장음표시 사용
201쪽
. Πολιορκουμενης σε της Ποτιδαίας, οὐχ ἡσυχαζον, ἀνδρων τε σzίσιν ἐνόντων, και ἁμα πιρι τω χροίω δεδιότες παρεκάλουν Η εὐθυς ες την Λακεδαίμονα τοὐς ξυμμανυς, και κατεβόων ελθοντες των Αθηναίων οτι
σπονδας τε λελυκοτες εαν, και αδικοῖεν την ΓΙ σποννησον. Αιγινηται σε Cανερως μεν οὐ πρεσβευομενοι, δε- δοτες τους Αθηναίους, κρυῖα δε οὐχ ηκιστα μετ αυ-
των ἐνηγον τον πόλεμον, λεγοντες οὐκ εiναι αυτονομοι
κατα τας σπονδας. οἱ δε Λακεδαιμόνιοι, προτπαρακαλεσαντες των ξυμμάχων α και εἴτις τι αλλο ἐτηηδικησΘαι ὐπα Αθηναίων, ξυλλογον ων αὐτων ποιη-
σαντες τον εἰωθότα, λέγειν ἐκελευον. και αλλοι τε παριοντες εγκληματα ἐποιουντο ως εκαστοι, και ΛΙεγαρεῖς, δηλοῖντες μεν και ετερα οὐκ ολια σιατορα , LXVII. Sed chini Potidaea obsuleretiar, non amplius maleverrunt, cum de sis viris, qui in ea erant, riim etiam de oppido, cui timetiint, sollicita : & protinita socios orare coeperiint, ut Lacedaemona venirent: & ipsi eo prosem magnis clamoribus in Athenienses invehetantili , qtiod &foedera fregissent, & Peloponnesum iniuria afficerent. At Aeg nerae, non palam illi qui leni legasione missa, mala Athenienses naeniebant, sed clam, ciam ipsis Nessiim maxime suu&tant, incentes, se ex foedere non esse sui iuris. celiemonii vero, sociis praeterea advocatis, & si qtiis alia qilapiam in re se ab Ameniensibus iniuriam a episse
eliceret, legitimo suae gentis concilio convocato, evin, qui vellet, dicere iusseriint. Tunc vero cum alii in inessian concaonem progressi, prout singuli se laesos i insic ant.
202쪽
μάλαττα δε, λιμενων τε εἴργεσθαι των ἐν τη Αθηναίων ἀρχη , και της Ἀττικης αγορῆς, παρα τας rονδας. παρελαντες σε τελευταῖοι Κορίνθιοι, και τους ἄλλους ἐάταντες πρωτον παροξυναι τους Λακεδαιμονίους, επεῖπον τοιαδε.ει. TΟ ΠΙΣTΟΝ --, ω Λακεδαιμόνιοι, της καθ' υμῶς αὐτούς πολιτείας και ομιλίας ἁπισποτερους ες τους ἄλλους, ῆν τι λεροιαν, καθίστηια και απ' αὐτοῖ, σωτροσυπι μεν εχπε , αμαθία σε πλείονι προς - ἔξω πράγματα χρησΘε. πολλακις γυ προαγο
ρευόντων ἡ μων ἁ ἐμέλλομεν -ο Αθηναίων βλαπτε-
Ο Θαι, οὐ προ αν εδιδάσκομεν ἐκάστοτε την μάθησἈν ποιεῖσει, ἀλλα των λεγόντων - ον ὐπενοέλε ὼς ενεκα των αὐτοῖς ιδῖα δι--ων λέγουσι και Γ αὐτὴ
οὐ πριν πασχειν, ἀλλ' επειδη εν - εογω ὰγεν, τους hscae vehementer interesse dicebant. nam vero praecipue,qiudici ab agri Attici portulari, Atticoque soro, praeter Mediis arcerentii r. Corinthii verra, ciun Lacedaemonios ab aliis prius ad helhim instigari perivisissent, in n edituri novissimi prodierunt, & haec insuper acidicleriint. LXVIII. FIDEs, piam vos, Lacedaemonia, Publioe Priviam re inter vos i sos servans, facit, ut, si quid in alios dieamus, minus credatis. Atque ex hac fide, aciquitatis purdem laudem rem iis r sed marone rerum externamur Institia laborauis. Nobis enim saepe praericen tibus detrimenta, pNbus Athenienses nos erant afflura, vos tamen nunquam auiam voluisis, pgae
tofies demonstramimus: sed possiis Asmati estu, haec a nobis
diri propter pravatas siminitates, pIae nobIs eum aera iratercedebant. Ideosu non antepvam Iiniuriam acciPeumM, sed Postpι.raneam accepimus, socios istos advocastis, apud quos arasιum est,
203쪽
yυμμαχους τουσλ παρεκαλεσατε , εν οις προσηκει μας ουχ ηκιστα εἰπεῖν, οσω και μεγιστα εγκληματα, εχομεν, ὐπο μεν Αθηναίων ὐβρι μενοι, υπο δε υμωνὰμελουμενοι. και εi μεν α ανεις που οντες ηδίκουν την Ἐλλαδα, διασκαλίας αν ίὸς Ουκ εiδοσι προσεδεc νυνδε τί δεῖ μακρηγορεῖν, ων τους μεν, δεδουλώμενους ἱρατε, τοις δ' ἐπιβουλευοντας αὐτους, κα ουχ ηκιστα τοῖς ἡμετέροις ξυμμαχοις, και εκ πολλου προπαρεσκευα σμενους, ει ποτε αρα πολεμησονται. ου γαο αν Κερκυραν τε υπολα βοντες βία κμων εἰχον, και ΙΠοτίδαιαν
επολιορκουν. ων το μεν , επικαιροτατον χωριον προς ταεπὶ Θρακης ἐπιχρη-αι, η δε ναυτικον αν μεγιστον παρέσχε Πελαποννησίοις.
. Και ται δε Ῥεις άτιοι, τό, τε πρωτον εασαντες αδτους την πόλιν μετα τα Mηδικα κρατυναι, καὶ υστε-
nos eo prolixiore oratione uti, pr etiam paviora tamin.r h.rbemtu, quae obii amm, ab Athenien fibrara pstidem eram contunieliacus, a via ta vero ne lecti. Quod si Athenienses in alipro obsuto loco demesaentes iniuiam GraeciM D rent, nisu demonstratione opita esst, qua vos remm i nos docerrantu. Iam veno quid longa oratione opin est nobis, ploraran alios quidem in se wtutem ab sesu Lim redactos; ia is vreo, O praecipis nostris
204쪽
ἀλλα και τους ὐμετερους ἡ- ξυμμαχους. οὐ γαρ ο
οουλώσαμενος , αλλ' ο δυναμενος μεν παυσαι, περιο- ρων δε, αληθεστερον αὐτο ορα, εἴπερ και την ασιωσιν
ς αρετης ως ελευθερων την Ἐλλαδα Ιερεται. μόλις δε νυν τε ξυνηλθομεν, και οὐδε νυν επι Gανεροις. χθην γαρ οὐκ εἰ ἁἀκούμεθα ετι σασπειν, αλλα καθρτι
ἀμυνούμεθα. οἱ γαρ δοωντες βεβουλευμενοι, πρὸς οὐ
Οιεγνωκοτας ηδη και οὐ μελλοντες επερυνται. και ἐπισταμεθα οια ὀδω οι Αθηναιοι και οτι κατ ολίγον πιρρυσιν επι τους πελας. και λανθανειν μεν οἰομενοι, δια δ αίσθητον υμων, η τον Θαρρύλα γνόντες δε ε δοτας περιοραν, ζατ ρως εγκείσονται. ησυχάζετε γαρ μονοι
tunc primum eos Post Lissum Medicit a vilem suam munire. O postea longos mmos aedificare passi sis ; qu ille ab eo tempore ad hoc usque perpetuo libertate privastis non solum eos, quoa illi in servitutem mseperunt, sed et iam nunc vestos socios. Nam nonis, qui alios in servisviem uigor, sed is potius, pes potest pύ- dem hiκ impedime , sed tamen ne iset, vere hoe facere est censendus: praeseπim si Graecorum liberato ni se esse profiteatur, O
praeclarum i us latiis titillum prae se frui. I ix Lamfran vero nunc congregata Dmus , O ne nune surdem ob cena ac manifesta crinii na. Nec enim a lius Uset consitiandum, an iniuria fuerimus assecti; sed qua ratione illam ulcim qiu.imus. Qui enim haee faciunt, re iam deliberata, rninimque eunctantes invadunt homines, qui nihil certi adhuc statuemni. Scimus aut , qua via, O o modo paulatim Athenienses in alios grassentur. Et qu.rm- diu quidem sua se inora , propter vestrum stuporem, occiιlta fore Putisunt , minus audaces emni: sed rui cognoverint, vos Lee
205쪽
Ἐλλη:ων, ω Λακεδαιμονιοι, οὐ τη συναμει τιν, αλλα
και Uaγεσθε α-- αλεις υναι, αν αρα ο λιγος τουεργου ἐκράτει. τον τε γαρ II δον αυτοι σμεν εκ πεοα- των γης πρότερον ἐπι την ΙJελοπόννησον ελθοντα, η ταπα ο ὐμων αξιως προαπαντησαι και νυν τους Αθηναίους οὐχ εκας, ασπευ εκεινον, ἀλλ ἐγγυς οντας, περιορατε, καὶ ο τι τρυ επελθειν αυτοι, αμνεσθαι βουλεσθε μαλλον εμιοντας, και ες τυχας προς πολ- λω ουγα τἐρως ἁ γωνιζόμενοι καταστηναι' εμιοπα- μενοι και τον βαρβαρον αυτον περι -- τα πλείωσ2αλέντα , και προς αυτιυς τους Αθηναίους πολλα
purim s ire, sed negligere, tigne rem vehemenso ire ebunt. Vos Hia soli Gnaeconum, Gredaemonui, desides ac otiosi estis; alios non amomm vi, sed cunctatione vicissentes. Et soli hostium wm non crescintra ae infirmas, sed iam duplicatas eversim itis. Atqui cuiati O circumspecti eo ferebaminι: M qutriu profecto rumor dixis latin re ipsam superabat. Man O nos H-RDIra, Metaun ab extremis orbis terrarum partibiu otim in Peloponnesum Prura veniisse, quam vos pro reipulticae Apriliare manvestra copita cuuiam pro eus. Nunc aiam Athenienses a vobis non remotos, vi ilie tunc erat, sed inimis neni itis o pro bello, piod vos illis inferre Abel iam, Hos arma vobris inferem,tra propulsate, O cerranus Gm hominibvi, psi nune longη μnt potimiorra, quam ante fuerint, ι-rtos fortunae easti subire
206쪽
o. Καὶ ἄμα, ει πώ τινες και ἄλλοιό νομίζομεν λειριε ,αι τεις πέλας ψόγον επενεγκειν' ἄλλως τε και μεγάλων των δαῖεράντων καθεσπωτων, περὶ ων οὐκ αἰ- σε νε- αι η μιν γε δοκειτε, οὐδ' εκλογίσασ9αι -- ποτε προς ριρυς δμὼ 'Aθηναίους ὀντας, και Γσον ὐμων και ως πω δαῖεροντας, ἡ ἀγων ε αι. οὶ μεν γε,
νεωτεροποιὰ, και επινοησαι οξεις, και επιτελεσαι ἐργωο αν γνωσιν υμεῖς δε τα υπάρχοντά τε σωζειν και ἐπιπιωναι μηδεν, και εργω οὐδε ταναγκαῖα ἐξικέσΘαι.
i. rm Depe victoriam ab illis reportas. S uirim Mestra vijxilia sperata iam nominos adhuc imparatos, pzod iis frefri essiat, evenerunt. Nesis vero aliquis vestiam haec a nobiu mi.agis obsilium, suam expostulaιionem, dies Putet. Nam expostulatio pά- n est cium amicis, pici peccarant; sed amonio est eontra inimicos, pia iniuriam Memnt. LXX. Praeterea si suos alios, tu noa d ros esse eensemus, qui moxianis vitium GProbremus: Prasuun cum de magni in menti rebus agatur, quamma nullum vos sensum nobis h.rbere riden ini, nee unpwam considerasse, quiales sint Atheniensis, tarnipidus Greanun -bu est futrumm, O puomodo vel omnibus in rebus sint vobis lono praestantiores. Nam illi piadem sint remnino num studias, O reteres ad exeoptandum , O ad re ses exsequendum id, quod exemtarint. Vos veru ad res iam panas conservandas, O ad nihil novi excogitandum, O ne ad res pii
207쪽
θις δε οι μεν, και παρρα δυναμιν τολμηται, και παραγνωρον κινδυνευτο, και εν τοὶς δεινοῖς εὐελπιδες το δε σερον, της τε δυναμεως ενδεἀ πρῆξαι, της τε γνωμης μηδε τοῖς βεβαίοις πιστευται των τε δεινων μ δεποτε ο τ ι ἀπολώΘησεσθαι. και μην κα ἀοκνοι προς Φῶς μελλητας, και αποδημητοῖ προς ενδημο- τατους. ρίονται o οι μεν, τη απρυσία ἄν τι κῶ αι, υμεῖς δε, τω ἐπελθειν, και τα ετοιμα αν βλάψω.
κρατουντες τε των ε ρων , επι πλειστον εξερχονται, και νικωμενοι, επ' ελαχιστον λαπίπτουσιν. ετι δε,
τοις ἀει σωμασιν αλλοτριωτατοις υπεο της πολεως χνωνται, τη δε γνωμη, οικειοτατη ες το πρασσειν τιυπερ αυτης. και α μεν αν επινοησαντες μη επεξελ -
demi necessarias pessendas apiti estis. Praeterea, illi pridem vel sipra viris sunt audacra, O gravi na quaeque perici aer se, Ut practer hominum opinionis, O in aspe mis psibuspis rebo bonam oran haberit. Vestra Nero ratio est, res vestris viribus isse. res gerere, O ne reuis quidem ac exploratis animi consissis con- sine, O exs mare, vos periosu nunq .m si natum Psine iam Hi, si vobis m confeωntur, sint DVigra, vos Vero G Eratores. Item in sint peregrinaritonis cupissi, vos vero deseris pleri pete dota mnetis. Existimant enim illi quidem hac absenna, Gran perem pisci intur, se aliquid sibi quaesitums: vos vera, si Mitim es iis inseratis, vel remm Pnresentium, quas Possidettis, iacturam vos facturos struatis. Illi e tiam, host diu superaris, Amssimis progressiuntur, O νιcti pl.ran minimum animo consternamur. Praeterea vero sus eo*oribus, ut abiens nis, prure Pa uiruntur, consiliis veru niaxiure propriis, ut aliquid pω
208쪽
κτησωνται, ολίγα προς -- μελλοντα τυχή. πρα-ντες. ην ο' αρα που καὶ χροίρα σῖ-ωσιν, ἀντελπίσαντες αλλα ευ ρωσαν την χρειαν. μονοι γαρ εχουσι τε και ομοι- ελπίζουσιν λ αν επινοησωσι, δια το ταχεῖαν την επιχείρησιν ποιεῖσθαι - αν γνωσι. και ταυταμετα πονων παντα και κινδύνων δ' ολου τοῖ αἰωνος μοχθοως και απολαυουσιν ἐλαχιστα των υπαρχον πων , δια το ἀει κτα Θαι. καὶ μητε εορτην αλλο τιηγεῖσθαι η το - όεοντα πραξαι A 2οραν τε ιυχησσον ησυχίαν ἀπραγμονα, η ασχολίαν ἐπίπονον. οῦστεειτις αυτους ξυνελών ίαίη πεῖυκεναι επi τω μητε αυ- τους ἔχειν ησυχίαν, μητε τους αλλους ανθρωπους ἐαν, ὀρθως αν ειποι. - . Ταυτης μεντοι τοιαύτης ἀντικαθεστηκυίας πίλεως, ώ Λακεδαιμονιοι, διαμελὰ.ετε και αεσθε την
quia piserere semper pudent: O Hena festum nιhil aliud esse putant, pιam conficere, piare coniserant, O otium itura plo malias e , quam labori otium. Q are se quis paucis mu tam complexus, eos dixerit isa natos esse, ut tuque ies vesint, neque alios monatis quus re sinant, is Nemran vixeraι.L.XXI. Et tuniis , Lacritannonii, vigui tutis respinisa sit vobis adversaria, vos cisnetamini: O existimatis, illis homιnι-
209쪽
όπερ και αρτι εδηλωσαμεν ) ἀρχαιότροπα ψων ταἐπιτηδευματα προς απτους -τιν. ἀναγκη δ' ασπερ τί ης ἀεὶ τα ἐπιγιγνόμενα κρατεῖν' και ἡσυχαδού νμεν πόλει - ακίνητα νόμιμα α σπα, προς πολλα Οεαναγκαδε μένοις ἰέναι, πολλης και της επιτα σεως δει. διόπερ και - των 'Mηναίων ἀπο της πολυπειρίας επιπλὰν υμαὼν κεκαρωται. μεχρι μεν ουν τουδε ψίσθω
evivere. Et civitati putaran pacatae traxime conducium instit M, FM manent immota: feci ilLs, out ad multa peri da eo- ntur are, novis relam O comtramitiis arribus es op . Ideo eritam res AHenrensium P ter mustam experientiam magis tr Nurae sint in melitis, quam vestrae. Hactensu tortur hMe vestra Mnsitas progressa ter inraur. Iam vero cum allis, tum uiam
210쪽
n tangunt iniunae socio m. Non resim pii desituri ad atiosse eonvereunt, tu foedera fanDnt : sed illi, pii opem non ferunt, piabumini ivranunt. Sed si vos ad opem nobis ferendam animis promtu es volueriti, in vestra societare ac foedere per
manebimus. Nee enim pie famemau, si permutata societare vos desere rus ; - alios maiore, pIam vos sis. a citia o fami staritare nobisii in coniunctos invenire niu. Θωre de Hu Gon- ritu consutare, dates e operum, ut Peloponns ita Frustra, ut PoIim amatis, quam imminuatis iuvi in rium, psod vestri malom vobis tradideram .