장음표시 사용
411쪽
liu cessisse , mulit Conon istis vectis: Φοινίκων δ' ἐκπεσον-
ead. l. 4. Tων νήσων ἄκησαν) Melior sortasse scriptiira reiec .ύκισαν, qirae significet, plurimas infulas ιllos conditor id est, colonias in eas Mux s. ; vel . urbes in illo consisse; aut, incolis eas Irri uentasse. STEPH. ead. l. s. Μαρτὐριον Ita alita: silpra παρὰ δειγμα. Me-Ii I, II: Regnasse eo signo accoliae Uirmant, quod &c. XVΛSS. GL Καθαιρομένης) Legendunt esse καθαιρομένiu, non καθαιρουμένG, apparet ex ἐκάθ/ραν, & ἐκάθηρε. & έκαράμφη, & κάθαρσιν, citiae III, io4 habentiir erilem de re . nimirii in in initiis ni storiae narratione. Nisi sorte ali iis καραιρεῖσθαι, praeter usitanam significationena, ctiana pro καθαιρεσθαι pom existi inet: qitia nemo mihi persitaserit. STEPH. Hanc veram esse lectionem, non καθαιρουμένης , apparet ex έκMκραν & έκMηρε , qua e trahent hir III, loq. Huns. De Delo vide Platonem Pnaed. p. 44. l. WASS. e. d. l. 7. 'Υπὲρ υμισυ Καρες έοὰνησαν dii intilianus VIII Instit. Omor. 4 e Tinicvili de lati leti t , ἐν ἐρῶμασι Κλρες ἐφάνησαν. Sati, cerrum est, eum launc locum ante oculos liabuisse: neque enim uiniam alibi haec citio, Xἁρετ έράνησαν, in Tnucydule lebuntur. Hariungus a clar. Bur anno a d Quintilianum indicatus in Decur. prini. I
cor. Meinorabit. pag. 63I, Tona. II Lainpad. oh. scri-hit, se luctoris iudicio relinquere, utrii lemo sit potior. Mihi non dulsitanduna videriir, quin praeserenda sit lemo Oinniuin exemplarium Thucydusiis. Τν ἐρύμασι hic nulluin senim habet. ead. l. '. Tυντεθαμμενη ) Magis placet ξυντοαμμένη. Estque obserarandum, dici γνωσθεντες τη σκευῆ ξυντEθ--μέ , pro eo, PMd usitanus dicitiar, γνωσθέντες ἐκ της
ξυντεθαμμενης σκευῆς. At vero γνωσθέντες ξυντεθαμμενοι naulto etiam inusitatius esset pro 'γ νωσθὲντες ἐκ τοὐ ξkι ταφῆναι , vel ἐκ τοὐ ξυντεθα-ἐιοι εἶναἰ. STEPH. eis. l. Io. Καταστάντος δε τού Μίνω De inaritinro imperio Minois vise Schesserum de init. naviali l. a. c. I,
ταῖς πόλεσιν, id est , τας πολιις τεχεσιν ἐκύκλουν, Sic Q.
412쪽
d. l. 7. 'Ἀγαμέμνων - προύχων. Hermogenes. AM.
Od. l. 8. Tυνδαρεω δρκοπὶ Helenae talia excellens sorina erat, tit accensi ea pli irimi coniugem sibi postularent. Itaque Tyndariis cuin inelueret, ne in se insin gerent illi, quibus Helenam denegaret, consilio Uyssis usus omnes iurainento obstringit, se iniuriam . si viis cuperet inferre ei, qtiem eligeret generiam, iuntas viribtis propulsums. Halic historiam tradunt Plutarchus in Theseo; Apollinio-riis lib. 3; pati sanias in Laconicis, & Scholiastes Sophi
cliis ad verba Teucri in Aiace MagistoPhoro. ΗUDs. Locus Sophoclis est Alac. p. 63 ecl. Stepn. Annotavit eum Paliner. in Exercitat. ud Thucyd. p. 43. d. t. ra. Πλήθει χρηματων ) miter Plutarchiis in Die.
o. Pelops, inquit, non me niamin m.1 s vi, g nn luperoram, plurimum inter alios Peloponnesios polluit reges, plod multas
Od. l. 14. ' ηλύτην Videri ciuipiam possit deesse καίπερ ante έπηλλην, ut legariir, καIπερ ἐπηλύτην ἔντα δμως σχ εῖν. Sed ita & ali hi invenies aphul hiinc scriptore I Φως, non praecedente καietrat, Vel καiτοι. STEPH. Viae ' ωe σχεῖν) Qitomodo dici potest cognomen regionis obtinuisie, cum de nomine eius regio appellata sit Peloponnesus Consentanevin certe rationi finiue videriit , ut in. ωκέναι potius, Pia in 'in diceret. Ego igitur perinde esse pino, ac si dixisset, Obtinti F honorem hune, ut myo eo o*n ab eo acciperet; Vel, Potesatem acopo reponem de Ao nomine Peloponnesimi vocanes. IDEM.
ἀντὶ ευτυληθηναι, η συναχθῆrαι. Uid. Ευρυσθέως - παραλαβειν D. Halic. pag. I 36. in Fibus in*ait σκολια, και πολύπλοκος , καὶ δυσεξέλικτος η τῶν ἐνθυμημάτων κατασκευη γίνεται. WASS. Od. l. I 4. Tὴν στρατιαν Cirin verbo ποιήσασθαι non
413쪽
in reserra oportet, cogi uir scriptilinam ninraim retinere. STEPH.
Od. l. I Πλείσταις De lectione, quae est in contex-rii, dimitari non potest, mina latas nota sit ellipse, praepositionis συν ciuiri nitiusmodi Dativis: at πλεῖστος , quodniargini adstri pruna est, ab hoc loco plane alieniana nidi-co. IDEM. In Canter. adscripta erat interpremtio , clictum hoc esse, laeua ac nainium isthul, πλεiστος τῆ δυναμει. Pan i6 l. 6. Hnσαν In lectione in armini adscripta recuuntat vocula ων. STEPH. Versiis Holnera est Il. R. io8. Od. l. 9. Mυκῆναι Huc respexit Scitoliastes Hermogenis p. 62. IVAM. Pag. 37. l. s. Πόλεως) Ne hunc quidern Iochim atticu lo carere poste existimo: articulo Tiες , inquam, ante genitivum πολεως. Qir autem id escam, vel ips. interpretatio Latina satis ostendet. STEPH. Od. l. 6. Πολυτελέσι Exscripsit Aliol. Sin in nrο τελές. WASS. Od. I. 8. ἈθηναMν Ira Mis. semper, nunquam Ἀθμναιων , in nurni Ueter IDEΜ. Εt Inscriptiones. vid. Span- Iimi. de Praestant. & Usu Numisin. Dissereat. II, p. 89,92. Salinas. ad Inscript. Herod. AN. p. 68 s l. Montibu-Con. Palaeogr. Graec. P. I 27 & sma. Pag. I 8. l. 3. Κοσμῆσαι Cod. Gr. κοσμήσειν ad suppletulum licitiam. Inale. WASS. Od. I. q. Xιλιων καὶ διακοσέων Scholiust. hic ex Ho-
Od. l. 8. Αὐτερέται Sectandum vulgatas Pollucis editiones legendum esset ὰνυμται. non sine manifesto errore. Narn αοερέτης dicitur. Quasi qui sit αεὐτὸς ἱαυτώ ἐρε-τ1N. M tisaeus aliten non ille antisius poeta, ut Vulgo
Creditiar, sed alius multis sectilis posterior in suo poe-
414쪽
Od. l. I 4. Πλοῖα κατάφρακτα Vide Bayfiunt & Sches- fertim de Re navali, & Vos suini de triremium & liani Dicariina con Ictione. HUDS. Pag. I9. I. I. Tὸ μέσονὶ Ηunc locum ob oculos habuit statia . p. 26o a. WASS. & p. 3 29. ead. l. 4. Aiτιον Hermogenes cap. 13 περὶ μεθόδου δεινότητο α ιον ην οὐχ η ὀλιγανθρωπia , οσον ὴ ἀχρηματία. Non est infremaens in inlisus concisum gentis loquendi.
supr. cap. 9: των τότε δυνάμει προυχων , καὶ οὐ του τον τοῖς Τυνδάρεω ζρκοις - & cap. I 38: γίγνεται παρ' αυτω μέγας, καὶ ο σος οὐδείς πω Ἐλλήνων. Nec desunt exempla alioriana scriptori in . Eodem n octo iniπερ, vel καιτοι ante Wως saepe deesse observat Steptimus, cap. 9. Sed omnes ML & edd. truenmr Uulgutum . .
ue enim έπειδη δὲ pro έπει δη δη accipiendum puto, sed Plini valde mirum , videri possit) pro iπειτα δέ. duodquamvis in frac significatione acceptam, huic loco optinie Conveniat, minquam tamen ausita fuissem annotare, nisi alii eiusdem staptom hunc illius pariiculae usum de quo altiqui levis tantum milii erat primo suspicio ) comprotasi sent, vii tamen loci nunc mitii in promtii hon siint: sed unti in aut duos ex illis in hoc ipso esse libro recor lor. Foditasse quidem vixerit aliquis, ἀφικόμενοι potius pro ἀφίκοντο esse accipiendum, quam έπειδη pro επειτα : cui & ego non' aegre assentirer . si in aliis omnibus , quos observavi, Iocis itidem participitini secillereriir. Sic alitem δῆλον & alibi userpat, seqDente γάρ. Asicisti etiam τεκμήριον δε vel
suo proberiar, quod dictum est. STEPH. Nos, tio tulimuin
415쪽
i I. s. Ngρει τω) Non τν, sed τω abinae acceritu,sci insisse Mholcilieni credibile est, aut potius cretam luna est cuni dicat νεγκλινουσι, & exponat UL N Ie ramen lectionem hanc assere, tanquani si 'e sibi sed ut irae estis quibustam placeat. Verii in illis, clui tritic t suendi generi assueti fuerint , lectio nostra magis place- sit. MEpH. Schosiasten scripsisse ἀλλὰ μερει τω , aperium eae Et si e Basil. Post eam aliae μέρει τω, contra lententiam Uνο σπότατα) Magis convenia e credulerim ὀνομαστότερα, ut te se Valla vicietur. STEPH. I. L 11. Mετωκιζετο Rectius μετωκησο, ui με-GY
416쪽
ms, δράκων επὶ νωτα δαφοινος. Vi l. Terga dabo. Terent. cerines. Glossae iuria nudae vis, & vix Miam reddunt.
Qui plura clipis de voce μόλις, adeas Schol. Nicandri p. I ; dichol. Soplic clis p. 226 ed. Steph. Is 68; Schol. Theocriti ad Idyl. ιέ. 4; Schol. Aeschyli Stepla. pag. 8, & 3oa. De μόγις Schol. Oppiani ad α, s so. Verruim Grammaticis
quani initio hui in prooemi id est, non prociit ab ei principio) dixit de Graecia, oυ παλαι βεβαI- οὶκουμένη.
1 iungit, ἀλλὰ μεταναστασεις τε Οὐ- απρότερα. STEPH.
ead. l. 9. καὶ ωνας) Eain Asiae partem , Prae Ionia appellariir, coloniam Atheniensium faciain esse, docent etiam Herodoriri, aliique, quos assere Meuisius de Fore. Ath. c. 6. HUD S. Pag. 22. l. 4. Tπὶ ρητοῖς γέρα Hoc exponunt Steph. ad Schol. Spantiem. ad Iulian. Orat. I, p. ret 8 , & Bos Observ. oiti c. c. 3 ; tibi in Schol. Aristoph. ad Achat n. v. 6i pro επὶ ρητοῖς λαβὼν πέρασι , recte emendat γέρασι. sed hoc praeceperat Kuster. ad Suid. in θοι σιλεύς ' q-qtiain nonnulli de tac en eiulatione duistans, quae, mea
G. . l. 7. Mεταχειρίσαι Suidas in h. v. Schol. scriniacon pilavit. 'UASs. H. Steph. reprehendit Scholiastae interpretationem huitis verbi. Sed Sali f. de Mod. Usire. P. 327 putat μεταχειρίζειν etiam habere significationem in tu liusi. Et observat. ad Ius Attic. & Roin p. 692 scri-hit, a mea solis vi impieremitatis usos fuisse Graeciae po-Pul OS , eamque Nitionein mitrasse Corintlitos institiuis tibtenai latis pro citi in literemitatis, in hic Schol. ibid. Καὶ τριηρεις Vide Scaligeri Arini advectiones ad Eusebii Clirota. p. 6 I. HUDS. d. l. 9. Ἀμεινοκλῆς Ita Mss. & Themistius orati XXVI. Amenoclein vocat Plin. N. H. VII, F6. ConserHeroclol. I. I 63. WAss. Plinius auctore, ut ait, Thucy- fide scribit, Aini noctem prinitim triremem instinesse. Veriun Thucydkles a Corinthiis quidein triremes prinatim inventas esse dicit, sed Antinoctem earum inventorem non
417쪽
e . t. 9. Ἀμφότεροι Ἀμφότερα pro κατ' ἀμφότερα apud Thucydi d. accipienduin esse docet Suidra in voce. Verumlitrum ό ριφότεροι pro αμφοτέρωθεν lanii possit, ut censet Ae. Pori. 4 pronuntiare non ausim. ΗUDS. 'Aμφότερα au dum ML noc est , utrinque, eleganter, hine , aliau. Il. IV,
Πολεις τέ μιν ηρησαντο Ιππηες φορεειν, βασι ι δε κεῖ-ται α γαλμα ,
d. l. 3. Φωκαεῖς De lectione Marg. Φωκαιεις vid. laa
418쪽
eam in Annot. Stepliani ad Scholiast. Φωκαῖ hic habent omnes alii scripti re editi. Nec tramen minus remini est
. Spaniaem. Dissere. IV de Praestant. & osti Numisin. Suit. & ad .Calliniach. in Ad l. p. 7ss, ubi eosdem Asiatia Cos ab Herodoto alii inae vereri hiis etiam Φωκεῖe dictos scribit. De eo si itulla conti oversia est, R Φωκευς aeque recte fit Latinum Phoenrsis, ac pleraque alia gentilia Graeca in aυς apti l tatinos in esses exeunti Hoc tamen negant Viri magni, Scalig. ad Euse h. c. thron. p. 8I ; Salinas. ad Solin. p. 66; allici ue ad Iustin. XXXVII, I, &XLIV, 3. Vellem illustris spanhemitis indi fiat loca verer ni, ubi Asiatici Φωκεῖe dicantiir. Nam in Heri Hoto compitim is locis est Φωκαιέες. vid. lib. I, c. I sa, I 63 & seqq. In E stathio autein ad Dionys perleg. v. 7o Variae scriptura.de suo ibi Hiliis. & lite Steph. ad Sorol. ιAd. Καρχηδονiους ενί-n Hac de re Herodot. lib. r. HUDS. c. i66, & Iustin. XLIII, s. d. t. 8. Πλοιοις μακροῖς Sὼnias. Observ. ad Itis Atti c. & Rom. p. 723 legit μικροῖς. Aliter exponis Schesser. II de Re naves. 2, p. 81. ex cuius senaenta locire non in-
d. l. G. Mὴ διαρκuin Partictilam μ ε habet editio Florentina, sicut & veteres Codices: in alus amem eiure. non exstat. Valla quidem certe agnoscit & ipse hanc negationem in sua interpretarione; miippe qui ira vereat: Et si PraeriPue, oci regionem non omnia suppeditantem habebant. Ubi fortasse redii iis dixisset, Non omnia ad victum me aria s pectantem. Est enim liue ali ii generalior, quam parsit, Vox omnia: nisi quis διαρκῆ na alit ita brevius & eius inunio propius exponere, susticiantem victili, vel, ad iactum. AIu, tu loqititur Livius, IVeientem alimnias. Est alitem
419쪽
meae editionis, leo itur. his verbis: Καὶ υπεκρένατα αυτοῖς καὶ συνάχθεσθαι, ως δι απορίαν ληστεύουσί τε και πολεμοῖσι καὶ παρεσπονδηκόσι. To γὰρ λυπρόγεων. ἐφη , καὶ πενιχρὸν -ἀς εις ταὐτα ἀναγκάζει. δωσω V ἐγὼ πενο- μώοις φίλοις γην ἀγαθἡν, και ἐν ἁφθόνεις συνοικιω. Sunt tarnen, les particillam non a Merulain sed potius oσαι prooσοι repondiutum censeant: in dicat Tirii cyclides, illos, e tam navatis Uream diabant, Vel, ad rem navalem annnum adi
ceram, rara polsinimm msilas solitos eo siligere. puae haberenι χώραν διαρκῆ, id est, agrum uberem , vel friacon. Qui sensus rationi est & ipse comentaneus: sed praeterquam . ruod nullitis exemplaris auctoritate nititur haec lectio, nota
imito, cluin laic scriptor, agriim uberem significare volens, alio usurus fuerit vocabulo, & χώραν εὐγεων. alitεύφορον potius Giuriis in laac figlaificatione , quaIn διαρ κῆ. STEPH. Od. l. I . oσοι καὶ ἐγένοντο Cum videri possint πλεονάζειν laaec vecta. υσοι καὶ ἐγένοντο, satis eni in erat cli re, πάντες δὲ ησαν προς τους ομόρους τους σφ. ἐκάστοις inulto eme itistius pleonasmiin seu perissologiam esse diaceremus in lectione marrani adscripta, si qui lem haec , νσαν και ἐγ ένοντο, tanauam per synonymiani posita, semri eodem censerennis: seu non dusito, quin potius ira i terpungendus sit hic lociis, πάντες δὲ ἶσοι ησαν, καὶ ἐγένοντο προς ομόρους τους σφ. εκάστοις. Veriina quid hic pariticula καὶ agere illicetur eain cerae abesse satius thierit. quamvis enim millis otiosam in locis esse videatntis quod παρ ἐλκειν vocant non tamen in liuius inocti. Illa aiuem ex puncta legeretur, πάντες δὲ ρ σοι ἔσαν, έγ ένοντο πρω-. τους σφ. ὲκάστοις. cum tamen ilici itidem possit, satis suisse ira loeliu , πάντες δε έγένοντο προς ομ. &c. Α Ie , ut verum fatear, alteram lectionem potius Thucydideam esse Gessiderim. Cetermin horiun verti riana, πρὸς Φόρους τους σφ. εκάστοις, itidemque istorum, pag. 27, ει μη ειυπρος περιώκους τους αυτων ἐκάστοις, Ineminisse te opori hit, ubi tibi istud loquendi genus occurrit, κατὰ τὸ ω ρον , de bellis xidelicet, quae cerata de causis inter obcομόρους esse consueverunt. IDEM.
420쪽
d. l. 9. Κωλωατα μη αυξηθῆναι, καὶ Scholiastes eam semitriir interpunctionem, qhiana habes hic, πραγμάτων intolligens των ΙΤερσικων : at Valla non distinguit post ωσι, utpote ad Ionum res id reserens, qtiod Schol ad res Perserit in resere. Ego, quainvis Scholiastem secvius sim, Vallae ramen interpunctionem multo magis niihi placere,& naelius cum praecedentibus vuleri cohaerere fiteor. Per itule ac si ita clixisset Thucydides, έποiγνετο δὲ καὶ --λοις μὲν ἄλλοθι κωλύματα του μὴ αυξηθnναι, ουχ ὴκιστάδε τοῖς ωσιν. οἶς ηδη ἐπὶ μέγα αὐξηθεῖσι Κῆρος επεστρὐτευσε. Vel. οις μεγάλην nIn Mξnσιν εiληφότων των πραγμάτων. Sic autem luc accipit πρἁγματα ΤMicyclides, ut cum dicit, inι ἐν ταῖς ναυσὶ, των Ἀληνων τα πράγματαε γένετο. Possit tamen etiam sera ara hypoclias ole post 'Iωσι , se a i hic sensiis: in dicamus, 'Iωσι Κυρος επεστρά
τευσε , προχωρησαντων αὐτοῖς ἐπὶ μέγα &c. Alioqui
expuncta inde hypostignie dicendum erit, ωσι προχωρησάντων των πραγμάτων, κυρος αυτάς ἐπεστράτευσε. Sed operae pretium est consulerare, quam variis in His depravatus fuerit in viil . editt. luc locus, ut qui in eas incidet, non decipiatiir. In M. & Florentina legitiir, κωλώματα τοὐ μη αυξηθηναι, καὶ Iωσι. προχωρησάντων έπὶ μέγα των πραγμάτων Κύρος &c. posita videlicet stignie post Πωσι. In Germanica vero haberiar, κωλύματα του μη --ξηθηναι, και Ιωσι, προχωρησάντων ἐπὶ μέγα των πραγμάτων. Κύρα &c. collocata ante Kὐρος stigme. At in Parisiensi cluc clἔina hae clitae voces και lωσι traiectae sunt. ita enim in ea legitur, κωλύματα τού μn αυξη, ναι, προχωρη σάντων επὶ μέγα των πραγμάτων, και Ἱωσι Κυρος καὶ πΠερσ. &c. Annotatam praeterea invenio ex Protam vet. d. hanc lectionem. και Ἱωσι, προχωρησάντων ἐπὶ μέγα
των πραγμάτων. Κύρος γὰρ καὶ η Περσ. &c. Sed iuspecta mihi est eius hoc in loco fides. Ac de lus quidem satis. Quod autem attinet ad articulum τοὐ, .si in aliis editionidias post κωλύματα positrus est, eum partiin ex aliquot v teriana codicvn , parti in ex Scholiastae auctoritate praetemn istinita: qui deesse illum dicit . intelligens ni trilin osse subaudiendum. Quod mihi fit verisimile, quia& alibi Thucydides eandem dat verbalibus constriactionen , Pram &ipiis vertis. ut igitur diceret ἐκώλυσε μη αὐξnθηναι , ira