장음표시 사용
501쪽
τεσσαρἄκοντα. nostri Codd. nihil naovent. 'VAss. Dicdoriis etiani in eo a Thucydide abit, ciuod Eurymedontem περὶ τὰς θερινὰς τροπὰς in Siciliam niduana dicit. Si non cor-riiptiis est locias, eum falli liquet etiam ex his, quae leguntur in extrema epistola Niciae: ο, τι δε μέλλετε, ἁματω ἡρι ευθὼς καὶ μη ες ἀναβολὰς πράττετε. λς. I9S. l. 23. Ἀποστελουντες ὁπλίτας εν τη Σικελία Congessit quaedam huius generis Stepirantis in Append. aa Scripta ul. de Dialect. Au. p. I 24. Quo etiam reserri potest Iioc Diucydidis IV, 14, Tαις δὲ λοιπαῖς εν τη γη καταπεφευγυίαις ἐνέβαλλον.Pq. I96. l. 3. Tnv εν τη Ναυπάκτω φυλακὴ, Male veristit interpres, adversιs specillatorias illas &c. debilisset enini ita reddere: aduersus litis, prae in statiora erant apud Naupa-amn. - Erant naves, qllae quoties in salo classis staret, tantiam vi iles ante eani erant in perperita stitione. teriam ut hae perperiit, ut ua dicam, praesulii causa in e dem seniper loco commorabant '; ita aliae, & ipsae ex fidimioribtis agilioribusinae praesulii causa infirmiores praesertim onerarias per mare prosequi solebant, quaS προπεμπους appellabat Appiantis. HUDS. Ε Sciressero II de Militi
Codd. εικότως δυστυχεῖν τε. WASS.ead. l. 8. Ἐνεθυμουντο Acacius vertit In memoriam remo in
hant. In Vallae interpretatione a Stephiano edita hoc nun Ie rur. I in soni interpretationem τού ενεθυμούντο, πο ἐν- Θύμιον εποιοῖντο, nonduin probare possvin: primum, quia eam nulli ita scriptoris testimonio conficinat; deinde, quia significatio plataseos ενθύμιον ποιεῖσθαι huic loco Vix con-Venit. nam eνθύμιον, auctore Ammonio, est προστρόπαιον i. e. αγος,μέασμα, piaculum; & ἐνθύμιον ποιεῖσθαι cscitntur, quoriun animis religio e re aliqim obiicitur. Verta
Tliucydidis, quae ante oculos habuit Hudsonus. siint in-s a cap. si Atheniensibiis desectu lunae territis: Καὶ οι
Ἀθηναῖοι οῖ τε πλείους επισχεῖν εκέλευον τους στρατηγούς, ένθύμιον ποιούμενοι, ominosim habentra, vel, ut Budaeus in mimentar. Ling. Gr. pag. 284, is religionem trahentes. Ite rodotiis II, i s Gicit ενθυμιστὸν ποιεῖσθαt. Auctor anony
502쪽
phanum ad liare Dionysii Halic. I, 38, 'να δε μηδεν εἰ πτοῖς ἀνθρωποις ἐνθύμιον, ως πατρίων ἡλογηκόσι θεων. Acacuinterpretatio satis feret potest; nec alia lignificatio verisi έν- θυμεῖσθαι hic cluaerenda est, qua in quae est in Thucvdi d. V, 32, Δηλίους δε κατήγαγον πάλιν ες Δῆλον, ενθυμούμενοι τὰς τε εν ταῖς μάχαις ξυμφοράς; Sc aliis locis, ubi εν- θυμεῖσθαι est reputare, considerare. ead. l. 9. Γένοιτο Ἐγεγόνει Mam. pino bene. nam εγεγόνεε Attici veteres cum Ioni is. IVASS. d. l. Io. Ταῖς τριάκοντα ναυσιν Cap. II viginti dicit: nam satis aperitura est, eandem esse classein, de illia & laic,& ita agit. Utriini rectius sit, non facile est divinare. Φυλακην Atheniensivin ad Naupactum, quam in fine limitis cap. memorat, viginti naviuin fuisse dicit Thucydides cap. I9. Sed e tota narratione collira Vuletur, alia in is ea suisse hanc classem, & φυλακην illam viginti navi trin, quasi perpetitam stationein Naupam ii iuste. Deinde initio veris se-
qtientis riirsus aliam classein triginta naviti in diice Ciaricle ab Atheniensibus inissana fuisse est insta cap. 2o, & apud Diodorum Siculiun Iab. Xul, pag. 33 I. g. I98. l. I 3. Προitaiτατα) Πρωίτατα legit Thomas Magiger, in Reg. & Cass. & elegantius dici pronuntiat πρω
diendos esse. Vide ad IlI, 98, & IV, 21. Sic VI, 34. Ἀεὶ
διὰ ψόβου εἰσὶ μέ ποτε 'Aθηναῖοι αυτοῖς ἐπὶ τὴν πόλιν ἔλθωσι. Et ibid. Ios , Αθηναῖοι Ἀργείοις τριάκοντα ναυσὶν εβοἡ-di1σαν, αλερ τὰς σπονδὰς ψανερώτατα πρὸς Λακεδαιμονιους
503쪽
d. l. 8. Ἐκ καταλόγου) Vide Aristotelem in fine Oeco- nona. tibi clanaeriirius pro καταλόγους contra Mss. κατα λόχους reponit incaute satis. Vide Leunclavium ad Xenophontem pag. 823. WASS. Od. l. II. Προσπλεύσας C. πλεύσας, at illini elegantius, & sic etiam auctor alibi. WASS. Pag. 2ΟΣ. l. IO. Eυνανεπειθε) O. ξυνεπεδε corrii pie. IDEM.Eυναναπεiθειν dixit TMicydules VI, 88. Neque tamen pro-hziti scriptores refugiunt συμπεβειν.
de Polyaenuna I, 42. -SS. Non aspernandalii censeo scriptiirain C l. Gr. Παρεσκεύαστο τ ῶ ναυτικον est, αi νηες επληρώθησαν ὐπο των Συρακουσίων. Utitur ita & alibi illo tempore lituus verin Thucydicles. IlI, Io7, Ἐπεὶ δε παρεσκεὐαστο αυτοῖς. Et IV, 67, Ἐπειδη παρεσκευαστο --φοτέροις. Ad ea , quae de discrimine inter νεώρια & νεωσομκους in Var. Lect. laabet Plini sonus, adcl. quae ad Pollucem IX, 28 annotavit Hemstectusnas. De νεωσοίκοις rii sus Hudson. insta ad cap. 26. mg. 2os. l. 6. Tην γνώμην προσεχόντων Tη γνώμη,
quod hic& I, 93 in quitique Μss. legitur, fortassis ornini
est e triale expresso ν, quod pro ι adscripto accipi potitit. Προσέχειν τον νοὐν & την γνώμην utrique dicunt scriptores Graeci, non τω νω, nec τη γνώμη. Thucydules II, II, V, 26, VII, is, & Onanes. Nec Plis Itiain probabit scripturam Oul. Reg. προσαγόντων : qui S paulo ante male επιβάντες. Ἐπικαταβάντες est etiam supra VI, 97. Pag. 2o6. l. I 3. Νησιδ Insulam intellige Ortygiam, Ibyci teinpore aggere continenti assiunctain, ponte vero Ciceronis aevo . vid. Strabonem I, I9, VI, 27o, Diodor. V, p. 2oo, Cc. Verrin. IV, 32, 3. Pag. 2 7. l. II. Ἀνελκυσμέναι Hoc sine dubio est vitium editionum e Steplaaniana in recentiores propagatum PrO ἀνειλκυσμεναι. Vid. Var. Lect.ead. l. I . Oυδ' οἱ - επιτηδεiων Thona. Magister pro Cooste
504쪽
ci vitio laborant. Pro διεπλοι Κhi ius ad Aelian. VII Vat Idist. 8 legit διέκπλοι.
Pag. 2 8. l. I 2. Ἐν τη Καυλωνιάτιδι In Brittius circa Cauloniana: ut ex eo liqtiet, quod paulo ante προς την ταλιαν επλευσαν, & mox D τε Λοκρούς μετα ταὐτα ηλθον, dicit. Nani tota illa pars Italiae πολύδενδρος erat, &, ut Thucydides VI. 9o ξυλα ἁφθονα habet,at. Erat etiam, si Stephano de Uri,il . fides liabenda est, Caulonia urbs Siciliae. Eam Cluverius Sicit. Ant. Lib. II, pag. 349 , a Sisculis Calloniana, a Stephano autein Καυλαννιαν dictam suspicatiir. Oraelius putat, Stephantina scribentem, εστι καὶ ἄλλη Καυλωνία Σικελίας, inore suo postremam hanc Italiae partem, in qua Caulonia erat, Siciliana nominare. Sed hoc intime prosatale est, chlim mox addat Steplianus, εστι καὶ ἄλλη Λοκρων : nam ita his eanclena urhem in eadena reis gione nominasset. Pinedo ad Stephantina sci ibit, Cauloniae in Sicilia etiam Scylacem mentionem facere in Sicilia, &Strabonem Lib. VI; quio nomine acerbe in euna invehittar,& tacitum, stupidum, & Geographiae ac linguae Gi cae imperitum vocat Bericelitis. De Scylace qtiulem plane fallithir Pinedo: nani is in descriptione Siciliae disertis verbis Cauloniam in continente Italia ponit, pag. Io ed. Gron.
Sed Strabo Lib. VI, pag. 261, de citilonia ita scribit, quasi etiam in Sicilia irebs hoc nomine fuerit. Εστι δ', inquit,vnμος nempe Caulonia Italiae) οἱ γὰρ ἔχοντες εν Σικελiαυπο των βαρβάρων εξέπεσον, και την εκεῖ Καυλων-ν εκτ σαν.
Si postrema haec verba Stra bonis non sunt intelligenda de Caulonia Siciliae, debuisset Bethelitis docere, quae illoriim sententia esset, ne & alii bardi ac stupidi in eundena errorem, quem Pinedo obiicit, inciderent. Nam & Casaubonum, in quem elogia illa minime conveniunt, existimasse, Cauloniam Siciliae a Guloniatis, qui patria pulsi in Siciliam venerant, conditain, ex iis intellis potest, quae ad haec verba Strabonis, ἐν Σικελια ὐπὸ των βαρβάρων ἐξέπε
Pag. 2O9. l. I 2. Ναὼν μυριοφόρον Vide Pollucem IV, I 6s. IVAss. Adde Casaubonum ad Strabon. III, pag. I Icd. Ainstet. Salinasium observat. ad Ius Atti c. & Rom. p.
505쪽
734, & interpretes Pollucis ad I, 82. Anonymus apud Suidam in πλατη itidein, ut Thucydules, memorat navem μυρ)οφόρον ποργοις τε καὶ περιφράγμασου παντοiοις instriI-
diana. Eυλινα παραφράγματα munitionis dicit Thucydides IV, II s. ead. I. I 4. ' νευον Vide Suidam h. v. qui pro Oνευος in Scholiaste. & isdem recti , legit ονος. Thomas Magister in ωνευον etiam ακὰτων habet, ut plerique Mis WASs. In Suita etiam alia quaedam melius leguntur, quam in Scho- Iiaste. 'πινευον Aelliis Dionysius apud Eustathium in Ho-aneri Il. λ, pag. 862, exponit εκiνουν και περιηγον. Et sic Stiidas & Tholmas. De voce ονος, unde 'ονεύειν, habet quain clam Is Vossius ad Canilluni pag. 326. Suculam Vertunt L xica. & hic Acacius. Sed ανακλῶν hic non est, Piod idem,S Portus putarunt, fungere, verum Dium attollendo convellere o educere. Suit,as & Scholiastes exponunt e fundo meulere. Sic Thucydides II, 76, & alii aptui Lipsium V Poliorceticor. 8, ανακλῆν machinain muro incussam csicunt
eos, qiii lataeis iniectis eam attollunt, & avertunt. Et in aliis generibus loquendi non frangendi, sed inflectendi & in altum tollendi si nificationem habet. At istaenetus I Epist.3 , Uς ανακλῆν ημας επὶ πολύ τον αυχενα πρὸς θέαν των κύκλω συναιωρουμένων βοτρύων. Lilcianus, de Gynanas. pag.
et 2 N δεξια ὐπερ τῆς κεφαλῆς ἀνακεκλασμένη. Pq. 2Io. I. 2. Eξεπριον Agnoscit Pollux VII, II 4. UASS. Pag. III. I. 9. Διαπολεμ 1σόμενον Medi una pri3 passivo, Ili sti pra cap. I 4 διαπολεμήσεται αυτοῖς ἁμαχεί. Hoc frequens est Tnucydidi in Vectis futtiri temporis. III, 2, στερήσεσθαι yrΟ στερηθήσεσθαι. III, IO9, πολιορκήσεται yro πολιορκηθησεται. IV, II s, προσάξεσθαι pro προσαχθήσε- σθαι; & almi sit epissime. Annotata sunt quaedam huius generis ad II, 87. Nec desunt exempla enallages casus participii, praecedente, vel sequente genitivo absoluto, utlaoc loco. Plutarchus Νuma pag. I 27, Uς ουδενος εστωτος των ανθρωπiνων, ἀλλ' οπως αν στρέρη καὶ ανελiττη τον βίον ὁμων ο ς , αγαπῆν καὶ δεχεσθαι προσῆκον. Thucydides V, ω, Νομίζοντες ἐν καλω σφiσι παρατυχὸν ξυμβαλεῖν , καὶ πανταχόθεν αυτων ἄποκεκλεισμενων καὶ υπο ἱππεων καὶ πεζων, οὐδἐν δε αντες αξιον της παρασκευῆς ἀπιέναι. Et
in hoc, quotl a Stephano alici ibi observat uin puto aptita Aristoteleni IV Histor. Anini. Uς οὐχ ομοIως φῶσει της
506쪽
P.S. 2I2. l. 4. Σχόντες - χωρίον Suidas in σχόντσς Εαι σχόντες &c. & explicat bκείλαντες, προσορμισθέντες. Κιμredie adclit Λακωνικῆς. Est enim & eiusdem nos ninis tu tri in Cypro. Has non semper distinguunt Scholiastae. Instita haec est & oppilatini in loco edito laxta Μaleam pira- montoritur . Pluraliter esserunt Herculotus, Polybius, Laertius, Aristides . Pausan. & Nonnus pag. ros9, Plutarchus Cleona. p. 8 I9, tibi pro σχολαῖς cum in. λέσχαις reponendum. Sed nec aliter Diodoriis, Aelian. de Aniniat. XVII, 6. Hesiod. Κυθήροιο ζαθέοισιν. Insula ipsa Κυθηραέα, & Πορευρουσσαι, tu Stepla. ex Aristotele, vel Πορφυρουσα, uti ad Dionysium Elissathius. Hanc lectionem sequi videtur Isidoriis Orig. XIV, 6. Cytherea, inviit, Po*hyris antea. At si Plinium iaqui rur, cythera legendiun, quomodo etiam Tacitus; ita certe unus e C sicibus Cantas. ΜΚ. sin vero Solinum, Cytherae. Quo Solini loco voces, id est Cresii, aliam sedem quam in Salinasiana obtinent, post nempe verberatur. Nec intercedo, vio minus deleant '. De situ op- puli adeas Plinium, & Pausan. III, 23. Huo spectat Epig.Posulsippi ineditum: 'A Κύπρον, ἁτε Κύθηρα, και α Μιλη-
507쪽
κρότω explicat τραχει . Hesych. ἀπόκροτον , σκληρόν. Glosiste, Hyrio. Hunc locum respicit emin Pollux I, 186, Xωρiα τρ - χεα, εὐλιῖα , ορεινὰ, ἀπόκροτα . Philo III de Vita Mosis λιθινην καὶ 'ANOΚPOTON ψυχην εχειν. & Xenoph.ASS. Schol. Cass. καταξηρω. plutarchus Educat. Liberor. pag. 3, απόκροτος καὶ τραχυτέρα του δέοντος γη .Pag. a. I S. I. 3. Περι Σοὐνιοι Cl. τότε περὶ Σούνιον. at praecessit πρότερον, & intra Co R. agnoscunt. ICASS.ead. l. s. Ἀντι του πόλις ειναι φρούριον κατεστη Ad haec Vesta in marg. Cod. Cass. adscripti erant versus TcagiciaIicti ius, ut puto: Κὰ γω σε θρηνω καὶ κατοικτειρω πόλις, Και γαρ πατρὶς πεφυκας τῆς λῆς φύτλης. ead. l. I 2. Tο γὰρ αὐτους Scholiastes putat ἀπὸ κοινώω repetendit m esse ἡπωτησεν αν τις, & inde pendere infinitivos se*ientes. Eum secutus Portus suppleverat pro onuEus recies: t t. Nec video, quom o aliter evolvi possits citctura molestae huius periodi. Pag. 2I 6. l. 2. Tὴν παρἁλογον ) 'Αρσενικῶς. Vule Scholiasten Luciani pag. 33 Pollucem & Thomam Magist. Pro
Cod. Cas . hic non annotata est varietas ita iptiarite. Od. l. 6. ΠεριοΘειν) Id est , περιέσεσθαι και ἀνθερειν. Suidas hunc Iochun hitulans. Laudat vero pranaum in περιοισειν, deinde in 4αι , loco plane alieno, ut ita annotat Kusterus Pag. 2I . l. 8. Eiπόντες ) Multa loca scriptorum veterum, in qinbus gἱπgis est it1bere, de lao hic monet Hiul- sonus in Var. Lect. e Stephano, congesseriint viri dom , si nuper phrasin Novi Testamenti ex aliis io iptoribus illustrariint, ad Mattia. IV, 3, & Marc. V, 43. duibus adcl. hoc Luciani in Asin. pag. IIo, Επειτα τράπεζὰν μοι παραθεῖναι εἶπε, & Theocrit. XXX, 4o, Iὸν δ' ἡλέησε Κύ- ωρμ. Fiπεν τε το ς 'Fρωσι Tα δεσμα οi 'πιλυσαι. Sed saepe prraecedit verbirin ahqti Ni iubenssi significationem habens. ut in Lucian. l. d. κελεύει, hic προοπάξαντες, & in Luca Actor. Apost. XXII, 24, εκελευσε. Ita etiani τb λέγειν Ω-
508쪽
i, ostendunt Peraetonius ad Aelian. XIV, 38, & Barnesius
ad Anacri Caran. XV.ead. l. Io. ' Απ' αυτων) Per eos, eorum opera. Schol. Sic& alibi Thucydules. Aphul Anacreontem Ouun. XLIII alia significatione, de cicada: Σb γὰρ εὶ cpiλος γεωργοῖς, Ἀπὸ
μηδενός τι βλάπτων. Tanam Fatar putat ibi abundare από. Fortassis est tinesis poδtica, pro αποβλἁπτων. ead. l. I 4. Mυκαλησσὶν urbs sic dicta, quod vacca Caminum Thelaas ducens, mugituin ediderit. Steph. Καλούσι, inquit Strabo p. 4o4 , Βοιωτικως Μυκαληττόν. Condita ergo Circa An. 2s9o. Homeriis Gρύχορον vocat. vid. Schol. ad Il. R, 498, & Εustath. p. 2o2 eδ. Bas. V. Herodot. I, I 48, nostriim Vero pag. 22o, & Holsten. ad Steplaan. IVASS. P . 2I8. l. 3. Καὶ ἀπροσδοκήτοις μη αν ποτε) Particula μὴ ex supervacuo adiuriar, ut multis aliis. in quitriis linplicita, vel expressa ne ario est. II, 49, Ἀπορια του μηησυχαζειν. V, 2s , Ἀπέσχοντο μη ἐπὶ την ἐκατέρων γην
στρατεύσαι. III , 32 , Καὶ ελπίδα οὐδε την ελαχίστην ει - χον, μή ποτε των Ἀθηναίων της θαλάσσης κρατουντων ναυς Πελοποννησιων ες Ἱωνέαν παραβαλεῖν. Eadem ratio est in lais, quae ἀπαγορευτικα sicuntur. Vici. ad II, Io I, & HI, I.
ead. l. I 3. Tα. ἐν τῆ γῆ, ορμισἀντων Scholiastes itidem ut Marg. pro Varia temone, την φυγην ἀνορμισάντων. IDEM. Non est in Cod. CasLead. l. I 4. 'Eξω του ζεύγματος) Haec est scriptiira vii gata huius loci, de cuius veritate non sne causis dubitari potest. Non PIaem, an probabile se, naves has proxime Aulidein potius, quod recepta lemo significat, quam in litore Mycalessio, stationein liabuisse; nec qiiid illis, qui in
his erant, ma nopere adversus Boeotos profuerit, eas exintra pontem e nictas esse: hoc unum maxin urn scrupulum
iniicit, quod Euboea, si Diodoro Siculo fides habenda est,
509쪽
tum nondiim continenti Boeotiae aggere ac ponte coniuη-cta erat. Is enim XIII, p. 333 , auctor est , in demum post cladeni Atheniensilini in Sicilia, & post ilefectionem Eu-N, eae ab Atheniensibus factuna esse. ln ea scinpriira, ouam V alla seciatiis est, & Cod. Gr. habet, omnia plana sunt eainque etiam Steplianus in Thesaur. v. ορψζω, S Acacius ad h. l. viilgatae praetuleriant. Ἐντος & ἐξω βελων & τοξεωματος adeo usitata fiant in scriptoribus craecis, ut etiam in proverbium abierint. H. Eν γε τοῦ ἄλλη ἁναχ ρίσει Ad vectitin, in Guro
receptis, i. e. in ceterra itinere, quod confecerant sese recipientes, vel recedentes, donec ad naves ventum esset. STEPH.
PV. 22O. l. II. Tα μεν Tα μεν δὴ Gr. recte. Ita alibi noster, & Demosthenes. WASS. Pag. 22 I. l. 2. Mετα τὴν ἐκ της Λακωνικης τείχισιν PortuS vertit: ps illam Deceleae munifionem in Vm Laconico factam. Sed Decella in agro Attico erat ,. non in Laconico.Loquiuir Thucydules de niunitione, de aua cap. 26 egerat. ead. l. 3. Ἐν Φεια τοῦ Ἐλειων Vide ad II, et s. Λαβων citrinvitis onanibus libris scriptis retineariir, nulla causa est. Vbdeuir intreisum ab iis, Pii putabant, ita postulare seliens αυτάν. Sed satis cohaeret oratio eo denuo, hoc modo: οὐ καδα - αυτὸν μεν διαφθείρει, οἱ δὲ ανδρες. eis. l. Io. 'Aλυζίαν Aptui diceronem AjO, in exemplari Plinianis Alnea scribitiir. ἄπο ' ὐζου παιδὸς Ἱκαρου nomen, i ait Alcmaeon , scriptor apin1 Strabonem. Λύ- εια alicubi a Saephano vocari atriuinat Bel Icelius. Gentilia Ἀλυζευς & Ἀλυζαῖος. UASS. Pag. 222. l. 2. Καὶ Κόνων Gr. non male και ο Κόνων. VASS. Pag. 223. I. 6. Προπυθόμενος C. πυθόμενος. Alteriun Thucydideum est. inra IV, 42. ead. l. 7. Κgντοριπας bi Hor. XIX, 727, - Κεντορι-πIνων πόλιν : alibi Κεντοριπίνους Vocat. XΣ, 763 , εις Κεντόριπα. Polyh. περὶ Κεντόριπα. forte apud DIodor. τα, Κεντόριπα reponendum: ita enim Strabo; Ptolemaeus & recentiores Kgντο-ιπαι. Idena tamen Tab. υctium insign. Κεν-τουριππα, & in ΜΚ. Bodl. Κεντοὐριπαι. Long. XXXVIII, et O. Lat. XXXVII, 3 o. Hanc urbem bello Carthao. sere cloe etam denuo instauravit Augustus, ut ex Strabone patet. Tandem a Frederico II circa annum Clitasti I 233 plane ex-
510쪽
cisa est Centocte. Centunpunim Mela, apud Sisiuin vero Gn-mise aiulit. Dioscorides I, 23, εκ Κεντοριας , mendose. Parmine nitiniis XENTOPHINΩΝ. Solinus v. Meriis teri ae Centuripinae Corytio vinestur: ita emendat o πάνυ. Coelex tamen Petrensis vinis. sorte Co civin vinis. Ita etiam pro
gister in Σικελὸς tantum habet ἐνεδρον ποιησὰμενοι. PV. 224. l. 9. γάρ τοιὶ Γάρ τι, non τοι hahent praeter Dan. alii Mss. cii in Schol. & e . ante Si pilanum; itaque revocanduia i est. Etiam in aliis scriptori is nonnunquam perperain esse σχεδόν τοι, prΟ σχεδόν τι, Observat Stephanus Appeml. ad Scripta de Dialea. p. 8 I. ead. l. I 3. Τπέσχοντο Duo scripti sπέσχον. Hac forma verbi επέσχον magis utinar Thueydides, quam altera illa. II, 76, οι δὲ ταύτη ἀποκλειόμενοι, τούτο μεν έπεσχον. V,
λοις πέτραις. Sic & Pausanias Corinthiac. cap. 29. Pro no-
ρέσιον cum Schol. exponit. XVAss. Inter alias phrases nauticas & hanc, & απλους ποιῆσαι τας να descripsit Pollux I, I 24. A V. Suidam in απλοοι. L e epotidssius navium, quas mox rursus memorat, agit Is V ossius in Ddsereat. derirem. & II urnic. confirmetione.