Ausgewählte Reden Rede vom Kranze. Rede gegen Leptines

171쪽

συκοφαντούντων δηλον γαρ τι και κατ' κείνους ἰσαν τινες, ο διασύροντες τοῖς οντας τότε, τους δε πρότερον γεγενημένοις πῖνουν, βάσκανον πρῶγμα και ταυτὰ ποι-

εξέταζε και τους καθ' αυτόν, σπερ ταλλα πάντα, τους 3l9 ποιητάς, τους χορους, τους ἀγωνιστάς. ὁ ωιλάμμων Ου ὁτι Γλαύκου του Καρυστίου καί τινων τέρων πρότερον γεγενημένων θληεῶν σθενέστερος ην, στεφάνωτος εκ της λυμπίας ἀπῖει, των εἰσελθόντων προς

αυτὰν ριστ' ἐμάχετο, ἐστεφανουτ και νικῶν ἀνηγορευ-

3l9. ὁ Φιλάμμων - ἀνηγορεύ-

172쪽

ων, τε με τy αδλει τα βέλτισθ' ελέσθαι παρῆν, φα- 20 μέλλου εἰς την πατρίδ' εινοίας εν κοινφ πῶσι κειμενης, ἐγώ κράτιστα λέγων φαινόμην, και τοι ἐμάις καὶ ψηφίσμασι καὶ νεμοι καὶ πρεσβείαις παντα διφκεῖτο, υμῶν δ' ουδει ην ου δαμοῖ, λ ν εἰ τοττοις ἐπηρεάσαι τι δέοι ἐπειδὴ ὁ α 'ποτ ωφελεν συνέβq, καὶ οὐκέτι

συμβούλων, αλλὰ των τοις ἐπιταττομένοις πηρετούντων κα των κατὰ της πατρίδος μισθαρνεῖν τοίμων καὶ των κολακεύειν περον βουλομένων ἐξέτασις, τηνικαῖτα συ

καὶ τουτων καστος ἐν τάξει καὶ μέγας καὶ λαμπρὰς ἱπποτρόφος, ἐγώ δ ασθενής, ομολογῶ, λλ' υνους μῶλλονιμῶν τουτοισί. δύο ὁ Ἀνδρες Αθ νaiοι, το φύσει μέ 321 τριον πολίτην χειν ει ολω γαρ μοι περὶ ἐμαυτοῖ λέγοντι νεπιφθονώτατον εἰπεῖν), ἐν με ταις ἐξουσίαις τηντο γενναίου και του πρωτείου τy πόλει προαίρεσιν διαμφυλάττειν εν παντι δε και ρω και πρόξει το ευνοιαπι

173쪽

XVIII. p. 331

τούτου γὰρ ψ φύσις καρω , του δυνασθαι δε και ἰσχυεινετερα ταύτην τοίνυν παρ' μοι μεμενηκυια ευρήσεθ' 322 αλῶς. ρῶτε δε ου εξαιτούμενος, ου εἰς ἀμφικτύονας δίκας ἐπαγόντων Ιου ἀπειλουντων, ου ἐπαγγελλομένων, ουχὶ τους καταράτους τούτους σπερ θηρέα μοι προσβαλλόντων, ουδαμῶς γ δ προδέδωκα την εις μῶς ευνοιαν. το γαρ ε αρχῆς ευθις ὀρθὴν και δικαίαν τὴν ὁδὼν της πολιτείας εἱλόμην, τὰς τιμάς, τὰς δυναστείας, τὰς ευδοξίας τὰς της πατρίδος θεραπεύειν, ταύτας αυρειν, μετὰ

δρὼς ἐγὼ και γεγηθὼς κατὰ τὴν ἀγορὰν περιέρχομαι, τὴν

δεξιὰν προτείνων και σαγγελιζόμενος τουτοις, ους ανἐκῶσ' ἀπαγγέλλειν τωμαι, τῶν ὐτης πόλεως ἀγαθων πεφρικῶς κούω και στενων και κύπτων εις τὴν γην, ἄσπερ ι δυσσεβεῖς ουτοι οῖ τὴν με πόλιν διασύρουσιν, ῶσπερ υ αυτοῖς διασίροντες, τανδεοῖτο ποιῶσιν, λδε βλέπουσιν, καὶ ἐν ις τυχησάνr υν- ῶν Ἐλλήνων ευτυ-

174쪽

σειεν, ἀλλὰ μάλιστα με καὶ τούτοις βελτίω τινὰ νουν και φρενας ἐνθείητε, εἰ δ' αρ εχουσιν ἀνιάτως, τούτους μὰν αυτοῖς καθ' εαυτοῖς ξώλεις καὶ προώλεις ἐν γῆ- θαλάττν ποιησατε, μιν δε τοι λοιποῖς την πί-στην ἀπαλλαγ ν των ἐπηρτημενων φόβων δότε και σωτηρίαν σφαλη.

λη πανώλη. 2667 ξώλης καὶ πανώλης ὁ ἐξελῶν τω und belKeil lutit epigr. 36 ἐξώλης καὶ πανώλης επrω καὶ γένος ἔκ γένους,

177쪽

scniedenen Stellen seinermede et a so Aεπτίνης εὶ πεν ὁ πως αν οι πλουσιώτατοι λειτουργῶσι, μηδένα μήτε των πολιτῶν

180쪽

T. p. 457. R.

Ἀνδρες δικασταἰ, μάλιστα μεν εἴνεκα του νομίζειν συμφέρειν τῆ πόλει λελυσθαι τον νόμον, εἶτα και του παρδὼς εἴνεκα του αβρίου μολόγησα τούτοις - αν ονς δ συνερεῖν εστι δ' υ αδηλον, Ἀνδρες θναῖοι,τουθ τι επτίνης, καν τις αλλος περ του νόμου λέγy, δίκαιον μεν ουδεν ἐρει περ αυτου, φήσει δ' ἀναξίους τινὰς ἀνθρώπους ευρομένους ἀτελειαν ἐMUυκέναι τὰς λει

τουργίας, και τουτου πλείστο χρήσεται φ λόγφ. ἐγώ σὰ

- μεν τινῶν κατηγορουντα πάντας ἀφαιρεῖσθαι την δω-