Athenaeus

171쪽

1400

καὶ μην παλαιῶν τῶνδέ σοι σκωπευμάτων. o Mαμδων δ' υπολις εν Κόλαξι Καλλαβίδας δὴ αἰνει, σησαμίδα δἐ χέζει. θερμαστρὶς, κατερῶδες, σκοπος, χειρ καταπρηνης, χεὶρ σφη, διποδισμος, ξύλον πορ4λπις, ἐπαγκωνισμος, καλαθίσκος, στρόβιλος καὶ τελεσιας δ' ἐστὶν ἔρχησις καλουμένη, στρατιωτικὴ δ' ἐστιν αυτ από τινος ανδρος Tελεσίου λαβουσα τουνομα μεθ' πλων το πρῶτον αυτηνεκείνου ὀρχησαμένω - φησιν Ἱππαγόρας ιν - πρώτω περὶ της Καρπηδονιων πολιτείας. h 28 Kαλειται δ' η ἐν σατυρικ οσησις, ως φησιν δμποκλῆς ἐν γ -των περ χορων, σiκιννις, καὶ οἱ

σάτυροι σιγιννισταί τινὸς δέ φασι Σῖκιννόν τινὰ βαρβαρον υρσην πιτης γενέσθαι, ἄλλοι δἐ Κρητα λεγουσι τογενος ιναι ἔκιννον ὀρροπαὶ δ' ι Κρῆτες, ω φvσιν χριστόξενος Σκάμων δ' ἐν πρώτω περ ευρημάτων σικι νιν αυτὴν εἰρησθαι απὸ του σεiεσθαι καὶ πρωτο ορ- χησασθαι την σίκιννιν Θέρσιππον πρώτη δ ευρηται περι τους πόδας κινησις της δια των χειρῶν οἱ γαρ παλαιοὶ τους πόδας μαλλον ἐγυμνάζοντο ἐν τοις αγῶσι καὶ τοῖς κυνηγεσωις οι δὲ μητες κυνηγετικοὶ, διὸ καὶ ποδώκεις εἰσὶ δέ τινες ο καί φασι τηρο ἐκιννιν ποιητικῶς

172쪽

χου -κωνος το γένος, την προσηγορίαν λαβριπι - κωνικον δ' εἶναι μέχρι καὶ νυν νομα τον Πώρριχον. ἐμ φανί ι δ' Ἀρχησις ολεμικη ον- ώς -κε Φονέου τ ευρημα πολεμικοὶ δ' εισὶν οἱ κωνες, ἄν καὶ ὀτἱο τ εμβατ ια - ἀνολαμβάνουσιν, περ καὶ ἐνόπλι καλεῖται. καὶ αυτοὶ δ' ι άκι νες ἐν τοῖς πολέμοις τὰ υρταί- ποιηματα ἀπομνημονεύοντες ερρυθμον κίνΦιν ποιουνται Φιλόχορος δέ φησι κρατησαντας -κεδα μονίους--πνίων διὰ την υρτῶου στρατηγλ ιν ταις στρατείαις ἔθος ποιήσασθαι, ἄν δειπνοποιήσωνται καὶ παιωνέσωσιν, ἐδειν καθ' - πταίου κρωειν δ τυν πολέμαρ ρον καὶ

173쪽

τοι αλλως Ελλησιν οὐκ ἐτι παραμένει - εκλιπουσης δῖ-της συμφλκε τας πολεμον καταλυθηναι παρὰ μόνοις ἐυακε φονίοις διαμένει, προγέμνασμα υσα του πολέμου ἐκμανθάνουσι, πάντες, τῆ Σπάρτη ἀποπεντε ἐτῶν πυρριχὶ ιν η ὁ καθ' ημας πριο ιον-

σιακ τις ειναι δοκεἔ, ἐπιεικεστέρα υσα της αρχαίας.

πουσι γαρ ι ὀρχοίμενοι θυρσους αντι δοράτων, προῖενται δ' π αλληλους καὶ νάρθηκας καὶ λαμπάδας φερουσιν ' ὀρχοὐντα τε τὰ περὶ τον ἀνυσον καὶ τὰ περὶ του γ δοὐς, ὁ τὰ περὶ τὸν Πενθέα τακτέον δ' πὶ τειπορρυης τα κάλλιστα μέλη καὶ τους ορθίου ρυθμούς. 30. Eoικε δ ἡ γυμνοπαιδια τη καλουμενη ἀναπάλη παρά τοι παλαιοῖς γυμνοὶ γαρ ὀρχουνται οἱ παῖδες πάντες, ερρυθμον φοράς τινας ἀποτέμνοντες καὶ σχηματα τινα των χειρῶν κατα- άπαλόν- τ εμ-iνειν θεώρημα τι της - ἐστρας καὶ του παγκρατέου, κινοῖντες ἐρρύθμως τους πόδας τρόποι δ' αυτης ι τε ἀποφορικοὶ καὶ οἱ βακχικοὶ, στε καὶ την ρχησιν ταύτην ἐς τον διόνυσον ἀναφέρεσθαι Αριστόξενος δέ φησιν - οἱ παλαιοι γυμναζόμενοι πρῶτον εν ῆ γυμνοπαιδυ εις πυρρυην ἐχώρου προ του εἰ ναι ἐς το θέατρον --λεῖται δ' η πυρριχη καὶ χειρονομῶ η δ' πορχηματικη

ἐστιν ἐν η δων ὁ χορὸς ὀρχειται φησὶ γουν ο ΒακχυλHης ω ἔδρας ἔργον οὐδ' ἀμβολας.

καὶ νδαρος δέ φησι -- α με παρθενων ἀγέλα ὀρχουνται δ ταύτην παρὰ τω Πινδάρω ι άκωνες καὶ

174쪽

IA 1403

ἔστιν πορχηματι Ἀρχησις ανδρον καὶ γυναικῶν βελ- τιστοι δ' Α των τροπω οῖτινες καὶ ρχουνται. εισὶ δὲ

Ελλησι φορτι ς, ἡ δ' ἐμμελεια σπουδαία, καθάπερ καὶ παρὰ Ἀρκάσι κίδαρις, παρὰ Σικυωνίοις τε ὁ ἀλητηρ. -τως ὁ καὶ ἐν θάκη καλεῖται ἀλητηρ, ως 'Αρ τόξενος ιστορεῖ ἐν πρώτο συγκρωεων καὶ περὶ ἐν ὀρχησεως

τοσαῖτα μοι ἐπὶ του παρόντος λελαται. 3l. 5 δ παλαιὸν ἐτηρεῖτο περὶ την μουσικην το - .λον, καὶ πάντ' ειχε κατὰ τυ τέρον τον ικεῖον απιτοῖς κόσμον διόπερ σαν διοι καθ' κάστην αρμονίαν αυλοὶ

προσφοροι ν τοι λῶσι Πρόνομος δ' ὁ Θηβαῖος πρῶτος τυλησεν - τῶν τλῶν τὰς αρμονίας νυν ὁ εἰκη καὶ ἀλόγως απτονται της μουσικης καὶ πάλαι,ἐν το παρὰ f τοῖς ὀχλοις εὐδοκ*ειν σημεῖον η κακοτεχνίας. θεν ΠιἈσωπόδωρος ο Φλιοσιος κροταλιζομένου μέ τινος τῶν-λητῶν διατρίβων αυτος τι ἐν τω ποσκηνί--T τουτ' ἰυιπεν δηλον τι-έγα κακὸν γεγονεν o- αν ἄλλως εν τοι πολλοις ἀλ-ησαωτος. ἰδα δε τινας τοὐθ' ἱστο- ρησαντας Ἀντιγενιδο ελοντος καὶ οἱ καθ' ημῆς ὁλτέλος ποιουνται της τενης την παρὰ τοι θεάτροις ιγ

175쪽

μίοις πονοσι, καὶ του τε φωνην μεταβεβληκέναι τά τε λοιπὰ των ἐπιτηδευμάτων, ἄγειν τε ἐαν τινα αντον τωνιωτῶν των Ελληνικῶν ἔτι καὶ νον, ἐν , συνιόντες ἀναμιμνησἔκονται - αρχώων ἐπιένων νομάτων τε καὶ πιν- ν ψων, καὶ ἀπολ τρὰμενοι προ αλλήλως καὶ ἀποδακρέ- σαντες απερχονται. ον-- ουν, φησὶ, καὶ Ῥεῶς, ἔπει

καὶ τὰ θέατρα ἐκβιβαρβύρωται κώδεις μεγάλην διαφθορὰν προελήλυθεν ἡ πάνδημος αυτ μουσικὴ καθ' αὐ-

τον γενόμενοι λθοι ἀναμιμνησκόμεθα - ν η νον- ακή. ταντα ἐν ὁ Ἀριστοξενος. 32. Kἄμοὶ δε δια τουτο φαiνεται φιλοσηπεον ιναε περὶ μουσικης καὶ γαρ Πυθαγόρας ὁ Σάμιος, τηλικαυ-- δόξαν ἔχων ἐπὶ φιλω - κατατανῆς ἐστιν ἐκ πολ- λῶν - παρέργως αφάμενος μοummo' ς ε καὶ τυν του παντος οὐσίαν δια μουσικῆς ἀπο iνει συγκεvιένην το διολον λιαε η παλαιὰ των Ἐλλήνων πω τη μονσιυμάλιστα εἶναι δεδομένη καὶ διὰ τουτο των ἐν θεῶν Ἀπολλωνα - δι μιθέων ορφεα μουσικώτατον καὶ, θωτον ἔκρινον καὶ π rας τον χρωμένον τῆ τέχνη ταυτη σοφιστὰς ἀπεκάλουν, σπερ καὶ ιπύλος ἐποiησεν τ' - σοφιστὴς καλὰ παραπώων χέλυν. - δ προς την, σικὴν οικειοτατα διέκειντο οἱ παιο δ δηλον καὶ ἐζ μήγο - διὰ τὸ μεμελοποιηκέναι- ανεαπτου γ' ποίησιν ἀνθοντιστὶ τους πωλοῖς κεφάλους ποιεῖ στέρους καὶ λαγαρους, τι δὲ μειουρους Σενοφάνης. καὶ Σόλων καὶ χροις καὶ Φωκυώδης, τι δἐ II

176쪽

ρίανδρος, Κορίνθιος ἐλεγειόποώς, καὶ των λοιπων οἱ μη

προσπυντες προς τα ποιηματα μελωδιαν , ἐκπονουσι τους

στυους τοι ἀριθμοῖς καὶ τη τάξει - μέτρων, και noυσιν - αντῶν μηδεὶς κεφαλος ἔσται μήτε λαγαρος μήτε εἰουρος ἀκέφαλοι δέουσιν οἷ επὶ της ἀρος τuν χωλότητα χοντες Ἐπιιδ νοάς τε καὶ Ἐλλήσποντον κοντο.

G σψον ευ πλήσας ἀσκὸν μέγαν, ν δ καὶ ηῖα. 33. ιετήρησαν ὁ μάλιστα των Ἐλλήνων -κεδαμ μονιο την μουσικην, πλείσr αυτῆ χρώμενοι καὶ συχνοὶ παρ αυτοῖς γενονr μελῶν ποιηταί. τηρουσι δἐ και νυντῶς αρχαἰας )ὰς πιμελῶς, πολυμαθεῖς τε ς ταντ ς633εἰσὶ καὶ ἀκριβε ς. θεν κα Πρατiνας φησι Aάκων ὁ τέττιξ, εἴ κος εἰς χορόν. δι και οἱ ποιηταὶ διετελουν προσαγορευοντες οντως τὰς Μὰς Πυκυτάτων πρύτανιν μνων. καὶ Μελεα μελιπτι-

177쪽

καὶ αυστηρίας μετεβαινον σμένως ἐπὶ την μουσικην, χολσης το κηλητικο της ἐπιστήμης εἰκότως υν γένετο χαι- ρειν τοις ἀκροωμένους ' κάλον ὁ και χορηγους, ως νη- , σιν ὁ Βυζουντιος ημηrριος εν τεταρτω περὶ ποιηματων, Οὐχ σπερ νυν τους μισθουμένον τως χοροὐς, ἀλλὰ τους καθηγουμενους του χοροι, καθάπερ αὐro τοὐνθα σημαι-- καὶ το χρηστομονσειν καὶ, παραβαiνειν τους αρχαίους της μουσικης νομους συνiβαινε δ το ἐν παλαῶν νιλομουσεῖν τους πιλνας μετὰ δ ταλα γενομενης ἀτα- καταγηρασαντων πεδον πάντων των παίων νομίμων, η τε προαἰρεσις αντη κατελύθη καὶ τρόποι μου- σιαος, λοι κατεδείχθη- , οἷς καστος των χρωμενων ὐαντὶ ἐν πραότητος περιεποιεῖτο μαλακiαν αντὶ ὁ σωφροσύνης ἀκολασίαν καὶ ανεσιν. εσται δ' ἴσως τοὐτο μῶυαν καὶ ἐπὶ πλεον προαχθησεται, ἐὰν μη τις ἀγάγη πάλιν ει το συμφανὸς την πάτριον μουσικήν - παλαιον

γαρ καὶ των ρώων τὰς πράξεις κα των θεῶν τους ωμνους δι' δης μοιούντο. -ηρος γοῶν φησιν ἐπ' Ἀχιλλέως Ἀειδε δ αρα κλέα νδρῶν θώων. καὶ τον Φροον δι φησιν ὁριπολλα βροτῶν θελκτηρια ιδεν,

τ δἐ ἔθος τουτ καὶ παρὰ τοι βαρβάροις ἐσώζετο, ως φησι εiνων ἐν τοι Περσικοῖς την γοῶν Κύρου του πρώτου ἀνδρείαν καὶ τον μέλλοντα πόλεμον σεσθαι προς Ἀστυάγην προείδοντο οι δο - με γαρ φησιν ηγησανοτην εἰς Περσας ἀποδημίαν ὁ τρος εγεγόνει δ' υrodπρότερον επὶ των αβδοφόρων, εἶθ' υστερον επὶ των.

178쪽

οπλοφόρων, και πηλθεν ' με- ουν του Ἀστυό- γους ι.ετὰ των φiλων, τότε ' γόρης νομα ουτο δ' ηντων δῶν ἐνδοξότατος, ηδο ὶσκληθεις τα τε ἄλλα των. εὶθισμενων καὶ το ἔσχατον ειπεν ως ὀφεῖται ει το Πος θηρὰν μεγα θρασύτερον τὸς ἀγρίον- αν κυριευση των καγ' αὐτὸν τόπων, πολῖοι μετ' ολψον αδίως μαχει- ται ἐρομενου δὲ τορυστυάγους, ποῖον θηρiον ἔνη λθον τον Πόρσην νομiσας ον ὀρθῶς αυτὸν πωπτευκέναι καὶ μεταπεμπόμενος ουδῖν νησεν. 34. Ἐγὼ δὲ ἔχων εr πολλὰ λέγει ν περὶ μουσικης, -- λῶν κοτων βόμβου. καταπαυσω το πολυλογεῖν, τὰ ἐκ λαυλου Φιλεταίρου πει νου δευ καλόν γ' στ' ἀποθανεῖν αυλούμενον.

μιτ ει ταυτα πήσεως γενομένης περὶ σαμβύκης, φη

Μασούριος ὀξυφθογγον ιναι μουσικὸν οργανον τη σαμβυκ. διειaεχθαι τε περ αυτου υφορέων τον ποιον εν τω περὶ σθμί ν, χρησθαι φησας αἰτῶ Πάρθους καὶ ρωγλοδύτας, τετραχόρω οντι ἱστορεῖ δῖε a 4 τοὐτο Πυθαγόραν ἐν τ περ της ερυθρας θαλάσσης καλεῖται δε τι καὶ των πολιορκητικῶν πάνων σαμβυκη,

επιτ προς Ἀτταλον περ οργάνων καὶ Λωρεας ὁ Πα

179쪽

-δός τε μάγαδις ατλος γείσθω βοθ οπερ ἐξηγονμενος ιαμβεῖον Ἀρἰσταρχος, γραμματικὸς, ον μάντιν κάλει Παναῶτιος ὁ 'Pόδιος φιλόσοφος, δια το α LMως καταμαντευεσθαι η των ποιημάτων διανοέας γενος

180쪽

ειπόντος ἐν τοις - μυλητῶν η εν τοι περ αυλων καὶ

μάγαδιν λαλήσω μικρον αμα σοι καὶ μεγαν. την ἀπορίαν ουν μοι αὐτην οὐδεὶς αλλος δυνησεται ἀπολέσασθαι καλι ασο - ,