장음표시 사용
81쪽
εις ἀπο των πολλῶν εἰμὶ Συρακοσίων, υίος Πραξαγόραο περικλειτῆς τε Φιλίνης, μοὐσαν δ' ὀθνείην ουτιν ἐφελκυσάμην.
Eις βουκολικήν. ἹZσπερ σκύφος γάλακτος η καὶ κισσύβηη βουκολικη πῶσιν ἔκκειται βίβλος τοίγαρ οφῶμεν οἱ θέλοντες τον λόγον στόμασι λάβροις, εἰ κελευουσι φρένες. p. P. Q. Ol. Ald.' io
Σιμιχίδα Θεόκριτε, σοφῶν ὀων ποιμάντορ καὶ τοκάδων ἀρνῶν αἰπόλε μηκάδων, τὰς λικωνίτιδες βοτάναι θρέψαν καλλίστως ου περὶ μάνδραν ἔδυ τεήν, ἀλλα σποράδας 5εξ ορέων συνέλεξα καὶ ἐς μίαν γαγον μάνδραν
82쪽
βωκολικὰς Μοίσας, α γέννημα σέθεν. Ου πλειόνων δ' ἐπέτυχον, ἐπεί γε μόλις καὶ τῶνδε.
Περὶ τηλευρέσεως των βουκολικῶν. A. α βουκολικά φασιν ἐν Λακεδαιμονία ευρεθηναι καὶ περισσῶς προκοπῆς τυχεῖν των γα Περσικῶν ἐνεστώτων ἔτι καὶ φόβω πῆσαν την Ἐλλάδα ταρασσόντων ἐνέστη ορτη ρ- τέμιδος Καρυάτιδος των δε παρθένων ἀποκεκρυμμένων διαι την ἐκ του πολέμου ταραχην ἀγροῖκοί τινες εἰσελθοντες εἰς το ιερὸν ἰδίαις δαις την Ἀρτεμιν μνησαν της δε τούτων ξένης μούσης ρεστῆς γενομένης παρέμεινε τὸ ἔθος καὶ ἐφυλάχθη. αλλοι δε τοίτον τον τρόπον ἐν Τυνδαρίδι της Σικελίας πρῶτον ἀχθηναι λέγουσι τα βουκολικά. ρέστη γαριο ἐκκομίζοντι τὸ της Ἀρτέμιδος ξόανον ἐκ αύρων της Σκυθίας χρησμὸς ἐξέπεσεν ἐν επτὰ ποταμοῖς ἐκ μιας πηγης ρέουσιν ἀπολούσασθαι- ο πορευθέὶς εις Ῥηγιον της γταλίας το ἄγος ἀπενίψατο ἐν τοῖς λεγομένοις διαφόροις ποταμοῖς ἐπειτα εἰς Τυνδαρίδα της Σικελίας λθεν οἱ δε ἐπιχώριοι την θεὰν 20 ἰδίοις ποιημασι καθυμνήσαντες ἔθει την πρώτην παρέδοσαν
83쪽
τοις Συρακουσίοις στάσεως ποτε γενομένης καὶ πολλῶν πολιτῶν φθαρεντων, εἰς ὁμόνοιαν του πλήθους λοιπον συνελ
θόντος ἔδοξεν Αρτεμις αἰτια γεγονέναι της διαλλαγης οἱ δεαγροῖκοι δῶρα κόμισαν καὶ την θεὰν γεγηθότες ανύμνησαν, ο
επειτα ει τοῖς ἀγροίκοις δαῖς τόπον δωκαν καὶ συνήθειαν. B. αδεινὰ φασιν αυτους αρτον ξηρτημενους θηρίων ἐν εαυτωτύπους ἔχοντα καὶ πηραν πανσπερμίας ἀνάπλεων καὶ οἶνον ἐν αἰγείω σκῶ, σπονδην νέμοντας τοῖς παντῶσι, στέφανόν τε περικεισθαι καὶ κερατα ἐλάφων προκεῖσθαι καὶ μετὰ χεῖ- 0ρας ἔχειν λαγωβόλοπι τον δε νικησαντα λαμβάνειν τον του νενικημένου αρτον κακεῖνον με επὶ της τῶν Συρακουσίων μένειν πόλεως, τους δε νενικημενους ει τὰς περιοικίδας χω-
οεῖν ἀγείροντας εαυτοῖς τὰς τροφάς αδειν δε καὶ ἄλλα τινὰ παιδιὰς καὶ γέλωτος ἐχόμενα, καὶ ευφημουντας πιλέγειw b
84쪽
21εξια τὰ ἀγαθὰ τυχαν, δέξαι τὰν γίειαν, φέρομεν παρὰ τῆς θεου, α κελήσατο τήνα. VII. IIὰρ της των βουκολικῶν ε ανγ ραφης. A. N Βουκολικὰ ἔχει διαφορὰν της των ποιημάτων πι- γραφῆς ' καὶ γαρ αἰπολικά ἐστι καὶ ποιμενικὰ καὶ μικτά την μέντοι πῖ των βοῶν εἰλήφασιν ἐπιγραφὴν, κρατιστευοντος
i του ζωου B. διὸ καὶ βουκολικὰ εἴρηται πάντα λεγεται δε βου
κόλος παρὰ το τὰς βόας ἐλαυνειλη παρὰ το τὰς βόας κολουειν
ἀτιμαγελώσας η των βοῶν κορεῖν καὶ πιμελεῖσθαι τροπὴ του ἀμεταβόλου εἰς ἀμετάβολον. - . Tὰ μεντοι του Θεοκρίτου ποιηματα Βουκολικὰ πιγράφονται, υνοτι βουκόλοι μόνοι i5 εἰσὶν οἱ προσδιαλεγόμενοι καὶ γὰρ καὶ αἰπόλοι ει, καὶ ποιμένες ἀπο μεντοι του ἐπικρατεστέρου τῶν ζώων, γουν τουονόματος τῶν βοῶν, τυχον τος ἐπωνυμιας. . . . D. uno ία Πῶς Βουκολικὰ ἐπεγράφησαν, μη οντων ολων βουκολικῶν, αλλὰ καὶ ποιμενικῶν καὶ αἰπολικῶν Λυσις. 20 του κρείττονος μέρους ταλα τῶν τετραπόδων ἐπεγράφησαν. Ε. Πῶς ου επιγράφονται αὐτα τὰ ποιήματα ιάλογοι διαλέγεται γὰρ ἔν τισι τούτων πρόσωπα - ως καὶ τὰ του
85쪽
TΛουκιανos; Dκ θελεν ὁ ποιητης θεῖναι ἀλλοίας καὶ ἀλλοίας επιγραφάς, ἀλλα μίαν ρμόζουσαν πῶσι τοι ποιήμασιν αυτοs. εἶδος γαρ λόγου ἐστὶ καὶ το διηγηματικὸν καὶ το δραματικὸν καὶ το μικτόν, καὶ διὰ τομο ἐπεγράφησαν εἰδώλλια. F. Θεοκριτο αδύλλια βουκολικά. ἰστέον ὁτι Μύλλιον λέγεται το μικρον ποιημα ἀπο το εἶδος η θεωρία ου ἡδύλλιον παρὰ τλῆδ το ευφραίνω. o. υλλως Εἰδύλλιον λέγεται, ο ποιον εἶδός ἐστι λόγου υποκοριστικῶς δε είρηται εἰδύλλιον. - Η. υλλως Εἰδύλλια λέγονται απὸ τολεχ το ὁμοιῶ ἐοικότες γαρ τοῖς προσώποις εἰσὶν οἱ λόγοι. l. 2. B. D. Gen. lo I. Eiδύλλιον λέγεται το μικρὸν ποίημα, ἐπινίκιον δε λέγεται εν καστον των το Πινδάρου. Gon.
Κ. Σημείωσαι - αιγῶν αἰπόλια, ἐπὶ βοῶν βουκόλια, επὶ προβάτων ποίμνια, ἐπὶ συῶν συβόσια. . . D. Q. . Gen. Ups Borb. Ald. 0 5VIII. Περι των της ποιήσεως χαρακτήρων. A. IVσα ποίησις τρεῖς χει χαρακτῆρας, διηγηματικόν, δραματικὸν καὶ μικτόν το δὲ βουκολικὸν ποίημα μίγμα ἐστὶ παντὸς χους καθάπερ συγκεκραμένον διὸ καὶ χαριέστερόν ἐστι π
Ald. 13 αἰπόλια ἐπὶ αἰγῶν et reli inverso ordine l. ut, βουκόλια
Ρminum locum tenent et Gen. των
86쪽
τη ποικιλία της φράσεως, μῆλλον δε της κράσεως ποτε μεν συγκείμενον ἐκ διηγηματικοὐ ποτε δε ἐκ δραι τικοί. ποτὲ δεε μικτοὐ, γουν διηγηματικο και δραματικοί, τε δε λαν τύχρ εἰς σον δ' ιόν τέ ἐστι, αλ η ποίησις τὰ των ἀγροίκων θη ἐκμάσσεται, τερπνῶς πάνυ τους τ αγροικία σκυθρωποὐς τον βίον χαρακτηρίζουσα. ἐκπεφευγε δε και τοαγαν δρον καὶ πέρογκον της ποιησεως.
Περὶ της διαλέκτου του Θεοκρίτου. io A. Λωρίδι καὶ Ἀδι διαλέκτω κέχρηται Θεόκριτος, μάλιστα δε ἀνειμέν καὶ χθαμαλλυωρίδι παρὰ τολἘπιχάρμου και Σώφρονος οὐ μην δὲ ἀπολιμπάνεται και Αἰολίδος. B. υλλως δεστέον οτι ὁ Θεόκριτος ωρίδι διαλεκτω κεχρζ- ται τη νέα. δύο γάρ εἰσι, παλαιὰ και νέα και η με παλαιὰ i5 τραχει τις ἐστι καὶ πέρογκος καὶ ου εὐνόητος η δε νέα, καὶ Θεόκριτος κέχρηται, μαλθακωτέρα καὶ εὐκολωτέρα. C. Κέχρηται δὲ γάδι διαλέκτω καὶ Αωρίδι ρ νέα δύο γάρ εἰσι, παλαιὰ καὶ νέα καὶ η με παλαιὰ τραχειά τις ἐστι καὶ υπέρογκος καὶ ου ευνόητος η δε νέα η καὶ Θεόκριτος χρῆ-2 ται, μαλθακωτέρα παρὰ οὐ πιχάρμου και Σώφρονος Ουμην ἀπολιμπάνεται και Αἰολίδος. . Tol. Ald. Ilint. I Iστέον οτι οἱ Λωριεῖς τρέπουσι την ου δίφθογγον τε
2 καὶ δραμ. pro ποῶ δὲ ἐκ δραμ.
87쪽
μεν εἰς ω μεγα τε δε εἰς ι, τε δε εο ευ και ει με το-εν τοῖς ὀνόμασιν, τα μη ἀπο συναιρεσεως η ώς μοsσα
μῶσα βουκόλος βωκόλος, υρεα ρεα, τους πλό
ου τὼ πλόως εἰς δε την οι εν ταῖς θηλυκαῖς μετοχαῖς των βαρυτόνων ἐνεστώτωνί τυπτουσα τυπτοισα, γράφουσα γράφοισα γελάουσα γελάοισα εἰς δε την υ, οταν ἀπο συνα ρέσεως ἁ Λημοσθενους Λημοσνενευς, ποιοίσα ποιευσα, μο ε μευ σαυτως καὶ ἐν τοις παθητικοῖς μελλουσι των ὁριστικῶν, ς κείσομαι κει σουμαι κεισευμαι, σομαι σοίμαι ἀσεόμαι - ο 0 τυπτομεν τυπτομες ο Αωριεῖς φασί, καὶ ποιοίσι τομοεπὶ μόνου οὐ πρώτου προσωπου των πληθυντικῶν των ἐνεργητικῶν ρημάτων, ου μεντοι καὶ ἐπὶ των απαρεμφάτωπι ου γάρ φασι τυπτε με αντὶ του τυπτεμεν, ἀλλα τυπτε μεντο, φυλάσσοντες - Ἱστεον τι καὶ τους ἐνεργητικους μελ- lbλοντας - της οριστικης ἐγκλίσεως καὶ πάσης συζυγία των βαρυτόνων καὶ περισπωμενων καὶ των εἰς μι περισπῶσιν, ς τύψω τυφῶ ποιησω ποιησῶ, δώσω νωσῶ ἐπὶ δε τωνυποτακτικῶν βαρυτόνους τουτους φυλάσσουσιν, ώς ἐῶ, νυ φυ,
εὰν ποιήσω, ἐὰν δώσω, ἐὰν στήσω. σαυτως προσ- 20
περισπῶσι καὶ τους παρ' μῖν προπαροξυνομενους παθητι - κους μελλοντας, ποιοίντες εἰς ου καὶ τρεποντες την ου εις ευ κατὰ την των περισπωμενων ἀναλογίαν, ς κείσομαικλισοῶμαι κεισεῶμαι αναλόγως τω ποιοsμαι ποιευ- μαι - ο τυ, εἰ μεν δηλο το σύ, ὀρθοτονεῖται εἰ δε- 25 σε, εγκλίνεται. . . II. N. Gen. I .ips. - Ε. ἐπενθεσεις των χλεων, ς το κυσί κυνεσσι αἱ πεκτάσεις τῶνMττικῶν, τό ουτος ουτοσί αἱ αφαιρεσεις τωνδεώνων αἱ
89쪽
Aυτ η πόθεσις εἰς Λάφνιν γέγραπται, ο διὰ μὲν τούτου του εἰδυλλίου τεθνηκε , δια δε των ἐξης, ζῶντος αὐ
του νομονεύει. μω τοὐτο προτέτακται δια το χαριεστερον
καὶ τεχνικώτερον των αλλων μῆλλον συντετάχθαι- Πίνδαρος γαρ αρχομενου δ' εργου φησι , πρόσωπον χρημεναι τηλαυγές. ἔστι δε ἀμοιβαῖον καὶ δραματικώτερονμ υποδεικνυμενου τοὐ ποιητικο προσώπου. τα μὲν πράγματα διάκεινται ν Σικελια ποιμην δέ τις εἰσάγεται προς 10
αἰπολον διαλεγομενος, ου ο νομα ου ἔστι γνωστόν.
Αλλως Ε τούτω τω εἰδυλλίω διαλέγονται προ αλληλους Θύρσις ποιμην καὶ αἰπόλος, τοι Μενάλκας η καὶ Κο
μάτας αγνοεῖται γαρ το του αἰπολου ονομα.
90쪽
Ἐπιγράφεται το εἰδυλλιον Φαρμακευτριαι Ε. F. N. υπο-- κειται Σιμαίθα Λέλφιδος υνδίου τινος ἐρῶσα, ον παιδικοiς προσταλαιπωρουντα ἐν παλαίστρα η Σιμαίθα φίλτροις τε κοι φαρμάκοις διά τινος θεραπαίνης Θεστυλίδος ποδιακονοχροίνης ἐφ' αυτην πειρῶται μετάγειν, πικαλουμεν την τε Σε
ληνην καὶ την Ἐκάτην ς ἐπὶ τ ἔρωτι συμβαλλομένας κτερινὰς θεάς, την δε Θεστυλίδα ὁ Θεόκριτος ἀπειροκάλως εκ των Σωφρονος μετήνεγκε Μίμων.
λίδι του νόματος μη δηλουμένου εἰκάσειε δ αν τις τοι 15 επικωμάζοντα Βάττον εἶναι- τοὐτον γαρ αἰπόλον οντα διετέρου ποιε προσδιαλεγόμενον Κορυδωνι και τον ἔρωτα, ονειχε προς την Ἀμαρυλλίδα εμφαίνοντα τα ουν πράγματα