장음표시 사용
161쪽
OECONOMICI CAP. XIX. CAPUT XIX.
Dc ratione arbomina, in priani a vitium, scuum oleariun Plantandarairn qtiae iam traduntur, veluti de menatura acrollum, de natura soli, de planta terrae iniimittenda et terra aggerenda.S Crates autern quilin miretur, Ilaee iam tentiisset, litiun De suspicetur sibi de ceteria quoqtie artilius Prnecepta cognita esse, Ischismaelius opponit, quod ante docuerat, agriculturam esse mei Uintain, eamque ab ipsa natura doceri singulis quibusdaim exer plia demonstrat.
τευεtν αδα, μήτε οπόσον βάθος ὀρυττειν τω φυτω, μήτε ὁπόσον πλάτος μή τε οποσον μῆκος τὀ φυτὸν ἐμβάλλειν, μήτε οπως αν ἐν τῆ γῆ κείμενον τὸ φυτὰν
Ant. v. 628: ,,Ormnia sana sum, modo ne ante ἄρα imerpungas cum Zeuitio, aut prius ἐπιστώμενος cum Sola eidero elicias. Verte : sciens igitur seminis tractationem nesciebam me SCIre. CAP. XIX. 6. 2. Oς τιςJ ego, qui sum ex eor In numeI O, qui.
Stur E. : ,, defodere, in terram defigere,' eanulite significationem
inesse huic verbo S o p h. Ai. 659:κροψω τόδ' 'χος , ἔχθιστον ρε- λων, γαίας ὀροξας, ἔνθα μητις
ὁ νεται, monet Kerat. Sed primum dissicile est dictu, quid ait: ἀγύττειν το φυτον - ὀπόσον πλάτος ; deinde, si retines ebφυτόν, eadem sententia bis ex primitur, siquidem ὁπόσον μῆκος τὸ φυτὰν ἐμβάλλειν nihil aliud dicit, quam quod ὁπόσον βάθος ὀρυττειν τὸ φυτόν, nimi
rum: quam in altitudinem fodienda sit planta. Qiaure scriben
162쪽
4 εἶδες; οὐδὲ μὰ Λι', ἔφην ἐγώ, διπόδου. 'γθι δή, ἔφq, καὶ τόδε ἀπόκριναί μοι. ηδq τινὰ εχες τὸ βά
θος ἐλάττονα ποδιαίου; ODιε μὰ Λύ, ἔφη , ἔγ- ετριημιποδίου. -ὶ γὰρ ἐξορέττοιτο δν σκαπτόμενα, ἔφη νθώ, τὰ φυτά, εἰ λίαν γε ουτως ἐπιπολῆς πεφυτευ-5 μένα εἰ q. κουν τουτο μεν, ἔφη, ω Σωκρατες, ἱκανῶς οἶσθα, ὁτι Ουτε βαθέτερον πενθομιποδίου δρου τουσιν ουτε βραχυτερον τριημιποδίου. Ἀνάγκη γάρ, 6 ἔφη ν θώ, τουτο ὁρῆύθαί γε -τω καταφανὲς ον. Ιεδε, ἔφη, ξειοτέραν καὶ υγροτέραν γqν Προωοκεις ὁρων ἰ
ὰχρὰ μὲν γουν μοι δοκεῖ, - θώ, εἶναι η περὶ
. S. A. G. ἔγωγ', ἔφηm, vulg. ἔγωγε. - εἶδες ΟΠ . c. - Α.ου μὰ Br. - Iunt. Bas. II. ἔφην, πενθημιτριδίου. - Vici. εἶδε. g. 4. ἐλάττονα ποδιαίου dedit Mun. cum Iunt. Camerar. Le- unctav. Pro Vulg. διποδιαέου. - G. ἐξορυττοιντο et πεφυτευόμενα. . 5. A. πενθημιποδιαίου; marg. Steph. πενθημιπόδου. - C. D. om. πενθημιποδέου - βραχυτεοον. - G. marg. Steph. τριημιπόδου. - Ald. Bas. I. II. oui. λγω. - Vulg. τουτο δρῶσθαι, 6.8. τριπόδουJ Plin. H. N. XVII, 22: ,, Scrobiuus ternorum pedum in quamque partem latitudo satis est: altitudo in quocunque genere tripedalis.' Colum e II a V, 5, 2: ,,Scrobs in longitudinem altitudinemque defossus tripedaneus abunde est; latitudine tamen bipedanea et Plures locos demensura scrobum Congessit industria Nic Iasii ad Geopon. p. 347 se l. CL interprr. ad Virg. Georg. II, 288. ZEUN.
neiderum, qui particulam γε adverbio ouxin adiungere malebat, refellit B e i a i g. et ad h. l. et in conieci. ad Aristoph. I. p. 94. τω, ubi est istam, ' nunquam additum habet γέ. Verte oρ σθαί γε: id oculis certo si non
ge n. Latius patet huius particulae vis restrictiva, si modo Sententiam ubique subtiliter perpen
πεl RYντε γ' significat . isPostquam ei persuadere conati certe fuerint.
pulos Atticae retulit Μ eur s. de Diuiliaso by Cooste
163쪽
δοκεῖς, ἔφq, λέγειν. ουκουν ἐπειθὰν ὁρ-hγμένοιωσιν οἱ βόθροι, ὁπηνίκα δεῖ τιθέναι ἐκάτερα τα φυτὰ, ηδq εἶδες; Μάλιστα, ετ HOL Συ οπιν βουλόμενος 8ως τάχιστα φυναι αὐτὰ πότερον υποβαλὼν Gν τῆς γqς τῆς εἰργασμένqς οιει τον βλαοτὸν τοὐ κλήματος θῶ
Φαληρευε erat δῆμος Atticae, et
6. T. ὀπηνέκα δεῖ τιθέναι κάτερα τὰ φυτὰ, η- δη εἶδες; J Haec milii cilioque
vitiosa vid Entiir. Quis enim ita clixerit: sesam videbas, quo tempore nimiri que plantari ni genus conserendum si 7 Omnino minus aptum videtur qi aerere, qua Hlo, quam potius, utrum gentis in aquoso, ulmina in sicco solo plantari poscat. Quare scribere velim:oπότερα δεῖ τιθέναι ἐν ὲκατέρα
τα φυτά, qtiae fortasse libramus, qui scriptum videbat ὁπότερα - ὲκάτερα, mutavit.
tione Passiva, quam non soli mparticipii in , sed aliae quoque hu-iiis temporis formae habent, V. quae asseri S a ii P p. ad Comment.
164쪽
g. ll. Vulg. κατα clim Scianet d. deleut recc. edd. , retinuit etiam Reifig., cui postmodum assensus est Schnei l. I ii cens. Oec. ed. Κtister. I. I.; Mosch. coni. : κατα. - Α. C. D. Vict. is collocant ante γιγνώσκων. - G. C. D. γινώσκων. - C.D. III. ευ
qua, quem situm natura approbat et scriptorum COI SenSus.
rum, Quae modo antecesserunt, his veruis nullo modo affertur; quare mireris, quod recentiores etiam editores retinuerunt Plano
ineptiini γάρ. . II. Kατ ὰ τ αὐτ ὰJ Sclinet d. I. l. male comparat Plat. Politi P. 302. Α: ῶ περὶ τὰ πολιτικὰ κατ' ουδεν γιγνώσκοντες ηγοῶν-ταρ κατὰ πάντα σαφέστατα πασῶν ἐπιστημῶν ταυτην εἰληφέ
ναι. Nan κατ' Ουδεν est: , serenittit. - Nostro loco, ut saepitis, γιγνώσκειν significat: , sentire.
Conament. II, 6, 39: εἰ δε σύ πως ἄλλως γιγνώσκεις, δέδασκε. Cyr. I, l, 3: oύτως ἐγιγνώσκομεν περὶ
αυτῶν. εἰ μενJ non Sequente δε, quia, ut sere fit, reticetur sentcn
tia. Anab. VI, I, 14. VII, 5, 8. Cr. Oec. IV, 17.
165쪽
μὲν τοὐ ἴδατος scribi iubet: θερμαινομενων διὰ χαυνότητα τῆς γης των ῆι ζῶ , D in xl. , deleto tali turn μὶν post εἰ, ni avult διὰ χαυνότητα τῆς γῆς θερμαινομενων τῶν ἐιζῶν; ego tithil mitavi, nisi qliod ξγουν χαυνότητα τῆς γῆς, qiine verba Viil g. leguntur
verba inepte damnam a Sclineidero docet Dind. I e μὲν - μῖν - δε v. P o p p. ad Cyi'. II. I, 6. coli. . 5. et I, 6, 39. Verba ῆν ουν χαυνότητα τῆς γῆς in silicia esse argilii vel particula ῆν ουν, . qua ad explicandium uti sole iit grammati ei et librarii. 12. Καὶ περὶ ἀμπέχωναρ αδ , Q illini de plantatione in
universum mihi coiisentias, idcirco idem de vitibiis plantandis utilite ego senties. Ilic selitentiarum nexus si igit IVeislcium.
rior vivira licii ni ita dicitur. G e o- po n. IX, ll,6: οἱ δὲ τὰ γενναιότατα τῶν παραφυάδων μετὰ του πρωνου'τυτεύουσι, cum parte radicis vel catulicis. Plaii-laratim ita ilixit Pallad. April.
42: Iii pastinato seminario novissi ina positio est olesaris taleae, eamque oportet, qui im PanNeris, finio et cinere ni istis oblinere, et fit perponere musciim, De sole sin-
166쪽
16 ἐπίσταμαι. υρ ουν, ὁ Ἱσχόμαχος, και περὶ ἀργυρίου ἐρωτῶν ἄν σε πότερον καλὸν η ου, δυναίμω/
V. ad XVII, 7. πάλιν ἐννοωJ Respicitur XVIII, 9. πάλαιJ paulo antea. XVIII, 9. 10.oοκ ἔφη νθ negabam. . 15. ωτη σι ς δ ιδασκαλέα ἐστίν; J Interrogando
enim exercetur illa τέχνη μαιευτική , de qua v. ad XVI, 8. CLetiam continent. IV, 6, I 5: o πότε δὲ αὐeός τι τῶ λόγω διεξίοι, διὰ των μάλιστα ὁμολογουμένων
ἐπορεύετο, νομίζων ταυτην πονἀστάλειαν εἶναι λόγου. ἄνων - δι' ων - ἐπίσταμαιJ CL Cominent. IV, 6, 15: διὰ τῶν δοκουντων τοῖς ἀνθρώποις ἄγειν τοὐς λόρους. Ibid. : διὰ των μάλιστα ὁμολογουμένων ἐπορευετο, de quo praepositioni a διά usu v. Κuhner. g. 605. p. 28l. ἀποδεικνυ Requiritur significatio : probare, na cli xv Eis e n, qtiam habet ἀποδεικνύναι, non έπιδεικνυναι. V. ad III, 1. Schneiderum rugit ustis iue notissimus, quo duo vel plura participia, quae uni adiungui tur ver. bo sinito , copula καί vel simili curent. Kruger. Anab. I, 1, 7:
γοντας, συλλέξας στράτευμα ἐκ λιόρκει Μέλητον. B o r n m. Cyr. VI. 1, 35. Savpp. Comment. I, I, I 8. III, II, 5. Rep. Lac. VI, 4. Hart. f. 1033. not. subtilius
Cratem mirantem, quod bene sciat quae se nescire antea putaVerit,
Per ironiam quandam interroga Iscliomachus : ,,Nonne igitur persuadere tibi possim te scire dis- Cernere argentum probum ab
adulterino ῖ' Iam, interrogandi ii y Coo le
167쪽
αν σε πεῖσαι, ως ἐπίστασαι διαδοκιμάζειν τὰ καλα καὶ
τὰ κίβδηλα αργψρια; καὶ περὶ αυλφῶν μὴ δυναίμηναναπεῖσαι, ῶς ἐπίστασαι αυλεῖν, κάὶ περὶ ζωγράφων καὶ περὶ των αλλων τῶν τοιούτων; Ἱσως αν, Qqν
ἐγώ, ἐπειδὴ καὶ γεωργεῖν ἀνέπεισάς με, ος ἐπιοτημων
ειρο, καίπερ εχότα, ὁτι ουδεὶς πώ ποτε ἐdίδαξέ με ταυτqν την τέχνγ. ODκ ἔστι ταλ -' ω Σωκρατες 1 Titia' καὶ πάλαι σοι αγον, - η γεωργία φιλάνθρωπός ἐστι καὶ πραεῖα τεχνq, si ε καὶ ὁρῶντας καὶ ακούοντας ἐπιστήμονας ε 10ῖς ἐαυτῆς ποιεῖν. πολλὰ δ', ἔφη, καὶ αυτq διδασκει, ὼς αν κάλλιστά 18 τις αυτῆ χὐωτο. αυτίκα αμπελος ἀναβαίνουσα μεν ἐπὶ τὰ δένδρα, ὁταν ἔχρ τι πλησίον δένδρον, διδάσκει ἱστάμ
ratione paulum mutata, pergit quaerere: ,,atque quod attinet ad tibicines, num putas, me non posse tibi persuadere te callere cantare tibiis V ita in errorem inductus qlium affirmet interrΟ-gata Socrates, non sine lepida quadam cavillatione respondet Ischomacluis: Oυκ ἔστι ταυτ' - ω Σώκρατεο, illumlho castigat, quod memoria non tenuerit ea, quae dicta essent XV, 10 seqq.Optativi δυναίμην naturam et notionem explicant H e r m. de pari.
ἄν p. 140 sq. Rei si g. de ead. Pari. P. 132 seqq. Ex Bern h. Synt. p. 411. apparebit abesse
posse gν. Ceterum πειθειν et ἀναπείθειν Promiescue Di nonnunquam sine aliquo significationis discrimine usurpara bene monet Sa v p p. ad Comment. I, 3, 6.
καὶ περὶ τῶν ἄλλων τῶν τοιουτωνJ Omitti posso περιnemo est qui neget. V. Bornem.
Apol. 20: καὶ π*o πατέρων καὶαδελφῶν καὶ προ υμῶν αυτῶν. Ha . g. 1063. Sed vetat libro-Tum mss. auctoritas. Matth. F. 279. not. 2. τῶν τοιούτων idem esse docet, quod τοιουτων ἔν-
pli causa. V Viger. P. 393. Cyr. I, 6, 9. Coniment. IV, 7, 2. , ubi v. Herbst. Haas. in Ind. ad
168쪽
αὐτῆ Gπαλοὶ οὶ βότρυες ωσι, διδάσκει σπιάζειν τα ηλι- 19 ουμενα ταχ προ τρο ωρα - δὲ καιρὸς ς υπό τουὴλίου ηδη γλυκαίνεσθαι τὰς σταφυλάς, φυλλή--υσα διδάσκει ἐαυτην ψιλων καὶ πεπαίνειν τρο ὀπώραν, διὰ πολυφορίαν δε τοῖς μεν πέπονος δεικνυουσα βό τρυς, τοὐς δὲ ἔτι -οτέρους φέρουσα, διδάσκει -- γῆν ἐαυτήν, οἰςπερ τα συκα συκάζουσι, το οργῶν αε .
,,q uum Vero affecta iam prope aestate uvas a sole mitescere tem
γῶs interpretaturακμάζειν. Verter , iit quaeqtie ficus est matura. εἱ, ubi significans te des-G. Ilint. Cast. Bas. orn. διὰ πο-t Bas. καὶ τους μὲν πέπονας. mal inngitur cum participio vel adiectivo , aut urticulo anteponitiir: Commisnt. I, 6, 7. τω σώματι ἀεὶ τα συντυyrάνοντα, ubi V. S a v p p.; oiit postponitiir Participio vel adiectivo: Oec. XVIII. 5. τα ἄτριπτα ἀεέ. Comment. I,
Socrati nitranti, cur agricultura, quae tam facilia sit ad exercendum, a multis cuni infelicissimo tractetur succollau, explicat Iachon activa Ii ii iis rei causaIn esse non rei inscitiam, sed quod . in re matica versentur sine sollertia et diligentia; postremo mediocres Vel neglectos agros emere, eosque cura et initi atria exculina deinde missus vendero, Patria aut exemplo conmendat.
Μonente Rei sigio . cum ουτω, Sed cum Et connectendum est, uti saepe haec particula ab
eo vocabulo , ad quod pertinet, divellitur. Diuilir Cooste
169쪽
γων καὶ πάντες ομοίως χασιν α δεῖ ποιεῖν, οὐχὶ καὶ πάντες πράττο ιν ομοίως, ἀλλ' οἷ μὲν αὐτῶν - - νως τε ζῶσι καὶ περισσα ὰουσιν, δὶ δ' ἀν' -καῖα δυνανται πορίζεσθαι, ἀλλα καὶ προβο πώλο υσιν;
κρατες, δ διαφέροντες ἀλλήλων οὶ γεωργοὶ διαφερόν-
Bas. II. άνειν ' Ουκ ἐπιμελεῖται. - 5. G. Iunt. α διαφερόντως.
Sclinet d. ad hoc verbum desiderat, cogitando lacile addas. Est enim o σπορευs Pro o γεωργής σπείραν .
cero ap. Μucrob. II, 10: , Qui neque serit vitem, neque, quae sata est, diligenter colit, oleiim, ficus, poma non habet.
170쪽
πιστον. - L. a pr. m. G. A. C. D. Edd. Vett. πρOs του στρατ. quam Praesentia et antecedunt et se ii viiiiir, hodie nemo iam haerebit.
ctumas ei at Ischomachus: τοιαυτά
ἐστιν, ἁ διαφέροντες rῶν ἄλλων γεωργοι τινες διαφερόντως καὶ πράττουσι, πολυ μἀλλον η oi
δοκουντες σοφόν τι ευρηκέναι εἰς τα εργα. Alterum igitur enuntiationis in nihraim, v οἱ δοκούν-
τες κt1., ita curi positum est, quasi prioris memiam si ibieci tam non univorsi m agricolarum genus es
set, sed ex iis tantiim industrii, quos potissimum in mente habuerat. CL infra g. 18. Θιαφέροντες atriem et διαφερόντως non mera, lisserendi, sed ,,praestandi Potestate accipias, vel ut Cyr. II,
3, 5: ἀνηρ Οὐτε μέγας Ουτε ἰσχυ- ἰδεῖν, φρονήσει δὲ διαφέρων.
tiores etiam editores, assequi me non posse ingenue fateor. Interrogatio certe nequaquam alienu
est ab hoc sermone. Sic g. IS: Ov πολυ μὲν Φῶον - ἔ Neque vero interrogatione effici potest,