Athenaeus

발행: 1827년

분량: 671페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

291쪽

1520 IE

D, ω θαλεθοντι ρόδου τ' Ἀνθε καλω, 5 δει νεκταρεω, ἔν τ' ἀμβροσίαις καλύκεσσιν ' αιθεσι ναρκίσσου καλλιρρυο ι' Ἀφροδίτηώραις πανroίαις τεθυωμένα ε λατα ἔστο. ουτος ὁ ποιητης καὶ την των στε*άνων χρησιν ειδὼς φαέ- νεται δι' ων λέγει ι δὲ σιν ἀμφιπόλοισι φιλομμειδης ' Ἀφροδίτη πλεξαμένη στεφάνους σώδεας, ἄνθεα aiης, αν κεφαλαῖσιν ἔθεντο θεαὶ λιπαροκρVδεμνοι. μναι καὶ ἄριτες, αμα ὁ χρυσῖ τροδίτη, καλον ἀείδουσαι κατ ρος πολυπιδάκου Ἱδης.ssa et 1. Niκανδρος δ' ἐν δευτέρφ Γεωργικων καταλέγων καὶ αυτὸς στεφανωτικὰ νθη καὶ περὶ των γάδων -- νων κα περὶ ρόδων τάδε λεγει υλλα τα ἐν σπεἱροις τε καὶ ως ωραῖα φυτείοις θ', Ἱα--θε γένη γε ἐν ἰάσι δισσὰ,ώχρόν τε χρυσω τε νην εις ωπα προσειδῖς, ασσα Ἱωνιάδες Νύμφαι στέφος γνὸν Ιωνι Πισαίοις ποθέσασαι ἐνὶ κληροισιν ρεξαν.

292쪽

Di- εν κληροιοι ἀνέτρεφεν ιμαθίοισιναὰν ' Ἐξήκοντα πέριξ κομόωντα πετήλοις. δεύτερα ισαέξ Μεγαρηιδος ουὁ Φάσηλις, a oux αυτὰ λικοφρυν ἀγασσαμενης ἐπιμεμφῆς. θαίου Μάγνητος φ υδασιν εὐθαλεουσα. κωσοῖ δ' αλλοτε κλῶνες ἐυρρίζου καπετουσιν, πολλάκι δἐ στέφος αυτ κορυμβηλοιο φυτεύσαις θράσκιον η ἀργωπύνη κλαδέεσσι πλανητην,2 βλαστοδρεπιδεντοιο καὶ ις μίαν ὀρεοκόρσην,

σπειραν πο σπυρίδεσσι νεοπλεκτοισι καθάπτων,

ρα δύο κροκόωντες επιςvγεοντε κορύμβοις μέσσα συνωρ ζωσιν περφιάλοιο μετώπου,

V. s. κατατέμνε Α κατατέμνετο κατετέμνετο Cant. ..

293쪽

1522 E

χλωροῖς ἀμφοτέρωθεν ἐπηρε εὐπετάλοι- 25 σπαρματίν κάλυκες κεφαληγονοι ἀντέλλουσιν, ἀργήεις πετάλοισι, κρόκ μέσα χροιισθεῖσαι ' Miνα, λειρια δ' αλλοι ἐπιφθέγγοντὰ αοιδων, οι δἐ καὶ ἀμβροσίην, πολεες δέ γε χάρμ Ἀφροδίτης' ηρισε γα χροιῆ το δέ που επὶ μεσσον νειδος 3 οπλον βρωμητα διεκτέλλον πεφάτισται. ιρις δ' ἐν ςησιν ἀγαλ λίδι δ' ακέν αἰαστῆ προσέοικε, χελιδονίοισι ει τελλειανθεσιν ἰσοδρομεῖσα χελiδόσιν - τ' - κόλπω φυλλάδα νηλείην κρούετον, ἀρτίγονοι δὸ

294쪽

η κατακρεμαησι τιμείρων ποτωμμφέων. καὶ δ αυ της μηκωνος ἄπο πλαταγώνια βάλλοις. ἄβρωτον κώδειαν φρα κνώπεσσι φυλάξη. 45 φυλλοσιν γα πάντα διοιγομέναισιν ἐφiωέρπετὰ τη δῖ δρόσοισιν ἐωκομενην βοτεονται 684 κωδειαν, καρποῖο μελιχροτέρου πλήθουσαν.

θρίων δ' οἰχομένων οὐ μῖν φλόγες, ἄλλοτε ριπαὶ πληξαν σάρκα τυπῆσι τὰ δ' ου βάσιν στηριων,

Πρῖα δ' ου λεγειν τα της συκῆς, ἀλλα τα της μήκωνος. 5 ουτε τί πω βρωμην ποτιδεγμενα πολλάκι δ' ἴχνη στιπροῖς λίσθησαν ενιχρίμφαντα καρείοις'

ἀδρίνι δἐ βλάστα βαθεῖ ἐν τευχε καρπόν. ii σαμψύχου λιβάνου τε νέας κλάδας δ' - κηποι

ἀνδράσι εργοπόνοις στεφάνους ἐπιπορσαίνουσιν. 55 η γαρ καὶ λεπταὶ πτερίδες καὶ παιδὸς ἔρωτες λευκα ἰσαιόμενοι, συν καὶ κροκος εαρ μυων, κοπρος- ὀσμηρόν τε σισυμβρων, οσσα τε κοιλοις

295쪽

ασπορα ναομενοιο τόποις ἀνεθρεφατο λειμών

καλλεα, βουφθαλμόν τε καὶ υῶδες διυ ἄνθος, ὰ χο χάλκας, συν δ' υάκινθον ιωνιάδας Σ χαμηλας,

ὀρφνοτέρας, ας στυξε μετ' ανθεσι Περσεφόνεια. συν ὁ και φηστα πανόσμεον, οσσα τε τῖμμινάσγανα παρθενικαῖς νεοδουπεσιν ἀμφιχi-ται,αυται τ' ἐλαι ἀνεμωνίδες ἀστράπτουσαι

65 τηλόθεν ὁ τερνσιν φελκόμεναι χροινσιν. εν ἐνίοις δε γράφεται - πελκόμεναι φιλοχροιαῖς.

πας δέ τις η ἐώνειον η στερα φωriζοντα εφαλεὶνοδίοισι θεῶν παρακάββαλε σηκοις, λαυτοῖς βρετάεσσιν, α τε πρωrιστον ἴδωνται πολλάκι θέλκια καλα, το τε χρυσανθῖς μεργων, et Dψιά τε στηλαισιν ἐπιπθίνοντα καμοντων, καὶ γεραὸν πώγωνα αα ευτραπέας κυκλαμίνους, σαυρην, γη χθονίου πέφαται στέφος ιγεσιλάον. 32. Ἐκ τούτων των ἐπων δηλον γiνεται τι περόν

εστι το χελιδονων της νεμώνης τινες γαρ ταντ εἰ-

ναι φασι θεόφραστος δέ φησι τὰς ἀνθήσεις - νειν

296쪽

LE 15 25

svνακολουθοιντα τοῖς στροις το λιοτρόπιον καλ-μενον καὶ το χελιδυνιον ' καὶ γαρ τουτο - τη χελιδόνι ἀνθεα καὶ

ἀμβροσίαν δ ανθος τι αναγραφει ὁ Καρέστιος ἐν ἱστορικοῖς υπομνημασι λόγων οντως δε κανδρός φησιν ἐξ ἀνδριάντος της κεφαλης Ἀλεξάνδρον την καλουμένην ἀψροσίαν με'

Θησειόν θ' παλον μήλω ἐναλίγκιον ανθος. ευκερεης ερον περικαλλεος, ο ρ μάλιστα

ἀπο τώτου δε φησι του ανθον καὶ - της ριάδνης καλουμενον στέφανον πεπλεχθαι και ὁ Φερεκράτης δὲ 685 ὁ ωποιηκὼς το δραμα τοι Περσας μνημονεύων και -- τος ἀνθῶν τινων στεφανωτικῶν φησιν ΤΩ μαλάχας ἐν ξερῶν, ἀναπνεων δ' υάκινθον, καὶ μελιλώτινον λαλων καὶ ρόδα προσσεσηρώς ω ψιλῶν ἐν ἀμάρακον, προσκινῶν δ σελινα, γελῶν δ' ἱπποσέλινα καὶ κοσμοσανδαλα μένων, ἔγχει καπι α τρίτον παιῶν , ως νομος ἐστίν. ὁ πεποιηκώς τους εἰς αιτο αναφερομενους ετ λεῖς

αναδενδράδων ἀπαλας ἀσπαλάθους πατουντες H λιιυῶνι λωτοφόρω κυπειρόν τε δροσώδη, κἀνθρύσκου μαλααῶν τ' ων λείμακα καὶ τριφύλλου.

297쪽

ἐν τουτοις ζητω τι το τρIφῶλον καὶ γαρ εις 3 αρέτην ἄνωρεται τι ποιημάτων ο επιγράφεται ρίφυλλον κἀντοις επιγραφομενοι ὁ Ἀγαθοῖς Φερεκρατος η Στράτ

λυσάμενοι δ προ λαμπρας ημέρας ἐν τοι στεφανώμασιν, οι δ' εν ω μύρω λαλειτε περὶ σισυ iων

κοσμοσανδάλων τε.

298쪽

IE 15 27

μιρον, σπανου, λιβανωτον αυλητριδα λαβέ. λόρνος δ' ὁ διθυραμβοποώς ἐν τω ἐπιγραφομέν- ει--φ ἀπην ποιειται τον στέφανον της ευωχίας ουτωσὲ λέγων τὰ χειρος δ' ὐλυθ' δωρ απαλος παιδίσκος ἐν ρρορι προχλω φέρων ἐπέχευεν.ειτ' ἔφερε στέφανον λε- πτας ἄπο μυρτίδος εὐρο - των κλύδων δισύναπτον.

Euβουλος ιτθαῖς N γαρ ισηλθε, γεροντι τότ' εἰς δομο ,ευθῶς ἄνεκλένετο παρῆν στέφανος ἐν τάχει, ρετο τράπεζα, παρέκε μμα τετρη μένη μῆρα χαριτοβλέφαρος. τουτου - ἔθος καὶ παρ' ιγυπτίοις, ο Πικόστρατός

ταλαμβάνομεν τον πορνοβόσκω καὶ δύο

Ἀτέρους κατὰ χειρος ἀρτίως εἰληφότας

299쪽

δ' εὐ)κε τον μεθύσην Ἀλεξις ἐν ὶσοικιζομένφ παυσομαί σε ἐρεσχηλῶν, καὶ τοις παισὶ παρακελεύομαι κατὰ τον Σοφοκλέα, ο ἐν Συνδείπνοις φησὶ

686 oρειτε - μασσετ τις, εγχείτω βαθυνκρατῆρ' ' δ' ἄνω ο πριν- φάγη καλῶς νοια καὶ βους ἐργάτης ἐργάζεται:

καὶ κατὰ τον Φλιάσιον δ' Αριστιαν καὶ γαρ υτος ἐν ταῖς ἐπιγραφομεναι Κηρῶν ἔφη Συνδειπνος η 'πίκωπος η μαζαγρετας, υιδου τρὰπεζεος, ἀκρατεα νηδυν χων. ἐπεὶ ὁ τοσούτων λεχθεντων μηδἐν ἀποκρίνεται, κελευωαττον κατὰ τους Ἀλεοδος διδύμους χυδαiοις στεφανωθέντα στεφάνοις ἐξάγεσθαι του συμποσίου. των δὲ χυδαίων με-h φάνων μνημονευων ὁ κωμφδιοποιός φησι Στεφάνων δὲ τουτωνὶ χύδην πεπλεγμενων. - δ' πὶ τούτοις του λέγειν ὁ παύσομαι το τήμερον, παραχωρῶ τε τον περι των μύρων λόγον τοι βουλομένοις

διεξέρχεσθαι τω τε παιὁ προστάττων ἐπι τῆ στεφανη

σομαι. καὶ μετ' ο πολλὰς μερας, σπερ αὐτο σιωπην καταμαντευσάμενος. ἀπεθανεν υτπῶς, οὐδενα καιρον

νόσφ παραδοῖς, πολλὰ ει λυπησας μῶς τους ταίρους.

300쪽

34. Περιενεγκοντων δἐ των παlδων ἐν λαβαστροις καὶ ἄλλοις χρυσοῖς σκεύεσι μύρα τον Κύνουλκον θεασάμενός τις πολλα, τω μύρω, πρόσωπον πεπισεν. δἐ διεγερθεις καὶ μόλις εασον ἀναλαβὼν, oιτ εἶπεν, δ' ακλεις, οὐ σπογγι τίς ο παρελθών το πρόσωπον ἐκκαθαρiσει, μεμολυσμενον μαγγανείαις πολλαῖς η οὐκ οἷδατε καὶ τον καλὸν Σεν ωντα ἐν λαμποσω ποιουντατω Σωκράτην τοιαυτὶ λεγοντα - M i . Καλλία, τ λεως -ἀς εστιας ο γαρ μόνον δεῖπνον ἄμεμπτον πα-ρεθηκας, ἀλλα καὶ ἀκροάματα καὶ θεάματα ηδιστα παρέχεις. ουν, εὶ και πον ἐνεγκα τις μῖν, να καὶετωδία στιωμεθα Μηδαμῶς, ἔφη ὁ Σωκράτης. σπερ γαρ τοι ἐσλὸς αλλη ἐν γυναικεία, ἄλλη λανδρεία καλὴ, οἱ τω καὶ ὀσμὴ ἄλλη ἐν γυναικὶ, αλλη δὲ ἀνδρὶ πρέπει. και γαρ ανδρὸς ἐν δ που ἔνεκεν υδεις μύρω χρίεται.

α γε μην γυναῖκες, αλλως τε α καὶ ω'αι τύχωσιν σαι, σπερ η ικηράτου τε τούτου καὶ Ἀριτοβούλου, μύρου με τι καὶ προσδεονται αὐται γαρ τούτου κουσιν ἐλαίου ὁ του ἐν γυμναokις σμη καὶ παρουσία - δρων η μύρου γυναιριν δίων καὶ πονσiα ποθεινοτερα

καὶ γαρ δη ἡρω ἐν ἀλειφάμενος δουλος καὶ ἐλεύθερος

ευδὴς απας ὁμοιον ζει- αι δ' αὐτων λευθέρων μόχθων ὀσμαὶ ἐπιπιδεουμάτων τε πρῶτον χρηστῶν καὶ χρόνου πολ-

λου δεονται, ει μέλλουσιν δεῖαί τε καὶ ἐλευθεριαι σμσθαι. μ καὶ ὁ θα υμασιώτατος δἐ ρὐσιππος την νομα-

σων φησὶ λαβεῆν τα μύρα - του μετὰ πολλου ὀρ-

μεσα ant L. Mηδυμως - σωσιν υσαιJ Haec sola de Xenophontis verbis apposuit epitome.

SEARCH

MENU NAVIGATION