Bucolicorum Graecorum Theocriti Bionis, Moschi reliquae accedentibus incertorum idylliis

발행: 1859년

분량: 634페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

101쪽

Γπόθεσις ρατοσθένους. 3. 5. 2. .. επιγράφεται μὲν το εχυλλιον ἴτας γέγραπται δε γάδι διαλεκτω ὁ δὲ λόγος ἐκ του ποιητικο προσώπου προς ἐρώμενον, θεν καὶ το ἐπίγραμμα Ἀλης επειδη τους ἐρωμενους ἔνιοι ἀίτας κα- λουσιν ως Θετταλοί. καὶ γαρ Ἀλκμαν D. 23 τὰς ἐπεράστους χορδὰς λέγε αιτιας οἱ δε ειας τους ἔτας καὶ εταίρους φασὶ δὲ γενέσθαι μεταθεσε του ἀντιστοίχου οἱ δὲ τους ἀγαθους, ιον μη τας ἀντὶ του μ φιταμούς. αῖ-της ὁ συνέτης καὶ συμπολίτqς. εἰ δε ἐπὶ ἐρωμένου τά- ioσοιτο, λεγεται ἀπο του εἰσάειν καὶ εἰσπνεῖν τον ερωτα τω ἀγαπῶντι ἐκτίθεται δέ πως ὁ ἐρῶν - καὶ ου φείδεται ἐνθεασμου - του του ρωμένου χαρακτῆρας, ευχεται δε των

δύο φυχῶν ἀρμογην αὐτοῖς γενέσθαι καὶ φιλίας ἀσφάλειαν μέχρι τέλους παραμένουσαν, να καὶ μετὰ θάνατον οἱ μεθ' i5

Call. quo accedunt l2. D. I. nainitaneeurate collatii. Vulgo p t Valetc. haec edeDantur corin Dimarite sero

Gon.' ἐπιγέγραπται δε ουτως, ἐπεὶ καὶ τους ἐρωμένους ἀλας ἔνιοι κα. Loῶσι ν ως Θεσσαλοί καὶ καὶ γαρ Gen. . Ἀλκμὰν τὰς περάστους κό- σας ἴτας λέγει. οἱ δέ φασιν om. Gen. ἀειας τον φίλους εταίρους

Δ. ἀειας . a Gallio, et L. Q. , si Duetiner fides est, qui ouum etiam lioris ali omini ope collatis,pτα tribuerint, pnainan suuesse videtiir.

tima paullum contracta etiam I lia.

I. Q. Gen' ait. Ib καὶ μέχρι

102쪽

'μῆς φημίσωσι την ἐν ἀμφοτέροις μόνοιαν λέγοντες μῶς

ἐκ του χρυσο γένους πεφυκέναι τοιούσδε οῖτινες αμοιβη, φιλίας ἔπνευσαν προ αλλήλους. καὶ τους Μεγαρεῖς ἐπαινεῖ ἐπὶ τ τετιμηκέναι Θιοκλέα περασπίσαντα του ἰδίου εὐ-

μένου καὶ περ της ἐκείνου σωτηρίας τελευτ) ἐμπεσόντα εἰς πόλεμον , θεν του Μεγαρεῖς θάψαι αὐτον δημοσία καὶ τιμῶν ς ρω ἀγῶνά τε ποιεῖν ἐπ' αὐτω ἐν τους καλοὐ περὶ φιλήματος ἀγωνίζεσθαι τον δε καταφιλήσαντα

επιγράφεται ὀ παρον εἰδώλλιον Γλας. Πάλιν δε τω Νικία προσδιαλέγεται καὶ ἐν τῶ Κύκλωπι ἐκτίθεται ετ περὶ τον Γλαν καὶ υρακλέα του με πλα την πο των

1 Νυμφῶν ρπαγήν, του δε ιρακλέους την πλάνην καὶ τηνύπερ του Γλα βάσανον. 4 ἱστορια παρὰ τῶ Ἀπολλωνίω.

103쪽

HYPOTHESES. 25

τούτω τω εἰδυλλι διήγησίς ἐστι καταστάσεως ἐρωτικῆς του της Κυνίσκας ἔρωτος η γὰρ γυνὴ του ισχί

νου μῆλλον προσεκειτο Λυκω τινί, καταφρονοῶσα του ἰσχίνου Θυωνίχου δέ τινος ταίρου προοιοντος αυτω δια χρόνου 5

' δικαίως εἰσάγεται. 4και προλέγει τὰ δὲ πράγματα ἐν

Σικελία.

Ἐπιγράφεται μὲν το εἰδυλλιον Συρακουσιαι φυδωνιάζουσαι ' ποτίθεται δέ τινας Συρακουσίας το γένος ἐπιδ - 10 μουσας ἐν λεξανδρεια και κατὰ συνταξιν ἐπὶ θέαν ἐξιουσας τqς πομπῆς του κοσμηθέντος Ἀδώνιδος πλυρσινόης της Πτολεμαίου του Φιλαδέλφου γυναικός. ἔθος γαρ εἶχον οι ἐν λεξανδρεία ἐν τοις δωνίοις καλουμένοις - ορτη δε

104쪽

ην περ του δώνιδος τελουμένη - κοσμήσαντες εἰδωλον του Ἀδώνιδος μετὰ των νομιζομενων επὶ την θάλατταν κομμιζε ιν ερχεται δὲ Γοργὼ προς Πραξινόην, καὶ παραλαβουσα αυτὴν ξερχονται ἐώ την θεαν. Παρεπλασε δὲ τ ποιημά- τιο εκ των παρὰ Σώφρονι αμένων α συι εστ δε κεχωρισμενον του ποιητικο προσώποw καὶ γὰρ πρόσωπα εἰσάγονται τε Γοργὼ και η Πραξινόη καὶ η της Πραξινόης θεράπαινα αρχεται δε Γοργώ. προlόντος δὲ του εἰδυλλίου καὶ ε τερα πρόσωπα παρήισάγονται, γραυς τις ἀνήρ, και γυνὴ l αοιδός. αι δὲ Συρακουσιαι ἐξελθουσα των οἴκων θαυμάζουσι τον χλον ὁσα τε παρ' ῖν τω χλω διαγράφει ὁ Θεόκριτος πιδημησας ις λεξάνδρειαν χαριζόμενος τῆ βασιλίδι, τόν τε σκυλμὸν και βιασμὸν των ανδρῶν καὶ δουσάν τινα και την πολυτελειαν της υρσινύος ι ωδῆς παγγέλλουσαν.

ὐτο το εχυλλιον γέγραπται ις έρωνα τόν Ἱεροκλεους, τόν σχατον Σικελίας τυραννοπι κατέσχε δὲ την αρχὴν στρατηγὸς ποδειχθεὶς υπὸ των πολιτῶν και φθείρας τὰς των

105쪽

μετὰ δε τομον ρξε γερωνυμος ὁ Γελωνος. μηδεν ουν εἰλοφὼς παρὰ του γέρωνος ὁ Θεόκριτος δια τολο χάριτας

τό ειδύλλιον τομο ἐπέγραφε, περὶ καὶ λεγει, τα Σιμωνίδου κιβωτια ἐμφαίνων ἔλεγε γαρ κεῖνος εχειν δύο κιβώ bτια, ὁ με χαρίτων το δε δωρεῶν. τε Ουν τις ων ῆγραφεν αὐτω χάριν κατεπαγγείλαιτο, μισθὸν αιτῶν ἐκελευε φέρειν τα κιβώτια καὶ δεικνύναι ἀνεωγμένα . . . . εὐρίσκετο υν το μὲν τῶν χαρίτων κενόν, τὸ δὲ ε τερον πλῆρες. και υτως μυκ ἀνεκόπτετο την δωρεα αιτῶν. 0

sto kεχύλλιον γκώμιον εἰς Πτολεμαῖον τον Φιλάδελφον ἐπιγεγραπται Aρατεία δε κεχρ ται ισβολζ. όδε Φιλάδελφος Πτολεμαῖος Πτολεμαίου ο Λάγου καὶ Βερενίκης ν παῖς. δι καὶ μαρτάνει ό Μούνατος εἰς τους 5 χρόνους ἀναβιβάζων τοὐ Θεοκριτο τον Φιλοπάτορα ου συν- ιδων τοσούτου χρόνου διάστημα μαχόμενον.

106쪽

28 HYPOTHESES.

ὐτ τὀ εἰδυλλιον επιγράφεται Ἐλενης ἐπιθαλάμιος καὶ ε αυτ τινὰ εἴληπται κ του πρώτου Στησιχόρου Ἐλένης ἐπιθαλαμίου. των δὲ ἐπιθαλαμίων τινὰ μὲν αδεται σπε- ρας ἀ λεγεται κατακοιμητικα ἄτινα εως μέσης νυκτός αδουσι τινὰ δε ορθρια, α καὶ προσαγορευεται διεγερτικά. Aiδουσι δὲ τον ἐπιθαλάμιον αἱ παρθένοι προ του θαλάμου, να της παρθένου βιαζομενης υπὸ του ανδρος η φωνη μη ἐξακουοrsit, λανθάνη δὲ κρυπτομένη διὰ της των παρθενων φωνῆς. 4.10 b. 6. M. Geny Scholi et scro Cant.

i1 οὐτο τ εἰδυλλιον συγκειται εἰς λακάτον λεφαντίνην, ν λεων επὶ Μίλητον ὁ Θεόκριτος προς Νικίαν τον ἰατρὸν δῶρον ἐκόμιζε τῖ τούτου γυναικὶ Θευγενίδι γέγρα- i5 πται δὲ Αἰολίδι διαλέκτω παρὰ το Σαπφικόν εκκαιδεκασυλλαβον τοροδοπαχεες ἀγνά χάριτες δεὐτε ιὸς κόραι. ὁ δε λόγος προς την λακάτην. καὶ ἔστι το εξῆς γλαυκῶς' Ἀθάνας δῶρον ήλακάτη φιλεριθε τουτέστι φίλεργε, ταῖς π-2 ναιξίν. c. 6.

Υπόθεσις οἶνος ὼ φίλε παῖ Παιδικὰ Αἰολικά. 'Γέγραπται τοὐτο εἰς παῖδα ἀποστρεφόμενον την του φιλοὐν-

107쪽

ΠYPOTHESEA. 29τος φιλίαν δι καὶ ἐλέγχειν αυτον πειρῶται μη σπουδαίως προς την φιλίαν αυτου διακείμενον. - δε μέτρον τουτο Σαπφικον πεντάμετρον τεσσαρεσκαιδεκασυλλαβον. δὲ μιλία, παρ'Ἀσον εἰρῆσθαι γεγράφασιν οἶνος καὶ αλήθεια παρὰ την παροιμίαν. c. c. 6. A. B. 5

108쪽

λιον δραματικον Λωρίδι . . . - Του σοφωτάτου Κνοου Μανουη Μοσχοπούλου σχόλια και ζμητρίου του ρικλινίου. M. iisqμητρίου του ρικλινίου. To παρον εἰδώλλιον σύγκειται ἐκ στίχων δακτυλικῶν ξαμέτρων καταλήκτων ρνα ων τελευταῖος' συ μη σκιρτο σῆρε, μη ο τράγος υμμιν io ἀναστu. συνίσταται Ουν ὁ δακτυλικός, γουν ο ρωικος

στιχος ἐκ δακτύλων καὶ σπονδείων, ἐν μόνν δε τη ἔκτη χώρα

δεχεται σπονδεῖον η τροχαῖον. . . Inscriptio.

IH Πῶς ου ἐπεγράφη ἐν τω εἰδυλλίω τούτω το τουν αἰπόλου ονομα, ἀλλα του ποιμενος Αι το μέλλειν παρει αχθῆναι τον ποιμεν κρειττόνως ρ καλάμ φθεγγόμενον. - Περὶ της ἐπιγραφῆς του παροντος εχυλλίου. εοκρίτου Θύρσις η ὀιδή τουτωτιν ὁ βουλόμενος Θύρσιν ἐπιγραφέτω, ὁ θελων Πιδήν Θύρσις μὲν γαρ ἐστιν Ο ποιμην 20 αυλῶν, δη δ το μελισμα το φθεγγόμενον.

IPt. I δύ τι το ψιθύρισμα και πίτυς αἰπόλετηνα. Mδύ τι ψιλουται το α οἱ γαρ ωριεῖς τρεποντες το το δασυ εἰς α ψιλούμενον τρεπουσιν πεξαιρουμένων

109쪽

σιν, ἀλλὰ δασυνουσιν.

ἀληθεύουσιν, ψεύδεται ὁ Θεόκριτος πάνθ' ἄλιος γρά- 5φων, καὶ ου ἄμῖν τῶν Ἐρωτα, καὶ τι ποθ' ἀδέ, καὶ

αλλα πολλὰ τοιαῶτα ἐναντιούμενα τω κανόνι.

Vet. Wιθύριπιμα ψιθυρίζουσι γαρ α πίτυς προς τὰς πνοὰς των Ῥέμων σχιζομένας ψιθυρισμα δε η το μέλισμα το σύριγμα - κροῶμα. - φιθύρισμα το μέλος, ποιὰ οφωνή. 3. - Ἀλλως. φιθύρισμα το μινύρισμα. νο- ματοπεποίηται δε η λέξις παρὰ την τοὐ χου διότητα κατὰ μίμησιν της φωνης νιθύρισια μέλισμα, λάλημα ψίθυρος γὰρ ο λάλος η δε φωνὴ των κατὰ μίμησιν, καθάπερ καὶ το κελαρύζειν πιμηρος ιοκατειβόμενον κελαρύζει. Tvνεται δε από το ψει το λεπτύνω ἐξ υ καὶ ψιὰς παρ' υμήρω κυρίως δε λέγεται ψιθυρίζειν το ἐν τοῖς ἁσὶ τινὰ λεπτὸν χον χεῖ παρὰ το ψίειν ἐν ταῖς θύραις, γουν ταῖς ἀκοαῖς καταχρηστικῶς δε καὶ ἐπὶ των δένδρων ψιθυρίζουσι πδὲ αἱ πίτυς, ταν ριπισθωσι, ν στενότητι των φύλλων σχιζομένης της πνοῆς, ως 'Αριστοφάνης ἐν Νεφέλαις τῆμος χαίρων, πόταν πλάτανος ψιθυρίζθ. ἡ δὲ διάνοια καὶ τ εξῆς ἔχει ουτως ηδ με το τῆς πίτυος ψιθυρισμα ἐκείνης τῆς παρὰ ταῖς πηγαῖς λιγυρῶς δούσης Λοηδ δε καὶ συ αἰπόλε συρίζεις.

110쪽

me. A δέ τι ω .ips. αἰπόλε, καὶ ἡ πίτυς ἐκείνη, ητις ἐστὶ παρὰ ταις πηγαῖς, δεῖάν τινα μελίζει, γουν μετὰ μέλους καὶ ἐυθμου τινο ἀφίησι, την των φύλλων λεπτην ἀπήχησιν - τουτο γὰρ νυν το ψιθύρισμα μεταφορικῶς απὀ των ἀνθρώπων - ηδ δὲ μέλος καὶ συ ρ σύριγγι μέλπεις Ιαἰπόλεl. - ιθύρισμα : το λεπτόν των φύλλων ἀποχημα. 23. - Καὶ η προς ταῖς πηγαῖς πίτυς ἐκείνη δέ τιμελουργεῖ κατὰ το ψιθυρισμα, αντὶ του ψιθυρίζουσα δέως μελίζει αλλὰ σὐ δέως συρίζεις, καὶ τοσολον του ἄλλους 1 νικῶς, ουδεὶς το ἔπαθλον ἀνθαιρήσεται, εἰ μη ἄρα ὁ Πάw L θεοί μόνον ηττα. Vat. IV. 'Aλλως. λψιθυρίζειν τινὲς ὀνοματοποιεῖσθαί φασιν - το

κρίκε ζυγὸν

ι καὶ τοσίζε δε ὀφθαλμός. κυρίως δε ἐπὶ των ψευδομενων το ψιθυρίζειν λαμβάνουσι ψίθυρ ψίθυρος, μάρτυρ μαρτυρος, καὶ ψίθυρος ψιθύρουώς μάρτυρος μαρτύρου το δὲ ψίθυρ παρὰ το ψίθος, ο ση-2 μαίνει την λοιδορίαμ η παρὰ το ψω το λεπτύνω καὶτ θύρα σημαίνει δε τὰ χείλη περιφραστικῶς το δε ψίθος απλτο ψεὐδος ἀποβολη του, καὶ τροπὴ τοὶ εἰς ι καὶ τοὐδ εἰς θ ψίθος. - Αἰπόλοι δέ εἰσιν οι ἐν τοι αἴπεσι, τουτέστιν φηλοῖς τόποις καὶ τραχέσι, τὰς αἶγας νέμοντες οὐτω25 γὰρ φιλει το ζῶον. - Καὶ πίτυς λείπει το πεφυκυῖα.ηδιον δὲ τ της πίτυος ψιθύρισμα, τα ριπισθη στενότητι των φύλλων σχιζομένης της πνοῆς. Ocn' - Τημα εὐθεῖα ἀντὶ τοί ἐκείνη. οἱ γὰρ ωριεῖς το ἐκεινος τῆνος λέγουσι και τὸ ἐκείνη τήνα αναλόγως, τὰ θηλυκά - Και ἄλ-

SEARCH

MENU NAVIGATION