Athenaeus

131쪽

αλλότριοι με αρετης, μάταιοι ει, το τολμον χρησμμ- οιδὸν γάρ ἐστι των καλουμένων φιλοσόνων ἀφιλοσο-

ἐν τοις των συμβολαιων λόγοις ον ἐκ των φερομένων ως -του διαλόγων θαυμάζομεν - ἐπιεικη καὶ μέτριον, πλίνει μη ς ἀληθῶς το σοφου Σωκρατον ἐστὶ συγγράμματα ἐχαρiσθη δι αντλυπι -yiππης της Σωκράτους γυναικὸς μετὰ τον κεἰνου θανατον, λοι ἀμφὶ τω 'IM- μενέα φασίν.94. λλ' ο γε υσως ἐν τω ἐπιγραφομέν λόγωουτωσὶ , Πρὸς Αισχινυν τυ Σωκρατικὸν χρέως - ἀπομνημονεύσω δ' ἐγώ, ει καὶ πολλά ἐστι τὰ λεχθέντα, διατον βρένθον μῶν τον -- ω φιλόσοφοι - ἄρχεται δ' υτως ο ρητωρ - ω ἄν - φηθην ἄνδρες δικασταὶ, ισχίνης τολμῆσαι -- αὶσχρὰν δίκην δικάσασθαι, νομέων ν άν ραδ ιως -τὀ ετέραν ταύτης συκοφαντ-fδεστέραν ἐξεωρεῖν ουτος γαρ ω ἄνδρες δικασταὶ, ο ι ν ἀργυριον επὶ τρισὶ δραχμαῖς Σωσινόμω - τροπιὼτ καὶ υριστογείτονι, προσελθων προς ἐμὲ ἐδειτο μη περιιδεὶν

μαι, καὶ ἔσω δε σοι ἐννε ὀβολους της - τόκους. 612 καλόν γε το τέλος της ευδαιμονως τω φιλοσοφω Ῥπε- φικη. τἐχνη ἀκόλουθός τε τη Σωκράτους φιλοσοφία, - δρὸς του καὶ τηρο τοιαυτην χρησιν των μυρων ἀποδοκιμώ- σαντος Σόλωνος ὁ του νομοθέτου ιδ' ἐπιτρέποντος ἀνδρὶ τοιαύτης προωτασθαι τέχνης δι καὶ Φερεκράτης

132쪽

IT 1 361

κατα μυροπωλειν τι μαθόντ' ἀρ' ἐχρῆν - μενον

υφηλῶς - σκωμω, κατεσκευασμένον

ἐξης ὁ τουτοις ὁ ρητωρ τάδε λέγει Πεισθεις δ υα

νην Σωκράτους γεγονέναι μαθητην, καὶ περὶ δικαιοσυνης καὶ ρσης πομ- - --ἡ λέγοντα λόγους, - ανα- ἐπιχειρησαι οἰδὸ τολμησαι περ ι πονηρότατοι καὶ

ἀδικώτατοι ανθρωποι πιχειρουσι πράττειν. 95. Kαὶ μετα ταυτα παλιν καταδρομον αντο ποι

σάμενος ς δανείσατο - νυ τόκους υτε τἀρχαων ἀπεδίδου, καὶ τι περημερος ἐγένετο γνωμη δικαστηρίου ἐρημην καταλαασθεις, καὶ ς νεροράοθη οἰκέτης στιγματίας, καὶ πολλὰ ἄλλα κατειπών αυτου, ἐπιλέγει ταυτα 'πιλα γὰρ ω ἄνδρες δικασταὶ ου εις ω μόνον τοιουτος ἐστιν, ἀλλα καὶ ις -ος ἄλλους απαντας τους αυτ κεχρημένους οὐχ οι ἐν κάπηλοι- θρος-ικοῖντες, παρ' ων προπόσεις λαμβάνων - ἀποδίδωσι, δικάζοντοι αυτ συγκλεισαντες τὰ καπηλεῖας ι δἐ άωνες -τως - , , -- δεινὰ πασχουσιν - ἐκλιπόντες τὰς αυτῶν ικως ἐτψας πόρρω μισθωνται. σον δ' ἐράνως συνεἰλεκται, τὰς ἐν πολοίπους φορας Ου κατατίθησιν, Ἀλλὰ περὶ τουτον - κάπηλον ς περὶ στηλην διαφθείρονται. το--ιτω ὁ ἐπι- οἰκίαν - τῆ ημψα παιπησοντες τὰ

133쪽

λόγον.

di vide annotationem.

134쪽

οἶνος και ἐνταυρον ἀγακλυτονἈπυτλναωDσ' ἐνὶ μεγάρν μεγαθυμο Πειριθόοιο, te ciniθας ἐλθόνθ' ὁ δ' ἐπει φρένας αασεν οἴνω, μαινόμενος κάκ' ἔρεξε δόμοις εν Πειριθόοιο. κατιόντος γουν το οἴνου το σῶμα, ως φησιν πιόδοτος, παναπλέει κακὰ επι και μαινόμενα λέαρχος δ' ὁ κωμφλυπο- εν Κορινθίοις φησὶν δε τοι μεθυσκομενοις κάστης ημέρας ἀλγεῖν συνiβαινε την κεφαλην προ του πιειντο ἄκρατον, μῶν Γλυδ εις ἔπινε αλνυνὶ δὲ πρότερον του πόνου την δονην προλαμβάνοντες στερουμεν τἀγαθου. αεν ω δἐ τον Ἀγησiλα- ος μεθης ἐν πενσθαι-oiως ετ πηναι καὶ μανίας, σiτων ἡ περκαίρωνομέως και σῶς αλλ' ου ημεῖς γε οὐτε των λελυ

135쪽

πινόντων πιες υτε των ἐξοινων γινομένων πληθουσης ἄγορας επὶ τὰ μουσικὰ ταυτα ἐρχόμεθα συμπόσια καὶ γαρ φιλεπιτιμητης Οὐλπιανὸς πάλιν τινος πειληπτο ει- ποντος, Ἐξοινος οὐκ ειμι λέγων ο δ' ἔξοινος που καὶ ς, παρ' Ἀλέξι δι ἐν ισομιζομένω Ποινος ἐποiε ταῶτ', ἔφη.

2. n. δ ἐκάστης μέρος μετὰ τους παρ' μῶν

καινους ἀεὶ λεγομενους λογον καὶ ἀκροάματα ἔκαστου

διάφορα ἐπεισάγει ο λαμπρος μῶν στιάτωρ Λαρηνσιος, ετ δὲ καὶ γελωτοποιο- φέρε λέγωμέν τι καὶ ἡμεῖς περιτούτων. καἰτοι γε ιδα καὶ Ἀνάχαρσιν τον Σκύθην ἐν συμποσίω γελωτο-- εὶσαχθέντων ἀγέλαστον διαμείναντα, πιθήκου δ' ἐπεισαχθέντος γελασαντα φάναι ς ουτος ἐννώσει γελοῖός στεν ο δ' ἄνθρωπος ἐπιτηδεύσει καὶ ου- ριπίδης δ' ἐν τῆ δεσμωτιδι Μελανίππν ἔφη δρῶν δ nouo του γέλωτος ουνεκα ἀσκουσι χάριτας κερτομου δέ πως υισῶ γελοiovi, ιτινες ἐν ἐπὶ σοφῶν

136쪽

- θαυμάζων ηλθε παγεὶς το σωον, νομέων της δε - μη τρυς παλμα τι θεωρησειν ἀξιόλογον δῶν δ' αυτ ξυλινον αμορφον παραδόξως ἐγέλασεν καὶ τον - θω χρησμον ξυμβάλλων κα της ρρωστιας παλλαγεὶς μεγαλωστὶ την θεῖν ἐῶμησεν. 3. Ἀναξανδρiδης δ' ἐν Ιἔροντομανία καὶ ευρσυς νων γελώων φησὶ γενέσθαι 'Pαδάμανθυν - Παλαμηδην, λέγων Ουτως

λωτοποιὰς κροίσας την θυρα ειπε - πακουσαντι εἰσαγγεῖλαι στις τε ι καὶ δωτι κατάγεσθαι βουλεται μνεσκευασμένος δε εν παρεῖναι παντα τἀπιτηδεια, στε

δειπνεῖν ταὼ τρια καὶ τον παῖδα δἐ πη πάνυ πιεζεσθαι διά τε τὸ φερειν μηδὸν καὶ δια - ἀνάριστον εἶναι. - -- πολυχορ ει ὁ Μακεδών, τ προς- κω πιστολὴ γελωτοποιῶ μέμνηται Μανδρογένους καὶ Στράτωνος Ἀττικου. ληθος δ' - θηνησι της σοφέας ταυτης ἐν γουν - Λινεω υρακλεω συνελέγοντο ἐξηκοντα ὁντες τον ἀώροον καὶ ω τῆ πόλει ει νομάζοντο, ς υι ερηκοντα τουτ ειπον καὶ Αὐ των ἐξηκοντα ἔρχομαι - ἐν δ τούτοις σαν δελφεων τε Ο Κάραβος καὶ ε ιας, σι ει Μνασιγείτων και Μεναιχμος, δε φησι Πλ άνης

137쪽

- ὁ βασιλευς υτος μαρτυρει ημοσθενης ο ρητωρ ἐν τοις Φιλιππικοῖς φιλόγελως δ' η και η μηrριος ο Πολιορκητης, ως φησι Φύλαρχος ώ ν κτη των ἱστοριῶν ' - γε καὶ την Λυσιμάχον συλην κωμικqς σκηνης οὐδἐνr διαφερειν λεγεν ἐξιεναι γαρ ας αυτης πάντας δισυλλα- ος γον τε Βictv χλευάζων καὶ τον Πάριν, μ/γωτους οντας παρὰ τω υσιμάχω και τινας τέρους των φίλων γπαρὰ δ' -- Πευκεστα καὶ Μενελάους, τι δἐ αυθμμιδας ταυτα δ' ἀκοίων ὁ Ανσωπος Ἐγώ τοι ν, ἔφη, πόρνην κ τραγικης σκηνης - είρακα ἐξιουσ- τὴν 5--τρίδα - μιαν λέγων. ἀπαγγελθεντο δὲ καὶ τούτου, πάλιν υπολαβων ο Λημητριος φη, 'AM' η παρ' μου πόρνη σωφρονεστερον της παρ' ἐκείνω Πονελόπης ν. 4. 'Uτι δὲ καὶ Σολλας ὁ Ῥωμαίων στρατυγος --λόγελως ν προεψηται λέκιος δὲ νiκιος, καὶ αὐrός' μα- στρατηροπας, Ἱλλυριου καταπολεμήσας καὶ ciἰχμάλωτον γαγων ἔνθιον, τον των Ἱλλυριῶν βασιλε

Πυν τοις τεκνοις, ἀγῶνας επιτελῶν του πινικkυς ἐν τῆ

,δημος στορει ἐν ν τριακοστῆ μεταπεμφάμενος γαρ το εκ της Ἐλλάδος πιφανεστατον τεχνίτας καὶ σκηνην κα-

138쪽

τασκευάσας μεγιστην ε τω κέρα πρωτους σπεν αυλητὰς αμα πάντας ουτοι δ' ησαν Θεόδωρος ο Βοιώτιος, ροεόπομπος, Ἀρμιππος ο Θυσίμαχος, ιτινες εππανέστω τοι σαν τουτους δ στησας ἐπὶ το προσκηνιον μετὰ τουrορο αυλεῖν κελευσεν ωμα άντος των ὁ διαπορενομεν- τος κρουσεις μετὰ της ρ μωμης Μνησεως, προσροπωφος - εν καλῶς -τους αὐλεῖν, αλλ' ἀγωνίζεσθαι μαλλον ἐκέλευσε των δ διαπορούντων πεδειξε τις των

ραβδούχων, πιστριφαντας ἀπαγαγεῖν ἐν αἰτοὐς καὶ ποιειν σανεὶ μάχην ταχυ ει συννοησαντες οἱ αὐληταὶ καὶ λαβόντες οἰκειαν κίνησιν ταῖς αυτῶν ἀσελγείαις μεγάλην

στος ωωιος πένετο καὶ κραυγ των θεωμένων. τι ἐτωτων ε παρατάξεως αγωνιζομένων ὀρχησταὶ δύο εἰση- γοντο μετα συμφωνῶ εις - ορχηστρον καὶ πύκτα, τεσσαρες ἀνεδεσαν επὶ την σκηνὴν μετὰ σαλπιγκτῶν κω βυκανιστῶν. μοῖ ὁ τούτων όντων γωνιζομένων ἄDατον ην - συμβαινον περὶ δ των τραγοδῶν, φησιν Ἀο-

139쪽

λυβιος, -- επιβάλωμαι λεγειν , δόξω τισι δια

χλετάζειν. 5. αουτα-- ωλπιανῶ διερεχθόντος - πάντων ἀνακακχασάντων - ταις ἀνικίας ταυται θεαις, γε-

νοντο τινες

Κηφισόδωρόν φασιν ἐπικαλούμενον πλάνον τιν' ἐν Ἀθηναις γενέσθαι, την πολ

εις -- - μέρος του μου καταχρώμενον. τουτον ἰντυχόντα προς το σιμον ἀνατρεχειν,

αγκαυδας ἔχοντας, στε μη παρελθεῖν μηδενα. 616 Πανταλεοντος ει μνημονευε θεόροπος ἐν Φιλοδεσπέτωπι Πανταλεων ἐν αὐτος αντον του ξένους τους τ' ἀγνοουντας -- ἐπλάνα, καὶ πεδον απικραιπάλα τα πλεῖστα το γελάσαι χάρινιδίαν ταν' -τω θέμενος ἀδολεσχίαν.

140쪽

- μυσιππος δ' Ο φιλοσοφος ἐν πέμ- περ του κα- λοὐ καὶ της δονης περὶ του Πανταλέοντος τάδε γράφει, 9 δ πλάνος Πανταλέων τελε-- μέλλων κάτερον των

κακῶν κατάρχεις, δ' ἐμουσα εισάγων,ο υσωπος ἀκουσας ἐμβληθηναι--δν ἐκέλευσεν εις γαλεάγραν, καὶ δίκην θηρίου περπερόμενον καὶ τρεφόμενον, κολαζόμενον υτως ἐποίησεν ποθανεῖν - δἐ ω Ω-