Athenaeus

251쪽

οιο Ε μοι τλ στορειον ευγλωσσον μέλος Ἀντηνορός τε το Φρυγις δοίη θεὸς, κατὰ τον πάνσοφον Εὐριπίδην, ἐ-ῖρε ιμόκρατες, - αν

δυναίμην προνημονευειν ἔτι σοι - πολλάκις λεχθεντων - τοις περισπουδάστοις τούτοις συμποσίοις, δι τε την ποικιλίαν καὶ την μοιότητα των ἀεὶ καινῶς προσεπισκομενων καὶ γαρ καὶ περὶ τάξεως των περιφορῶν πολλάκις , ἐλεχθη καὶ περὶ των μετὰ τι δεῖπνον επιτελουμνων, περ καὶ μολις ἀναπεμπάζομαι, ειπόντος τινος των σαψων τὰ ἐκ των -κώνων Πλάτωνος αμβεῖα Ανδρες δεδειπνηκασιν ηδ πεδον παντες. re' τλου τρεχων ο τὰς τραπεζας ἐκφερεις θῶ δῖλίτρον παραχεων ἔρχομαι κἀγὼ δὲ παρακορήσων' σπονδὰς δ επειτα παρανας τον κότταβον παροίσω 'o ra H παιδὶ τους αυλους χρην δη προχείρου εῖναι καὶ προσαναφυσαν το μύρον δη παράχεον βα/iζων Αιγυπτιον, καὐ ψινον στεφανον δ' ἔπειθ' εκάστωδώσω φέρων των ξυμποτῶν νεωρατά τις ποιείτω. καὶ δη κέκραται τον ψανωτὸν ἐπιτιθεις εἶπε. Q σπονδη ἐν δ γέγονε καὶ πίνοντες εὶσι πόρρω '

252쪽

καὶ σκόλιον ησται, κοτταβος δ' ξοίχεται θυραζε.αυλοὐ δ' χουσά τις κορωκ Καρικὸν μέλος τι

υελίζεται τοι συμπόταις κάλλην τρίγωνον ιδονεχουσαν, τ ηδε πρυς αυτ μελος Πωνικόν τι.2. ετ τα- ῶμαι καὶ περὶ κοττάβων ζητησις νη καὶ των ἀποκοτταβιζώντων Ους οἰηθεις τις τῶν παρόντωνιατρῶν εἰναι τάτων, οι - βαλανειο καθάρσεως ενεκατο στομάχου πiνοντες αμωστιν ἀποσώζουσιν, ' ονκεινα παλοιαν ταυτην παράδοσιν, Ουδ ειδεσαι τινὰ των σπαῖων ταμ υ καθάρσει χρησάμενον δι' ο καὶ ρα-666 σωτρατον το Ἱσυλιητην ν τῆ περὶ των καθόλου πραγμο- τεi ἐπιτιμαν τοις τουτο ποιῶσι, βλαπτικὸν φθαλμωνr ἐπιχείρημα δεικνυων καὶ της κάτω κοιώ- ἐπισχετικόν.

τίς γαρ μῶν οὐκ οιδεν τι ου ην ουτος ὁ ἀποκοτταβισμὸς παῖος εἰ μη τι - καὶ τους μει φλυ ἀπομυὼιν υπολαμβάνεις. ἐ- ουν απειρος ε της τοιαύτης θεω- , ρως, άθε - ἐμου τι πρῶτον με ἡ ων κοτταβωνεπεσις Σικελική στι παιδια, ταυτων πρώτων πόντων Σικελων, ω Κριτίας φησὶν ο Καλλαίσχρου ἐν τοι ἐλεγείοις δια τούτων κότταβος κ Σικελης ἐπι χθονὸς ἐκπρεπὸς εργον,ον σκοπὸν ε λατάγων τόξα καθιστάμεθα

253쪽

1482 IEΛικαιαρχος δ' ὁ Μεσσήνιος, Ἀριστοτέλο- μαθητης, ἐν

τω περὶ Ἀλκαιου καὶ την λατάγην φησὶν εινα Σικελικὸν ονομα λατάγη δ' ἐστὶ τι πολειπόμενον απὸ του ἐκποθέντος ποτηρi- γρον, ο συνεστραμμέν τη χειρὶ ἄνωθεν ἐρρωτο- οι παίζοντες ει το κοτταβεῖον. Diταρχος δ' ἐν τη περὶ Γλωσσων πραγματεία α,άγην Θεσσαλους καὶ Ῥοδίους τον ἀπο των ποτηρίων κότταβον λέγειν. 3. Κότταβος δ' ἐκαλεῖτο καὶ το τιθέμενόν αθλον τοῖeνικωσιν ἐν λαό- ώς πιπίδης παρίστησιν ἐν ινεῖ λεγων Ουτως Πυκνοῖς δ' ἔβαλλον Βακχιου τοξευμασι κάρα γέροντος τον βαλόντα δὲ στέφειν ἐγὼ 'τσάγμην, θλα κοττάβων διδους.d ἐκαλεῖτο δὲ κότταβος καὶ το αγγος ει ἔβαλλον τὰς λαταγας, ῶς Κρατῖνος εν εμέσει δείκνυσι Πλάτων δ' ἐν Λιι κακουμένω παιδιας εἶδος παροίνιον τον κοτταβον εῖναι ἀποδέδωσιν. ἐν η ἐξίσταντο καὶ των σκευαρέων οι δυσκυ- υντες. λέγει δ' υτως Προς κοτταβον παίζειν εως αν σφων ἐγὼ τὸ δεῖπνον ενδον σκευάσω, πάνυ βουλομαι.

campium et Casaut onus.

254쪽

. Dπαράθετε. B. παίζωμεν ὁ περι φιλημάτων. - A. ἀγεννως - ἐῶ παιζειν τίθεμαι κοττάβεια σφων ἐγώ, τασδι τε τὰς κρηπῖδας, ας μυτὴ φορει, καὶ τον κότυλον - σον. B. βαβαωξ'--ori

1 μειων ἀγων η υθμιάδος ἐπέρχεται.

Ἐκάλουν δ καὶ κατακτους τινας κοττάβους ἔμι δὲ λυχνία αναγόμενα πάλ- τε συμπίπτοντα. Eu Gog ΒελλεροφόντηTις α λάβοιτο του σκέλους κάτωθε μοι.

r ἄνω γαρ ἄσπερ κοττάβειον ψομαι. Ἀντινάνης δ' ἐν Ἀφροδίτης Γοναῖς

Toνδὶ λεχω, συο οὐ συνίης κότταβος τὸ λυχνίον ἐστί. πρόσεχε τον νουν. α ἐν καὶ πέμμα καὶ τράγημα νικητήριον. B. περ του; -οῖον κοτταβιεῖτε τίνα τρόπον

255쪽

ἀφεις ἐπὶ τὴν πλάστιγγα ποιησν πεσεῖν Β πλάστιγγα ποHν τουτο τουπικεψενον ἄνω - μικρον, - πινακίσκιον λεγεις; se A. του ἐστὶ πλάστιγξ - ουτος ο κρατῶν γιγνεται. 1 B. πως δ' εισεται τις τουτ' A. εὰν θν μόνον αυτης επὶ τον μάνην πεσεῖται και όφος ἔσω πανυ -λός. . προς θεῶν, τω κοττων πρόσεστι καὶ Μάνης τις σπερ ικετης ἐ

δ' ἐν φ ι τω κακουμενω παρακελευσαι δε τις τω

ρακλει μη κληο- χειν τηρο χειρα μελλοντα κοτταμ ιν. ἐκάλουν ἀπ' ἀγκυλης την του κοτταβου πρόεσιν διατο ἀπαγκυλουν την δεξιαν χεῖρα ν τοι ἀποκοτταβισμοῖς.

256쪽

Ἐρωτικοῖς Ευτε την ἀπ' ἀγκολης αγει τοῖσδε τοι νεανιαις, λευκον ἀπένασα πηχυν.

- λαυλος δ' ἐν στολόγοις ἀγκολπους λέγει κοττά

βους δι τούτωνειρομαχος - ἄλλος ουδειν ησσονας υβριζ' βρισμους - ἐναισίους μοι ηὐμὸν γὰρ -τω κότταβος - τοιμον κάρα ou δ' ἀγκυλητο κοσσάβιός ἐστι σκοπος ἐκ-ων βῶσα χεὶρ ἐφίετο. οτι δἐ θλον προι-- τω εο προεμένω ον κότταβον προείρηκε ἐν καὶ ο Ἀντιφάνης - γαρ ἐστι καὶ πεμμάτια καὶ τραγηματα ομοίως ὁ δήωχονται Κηφισο ρος ἐν ροτωνι καὶ Καλλίας η ιοκλης ἐναύκλωτι καιμπολις 'μιππός τε ἐν τοῖς άμβοις. του καλουμενονε κατακτὀν κοττάβιον τοιουτον ἐστι λυχνίον ἐστὶν πηυγν, ἔχον τον μάνην καλουμ/νον, ἐφ' ον την καταβαλλομένηνεδα πεσιῶν πλάστιγγα, ἐνraυθεν δ' ἐπ rτεν εις λεκάνην

257쪽

6. οιρον δ' εμὶ εἶδος παιδιῶς της ν λεκάνη αιτο δ' δατος πληρουμι, ἐπινεῖ τε μ αυτης ὀξύβαφα κενῆεν α βάλλοντες τὰς λάταγας - καρχησίων ἐπειρῶντο καταλειπι ἄπρεῖτο ὁ τα κοττάβια ὁ πλεω καταδύσας.r' επίας Ἀποκοτταμ υσιν, Μανία τερ οξυβαφα καὶ κανθάρους,

καὶ τον ποδανιπτηρ', ἐγχέασα θυδατος.

Κρατῖνος ἐν εμεσε - νει κοττων προθεντας ἐν πατρικοῖσι νόμοις - γε εον ὀξυβάφοις βάλλειν ἐν φ ποντωδ βάλλοντι νέ- πλεῖστα τυχης. - δ αθλον Ἀριστοφάνης Λαιταλευσιν - μνωκ' ἐγὼ ει χαλκιον τουτ εστι668 κοττάβειον Ἀστάναι καὶ μυρρίνας. Ἐρμιππος Μοψαις πιανέθες δ' ουλα καταβεβληνται,

θώρακι δ' πας εμπερονῶται,

κνημὶς ει περὶ σφυρον ἀρθρουται, βλαυτης δ' υδεις, ἔρως λευκῆς, ράβδον δ' φει την κοτταβικηνε τοῖς ἀροροισι πλινδομένην,

258쪽

μανης δ' υδὸν λατάγων όδει την ὁ τάλαιναν πλάστιγγ' - Ποις παρὰ τον στροφέα της κηπαέας

1 ἐν τοῖσι πημασιν Ουσαν.

'Aχαιὸς δ' ἐν χνω περὶ των Σατορων λέγων φησι 'Hπτοιντες, ἐκβάλλοντες, ἀγνυντες τι μ' οὐ λέγοντες, ω κάλλιστον ιρακλεῖ λάτα

τουτ δὲ λέγοντες παρ' οσον των ρωμένων ἐμέμνηντο,αφιέντες ἐπ αυτοῖς τους λεγομένους κοσσάβους δ καὶ

Σοφοκλῆς ἐν Δαχω φροδισλνειρηκε τυ λάταγα Σαν δ' Ἀφροδισία λάταξ παισιν ἐπεισκίπτει δόμοις. καὶ Ιω- ριπίδης ἐν Πλεωθένει Πολι δἐ κοσσάβων ραγμος Κυπριδος προσωδον χε μέλος ἐν δόμοισιν. καὶ Καλλίμαχος δέ φησι

Πολλοὶ καὶ φιλέοντες κόντιον ηκαν ἔραζε οἰνοπόται Σικελὰς ἐκ κυλέκων λάταγας. T. - δέ τι κα αλλο κοτταβίων εἶδος προτιθέμενον ἐν ταῖς παννυφίσιν, ου μνημονεύει άMιππος ἐν Παννυχίδι δια τούτων

χ διαγρυπνησας πυραμουντα ληνται

259쪽

τα κοττάβια, καὶ των παρουσων - θελει φιλησε

ἐγίνετο δ καὶ πεμμάτιά τινα ἐν τα παννυχίαν, ἐν αἷς πλεῖστον ὁσον χρόνον διηγρυπνουν χορενοντες καὶ διών μάζετο τὰ πεμματι τότε χαρωιοι, π της τῶν ἀναμ' ὐρουμένων χαρας μνημονελι οβουλος ἐν Ἀγκυλίωνι λέγων

ειθ εξης φησιν αεπήδησ' ἀρτιω πεττουσα ον χαρίοιον. οτι δἐ καὶ πιλημα ἐν θλον ξης λεγε ο υβουλος ειεν, γυναῖκες νυν πως την νύχθ' λην ἐν τη δεκάτη του παιδιο ν οσσετε. - δ νι-τ ιον τρεις ταινίας καὶ μηλα πεντε καὶ φιληματ' ἐννεώ.oτι δὲ - δαστο παρὰ τοις Σικελιωται κοτταβος δη- λον ἐκ του καὶ ωκηματα ἐπιτηδεια τῆ παιδια κατασκε ζεσθαι, λιστορεῖ μειαρχος, - περὶ Ἀλκαίου. απεικότως ιν υδ' ὁ Καλλίμαχος Σικελὴν την λάταγα προσηγόρευσε μνημονευε τῶν λατάγων καὶ τῶν κοττάβων καὶ ὁ λαλκους καλούμενος ιονύσιος ἐν τοις ελεγώοις διατούτων πιτταμ ενθάδε σοι τρίτον εστάναι οἷ δυσέρωτες

260쪽

κωρυκ- - δε παρόντες νείρετε χεῖρας παντες ἐς σφαίρας κMiκων καὶ πριν κεῖνον ἐδεῖν, ματι βηματισαισθε τον αἰθερα τυ κατὰ κλίνην. εἰ -- αι λμαγες χωρίον ἐκτέταται.

λικι ἐπιλέγων κ των αυτῶν ἐλεγείων καὶ τόδε

τόνδε σον ἀρχαῖον τηλεδαπόν τε φίλονειρεσίη γλώσσης ἀποπέμφομεν εις μεγαν αινον τοὐδ' ἐπὶ συμποσίου δεξιότης τε λόγου Φαέακος Μουσῶν ἐρετας ἐπὶ σελματα πέμπει. κατὰ γαρ τον νεωτερον φατῖνον, ς ἐν Ἐμφάλη φησὶ Πίνειν μενωτα τον καλως εὐδαίμονα i, κρεῖττον μάχαι δ' ἄλλοισι καὶ πόνοι μέλοι. προ ον ὁ Κύνουλκος, αεὶ τω πω ἀντικορυσσόμενος καὶ ουδεποτε της φιλονεικίας παυόμενος υ εῖχε προ αυ- τον, ἐπεὶ θόρυβος κατεῖχε το συμπόσιον, φη, τίς -τος

τῶν Συρμναίων χορός; καὶ αυτὸς δ' ἐκ τούτων των ἐπῶν μεμνημενος τινῶν ρῶ, - Ουλπιανὸς βρεν- πται, ἐκ τῶν ἀποθέτων τοις ' μηρίδαις μόνος --

σπάσας τα κοτταβια