖνος γαυριῶσαι δ' ἀναμενουσιν ωδ' ἐπηγλαῖσμέναι μείρακες φαιδραὶ τράπεζαι τρισκελεῖς σφενδά

μνιναι. α

εἰπόντος τινος κυνικου τρίποδα την τράπεζαν δυσχεραίνει στωρα φ σοφιστῆ υλπιανος καὶ λέγει, μερον θω πράγματα ἔξω ἐξ απραξίας πόθεν γαρτοντ' ὁ τρίπους εἰ μη τηροψιογενους βακτηρίαν οροκοῖ - πέει - - ουτος τρίποδα προσηπόρενσρ, i, πάντων τραπέζας καλούντων - παραθώσεις ταντο - -ωδος ἐν Κηυκος - - κον γαρ ρρομ

97쪽

88 E TO Bκῶν παῖδες ἀποξενῶσι του ποι οὐ τὰ ἔπη ταυτα, δεῖ καὶ Ξενοφῶν δ' ο μουσικωτατος ἐν βδόμ υναβά- ο ως γραφει τριποδες εἰσηνέχθησαν πασιν ουτο δ ὲ -- εἴκοσι κρεῶν μεστοὶ νενεμημένων καὶ ἐπάγει μάλιστα δ' αἱ μεθα κατα τους ξένους ἀεὶ ἐτίθεντο 'μὲ δ' ὁ τρίπους η κατὰ χερρῶν τ' εἴχομεν. EDβουλος

i , τρίποδες ουτοι πέντε σοι καὶ πέντε. B. πεπινωστολόγει γενήσομαι. Ἐπίχαρμος

α δὲ τάδ' ἐστί; B. δηλαδ τρίπους. A. τι μάν, ἔχει πόδας, τέτορας - ἔστι τρίπους, ἀλλ' ἐστὶ , οἶμαι

τετράπους.

B. ἔστι δ' ἔν- - - τρίπους, τιτοράς γε μαν ἐχει

A. Οἰδίπους τοίνυν ποτ' ην, αἰνιγμα τοι νοεῖς. α Αριστοφάνης τράπεζαν ων εἰσφερερρεω πόδας ἔχουσαν, τέτταρας δὲ μηδεέτω. B.,t Drti;θεν ἐγὼ τρίπουν τράπεζαν λήψομαι; 33. τι ἔθος ην ἐν τοῖς δείπνοις τλωτιάτορι -- , τακλιδεέντι προ--θαι γραμματείδιόν τι περιέχον ἀναγραφην των παρεσκεπιασμένων, ω - εἰδέναι ο τι μελλο οφον φέρεινὰ μάγειρος. ΔΑMΑΣΚΗ si i. πόλεως ἐνδόξουουσης καὶ μεγάλης πολλοὶ - αρχαίων μεμνηνται. , ἐπεὶ δε πλειστον ἐν τῆ των Θαμασκηνῶν ἐστι χώρο τὸ κοκκυμηλω καλούμενον καὶ κάλλιπιτα γεωργεῖται, οἰκ- καλεῖται τὸ ἀκρόδρυον δαμασκηνον, ς διά -

98쪽

ουν ἐστι ταυτα ων αλλος τε μεμνηται καὶ 'μπῶναξ

στέ - εἶχον κοκκυμηλων καὶ μίνθης. καὶ μην ἐνυπνιον οἷομαι νικητικον έορακέναι. B. λέγ' αυτό. A. τον νουν πωσεχε δ' ἐνὸν σταδίκτων ἀνταγωνιστῶν, τις ἐδόκει στεφαναμ γυμνοςα-no ... στεφάνωκυλιστῶ κοκκυμηλων. . Nράκλεις. πάλιν οέδρωιμήδη ποκωτ' ἐσκευασμένον

ηνυστρον η σπλην πτον νει 1λευμένον, κοκκυμμων σπυρίδα πεπονων; τοιο - ἔχει το μέτωπον. Νικανδρος μηλον ο κόκκυγος καλεουσι. κλέαρχος,

ὁ περιπατητικός φησι οδίους καὶ Σικελιώτας βω- βωλα καλεῖν τα κοπιάμηλα ει καὶ Θεοκριτος ὁ Σπι- β ῖρπτιες λα λοισι καταβρίθοντες ραζε. καὶ πάλιν ἔσον μηλου βραβέλοιο δεδιον ἔστι--- πιτο ἀκρόδρυον μικρότερον μν πρ περιφορὰ των πιγκ- κυμήλων, τῆ δ' δωδὴ το αυτό. πλην ολίγον δριμύτερον Σέλευκος δ' ἐν γλωσσαις βράβυλά φαμιν λακοκκυμηλα μάδρυα τα -- ναι - μορ- ok μαχώ, δρύα, τὰ δε βράβυλα οτι ευκοίλια και την

βορὰν ἐκβάλλοντα, οὐδὲ οἷον μῆλα, - Θημήτριος ὁ hγξίων λέγει ἐν ἐτυμολπίε Θεόφραστος δὲ λέγει

κοκκυμηλα καὶ σποδιάς τοὐτο δ εστὶν ωσπερ αγρισκοκκύμηλα. υραρὼς δὲ κοκκυμηλέαν καλεῖ τ δεν

--, ---ηλον δὲ - ἀκρόδρυον. ανιλος δὲ ὁ - φνιος μέσως φησὶν εἶναι αὐτα υχυλα επιφθαρμεὐέκκριτα ὀλιγότροφα.

99쪽

ωων-τῆ φυσε δενδρον ὁ κερασύς ωτι καὶ μεγέθει μέγα καὶ γαρ εἰς εἰκοσι καὶ - ας πή- αυξεται. φυλλον δὲ ομοιον ἔχει τῶ της μεσπίλης, σκληρον δὲ καὶ παχυτερον, --- Ομοιον φιλυρα ανους δὲ λευκον πια καὶ μεσπίλη ομιον, ἐκ μαρων ἀνθ - συγκείμενον κηριῶδες. ὁ δὲ καρπὸς ἐρυθρος ομοιος διοσπυρφ το σχημα το ὲ μεγεθος λίκον κύαμος, πληντ διοσπύρουμ, οππη σκληρός, οὐδὲ κε- 1 ρ - μαλακός ' H πάλιν κράταιγος - δὲ κραται.

γονα καλουσιν εχε δε το μὲν φύλλον τεταμένον ὀμοι-- μεο- η πληρο μεῖζον ἐκεῖνος - πλατυτερον προμηκεστερον, τον ἡ χαραγμον -κ ἔχει ἄμπερ μεμνο γίνεται δὲ τ δει/δρον ουτε μέγα λίαν ἴτε παχύ

i5 το δὲ ξυλον ποικίλον, ξανθόν, ἰοχυρον φλο-- ἔχε dλεῖο Ἀμπιον μεσπίλν μονόρριζον εἰς βάθος, ἐHπολυ καρπον δ' ἐχει στρογγύλον λίκον -tνος πεπαινόμενος δὲ νθός τέ ἐστι καὶ ἐπιμελαίνεται

ἔχει δὲ την γεῶσι, καὶ των χυλον μεσπίλ- διοπερα αγρία μεσπίλη δόξειε μῆλλον εἶναι. ἐκ τούτων μοι δοκεῖ, φησίν, ὁ φιλήσοφος το νυν κεράσιον καλουμενον ἐμφανίζειν. 35. A, G δης δὲ Ο Μυρλεαιος χαμαικέρασόν τινα καλῶν δένδρον ἔφη ουτως εν τῆ Βιθυνῶν-γμα νε- η χαμαικέραο- ης η - μω ἐστὶν ου μεγάλη, αλλ' -δὲ - δένδρον, ἀλλα-i yiδῆ ἴσον, ὁ δὲ καρπος τὰ μελαλλα πάντα ομοιος τους ὰ, πλείονι χρησαμέ- νοπις καθότι οἶνος βαρώνει τε καὶ ἀλγεῖν,ν κεφαλη ταυτα ου- τιάδης, φη--δ Μιεr ειν

ω περὶ τῶν μιμαικύλων το τε γαρ φερον αυτα δένδρον

τοι τον καὶ ὁ πλέον τῶν επτὰ του καρπου φαγών κεφαλαλγης γίνεται Ἀριστοφά in

100쪽

ER TOT ἐν τοῖς ρεσιν αὐτόμα αὐτοῖς τα, μαικυλ' ἐφυετο πολλά. τρώγουσι μύρτα - πέπονα μιμαίκυλα. Κράτης πάνυ γάρ ἐστιν λικα est eis ' ῶσπερ μῆλον η μιμαί-- . συκάμινος συκάμιν Ἀρφς, φέρει ὁ πρῖνος - φους, ο κόμαρος μιμαίκυλα. οΘεοφραστος ' η κόμαρος η το μιμαίκυλον φέρουσα τοιδώδιμον Πύθων ἐποίπιεν ὁ καταναῖος η Βυζάντιος η καὶ αὐ- τος ὁ βασιλευς Ἀλεξανδρος. is-nν ὁ παρα --ορι αρτανιος, πολλα υμεις οἰ Γραι,οὶ ἐξιδιοποιεῖσθε, αυτοὶ η νομάσαντες ηπρῶτοι ευρόντες ἀγνο αε δε δτι Λευκολλος ο ' μαίωνι στρατησος ο τον Μωριδειν καὶ Τιγρανην καταγω--σάμενος πρωτος διεκόμισεν εἰς'ταλων ὁ φυτοι , τοὐτ ἀπο Κερασουντος Ποντικῆς πόλεως. καὶ Ουτός ἐστιν καὶ τον καρπον καλεσας κερα νημωνυμως τῆ

λει, - -- σιν οἱ ψέτεροι συγγραφεῖς προς - Θάφνος τις φησιν ἀλλα μην παμπόλλοις ἐνιαυτοῖς πρεσβυτερος Λευκόλλου ανγ ἐλλόγιμος νίφιλος ο Σί--,φνιος γεγονὼς κατα υσίμαχ- τον βασιλέα, εἷς οὐ- των Ἀλεξάνδρων διαδόχων μνημονεύει τῶν κερορασίων λέγων - κεράσια εὐστομαχα υχυλα λιγο ' τροφα, ἐκ ψυχροοψ λαμβανόμενα εὐστόμαχα καλλίω Mτὰ ἐρυθρότερα καὶ τα μιλησια ' εἰσὶ γὰρ διουρη