Athenaeus

151쪽

λευκῆ ανδροιο χοι στεφανουται χρυσον στενώπων κα το

Dυμενος τυμπανα ἔχει καὶ κυμβαλα καὶ πάντα τα εριαυτον ἐνειματα γυναικεῖα πι- τα τε καὶ πάντα πωaτα εξω κόσμον, ἡ κρινόμενος ποτὸ ἐν γυναῖκα καὶ μοιχους καὶ μαστροπους, ποτὸ δ ἄνδρα μεθύοντα καὶ επὶ

κῶμον προσγενόμενον προς την ρωμένην φησὶ δ ὁ Ἀριστίξενος την ἐν λαρωδιαν σεμνην -- παρά την τρα- ωγωδ ιαν εἶναι, την - μαγωδων παρα την κωμωδίαν. πολλάκις ει ι μαγωδώλααὶ κωμικὰς ποθέσεις λαβόντες - ἐθησαν κατὰ την δίαν ἀγωγην καὶ διάθεσιν. σχε ἐτούνομα Ἀαγωδ- - του ἐονε μογια προφέρεσθαι καὶ φαρμακων φονίζειν δυνάμεις. 15. Παρὰ δ Αακεδαιμονίοις κωμικης παιδιῶς ν ιοῦ τροπος παλαι- ως φησι Σωσίβιος, - ἄγαν σπουδαῖος, ἄτε δη καν τούτοις - λιτον τῆς Σπάρτης μεταδιωκοὐσης. ἐμιμα- γάρ τις μεμελει ν λεξει λεπτοντας τινας ἀπ

152쪽

δραγοριζομένη δια τούτων παρίστησιναν ἐπιχώριος ιατρος επη, τρυβλίον τούτω δουπτισάνης σωθεν, καταφρονουμεν ενθέως ' αν δ πτισάναν καὶ τρυβλίον , θαυμάζομεν. καὶ πάλἈν ἐὰν ἐν σευτλλν παρειδομεν ' ων δ τεντυον, σμένως κοίσαμο ἄρ υ ο σευτλον ταυτον ὁ τω τευτλία ἐκαλοι- δ' ι μετώντες την τοιαύτην παιδιὰν παρῶ τοις Λάκωσι δικολισταὶ, ς ἄν τις σκευοπο- ελη καὶ μιμη- τάς του δι ιδους των ὁμηλιστῶν πολλαὶ κατὰ τόπουρεὼ προσηγορiαι. αικυώνιοι ἐν γαρ φαλλοφορους αυτοῖς καλουσιν, Ποι δ' αὐτοκαβδάλους' ι δἐ φλυακας, ρ

Φοινισσαις δια τούτων

153쪽

3382

τον ἀλεκτρούνα δ ορτάλιχον, τον ιατρον δὲ σάκταν, 'ετ ραν δὲ την γέφυραν, τακα δὲ τὰ σεια, κωτιλάδας ὁ τὰς χελιδόνας την ενθεσιν δ' ακολον, το γελαν δὲ κριδ εν,

νεασπάτωτον δ' ην τι νεοκαπυτον .

16. Σῆμος δ' ο Λήλιος ἐν τω περὶ παιάνων , O - , toκάβδαλοι φησὶ καλούμενοι ἐστεφανωμένοι κιττρο υε- ν ἐπεραινον ησεις. στερον δὸ παμβοι νομάσθωαν

αυτοι τε κω τα ποιηματα αυτῶν οι δἐ θύφαλλοι φησὶ )καλούμενοι προσωπεῖον με σντων χουσι καὶ ἐστε νόν--ται χειρῖδας ανθινας ἔχοντες χιτῶσι ὁ χρωνται μεσολεύκοις και περιεζωνται ταραντῖνον καλύπτον αυτους μέχρι των σφυρων σιγῆ δ δια του πυλωνος εἰσελθόντες, oraν κατα-1σην την αστρα γενωνται, ἐπιστρεφουσιν εἰς τοθεατρον λεγοντες

τι θεῶ ποιεῖτε.

ἐθελε γαρ ο θεος ορθος ἐσφνρωμένος δια μέσου βαMζειν. o δ φαλλοφόροι φησὶ0 προσωπεῖον ἐν λαμβάνου προπόλιον ὁ ε ἐρπύλλου περιτιθέμενοι, και παιδερωτας

154쪽

επάνω τούτου πιτίθενται, στεφανόν τε δαειν ων ωαὶ κιττου αννακάς τε περιβεβλημένοι παρέρχονται, οἱ ἐνιχ αρόδου, οἷ δἐ κατὰ με- τὰς θύρας βαίνοντες εὐρυθμῶ καὶ λεγοντες Συν Ῥύπε, τῶνδε υουσαν ἀγλαίζομεν, απλουν ρυθροῖν χέοντες ιόλω μελει, καινὰν, παρθενευτον, οἴ τι ταῖς πάρος κεχρημεναν δαῖσιν, ἄλλ' ακηρατον

κατάρχομεν τον γνον.

ειτα προσrρέχοντες ἐτώθαζον ους α προελοιντο, τά νδ ἔπραττον ὁ ὁ φαλλοφόρος ιγ βα&ζων, καταπλη- σβεις αἰθάλ o. 17. Ἐπιί δἐ ενταυθα του λόγου σμῖν, ου αξωνηγουμα παραλιπεῖν - πέρι Ἀμοι ς, του καθ' μῶρκιθαρωδου, ανδρος τανίτου κατὰ νόμους της μουσί ς. Ουτός ποτε βράδιον κων - το συμπόσιον μῶν , ee μαθε παρά τινος των οἰκετῶν ποδειπνήσαντας, βουλευσο τὸ ρ ποιεrν, ως παρελθὼν ὁ Σόφων αυτ μάγειρος γεγωνότερον φθεγγετο , ως πάντας ἀκούειν, τὰ ξAυρος πη βούλου ΤΠ, ω πόνηρ', εστηκας ἐν πύλαις τι, αλλ' ὐμMζεις τοῖσδε γενναίως πάλαι διεσπάρακται θερμὰ χηνωκων ἐλη, διερράχισται σεμνὰ διψάκφνχρεα,

etiam Porsonu .

155쪽

κατηλοηται γαστρος ἐν μέσω πυκλος,

κατημιμωτα παπτα τακροκώλια,

νωγάλιστα -- αλλαντος τόμος, παρεω τρωκται τευθὶς ἐξωπτημενη, παρεγκέκαπται τ' αὐ- ἐννέ' ἡ δεκα. 10,στ ει τι βούλει - λελεφνένων φαρον, ἔπειγ' ἔπειγε, μη ποθ' - λειος χανων κα τωνδ' ἀμαρτὼν στερον συχνον δωρος, πειτ' ἐστὶν μω

5 προσκάεθ'--στε μηδ' αν, χαλκοῖς χων μυκτηρας σελθοι τις ἐυχθειν παλινεικη τοσαύτην ἐξακοντιζει πνοπ.

B. λέγεις μάγειρον ζῶντα. A. πλησιον δέ γε ταύτης σιτος μέρα καὶ νὰθ οληνεο κεστρῶς, μυσθεὶς, σπασθῶς, στροφὼς χρωσθὰς,

156쪽

νοὐ τι προς τέλος μέρος δρομον περῶν, σiω κεκραγώς, αἷς ὁ ἐφέστηκε ρανῶν ἀει λβυς τε καυλος ξζρασμένος

157쪽

1386 M .

δ αλλα γ' σημεραι, πάντων δ' παινουντων την πα-διαν ταυτη , --υρως ο πάντ' αριστος - σοφος

μεγα γὰρ ω μακάριοι. κατὰ τον θεοτέλου κιθαρωδον, θησαυρός εστι και βεβαιος η μουσι , σι τοῖς μαθουσι πωδευθε σέ τε και γαρ τὰ θη παιδεύει κώ- - μοειδεῖς και - γνώμας διαφόρους καταπραυνει κλεινίας γουν ὁ Πυθαγόρειος, ω Σαμαιλεων, Ποντικος στορεῖ,

158쪽

παρὰ Ἀλκμανι αμβας καὶ Ἀδων καὶ πλος, παρὰ δῖ

159쪽

1388 Λ

ταυτα δ αλυσι παντες ποδωρια τὰ μέλη ἐπεὶ - το

μέλος ἐστὶν ποδώριον εικότως Αἰολίδα φημὶ εἶναι τηναρμονίαν Ουἄσος καὶ Πρατῶνας δε πού φησι

Μητε σύντονον