Thoukydides. Thucydidis *De bello Peloponnesiaco libri octo Graece et Latine ad editionem Ios. Wasse et Car. Andr. Dukeri accurate expressi cum varietate lectionis et annotationibus studiis societatis Bipontinae

211쪽

ναίων, ἔτυχε γαδε πρεσβεια πρότερον ἐν τη Λακεδαίμονι περὶ αλλων παρουσα, και ως ησειντο των λ

γων, εδοξεν αυτοις παριτητεα ες τους Λακεδαιμνίους εἶναι, των ρον ἐγκληματων περι μηδεν ἀπολορο - μενους, ὼν Κ πόλεις εν-άλουν, δηλωσαι δε περὶ του

LXXII. Atmie Corinthii Pudem fraec ifixerunt. Milenientium vero legati runc illi ad erant, casia enim Piodani legatio Atileniensnim aliis de musis Lacetacmone lain ante ademit & ciun haec veriba audissent, ad Laced temonio-rii in magistratus sita eruultim esse censileriant, non ut adci intina responderent, qtiae civiratus Atheniensibiis olfe-eerram: ita ut in univei sun ostendemiit, non celeriter qtitilli ain ipsis decernendum, sed plita teinporis in reriini tantarii in consilitatione ponendit in . Si in ut cita in voletant significare, qtianta esset suae civitatis potentia, & aetate proevectiori lare in men oriain revocare ea, quae noverant. &iunioribus nari are ea, Proriina nullanI habebatu notitiam. Eos enim, sita onitione atusta. ad pacem, qhiam ad bellum, propensior put ant. Cuin igitur ad Linoetaemoni omin magistrariis accessissent . ad eorum concionem

se Ploque verba iacere velle clixerint, nisi quid prohi,

212쪽

. HISTORIAE LIB. I. io;

σαν ημων, παρωθομεν, οὐ τοῖς εγκλημα των πολεων

ουτε τούτων, οι λόγοι αν γίγνοιντο) ἀλλ' ἔπως μη ραδίως περὶ μεγαλων πραγμάτων, τοῖς ξυμμα ις πειθομενοι, χάρον βουλευσησί ε' καἰ ἁμα βουλόμενοι περὶ του παντος λόγου τοῖ ες η ς καόεστωτος δηλωσαι, ὼς ουτε ἀπιικοτως ἐχομεν ἁ κεκτημεθα, η τε πόλιFψαν α ία λογου στι. κάι τα μεν πανυ παλαιὰ τί δει λέγειν; ων ὐοαι μῶλλον λογων μαρτυρες, η ο εις των ἀκουσομενων; τα A Mηλκα, καὶ οιπα αὐτά. ξύνι-ret. Illi vero eos in nitatum p sina iusseriant. Tunc Attaeniens hs in medium progressi haec dixerant. l. XIII. NON propterea ad vos legati Dignus, Lacetaemonii, ut ad erimina nobis a nostras sociis obiecta responderemus.

sed alars de rebus venimus, pιarum causa rivitas nos huc misit. Iam vero cum in exerima , non leum contra nos eriminatio nem institutam esse, in nutum prodivnus, non ut ad escimum crimina nobis obiecta respondeamus, neque enim a nobis apud Nos, ut avit nostri, aut sommi iudices, verba sient sed ut vos moneames, ne Merieter magnis de rebus, Detonim verbis a GHi, male eonsultetis: simul etiam, quit de tota ac satione conistra nos insitiva -s certiores scere volumus, nos neq- Praeter Monian O ius obtinere, 'ae possidemus, nostramque civitiate

213쪽

io4 THUCYDIDI S

rra, εἰ και δι όχλου μαλλον ἴσται αδει προβαλλο- μενοις, αγάγκη λέγειν. και γαο ἴτε ἐλωμεν, ἐπ' ἀzελεία εκινδυνευετο, ης του μεν ἔργου μερος μετεσχετε , τω δε λόγου, μη παντος, εἰ τι ω τελει, στερισκόμεθα. ρηθησεται δε οὐ παραιτησεως μαλλον ενε- η μαρτυρίου, και δηλωσεως προς , ν υμιν πάλιν μη εὐ βω- λευομενοις ἡ αγων καταστησεται. ταμεν γαο Μαραθωνί τε μ νοι προκινδυνευσαι τω βαρβαρω, και ότε τοὐστερον ῆλθεν, οὐχ ικανοὶ οντες κατα γην ἀμυνεψαι, ε αντες ες τας ναυς πανδημεὶ, εν Σαλαιώνι ξψναυ-

ροχησαι, οπμ ε ε μη κατα πολεις αὐτον επιπλεον- τα την Ι Ιελοπόννησον πορθειν, αδυνατων οντων προς ναυς

πολλας ἀλληλοις επιβοηθαιν. τεκμηριον δε μεγιστον

214쪽

τω Ῥοίας ουσης της δυναμεως, κατα ταχος τω πλεονι του στρατου λεχ ησε. οδ . Tαρυτου μεντοι τούτου ξυμβαντος, καὶ ταῖως λωθεντος ἔτι ἐν ταις ναυσι των Ἐλληνων - πιαγ-

εσόμιεθα, αριθμον τε νεων πλεῖσπον, καὶ ανδρα σπρατηγον μνετωτατον, και προθυμίαν ἀοκνοτάτην' ναυς μεν γε ες τας τετρακοσίας, ολ ω ελὰ τους των δύο μοι- ρον Θεμιστοκλεα δε ἄρχοντα, ις αἰτιωτατες ἐν τω στενω ναυμαχησαι εγενετο. ἐπεο - ίστατα εα σε

μαλιστα δη ανδρα ξενον των ώς Φῆς ελθόντων. προθυμίαν δε και πολυ τολμηροτάτην εαίξαμεν, Γι γε, ἐπει-οη ἡμιν κατα γην οὐδεις εβοηθει, των αὐών ηἰη μέχρι

tenuam firmori parem non a uus haribat , raran maiore co- 'a n Pane, eeleritare, planta maxma potuit, dide se recepit. LXXIV. tam autem res, prae tune ac nint, tales suorint, Gra e mani e pateat, Graecoram sonam, in navi upraefissio Das Dio, nos ad has res 'rapendas tua utilissur. Icontigit Is, O maximum navium numen , O pradentis urandistin, O lavigeretinam animi promtitudinem. Nam plidem adpuadringentas, paulo pauciores duabus totitis classis panibus: Themistoelm vero duram, pis praeci ziu auctor sit, ut navirle Proelium in metaris angustii s commisi teretur, sitod messese issGraecomm smarit; eique proptere.r, ficet vir esset 'regrinus, vos hon m habes s longe mestorem, siam uidis abis, pii ad vos ame venerint. Animi vem praesentiam O studium vel longe ardentissimum demons avimus, qui, eram terea nullas spem nobis semet, O ceteri ad nos vis eis iam servirent, decrevimus,

215쪽

χεία ἐλπίσι ούσης κινδυνευοντες, θυνεσωσαμεν υ ς τετο μ ρος, και η ς αὐτους. εi δε προσεχωρησαμεν πρ τερον τα Θ Ιηδω, δείσαντες, ωσπερ κἀ ἄλλοι, πιοι τηχωρα, η μη ἐτολμησαμεν υστερον ἐσβροαι ἐς τας ναυς, ῶς λε*θαρμενοι, Οὐοι αν ετι εδει Φλ ρο εχοντας ναους urba relicta O re seniliari eversa , ne se piatistu reliquorem foetonzm communionem dorem, neqiu es pes, invitis ipsis est; Ves constendere, O preiotaran adire, in vobis sinensem, quod

nobis auxilium ante non tulissetis. Q amobrem nos non tan rem utilitatem vobis attuli , quam accepi nos, pra corrus. Vos en ex urbssus, piae habitalanmr, prosecti, utque m ιn Possemni habitarctis, pom n vobis maues, quam nobis timere coepistis, auxilium iuvis: quo enim rempore a u eramus satiri, vas nobis praesto non fuistis. Nos vero in urbe, piae iam nulla erat, proseriti, O pω ea, A ius sature perexigoni oranharilamus, perae lis nos obviareus, O vos pio viriti O nos ipsos una semavimus. Sciis Messis anu nos adιIinxissemus, Uro

nostro, ut O ceteri, timentes; aut s postea, quasi pro gari na-Ves confrendere ausi non sussisuu: pr cito vos, qui classem fa-

216쪽

H ISTORIAE L. I R. I. I 7

iκανὰς ναυμαχειν, ἀλία καθ' ησυχίαν αν αὐτω προεχλωρησε τα πράγματα η ἐβουλετο. οε. Aρ αξιοι ἐσμεν, ω Λακεδαιμόνιοι, καὶ προθυμίας ενεκα της τότε, και γνωμης ξυνεσεως, ἀρχης τε

διακει-αι; και γ - αὐτην τηνδε ἐλάβομεν οὐ βιασα- μενοι, ἄλλ' υμων μεν οὐκ ἐθελησάντων παραμεῖναι προς τα υπόλοιπα του βαρS- , ημιν δε προσελθοντων των ξυμμάχων, και αυτων δεηθέντων ηγεμόνας καταστ

ναι. ἐς αυτου δε του εργου κατηναγκάσθημεν το πρωτον προαγαγε ιν αυτην ες τόδε, μάλπια μεν -ο δεους, επειτα δε και τιμης, δεπερον και ὼzελείας. και ἀκ-2αλες ετι ελκει εἱναι, τοῖς πολλοῖς λπηχθημενους, καί τινων καὶ ηδη ἀποσταντων κατεστραμμενων, υμων τε ημιν οὐκετι Ῥείως φίλων, ἀλλ' ὐποπτων και λα-

tu simam non habebatis, navali Proelis renare non amplissopo isset: sed sine cinanire res ira barbam ex anisi senim.

217쪽

cvων οντων, ἀνέντας κινδυνεύειν. καἰ γ- αν αἱ απο- απιις προς Ῥας ἐγίγνοντο. πασι δε ανεπίῖθονον, ταξυμzίροντα των μεγίστων χαρι κινδυνων εὐ τί9Mom. diri 'Υμεῖς γουν, ὼ Λακεδαιμόνιοι, τας εν τη Πελοποννησω πόλεις επι το ὐρον ώτέλιμον καταστησήμενοι ἐξηγε ΘΓ και εἰ τότε υπομεὼαντες δία παντος ἁ χθεσΘε ει τη ἡγεμονία, -πεο ημεῖς, ευ ἀγενμη αν ησσον ψας λυπηρους γενομενους τοις ξυμμαχοις, και ψαρο-Θεντας αν - αρχειν ε ρατως, ἡ αυτὰς κινδυνεύειν. ολως οὐδ' ἡμίς Θαυμαστον οὐσεν πεποιηκαμεν, οὐδ' απο του ἀνθρωπείου τροπου, εἰ αρ- χην τε διαδιδομένην εMαμεθα, και ταυτην ρο ανειμεν, ὐπο των μεγίστων νικηγεντες, τιμης, και σέους, και 'ὼ τελείας' οὐ ' αυ πρωτοι του τοιουτου - ξαν--lus non amplius aeqtu, ac ante, spiris amici, fies se spector nos haberetis, nobisiue essetis inimici, imperio deposito periclitari: nam pia a nobis defeeisns, illi se vobis adfinxissem.

ulli minatimn est invidendum, si in maxiniis peri sis consuu tus si rarionibus prospiriat, piam optinae Pote' LXX u. Nam vos quoque Lκedaemonia, civitatuus, quae sunt in Peloponneso . immatis , ea reip-- a inserandae forana in sis lis constituta, prant vobis eo sum putatis. Θzods tunc in ι eno semper 'manenses, hominum odia vobu contraxissetis, pumadmodum nos,' 'miu profecto, Vos non minus,

v.Im nos hora sianus, graves O arerbos sociiis fruuros fiasse, O in nreessisarem venturos vel finiter don, ossi, vel de propria

falare non sine pericillo iniiciant. Ita ne nos Fg dem ullum anima vemendum, aut ab hominum institutis assinum facinus fici. nus, si ιπ rium nobιs tractiam ac erranus, risu sumptumdemnere nolimgs, Iribus maximas istis coacta, honore, metu,

218쪽

HISTORIAE LIB. I.

ἡμῖν δοκῶντες, ροπις ρὐ τα ξυμzεροντα λογιζόμενοι,

τῆ ἀιέρωτεία zυσει -τε ετερων ἄρχειν, δικαιότεροι

η κατα την - χρυσαν συναμιν γενωνται. αλλυς γαν οὐν οιόμεθα, τα ἡμέτερα λαβόντας δέξαι αν μαλιστα εἴτι μετριάζομεν ἡμῖν Οε και - του επιεικους αδ

O . Και ἐλασσωμενοι γαρ εν τα ις ξυμβολαίαις προς τους ξυμμαχους δίκαις, και παρ ἡμὶν αυτὸ κ ἐν

O irrisit.rte. Neque vero nos printi Hzιus exempti auctores fit. 1nus: sed perpetuo naturare iure se consuatum, ut inuerillior a Potensiore GHeumr. Praeterea Ese i um AImus, tiran quia nos hoe isnperio Gnos esse iud bamus. ian etiam quia vel vobis eo digni vis sumus ad hoc usque tempus, quo rem utilitate metientes, suadam arauitatis specie utimini; puam aequitatem nullus dum quot unque rei per vim parandae occasio sese i obtulis) ymponens. O vessori anteponens, a regus Dis ampli candu est deterritus. Dignisi e sunt laude. pes humanum inge.

nrum ferati, ut aliis imperarent, in suo dominatu sumnt aequi res, quam Imperaι, puod obtinebant, magnitudo fenet. Profectos qui alia hoe nostro imperio potirentur, manifesi me ut arbitramur) Glararent, suam modeste nos in eo Dramus. Q anz- quam ex hae nostra modessa pira vituperaitionis, suam laudis,

I XXVII. Quamvis enim in isti is ri eontracta, tam sociisdseptantes, de iure nosm dererimus, quamvis etiam ii m tuis

219쪽

ii O THUCYDIDI s

τῆ δια την αρχην, και οπωσουν ελαπιτωθωσιν, Ου του πλείονος μη στερισκομενοι, χαριν εχουσιν, ἀλλα τουενδ εους, χαλεπωτερον ερουσιν η ει απο πρω ς απω

220쪽

I I I

τερα τουτων πασχοντες ἐνει ν ' ἡ δε ημναρα ἀρχη, χαλεπη δοκεἰ ειναι. 6κότως το παρον γαν ἀει βαρυτοῖς υπηκροις. Ῥεὰ γ' ἁν οὐν ει καθελόντες η ς ἄρξαιτε, τάχα ὰν την ευνοιαν, ην δια το - ημέτερον δεος ειληIατε, μεταβαλοιτε έἴπερ ρ α καὶ τότε προς τον νηδον δ' ολίγου ηγησάμενοι ἀπεδείξατε , omια και νυν γνώσεψε. ἄμικτα γαρ τάτε καθ υμας αὐτους νομιμα

τοῖς αλλοις αετε, καὶ προσίτι εις εκαστος ἐξιοῦν, ουτε

τουτοις χρηται, ουθ οiς η in 1 Ελλας νομίζει. . Βουλεύεσθε οὐν ερασεως, ὼς οὐ περὶ βραχεων καὶ μη ἀλλοτρίαις γνωμαις καὶ εγκλημασι πεισθεν-

τες, οἰκεῖον πονον προσενσΘε. του δε πολέρου τον ciscitur, pιι es pari conritione, id propter pluris.habrardi ciσι- ditatem contra iuris aequabilitatem fleri videtur. Quod ureo fit a potentiore, hoe ab invitabiti necessite professii videtur. I reo etiam nostri socii, Famvis iniurias his graviores a Medo pa&rentur, tariem tolerabant. At nostram inperium durium se videtur, nec inmaerito: nam praesens rerum statvi s duis est semper gravis. Sed sos, si orerso dominatu nostra dominaremini, foritasse benevolentiam, quam promer no mravni Asic silis, nuιι.ιretis ; si modo nunc praqore talia suinora vobis Deserata rensi. ratis, pualia vel tune exiguo ido impore essi is, quo, in Milo contra Medum gerendo , pn visis. Vestra mini instituta ciunnullis alias commi a Dbms : propterea ciun unusquissu de vobis perem moris rur, nepete his vestris insuauis ulιtur, ne-su illis; sidus relissa Graecia Νω αι. LXXVIII. Quare maturivi eonfitieris , utpote A rebvi non Famis: nepre consilitis o cram,iinvitondus alienis intam, Libolian

라틴어 텍스트