Ausgewählte Reden Rede vom Kranze. Rede gegen Leptines

발행: 1868년

분량: 268페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

XX p. 457-

ρεὰν τῶν δίκων ἐστιν ἐάσω και γαρ εἴρηται τρόπον τινὰ και φ' μῶν ἴσως γιγνώσκεται Ἀλλ' &ετι αν ἐροίμηνὴ δέως αυτόν, τίνος εῖνεκ', εἰ τὰ μάλιστα μὴ τινές, ἀλλα

πάντες σαν νάξιοι, τῶν αυτῶν ξίωσεν μας τε και

τούτους. ἐν με γαρ του γράφαι , μηδένα ἀναι-τελῆ μτους εχοντας ἀφείλετο τὴν ἀτέλειαν, ἐν δἐὰφ προσγραφαι

πουν ἀφηρῆσθαι και λως τὴν πολιτείαν μῆς κατὰ

τουτον τὼ λόγον οὐ γαρ εστιν φ' ὁτου του ο πεπόνθατε τῶν πάντων, ἀλλα και ζφίσματα πολλὰ πολ-

Maren, sollen es o nun an nil lit

182쪽

Σ ΛΕΠΥΙΝΗΝ. 183 λάκις ἐξαπατηθέντες κεχειροτονήκατε, καὶ συμμάχους ηδη τινὰς ῆττους αντὶ κρειττόνων ἐπείσθηθ' ελέσθαι, καὶἰλως ἐν lμαι πολλοις οις πράττετε καὶ τοιουτον τι συμβαίνειν

λοιπὸν ἐξεῖναι τῆ βουλῆ μηδ τψ ήμω μήτε προβουλευ-

ειν μήτε χειροτονεῖν μηδέν ἐγὼ μεν οὐ οιμαι ' ου γαρ ἐσμεν ἀφαιρεθῆναι δίκαιοι περὶ γ ν ἐξαπατηθῶμεν, αλλὰ διδαχθῆναι πῶς τοῖτο, πεισόμεθα, καὶ θέσθαι νόμον οι ος ἀφαιρήσεται τὰ κυρίον ημῆς εἶναι, αλλὰ

δι - τον ἐξαπατῶντα τιμωρησόμεθα. Εἰ τοίνυν τις ἐάσας ταυτ αυτὴ καθ' - ἐξετάσειεν, 5 αδτερδν ποτε λυσιτελέστερόν ἐστι κυρίους με ἐμας ιναι

της δωρεῶς, ἐξαπατηθέντας δέ τι καὶ φαυλωτινὶ δουναι, διὰ του παντελῶς κυρον γενέσθαι μηδ' ανάξιον τιν' ειδῆτ' ἐξεῖναι τιμησαι, υροιτ' ν ἀλλον ἐκειν λυσιτελοῖν διὰ τί οτι ἐκ μεν του πλείονας η προσήκει τιμῶν πολλοῖς ε ποιεῖν προκαλεῖσθ' υμῶς, ἐκ δ του μηδενὶ μηδέν, μηδ' αν ξιος διδόναι πάντας ἀπε-ξετε του φιλοτιμεῖσθαι προς ἐ τουτω καὶ δι κύνο, τι ι,ἐν ἀνάξιόν τινα τιμήσαντες ευηθείας τινὰ ὀξαν εχοιεν αν, οι ὁ τους γαθόν τι ποιουντας εavrοῖς μὴ τοις ὁμοίοις ειβόμενοι κακίας. σου δὴ κρεῖττον ευήθη δοκεῖν πονηρὰν εἶναι, τοσούτου λισαι τον νόμον κάλλιον φθέσθαι.

183쪽

ναiοι, σκοπουμέν φαίνεται, καταμεμφόμενόν τινας ἐπιταῖς παρχούσαις δωρεαι τους χρησίμους ντα των τιμῶν ἀποστερεῖκ ει γαρ παρχουσῶν τούτων παῖλοι καιανάξιοί τινες κατὰ τον τούτων λόγον εισίν, τί χρὴ προσδοκῶν σεσθαι τόθ ταν παντελῶς μηδἐ πλέον μέλλη

μηδἐ εινα τοι χρηστοῖς ουσιν; Eτι τοίνυν μῶς κἀκεῖν' ἐν μεῖσθαι δει, τι ἐκ τῶν νυν παρχόντων νόμων και πάλαι κυρψων ους οὐδ αυτὰς ουτος ἀντείποι α μη ουχὶ καλῶς χειν, ἐνιαυτὰ διαλιπών ἔκαστος λειτουργει, στε τον μισύ ἐστ τελὴς του χρόνου. εἶθ' ης πω μέτεστι το μισυ, και τοῖς μηδ' -ιοῖν ἀγαθὰ πεποιηκόσιν μας, ταύτης τους εὐποιήσαντας, α προστεθείκαμεν αυτιῶς, ταμ φελώμεθα μη-

naben, is senternan, vel sicli Iἐπὶ ταῖς παρχούσαις δωρεαῖς nient m einem Brarus su et dona aeceperant, dinet verninde lassi.-- εἰ γα - ουσιν Vgl. l, O που γαρ ἐπόνεος του φόβου τούτου φαίνονταί τινες οὐδενηττον βρισταί, τί χρὴ τους

τοιούτους προσδοκα αν ποιεῖν,

νου 15 16 της χώρας, ης ἄγειν

καὶ μειν ἔσει πολλή, 9, 52 u. a. Krsiger g 47, 28, 9 --- ἀφελώμεθα Dies Argumentation

184쪽

185δαμῶς ουτε γὰρ ἄλλως καλὰν πω μιν πρέπον. πῶς 9 γαρ οὐκ αισχρόν, Ἀνδρες Ἀθηναιοι κατὰ μεν την ἀγορὰν φειδεῖν νόμον γεγράφθαι, φ' Iς ουδέν ἐστι δημοσία βλάβος εἴ τις ψευδεται, νυε του κοινέ μη χρησθαι τω νόμ τούτω την πόλιν την αυτην επιτάξασαν τοις ἰδιώταις, ἀλλα τους ἀγαθόν τι πεποιηκότας ἐξαπατῆσαι, και ταυτ ου μικρὰν ζημίαν ὀφλήσειν μέλλουσαν; ου γὰρ οε μη χρήματ' ἀπόλλυτε μόνον σκεπτέον, αλλ' εἰ και δό

των, και υ μόνον μῶς, αλλὰ καὶ οι πρόγονοι τεκμήριον

δέ χρήματα μεν γὰρ πλεῖστά ποτε κτησάμενοι πάνθ' υπερ φιλοτιμίας ἀνήλωσαν, αἐ δε δόξης οὐδένα πώποτε κίνδυνον ἐξέστησαν, αλλὰ και τὰς δέας ουσίας προσαναλίσκοντες διετέλουν νυν τοίνυν ουτος ὁ νόμος ταυτηνἀντι καλης αισχρὰν τη πόλει περιάπτει, και - των

πόνων οἰ ' μῶν ἀξίαν τρία γὰρ τὰ μέγιστ ονείδη

κτῆται, φθονερούς, ἀπιστους, χαριστους εἶναι δοκεῖν.

δέ Ἀρηυατα μὲν γὰρ πλεῖστα των Ἐλλήνων ποτε σχῶν ἁπαν Θ' υπερ φιλοτιμίας ἀνήλωσεν, εἰσ-ψέρων δ' ἐκ των δίων οὐδένα κίνδυνον υπὸ δόξης ἐξέστη. φ'

ρίεστι, τὰ μὲν νων ἔργων η μνη-μη, τὰ δὲ των αναθημάτων τωνἔn' ἐκείνοις σταθέντων τὁ κάλλος, προπύλαια αὐrα, ὁ παρθενών,

185쪽

1 Ποτι τοι νυν οὐδ' ἐστιν λως δ νδρες Ἀθηναῖοι,

του θους του μετέρου κύριον ποιησαι τοιουτον νόμον, και τουτο πειράσομαι δειοι διὰ βραχέων, ἔν τι των πρδ- τερον πεπραγμενων τῆ πόλει διεξελθών λεγονται χρη- μαω ι τριάκοντα δανείσασθαι παρὰ Αακεδαιμονίων ἐπι

τως ἐν Πειραιε7. ἐπειδὴ δ' η πόλις εἰς εν ῆλθεν και τὰ

πραγματ' ἐκεiνα κατεστη, πρέσβεις πέμψαντες ιυακ 12 δαιμόνιοι τὰ χρηματα ταυτ α τουν. δγω v δε γιγνομέ

νων, κα των με του δανεισaμένους ἀποδουναι κελευόν

των, τους ἐξ ἔστεως των ὁ τουτο πρῶτον πόρω της Ομονοέας σημεῖον ἀξιούντων, κοινὴ διαλῖσαι τὰ χρηματα,

φασι τον δῆμον λέσθαι συνεισενεγκειν αυτὰ και μετα-

11. λέγοντα. Die Red ne letten

nnten 6 12. 73. l. 161 und 9 48. 21, 13. 22, 2. 23, l6 24, 1b4. L ludi die Saene elus Lus. 30, 22. Plut Lys. l. ora. sokr. 7, 68 δανειοι μένων των ἐν ἄστει μεινάντων ἐκαrὁ τάλαντα παρὰ Αακεδαιμονίων εἰς την πολιορκίαν των τον Πειραι κατασχόντων, ἐκκλησίας γενομένης περιαποδόσεως των χρημάrων, καὶ λεγόντων πολλῶν, δίκαιόν ἔστι διαλυειν τὰ προς-ακεδαεμονίους μη τους πολε ορκουμένους, ἀλλατους δανεισαμένους, ἔδοξε φ δη- μω κοινην Ποιηοασθα την ἀπόδοσιν - του ἔν Πειραιει οἱ ἐν Πειραιει, vi I 49, neDe o ἐκ

Πειραιῶς D. 24, 34. - 12, 53.

186쪽

πανης τὰ δίκαια ποιησαι τοῖς μεργέταις, λυσασι τον νόμον, φείδεσθαι μῶλλον- ιρ σεσθε εγῶ μεν ου ἀξιῶ.

ἐν τοίνυν της πόλεως ἐθος, Ἀνδρες Αθηναῖοι, 13

καὶ ἐα αλλων πολλῶν καὶ ἐφ' ων ειπον ἴδοι τις-ν τοιουτον, ἀφευδες καὶ χρηστόν, το λυσιτελεστατον προς ἀργύριον σκοπουν, ἀλλα τι καὶ καλον πραξαι - δε του

φλατρον ουδἐ ουδε σύνοιδα, ε δε του νόμου σκοπῶνευρέσκω πολυ τούτου κεχωρισμένον. φημὶ τοίνυν ἐγώ 14 κάλλιον ιναι τουτον μῖν ἀκολουθησαι περὶ του λυσαιτο νόμον η μῆς τούτω περὶ του θέσθαι, καὶ λυσιτελέστερον εlναι καὶ μῖν καὶ τουτ την πόλιν πεπεικεναι Αεπτίνην μοιον αυτ γενέσθαι δοκειν φαυτὴν ὁαδ- - του πεπεῖσθαι ὁμοέαν Ιναι τούτω. -υδε γαρ εἰ πόνο

χρηστός ἐσθ ώς μου γ' ἔνεκυστω, βελτίων ἐστὶ της πόλεως το θος.

μμέζω τοίνυν μας, Ἀνδρες δικασται μεινον α 15 περὶ του παρόντος βουλεύσασθαι, εἰ κἀκεῖνο μάθοιτε,

ι λμόν μείζους εἰσὶν αι παρὰ τῶν δήμων δωρεαὶ

187쪽

των παρὰ των αλλων πολιτειῶν διδομένων, και τουταφαιρεῖται νυν του νόμου τη με γαρ χρεία των ευρισκομένων τὰς δωρεὰς οι τύραννοι και οι τὰς ολιγαρχιας εχοντες μάλιστα δύνανται τιμῶν πλούσιον γαρ , - ν

βούλωνται, παραχρῆμ εποιησαν τη ὁ τιμη τὰς παρὰ 16 - δήμων δωρεὰς υρήσετ ουσας βελτίους τ τε γὰρ μὴ μετ' αισχύνης ς κολακεύοντα λαμβάνειν, ἄλλ' ἐν ἰσηγορία δοκουντ α ιδ τινος Πναι τιμῆσθαι των καλῶν ἐστι, τό θ' αδ των μοίων κόντων θαυμάζεσθαι του παρὰ του δεσπότου λαμβάνειν οτιουν κρῶττον εἶναι δοκεῖ

παρὰ μεν γὰρ κείνοις μείζων ἐστιν ὁ του μέλλοντος φδ-βος της παρούσης χάριτος, παρὰ δ' μῖν ἀδεῶς, ν λάβ5

17 τις, εχειν πηρχεν τον γουν αλλον χρόνον ὁ τοίνυν την πίστιν ἀφαιρῶν των δωρεῶν νόμος ουτος, ῶ μόνου κρείττους εἰσιν αἱ παρ' μῶν δωρεαί, τουτ' φαιρειται καίτοι των πασῶν αν τινος πολιτείας το κομίζεσθαι τους

188쪽

462. R.

ευν- τοις καθεστῶσιν χάριν ἐξέλῖς, ου μικρὰν φυλακῆν

αυτῶν ταυτην ἀπρηκώς σει. 6χα τοίνυν ἴσως ἐκεῖνο λέγειν αν ἐπιχειρήσειε ε 18πτίνης, ἀπάγων μῆς αα τουτων ως ι λειτουργίαι νυνμεν εις πένητας νθρώπους ερχονται, ἐκ δε του νόμου

τούτου λειτουργησουσιν οἱ πλουσιώτατοι εστι δἐ τουθ' τωσι μεν κοὐ σαι λόγον τιν' εχον εἰ δέ τις αυτ ακριβῶς ἐξετάσειεν, ψευδο α φανείη εἰσὶ γαρ δήπου παρ'

ήμῖν α τε τῶν μετοίκων λειτουργίαι καὶ ι πολιτικαί, ων κατέρων ἐστι τοῖς ευρημένοις τέλεια, ν ουτος αφαιρεῖται τῶν γαρ εἰς τοὐπύλεμον και την σωτηρίαν της πόλεως εισφορῶν καὶ τριηραρχιῶν ὀρθῶς και δικαίως Ουδείς ἐστ' ἄτελὴς ἐκ τῶν παλαιῶν νόμων, ουδ ους υτος εγραφε, τους φ Αρμοδίου καὶ Ἀριστογείτονος σκεψώ- 19

δίου Die Appositio sentiessi sic

der an in us dieses Degsigliches Relativum n. So 21 177τοὐτο γαρ ἔσω ο φυλάττεινυμῆς δεῖ, τους νόμους, TO OP- κον. 25, 8 τί ην λοιπόν δκοινὰ πασιν πάρχει καὶ μῶνεκαστος ἔχων οἴκοθεν ἔρχεται, ἔλεον, συγγνώμην, φιλανθρωπέαν.

189쪽

μεθα δή, τένας μῖν εισποιεῖ χορηγους εἰς ἐκείνας τὰς

λειτουργίας, και πόσους, ἐὰν μὴ τουτω προσέχωμεν, φή

σει. οι με τοίνυν πλουσιώτατοι τριηραρχουντες αει των

χορηγιῶν τελεῖς πάρχουσιν, οι δ' ἐλάττω των κανῶν κεκτημένοι τ' ἀναγκαίαν ἀτέλειαν εχοντες, ἐξω του τέλους εἰσὶ τούτου ουκοῖν τούτων μεν εδετέρων ουδεις

20 δια τον νόμον μῖν προσέσται χορηγός. λλὰ νὴ ι εις τὰς των μετοίκων λειτουργίας εἰσποιε πολλούς. λλ' ἐὰν

190쪽

δεἰξρ πέντε, ἐγὼ ληρειν μολογῶ. θήσω τοίνυν ἐγώ μὴ

τοιουτον εἶναι τουτο, ἀλλα κα των μετοίκων πλείονας τοσουτους, ὰν ὁ νόμος τεθῆ, τοῖς λειτουργουντας εσεσθαι, - των πολιτῶν μηδέν ε τριηραρχίας πάρξειν ἀτελη σκεφώμεθα δὴ τό τουτο τῆ πόλει, εὰν

απαντες υτοι λειτουργῶσιν φανήσεται γὰρ Ουδἐ πολλου δε της γενησομένης ζιον αισχύνης. ρα δ' ουτωσέ. εισὶ 21 τῶν ξένων τελεῖς - δέκα θήσω και μα τους θεούς, περ

ausit rusticen Murclen, vas ste laesagen

SEARCH

MENU NAVIGATION