장음표시 사용
171쪽
αλλὰ κEὶ κόπρον λέγουσι μεν πάντες ὁτι ἄριστον εἰς 10 γεωργίαν ἐμὶ καὶ ὁρῶσι αυτομάτην γιγνομένον 'ομως δε καὶ ἀκρψουντες ώς γίγνεται, καὶ ρήδιον δν ,
πολλὴν ποιεῖν, οἷ μεν καὶ τούτου ἐπιμελουνται οπ63ς ἀθροίζροαι, οἱ παραμελουσι. καίτοι υδωρ μεν ο 11ανωθεν θεὸς παρέχει, τὰ δὲ κοῖλα πάντα τέλματα γέ- πεπαι, η γῆ δε υλqν παντοίαν παρέχει ' καθαίρειν δεῖ την γω/-τον μέλλοντα σπείρειν ' α δ' ἐκποδὼν αναι
ρεῖται, ταυτα εἴ τις ἐμβάλλοι εἰς τὸ υδωρ, ὁ χρόνος
τον. V. Bornem. ad Anab. IV, 3, 8. αυται - αυτόμαται.
minativis vel accusativis absolutia vid. R o a t. s. 131, 5. Η a r t. g. 620. Κ ii h n e r. F. 670. u. οὶ μὲν καὶ τ oveo v ἐπιμελουνταιJ Haec verba sententiam turbare videritnr, quum untei esserant καὶ ἀκριβοῶντες ώς γίγνεται et kάδιον ον πολλὴν ποιεῖν. Sed bene Graecum est tale dieendi gentis: II, 2,5: --
Igitur oμως nostro loco maxime respicit ad oὶ δε παραμελουσι. De oμως, quod antecedit participio. v. ad II, 4.
catione, quae vocatur συνωπτωσις , V. Savpp. ad Veci. II, T.
172쪽
Schneidero, Dind. Kerst. του ἀκοῶσαι. - Vici. Etrε PPO α τε. C. D. δύνανται.
- κτλ. J neque habeat abs quo an diverit veram rei conditionem. Iure abesse partiCulam αν demonstrat Lys. in Dio
. 231, 2. L o b. Phryn. p. 236. Adde Anab. II, 4, 6. , ubi plurimi libri dant ota re. V. S a ta P P. ad Xen. comment. IV, 6, 6. , ubi legitiir οἶδας. . 15. αλλ' ἐν γεωργία I
Omnium maxime Iacobsit coniectura arridet. Sed, deleto e, nihil mutandum esse Censeo.
173쪽
ευ πασχουσα εὐ ποιεῖ. ἀλλ' ἐν γεωργία ἐπρὶ σαφὴς 15 ψυχῆς κλήγορος κακῆς. ώς μὲν γαρ αν δυναιτο --θγ3πος ζῆν ανευ των ἐπιτοδείων, ουδεὶς τουτο αυτ αὐτον πείθει' ὁ δε μήτε αλλθν τεχνqν χρηματοποιὸν ἐπιμάμενος μήτε γεωπεῖν ἐθέλων φανερον οτι κλέπτων ῆ' - ζων ῆ προμιτῶν διανοεῖται βιοτευειν, ὴ παντάπασιν ἀλόγιστός ἐμι. μέγα δὲ διαφέρειν 16 εἰς τὸ λυσιτελεῖν γεωργίαν καὶ μὴ λυσιτελεῖν, ὁ ταν των ἐργαστήρων και πλεόνων ὁ μὲν τινα ἐπιμέλειαν, ὼς την siραν αiπῶ ἐν τῶ ἔργω οἱ ἐργάται ώσιν,
ὁ δὲ μὴ ἐπιμελῆται τούτου. μδίως γὰρ ἀνὴρ εἷς παρὰ τους δέκα διαφέρει τω ἐν βρα ἐργάζεσθαι, καὶ
η γεωργια; idem tuetur Schaer. In l. Apoll. Rhod. p. 662., neque in pronat Schneid.; A. habet vulg., sed marg. Miuit ἐνέργεια ἔ Heran.
praes. Drac. p. XXVIII. η γε ἀργlα ἐστὶ; Heind. ἐν γῆ ἀργίας Belsig. ἀμέλεια δε γεωργίας; Iacob s. 4 ἐν γεωργία αργέα , quod placet Kerstio; Steger. ἀλλ' η μὲν γεωργέα. - G. Om. σαφῆς - δ δε μήτε ἄλλην. ' ιβ. 16. ἔφη cum L. A. C. D. Vii l. Vici. collocavi ante διατμρειν; vulg. positum est post γεωργίαν, quod deterius videbatur etiam Schneidero et Reifigio. - G. Din. γεωργίαν ἔφη καὶ μὴ λυσιτελεῖν. - Vulg ἐργαστηρίων * qnod dedit Zeun. ἐργαστήρων, est in marg. Steph. et Vict. - G. L. Irει. - G. L. C. D. ἐπιμελεῖται. g. 6. εἰς το λυσιτελεῖ HV. ud Is, 4. μὴ λουτελεῖνI De omisso articulo v. ad IX, 11. αραρὰτους δεκαJ Columella XI. I, II: , Plurimum
enim refert colonos a primo mane opus aggredi, nec lentos per otium Pigre Procedere, siquidem Isehomachus idem ille, malo, inquit, unius agilem industriam, quam deeem hornimini negligentem et tardam operam. S o h n e i d. opinatur struecor in servos et operas . mercenarias item in decurias descriptos suisse, ac Romanorum. Equidem Tovς malim ex usu illo explicare, quo articulus numeralibus praemittitur, velut g. I8. τοῖς ἔκατὸν σταδίοις. Cyr. Π, i, 6. πλείους των μυρίων. Bern h. Synt. P. 316. Bos t. 98, 3. e. Hari.
g. 752. fin. ceterum kαδίως γὰρ
- ἀπιέναe panto brevius sunt dicta, unde cohaerentia, quae
sit inter αλλος γε ἀνὴρ κτλ. et
ea, quae note eisunt, minus up- Paret. Sensus hic est: , Alii enarraeo, quod in tempore adsunt et aggrediuntur opus, unusquisque decem aliis praestant, alii contra non solum nou in tem-
174쪽
και υπῖ σκιαῖς Αναπαυόμενός τε και θεώμενος και
ment. I, 3, 5: καὶ τουτρο - πει , ubi plura huius generis am eri Herbat. Savpp. ad 1, 7, I. Venat. VI, 5. Ἐπί ita usurpatuna significat conditionem eundi vel movendi. Hart. 683.
χικὸν εἶναι, τουτο δὴ -. Vul-Pore adsunt, sed) adeo abeunt
id, quod tum perficitur, quum quis sinit operarIos per totum diem aegries esse tu opere, tacit' dimidia parte dissert a toto opere perficiendo. Accusativus xδῆμισυ eodem sere iure dicitur, quo τουτο, TOGOυToν, ουδεν, πο-
175쪽
οEc ONOMICI CAP. XX. IMGθαι, πως ουτως οφ αργον αν φήσαις εἶναις τὰ Ουν 21 συντρίβοντα τους οἴκους πολυ μῆλλον ταυτά ἐστιν ηαὶ λίαν ἀνεπιστημοσυναι. τὸ γὰρ τὰς μεν δαπάνας χωρεῖν ἐντελεῖς ἐκ των οἴκων, τὰ ὁε ἔργα μὴ τελεῖσθαι
λυσιτελούντως προς τρο δαπάνqν, ταυτα ουκέτι δεῖ θαυμάζειν ἐὰν αντὶ τῆς περιουσίας ἔνδειαν παρεχροαι. τοῖς γε μέντοι ἐπροελεῖσθαι δυναμένοις και συντεταμέ- 22νως γεω0γουσιν ἀνυτικωτάτqν χρημάτισιν ἀπῖ γεωργίας καὶ αυτὸς ἐπετqδευσε και ἐμε δίδαξεν ὁ πατήρ. ουδέποτε γὰρ ει α χῶρον ἐξειργασμένον ώνεῖσθαι, ἀλλ'
νει. τους μὲν γὰρ ἐξειργασμενους ἴφη καὶ πολλου ἀρ- 23γυρίου γίγνεσθαι καὶ ἐπίδοσιν ονκ ἔχειν τους δε μὴ
ἔχοντας ἐπίδοσιν dε , δονὰς ὁμοίας ἐνόμιζε παρέχειν, αλλὰ πῆν κτῆμα και θρέμμα τὸ ἐπὶ τὸ βέλτιον ἰὸν
τουτο καὶ ευφραίνειν μάλιστα ωετο. ουδεν ουν ἔχει
πλείονα ἐπίδοσιν ῆ χῶρος ἐξ οργου πάμφορος γιγνύ-
scribi iubet eo δε δη καλῶς ἐργάζεσθαι η τὸ κακῶς ἐργάζεσθαι, εουτο δὴ; C. habet ῆ ἐργάζεσbαι καὶ κακῶς ἐπιμελ. - Λ. C. D.
LRC. V, 4. Cyr. III, 3. 54: Et δέ τοι, ἰόντων so. 2ῶν στρατιωτῶν ) εἰς μάχην συν οπλοις, - δυνησεταί τις - ἄνδρας
176쪽
. 24. νυνὶ ακουσαs - - πειJ Camerar. r ut tu, unditis modo his, iam discedas.' -- si non solum cuin praesenti tempore iungi, quod Plures stam tuerunt grammatici, sed etiam eum futuro et praeterito, docet Lob. Phryn. p. I9. CL BOT-n E m. Symp. IV, 18.
. 25. μεριμνωνJ Xenoph. Coniment. III, 5, 23. , ubi estoἶμαι δέ σε πολλὰ μεριμνῶν, o πως μὴ λάθης σεαυτον ἀννοωντι, interpretatur K u h n e r. μεριμνῶν : summa diligentia cogitare , Perpendere, per estigare, coli. I, I, 14. g. 26. εἰ-ευρέσκοιJ Optativui; significat, qtiod saepius contingere poterat. Μatth. g. 52I. g. 27. εἶναιJ ,ruisse' recte vertendum esse a/monuit Zeun. Sie iterum . 28. Est ἔοικε πιλογεωργὸς εἶναι. SCHNEID. εLναι est Pro Oτι ην.
177쪽
OECONOMICI CAP. XX. 163λόσιτοί εἰσι. κάὶ γὰρ οὶ ἔμποροι διὰ το σφόδρα φιλεῖν τον σῖτον, οπου δε ακουσωσι πλεῖστον εἶναι, ἐκεῖσε
πλέουσιν αυτὸν καὶ Αἰγαῖον καὶ Ευξεινον καὶ Σικελικον πόντον περῶντες ' ἔπειτα δὲ λοβόντες ὁπόσον 28δυνανται πλεῖστον ἄγουσιν αροπὸν διὰ τῆς θαλάττης, καὶ ταυτα εἰς το πλοῖον ἐνθεμενοι, ἐν ι περ αυτοὶ πλέ--σι. καὶ οταν δεθθυσιν ἀργυρίου, ουκ εἰκῆ αυτὸν ὁπου δν τυχωσεν ἀπψαλον, ἀλλ' -ου αν ἀκουσωσι τιμῆσθαί τε μάλιστα τον σῖτον καὶ περὶ πλείστου αυ- τὀν ποtῶνται οι ἄνθρωποι, τούτοις αυτὸν ἄγοντες παραδιδόασι. καὶ ὁ σὸς δε πατὴρ ουτω MN εοικε τι
λογεωργῖς εἰναι. πρὸς ταλα δὲ εἶπεν ὁ 'Iσχόμαχος, 29 ω μεν παίζεις, ἔφη, ω Σώκρατες ' ἐγὼ δὲ καὶ τι-
λοικοdόμους νομίζω οὐδὲν ἐττον ο τινες αν ἀποδιδῶ ται ἐξοικοδομουντες τὰς οἰκίας, εἶτ ἄλλας οἰκοδομολ
μύσας λέγω η μην πιστευειν σοι φυσει νομίζειν τι- χεῖν ταλα πάντας, αφ' ων δε ώφελεῖσθαι νομίζωσιν.
Volgi IKnder. conieCturum auam confirmari putat Volaterrani interpretatione: , in istam etiam sententiam, Isclaomache, penitus adducor, ut arbitrer nati ra quemque id potissimum diligere, linde utilitatem speret. Savpp., Cui
rio et Leuncluvio, a I νομίζειν intelligit σέ. Sed videamus, quid
sente itiarum nexus reci uirat: Socratem iocari putat Isulioma Iriis, qui patrem eius eadem ratione
φιλογεωργον fuisse dicat, tilia mercatores sint φιλόσιτοι, quippe qtii numenta propterea ument, quod quaestum in te faciant quam maximum. Iam igitur Socratis est asseverare se tua g. 27 sq.)non per iocum , sed serio protulisse. Quid igitur Il. l. ουihi velit haec sententia: confido tibi et persuasum habeo te Credere omnes natura id appetere, unde utilitatem aliquam spe-
178쪽
Iani, qurim ennstentur Socrates, quod voluisset, optime nihieomproba e Ischomae iunx, agriculturam nimirum mcillime abnei posse, finit disputationem Ischomaehus in hanc sententiam: difficillimam veri, artem esse imperandi hominibus, quae quum in aliis retina tum in administranda re rustica gravissimi sit momenti. Ad eam auctoritatem adipiscendam non solum discipIina opus e o, aed etiam divino quodam ingenio, neque eam assequi licere sine tumnia tua virtute, qua in inci σωφροσύνην apPeIIant.
θέσει ολον τον λόγον βοσουντα παρέσχησαι. υπέθου γαρ την γεωργικὴν τέχνqν πασῶν εiναι ευμαθεστάτηρο, καὶ νυν ἐγὼ ἐκ παντων ἁν εἴργας τομο ουτως ἔχειν
. 2. G. ἔφην, ω 'Iσχόμαχε.rent Dicere potius debet: , non per iocum illa disputavi, sed eredo tibi omnes natura ductos id sibi appetendum putare , Unde ' etc. Atque haec revera dicit. Primaria verbi νομίζειν notio est: is lego ann cir V i. e. issas, Bequum, Tectum putare.' Hier. III. 3: μόνους γουν τους μοι-aοὐς νομίζουσι πολλαὶ τῶν πόλεων νηποινὶ ἀποκτεένειν. Cf.
igitur de agricultiira omnia eo tantum disputata sunt consilio, ut demonstraretur facillimam es se agriculturam, dummodo σω -
mens at tuo integra naturae ob servatio adhibeatur. Quare non erit, cur eum I ishio statuas magnam artis Histicae Partem,e. g. rem pecuariam propterea omnino esse omissam, , , ni nus delectent, ut ait, stabul rum sordes et pecudum tam multiplex et plena taedii cura. Alia sane permulta commemorari Poterant, quae pertinerent ad rem rusticam; sed satis habebat a ctor partem tantum eorum trana- Curat se, qua probaret quod pro-
179쪽
OECONOMICI CAR XXI. 165υχύμαχος, ἀλλα τοδε τοι, ω Σώκρατες, τὸ πασαις κοινον ταῖς πράξεσι καὶ γεωργικῆ καὶ πολιτικῆ καὶ οἰκονομικῆ καὶ πολεμικὴ τὸ ἀρχικμ ειναι, τομο δῆ συν--ολογῶ σοι ἐγω πολυ διαφέρειν γνώμη τοὐς ἐτέρους των ἐτερων ' οἷον και ἐν τριήρει, 6q, δων πελαγίζωσι, 3καὶ δέρ περαν ημερινους πλως ἐλαυνοντας, οἱ μὰν τῶν
κελευστοῖν δυνανται τοωυτα λεγειν καὶ ποιεῖν, ωτε
ἀκονῶν τὰς ψυχὰς τῶν ἀνθρωπων ἐπὶ τὀ ἐθελοντὰς
πονεῖν, οἷ οε οντως ἀγνώμονες εισιν, τε πλεῖον η ἐν διπλασίω χρόνω τον αυτὸν ἀνυτουσι πλων. καὶ οἱ Ηρουντες καὶ ἐπαινουντες ἀλλήλους, ὁ τε κελευων καὶ οἱ πειθομενοι, ἐκβαίνουσιν, οἱ δε ἀνιδρωτὶ ηκουσι, μισουντες τον ἐπιστάτρο καὶ μισουμενοι. καὶ τῶν στρα- 4
τπῶν ταύτρ διαφερουσιν, ἐφη, οἱ δεεροι τῶν ἐτέρων
οἱ μεν γαρ ουτε πονεῖν ἐθελοντας ουτε κενδυνευειν πα
ρέχονται, πείθεσθαί τε Ούκ ἀξιουντας, ο M' ἐθέλοντας
,,on Vigationes intra diei a Pati tum absolvendas. Quae signifieatio inest adiecti via μερινος et ημερήσιος , quum ημέριος poetis relictum sit. V. I. h. ad Pliryn. p. 53. - Πλους est navigationis Hue itineris spatium, velut Rep. Ath. II, 5: α
XlII, II.) monet S ait 'P. in Quaesit. Pari. III. p. XIII. V. Xen. Symp. VIII, 3 l. Cyr. II, 3, 4. Anub. I, 4, I 4. παρέχονται - παρέ roυ-
σινJ V. ad I, 6. IV, 3. VI, 9.
180쪽
τ' ἐναντιουσθαι τῶ αρχοντι ' οὶ δε αυτοὶ ουτοι Ουδ' αἰσχυνεσθαι ἐπισταμένους παρέχουσιν, ῆν τι των αἰ-5 σχρῶν συμβαίνy. οὶ δ' αυ θεῖοι καὶ ἀγαθοὶ και ἐπι-οτήμονες ἄρχοντες τοὐς αυτοὐς τούτους, πολλάκις δὲ
καὶ ἄλλους παραλαμβάνοντες, αἰσχυνομένους τε εχουσιν αἰσχρόν τι ποiεῖν καὶ πείθεσθαι οἰομένους βέλτιον εῖνα, καὶ ἀγαλλομένους τῶ πείθεσθαι ενα εκαστον καὶ συμ- παντας, πονεῖν οταν δεήσύ, ουκ ἀθυμως πονουντας. 6 ἀλλ' ωςπερ ἰδιώταις εστιν οἷς ἐγγίγνεται φιλοπονία τις, - καὶ ὐλω τῶ Gτρατευματι υπῖ τῶν ἀγαθῶν αρχόντων ἐγγίγνεται καὶ τὁ φιλοπονεῖν καὶ το φιλοτιμελσθαι ὀφθηναι καλόν τι ποιουντ ς υπὸ του ἄρχοντος.
7 πρὸς ὁντινα δ' δν ἄρχοντα διατεθῶσιν ουτως οἷ ἐπ
ζεσθαι. S u i d a s: θείους ' σπου- δαέους. Tamen miror eos, qui Wint θxlai, deinceps dici bonos et p ratos. Alia vero ratio est Ioel g. II. Mῖον γενεσ i. Aptior esse videtur signis, alio adiectivi δεινός. Sic Anab. I, 9, 19. δεινον Οἰκονόμον. Supra II, I 5.
etiam. Eodem significatu Cyr. VIII, 3, 8. ετερος.
πατῶν δύνασθαι. Cod. Guelf. lectio pertiitere videtur ad aeo vπει μοι λεκα. g. 6. φιλοπονίαJ Quamvis exquisiti iis sit ἐθελοπονία, tanti
t ameli non suciam marginem Ste- Phanianum, ut hoc vocabulum illi substituam.
scripturam retinuit gen n. , atque ego paene revocassem. 'Dς ἄω vel