장음표시 사용
241쪽
15. στρατιῶ Cessi enus, στρατειῶς X. Oeneo, Aetolomain rege genus ducebat qui uxorem nabuit Erihoeant, Tu nili trem. Eriboea autem satis defuncta, uxorem duxit alteram, nomi-. Alli ille anit ex pia Ilium suscepit Meleagrmin; filiamiltu Deianiram.
UTroin, nisi et regni amninistrationein etiam sibi concederet. Menoe ve- et Q renuente, clielous, cuni patre suo, bellunt ei insere. Necessitato is a luctus eneus, in auxiliui sibi, ex Phthia regione, ducem stre-ixi, verculem quendam, qui et Polyphelitus dictus est, vocavit euitas, In uxorem dare Deianiram filiani promisit. iolypheinus itavie, cum si a L. illi veniens, in osidonium diiuni l e eius Aenelouin, arnu movit. hae in sedis autem Congre&su, Polypnemus Osidonium, clielo patrem,
oeemii. inde Poetae fabulantur, Herculem Acheloi cornu avulsis-R, Noternum scilicet auxiliuia1 Achelous autem, ubi patrem caesunt vi- Ugam Eques capessit, unde et eum Hippocentaurum fuisse fingunt. otem autem Acheloum dum Pol pliemus insequitur, conversus Che-
242쪽
αδτὸν κατὰ του μαστου και εὐθέως ὁ Ηρακλῆς ἀντετο ζευσε τo O 209ωχελωον, ως περ τὸν ποταμὸν νοματι ορβάν. και φιβλωθε ς ὁ Ἀχελωος κατηνέχθη ἀπὸ του Ἀπου εἰς τὰ ρεῖθρα του ποταμου και ἀπώλετο. καὶ μετεκλήθη ἔκτοτε ὁ αυτὸς ποταμος 5 ἀπὸ των της Αιτωλίας χωρας χελωος ως της νυν, καθὰ K
ψαλίων ὁ σοφὸς ἐξέθετο ὁ δἐ Πολύφημος μακλῆς ἐκ της
πληγης του μαστου με ημέρας τινὰς τελευτα.
Μελέαγρος ὁ ὁ του Οἰνέως οιός, δελφος δἐ του Ἀδέως κά ηιανείρας, ποίησεν ἶθλον μέγαν ἐν τη Καλυδωνία χώρα,10 φονευσας κάπρον φοβερόν, της ταλάντης της θυγατρος του
σύαγρον ἐλαμαίνετο γὰρ υτος ὁ θὴρ πῶσαν την χωραν ἐκείνην. και μετὰ την ἀναίρεσιν του θηρὸς το δέρμα αυτου χω
ρίσατο ὁ Μελέαγρος τη ταλάντη, εἰς ρωτα αυτῆς βληθείς.
15 ἀπελθών δἐ ὁ Μελέαγρος προ τον αυτο πατέρα Οἰνέα, NI O 21oτήθη παρ αὐτο τὰ νικητήρια του θηρός καὶ μαθὼν τι τῆ Ἀταλάντη το μμα ἐχαρίσατο, οργισθεις κατὰ του δίου τιono εῖχε θαλλὸν ἐλαίας, υλαττόμενον παρὰ τηυλθαία τῆ αυ- V oτου με γυναικί, μητρὶ ὁ του ελεαγρου οντινα θαλλὸν της 2Dελαίας φωλθαία εγκυος ισα ἐπιθυμησασα φαγε, καὶ καταπιοισα Ο φύλλον η ἐλαίας ευθέως τεκοῖσα συνεγέννησε τὸ της ἐλαίας φύλλον συν τω Μελεάγρω περι υ χρησμος δοθη του πατρι αυτο τ οινεῖ τοσουτον χρόνον ζῆν τον Μελέαγρον 9 μέλ- Ox 13. ἀναίρησιν Ox 13. 19. θαλλὀνJ θῶ,
1os X. laus, sagitta in eum emimai, Juxta mamillam vulnerat Polupnemus autem Acheloum, dum no rbam fluvium tradicit, sagitta ricliala petivit ovo Consossiis Aenelous, ex ouo in flumen deturbatus, ibidem periit. 4 me itaque istud Aetoli Acneloum a nunc sole diem vocanti cui auctor est sapiens Cepnalion Polypnemis euaui, paucos post dira, ex vulnere in nimillia accepto, interlit. Meleager tutem, Oenei tilius Tude et Deianirae frater, egregius sane certamen obivit apriam noriendum prosternens, in tecta Casudonia. Sociani vero facinoris nabuit Atalantam, Schoenei filiain quae et ipsa Dpriis sit isti is prius percusserat regionem enim eam omnem vastabat s ra ista Meleager autem apri interfecti exuvium Atalantae, mus amore captus erat, dono edit Meleagro vero ad Oeneum patrem reverso, o misi apri spolia sibi ita ab eo postulabat ulli vero audisset, Atalantae illa filium decisse ara correptus, olivae frondem, quam uxor sua, Meleagri mater, apud se servaverat, in ignem prodecit. Alinae enim uterum ferens, olivae frondem summopere Expe Ivit et fronde evorata, simul uni Meleagro, frondem olivae e vesugio enixa est. Oeneus ero,
insantis pater, ab Orticulo accepit, lium tam diu in vivis suturum esse,
243쪽
B Μετὰ δε την βασιλείαν του ινέως ἐβασίλευσε της -τωλίας Γαλλος υιυς αυτου ὁ ουδεύς, ὁ πατηρ του Λιομήδους. ὁ Λιομηδης μετὰ την τελευτην του ἰδίου πατρος Ἀδεως βασίλεισε της Αργείων χώρας, ἀγαγόμενος ἐκ του Αργους γυναῖκαονόματι Αἰγιάλειαν. καὶ ἀπονοηθεις πέταξε την αυτου χωραν 1O τὴν ἰτωλίαν, πολεμησας υτους καὶ καταλυσας το βασίλειον Πυτης καὶ ποιησας αυτην υπὸ τὸν Ηργείων βασιλε&ν, τουτ
211 ἐστιν υπὸ τὸ ἰδιον κράτος, και εὐθεῖν μετὰ των Ἀχαιῶν ζώρμησεν ἐπὶ τον ρωικυν πόλεμον. και ἐπανελθὼν μετὰ την νίκην - της ροίας ἐπὶ το ἴδιον αυτου βασίλειον ου ἐδέχ η υπὸ της 15 ἰδίας πόλεως η της συγκλητο αυτos, αλλ' ἀντέστησα αυτω ν δονάμει πολεμοῖντες. μαθὼν δε οτι η γιν αυτολη ιγιαλεια
κατασκευάζει αυτω θάνατον, ς πορνευθεῖσα υπό τινος συγκλητικο αυτου, στις καὶ ἀνθίστατο αυτω κραταιῶς, ὁμοίως δε ἀκοτσας τι ἐπορνευγη πὸ του ιακος υιου του αυπλίου, ποττινες διὰ τυν πρὸς αυτην ρωτα πολλω σθένει ἀντεμάχοντο
αττω, καθὼς ὁ σοφὸς Λίδυμος ἐξέθετο, προσεσχηκὼς δε ὁ Λιο- μηδης τοτ ηγεμόνας και πῶσαν την πείων χωραν ἀνθισταμα
UIam asservatam aduerit olivae Dondem, eodem partu Eisit aln. ane Butem pater, Ira in filium concitatus, in agnem conjecur a ignibus ali- sun pia Meleager statim emavit animam uti in mimate suo, dem
leagro isto, scriptuni tradidi Euripides. Oeneo successit in Aetolorin regno filius alter Tydeus, pater Di medis Diomedes vera, patre seiuncto, Argivoriam Ugnum MiniuitἔuAOrerat, Ii ducta notane Aegialia caeteriini insalii concitus, contra Aetolos urina movetis, propriam ditionem Mille it Aetoliaeque regno dis Oluis, Alcivurulli eam, quo ipse potitu i ii reat, imperio suriecit. Inde uni Actiaeis, in uili Irin Trojanum, prosectus est Troia autem in regnum suum reversunt, nec populus, nee riniores eum receperiintἔsed et amis etiam eum depuleriant. Ubi antem vidicisset, uxorem Aegi liam vitae suae inficias struxissor stuprata eniim ea fuerut a cluodani exus ejus qui una cuni iace, aupli silio, ejusdem etiam criniinis Participe, ob Aegialiae inorein siininus vicit,u Diomedi obsistellat: in uper etiam apud se recogitatis, Argivoriun Duces, totumque adeo Po-
244쪽
νην -τω, μη δυνάμενος δέ ἀπελθεῖν μηδἐ ἐπι την Αἰτωλίαν,
την ἰδίαν αυτο βασιλείαν, ως λυσας αυτης το βασίλειον παραχωρησας την ιδίαν αυτου βασιλείαν ἀνεχώρησεν, ἀποπλεύσας
ἐπὶ τὴν Καλαβρίων χωραπι καὶ κτίζει πόλιν ἐκεῖ παραλίαν, ν
5ἀνομασεν πυρίππην, ς προγεγραπται, την μετακληθεῖσαν Ι Βενέβεντον νυν και δεξάμενος το Αἰνείαν ἐκριφέντα ἐν- 212αυτῆ πόλει κατέσχεν, ἐν πολλη τιμη καὶ θεραπεία χων αυτόν και συνδιηζεν αυτω ὁ Αἰνείας τον χειμῶνα.
ὐτι ' ου τουτο μετὰ του Ῥδυσσέως ἀφειλόμην υκ λειφα μοι συμφοραὶ υτε του ἐμω στρατω οθεν φαγκάσθην ἰτησα την Πυθίαν περὶ αυτοδ καὶ ἐδόθη μοι χρησμος ἀποδοῖνα αυτω τοις
15 Πωσί. καὶ εἶπεν ὁ Αἰνείας, Λος μοι αυτό. καὶ υθέως ποι - σας θυσίαν ὁ Αιομηδης παρέσχε τὸ Παλλάδιον τω Αἰνεία και λαβὼν αυτὸ ὁ Αἰνείας, καταφθίσαντος του θέρους, ζώρμησεν
puluin nostes se traderes nemae integrum sit, esse, in patriam suam e tollan resilire, cujus in peritin ipse dissolverint regno suo relicto , in C Ialtriani navigavit ulu IrDein condidi maritimam, iam rorippam, uti diximus, appellavit Beneventum haec nunc vocatur sicut naec sapiente i ii vino areantur. Ait nane ipsam ni Dei ventis jactatum A neam I ioli tile numaniter et nonorince excepit euius etiἱua hospitio villa est Aenera per totis mentem. Inomedem autem Aeneas affatiis Novi, inquit, dimnum Palladium, Troiae olim religiose aiservatum, et a Te exinde delatum, ex Inscisptione mini Aeneae deDeri. Ad naec Diomedes ex quo inauit, ali Gium no ab Ulisse accepi, multas ego exercitusquo meus calamitat experti sumus. Coactus itauue Oraculum hac re consulere, respo glini tuli Palladium Trojanis reddendum esse Mihi itaque reddas inquit Aeneas. Dioin Edra situr, sacris rite peractis, alia clivi Aeneaetrassulit Aeneas auteni Palladio accepto, aestate uni ineunte, in Ita
liam, ad Latinum, liroeres lil isti Et societate cum eo inita, exercuum, quel ex Br gis armatum lilibuit, olitrix Rutulos duxit. In hoc tiello
Latinus, Telepli filius, cecidit victoriaque penes Rutulos erat.
245쪽
Εαι πηλθεν ὁ Αἶνείας προς τὸν Ευανδρον και τον-ιὸν V I- του Πάλλαντα, ανδρας πολεμικωτάτους- ῶτινες διηγον εἰς την Ιταλίαν, οἰκουντες κώμην λεγομένην Βαλεντίαν, θυνοντες 213 ἐπαρχων μειν ἐν η κώμη και ἔκτισεν ο Πύλλας οἶκον μεγαν πάνυ, οἷον - εῖχεν η περίχωρος ἐκείνη, στις οἶκος ἐκλήθη τυ 6 Παλλάντιν, και ἀπὸ τότε ἐκλήθη τα βασιλικὰ κατοικητηρια παλλάντιον ἐκ του Πάλλαντος. καὶ ητησεν αυτους λαβεῖν παρ αυ- τῶν ὁ Αἰνείας βοηθειαν στρατου τινι παρέσχεν ὁ αυτὸς Πάλλας και ὁ αυτου πατηρχυανδρος γενναρος πολεμιστὸς ἄνδρας, .
καὶ ύλιν ἀπελθὼν ὁ -τὸς Αἰνείας προ αλλους τοπάρχας ἔλα- 10βε πολλην βοήθειαν στρατου, ἐπειδὴ πασα η χώρα ἐκείνη εναν
συνέβαλεν αυτοῖς ὁ Αἰνεως πόλεμον, και ἐνικήθησαν τον πόλεμον
Aeneas autem tellule prosectus est ad,Evandriim et filium ejus Pallantem, viros bellicosos uui provinciam Italicam tenentes, in vico quo illit Valentia dicto seiles habueriant ubi aedes Iane magnificas et in ea regione omnium splendulisfinias extruxerat sibi Pallas ouas euam Pallantium vocavit. Unde et Regiae domita deinceps a tillante, Palla tia dicta uit Aeneas autem ab Evantro, Et tilio Pallante exercitu Ceso Iroriam sortium et bellicosorem, i traicius 3 impetratis etiam ab alias 'liae regulis, qui Turno omnes Rutulisque inimicissimi fuerunt auxiliarium virorum copiis ingentibus Rutulus iteriam aggressus est Tu noctve, rege eomam, occiso, in eos victoria potitus est Aeneas autem exinde Launi regnun filianioue Albaniam uxorem consecutus, urbem na-gnam condicit, quam Albaniam notanavit, etiam alladiuin, a Dio- neue receptum, reposuit. Regnavi autem Aeneas, post Lassitum, annos
Aenean excepi Ascanius Iulus, Aeneae nitus, ex elisa Troiana, u Ore Priore. Regnavit Ascanius per annos xxv, urbem luerimu
246쪽
Aumplαν πόλιν, καὶ ο βασίλειον τοις αβινησιοι ἐπέθηκε, μεταγαγὼν ο αυτος Ἀσκάνιος εκ της λβανίας πόλεως το Παλ- Cλάδιον εἰς τηλαυτολκτισθεῖσαν πόλιν αβινίαν. Ἐν τω καιρου ει τω αυτω ἀρχιερευς τις ην της τεροτσαλω
5 μετὰ την ἐπάνοδον την ἐκ Βαβυλῶνος των δυο ἡμίσεος σκήπτρων των ἀνελθόντων ἐν τῆ γερουσαλημ λιακεὶμ ὁ τιὸς σου.
- δε τοι αυτοις χρόνοις Ἱππάσιος, φιλόσοφος Πυθαγορικός οστις την σφαῖρα του ορανο πρῶτος ζήνεγκεν ἐκ τῶν δεκαδυο ζωδίων, καὶ κατὰ θάλασσαν ναυαγήσας τελεύτα.1γην ει καὶ Ισοκράτης τότε και Περικλης καὶ Θουκυδίδης ὁ συγγραψάμενος τυν πόλεμον τῶν Πελοποννησίων καὶ Ἀθηναίων. ἐν ὁ τοις χρόνοις Θου δίδου ην καὶ ωειδίας ὁ ἀγαλματοποιὸς καὶ Στησίχορος και Βακχυλίδης, 7 ησαν ὀρχήσεως υρεταὶ καὶ ποιη- ταἰ, μετὰ τους προειρημενους φιλοσόφους ανδρας μετὰ δε χρό o 21515 νον ι ροὐρηθέντες τῶν Ἐλλήνων ησαν παιδευται αναφαίνεται δε μετὰ ταυτα καὶ ημοσθενης καὶ Αριστοφάνης --μωδός. Μετὰ δ την βασιλείαν Λαρείου του νεωτέρου βασίλευσε Περσῶν Ἀρταξέρξης ὁ Μνήμων καλουμενος τη λθ .m λβανῶν ει ἐβασίλευσεν Ἀλβας ο ιυς του Ἀσκανίου τη, ς. καὶ κτίζει την Ἐλπιν πόλιν ' ἀπὸ τότε οι βασιλεῖς Σίλβιοι
. Mos D tib παρ αυτου. tin tauro Ceilaenus. 7. ἹππάσιοςJἹππασos a. condidit, nomine Laviniam, vi et sedem regia posuit Palladiumque ab Aldaias delatum, in urne illa, a se condita, collocavit. Eo tempore Pontifex maximus Hierosolγnti fuit, post reditum a B istone triliu ui duarum eum insidia, maculinas, Iesu ulius. Iisdem temporidiu nomai Hippasius, nilosopnus Finagoricus qui Coelestem spnaeram primus composuit, ex uodecim signis in mari autein deinde nauiragus periit. Eodem tempore etiam clarueriant Isocrates, Pericles, et nundides, belli Attici et Peloponnesiaci scriptor Aequales nul laemini ludias statuarius, Stesichoriis, et Bacchylides, Poetae et Saltat riae artis inventores laeteriti ni praedictoriis Philosopnomai temporibus aliquanto posteriores, doctores deinde inter Graecos emerserunt. Posthaec norueriint etiam Demostnenes et Aristopnanes Comicus. Dario autem itiniori successit in regno ersariun Artaxerxes, et Mnemon vocatus est et regnavit per annos XXXm.
Aidanis vero regnavit Aluas, Ascanii ullus, annos xxx I, qui et urbem Silviam corusi sit inde et reges eorram deinceps Silv vocati sunt r
247쪽
ἐκαλοῖντο μεταγαγὼν ἐν τῆ αυτηὶ Σαβε πόλει καὶ το Παλλάδιον νους του Αἰνείου, οἱ λεγόμενοι Αἰνειάδες, τη τλά.
Palladium vero et is io*ie in Silviam ira tulit. Regi amin autem e neae posteri, iij et Aeneadae Voc autur, Per annos cccx XI.
248쪽
μος ὁ δελφος αυτου ἰθεν μετεκλήθησαν Ῥωμαῖοι. 7τινες καὶ τὰ οπλα του πρακλέος του ἐκ του γένους του Πίκου ιὸς ευρηκότες, ἀπέθεντο ν η παρ' αυτῶν κτισθείση πόλει Ῥώμη 5τη πρωην λεγομένη κώμη Βαλεντία ἐν τω Βοαρίω ὁρω εἰς
τὸν αον του Πίκου Λιος, ἀποκλείσαντες αυτὰ ἐκεῖ εως αρτι. oi δἐ αυτοὶ αδελφοὶ ἀνενέωσαν τὸ λεγομενον Παλάντιον , τον βασιλικὸν ,ον τον του Πάλλαντος, καὶ ναον μέγαν τω σι κτασαντες ε κάλεσα αυτον Καπετώλιον Φαῖστέ, ο ἐστιν η κεφα-
10 λ της πόλεως ἀγαγόντες ει το Παλλάδιον τυ ξόανον απὸ π λεως Σίλβης ἀπεθεντο αυτο ἐν τη Ῥωμη - τινες αδεχgοὶ Ἀω sβασιλετειν εἰς ἔχθραν λειν προ αλληλους και ἐφονεύθη ὁ Τημος υπο ου Ῥωμου, και ἐβασίλευσε μόνος ὁ Ῥῶμος.
Regnavit posinae Romulus Romae conditor, cui inemo fratre unde et Ro inani nomen acceperiant. Hi acina Herculis, a Iove Pico orii iuni, inventa, Romae urbis, a se conditae, quae prius Valentia ilicet,atur, in Templo ici Iovis, ad fortini Boarium, ubi aestu visuntur, reposuerant. Poreo fratres isti alathain, regiam nempe domum a Pallante eo i it.1 nli istaurariant Iovi etiam Templum ingens excitantes, io R. mana lingua, 'apuoluum, vocabant, quasi diceres, Caput urbis: Simu- laeti ruin etiam, iod alladium di satur, ex the Silvia, in Romam suam tranauleriant. Fratres autem conlinuniter regnantes, mutilas labor mini odiis Remoque adeo a fratro interfecto, Romulus regnavi solus.
249쪽
πότε δέ δπίκτεινε τον ἴδιον αυτου ἀδελφόν, ἐσείετο η πόλις πασα Ῥώμη καὶ ἐγίνοντο πόλεμοι ἐμφυλιοι ἐπὶ της αυτου βασιλείας. καὶ ἀπελθὼν ο αυτος Ῥῶμος εἰς τὸ μαντεῖον ἐπηρώτησε, λωτί γίνεται ἐπὶ της ἐμης μόνης βασιλείας ταυτα καὶ ροη αυτω ἐκ της Πυθίας οτι Εἰ μη στγκαθεσθρ σοι ὁ σος ἀδελ-5φος ἐν τω βασιλικ θρόνω ο μη σταθρ η πόλις σου Ῥώμη ουτ ησυχάσει δημος υτε ὁ πόλεμος. και ποιησας ἐκ της εα
13 D δε αυτος Ῥῶμος βασιλευς μετὰ το πληρωσαι τὰ τείχη καιm
κοσμησα την πόλιν κτισε καὶ τω Ἀρηι ναόν- καὶ ἐν αυτίλομηνι ποίησεν ορτην μεγάλην θυσίας τε γρηι, καλέσας καὶ τον μύνα αυτον μύρτιον, τυ πρωην λεγόμενον Πρῖμον, περ ερμη-
Exiii Ie auteni poti caedem fratris, tota notissius astata est R nin regnuaulti ejus intestinis se sitionivus tumultuabatur. Ad ramiluinitaque profectus , ocavit Uri lenam inoviens, cum ego nunc solus, gno, mi ni ista , uespondit bilitat Nisi tu fratrem in regio solio usi ossessoren constituas, urbs Roma a Bulitatis si erat non poterat, neque populi tumultuum, nec Dellomii finis erit. Statuam itaque, tuae fratris lumn lini et vultum exprimeret, ex auro sabricari juMit quam eodem, tuosellebat ipse, lirono collocavit. Deinceps situ regnanti illi assidebat fratris ex auro solido statuar at illi ita conquieverant urbis motus et ditiones populi consopitae Muit Rex autem, si ita ediceret, tanquammio fratrisque nomine id saceret, hac formula utebatur, Irannitis et Sanianimus. Unde nos iste dimanavit, sui apud Reges etiamnum in i nnit, dicta proponendi sub hac formula Iussimus et Saneivimus. Ex titile vero ad civitates Romanae ditionis singulas, sui fratrisque ex Ru ro solido statuas transmisit ut juxta urbis magistratiis ollocarentur. Idem rex Romulus, urne moeninus cincta et oritata, Maria quoque Aedem erexit mensemque eum, qui antea, Primus, o ribatur, a Madiis, Martium nominavit. stuat inaci solenne eodem meme instituit, in
250쪽
ωσεται Αρεως. ηνπερ ορτην κατ ε θος-ι Ῥωμαῖοι πάντες ἐπιτελουσιν εως της νυν καλουντες την μεραν της πανηγυρεως Νύρτις εὐκάμπω. καὶ υθέως πάλιν ἀρξάμενος κτισε το 73ἱππικὸν ἐν τη Ῥωμη, θελων διασκεδάσαι το πληθος του δημουντων Ῥωμαίων, τι ἐστασίαζον και ἐπηρχοντο αυτω δια τον ἀδελφον αυτου. και ἐπετοεσε πρῶτος ιπποδρόμων ἐν τη χωρα et . Ῥωμης εἰς ορτην του πλίου, φησί, και εις τιμην των παυτο τεσσάρων στοιχείων, τουτ εστ της γης και η θαλάσσης και του πυρυς και του ἀέρος, λογισάμενος και τουτο, τι
Ισευτυχῶς φερονται- των Περσῶν βασιχεῖς εις τους πολεμους, ώς τιμῶντες τα αυτὰ τέσσαρα στοιχεῖα. M τη Πισαίων χωρας βασιλεῖς ινόμαος αγῶνα ἐπετέλει ἐπὶ τα τρωπεια μέρη μηνι O 219 δυστρω τε και μαρτω- του λει ιτανι ς τψουμένου μνωνι μενης, φησί, της γης καὶ τη θαχάσσης, ο εστι ημη B15τρας και Ποσειδῶνος των ωποκειμένων στοιχείων ταυλίω και ἐβάλλετο κληρος μεταξυ του αυτου 'νομάου βασιλεως καὶ Ουἐρχομένου πο ιασδηποτε χωρας καταγωνίσασθαι αυτόπι καὶοτε μεν κληρος ἐκύλει τον Οἰνόμαον ἀγωνίσασθαι περ του Ποσειδῶνος, ἐφόρει σχῆμα ματίων κυανῶν, ἐστι των δά-2Ω Σων , και- ανταγωνιζόμενος κατ αυτο ἐφόρει το χλοῶδες πημα, ο ἐστι της γης. και πάχιν εἰ ηνεγκεν ο κληρος τε οἰνομήω
quo satra Mars peragenantur: lini et Romani ritu Anniversario usque adnuo celeurant vocantes diem illum, Festum sotinnitatis in Campo Martio. Necod ali incoepto desistens, lacum in uite extruxit uti tumultuantia populi motus issipat et adnuc enim ob caesiam fratrem, seditio ne in eum identidem moliebantur. Primus uam1 Romulus, in ditions Romana Circensia instituit, in honorem solis, ut vixit, et quatuor Ansuriectoriim Elementoriam Tereae nimi mini, Maris, Ignis, et Aeris. uti P existimavit, Pereat uni regidus expeditiones bellicas Deliciter ideo sena Per essisse quod quatuor ista Elementa in Veneratione nanuissent. non aus enim, Isaram rex certamen Europaeis in regionibus instituit,1 Muri, sive Marii xxv eleurandum, solis Titanis in honorem, tanquamaain exastati certantilari in ptu inter se, Terra Mari pie, id est, v-Dele et Neptuno, soli suriectis Elementis. Sors vero alueuatur inter Oenomaum et alteram, a miscunque ille ordis parte venisset, cui cum eo certatum erat. Et si sorte Oenomau, pro Neptuno ertaturus erat navitum sumedat coeruleum aquis respondentema Antagonista autem ejus viridi mi alii tenatur ut qui errani repraesentaret. Sin autem inbelis natatum sumere Oenomaum sora voluisset tua viridi lia Ditu