장음표시 사용
531쪽
genus ellipses in Thucydide. III, s , Τν μέντοι τω πολ
λήσατε, ni Inlr. πάσχειν. V, 8o, ου μέντοι εὐθύς γε ἀπεστη των Ἀθηναίων, ἀλλὰ διενοηθη numpe ἀποστηναι αυ- των) δτι καὶ τούς Ἀργείους εωρα , scilicet ἀποστάντας; ut Schol. VI, 76, Tῆ δε αυτη ἐδεα εκεiνα τε εσχον, και τάενθάδε νυν πεtρῶνται , nempe εχειν. observavit supra &alia Heni'. StephanuS. ead. l. I 4. 'Oπερ πάσχουσιν Εt laic bene Scholiastes, οἱανερωποι δηλονότι. Tertus personis verborum & Graeci &Latini saepe ita utuntur, ut non exprimant nomen, quod
ad endum errat. Vide Scaligeriura ad Catilli. Caran. II, Lamgiunt ad Cceron. I de ossic. 7, & Lael. XXI, & Periet nium ad Sanct. Minerv. IV, 4 in ellipsi V. hon,ino. Et sic saepe scriptores sacri N. T. Matth. V, II S Is, VII. I 6, IX, 17, & alibi: quae: non vuleo, cur quidani viri docti
ad Hebrais naum reserre voluerint.
Pag. 287. l. 3. Πατρόθεν τε επονομαζων Vide quae de hoc genere loquendi scripserunt mulitissimi interpretes Aeliani, Kulinius & Perigonius ad VI Var. Hist. 2.ead. l. II. 'Υπερ απὰντων παραπλήσια προφερόμενα sunt loci coni unes; quae simili modo ubi Pae decantantiir.
sius Halicarn. Tom. II, p. I 49. 1DEΜ. Dionysius magnopere laudat narrationem huius proelii. Od. l. s. Εὐθύδημος) Recte ita Hudsonus. Ita etiam Dionysius I. it. Et sic legendum, citi Al restituimus. antea ta-δημος. 'VAss. Onanes M1 . hic nabent Eύδημος. Aem. Portiis in scholiis Graecis naire fluctuat. Si hic idein est, inquit, quein supra cap. I 6 una cum Menandro ais Atheniensibiis in Siciliam missiim Εὐθύδημον vocat Thucydides, hic citi ie Εὐθύδημος legendum, vel iitroque loco Eύδημος scribendum est: nisi ciuis putet, hunc non eundem, luante memoratur, sed alium esse. Non inagna de causa tantopere aestuat. Luna, de Pio hic agit Tlaucydides, alium esse au illo, quem cap. I 6 inemorat, nemo sibi facile perstaserit. At is ibi in omnibus edd. & Mss. Uno excepto, cpii Ευθυμος habet, est Eὐθὐδημος, quem etiam cum Euryinedonte & Menandro priore piigna naVali, quana Thu-
532쪽
dides cap. 32 narrat, classi Atheniensnim praesuisse dicit Diodoriis Sic. Lib. XIII, pag. 337. Et Eυθυδ-- sine ulla varietate scripturae est in Thucydide V, 19 & 24. qtieni eundem esse, in non pro certo allicinari, ita neqtie negari potest. ead. l. 7. Π'ς τὴ ἰεὐγμα Ctat E inol. M. in voc. nέζευομένη σχεδia, inqtiit, οὐ το σχοινίον. Vide cap. 39.
Σεύγματα ποταμων alicubi vocat Dionys. Halicaria. WAss. Ζεύγμα του λιμενος BildaeuS vertit Duces pontis obseptas. Thucyclicles ita vocat opus Syracii sanoriam, quo latices magni portus clauserant τμἡ G πλαγιαις, και πλοίοις, καὶ ἀκάτοις. cap. 39 , instzu mutis naVali S, qtiein ζευγμα voeant Graeci, Aletiantis, Eunapius, & alii apiul Lipsi uin II
rad. i. 8. Καταλειφθέντα) Παραλειφθέντα etiam Dionysius Halic. & ές, non εὶς το εξω. XVASS. Post διεκπλουν quidam scripti & e siti libri atque etiam Dionys. Halic. non liabent distinctionein. Recte dici potest βιάζεοαι τον διέκπλουν, ut IV, 9, II βιάζεσθαι την ἀπο ἁσιν ibist. 36, την ἔφοδοM, supra hoc Lib. cap. 22, τον ἔσπλουν & inti a cap. 7O, τον εκπλουν. Sed propter copulana και nillil mutanduinarintror. Et illa, βουλομενοι βιάσασθαι εἰς το ἐξω possunt per se subsistere. Nec opus fisisset addi eiu τὸ ἐξω, si βι - σασθαι ctim διέκπλουν coniunoendum esset: nana in hoc illud continetiar, & qui τον διεκπλουν βιαζεται, κlem etiam siς το ἔξω βιάζεται. Et alioqui βιάζεGαι cum praepositio. ne eic obviuni est. Lucianus in Iudicio Vocat. in princ.ὰπὸ της καθ' αυτά τάξεως εἰς ἀλλοτρίαν βιάζεGαι. Adde, Piae Raphelius annotavit ad Luc. XVI, I 6.ead. l. Io. Προεξαγαγόμενοι Dionys. Halic. προεξαναγόμενοι ; Piod non temere reptusandum putem: nan ὐνάγεσθαι , & quae ex eo componuntiar, propria sunt in hac re verba. 'Υπσξαναγ εσθαι laabet Diucydices III, 74. g. 289. l. 7. Πις κλησεις) Dionysius & coici. Ar. C. κλείσεις. bene opinor. WASS. Eadem varietas scripturae in illic voce est II, 94. in ξύγκλεισις V, 7r, & fere ubi te in quibusdam teinporibus Verbi κλεἱω, dc quae ex eo con in
ead. l. 9. Oυ πρὸς τω ζεύγματι) Male Dionysius oυ μόνον πρὸς τ. ζ. ἡ ν. WASS. d. l. II. Tων πρότερον Plerique scripti των προτέρων. arata edita lectione recte stat Dionysuis. WAss. Thucydides
533쪽
IV, 3 8, Tων πρότερον αρχόντων του μεν πρώτου τεθνηκότος. II, I 8, Εἰρημενον ἐν ταῖς πρότερον ξυνθήκαις. Vici. ad VI, 9. eis. l. I 3. Ἐγίγνετο Sic etiam Dionysius. bene. 'V ASS. Vid. Πολλη δε - ἀλλήλους Thona. Magister in ψών. Ἀντιτέχνησις ex hoc loco habet Pollux VII, 7. Ἀντιτεχνων έθόνος Dionys. Halic. ΙΙΙ Antiquit. 72. De voce ἀγωνισμος Pollux IX , 42. WASS.
PV. 20 . l. 2. Tα απὸ του καταστρώματος Hoc Sc lias es & Porciis de ipsis ἐπιβαταις, qui in tabulatis erant, exponunt. StephaniIS vertit: operam dabant, ut ei a ea, quae e tabesaris gerenda erant, non tanor industria o sedulitas adluberetur. Nihil obstat, quo minus sic quoque a ipi possit. ead. l. 4. Πρωτος) Sic recte Dionys Hai. cum omnibus . fere Mss. 'VASS. Od. l. 7. Ai μεν εμβολαὶ Ἐκβολαὶ ciuidem habent plerique Imri & scalpti, cuna vetustis eda. & Dionysio. Sed εμβολαὶ praeserendiun esse ostendunt ea, quae in simili re
sicit Thucydides II, 76, & VII, 36.
Pag. 29 I. l. a. 'μβεβληκέναι) Dan. εμβεβηκεναι. Et Val-Ia & Acacius, tu transilirent. Bene Portus. Supra II, 9I,N Ἀττικη ναυς τοῦ διωκούση Λευκαδια εμβάλλει μέση. Et passiva sorima VII, 34, 'Aντ-ρωροι εμβαλλόμεναι, και αναρραγεῖσαι τὰς παρεξειρεσίας υπο των Κορινθiων νεων, a rem . At proris ictae.ead. l. II. Κατα την τέχνην) Dionysius Hasic. κατὰ τετην τεχνην. v τε statim sequitiir. XVAss. Paulo ante Cameramus e suo ML merito probat και βοη, prae eo, quod in aliis scriptis & editis est καὶ ακοή. d. l. I 3. Ἐπιβοωντες P επιβοωσι. Multa sunt huius- . modi in Thucydule. III, 36, Εδοξεν αὐτοῖς ου τους παρόντας μόνον ἀποκτεῖναι - επικαλοῖντες. VI, 24, Ερως ενέπεσε τοῖς ποῦσιν ομοἱως εκπλεύσαι - τοῖς Γ εν ηλικH. της τε απούσης πόθω ο ιεως καὶ θεωρίας - καὶ συελπιδες εντες
σωθἡσεσθαι. Add. quae dicta sunt ad VII, 42. Pag. 292. l. 6. Tην πολεμιωτατην γηνὶ Γην abest exemplaribus Dionysii Halicat n. sed immerito. Praeterea Ducithii liber in Dionys. & Sclaoliastes hic οὐ δι' ολυου πόνου. Sed nihil nautandum. 'VASS. d. l. 8. Oυς σαφως ἔσασι προθυμουμενους Ἀθηναίους παντὶ τρόπω διαφυγεῖν) In his Ἀθηναίους suspectum esse potest, ut ab interpretatione in margine scripta profectum. d. l. II. 'Iσορρόπου τῆς ναυμαχίας καθεστηκυιας Haec,
534쪽
& quae paulo post in fin. pag. 293 seq. dicit Diucydi
des, Pthitarchus in libro de Gloria Atheniens pag. 618 ed.
Steph. qtubusdain mutatis ita descripsit: Καὶ πὰλιν ο εν τοῖς
Σικελικοὶς εκ τῆς γ ῆς πεζος ἀμφοτήρων ἰσορρόπου της ναυμαχως καθεστηκυίας αλαστον αγῶνα και σύνταξιν της γνώμης ἔχων διὰ τὰς συντὰ ξεις, ως συνεχὲς της - λης καὶ τοῖς σώμασιν αυτοῖς, ὲσα τῆ δόξη περιδεως συμπνέων τη δια- θεσει καὶ τη διατυπώσει των γινομένων γραφικης ἐνεργεiας.
In eis. Friincos Latinae versionis Xylandri his in margine apposui sunt asserisci, depravatae scriptiirae nota. Et Xylandriam ea non intellexisse, ex illius inte retatione cognosci potest. Νec nitriina: nam quaedam eortina, in ptainis haec δια τας συντάξεις, ως συνεχὲς, Clinineriis tenebris obscti mora sitnt. Sed pro eo, quod ibi est σύνταξιν της γνωμης, coepi dubitare, an potius legendum M σύντασιν της
γνώμης: cuius suspicionis mihi audior filii Scholiastes, qui etiani in ipso Thucydide ξύντασιν, non ξύστασιν videtur Ie isse. Et lioc fortassis non deteritis est eo, qtiod edinir. Nam σύντασιν της γνώμης recte dici posse pro intento flu-- & contentione antnsi, satis ostendunt significationes voca-
τεταμένως. In Plutarclao qui leni σύντασις non miniis iacile degenerare potitit in σύνταξις, qtiam in Aristophane Pitit. U. 32s συντεταμένως in συντεταγμένω , quod recte apud Stildain h. v. einendat Ktisteriis, sed per testinationen oblitiis nominare auctorem emendationis Benileium ad Callimachi fi agni. 233. nam deinde in Νotis ad Aristophanem ei, quod debebat, reddidit. Porro , pro ξυναπονεύοντες, quod Onanes libri Thucydidis habent, suspicari suis possit Plutarchum legisse ξυμπνέοντες : quae varietas scripturae & ipsa meretiir considerari. Sed sententiam veri ortim Thucydidis hanc esse puto, eos, qui e terra proeliuin spectabant, gestu ipso & inorii corpor m etfinxisse, ea, quae accidere videbant pugnantibus. qui modo victores erant, modo fugiebant, inodo peribant.
PV. 293. 3. Και τὸ γ Plura exempla articuli pro pronoinine positi e Tliucydide & aliis habet Stephantis in Append. ad Scripta al. de Dialect. AN. pag. I 83. ead. l. II. Tην γνώμην ἐδουλουντο Vid. Da. IV. c. 34. PV. 294. l. 3. D τῆ αυτω) Αἰτω oinittit etiam Dionysiiis Hai. forte superfluit. 'VASS. d. l. 4. Ἐως ἀγχώμαλα ἐναυμάχουν) 'Aγχώμαλα ver-
535쪽
αγχωμάλως δ' ἐπιπολυ ναυμαχουντες. ead. l. 9. Ἀντισχοὐσης ) Adest Diodor. pag. 34o a. Tωνδε παρα τὴν πόλιν κινδυνευοντων 'Aθηναλν εκβιασθέντων , καὶ προς φυγην ορμησὰντων &c. tantii in ad victoriani momentiun carisiinroriam conspectus. WAss. d. l. I a. Tότε δii ό μεν ν. στ. Ita Dionysius Halicarn. qiiod reposuimus pira τότε δέ. WASS. d. l. I 3. χιτω μὴ μετέωροι εἁλωσαν Dis orciis Sic. XIII, pag. 34o , laaec παραφρὰ ων : Tων δὲ 'Aθηναων , inquit, O σοι μη μετέωροι διεφθὰρησαν, επεὶ προς τα βράχiν προσηνέχθησαν , εκπηδῶντες ρκ των νεων ἁπολομένων, ε Ἀτο πεζον στρατόπεδον ἐφευγον. εις. 293. l. 2. Δυσανασχετοὐντες) Connitit ex hoc loco in Onomasticon suum Pollux III. I 3 o. ead. l. 4. 'Aλλοι Ιε ιι πλεῖστοι) Dionysius Halic. etiam αλλοι δὲ και οἱ πλεῖστοι. non male. 'VASS.ead. l. s. Παραυτiκα) sIαρ αὐτiκα solus Cass. & infra cap. 8s. At coniungunt Glossae, Xenoplaon a 3, 49, &asini. Hippocrates s IV. 78, Mss. in a Corinth. IV, IT, Hesychius. De hac itaque scribetuli ratione ampliandum
Od. l. 6. ουδὲ μιας Hoc recepi e Dionysio Halicarn.
Vid. Παραπλήσια τε επεπόνθεσαν καὶ εδρασαν αὐτοὶ ΕΟ- dein triolo particula καὶ pos παραπλἡσιος initur Tluicydides V, IIa, Uς ἔδοξεν αὐτοῖς παραπλήσια, και ἀντελεγον, ἀπεκρίναντο τάδε. Post inoiως VII, 28, Ai μεν γωρδαπὰναι Ουχ ομοίως και πριν, ἁλλα πολλω μείἰους καθέστωσαν. Et post 'Iσα III, i 4, σα και ἱκέται εσμεν. tibi Scholiastes annotat, ομοιοι καὶ ὶ σοι ἱκέταις, ἄσπερ ἱκεται. Plura habet Budaeus Commentar. Ling. Gr. pag. 9 9. ead. l. I 3. Πολλων νεωνὶ Ι)e classe Attica perierant naves LX, de Syracusana VIII: & decein ad navigandum inutiles factae. vid. Diodori p. 34o b. WASS. Vid. 'Aνθρώπων) Dionysius Halic. ἀνδρων. Sallustius sere, multi monalo. UASS.PU. 296. l. ia. οἱ ναυται VAE Diodor. p. 34o b. IDEM. .
536쪽
Pag. 297. l. S. Ἐφηγεῖται) Νon credo, quemqiram facile ostensuriam, έ γεῖσθαι aptist alios prosatos scriptores ea significatione , qtiana liic locus postulat, inveniri..tiaque non sine ratione hiam scriptitra Hispecta fuit Mepliano in Τhec nec quiHPiam catis ae est, Cur ςσηγεῖται, in Guo fere omnes Misti consentiunt, praeterri non debeat. Quid in foro su έφηγε σθαι & εφήγησις, docent Pollux VIII, 4r& so, & Suillas. Sed ea significatio huc non pertinet. d. l. IO. Tα, στενοπορα των χωρέων) Figurata locutio, qua Graieci delectati sunt, auliae etiam ad emim exemplum Latini. Iurares, Tinicvdi deum hoc vertisse Virgilium in illis angusta viarum. HUDS. Pag. 2 . l. I. Oυ ρώ-ς Hesychitis e Thucydide laudans ου ραδέως exponit κακως. Synesitis Epist. LVII, Οὐγἁρ ράδιος εἰμι χαυνωθΚναι. WASs. Sopingius suspicatair, Hesychnini anae ocillos halniisse verba Tluicydidis II, 16,
spexiste ad ea, quiae de Aristogitone leguntur VI, 38, Καὰυστερον ληφθεὶς ου ραδέως διετεθη. Vide ibi Scholiasten. ead. LII. Προσπελασαντες) MK. προσελοῦσαντες. de eqtliatam non male. WASS. Προσπελάσαντες feret posset, si non dissentirent libri scripti. De equitibus TMicydides IV, 72, Πρὸς αυτὴν την ΝIσαιαν προσελάπαντες οἱ 'Aθηναῖοι. VI, 6s, ' οἱ ἱππῆς οἱ Συρακουσiων πρωτοι προσελάσαντες ες τὴν Κατάνην. Et sic omnes alii. . d. l. 13. 'Hσαν γὰρ τινgς τω Nικέα διἄγγελοι Laudat Ammonuis in ἄγγελοι. Ἐξάγγελος, inquit, o τα ενδοθεν τοῖς εξω διαγγέλλων, Θν Θουκυδiδης διἁγγελον λέγει. Pag. 299. L 8. Eυσκευάσαιντο O. rectius ξυσκευἁσωνται. IVASS.ead. l. 9. Uτιχρησιμώταταὶ Ἐτι χρησιμωτατα C. R. . Cass. probe. WASS. Od. l. Iet. Προεξελθόντες) Ita sane legendum, quod restitistinis. antea male προσεξελθόντες. 'VASS. Pq. 3 . l. 4. Tὰς ἄλλας Quinquaginta triremes. Diodorus Sic. p. 34o d. XVASS.ead. l. 8. Παρασκευὰσασθαι) Quinque Mss. παρεσκευάσθαι , quod nielius esse arbitror. De pleonasmo copulae καὶ, Piem in his, και η ἁνὰστασις , statuit Scitoliastes, agit Stephtanus ad Corinthum Artic. XLV, pag. 33. ead. l. II. Γνώμη γ Per aures etiam affici, pulchre Herodotus VII, 39: Eo νυν τόδ' έξεπίστασο, ως εν τοῖσι ωσὶ των
537쪽
ανὁρώπων οικέει ο θυμός. ος χρηστοι μεν ακούσας, τερψιος έμ-
λια , qtu naale τρεπόμενοι. WASS. Τραπόμενοι recte retinet
Thomas Mapister. Ex laoc Ioco Thucydidis amamentiundeclamandi sibi sumsisse Hei vilem Atticiun, narrat Philo stratris II de Vit. Sophistar. U.
ead. l. 8. Των τε - έκκρεμαννύμενοι Habet Smulas in eκκρεμανν. & exponit απηρτημένοι. Nec variant Mss. 'Eκκρεμαννύμενοι των πηδαλων dicit Lucianus in Toxari pag. 36. Apius Theophrastum Id Histor. Plant. 9, κατακρεμὰννυταt. VASS.ead. I. 9. Εὶ τω δὲ προλείποι ἡ ρώμη - 'ΟΥΚ 'ANEΥ ΑΙ-TΩΝ ἐπιθειασμων καὶ οἰμωγῆς ἀπολειπόμενοι) Inte p. non e multis, i. e. sine halici paucis; quoad sententiam recte , nec variant MsI. οὐκ αν. ὀλέγ. idem est atque οὐκ ανευ ολ-
λων γε, non sine paucis fiat , vel, puto, si per libros
liceret, μη, ἀνευ οὐκ ολέγων - απολειπόμενοι. Noster I, 34r Το δε οὐ βέβαιον ΜΗ 'ΟΥ προαναλώσειν : aut , οὐκέτι, ανευ οὐκ ολέγων. Sed nilail tentare αμεινον, quia mei Osi quadam iui vident r. Traiemonem tamen negativae particulae
perfrequentem esse deprelaendinuas. vide iii pra ad III , 9s. ster VI l, 44, κραυγη οὐκ ολυη χρώμενοι. Livius de Polybio: haudquaquam sperarentu auctor, hoc est, idoneus , probatus. Carpere haec solent, quasi maligne laticlasset, qui miniis capiunt. At non ita est. Dabo ipsum testem IV, I O : Iovem prope i zm, M vota frant, Romulumsu iniurias , Madspernendos sus ni illi te . confer et uim X, I 3. 'VASS.ead. l. Io. οὐκ ἀνευ ολiγων Hoc inte retes ita vertatunt, ac si in Graecis scriptiini esset οὐκ ανευ πολλων; quod& sententia vi letur postulare. Nec intelligo, chir Tlaucydides pro eo maluerit dicere οὐκ ανευ ολίγων. Habet haec etiam Suidas in άπιθοῦιασμοὶ una cum interpretatione Scito
licarn. XI, 39 , Δεινὰ καὶ πέρα δεινων. Herodot. II, 33 , εργα λόγου μἐζω παρέχεται. Noster II, 6o, πραγ- έλ
538쪽
φισιν) Stephani sententiam de hoc loco habet Hudsonus invar. Lest. Scholiastes putavit, e si stantivo praecedente
repetendum esse verbum ἰσομοιρεῖν. Neutriim satis capio. Nam non intellipo, quoni-lo articuluS το cti in seminino ἔχουσα ita conitingi possit. το ισομοιρεῖν, Vel καλούσθαι, εχουσά τινα κούφισιν. Νec scio, an το laic accipi possit pro διὰ το , quam significationem suppletnenta illa viventur rein uuirere. Si scriptuna esset εχον, i. e. erim habeat, quoinodo saepe alia participia neutra usin pantiar , Vel τω, facilius
ead. l. 2. Ἐπὸ οἴας λαμπρότητος) Merito. Pindariis: T. δὲ παρ δίκαν Γλυκύ, πικρότατα μένει τελευτά. WASS. Huc faciunt, quae annotavit Casaisoniis ad Theoptarasti Gia-ract. cap. 8, περὶ λογοποίίας : tibi docet, Graecis de maxima navitatione foretinae tisiciuain esse formulam, ἐξ οἰων
d. l. 8. Tπιφημίσμασιν Hesychius, fortassis ad hunc
locum respiciens, exponit οἰωνίσμασιν. Od. I. Io. 'χως-- έφαίνετο Suidas in όῖστα, tibi Omittit πάντα ταυτα. Vox ταύτα adest etiam Clar. WASS. Idem in aπικρεμαμένου, non adisito nomine Inuicydidis, haec ita laudat: οἱ δε υμ μεγέθους του πικρεμαμενου δει κινδύνου πάντα ὀὶ στα ελογέζοντο. Pag. 3o4. l. 4. Γεγωνίσκων Vide praeter Elymol. Μ. etiam Moeran. Ass. Suidas, & Eustathitis in Honrer . Il. Q p. 9Q9, γεγωνισκειν, το φθεγγεσθαι εξάκουστον. Aes chylo in Prometh. v. 628, γεγωνiσκειν est aperte 'Um: Tiδῆτα μέλλεις μη ου γεγωνiσκειν το παν ead. l. 6. Ἐκ δεινοτερων ii τοιωνδε) Stepilantis loco in Var. Lech. annotato putat abundare n, quia comparativus δεινότερος Per se genitivuin alciscit, nec dici potest δεινότερα ii τοιωνδε, sea δεινότερα τοιωνδε, vel n τοιάδε. d. I. 8. Παρα την ἁξίαν) Praeter digestate ne potitis praethr merum. επὶ πολυ de travore non recte intelligunt: verte, haud longe. ASS. Pag. 3OI. l. a. Θαρσε Simonides: 'Ελπὶς δε πάντας
539쪽
πεπλῆχθαι leon etiam Scholiastes, quod porto quoque s Culsi. ex eo apparet, qMκl ορωντας legi voluit, ob rationem constreictionis infinitae. Sed hoc nullius libri auctoritate nititur. Itaque melior videtur scripuli a Codd. in quibus est καταπεπληχθε : viain etiam aliquantrum confirmat sequens λοiζεσθε. καταπεπλῆχθε quonti O προπερισπω - μενως scribi possit, non intelligo: sed tainen καταπεπλῆχ- ραι inde onuin credo, cuin qui in suis exemplari,as καταπεπλῆχιε inveniebant, potiore i accentus, qua in ultimae literae rationem habentiam putarent. Νec erat, cur
Portus in interpretatione vocis ῖσοι a Valla abiret, qui adnumerum retulit. Et sic etiam Stephanus & Acacitis. Pq. a 6. l. l. Πῖτο καὶ πατριδα ) Suspicor δε, quod Iro και hic exilibet ed. Hudsoni, Viti itin esse operarum. Iic certe lociun habere non potest. ead. I. Io Tῶ ἐχυρω) Mss. & Vett. edd. οχυρω. Omnes perperain. Paulo ante Portus legit αντιλαβωμεθά
ibid. Προπεμπετε ) Acacitas, e cuius annotatione partem descripsit Hudsontis in Var. Lect. praeseri προπέμπετα , cui congruere dicit, quod paulo post ait Thucydules cap. So, Des erat illic Sicillos, pgos activerunt, obviam fgturos. Magis placet scriptiira libri Gr. προπεπεμπται. d. l. I s. Oι τε αλλοι τευξομενοι) Hanc sententiam ita expressit Xenoplaon IlI Ἀναβασ. pag. 3O : Καὶ οστις τε υμων τους οἰκείους ἐπιθυμεῖ ἐδεῖν ἡ μεμνῆσεω ἀνηρ δε αθονειναι. οὐ γαρ εστιν αλλως τούτου τυχεῖν.
540쪽
V. 3, αρξεις τῆς δε γῆς, ἄσπερ κρατεῖς, Ευν ἀνδράσιν κάλλιον ἡ ΚΕΝΗΣ κρατεῖν. Uς οὐδέν εστιν οὐτε πύργος, Οὐ-- τε ναυς, ῬPΗΜΟΣ 'AΝΔPΩΝ μὴ ξυνοικούντων ἔσω. Euripides Phrixo, Ai γαρ πόλεις εD' ανδρες, οὐκ ἘPHMlΑ. Νο- strii in etiam sequitur Dio LVI, pag. 37s. Camilli orat aphici Livium V, 34: Adeo nihil triret solum patriae ; sed in stiperficie tignisci te euritas nobis patriae pendet. IVASS. Add. Berneggerunt aa Iustin. II, I h. ead. l. o. Τούς δὲ σκευοφόρους Ex more in quadrato agmine. Vid. Xenophontena III Ἐναβασ. pag. 3o4, & aliquote seqq. qui ibid. pag. 3io osten si, quae sint incommoda πλαισiου lσοπλεύρου hoste semiente. Guf. l. I 4. 'Ες τὴ πρόσθεν) Male Codd. qui Wπροσθεν. Vide supra. WAss. Cap. 43 , ευθύς ἐχώρουν ἐς τὸ πρόσθεν. imi ii dena Coll. ἔμπροσθεν. Pq. 3o8. l. 4. Κατέβησαν - εδώδιμον Suidas in απεδον, sed τε omittit male. Pro Q όπεδον, quod est in Sciuusiaste, dat ἰσόπεδον. recte, ne ue aliter Hesychitis. Vide
Pollucem I, 186. Thoiri. Magister in kπεδος tamen, απεδος χώρα ομαλη, και οἷον ὁμοπεδές. Herodotum secivus est noster. Scholiasten sequitiar Etymolog. pag. Ias. Κατεθησαν - τι Thona. Magister. WAss. Acide eundem in Mὐλο- μαι , & in απεδος pro mόπεδες , Proci postrema ecl. habet, lege ὁμόπεδοe, ut in Colin. Pag. 3o9. l. 3. 'A G τῶν ιππέων Iloc quidem sine vitio ilici posse, sed tamen ex auctoritate plerortinaque ML potius υπh legendum arbitror. Thucydides IV, 64, καὶ
τούς αλλους δικαιῶ ταὐτό μοι ποιησαι ὐφ' υμῶν αυτῶν, καὶ μη υπὸ τῶν πολεμίων τούτο παθεῖν. VIII, I 3, AI Πελοπον
νησέων εκκαίδεκα νηες - κοπεῖσαι υπὸ τῶν Ἀττικῶν επτὰ καὶ εἴκοσι νεῶν. .
d. l. 8. Oυκ εω ολέγων ασπίδων) οὐκ sne dubio perperam omittit Cod. C. Νec recte απ' ολέγων habet Reg. Pro επ' ὀλέγων. Loquinir autem, ut puto, Thucydides de ordinibus sie βάθος instriistis: nam angiistiae loci non patiebantur aciem εἰς μῆκος instriti. Xenophon. II Hist. Gr. pag. 47et , Καὶ εγένοντο βάθος οὐκ ἔλαττον, ἡ ἐπὶ πεντήκοντα ασπέδων. Lliciantis Xcux. p. 83 , Ἐς βάθος δὲ έπὶ τεττάρων καὶ ε7κοσι τεταγμένους οπλlτας. ubi vid. Gronoviti .