Ausgewählte Reden Rede vom Kranze. Rede gegen Leptines

151쪽

ΛΗΜΟΣΘΕΝΟΥΣ

πῶς υ αδικεῖς και δεινὰ ποιεῖς τούτοις νυν ἐγκαλῶν,2 4 ἀν τότ' υκ εἶχες λέγειν βελτίω παρὰ μεν τοίνυν τοις αλλοις εγωγ' ορῶ πῶσιν ἀνθρώποις διωρισμένα και τε- ταγμένα πως τα τοιαυτα. Ἀδικει τις κώπι ὀργὴν και, τιμωρίαν κατὰ τούτου ἐξήμαρτέ τις κωπι συγγνώμη αντ της τιμωρίας τούτω -υτ αδικῶν τις υτ ξαμαρτάνων εις τα πῶσι δοκουντα συμφέρειν εαυτὰ δους υκατώρθωσεν μεθ' πάντων Ου ὀνειδίζειν υδὴ λοιδορεῖ-275 σθαι φ τοιούτου δίκαιον, αλλὰ συνάμεσθαι φανησεται ταυτα πάνω ουτως ο μόνον τοῖς νόμοις, αλλὰ και φύσις αυτ τοις γράφοις νομίμοις και τοις ἀνθρωπίνοις διώρικεν Αἰσχίνης τοίνυν τοσουτον περβέβληκεν απαντα ανθρώπους μότητι και συκοφαντία, στε και ναυτὼς ως ἀτυχημάτων ἐμέμνητο, και ταυτ μου κατηγορεῖ. 27 Kαι προς τοι αλλοις, σπερ αυτὰς πλῶς και μετ' ευνοίας πάντας ειρηκώς τους λόγους, φυλάττειν μ καιτηρεῖν ἐκέλευεν, πως μη παρακρούσομαι μηδ' ἐξαπα-

τήσω, δεινὰν και γόητα και σοφιστὴν και τα τοιαυτ' ὀνο

μάζων, ω εὰν πρdτερος τις εἴαν τὰ προσόνθ εαυτου

περ αλλου, και δὴ ταυθ' ουτως χοντα, και υκέτι τους ἀκούοντας σκεψομένους, τίς ποτ' αὐτός ἐστιν ὁ ταυτα λέγων. ἐγώ δ' ιδ' τι γιγνώσκετε τουτον παντες, και

positiven, νόμος. gl. 23.70 παρὰ που γεγραμμένους νόμους καὶ γραφα νόμιμα. lat. Ges. 7, 793α τὰ καλούμενα π των πολλῶναγραφα νόμιμα καὶ ους πατρίους νόμους ἐπονομάζουσιν - καὶ τοι ἀνθρωπίνοιςJ ' ηθεσι

152쪽

318. R.

πολ τούτω μαλλον η ' μοὶ νομίζετε ταυτα προσεῖναι. κἀκεῖν' G IJ τι την ἐμὴν δεινόσητα - στω γαρ. 277καίτοι εycur' ορῶ της των λεγόντων δυνάμεως τους ἀκούοντας το πλειστον κουρέους' ως γαρ αν μεῖς ἀποδέξησθε και προς ἔκαστον χθ ευνοίας, υτως ὁ λέγων δοξε φρονεῖν εἰ Π υν ἐστι και παρ' ἐμοί τις εμπειρία τοιαέτη ταυτην μεν ἱρήσετε πάντες ἐν τοι κοινoi ἐξετα- ζομενην περ μῶν εἰ και Ουδαμου καθ' υμῶν οὐδ' ἰδία, την ὁ τούτου συναντίον υ μόνον φ λέγειν περ τῶν ἐχθρῶν ἀλλα και εἴ τις ἐλύπησέ τι τουτον η προσέκρουσέ που, κατὰ τούτων - γαρ υτ δικαίως, ουδ εφ' συμφέρει την πόλει, χρηται οἴτε γαρ την ὀργην ουτ τη 278εχθραν Ουτ' ἄλλ' οὐδε τῶν τοιούτων τον καλὰ κἀγαθὰν πολίτην δει τους πἐρ τῶν κοινῶν εἰσεληλυθότας δικαστὰς ἀξιουν οφ βεβαιουν, ουδ' ἡπερ τούτων εις μῶς εἰσιέναι, ἀλλα μάλιστα με μ εχειν ταυτ εν τῖ φύσει, εἰ δ' αρ ανάγκη, πράως και μετρίως διακείμεν πειν ἐν

τίσιν υν σφοδρὰν εινα τον πολιτευόμενον και τον ή

τορα δει εν οἷς τῶν λων τι κινδυνευεται τῆ πόλει, καιεν οἷς προς τοις ναντίους ἐστὶ του δήμω, ἐν τούτοις

De alagerissene Gedanhe,im un- te nil den v. t M ῖν Ἀμπειρία τοιαύτη in veranderier Fassun vi estiri angeknsipst. - ῶς φρονεῖν 19, 34 α μεν τοίνυν ἀλλὰ δυν/άμεις ἐπιεικῶς εἰσιν αὐτάρκεις, ηυε του λέγειν,αν τὰ παρ' μῶν τῶν ἀκουόντων ἀντιστρ διακόπτεται. 60 14 τῶν λόγων πειθῶ της τῶν ἀκουόντων εὐνοίας προσδεῖται, καὶ

μετὰ ἐν ταύτης, κἄν μετρίως ήηθν, δόξαν νεγκε καὶ χάριν

προσποιεῖ, νευ δὲ ταύτης, κανυπερβύλν φ λέγειν καλῶς προσ

vie 99 2, i ε μὲν γάρ τις

ἀνήρ ἐστιν ἐν αὐτοῖς ἰος εμπειρος πολέμου καὶ αγώνων, τούτους με φιλοτιμία πάντας ἀπωθεῖν αὐτὰ ἔτη. 9 6 τῶν δὲ πολλῶν εἴ τις αἴσθοιτο, σίγα - μεμνημένοι u. d. gl Emiger I 8 4 b. UeDrigens natis liter xvi 307

153쪽

27 ταυτα γὰρ γενναίου και ἀγαθοῖ πολίτου μηδενὰς δ' αδικήματος πώποτε δημοσίου, προσθήσω ὁλμηδ' ἰδίου,

δίκην ἀξιώσαντα λαβεῖν παρ' ἐμου μήθ' υπἐρ της πόλεως

μήθ' υπἐρ αυτοῖ στεφάνου καὶ ἐπαίνου κατηγορίαν κειν συνεσκευασμένον καὶ τοσουτουσὶ λόγους ἀνηλωκέναι δίας εχθρας καὶ φθόνου και μικροψυχίας ἐστι σημεῖον, οὐδε- νω χρηστου το ὁ δὴ και τους προς μ' υτὀν γῶνας 280 ἐάσαντα νιν εα τόνδ' κειν πῆσαν ἔχει κακίαν. κα- μοὶ δοκεῖς ἐκ τούτων, ισχίνη, λόγων ἐπέδειξέν τινα καὶ φωνασκίας βουλόμενος ποιήσασθαι τουτον προελεσθαι τον αγῶνα ου ἀδικήματος οὐδοῖς λαβεῖν τιμωρίαν. στιδ' ιχ ο λόγος του τορος, Αἰσχίνη, τίμιον ου δ' ὁ τόνος της φωνης, λλὰ το ταὐτὰ προαιρεῖσ9αι τοι πολλοις

ὁ δ' ς' πόλις προορῶτα κίνδυνόν τιν' εavra zούτους θεραπεύων υκ επὶ της υτης ὁρμεῖ τοι πολλοις, ουκουν ουδ της σφαλείας ζ αυτὴν ἐχει προσδοκίαν. ἄλλ', ὁορς εγώ ταἰτα γαρ συμφέρονθ' ειλόμην τουτοισί, 282 και Ουδἐ εξαίρετον οὐδ' ἴδιον πεποίημαι. ρ' ουν Ουδἐσι και πῶς ος εὐθέως μετὰ την μάχην πρεσβευτὴς ἐπορεύου προς Φίλιππον, ς ν των ε ἐκείνοις τοις χρόνοις

hedari es nichi. 45, 22 υτ γαρ νυν μοι προς ἐκεῖνόν στεν. s.

154쪽

320. R.

155 συμφορῶν αἴτιος τῆ πατρίδι, και ταυτ αρνούμενος πάντατον εμπροσθεν χρονον ταύτην την χρείαν, ς πάντες ἴσασιν καλοι τις ο την πόλιν ἐξαπατῶν ου ὁ μὴ λέγων φρονεῖ τλιν ὁ κηρυξ καταρῶται δικαίως ο τλτοιούτ* τι δἐ μειζον ἔχοι τις αν εἰπειν δίκημα κατ' α-

Θ kήτορος η εἰ μὴ ταὐτα φρονεῖ και λέγει σὐ τοίνυν

ουτος ευρέθης. εἶτα ἡ φθέγγει και βλέπειν εις τα του- 283των πρόσωπα τολμgς πότερ' οὐχ χεῖ γιγνώσκειν αυτοῖς οστις εἶ η τοσοῖτον πνον και λήθην παντας εχειν, ωστ οδ μεμνησθαι τους λόγοις οις ἐδημηγόρεις ἐν τφπολέμο, καταρώμενος και διομνύμενος μηδἐ εἶναι σοι και ιλίαπφ πρῆγμα, αλλ' εμ την ιιίαν σοι ταύτην ἐπάγειν της ἰδέας ε νε εχθρας, οὐκ ουσα αληθῆ ώς δ' 284 ἀπηγγέλθη τάχισθ' - ' ουδἐν τούτων φροντίσας Ῥ-θέως μολόγεις και προσεποιο φιλίαν και ξενίαν εἶναι

σοι προ αυτόν, τη μισθαρνέα ταῖτα μετατιθέμενος τὰ

ονόματα ἐκ ποίας γαρ ἴσης η δικαίας προφάσεως Αι- σχίν γ φ Γλαυκοθέας της τυμπανιστρίας ξένος η φίλος γνώριμος ην Φίλιππος εγεμεν ου ορῶ, ἀλλ' ἐμισθώ

θης ἐπι- τὰ τουτωνι συμφέροντα διαφθείρειν. αλλ' ομως - φανερῶς αυτὰς ειλημμένος προδότης και κατὰ σαυτο μηνυτῆς ἐπὶ τοι συμβῶσιν γεγονώς μοι λοιδορεῖκαι νειδίζεις ταῖθ' ων πάντας ἀλλον αἰτίους ἡ-

ρήσεις.

προσεποιο φιλίαν καὶ ξενίανειναί σοι προς αὐτόν - καταρῶ- ται S. ben4 130. - ουζος, u

155쪽

285 Πολλὰ και καλὰ και μεγάλ' πόλις, ισχίνη, καὶ

προείλετο και κατώρθωσε δ εμου, ἄν ου ημνημόνησεν. σημειον δέ χειροτονῶν γὰρ ὁ δημος το ερουντ' ἐπι τοῖς τετελευτηκόσι παρ αυτ τα-τμβάντ' οὐσλεχειροτόνησεν προβληθέντα, καίπερ σφωνον οντα, ιει Λημάδην αρτιπεποιηκότα την εἰρήνην, ουδ υγ μονα ουδ αλλον μῶν Ουδένα, αλλ εμέ. καὶ παρελθόντος σου και Πυθοκλέους -ῶς και ἀναιδῶς, Ἀευ καὶ θεοί, και κατηγορουντων

ἐμου ταυθ' α και συ νυνί, και λοιδορουμένων, ετ &μει- 286 νον ἐχειροτόνησέν με το δ' ἴτιον ου αγνοεῖς μεν,νως δε φράσω σοι κἀγώ. ἀμφότερ' ἴδεσαν αυτοι, την

156쪽

32 I. R.

των πραγμάτων ηρνεῖσθε διομνυμενοι, ταυτ ἐν οἷς εαταισεν πόλις μολογήσατε τους ουν ἐπι τοι κοινοις ατυχήμασιν ἄν ἐφρόνουν λαβόντας δειαν ἐχθρους μεγαάλαι, φανεροῖς δε τόθ' γήσανθ' υτῶς γεγενησθαι.εIτα και προσήκειν υπολαμβάνοντες τον ἐρουντ' ἐπι-oις 287 τετελευτηκόσι και την κείνων ἀρετὴν κοσμήσοντα μήθ' ομωρόφιον μήν ὁμόσπονδον γεγενημένον ιναι τοῖς προς ἐκείνους παραταξαμένοις, μηδ' ἐκει με κωμάζειν και παιωνίζειν ἐπι ταῖς των Ἐλλήνων συμφοραῖς μετὰ των --τοχείρων του φόνου, δευρο δ' ἐλθόντα τιμασθαι, μηδἐ u φωλ δακρυειν ποκρινόμενον τηλεκείνων τυχην, αλλὰ την ψυχ ν συναλγεῖν, τουτο δ' εώρων παρ' εαυτοις καιπαρ' μοἱ παρὰ δ' μῖν - διὰ ταυτ εμ' ἐχειροτόνησαν

λευτηκότων πατέρες και δελφοὶ ι αδ του δήμου τόθ'

ger4 6, 3, 3. - κωμάζειν καὶ

Philipps Tisene ethan is, 128 ου- τος εἰς τἀπινίκια των πραγμάτων καὶ του πολέμου, α Θηβαῖοι καὶ Φίλιππος ἔθυον, εἱστιῆτ' ἔλθῶν καὶ σπονδῶν μετειχε καὶ πῶν, δ ἐπὶ τοις των συμμάχων τωνυμετέρων τείχεσι καὶ . χώοα καὶοπλοις ἀπολωλόσιν εἴχετ ἐκελ

νος καὶ συνεστεφανουτ καὶ συν

επαιώνιζε Φιλίππω καὶ φιλοτησίας προύπινενὶ, unxaucnotetinaci dein Siege bei roneia gog

288 Οὐχ ὁ μεν - οἱ δὲ - En l

157쪽

αιρεθέντες επὶ τὰς ταφὰς λλως πως, αλλὰ δεον ποιῶν αυτοῖς το περίδειπνον ς παρ' οἰκειοτάτω των τετελευτηκότων, σπερ ταλλ' εἴωθε γίγνεσθαι τοι ἐποίησαν παρ' ἐμοί. εἰκότως γενει με γαρ καστο εκάστωμαλ- λον οἰκεio ην ἐμου, κοικῆ δε πῶσιν ουδεὶς ἐγγυτέρω φγαρ κείνους σωθῆναι καὶ κατορθῶσαι μάλιστα διεφερεν, υτος καὶ παθόντων α μηποτ φελον της περ

απάντων λύπης πλειστον μετεῖχεν.289 Aέγε δ' αὐτω τουτι, επίγραμμα, ο δημοσία προείλεθ' η πόλις αυτοῖς ἐπιγράψαι, ν ειδὴς, ισχίνη,

κἀν αυτο τούτου αυτώ γνώμονα και συκοφάντην οντα και μιαρόν. λέγε.

158쪽

322. R.

Orδε πάτρας νεκα σφετερας εἰς δηριν εθεντο οπλα, καὶ αντιπάλων βριν ἀπεσκέδασαν, μαρνάμενοι δ'Ἀρετης καὶ δείματος ου εσάωσαν

ψυχάς. αλλ' ἴδην κοινῖν θεντο βραβῆ, 5 ουνεκεν Ἐλλήνων, ως μὴ ζυγῖν αυχεν θέντες δουλοσυνης στυγερὰν ἀμφὶς χωσιν βριν.γαια δἐ πατρις εχει κόλποις των πλεῖστα καμόντων

σώματ ἐπεὶ θνητοι ἐκ Λιος ὁ κρίσις. μηδεν ὁμαρτεῖν ἐστὶ θεῶν και πάντα κατορθουν, 10 ἐν βιοτῖ μοῖραν δ' υ τι φυγεῖν πορεν.J

παράδοξον μὸν εἰπεῖν, ἀληθὸς δέ,

ἐκεῖνοι νικῶντες ἀπέθανον.

V. 3. μαρνάμενοι - βραβῆ Die

7, 3 7 υμεῖς τούς περὶ Ἀρχίαν καὶ πάτ' - οὐ ψῆφον ἀνεμεί

159쪽

160 ΛΗΜΟΣΘΕΝΟΥΣ XVIII. p. 322-

290 J κουεις, ισχίνη, καν αυτρο τουτω ,μηδἐν ὁμαρτεῖνεστὶ θεῶν και πάντα κατορθοιν ου του συμβούλ τηντο κατορθοῖ τοῖς γωνιζομενους ἀνέθηκε δύναμιν, ἀλλατοι θεοῖς. τί ουν, ω κατάρατ, ἐμοὶ περὶ τούτων λοιδορει, και λέγεις δ σοι και τοῖς σοῖς οι θεοι τρέφειανεις κεφαλήν; 291 Πολλὰ τοίνυν, Ἀνδρες χθηναῖοι, και αλλα κατηγορηκότος αυτου και κατεψευσμένου, μάλιστ ἐθαύμασα πάντων, τε των συμβεβηκότων τότε τῆ πόλει μνησθεις ου ως ν ευνους και δίκαιος πολίτης επε την γνώμην,

ουδ' ἐδάκρυσεν, ου δ' ἔπαθε τοιουτον Ουδἐν τῆ ψυχῆ, ἐπάρας την φωνην και γεγηθὼς και λαρυγγίζων φετομεν μου κατηγορεῖν δηλον τι, δεῖγμα δ' εξέφερε καθ'

εαυτου, τι τοι γεγενημένοις ἀνιαροις Ουδἐ ομοίως σχε292 τοῖς αλλοις καίτοι το των νόμων και της πολιτείας φάσκοντα φροντίζειν, σπερ υτος νυνί, και ει μηδἐναλλο, τουτό γ' εχειν δει, ταυτὰ λυπεῖσθαι και ταυτὰ χαίρειν τοι πολλοῖς, και η τῆ προαιρέσει των κοινῶν ἐν του των ἐναντίων μέρει τετάχθαι. - νυνὶ πεποιη

κὼς εἶ φανερός ἐμ πάντων αιτιον και δι' ἔμ' εις πράγματα φάσκων ἐμπεσεῖν την πόλιν, ου απὰ της μης πολιτείας ουδ προαιρέσεως ἀρξαμένων μῶν τοις Ελλησι

καὶ, κατὰ φύσιν φθέγγεσθαι, ἀλλ' ἐπιτηδευειν περιεργότεροντο λάρυγγι χρησθαι ἐλέγετο. Harp.

160쪽

324. R.

161 βοηθεῖμ' ἐπει μοιγ' εἰ τουτο δοθείη παρ' μῶν, δι - 293υμας ναντιῶσθαι τα κατὰ τῶν Ἐλλήνων ρχῆ πρα- μέν γ, μείζων α δοθείη δωρεὰ συμπασῶν ων τοῖς αλλοις

δεδώκατε. λλ' υτ αν ἐγώ ταυτα φήσαιμι ἀδικοίην γαρ αν μῶς), υτ αν ἡμεῖς ευ οἶδ' τι συγχωρήσαιτε 'ofτ3 τ' εἰ ἱκὰ ἐποίει, υκ αν νεκα της προς μ' εχθρας τα μέγιστα τῶν μετέρων καλῶν βλαπτεν καιδιέβαλλεν. άλλὰ τι ταυτ Ἀπιτιμῶ, πολλο σχετλιώτερ' αλλα 294κατηγορηκότος υτου και κατεψευσμένους ος γαρ ἐμ φιλιππισμόν. 4 καὶ θεοί κατηγορεῖ, τί υτος υκ αν εἴποις αἱτοι νὴ τον ιρακλέα και πάντας θεοις, εἴ γ' ἐπ' ἀληθείας δέοι σκοπεισθαι, τὰ καταφευδεσθαι και δι

εχθραν τι λέγειν ἀνελόντας ἐκ μέσου, τίνες ως ληθῶς

ε σιν ις αν εἰκότως και δικαίως την τῶν γεγενημένων αἰτίαν επὶ την κεφαλὴν ναθεῖεν παντες, τους μοίους τούτω παρ' κάστῖ τῶν αδλεων ευροιτ αν, ου τοῖς

εμοί ,r, ο ὐν ἀσθεν τα ιλἱππου πράγματα κa κο- 295μιδῆ μικρά, πολλάκις προλεγόντων ημῶν και παρακαλούντων κa διδασκδντων τὰ βέλτιστα, της ἰδέας ενε αἰσχροκερδίας τὰ κοινῆ συμφέροντα προδεντο, τους πάρχοντας