Ioannis Malalae Chronographia Accedunt Chilmeadi Hodiique Annotationes ¬et ¬Ric. ¬Bentleii Epistola ad Io. Millium

211쪽

134 IOANNIS MALA LAEo Στρόφιος εῖς - - νην, ἐκ γένους πάρχων του Ἀγαμέμνω

νος, ἄμα τω τι-αυτο Πυλάδη του συνανεγνωκότι καὶ μαθὼν Στρόφιος τὰ τμβάντα τω Ἀγαμέμνονι, συνεβουλευετο τωσDρέστη πόλεμον ποιησαι προς το Αἴγισθον και λαβὼν οραστην επεται εἰς τὸυπολλωνος μαντεῖον μαθεῖν περὶ Ου 'Oρέστου. καὶ λαμβάνει χρησμὸν τι δει τον ρέστην κτεῖναι την μητέρα καὶ τον Αἴγισθον εἶτα ητε μαθεῖν καὶ ρέστης εἰπερισώζεται κτείνας αυτους καὶ ἐρρηθη αυτω τι κρατησει των πατρω- καὶ της Πελοποννησον πάσης. παρεκάλεσε τον Στρόφιον ποστρέψαι εἶ την ἰδίαν -- Io 170 του πατρίδα, ἐάσαντα αυττ τον ιον αυτου τυν Πυλάδην καὶ πεισθεὶς ὁ Στροφιος ἐποίησεν υτως. και λοιπον λθον εἰς τὴν Nυκηναίων πόλιν ν ορέστης και ὁ Πυλάδης κατὰ τον χρησμον' καὶ λάθρα εἰσῆλθε προς την πλέκτραν, ἀδελφην αυτου, καὶ πα- ρακαλε αυτην πεῖσαι την μητέρα αυτοῖ Κλυταιμνηστρα δέξα-15σθαι αυτον ' τις λέκτρα επεισε τὴνIδίαν μητέρα, καὶ ἐδίζατοτο Gρέστη ν. καὶ παρακληθεῖσα η Κλυταιμνηστρα δυσώπησετον Αἴγισθον καὶ δεχθεις παρὰ του θωθου ο ρέστης μαινόμενος ἐκαρτέρει, βουλόμενος ἐκδικησαι του ἰδίου πατρος τοαῖμα, λέγων πασιν τι μόν ἐστι το βασίλειον Ἀανευρηκῶς π

καιρὸν σφαξε τὴν ἰδ&ν μητέρα καὶ τον ιγισθον βασιλέα, τον αυxos πατρωόν καὶ εἰς ἐξηχίαν ηλθεν ἀπὸ της μανίας παρ

e veret Mia, Intervenit Strophius, Agameni non cognatus; si meenas Venerat uni Pylada filio suo, qui cum resto nutritus fiuiu silexis-Pie imDutus iterat Stropnilis antem certior factus de eis Iae Agamemnoni acciderant consilium eum Oreste habuit, de arenas adve usAe 'sinua sumendis. Una igitur Apollinis ora tu adeuntes, fi de

Ora Stera uia trul esset, sciscitantiar Vates respondit Oportere Orestem Dulci et Fuli tu et Aeg sinum de Inedio tollere. Praeterea intereoganis

Oreste an Parricidiis suis supervieturus e et Immo, re omni Oraculum Paternas clam ditiones eloponnesumque totam oemipabit Orestes. Suopnium a*i rogavit, uti Pylade filio se um relicto, ipse in patriam suam redire Annuente vero Strophio Orestes, post Oraculum acceptum, una eum Pylade, ut Enas reversus est. Ad sororem vero Electram clam ingreMus, an ea petivit ut Clytaemneston matrem Ingratiam secum redire suaderet. Hoc ei essectum dedit soror quin et Clytaemnestra, procibus ejus ad id adducta, e sinum etiam, ut Orse tem aciperet, obnix rogavit. At Aegi sin autea receptus Orestes, furore tamen correptus est, aterni sanguinis vindictam totus agitans*regnuinque illud suum esse, omnibus ostentans. Tempus vero nactira DP-yoriunum, matrem suam Aegisthumque de medio sustulit qii facto, inaiisaniati prolapsus Caeteriun cum furor ejus quandoque reluiueret,

212쪽

εαυτὸν γενόμενος, και ποτ μεν ἐφρόνει καὶ διηγεν εν ἀνεσει, ποτ δε μαίνετο. προς θεραπείαν των της πόλεως και η συγκλητου, τι ἐφaov τυν ρέστην καὶ αυτον βουλοντο βασι - λευσαι, ι ιερεῖς γνευσαντες τον 'Oρέστην και ἀποκαθαρίσαν- tiyi5τες ἐξιλεωσαντ αυτον του μητρωου φόνου του μαίνεσθαι καὶ

ἀπαγαγόντες ε τω ιερω της θηνας τον πρέστην, ἐφ' ω ὁ Ἀρειος πάγος πηρχε, της δίκης ἀκουσαντος μεταξυ ἴακος του μετὰ του πινδαρίου της λυταιμνήστρας καὶ του ρέστου. οστις ενεσθεις ἐξεῖπε ψῆφον δικαίως τυν ορέστην ἐκδικησαι 172 10 τον φόνον του δίου πατρός, μάλιστα καὶ δια τὰς αλλας γρυνα

O ουν ιερεῖς λαβόντες τυν ρέστην ἐκ της κρίσεως του

'Ἀρείου πάγου μετὰ την ψηφον ἀπηγαγον εν ελφοῖς εἰς το

154ερον του Ἀπόλλωνος παραμεῖναι, ν την μανίαν ποθεμενος

βασιλευση ὁ δεχρέστης ἀπελθὼν εἰς το ιερόν, χων τὰς ἰδίας

θία εκφυγεῖν της μανιώδους νόσου και ἐδόθη αυτου διὰ της

Πυθως χρησμος διὰ στίχων, Ο ἐστι τη κοινῆ διαλεκτω ουτως.

2. προς θεραπείαν των της πόλεως - Locus iste haud usPIequamae Samis apparet ego legendi in censeo , προς θεραπείαν υν των της πόλεως uti sensus sit connexio. χί. 5 του μητρφου φόνου του μαίνεσθαι ,,του μαίνεσθαι Supervi ut videntur, nec laujus esse loci insani an enim nolulum suam depositurus erat Ira stes uti exsequentivus patet. MAE. 7. τος δίκης ἀκουσαντος μεταξὐ ΤάκοςJ , L.ucufi mutilus iudies enim nomen manifesto deest legendum itaque, της δίκης ἀκουσαντος του Μενεσθέως, μεταξ Τάκo eis. Menestheus enim insta causam hanc audivisse ilicitur . AEli, i id. Ozακος Bentleius p. 75., Τακὰς Οx. per vices vero Venementius eum vexaret sacer lotes senatui populomae, stii i magni restem abueriint, regemque sibi sumnopere expetebant, rem gratam facturi, purgariant eum; et expiato areiculii Daune, Deos ei propitio reddiderunt. Quin et deducto eo ad Minei vae te luna, Ju la quod Areopagus situs erat coram judice Menestheo causa agitata est; inter Hyacem; qui Tyndari et Clytaemnestrae partes egit, et restem. Menestheus autea sententiam pro Oreste tulit justissime eum Patris caedem vindicasse, amrinans uti exemplo no ab hujusmo si lacinoribus mulieres in posterunt alisterreantur. Ista vero a Dicty scripta, in naps

ilia ejus sexta, habentur'.

iorro sacerdotes Orestem, tribunali Areopagitico exemplum Delphos etiam, pollinis templuui deduxerunt uti commoratus ibi ali luod temporis, insaniam deponeret, regnoque suo par redderetur. Orestes autem una uni Pylade Apollinis enipliun ingressus, tumque compos sui, sacra peregit P thiam precatus, uti insaniae morbo siberaretur. Responsum vero tulit hujusmodi, metro datum lio communi oratione sic se labet.

213쪽

Ορέστα, οὐκ αλλως σε δεῖ ἀργαλέας νόσου μαν&ν ἀποθέσθαι, εἰ μὴ πεούσας Πόντου κυματα Σκυθίης τε γαῖαν καταλάβοις

Αὐλίδος τε χώραν ἐν ἱερω Ἀρτέμιδος ληφθεῖς σωθησα ἐκ βωμῶν κἀκεῖθεν ἐκφυγῶν ἐκ χθονίης βαρβάρων χθόνα περάσας

173 καταλάβη Σορ'ς γαῖαν σειομένην, αυλῶνος Σιλπης τε υρους 5αντικρυς ευρησεις Μελάντιον τουνομα ἔχον ορος, ενθα μέγας ἐστὶ ναος Ἐστίας. ἐκεῖ λυσσώδη μανίαν ἀποτοει θαττον ιθι.

Καὶ τοῖτο χρησμοδοτηθεις ο ορέστης σημειώσατο ' κανα- Θέως καταπλευσας ἄμα τω Πολυδη κατέφθασεν ἐπὶ τη--λα10δα χώραν της Σκυθίας. και ἀνελθόντων αυτῶν ἐκ του πλοίου, προσέσχεν ὁ Ορέστης ἱερον στῶς ς απὸ μιλίων δυο της λάττης καὶ θανόντων ἀνθρώπων ἐρ*μένα στέα καὶ λέγειο Πυλάδη o 'Oρέστης, Λοκεῖ σοι θεας ιναι τάδε μέλαθρα, ενθα - νηυσιν καμεν ορῶ δἐ καὶ τῶν θανόντων ξένων τ οστία. 15 καὶ προσεσχηκὼς Πυλάδης λέγει τω 'Oρέστη, Φυγωμεν, ἐὰν σωθησόμεθα. ὁ δε ρέστης Ιφη, λφειγομεν ' ἴτε γαρ φευγειν

εἰώθαμεν Ουδἐ τὸν χρησμον κακιστεύσομεν.

, Orestes, non aliundo est, si ab infamae tuae morbo convalescas, nisi traiectis Ponti fluctibus, oras Se inicas aphuleris. Ubi Aulidis ad te ratu in Diana templo captus, destinatum sacrificium, evades' men orisque Barbaricis ereptus, mari transniisso, tremulamUI SYriae regionem pertingens, Silpioque monti oppositam planitiem , Melantium ad montem pervenies ubi Fanum extat Vestae magnum Rabiosam ibi insaniam eposituriis es fac cito discedas. Quae te maiient Fata, di

ximus.

Orestes autem Ortunito annotato sine mora solvit inde Aufidem Scythiae , lana cum Flade, profecturus. Ubi quamprimum appulissent, pedestri lite itinere duo ira iter millitaria progressi fuissent; restes fanum Cul 1 pexit Circaque IuralIomini Iominum ossa mecta Pyladen itaque Orestes eoinpellans , Haeccine, Insuit, tibi Deae quam petimus et bra esse utentura Quin advenarum hic occisomni ossa plano Conspicunus. Iino vi leo, inqui Pylades et apessenda hinc fuga est, si salvi esse v linius. Nevia piani, respondit Orestes nec iam sugere consuevimus.

Sed nec Oraculum interobare licet. Accurrentes interim mi sorie conspexerant illos bubulci ad Iphig

214쪽

CHRONO GRAPHIA. I. V. 137νειαν, λέγοντες αυτῆ, Ἀγαμέμνονος καὶ Ελυταιμνηστρης κόρη,

ωκασι δυο νεανίσκοι παρὰ την Κυανέαν η δ πρυς αὐτοτς, ΠΟ- ο 174ταποί τίνος γης τι τουνομα χουσιν οἱ ξένοι ἐπηρώτα γὰρ πάντας η Ιφιγένεια του συλλαμβανομένους καὶ γομένους εἰς 5 θυσίαν αnkῶας εἶσὶ χώρας, και τότε αυτον εσταζε, βουλομένη Dμαθεῖν περὶ του ἰδίου πατρυς αυτης γαμέμνονος καὶ των --του καὶ περὶ του κατὰ Φρτγων πολέμοὐτί ἐγένετο. οι δἐ μυκόλοι λέγουσιν αυτη, 'Eτερος προ τον τερον φη, Πυλάδη του δἐ συγγου το νομα - ἴσμεν ' οδἐ γὰρ φη. di προς αυτους,1ωπι γὰρ κοινον μοκόλου εὐθαλάττη , οἱ δε εἶπον, Γυῖς καμεν νίψαι ἐν άλια δρόσω καὶ πω σα Σκυθας συνέσχεν αυτοτς' και μησαν εἰς θοσίαν δέσμιοι καθὼς ο σοφώτατος υριπίδης ἐξέθετο ὁρῶμα ποιητικῶς, ων μέρος λίγον εστ ταυτα.

Καὶ δεσμευθέντων αυτων, κέλευσεν ἀφορισθ ω τον να,

ποίας αν εἴη χώρας. Q δε φη, χώρας με πιλάδος, πόλεως ὁ Μυκηνης, ὁ δυστορος πάρειμι. 4 δε ἀκ σασα την χώραν 175

20και την πόλιν, ἔνθα ἐβασιλευσεν αυτης πατηρ, ἐδάκρυσε. νομίσασα δε τι υπὸ των βουκόλων ἐδιδάχθησαν, λέγει αυτω,

niam O virgo, inquiunt Agamemnone et Clytaemnestra prognata, a Daunt duo Iuvenes, nam a vecti. III vero de nonii ne vii, tales, et unde essent, intenogavit. SoleDat enim Ipnigenia comprenensos, et ad sacrificia ducendos nospites, prius viam aliquis mactaretur, de patrali interrigare, nempe si sic de patre suo Agamemnone, suu*ie, ut etiam cle Triuano bello id factum esset, edisceret aliquid Intenoganti autem responcletianii uiuilei 3 , Alter dicentes, litterari vocavit, ladein s in vero ejus novien ignoramus nee enim indicavit ipse. Scilicet inmiti Iphigenia quid vobis bubulcis uni ni aera negotii latercessit Nos r apoli lemni boves illuc deduximus, uti rore marino abluerentur. I univei orae tutas quosdam nititit Iphigenia, qui comprehensos illos, ad sacrificium vinctos ducerent ut haec sapientissimus Euripides In Dramate suo positice conscripsit unde nos pauca desumpsimus. Vinctis autem ambobus, unum euru in Iphigenia seponi aussit, ait rum vero ad sacrificia diui Scythae igitur Oreste seorsim posito, via deni ai Dianae altare deduxerunt. Intereoganti autem Iplugeniae, cujus esset , . Insu elix, inquit, patria Graecus sum urbe Mycenensis. Illa Vero, regionis urbisque, ubi pater suus regnavit, nomen auestum, illacis anavit Exissimam tamen, uae eum audescis Edsictum, literau

215쪽

VAEDE ἐκ IA νης παρεγεν , οἶδας καὶ τίς ἐν αὐτη βασιλεύς. ὁ δρ

εῖπεν, Ἀγαμέμνων ν πρωην νει πάλιν προ αυτόν, τον Ἀγαμεμνονα κρφωσαι, τίς η τούτου γυνη, και τlναματτης παῖδας σχεν ὁ δἐ εἶπεν, Ἐσχεν ἐκ Κλυταιμνηστρας ρέστην κώ-έκτραν και φιγένειαν, τις ώς λέγουσι, θυσία προσηχθη 5

Ἀρτέμιδι, καὶ ἡ θεὸς ἐρύσατο αὐτην καὶ οὐκ ἐγνώσθη που

υπάρχει. πε καὶ χρυσόθεμιν καὶ Ααοδίκην θυγατέρας. ει ἀκούσασα ταύτα κέλετσεν αυτον χυθηνα τῖν δεσμῶ- 176 καὶ γράφασα εἰς δίπτυχον ἐπέδωκεν αυτῶ εἰποῖσα, γδοντο ζηνη θεός σοι παρεσχε δι' ἐμοῖ. ἐπ-oσαι κατ αυτης τι το dia Ioπτυχον τοῖτο ἐπιδιδως τω 'Oρέστη καὶ κομίζεις μοι πυρ αὐτου

γράμματα. di ἐπωμόσατο αὐτῆ οτι Εἰς τὰς χεῖρας αὐτου δα

δωμι αὐτὸ και προς- αὐτὸν φέρω και λαβὼν τὸ δίπτυχον εο λθε πρὸ το ιερου, που ἐφυλάττετο ὁ Ορέστης, καὶ 3τησε τοὐς Σκύθας λαλησαι αὐτω. καὶ ἐπιδέδωκεν αὐτω τὸ δίπτυ-1sχον, εἰπὼν αὐτω, 'Mθλπρος την σην ἀδελφην. καὶ ἔμειναν οἱ Σκυθαι θαυμάζοντες τὸ συμβάν καὶ εἰσηγαγον αὐτὸν μα τω

Πυλάδη προς την μιγένειαν. καὶ λέγει αὐτὴ ὁ Πυλάδης, Ἱδἐ

ὁ ρεστης και οὐκ ἐγνώρισεν αυτόν. νομίσασα δ οτι Ουκεστιν αὐτός, ε ει , D ἐμὸς ἀδελφὸς του Πελοπείου γένους ση-mμαντρον εχε ἐλαίαν ἐν τω μω προσεσχηκυῖα δἐ ἐπὶ τὸν ἀμο-

gavit ponor , Si ni odorisiicens Mucenarun ex urbe liue advenisti, uti oue non te latet Regis nomen Iulo inmiit Agamemnon is erat olim. Tua illa Agamemnonem si bene noveris, dies in auit uxoris non iis quosque ex ea si rosci cepit. Respondit ille uxorem nubes Clytaemnestram*ex oua Orestem suscepit, lectriun et Ipnigeniam viae Dianae iu Erilli' in victiniani aestinata, a Dea liberata ne c. ubi nunc figit, Cuiuuam nolunt, Habui etiam Agamemnon fissias alias, nusotneminit .aodicen. Haec ubi audisset Iphigenia, iussit eum vinculis solvi iliteris tuo litteram scriptis dixit et Uilii ni ecce tibi, per me , ea indulsit per eandem ita lue Jurabis, te litem uisce Oresti tradius res Mumni eo ni illi reportatum ni Ille verru, jurat tento interpotito Literas inquit lias Oresti proprias in manus tradam ipsumque ad te huc addu- eam. Simulque litem acceptis, egreditur a lol: uin ubi pro templo eorNn asservabatur Orestes et liniretrata a Scrinis colloiluendi venia, literisque et triinis, Uilii euani inquit ad sororem tuam ingredere. Somine autem super is attoniti, Oresteui una inii Pylade introdux milli. Tum vero Pylades Iphigeniae. Ecce tivi, uiuit, resten . Illa ero fratren non agnovit; ipsumque non esse s picata , , Meus, inquit, frater olivan humeris vigilatriin, elope generis insigne, uti haueat, portet. umeris itali uispecu, et in dextra scapula Pelopidamia cha

216쪽

πλάτην αυτο τον δεβὰν εῖδε τὸ Πελόπειον συσσημον εχοντα αυτόν και περιεπτυξατ τον Ῥρεστην, καὶ ἐκδεευσεν ανενεχθη-χναι τὰ πλοῖα εἰς την γῆν καὶ τους ἐν αυτοῖς ναυτας ' καὶ νεωλκη-

σαντες αυτ εμειναν τον χειμῶνα.

χρυσον αγαλμα της Ἀρτέμιδος λάθρα λαμβάνων ὁ 'Oρέστης καὶ

ο Πυλάδης φυγον δια ν εῖχον ἰδίων πλοίων καὶ ἀντεπέρασανὶ 1 rἐπὶ την χώραν των Ἀδιαβηνῶν κἰκεῖθεν λθον εις την ἀνατο- λην εἰς Ο Σαρακηνικον φιτον και ἀνηλθον εἰς την χωρα τῆς

10 Παλαιστίνης ἐπι την ρικωμίαν. και προσεσχηκότες ο της 2 ρικωμως το ιερατικον της Ιφιγενείας σχημα, ἐδέξαντ αυτην ἐν τιμη ' καὶ διετριβον κεῖ, του 'Oρέστου ληφθέντος ἐκεῖ καὶ Dμαινομένου κτίσαντες ει Οι ρικωμῖται ερυν Ἀρτεμιδος μεγα, παρεκάλεσαν την Ιφιγένειαν θυσιάσαι Ἀρτέμιδι κόρην παρθένον,15 και το νομα αυτης ἐπιθεῖναι τη κώμη ' ντινα κόρην νόματιμσσαν προσαγαγόντες αυτη noίησαν θυσίαν Ἀρτεμιδι καιποιησαντες της σφαγιασθείσης κόρης στηλην χαλκην τυχαίας, ἐκύ- λεσε τον πόλιν την πρωην υσαν κωμην πόλιν υσσαν η Ιφιγένεια εἰς νομα της, αυτης σφαγιασθείσης κόρης, ποιησασα γαυτηὶ και βωμόν, εν, ἐπεγραψε ταυτα ' ους ἐκ Σκυθίης φευγοντας δέχνυσο, θεὰ πόα υσσα. Ἀτινα εις νυν ἐγγέγραπται.

raster deprenenso, Orestem arrapnit in amplexus JuDensque simul nautae ut appelleren . navescue in navale sul, lueerentiar, ex Dremem totam eos nospitio excepit. Aestate autem neunte, restes una cum Pylade, clam adreptis pnNgenia, et Dianae uod ex auro solido erat simulacnro, conscensis navi-inis, fuga inde suaserimi, in terram Adiabenem trajicientes. Inde vero Orientem versus, ad Saracenicos fines, tandemque in Palaestinae regi 'In ad Triconitam perveneriint. Triconutae ero Sacerdotalem Iphag niae abitum ubi conspexerent, nonorifice illam exceperant Oreste exola insaniam suam relapso, per tempus aliquod lii commora sunt. Tri- comitae vero fanum ingens Dianae extrarentes, Ionigeniam rogabant, ut virginem putinolestiuuiverant, Dianae victimam faceret nomenque ejus, quod diu Nil initivit vico imponeret. Sacris itaque rite permetis, immolatae Virgini statuam aeream posuerunt, aruis in Fortunam: tui luctviciis ante fuerat, in urbem factuin, pnigenia, Sacrauae Virsinis in no- Den. Psam vocavit Altari etiam eidem Extriicto, inscripsit Ex tharan terra fugientes excepti, Dea o Masa. in quidem tuidem cripta adnue videntur.

217쪽

ἐκείνης. καὶ ἀναστῶσα τω πρωὶ - τω ρέστη καὶ τω Πυλάδη φυγεν ἐπι την πάραλον της Παλαιστίνης ' κἀκεῖθεν ἀποπλευσαντες ηχθον ἐπι την Συρίαν κατὰ τον χρησμόν. V δε βασιλευς της Σκυθίας νόματι Θόας ἀκουσας τιτναγαλμα της Ἀρτέμιδος το υλόχρυσον λαβεν 'φιγένεια καὶ V 59 νγεν, ε έπεμψε Σκυθας πολλοῖς καταδιώκοντας αυτην εἰρηκὼς αυτοῖς οτι Μη ποστρέψητε εἰς τὴν Σκυθίαν, εἰ μη λαγαλμα το λόχρυσον της δρτέμιδος γάγητέ μοι μεθ' εαυτῶν. L1Oδε κα Σαδιωκοντες καὶ ἐπιζητησαντες πανταχῆ φθασαν την Παλαιστίνην χώραν και την πρωην λεγομένην Πικωμίαν πόλιν υσσαν. καὶ μαθόντες τι κατηλθον οι περὶ τὴν μιγένειαν και τον ρεστην ἐπὶ την πάραλον και ευθεως ἀπέπλευσαν, 17 τερφθέντες της τοποθεσίας καὶ της πόλεως υσσης και του 15ιερου της Αρτθιιδος, καὶ τον βασιλέα δἐ αυτῶν φοβουμενοι,

εμειναν αυτοὶ ἐκεῖ οἰκουντες, μετακαλέσαντες την πόλιν εἰς διον ονομα Σκυθῶν πόλιν.

G δὲ ρέστης μα τοῖς συ αυτω κατελαβε την Συρίαν και ἀνελθὼν ἐκ του πλοίου ἐπηρώτα που ἐστι το Μελάντιονmορος καὶ το ερον της Ἐστίας και ευρηκώς, εἰσῆλθεν ἐν τω

6. κοθεωρ x. conexu l. 14. ἐπὶ την παράλαβον ευθέως ἀπέπλευσαπι τερφθέντες της τοποθεσίας , Lotu in huneis eluius uluita restiuiendum censeo: ἐπὶ την πάραλον, καὶ εὐθέως ἀπεπλευσαν τοῦ ρφθέντες τος τοποθ. h. Oreste vero in sanam mentem reverio, Iphigeniae per Insomnium Di versatiatur cerata, viae diceDat ei: F,ge ex reponerista. rimo ita-

UIe mane surgens, una rus P di1 l Oreste, in uiri tulia Palaestinae

fugam adornavit: abinde vero, in rein oraculo geranti, in Suriam navia Scylliartim autem rex Thoas, ubi audiriet, Iphigeniam abrepto secum I lanae simulacnro aureo austigisse Scuthas multos enuttit, qui eam insequerentur praeterea inter Dui alues, iam vilitati, nisi reportato seCum Dianae similachro aureo, ne redirem unquam. Egressi igitur, Iphigeniam ubique requirebant Palaestinam tandem appulsi, ad urbem di s--m Tricorniam antea vocatam perveneriant. docti vero, phigeniam tua Oreste, in marisui fugietites, abinde vela illi initiae loci illiti l ianae templi Nyssaeuit urtii amoenitate capti, praetereaque uetuentea sibi a Rege suo, seces ibi posueriint urb.mque a nomine suo, Scruio

orestes vero, una cum suis, Suriam appulsus est navibusque e e sus de Melanu nunte deque Vestae templo, incolas interrogabat. 1 loli vento templum ingreMus est; sacr ue perliciis, per tempus aliquod

218쪽

ερου καὶ θυσLν ποιησας παρέμεινεν ἐκεῖ παρακοιμώμενος.

καὶ ἀπαλλαγεὶς ὁ ρέστης της χαλεπωτάτης νόσου ἀνεχώρησεν

των λεγομένων Μελάντων υπο των Σύρων, διότι ἐκ του Μελαν-5 τίου ορους κατέρχονται, ἀπελουσατο και περάσας ὁ αυτυς ρέστη τον υφῶνα ποταμόν, τον νυνὶ λεγόμενον ρόντην, λθεν ἐπὶ το Σaπιο ορος, προσκυνησαι τοὐς γωνίτας. δἐ την Συρίαν οἰκουντες 'Αργεῖοι υνῖται, ἀκηκοότες υτι της νόσου απηλ

λάγη ὁ ορεστης, ἀπῆλθον προς αυτόν, πειθη ἐκ της χώρας κα-

'O 'Oρέστης στί, καὶ προς υμῶ αυτον φέρομεν. - δε Ιωνῖταιευθεως σπάσαντο αυτόν, εἰρηκότες αυτω, 'Oρέστα, που την 15 μανίαν ἀποου; ut 'Oρεστης, φοβούμενος ἔτι της νόσου την ὀργην, οι ἀπεστράφη καὶ ωπαιζεν αυτοῖς το ερον η το ρος υπου εὐρύσθη της νόσου, ἀλλα κουφίσας την δεξιὰν αυτοῖ χεῖραωπεράνω της αυτο κορυφη τω δακτύλω της χειρος αντονυπέδειξεν αυτοῖς τυ ορος καὶ το ερόν, εἰρηκὼς αυτοῖς τι ν20 ἐκείνω τῶ ρει ει το ιερὸν της θείας στίας την χαλεπην μα

άνω κωνος ἶσταται εἰς μνημην καὶ δόξαν της χώρας καὶ του ἱερο καὶ της στίας, σημαίνοντες τοῖς μετὰ ταὐτ no o

2 χαλεπωτάτη in . 2αλαιπωτάτης μcommoratus est Illio dis inbeiis donee a mortis suo gravi minio liberatus est. Tum ero egressus, in fluenti descendit nutantii duoriam, vias Syris luantia escia sunt; vio a Melantio monte eaturiant , adlut rus se. Tragecto autem post Typnone fluvio, nune omnis vocatur ad montem Silpim pervenit, Ionitis salutem dicturiis A vi autem Ionitae, brian incolentes, ut ii lusi Ment ex morbo Convaluisse, ut filii minii ut qui lutein ia illi gente oriundiis esset, regioque prognatus sanguine. Obvia in vera procedentes ei mani aosdam ex ornuit, is es sine templo agnovissent illos allocuti, si Quisnam inmnunt hie est respondent illi Orestes est quem huc ad vos perduximus Mnuae em, tua sim salutassent Dic noliis. inquiunt Orestes, ii vesaniam tuam exuisti Orestes vero mocti illius rabiem adhuc horrescens, non convertens sese, Iol ten templum salutis non stravit sed manu dextra, super Caput levata, loca illis 1lta ita indiguavit . in illo inquiens monte, in Vestae templo rabieni gravem deposui. onitae litur si tuam aeream, Orestis ad figuram, qua loca ista eis IIuscam steterat, o luninae superimpos ierunt regionis illius Vestaeque in honorem, perpetuamque rei memoriam. Quae statua aerea etiam ad liuncis quo diem

219쪽

Mρέστης την λοσσώδη μανών ἀπέθετο, τις στήλη χαλκη εως

της νυν στα-ι, μετακαλέσαντε οι υνῖται καὶ του Μελαντίουιροι το νομα Ἀμανόν. ὁ δ Gρέστης προσκυνήσας τους γωνίτας κατηλθεν εἰς την παραλον της λεγομένης πρωην Παλαιο- πόλεως, νυνὶ δἐ Σελευκείας και ευρηκὼς νηας ἐκεῖ, πέπλευσε 5 μετὰ της φιγενείας καὶ το Πυλάδου ἐπὶ την Ἐλλάδα καὶ 181 ζευξας προς γάμον την αττου δελφη, πλέκτραν τω Πυλάδη, E κατέσχε της - ναίων χώρας εως θανάτου. οἱ δε Συροι προσεσχηκότες το σχημα της στήλης του Ῥήεστον, καὶ μαθόντες παρὰτων γωνιτῶν τον τρόπον, ὀργισθέντες ἐπεκάλεσα αυτον δρα-IO πέτην, διότι τοιουτου ἀγαθοῖ συμβάντος αυτ ἐν τηλαυτῶν, δα, καὶ ἐκφυγόντος την τοιαυτην ἀπειλήν, στραφεὶς και προσμπηκὼς καὶ ἀνυμνήσας τα 'εῖα καὶ παριστων ' πέδειξε τοις υνθαις το ερυν της Ἐστίας, αλλὰ δραπετευσας τον λογι- ω σμόν, ἀντ ευχαριστίας ἀποστρεφόμενος του δακτυλήτης χει- 15ρὸς αυτου πέδειζε το ερον καὶ το ορος, που της ἀνημέρου

μανίης παλλαγεὶς ἐσώθη. τις στήλη του ρέστου ὁ δρα

πέτης καλεῖται παρὰ τοῖς Ἀντιοχευσιν εως του παρόντος προ

γὰρ μικρου της πόλεως στιν ὁ αυτὸς ἀνδριὰς του ρέστου. ταυτα δε ὁ σοφὸς Λομνῖνος συνεγράψατο. οπι τοῖς χρόνοις ὁ τοῖς μετὰ την αλωσιν Ποίας παρ' Ἐλλησιν ἐθαυμάζετο πρῶτος Θέμις νόματι ' ἐξηῖρε γὰρ Ουτος τραγικὰς μελωδίας καὶ ξέθετο πρῶτος δράματα. καὶ μετὰ τουτο

xere i posteri scilicet uti scirent, uinam restis ratriosam suam in Sania ndeposuerat Orestes autem Ionitis salutatis, in maritiata Seleuciae siluae Palaeo polis olim dicta descendu udi navivus inventis, una cum Ipu g nia ulmeoue in Graeciam reversus est. Ita vero tradita in uxorem Hladi sorore Electra, visi ii ipse ad nortet usq'Io imperabat. Sura autem Orestis statuam advertentes, causanitae ab Ionitis docti initis lieis eo ferentes, Fiιgili utina vocitavant eo quod, oui tantum Deneucium In terra illonii assecutus suerit, mi auuli malis ereptus, non I eo gra1-tias agens, acceptuni illud Numini, tulisset nec redire dignatus, e sine ea pluna Ionitis attentior commonstrasset sed Quam recolere semperaeo Iu rei uis lIiora lini turpiter aversatus, Montem templumpi , Di emferatam suam insaniam deposuerat, igito tantum a tergo mo trasset. Statua vero Orestis ista, non protulisti rue posita, Drapetes, sive F

gitivus, ab Antiocnenis tu nunc usque diem appetiatur uti vaec sapiens Domninus colueripta reliquit. Secutis vero post ,olam captam temporious, apud Graecos omitTnensis iiiii aut nul oo Cantilenis Tragicis et Draniatibus invenienuis P us magneu sibi nominis gloriam comparavit. Illum sequebatur Im

220쪽

CHRONO GRAPHIA. I. V. 143

ΜΩ - , καὶ μετὰ μωα ιλέας τραγικους χοροις δραμάτων συνεγράφατο και λοιπον τον μετὰ ταυτα χρόνον ι αυτῶν 182Mριπίδης ευρῶν πολλὰς στορίας δραμάτων συνεγράφατο. Καὶ λοιπον βασίλευσε Λαβιν του τεσσαι ἐπὶ τον Ισραὴλ 5 ἔτη τεσσαράκοντα καὶ μηνας δυο ' στις ἀνενέωσε την πρώην παλιν λεγομένην Σαλὴμ καὶ μετὰ Ἐβοῖν, μετακαλεσας αυτην γερουσαλήμ.

Io οστις ἔκτισε το αρον ἐν Ἱεροσολύμοις, πηξας α γερουβιμ καὶ Σεραφιμών αυτω του ναου χαλκα' ς ἐνηρξατο πρῶτος κτίζειν τουδαρις ιερά ου εἶχον γαρ ἔκτισε δἐ καὶ ἐν τω λιμέτωπαλιν, ην ἐκάλεσε Παλμοῖραν δια το πάλαι μοῖραν γενέσθαι την κώμην του Γολιὰθ του παρὰ του πατρος αυτου φονευθέντι.

1s 'Εστιν Ουν ἀπὸ Ἀδὰμ εως Σολομῶντος ἔτη φ,ε. Καὶ μετὰ την βασιλείαν Σολομῶντος ἐβασίλεωσα αλλοι ἐν οἷς ἐβασιλευσεν Ἀχαάβ, βασιλετ λυδαίων. ἐώ δἐ της αυ- 183του βασιλείας ην ὁ προφήτης 'Hλίας ὁ Θεσβιτης, στις ἀνω

λήφθη.

eo βασίλευσαν δὲ καὶ τεροι λς Ἐζεκίου ' ἐν οἷς χρόνοις ηκμαζεν ο σοφος γηρος ο ποιητης ὁ συγγραψάμενος το πόλει

1. δραμμάτωνJ Scr. δραμάτων. Cn. Sed id ipsum ex nive Ox. 4. καὶ λοιπὸν Continuat p. 37. B. 13. Παλμοῖραν Na Πάλμυο- scribere, ut vol. II. p. 35. B. ruis, nunc Auleas qui re eos quoquo alnilarem moro conseriesu.

Posteritas i pinum Euripidra, in plurima ab his ara ipta incidens, et ipsa etiam Tragoeuus operaim dediae Israeli autein ille Ruit avis . Iesse filius, Ennos L, Cum in ensibus. Urnem ni ouae Salvi ini pranais, vinceps vero IeD cisset in i statuatam, Hierosolum s nominavit. Caeterum an clamo, Davidem, intercesserant anni unarari octi .

Post Davidem regnavit filius mus Salomon, Mos L. naim M. Iudaeis templum, eri modi aliquid netmim i uerant, extraxit defixis Intui Cherubin et Seraphinis aereis. Extrrexit etiani in filiabus Iudae ouaebeat ouam minuram appellavit nimirum ouod locus iste Goliat o fatalis lini fuimet, leni pater ejus ibi prustraverat. Ab Aluno ivtur, ad Salomonem anni sunt ori Dccxo . Salomoni in regno uecemit, post alios, Acinous emus per imp rium nomii Elias innitra rapneta qui et in coelum assumptus est. Aenaho succedeDant reges alii, ad Ezechiam usque quo tempore claruit Homerus poeta Dellorum Inter Trojanos Graiecosque consem pisc