Athenaeus

231쪽

πιαι δ' ἐν Πονηρ Πιωβόλου κρεωκον ἀστεῖον πάνυ

M6 oτα - , προσφερων. Ἀθηναῖοι δε φησι Φιλύχνος, ταῖς Πραις θυοντες - οπτῶσιν, αλλ' ἔφουσι τὰ κρεα, παραιρουμενοι τὰς θεὰς ἀπιέπειν τὰ περισκελη κώματα καὶ τοὐς αννους, μετὰ ὁ της συμμέτρου θερμασίας καὶ υδάτων γόων, ἐκτελεῖν τα φυόμενα την μὸν γὰρ πτησιν ἐλαττους παρ- χεσθαι φελειας, την δε φησιν ν μόνον την μότητα περιαιρεῖν, ἀλλα καὶ τὰ σκληρὰ μαλάττειν δύνασθαι καὶ τὰ λοιπὰ πεπαίνειν ἔτι δἐ σμενέστερον καὶ ἀκινδυνοτερον , πεπαίνει την τροφην δάπερ φθὰν ἐπωτῶν - φασι

δεῖν οὐδ' νέφειν το ἐν γὰρ νάδε- εχειν δοκεῖ του βελτίονος, - φησιν Ἀριστοτελης τὰ ὁ ὀπτὰ των ἐν νωμότερα καὶ ξηρότερα - ὁ οπτα κρέα καλε7ται φλ γίδες Στράττις - - λλι-ὼχ ἐπὶ του μακλέους

232쪽

έno ,γησά νδρο εν τοις πομνημασιν φησὶ γαρ τι α ὶ μοι πλευσαντες εις Συβαριν καὶ κατασχόντες τυν Σιρῖτιν χώραν περδiκων ἀναπτάντων καὶ ποιησάντων φόρον ἐκπλαγέντες ἔφυγον καὶ ἐμβάντες ει τὰς νανς απέπλευσαν. mρὶ δ λαγῶν μαιλεων φησὶν ἐν τῆ περὶ Σιμωνίδουώς διιαμ παρὰ τω Ἱέρωνι ὁ Σιμωνίδης - παρατεθέντος -- ἐπὶ την τράπεζαν καθάπερ καὶ τοι αλλοις λαγωοο, ἀλλ' στερον μεταδιδοντος του χρονος, ἀπεσχεδίασενωδ γαρ οὐδ' τρύς περ εων ἐξέκετο δε α

κερδῆς, ῶς αμαιλεων φησὶν ἐν Συρακουσαι γῶν του Ἐρωνος ἀποστέλλοντος - τα καθ' ημέραν λαμπρος, πωλων - πλεέω ὁ Σιμωνίδης των παρ' ἐκείνου πεμπομένων αυτω μιαρὸν μερος ἀπετῶ το ἐρομένου δέ τινος τηνε ώπων - ως εῖπεν τε Ἐρωνος μεγαλοπρεπεια κατα--πης ν καὶ η μὴ κοσμοτης' - τος- ηλεκλείδης ε Στερροῖς ἀτω μνημονεύει - - θηλυς εικότως ουθα φέρω.υπογάστριον δ' - μνωσεν Ἀντιδοτος ἐν Μεμψιμοίρα74 αιτιμών δ ορνιθων με μνημονευε Μάτρων ἐν ται - δίαις οντως 'Delἔφαθ' , δ' ἐγελασσαν, ἐπηνεικάν τ' ἐπι---

233쪽

γοῖ Πρόσφερε δετρο δη την κεφαλὰν της δελφακος Θεό-

προηος Πηνελοπη ι τη ιερὰν σφάττουσιν μῶν δελφακα. χροῶν ὁ σιτευτῶν καὶ φάσχων Θεόπομπος εν τρισκαιδεκάτν Φιλιππικῶν καὶ ἐνδεκάτω Ἐλληνικῶν, εὐοἷς ἐμματίζει, περὶ την γαστέρα των -κώνων ἐγκρατὸς γράφων υrως Καὶ οἷ Θάσιοι ἐπεμφαν γησιλάω προσιόντι πρόβατα παντοδαπα καὶ βους εὐτεθραμμένους, προς τουτοις καὶ πέμ-τα καὶ τραγημάτων εἶδος παντοδαπόν.

234쪽

Ἀγησίλαος - ἐν πρόβατα καὶ τους φῶς λαβε,

τ ει πεμματα καὶ τα τραγηματα πρωτον μῖν οὐδἐ ἔγνω 'ς κατεκεκάλυπτο γάρ. δἐ κατεῖδεν, ἀππερειν αυτοῖς ἐκ λευσεν, εὶ ν υ νόμιμον εἶναι - κεδαιμονωας χρησθαι τούτοις τοις δέσμασι λιπαρούντων δι τῶν Ιωασων somφησι, φεροντες κεἰνοις δείξας αὐτοις τους εὶ λωτας, ιλῶν τι τούτους δεοι διαφθεέρεσθαι τρωγοντας αυτὰ πολ μῶλλον η ατταν καὶ τους παρόντας -κεδαιμονίων. τι ὁ τοις Γλωσιν βριστικῶς πάι ἐχρῶντο --

στι χον ἔργον επιτάττουσι προς πασαν ἄγον ἀτιμίαν κυνην

τε γαρ καστον φορεῖν ἐπαναγκες ρισαν καὶ διπθεραν περιβεβλησθαι, πληγάς τε τεταγμενας λαμβάνειν κατ' ἐνια τὰ ἀδικηματος χωρις, γνα ηποτε δουλείειν ἀπομάθωσι. προς ὁ τολοι εἴ τινες περακμάζοιεν την οἰκετικην πιμνάνειαν, ἐπέθηκαν ζημiαν θάνατον, καὶ τοῖς κεκτημενοις εππίμιον ει μὴ πικοπτοιεν τους Μουμένους καὶ παραδόντες αὐτοῖς την χώραν ταξαν μοῖραν ην αυτοις ἀνοί- Μοτσι αεὶ Ἀηνέζειν ὁ ειρηται - των πιλούντων. 3 πι

λος Συνωρίδι

235쪽

καὶ καὶ - απολελωτα ει αττων ουτ α ἀπὸ κιβοραρτης Ἀσιατιμ οντ αι --ι μνημονεμ δι απιτων τ - βων - τριτη Γεωγραφουμένων, ἀνηρ υ πάνυ νεώτερος λέγει γαρ απιτον εν ῆ βδόμ της σωτῆς πραγματείας ἐγνωκεναι Ποσειδώνιον τον απι της στοῶς φιλόσοφον, πολλάκις μεμνημεθα, συγγενομενου Σκιπίωνι τλτην Καρχηδόνα ελόντι γράψε δ' - ὁ Στράβων -τω Σπανία προς ν ---- πόλις ΠομπΩων, ως ἄν ποι τις 658 Πομπηιόπολις, ἐν πόρναι διάφοροι συντίθενται ταῖς Κιβυρικαὶ ἐνάμιλλοι. λιπάστων ὁ κρεων μνημονεύει της κωμωδίας ποιητης Ἀριστομένης ἐν Λιονύσιο

αλλαστω ἀῶ τον θεράποντ' ἐπεσθίειν. 76 Σπε δ και Σικελίας πημα τροφαλὶς μ δε ἔστι, φίλοι, λεξωμεν τι καὶ περὶ πων Φιλήμων μὲν γαρ ἐν τω ἐπιγρα μεν Σικελικω

' - πρότερον ἐν νόμην την Σικελιαν

εν τουτ' ἀποτακτον αυτ τους πολ MMDκαλους ἔτι ταυτα προσετίθην ἀκηκοώς, γεῖς Σικελικος οτι κράτιστος ην, α τε περιστεραι Σικε-

236쪽

ρος αἴγειος διστος - πων συγκρισιν προς τερον, ο προσαγορεν. ενος ρομιλικός - καὶ Σιμωνίδης μνημονευε εν ιαμβ ου η πη

Πολλὰ ἐν δ προεκπονῆ Πλεμβροτε γράφων

Ἐνταυθα μεντοι τυρος ιξ χα ς Πωέλως θαυμαστὸς, ον κατήγαγον. Eυριώδης δ' ἐν Κύκλωπι πων καλε τυρον τον δριμυν, τον πηροέμενον φ της συκης ὀπω. vi meo Oniας ἐστὶ καὶ ιὸς γάλαεπε δε περὶ πάντων ειπών - παρακε μενων ἀποτρά- γημα πεποὶημαι - ρομιλικον, καταπαυσω τον λόγον. το γαρ λείφανον των τραγημάτων καὶ τρωξψων ἀποτράγημα εἶρηκεν μολις σκωπτων γαρ ιδυμων τινὰ ἀποτράγημα αντον εῖρηκεν ἀλωπεκος, τοι, μικρον το σῶμα - κακοήνη καὶ πανοπιπον, ως φησιν ὁ Ἀσκαλωνίτης ρόθεος τους δε λεπτοὐ των τυρῶν καὶ πλατεῖς κρητες θηλειας καλοισι - φησι ἐλευκος - ἐν σίαις τι-

237쪽

1466 IA

σὶν ἐναγέγουσιν ποριέφθων δὲ μνημονευει, α δ καλεῖται, πρῶτον γάλα Φιλιππιδης ε Avula. Toυς δὲ πιέφθα καὶ τὰ λάχανα ταυτ εχων. και Αως πάντα τὰ τοιαυτα επιδειπνiδας λεγον Μακεδόνες κώθωνος γὰρ δυσματα ταυτα. 77. Wιαυτα τινα ἔτι - Οὐλπιανο διαλεγομέν επελθων εις πιένων των σοφιστῶν μαγείρων ἐκήρυσσεμυμα και πολλῶν ξενιζομένων ἐπὶ τ κηρυγματι σν γαρεδείκνυεν ὁ στιγματι - τι ην, φη, γνοεῖν μοι δοκεῖτε. ανδρες δαιταλπις, ὁτι καὶ Κάδμος του Λιο -- π - πει μάγειρος ην σιωπησάντων δὲ καὶ ἐπὶ τούτω πάντων

νημερος, ἔφη, Ἀῶος ἐν τω τρίτω της κῶς ἀναγρα- φης οὐθ' ἱστορεῖ, ς Σιδωνίων λεγόντων του , τι Κάδμος μάγειρος ων του βασιλεως και παραλαβών την

δὸ γὰρ ἄν ποι τις μῶν δοῖλον μάγειρον τινα ἐν κωμωδία, πλην παρὰ Ποσειδίππω μόνω δουλοι ὀφοποιοὶ 9 παρῆλθον πο πρώτων Μακεδόνων , οὐτ' ἐπιτηδευσώντων η δι ἴβριν η δι' ἀτυχίαν τῶν αιχμαλωτισθεισῶν πόλεων. κάλουν δ' ι παλαιοὶ τον ἐν πολιτικον μάγειρον Μαισωτα τον δ' ἐκτόπιον Πττιγα. ρύσιππος δ' ὁ τιλόσοφος το Μαίσωνα ἀπό του μασῶσθαι ιεται κεκλη-

238쪽

1, 1467

σθαι, οἷον τον ἀμαθη καὶ προς γαστέρα νενευκότα, ἀγνοῶν οτι Μαίσων γεγον κωμωδίας ποκριτης παρενς το γένος, ο καὶ το προσωπεῖον τρε το α αυτο καλούμενον ἐν μαίσωνα 'Αριστοφανης φησιν ὁ μζάντιος ἐν του περὶ προσώπων, εὐρεῖν αυτον φάσκων καὶ - του θεράποντος προσωπον καὶ το του μανέρου καὶ εἰκότως καὶ τὰ τουτοις πρέποντα σκώμματα καλεῖται μαισωνικά. μάλιστα γαρ ισάγονται ι μάγειροι σκωπτικοὶ τίνες , παρὰ Μενάνδρω ἐν Ἐπιτρέπουσι καὶ Φιλημων δέ ποώ φησι agir αρρεν', οὐ μάγειρον εις την οἰκίαν εἴληφ' απλως γαρ υδ εν μα τον θεους ων α λεγη -iημι καινὰ ζματα Ο πεπορισμένος γαρ εστίν. τον ὁ μέσων Πολεμων ε τοι προς δαιον ἐκ των ἐν Σικελία φησὶν ειναι Μεγαρεων, καὶ οὐκ κ των ισαίων. αλλ' ο γε Ποσείδιππος περὶ δούλων μαγείρων - ώπο- κλεινεν φησι

Ἀ- μεν ουν τοιαυτα συμβαίνει δέ τι νυν μοι διακονοῖσι παρ τω δεσπότηἀοτεῖ- Οὐχ λώσομ' κφέρων κρέας. καὶ - Συντρόφοις Ἐβάδιος ω των πυλων μάγειρος νοῦ

239쪽

ἐπραττο γάρ τις ομότενος με γνώριμος. 78. υδεν - ην παράδοξον ει καὶ θυτικῆς σαν

ἔμπειροι οἱ παλαlειροι μαγειροι ' προῖσταντο γουν καὶ γάμων καὶ θυμον διόπερ ἐνανδρος εν Κόλακι τον τοις τετραδισταῖς διακονούμενον μάγειρον ἐν τη της πανδημον

Ἀφρο&της πτη ποιεῖ ταυτὶ λέγοντα Σπονδή. MM συ σπλάγχν' ἀκολουθῶν ποῖ βλέπεις; σπονδη φέρ', παῖ Σωσία σπονδη καλῶς. ἔγχει θεοQ λυμπίοις ευχώμεθα, λυμπίαισι, πῶσι, πάσαις λάμβανε την γλῶτταν ἐν τούτω διδόναι σωτζρίαν, πίειαν, ἀγαθὰ πολλὰ, των ὁντων τε νυν ἀγαθῶν νησιν κἀσι ταυτ' εὐχώμεθα.

εὶδώς τι κα γὰρ - καλῶς πῖσταμαις εμφαινε δ αυτῶν την ἐμπειρίαν καὶ η προς Ἀλέξανδρον 'ολυμπιάδος ἐπιστολη προτρεπομενη μάγειρον - Ἀμ- σθαι θυσιῶν εμπειρον η μητ' φησι Πευγναν το μά

γειρον λαβεὲ παρὰ της μητρός ουτος γὰρ ιδε τὰ ιερά

σου τὰ πατρφα πάντα ον τρόπον θύεται καὶ τὰ Οργια-στα καὶ τὰ Βακχικά, υσα τε υλυμπιὰς προθυεται, ου-

240쪽

66o- οἶδε μη - μεληρος, ἀλλα λαβε καὶ μόστειλον προς ἐμ την ταχίστην. 79. μι δἐ σεμνὸν ν η μαγειρικη μαθεῖν στιν ἐκ των Ἀθηνησι Κηρύκων. ω γὰρ μαγειρων καὶ βουτυ- πων ἐπειχον τάξιν λ φησι Κλείδημος - Πρωτογονίας πρώτω 'Oμηρος τε το ρε ιν επὶ το θύειν τάσσει, το δῖ

ειν επὶ του φαιστα μεταδορπια θυtιιῶν. καὶ οἱ παλαιοὶτ θυιιν δρῶν νόμαζον ἔδρων δ' οἱ κηροπις απι που

. τονος νόμαζον ἀναγέγραπται τε οὐδαμον μαγειρ μισθος, αλλὰ κηρυκι καὶ Ἀγαμέμνων δὲ παρ' ' Θηρ- ει βασιλείων φησὶ γαρ ὁ ποιητης Η - ἀπὸ στομάχους ἀρνων τάμε νηλι χαλκω. καὶ τους ἐν κατέθηκενἈπὶ χθονὸς ἀσπαιροντας μου δευομενους ἀπὸ γαρ μένος εῖλε- χαλκός. καὶ Θρασυμηδης, ὁ του εστορος υιὸς, ἀναλαβὼν πέλμ

κυν κόπτει τον βουν, πεὶ δια - γηρας στωρ οὐκ ηδυνατο συνεπόνουν ὁ -τω καὶ οι ἄλλο αδελφοί. -τως ενδοξον ν καὶ μέγιστον το της μαγειρικης τεχνης αξίωμα

καὶ παρὰ Ῥωμαίοις δνοι τιμηταὶ μεγίστη δ' ἡτη ἀση, την

περιπόρφυρον ἐνδεδυκότες και στενα-μενοι πελεκε τὰ ἱερεια κατέβαλλον - παρέργως δε παρὰ Θηρω καὶ

τὰ ὁρκια καὶ τὰ ἱερόθυτα κηρυκες κομiζουσιν, ς παλαιῶς ούσης καὶ προσηκούσης αὐτοῖς της λειτουργως' Grωρ δὲ προτὶ ἄστυ δύω κηρυκας ἔπεμπε, καρπαλίμως ἄρνας τε φερειν Πρωμόν τε καλέσσαι. καὶ πάλιν Αὐτὰρ ὁ αλ μον προοι κρειων γαμεμνων