장음표시 사용
221쪽
παράλογον, όσος εστι, πριν ἐν αὐτω γενεσθαι, προύιαγνωτε. μηκυνομενος γαρ τι κεἰ ες τυχας τα πολλα περιπτασθαι. αν ἶσον τε ἀπεχομεν, και οποτέρως εσαι, εν ἀὐηλω κινδυνευεται. ἰο:τες τε ιὶ ἀνθρωποι ἐς τους πολεμους , των εργων προτε8ον εχονται α πην ὐστερον δραν κακοπαθουντες δε ηδη, των λόγων α πιον- ταῶ. ἐμεις δε εν ουσεμια πω τοιαυτη ἀμπιτία οντες, αυτ αυτοι, οὐθ υρος ορωντες, λεγομεν Φιτ, εας ετιαυθαίρετος - οτεροις ἡ εὐβουλία, σπονδεως μη λυείν, :ηδε παραβαίνειν τους ορκους, τα δε σιαῖμα δίκηλύεψαι κατὰ την ξυνθηκην. η θεους τους ὀρκίους μαρ- τυλας ποιουμενοι, πειρασόμεθα ἀμυνεψαι πολεμου
ιθ. Tοιαυτα μεν οι δεθηναιοι ειπον. επειδε οε των ξυμμαχων ηκουσαν οι Λακεδαιμόνιοι τα εγκληματα
ne foedera frangatis, neve iuriurandum violens, sed conmis Fas hiantio rimnatis ex foederis pacto. Alioqui mos foederamiae iurisiurandi praestas/contesiari, vos, si Mio nos lacessatis, Propulsare conaEimur, ea via, pia P aeive s. LXXIX: Haec Athenientes dixeriim. Postquam autem
222쪽
τους, περι των παροπων. και των μεν πλεον ν επι το
ρυ νυν βουλάυε- ε, wκ αν ελαχιστον γενομενον, εἰσω ρονως τις αυτον εὐογιέοιτο. προς μεν γαρ τους ΙΠελοποννησίους και τους πιστυγειτονας παρόμοιος η νLacesti emonii a seram Ioeso in qiterelas adversiis Athenienses,& qtiae Atlienienses divertant, sumnotis onantinis, inter se ipsos. de ritus praesentitari consultare coeperrum Atiae maior illor ni pars consentiens eandem tulit sentenisthim, Athenienses lain iniuste agere , & quamprinium belliana esse faciendi in . Archidirimus vero ipsor in rex , qui& priuiens & modestin vir este videbariir, in niciliu In pro gressiis, hanc habuit orationem. LXXX. IPSE Foqiu, Luia nomii, multorim iam binominfini mritias, O illos de vobis, Fi Dnt e. scin aetare, Pa ego, Pari peragra prauitos se video οῦ Π.1 ut propter rave siris nullus ipsorum Hlli ci puus su futi. Gu , od multis .ucissit. mp.eta trianum ac tutum sit iussi unu . Hoc autem MTun, de pronum consulcatis, si Fis Vsim sapienter prerendaerit, non miniamum fore comperiet. Nam adversus sitiam Peloponnesios O i-Thuc d. V . I. H
223쪽
γ αλκη, και οια μό- οιον τε εφ' εκαστα ἐλθεῖν' προς ήε αγροας ιι γην τε μας ερουσι, Γαι προσίτι Θαλασσης ἐριπιιροτατοί εἰσι, και τοῖς ἄλλοις απασιναριστα ε ηρτυνται, πλούτω τε ἰδίω και δηριασω, καὶ
στευσαντας , απαρασκευους επειχθηιαιό ποτερον ταις i σίν; ἀλλ ησσους ἐσμεν. ει δε μελετησομεν, καιό ντι παρασκευασθησομεθα, γροινος ενεσται. ἀλλα τοις
224쪽
LM τω πληθει ἐπιρῖερομεν , ωστε την γην -ουν ε τι- πωτες. τοις δε ἄλλη γη ἐσι πολλη ης ἄρχουσι, και εκ Θαλασσης ων δονται επαγονται. εἰ δ' αὐ τους - ους ὰzιστάναι πειρασόμεθα, σεησει καὶ τρύτοις ναυδ βοηθεῖν, το πλεον ουπι νησιωταις. τις οὐν
μαλλον της διψορλ. μη γαρ δε εκείνη γε τη ἐλπίδι
καταπλαγηναι - πολεμω. multiturine illos s remetu, ut illorum Nn- ιnctus Uus vasare possinnus. At illis es etiam alius ager lom iam tu p.runs, em in Da Hesione habent, O tra, piabus indignunt, mari vectus inponabunt. Quod si horrum socios ad defessionem sollieiture conemur, pIoniam horam maior pars Insulas Inc II, his erit.raniavxilia an elasse serre oportia . Q odnam i Dur erire hoe no Imbellum p Nam nisi aru elasse simus superiores, ain illoram vectia salia, unde eliasses alunt, subtrahamus, Plus damni c.apismus,psam dabimus. Atque in hoc rerum statu ne honestum p rinamplius fierit bellum deponere : praesenim si nos dissiati auctores Pram es fuisse videantur. Neqire vero ιur spe esseramur. hoc luliam eito sediatum ira , si agrum rmorum vasmus. Immo Hω 'ereor, ne liberis etiam nostris ipsum Q npgamus. Verisitati enim est, Athenienses adeo exrelso eo animo, vi ne u agro semiant, nepae, tutav.rm ingeriti, bello consternentur.
225쪽
Ἐλληνων και βαρβαρων, εἴ ποθαν τινα η ναυτικοῖ ηχργμάτων Ουναμιν Ποσλαιομεθα. ἀνεπίῖθονον δε , οῦσοι ασπερ και ημεις ὐπ 'Aθηνών ἐπιβουλευόμεθα, μηEλλη ας μόνον αλλα και βαρβαρους προσλαβοντας,
δασωθηναι. και τα αυταν ἁμα ἐκπορι μεθα. και ην μεν επακούσωσί τι πρεσβευομενων ημων, ταυτα ἄρμστα ην δε μη, διό όπων ετων δυο και τριων, ἄμεινον η , ην δοκη. πε ραγμενοι, ἰμεν εστ αυτους. και ἰσως
LXXXII. Verumtamni non sun eritim visas auctor, ut O nostros Mios ab illis Dessi stipide sinariis, O ιllos, nobis insi- .esantes, in facinore manufesto deprehensos non a Iairis. Mi cra fio, anna nondum movenda : at byiatos at, Hrdos Attinas , Odeιnimias, pras sociiis fecerunt, expostulandum ; itia ramis, ut neque Asiniis aperte bellum declarem, O Am mi, nos haud permissuros, ut haec ia ius faciant. Inrem vero censeo, nos si omin m parandas, O suros, tam Graecos, petam ba ros, nobis eo diarios, s fine vel elassis, vel peraritae vim auepsiasariunde nobis praeterea adiungere possmus. Non es otin invidendiam, nec vitio verientam Illis, sua in us Vrratri, quemadmodum O nos ab Athentiensibus num in is appetimuιὶ D-luti suae considunt, non solum G os, feta etesiam barbaros Mi
226쪽
vωντες ημων ηοη την τε παρασκευην, και τους λόγους αυτη ομοια ὁποσημαίνοιτας, μαλλον ἀν εἴκοιεν, και
γ ν ετι ατμητον εχοντες, και περι παρον ν αγα
πλειστον, και μη ες απονοιαν καταροπαντας αυτρυς,
αληπτοτερους εχειν. G γω ἀπαράσκευοι τοῖς των ξυμμάχων εγκλημασιν ἐπειχθεντες τε υμεν αυτην, Ἱλτε οπως μη αἴσχιον και ἀπορωτερον τη Πελοποννησω ρά μεν. εγκληματα μεν γαο και πίλεων και ἐδω- των ριον τε καταλυσαι. πολεμον δε ξρομπαντας ἀραρο- νους ενεκα των ἰδίων , ον ουχ - χει εἰδεναι καΘοτι
bellum tiri, si insum fuerit, inseremura. Et si asse, cum nosti osanarario iam cernent, O versa ipsis i a significantia, fellitis cedent, O Vmm aiatie ιnt rima habentes, O de praesentibus bonis, O noniis ab hoste corrumis, desitrerantes. h il enun .iundi ommi Vmm esse puteiri, quam obsidem, prem haberiur alpueo magis, quo melius es e seus: ι quam iturit me parcere, neque illos, ad desperuitionem a vobis compulsos, expugnatu itis ciliores nidere oporael. Si enim ιNanati, sociom n crinitia ori tu sol iωτι - -pus, i sum vaste tu , videse, ne plus dedeco, uiae damni, piam decoris ac emolumen ri Peloponneso asse narra. Nam publieae piadem ae privatae criminaiconra Hlia, toli uepossunt: bellum vero, quod prvato mi eausa ab universis esssuscePtum, et sus incereus eventus sciri non potest, honeste depondire non es facile. LXXXIII. Nepra evisιam ignavia videatur esse, pllod mHer
227쪽
ταχυ ἐπελθεῖν, δοκειτω εiναι. εἰσὶ γὰρ και ἐκείνοις οἰκελασσους χρηματα *εροντες ξύμμαχοι καὶ ε στιν ὀπόλεμος οὐχ οπλων τοπλεον, αλλα δαπάνης, δι ην ταοπλα ωτελει, αλλως τε και ηπειρωταις προς Θαλ--
σιους. πορισωμε α ουν πρωτον αυτην, και μη τοις των
ξυμμάχων λογοις προτερον επαιρωμεθα. άρπεο δε καιτων ἀποβαινοντων τοπλεον ἐπ' ἀμιτερα της αἰτίας εγξομεν, ουτοι και καθ' ἡ χοαν ἀ αυτων προίδωμεν.
πν. Καὶ το βραδυ και μέλλον ο μέμῖονται --
λιστα ἡμων, μη αἰσχυνεψε. σπευδεντες τε -ο, σχολαίτερον αν παυσαισθε, δια το απαράσκευοι ἐγχειρειν' και αμα ελευθερω και εὐδοξοτατην πολιν διὰ παντος νεμόμεθα. και δυναται μαλιστα σωzροσυνη εμρων τουτ' εiναι. μόνοι γαρ δι' αλο εὐπραγίαις τε οὐκ εbυβρίζομεν, και ξυμzοραῖς ησσον ἐτερων εικομεν των τε
tinicam rivitalem cete iter non invadunt. Sunt enim O illis non pauciores, quam nobis, fixit, qui triburtum pendunt. Et bestianigeritur non tam annis, quam Fecimiis, s ae in eo gerendo con suminu , O propter quas i a arma sint utilia, praecipue Neroho nibus metalctraneis abesus maritimos. Primum igitur h.rs Parcinus, O pnomaniau, neque sociorum vobis imptis, ad bellum movendum prius framur. Q i enim eotam, p/ae sunt eventura, causam in utra re pararan magis sustinebimus, qv.im ulli alii, siti m etiam pre otium assi 'id emun provideamus.
LXXXIV. Aee taristatis a pre ciunctationιs, quam socii in nobis maxinu Teprehendunt, vos pudeat. Nim si as Muran proinseretis, seritus id finietis, plod imparati id simperitis. Simuleriam 5benim o elari niam esuitatem se pre ineolimus. Atque hoc, pzod nobis vitio venitur, modesti.r prudens maxime esse potes. Sosi enim p rer hoc ipsem O secti s rebus non simus D litigod by C,O Ie
228쪽
il ISTORIAE LIB. I. D 9Dν επανω ἐποτρυνόντων ἡ μας ἐπὶ τα δεινὴ, παρ, τοδικόῖν ἡμῖν, οὐκ ἐπαιρόμεθα ηδονη. καὶ ην τις αρα ξυνκατηγορία παροMν, οὐδεν - μαλλον ἀχθεσθειτες
ἀνεπείσθημεν. πολεμικοί τε κα ευβουλ οι δία τθευκοσμον γιγνόμεθα, το μεν, ἔτι αἰδώς - ροσύι' ς πλώιστον μετεχει, αἰσχυνης δε ε φυχία ευβουλοι δε. - στεροι των νόμων της υπεροψίας παιδευομενοι, και συν χαλεπότητι σωzρονεστερον η ωστε αυτων ἀνν; - κουστειν. και μη τα αχρεια ξυνετοι ἄγαν ἄντες, τας των πολεμίων παρασκευας λόγω καλως μεμῖόμενοι, ἀνομοίας εργω ἐπεξιεναι νομίζειν δε τάς τε διανοίας των πελας παραπλησίως εἰναι, καὶ τὰς προσπιστού- σας τυχας ου λόγω δαιρετας. ἀεὶ δε ως προς εὐ βουλευομενους τους εναντίους εργω παρασκευαζόμεθα. καὶ
datione ad pericula seMundia nos instigant. Et si quis cum vituperatione nos ad idem inciret, ei tanaen non magis, dolore comomoiti, almuimur. Et propter hane modestiam O Missicosi O cii Gunspecti simus: Misicos si de , quia Huc nia pluramum habet modestiae, O sonitudo plurimamn vere naeae. O umis eclivero, pila simplisius insitiamur . quam ut leges contemnamus ῖο, severitate a Uita, modessus, quam ut iis non pareamus: simul Hiam pila in rebus inaesbus non sumus admodum sol res, ita ut hostium apparatum oratione magnifica vituperanus, re j di niliter eum persu amar. Sed ita instituimur, ut O aiis tu cogitainones nostris sim esse, O forarinae casus oratione explicara non posse exist nonus. Semper aurem, ut adversis bene conins os adversarios, re facti re nos praeparamus: nepgestes no-sras in pucviis, piae forsitan illi coni nitrent, sed in nostra
229쪽
eυκ ΗΕ ἐκείνων ὼς ἁμαρτησομένων εχειν δεῖ τας ἐλπίδας,
μη παρωμεν, μηδ' ἐπειχθεντες ἐν βραχέῖ μορίω ημερως,
περι πολλων σωματων και χρηματων, και πολεων, και γοξης, βουλευσωμεν, αλλα καθ ησυχίαν. ε'εστι
230쪽
ναιων ρυ γιγνωσκω επαινεσαντες γαο πολλα εαυ-
τους, ουδαμου ἀντειπον ὼς οὐκ αοικουσι τους ἡμετέρους ξυμ μαχους, καὶ την ΙΠελοπόννησον' καίτοι εi προς τρυς Mηδας εγένοντο ἀγαθοὶ τότε, προς δ' ἡμας κακοι νυν, δπλασίας ζημίας αξιοί εiGν, ὀτι αντ ἀγαθων κακοι γεγένηνται. ημεις δε ὀμοιοι και τότε και νυν ἐσμεν, και τους ξυμμάχους, ρο σω ρονωμεν, ου περιοJομεθα ἀδικουμενους, οὐδε μελλη τομεν τιμωρίῖν' ο ιδ ουκετι μέλλουσι κακως πασχειν. ἄλλοις μεν γαρ . χρηματά ἐστι πολλα και νηες και ιπποι ημιν δε ξυμμαχηι ἀγαssi,
O aririsanis ni .isitne semidandum inibitis. Arellitamus qωidem haec dixit: Sthenelaidas vero, qui trunc unus erat ex Ephoris, postremus in messiiun progresius, ita Lacedaemonios est alloc rus. LXXXVI. EQUIDEM longam Athen rensum orationem non intestigo, mrm in suis lavdu rus maritoris inviti fuerant; nihil ta*n respondemni, pzod non iniuria nostros socios O Peloponnesum a erint. Alpii si confra Medos piadem olim boni fue-mnt, iam veru eontra nos improbi sunt ; duplαι ρ πιι sunt
rι, pud mali ex bonis sint effecti. Nos vero semper nostri similes O tune fuimau, O nune simus; nepis si sapimus δε-cios nostrus iniuria asses per negligentiam finemus, neque avx.-lium ipsis mittere ciuictabimur. IV enim sine ulla cunctatione malapariunmr. Afitis enim multae sunt pecimiae, naves, Oeps :
nia is vero boni socii, qui Athenienslius non sunt Iradmia: ne.