장음표시 사용
71쪽
οἰ--χ ἐν κοίλοισιν ἀποθλίψας δεπάειψιν
αμπελον ἐν Αἰτωλία λέγων ευρεθηναι φησὶ κώ τάδε υρεσθευς ὁ Θευκαλίωνος λθεν εἰς Αἰτωλίαν ἐπὶ βασιλείει καὶ κώ----στέλεχος ἔτεκε κάνω ἐκέλευσεν αυτο κατορυχ ναι, καὶ ἐξ αυτου παῖδα Φύτιον ἐκάλεσε τούτου δ' Οἰνεὴς ἐγένετο, κληθεὶς ο ἀτων αμπέλων οἱ γαρ παλαιοὶ φησὶν, 'Eum G οἴνας ἐκάλουν τὰς ἀμπέλους Οἰνέως δ' ἐγένεο Αἰτωλός. 'Πλάτων δ ἐν ματυλω ἐτυμολογῶν τον οἶνον οώνουναυτον φησιν εἶναι , δια το οἰήσεως ήμων τον νουν ἐμ οπιπλαμ η τάχα ἀπο της νησεως κλοπι ' παρετυμολογῶν γαρ μηρος την φωi 4ν θε πώς φησιν ἔπειτα Οε καὶ αυτος,νήσεαι, αἴ κε πί γσθα. καὶ γαρ τὰ βρωματα ὀνείατα καλεῖν εἴωθεν ἀπὸ του ονωκειν μοτοι Μενέλαε θεοὶ ποίησαν αριστον φοῖς ἀνθρώποισιν αποσκεδάσαι μελεδῶνα
72쪽
ο τον ταπεινον μέγα φρονεῖν ποιεχ μόνος,
τον τὰς ὀφρυς αἰροντα συμπειθεις γελῶν, --τ A1 νη τολμῶν τι, - δειλον θρασυν. ὁ δὲ Κυθήριος Φιλόξενος λέγει ' ευρρειτας οἶνος πάμφωνος. πιι ρη μων δε ο τραγροδος παρασκευάζειν φ*n-ν οἶνον τοῖς χρωμέναις γέλωτα σοφίαν ἀμαθίαν πουλίαν.
αδαμον παῖδα τα ρωπόν, νέον ου νέον, ηδι στον προποδεn βαρυγδοώπων ἐρωτων, οἶνον ἀερσίνων, ανθρώπων πρωτα ι .as O Μυησίθεος δ' ἔφη τον , ω τοπις θεους θυποις καταδεῖξαι τοὼς μὲν ὀρθῶς χρωμένοις ἀγαβον μέγιστον τοις δ ατάκτως τουμπαλιν. τροφη. τε γα δίδωσι τοῖς εὐχρωμένοις ἰσχυν τε ταῖς ψυχαῖσι καὶ τοῖς σώμασιν
εἰς την ἰατρικο τε χρησιμώτατον καὶ τοῖς πο-οω γαρ φαρμάκοις κεράννυται καὶ το ιν έλκωθεῖσιν ἀφελών ἔχει. ἐν ταῖς συνουσίαις τε ταῖς καθ' ημέραν τοῖς ιὰν μέτριον πίνουσι καὶ κεκραμένον
ἐὰν δ' ἴσον χω προσφέρη, μανίαν ποιεο ἐὰν δ' ακρατον, παράλυσιν των σωμάτων. δι καὶ καλεῖσθαι τὸ, σι υσον πα- - α --
δε Πυθι'α εἴρηκέ τισι πιόνυσον πιάτην καλεῖν.
3. βουλος δὲ ποιεῖ τον ιόνυσον λέγοντ
73쪽
τρεῖς γα μόνους κρατῆρας ἐγκεραννύω
τοῖς ευ φρονουσι τον μὲν υγιείας - ον πρῶτον ἰαίν ουσι τον δὲ δεύτερω -- ος ηδονῆς τε τον τρίτον δ' υπνου, ὁ ἐκπιόwτες οἱ σοφοὶ κεκλημένοι οἴκαδε βαδίζουσ' o 4 τεταρτος οὐ δει
πολυς γαλεις εν μικρον ἀγγειον χυθεὶς υποσκελίζειψῆστα τους πεπωκύταλππίχαρμ ει δ' ἐφηει ψι θυσίας θοίνα, ἐκ δε θοίνας πόσις ἐγένετο. B. χάριεν ως γ' ἐπινὰα ἐκ δὲ πόσιος κῶμος, ἐκ κωμου δ' ἐγένεμυανω
εὐη ' ανίας δίκα τε καὶ μάχα καὶ καταδικαJ, ἐκ β καταοίκας πέδαι τε καὶ σφα αος καὶ ζαμία Πανύασις δ' ὁ ἐποπο - την - πρώτην πόσιν ἀπονέμει άρισιν Ωραις καὶ Θιονύσω την δὲ δευτεραν Ἀφροδίτη καὶ πάλιν ωνύσφ, βρει δε - ατη - πρῶτα μὲν ριτε, ἔλαχον καὶ ἐυφρονες Ωραι μοίραν καὶ Θιόνυσος ἐρίβρομος, ολερ τευζαν. τοῖς δ' ἔπι Κυπρογένεια θεα λάχε καὶ ΘώHαγος ἔνθα τε καλλιπτος ποτος ἀνδράσι γίγνεται, οἴνου, εἴ τις μεν πίνοι καὶ ἀπότροπος οἰ-δ' ἀπελθοι δαιτος - γλυκερῆς, Ουκὴν ποτε πηματιαύρσαι ἀλλ' ου τις μοίρης τριτάτης προς μέτρον ἐλαύνωπίνων ἀβλεμεως, τότε ὁ Ἀβριος αἰοα καὶ α γίγνεται ἀργω - κακὰ δ' ἀνθρωποιοι ὀπάζει.
74쪽
ΕΚ ΤΟΥ 65 ἀλλα πέπον, -- γαρ ἔχεις γλυκεροῖο ποτοῖο, στεῖχε παρα μνηστην αλοχον, κοίμιζε πιεταίρους δείδια γαρ τριτάτης μοίρης μελιηδέος οἴνου πινομέHN μηχ' υβρις --σὶ θυμον ἀέρ' ἐσθλMς δὲ ξενωισι κακχη ἐπιθῆσι τελευτην. ἀλλα πιθολκαὶ παsε πολυν πότον.
πληγὰς ὁ κῶμος μορ- ρ υβριν φέρει. i.
οθεν τινὲς την ----γένεσιν καὶ τυ τῆς πβρεως
4. λεξιε δε που φησιν ς' oμώτατος ανθρωπος οἴνωτην φυσιν τρόπον τιν' ἐστί. καὶ γὰρ οἶνον τον νέον , πολλή 'στ ανάγκη καὶ τον ἄνδρ' ἀποζέσαι πρώτι-- ἀνυβρίσαι, μα--αντα δὲ σκληρὸν γε-θαι, παρακμάσαντα δ' - λέγω
τούτων απάντων ἀπαρυθέντα την ἄνω ταυτηρο ανοιαν ἐπιπολάζουσαν, τότε λατ--- γενέσ- καὶ καταστηναι πάλινηδυν θ' ἄπασι τουπίλοιπον διατελεῖν.
κατὰ δὲ οὐ μοναῖον ποιητην οἶνός τοι πυρὶ ἰσον ἔχει μένος, υτ ανυς ανδρας ἔλθη ' κυμαίνει δ' οἷ λίβυσσαν αλα βορρης ηε νότος τὰ θὲ καὶ κεκρυμμενα φαίνει βυσσόθουν, ἐκ δ' ἀνδρων πάντ' ἐτίναξε νόον. ἀλλαχρου δὲ τοὐναντίον φη-ν Αλεξις ουδέν γ' ἔοικ' ανθρωπος οἴνω την φύσιν ο μὲν ἀπογηρασκον ἀηδὴς γίγνεται, γῶνοι δὲ τον παλαι--ον σπουδάζομεν ο με δάκνει γάρ, ο δ Παρους ημῆς ποι.
75쪽
ωθλον ἀλεξ κον, πάσης συνοπηδον ἀοιδης. ἐν μενσαρ θαλίης ἐρατης μέρος ἀγλοσης τε,
ἐν δὲ χοροιτυπιης. ν δ γερτης φιλοτητος. τμσε , ἡ παρὰ δαιτι δεδεγμενον ευφρονι θυροησθαι πλημμύροντα λελασμένον ευφροσυναπιν.
ἀγλαός - πασαι μὲν ἐφαρμόζουσιν ἀοιδαί, λπάντες δ' ορχησμοί, πασαι ἐραταὶ φιλότητες.
πινόμενος κατὰ μέτρον, περ μετρον δὲ χερείων. 1 5. ψαιος Ταυρομενίτης ἐν Ἀκράγαντι οἰκίαν τινα φηγῶ καλεῖσθαι τρυγη ἐξ αἰτίας τοι-της. νεανίαιους τινὰς ἐν αυτῆ με κομένους τοσουτον ἐλθεῖν μανίας ἐκθερμανθέiαας ἀπο της μέθης ως --μίζειν ἐπὶ μὰν τριήρους πλεῖν, χειμάζεσθαι/ὲ χαλεπῶς α κατὰ τρο θάλασσαν , - ---- ἔκφρονας γενέσθαι φώς τὰ ἀπο της οἰκίας πάντα σκευ καὶ στρωματα ίπτεινῶς εἰς τρο θάλασσαν, . -υν διὰ τον χειμῶνα ἀποφορτίζεσθαι δόξαν αυτοῖς λέγειν τον κωβερνη συναθροιtομενων ουν πολλῶν καὶ - ιπτόμενα δι--α πά ντα - ουδ ῶς παυεσθαι τει μανίας τους νεανίσκους καὶ τὴ ἐπιουση τῶν ημερῶν παραγενομένων των στρατηγῶν ἐπὶ τηνοἰκίαν ἐγκληθεντες οἱ--omu d
ἔτι ναυτιῶντες ἀπεκρίναντο πυνθανομενων ων αρ-
χοντων - χειμωνος - μενοι φαγκάσθαι ἀπο- αι φορτίσαοθαι τηὶ θαλάσση - περιπια τῶν φορτίωα θαυμαζόντων δὲ των στρατηγῶν την ἔκπληξιν τωνανδρων εἷς τῶν νεανί κων, καίτοι δοκῶν τῶν αλλων
76쪽
τες Ουν Π αυτῶν ἐκσταο ει επιτιμησαντες μη πλείονος
Οἰνου ἐμφορεῖσθαι ἀφηκαν καὶ ο χάριν ἔχειν ομολογησαντες - λιμένος ἔφυγαν τυχωμεν ἀπαλλαγέντες τ0σουτου κλύδωνος, σωτηρας υμῆ. ἐπιφανῶςJμετὰ των θαλασσίων δαιμόνων ἐν πατρίδι ἱδρυσόμεθα ς αἰσίως μῖν ἐπιφανέντας ἐντευθεν ἡ οἰκία τριηρης
ἐκληθη. 6. Φιλοχορος δέ φηψιν - οἱ πίνοντες - μόνου εαυτους ἐμφανίζουσιν οῖτινες εἰσίν, ἀλλα καὶ των αλ- λωνίκαστον ἀνακαλύπτουσι παρρροίαν αγοντες. θενs' , - καὶ ἀλήθεια λέγεται καὶ ' ανδρος δ' οἰνος ἔδε4ε νόον. καὶ το νικητηριον ἐν --ου τρίποπις καὶ γαλε τρίποδος λέγειν φαμὲν τους ἀληθευοντας δεῖ δὲ νοεῖν τρίποδα του ---- τον κρατηρα ν γ - ἀρχαῖ- δύο γένη τριπόδων, οῖς καλεῖσθαι λέβητας συνέβαινεν ἀμφοτέρους ἐμπυριβ ης ὁ καὶ λοετρο- χως Αἰσχύλος τον μεν τρίπους δε ατ οικεῖος λέβης, ἀεὶ φυλάσσων η' ἡπὲρ πυρος στά κry δ' ἔτερος κρατηρ καλούμενος πιμηρος επτ ἀπυρους τρίποδας. ἐν τούτοις δὲ τον οἶνοω ἐκίρνων καὶ - τος τιν ὁ της δεηθείας οἰκε- τρίπους διλυπόλλωνος μεν οἰκεῖος δια την επιμαντικης ἀλλιθειαν Θιονύσου δὲ δια την ἐν μωρ Σῆμος δ' ὁ Θηλως φησι 'τρί-- χαλ- , οὐχ ὁ πυθικός, ἀλλ' - νυν λέβητα καλουσιν. ουτοι δ' ησαν ο μεν απυροι εἰς ους --M νον ἐξεκεράννυον , οῖ δὲ λοετροχόοι ἐν οἷς το δωρ, θέρμαινον, καὶ ἐμ αυριμαι. καὶ - - ἔνιοι τω
77쪽
68 E TOT εντες, τριποδα δὲ τηρο υπόβασιν ἔχοντες, ποδες -- μάζοντο. φροί που Ἐφιππος B. ουκουν μεθυοντάς φασι τἀληθη λέγειν απαντα ταλλα τις δυναι - πλυ δυοῖν, οἰνον λ υποπι ων εἰς ερωτά τ' εμπεσων. D 'μφοτερα μηρουμ γα ἀπο των βλεμμάτων καὶ τῶν λόγων -- ἰστε τους ἀγαγομένους
μάλιστα τουτους τοὐτο καταφανεῖς ποιεῖ.7 Φιλήχορος φησιν μικτυον τον ναίων βασιλεα, μαθόντα παρα-- ---τουο ουi κρῆσιν, πρῶτον κεράσαι διο καὶ ρθους γενεσθαι, τοὐς ἀνθρώπους - πίνοντας πρότερον πο ου - του καμπτομένους καὶ διὰ τομο ἱδρυσασθαι βωμον ορθου -- -Μ ἐν τήτων ωρων ἱερω αυται γαρ καὶ τ ὰλ αμπέλου καρπον ἐκτρέφουσι πλησίον α αυτου καὶ ταῖς νύμφαις -- ἐδεφεν, υπ- μὰ τοῖς χρωμένοις της - εως ποιούμενος καὶ γαρ -- ονυσου τροφοὶ αἱ νυμφαι λέγονται. καὶ θεσμον ἔθετο προσφέρεσθω μετὰ τα σῖτα,κρατον μόνον οσον γευ---αι, δεῖγμα της δυνάμεως του ἀγα ρθε Vo M
διδαχης καὶ μνημης ἔνεκα των πινόντων - ουτωπίνοντες ἀσφαλῶς σωθησονται Πλάτων δ' εν δευτέρω νόμων την του οἰνου χρῆσίν φησιν γιειας ἔνεκαο - πειν -- του καπα μέθην δὲ καταστηματος καὶ ρ--φ παρεικάζουσι ---ον-- καὶ παρδάλει διατ προ βίαν τρέπεσθαι τους ἐξοινωθέντας Ἀλκαῖος
78쪽
οξυτερω τρψύλων ἀρυτημενοι.ιω δ' οε κάν μοι οὐ γίνονται τοιουτος δ' ο τα ρος. ριπίδης ταυροι δ' πρισταὶ κεἰς κερας θυμουμενοι ι διὰ δὲ τὸ μάχιμον κάν -δεις ἔνιοι γίνοντιH οθεν - τὸ παρδαλῶδες.8. καλῶς οὐν Ἀριστων ὁ Κεῖός χροιαν οιστον ποτον εἶναι -- αμα μὲν γλυκύπιος αμα δ' ευωδίας κοινωνουντα. καὶ το καλούμενον νέκταρ καπα- οσκευάζειν τινὰς περὶ τον Λυδίας πιλυμπον οἶνον καὶ κηρία συγκιρνάντας εἰς ταύτα καὶ τὰ τῶν ἀνθῶν ευ-DU . οἶδα - Ἀναξανδρίδης - νέκταρ οὐ ποτον αλλὰ τροφην εἰναι λέγει θ' ων πάνυ μάττων ἐσθίω is νέκταρ διαπίνω, ἀμβροσίαν, καὶ τωδια-- καὶ σεμνός εἰμ' εκάστοτε φα λαλῶν καὶ Κυπριδι παρακαθημενος. καὶ Ἀλκμαι δέ φημι - νέκπαρ ἔδμεναι - - καὶ Σαπφὼ δε φησιν καμβροσίας μὲν κρατηρ κεκρατο, Ἐρμῆς δ' ἐλυν ἔροιν θεοῖς φνοχόησεν. bo δ' ηομηρος θεων πῶμα - νέκταρ οἰδεν Ἱβυκος δέ φησι την ἀμβροσίαν του μέλιτος κατ' ἐπίτασιν δεκαπλασίαν εχειν γλυκυτ α το μέλι λέγων δέκατον εἶναι, μέρος της αμβροσίας κατὰ τροχωρον. s. Ουδεὶς φιλοποτης ἐστὶν ἄνθρωπος κακός. ὁ γαρ διμάτωρ Βρόμιος ου χαίρει συνὼν
ἀνδράσι πονηροῖς οὐδ' ἀπαιδεύτω φ,
φησὶν Ἀλεξις καὶ - Οἴνος φιλολόγους πάντας ποιεῖ τους πλεῖον πίνοντας αυτόν ο δὲ ποιησας το εἰς ς
79쪽
70 Κ ΤΟΥ οἶνός τοι χαρίεντι πέλει ταχὐς ῖππος ἀοGυμ 34 πίνων χρηστον συεινάν τέκοις -- ἔλεγεν, σώπικνε, καὶ ἔπνεεν ουχ νος ἀ- Κρατῖνος ἀλλα παντος ωδώδει πιθου.
Πολέμων φησὶν εν Μουνυχια ρω ζε κρατοπότην τιμῆσθαι, παρὰ Σπαρτιάταις Μάττωνα καὶ Κεράωνα ἡμπα - --πν μαγείρων ἱδρυμαι ἐν τοῖς φιδι - , Ωις τιμῆται δε και ἐν πιαῖα ειπνευς ἀπο τωὐχ δείπνων σχῶν την προσηγορίαν. εκ τροφῆς ξ ρως -τῶν σκωμματα γένοιτο ουτ αυτοσχέδια ποιηματα ἄλλα μην ουδὲ κόμπος ουδὲ ψυχης ἀλαζονεία καλ- ουν ἐντ- πη ἔβαν ευχωλανας ἐν Λήμνωποράασθε, ἔσθυνο τες κρέα πολλα καὶ πίνοντες οἴνου κρατηρας ἐπιπυφέας ἐπεσημηνατο ὁ γραμματικος Ἀρίσταρχος περιγράφειν τον στίχον, ος ἀπο κρεωφαγίας αυχειν ποιεῖ τους Ελλη νας ου γαρ ἀπο πασης ἀθυμίας καὶ π ρώσεως το καυχασθαι καὶ σκωπτειν καὶ γελοιάζειν,2 ἀπο δε της ἀλλοιουσης την γνώμην καὶ προς το ψευδες τρεπούσης η γίνεται κατὰ,τ μεθην.
γλυκεῖ' ανάγκασευομένα κυλίκων θάλπησι θυμόν
Κυπριδος δ' ἐλπὶς διαιθυσσει φρένας ἀμμιγνυμένα διονυσίοιο δωροις' ἀνδράσι δ' ἡψοτάτω πεμπε μεριμνας. απιτο μεν πόλεων, δεμνα λύει,τ πασι δ' ἀνθρωποις μοναρχησειν δοκεῖ.i, χρυσῆ' ἐλέφαντί τε μαρμαίροισιν οἶκοι 'πυροφόροι ὁλκα αἰγλάεντα καρπον νη- ρουσιν ἀπ' Αἰγύπτ- μέγιστον
80쪽
αλλοι ποιπα φασι τον οἰνον ' ευφρονα καρπον
αμυρ π καὶ ὁ των ποιπων δὲ βασιλεῖς τουπιδυσσέα πιγράγει λέγοντα οὐδέ κ' ἀνηρ ωοι κορεσσάμενος καὶ ἐδωδης πανημεριος πολεμίζη θαρσαλέον νύ οἱ φορ' καὶ τα ἐξῆς. 11. χώι Σιμωνίδης τὰν αὐτην ἀρχην, γγιν οἴνου
καὶ μουσικης ἀπο μεθης και η της τραγωδίας ευρεσις
τρο παυσίλυπον αμπελον δομαι βροτοῖς.
οἴνου δὲ μηρομ' -- ου ἔστιν Κυπρις δ' ἄλλο τερπνον -- ἀνθρωποις ἔτι, αριπίδης ἐν Βάκχqις φησί καὶ Ἀστυδάμας δέ φησιον μοι την ἀκεσφόρον λυπης ἔφηνεν οἰνομητορ αμπελον. συνεχ ῶς μὲν γαρ ἐμπιμπλάμενος ἀμελης γο
ανθρωπος, υποπίνων δὲ πανυ φροντιστικός, Ἀντιφάνης φησίν.ουdε μεθυ την φρόνησιν, αλλὰ τοιοsτον μόνον, - διορίζεσθπι βεβαίως φ στοματι τὰ γράμματα, φησὶν Αλεξις Σέλευκος δέ φησι -- ῶν - εἶναιμος υτ οἶνον ἐπὶ πλεῖον ουτ αλλην δυπάθειαν προσφέρεσθπι μη θεῶν ἔνεκα τουτο δρῶντας διὸ καὶ
θοίνας καὶ θαλίας - μέθας ἀνόμαζον τὰς μὲν ὁτι
d θεῶν χάριν ηλίζοντο καὶ συ εσαν τουτο γάρ δαῖτα θάλειαν το δὲ μεθύειν φησὶν ριστοτέλης τ'