Thoukydides. Thucydidis De bello Peloponnesiaco libri octo Graece et Latine ad editionem Ios. Wasse et Car. Andr. Dukeri accurate expressi cum varietate lectionis et annotationibus. Studiis Societatis Bipontinae

발행: 1789년

분량: 548페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

511쪽

491 ANNOTATIONE S

Pq. 228. l. II. Δι' οπερ Ουδ' οἱ ετεροι νικαν Valla interpretatur, pmd neutri ται π. Stephanus, Propter pιod neutri se victores se interoretabantur. Et hoc placitit Porto. Mihi οἱ στεροι videriir de Atheniensibus dici, & sententia horrum verbortini esse, & pDd ob eandem causam se non victos esse putabant, ob pιam O alteri , i. e. Athenienses , se non fise iactores. Hoc ostendunt sevientia, in qihus Thucydides τοετεροι aperte ad Athenienses refert. Lutamquam alitem Athinnienses se vicisse non putassiant, tamen deinde, cum Peloponnesii sibi victoriam ti ibuissent, & ipsi tropaeum sta

Pag. 229. L 2. νικήσαντες απῶ ον του Ἐρινεου In his nulliun sensu in esse, recte animadvertit Portus. Nec tamen inulto melior sententia est in illitus coniectura, quam neqtie ullus liber firmat. Omnia experita sunt, si ex alictoritate nonnulloriun Mss. locus ita constituatur: ως νικήσαντες, ἀπέχον του Ἐρινεου, εν - οι Κορίνθιοι ἄρμουν, ως ει - σι σταδίους. Τροπαῖον nempe, απέχον του Τρινεο .ead. l. 4. Ἐτελεύτα Gr. cum aliis quibusdam έτελευτου- θη. A liter solet noster. 'VASS. d. l. IO. Δια της Θουριάτιδος γου Melius fortassis scripti Θουριὰδος. Mephantis το εθνικῶν Θουριάται, και Θουριας τὸ θηλυκόν.. ead. I. II. Τω 'Υλέα Iuxta Tμεντα ποτω ον ponit Cerularius. Vide Diodoriim Lib. XII. WASS. d. l. I 2. Προσπέμψαντες θ Portus προπεμψαντες. De hormni perinlitatione annotatum est ad cap. 3 huius libri. Pag. 23 . l. 2. Παρεπλεον - πολεσι) Th. Mauster, qui επλεον legit, yσχοντες agnoscit. WASS. . ead. l. II. Τας πρώρας - έποιησαν Suid is in στεριυς, Ubi στεριφωτέρας exponit στερεωτερας. Vide Hesychium, &

hoc cap. Et sic aliis apud Staidain. Hesychius contra στεροφώτερον, ἀνισχυρότερον μὴ στερεώτερον. Emendat ibi nescio Gui S και στερεώτερον. Sed ita eidem voci duae contrariae significationes tribuuntur. Posset serra emendatio illa , si si-mal legereriir ἰσχυρότερον , pro ἁνισχυρότερον; nam huius prima syllaba temere repeti potitit a fine vocis praecedentis. eis. l. I 2. Καὶ τὰς έπωτέδας - παχειας Habetin εποὸ δες, & dein ὼς επὶ - εξωθεν. Εtymol. Μ. exscri bit Scholiasten ad p. 227. Vid. eundem in χηνέσκος. 'VASL

512쪽

Od. I. I 3. Ἀντηρίδας In Elissatiato ad Homer. Il. κ, p. 9C3 , & Hesyclito haec vox est proparox Iona. Etiam Gallis in syllaba ante ultimam diplithongtun G, ab alii S i inn-riun scribi, monet Eustatilius. Sitnt autem illis iuπέρσιδae pilae lapuleae muris adstreictae, & tibicines lignei.

Od. l. I 4. Πρὶς τούς τοίχους) Ita etiam Camer. cum Schosio in margine: ὰντςρεiσματα καθ' εκάστην επωτέδα δύο ἀπατοῖ εντος καὶ ἐκτὸς μέρους, τού τε πρὸς το τεῖχος της νηος καὶ τοὐ πρὸς το πέλψος. το μεν ουν κάτω μέρος των αντερεισμάτων ἔστησαν επὶ του τείχους της νηος, τὸ δὲ ἀνωεγόμφωσαν εις τὰς επωτίδας. Pag. 23 I. l. 9. Προς κοιλα καὶ ἀσθενη παρέχοντες τοῖς

ἐμβόλοις) Nomium possunt probare supplementhina & explicationem Porti in var. lest. Hiulioni: quia non scio,

qualia bene dicanir παρέχειν εαυτον προς τούς πολεμiους ,

Pro επέρχεσθαι τοῖς πολεμέοις. Videant alii. Mihi non li- piet, quae sit sententia in illo παρέχοντες. eis. l. I 3. Διεκπλεῖν) Suidas in περιπλεῖν, & exscribit Scitoliasten , τὸ εν κύκλω legens, & pira τεμοντων, τεμόντα. UAss. Redie Sitidas τεμόντα, & καθιστασόαι , prO καθίσταται , in annotat Kulinius ad Pollucem I, 123. A Scholiis C l. Caiis abest haec vμηνεδ τοὐ περιπλεῖν & διεκπλεῖν:utule sit spicio est, eam a recentiore aliquo Magistro e Suida litic transscriptam esse. Quae Suulas habet in διέκπλοι,

II, 89. ubi sunt verba καὶ διασχiζειν την των ἔναντίων τα

ξιν, quae in Schosiaste non legi putabat Misteriis. Pag. 232. l. 2. Κυβερνητων) Recte GraeU. κυβερνητήρων. Utraque vox Homerica, & sic alibi noster, Plato, o phetis Argon. 721, & qtrater Apollonius Rhod. ter Thucydides κυβερνητων , atPae ita Polybius, Philo, Plutarclaus, Aelianus, & recentiores sere Oinnes. WASS.ead. l. 4. 'Aνἁκρουσιν In l. Cass. est Scitolion: ανάκρουσις εν ναυμαχιαις ελέγετο επὶ τοὐ πρύμναν κρούειν. Ea deni ad vectum leguntur in Hesychio. Vide Suidam la. V. Item in επανάκρουσαι, & πρύμναν εκρούοντο. Ἐξωθεῖν est propria in hac re vox, & ἐξωθεῖν naves hosti tun dicuntur, qui eas ad terram urgent ac detreiciunt, εξωθῶσθαι qui pelluntur. Thucydides II, 9o, Ἐξέωσαν προς την γην υποφευ λούσας, καὶ διέφθειραν. ΙΙ, 32, Τὰς πάσας ναῖς ηδη των 'Aθηναίων κατεδίωκόν τε καὶ εξεωθουν ἐς την γην. VIII, IOA,

513쪽

ναύς των Ἀοηναίων. Lucas in Act. Apostol. XXVII, 39, εξω-

σαι το πλοιον etiam eos dicit, qui ipsi navi in in litiis impingum, quod navim in terram elicere iscit Caesar III Qu.27, ut non raro in tempestate, vel hoste insequente, vel ob aliam causam fieri solet. Scrinit ita Gmitiis, sic Thuc iuulena uti vectio έξωσαι. Sed in liis, quae protuli, locis Thucyxsidis, non dicuntur illi εξωθεῖν naves, qui iis vehun- riir, tit apiui Lucana, nec in iis εξωσαι ναῖς εiς τὴν γην recte VertaS nora in teranam esicere, quae significatio versis Lucae convenit. Etam in proeliis tei restribus έξωθεῖν dicit n-ttir, qui hostem loco pellunt; εξωθεῖσθαι , qtii pelluntur. Pltitarchus Rotntil. pag. εξωθούμενοι των επιπὼων. Tlauis cydides V, 72, και κυκλωσαμενοι ἔτρεψαν, και ἐξέωσαν ες τας αμαξας. Pollux I, 16s , εξωθουν ἀλλήλους.

μιν Pori προς aliter a epit, Plana Valla, qui verterat, ex sera peraria sui re viritio. Hoc praesero. Thucydides IV,

39, 'Ενδεεστερως εκαστω παρεῖχεν, η πρὸς την εξουσίαν , ciliam Em copia.

Pag. 234. 4. οἱ δε Ἐqηναῖοι) Etsi omnes libra excepto

Gr. habent Ἀθηναῖοι, tamen apertiam est, id huc intrias una esse e Scholias a. nec imitur in Veri,is, quae interpretationi illius praescribuntur. Par 23 I. I. I. Ἐπισκευάζειν τας ναύς, εῖτις τι έπεπονήκει Pollux I, Ias, Tας δὲ πεπονηκυiας καὶ κεκακωμενας εστι θεραπεῖσαι, έπισκευάσαι. Thucydides VI, IO4, Καὶ

514쪽

των τροφων μεταγαγεῖν επὶ την θάλασσαν. Quid sit αγορὰ των πωλουμένων, exponit Casaubonus ad Polyh. I, 18 ead. I. Io. -ως αυτ ς εκβιβὰσαντες τους ναύτας Plerique Mss. αυτοre, Plae mihi vera scriptura videriir esse Ita enim .iainplurimis locis Tin1cyclides illo αυτοῖς specie quadam pleonauni utitur. Vel laoc libro Cap. 23, χπως αυ- τοῖς αἱ νῆες εντὸς ορμοῖεν. Cap. 3O, Ob αυτοις τα πλοια, a ηγαγεν, ωρμει. Cap. 34, αυτοις του χωρίου μηνοει- δους ἔντος ἐφ' ω ωρμουν. Cap. 4o , Καὶ οἱ απὸ των κατα-

asios variat sedes toni in hac Voce. Iunger manno ad Pol-hicem I, 64 placet αυθημερόν. Pag. 237. l. I. Πρυμναν κρουσάμενοι) Pollux I, Ias. quem vide. WASS.

Nec variant Bodl. alii Medicetis. ita Hippocrates, Si inonides his, Plato, Hoinertis. Grammatici, qui a μόλις clis in-guuiri, nugas agunt. μόλις aphul nostriun decies eodem signi-ncatu. Corinthus Atticuna phitat: mastra. Sopia les ter μό

ΙΟΠ. I 2I 3, 12 3. Nicander μόλις, & Diocles Carystius. Aretaeus ut inqtie adhibet. Sed forte pω μόγις 93, , μόλις etiam legendunt. 'VASS. Pag. 238. l. 6. οἱ εν τοῖς λaπτοις πλοίοu Inter varias significationes vocis λεπτὸς Thomas Magister ex hoc loco docet, λεπτὸν etiam esse μικρὸν και ασθενες. Suidas e lib. VIII Diu cyisulis affert λε τὰ πλοῖα, τα μικρά. Est etiam II, 83. Paulo ante cap. 36 de Atheniensiuni navi is ThRcydides , λεπτὰ τα πρώραθεν έχουσας. tibi Scholiastes exponit ἀσθενη. ead. l. I 4. 'Επειτα αυτους - εκώλυον Scholiastes Arist phan. ad Equit. V. 7s9, habet wπλων. Vide & Suidam,& Thomana Mag. in .ygλφις. Locutri innuit Moeris. Scho-Itasta ex Plier rate qtia in desumsit, e quo Scirol. Aris opli. 'O-δη δελφὶς εστὶ μολυβδους, δελφινοφόρος τε κερ- ουχος 'ος διακόψει τουδαφος αὐτων , εμπίπτων καὶ κατα-

515쪽

496. ANNOTATIONES

δύων. WAss. Adde Salinasium ad Solinum pag. 4o 2 mlit. Traiect. & Εuaeuhium in Homer: Iliad. , p. I 22I. Quod in Scholiasta Aristoph. est Φερεκρατη ς εν τοῖς 'Αγροις, recte emendarunt Iunger ann. ad Pollucem, & Μetusius in Biablioth. Attica τοις Ἀγρίοις. Nec scio, chre in eodem Schol.& Suida te i debeat ηρμέναι , pro eo, citiod apti l Thucydidem est ηρμέναι. Pag., 239. l. Κατατραυματίσαντες πολλας Videatur Pollux IV, 189. 'VASS. Et I, Ias, iliique Ktilinius. Pollux utroque loco observM, Thucydulem dicere τραυματισθεισων των νεων. Sic loqtiruntur eriain Onanes alii scriptores Graeci. Herinlotus VIII, I 8, Tων Ἀθηναiων αἱ hμίσεαι των νεων τετρωμέναι εσαν. PolybiuS XVI, 2, Tρῶσα- σαι την ναυν ἐξ αμφοῖν τοῖν μεροῖν. Ibul. 3 , Gu πολεμίοις υφαλα τραύματα δοντες. Et g, Δύο δε ναυς πολεμίων τρώ- σας. Tinlcycsides IV, I 4 Ετρωσαν μεν πολλάς. Nec naintis I atini. Livius XXXVII, 24, INAM Eudama nulliris itabus vii,

nerata naVis erat.

παρόντας μόνον ἀποκτεῖναι, ἀλλα καὶ τούς απαντας Μιτυληναιους - επικαλούντες τήν τε αλλην ἀπόστασιν. VI, 24, Καὶ ερως ενεπεσε τοις πασιν ὁμοiως ἐκπλεύσαι. τοις μεν γαζπρεσβυτεροις - τοῖς δ' εν τη ηλικία, της τε απούσης πόθωoψεως καὶ θεωρίας, καὶ ευέλπιδες οντες σωθήσεσθαι. Et VI,

6I, Eiρητο δε nelnpe αὐτοῖς υπὸ των Ἀθηναίων) προειπεῖν αὐτω ἀπολογησαμενφ ἀκολουθεῖν, ξυλλαμβάνειν δε μή θερα

πευοντες - .

ead. l. I 2. οὐχ οἰον τε εἶναι A Q. perperam abest gl- ναι. ASS. Non maxima causa est. ciu G. & Reg. praeferri debeant omnibus aliis itaris. Alioqui ellipsis verbi substantivi, praecedentibus Onν τε, & οὐν οiόν τε, neque Thucydidi, neque aliis inusitata est. Tlaucydides huius libri Cap. 47, 'Εως ετι το πελαγος οῖόν τε περαιούσθαι. Acu.

cap. I. Diqiligo i by Corale

516쪽

Pag. 242. l. 3. Διαπολέμησιν Ηuc fortassis respexit Pollux IX. I 42. Uid. Ἐξειν Συρακούσας Ἐξειν tres MK. & edit. E Cod. Dan. 'uulem nulli varietatis annotariam erat, sed tamen credo etiξειν esse vitium editionis Hircisonianae. Od. l. 4. Diβεσθαι) Gr. τρέψεσθαι, & mox τε και τους Ἀθηναίους. bene. WASS. Thucyclicles VI, I 8, Νομίσατε καὶ την πόλιν, ἄν μεν ησυχάζη , Uiψεσθαι τε αυτην περὶ εαυτήν. V ule ibi Scholiasten. uia. Ἀλλως) Agnoscit Etymolog. M. 68, 44 , & exponit μάτην, exeinpiis addums. WAss. g. 243. a. Καὶ τοὐς αλλους ξυναρχοντας, ῶς σπενόει uidani libri καὶ τ. α. ξυνάρχοντας, επενόει και την επι .ex Scholiasta, in alini. IDEM. Nisi tamen potius incenduin est, hoc a recentioribus quibusdam, qui exemplaria scripta inter se comparare coeperiant, in Scsoliasten illatum esse dictitiis rei suspicionem ex eo capio, qitini Scholiastes C l. Cassi neque hic, neque plerisque aliis locis de varietate

qtio utitur Thucydides II, 2, & Plutarchus in Νicia p. 94i . Hoc Polluci I, o videtur esse ευτελές. Si existiniavit esse Iitimile ac plebeium genus loquemli, non pressio illius sententiana. Aristophanes Vesp. v. 3I, & Libanius Deciana. XXXVII, pag. 8o7, περὶ πρῶτον υπνον. Dionysius Hali

νουσι) Scriptura libroriarn, a qtubus abest τινας, confirmari potest ex alio loco Thucydidis II, Aνδρας τε ἀποβάλλουσου σφῶν αυτῶν. Neque toluin hic, sed etiam alibi, quidam scripti excludunt τινας. Aristophanes Equitila. v. 423, Ωστ' ειπ' ἀνηρ τῶν ρητόρων U'ών με τούτο δρῶντα. Pag. 24s. l. 3. Σφίσιν ἐν νυκτὶ Non est plicet εν νυκτὶ σφέσι γενομ. quod est in MK quibusdam. UASs.

ead. l. 7. Δια παντὸς τοὐ μήπω μεμαχημενου Tων εναντέων ) Hoc Valla de munitionibus hostium notulum expu- Thucydid. Vol. IV. I i

517쪽

gnatis , Portiis de nonduin oppugnatis, acceperiant. Milii non liquet, an munitiones hosti tun nondhun expugilatae, vel oppugnatae, Graece possint dici τὸ μήπω μεμαχημενον

των εναντίων. Acacius putavit, euin partem laostium deii gnari, quae expers certaminiS nonduin ptignaverat: quod mihi verius vi letali', & non obdinire e VerVS, quae mox

addit Thiicydides, colligi potest. P.S. 2 . l. I. Nόγις) χόλις scripti. sed illhul Ἀττικώτερον. UASS.ead. I. Io. Ἀναβεβίκει) Re . & CasL. cuin atigmento plusquamperiecti ἀνεβεβἡκει. Sed non movencla est scripui-ra vulgana: nani & alia sunt, in qtillatis Itoc tetraptis contentii in est augmento per festi. Et supra cap. 4 latinis libri ἀναβεβήκεσαν. Pag. 247. l. s. εναντιον Th εξεναντίας Marg. ex Scholiaste. nec qitidem naale. WAss. Scholiastes cais. hic quo-mie praeteriit diversitatem scripturae: iiii & paulo post hoc cap. isti vulgatus annotat , etiam scriN ἐπιστάντων τοζυνθημα, & ανωθεν καταβαῖεν. ead. l. 6. 'Fρωειμασι τοὐ ξυνθήματος πυκνοῖς) Tacitus III Histor. 22, Crebris intereorationibus notam pugnae signum. Habet, quae huc periinent, Lipsius IV de Milit. Ron . illi. Od. l. 8. Σφiσι τε αὐτοις θόρυβον Renae suin lati ic rei

non absuritum in Polyaeno, qui inter strategemata recenset, quod Acties quidam dux Arcadi in τοῖς ιδ'κις ὁπλίταις εδωκε σίνθημα, κτείνειν τους τὸ σύνθημα ερωτωντας. Vide Lipsum de Milla. Rona. l. 4. ΗUDS. Od. l. I 4. Vποκρίνοιντο) Vide Etynaci loguin V. υποκρέ- νονται. WASS. In Verbis Suidue V. υποκρίνεσθαι haiul dubie viti uin est. Ea vul o ita leguntiar: Θουκυδίδης ζ, Et V ουδὲν ὐποκρίνοπ το, δμMεψοντο και οἱ χωνες. ούτως 'Hρόδοτος. οι μεν ταὐτα υποκρινὰμενοι 'Aθηναίων ἀπηλλάσσοντο.

Hoc secuti sunt interprem Latini, cui Verterunt, s veronisii responssissent, Ionra etiam pHssiat. Sed apertum est, il-Ia, καὶ οἱ Ιωνες, non periinere ad testimoniit in , quod e Thucyclide laudat Suidas , & a Thucyctaeis distinmonemax lina separanda, & clini sequentibus coniungenda esse. Hoc clini res ips, ostendit, tum ex Eustathio intelliginii , qui in Honter. Odyss. β , I 437 , ita stribit: λεγει δε καὶ

χρόδοτος' οἱ μεν ταύτα υποκρινὰμενοι, ἀπηλλάττοντο. δοκεῖδε καὶ 'Aττικη ἡ λεξις εiναι. φησὶ γουν Θουκυδίδης' οὐδενυπεκρινοντο.

518쪽

riina XIV, pag. 4 4 a. 'VASS. Pag. 23 I. l. 7. Ωφελιμώτερον Huc respexit Iustiniis IV, s , se domi graviora, OD sitan inse trioni Mia, in quae se

519쪽

3 , & Thucydides VII, 48, VIII, et ex Reg. Gri ciss

πλgῖον Polybius IV, pag. 4o s, & Aristoteles Polit. I, 7, Ethic. pag. 2. In regimine denique divissim Herodotus IV, I 3o, algi de recte. WASS. Vid. Aυτωνὶ Ita libri meliores, cpiod satis defendi potest, etiamsi per pleonasmum quis dictum putet. Vid. ad IV, 93, & VII, q- , e Iead. l. IO. Ἐπεκηρυκευετο ως αυτὸν Ἐσύνδετος est oratio, cui medetur copula καὶ, quam ante επεκηρυκεύετο habet C. 'ΕπιDiρυκεύσασθαι autein hic per κατάχρησιν dici de nuntiis, a privatis quiliusdam clanculum missis, quod per διαγγελους significare, est infra cap. 73, recte monet Po riis; qtia significatione etiam paulo post cap. 49 eo uti irΤhucydides. Nam alioqtu επικηρυκευσασθαι dicuntuΓ, qui nomine publico κήρυκας & legatos mittunt. Amnonitis: T-πικηρυκεύσασθαι ελεγον, το περὶ συμβάσεως καὶ σπονδωντας πόλεις κήρυκας προς αλληλας διαπέμψασθαι. Adde Sui. dam in έπικηρυκελται, & Harpocrationem in έπικηρυκεια.

Et sic Thucydules & alii ubi Pie his vocabulis utrunturiead. l. Iη. Εὐ ' αρ εἰδεναι γ Ηhic spectat Dio Oarysostomus orat. LXXIII, pag. 634. WASS. Pag. 2 3. t. s. Ἐξ ων τις ευ λέγων διαβάλλοι onfer quae III, 38 Geonem dicentein inducit Thucydides. g. 2sq. l. I. Περιπολίοις Vid. Pollucein IX, x6, tibi εν περιπολiοις τισὶν ελήφθη , quasi ex nostro citat. Utuntur& Seniores. 'VASS. Vide ad VI, 4s. Scholiastae vulgati interpretatio εν περιδρόμοις, non est in Cod. Cass. nec intelligo, quae illius vocis significatio h. l. convenire possit. U1d. Aλλα ἁναλίσκοντας Onsivunt ἄλλα qtridam MLPotest recte abesse. IVASS.ead. l. a. Βόσκοντας In Q d. Cass. annotatum est: σημείωσαι βόσκοντας. Hoc eo pertinere puto, qhiod Gran malici tradunt, βόσκειν proprie de pecoribus dici, quae &βοσκήματα sunt Graecis. Ita Schosiastes Aristophanis ad Equit. v. ets6, & ex eo Suidas in Oυς εγω. Tamen etiam de ho nilnis usurpatur, sed saepe cum contenatu quodam S con timelia, ut significent eos pecoribus similes & abietassimos esse. Eustathius ad Honieri Odyss. λ', v. 363 :

520쪽

I N LIBRUM VII. Io I

στως ἰωντων κατὰ τινα βοσκ ματα. Et Scholiastes Aristo phan. l. d. tibi Cleon ad itulices dicit , ους εγω βόσκω, annotat: πικρως ως θρέμμασιν αυτοῖς κεχρ=νται ἁλέγοις. Νecnainus contii meliose in eadem fabilla v. I 2 3 Agoracratum de se dicentem εν τῆ ἀγορα γαρ κρινόμενος εβοσκόμην perstringit Coinicus. AM. Homer. o lys . f, v. 228, & Od.σ', v. 363. Imeritiam tamen nihil in laac voce conniineliae est: ut apini Homeritin Odyss. r, V. 32s, Odyss. es, v. 294, & Hymn. in Apollin. V. I9. ead. l. 4. Ἀι ηλωκε ναι) Tres Mss. ἀναλωκέναι. De hoc di

ctum est ad VI, 1 i.

ead. l. 7. Δι' ἀναγκης ) Militdiu nec late eoatas. vel , iis, ad promun Iesum pertirem pugnare. tu Videlicet pugnare cogerentur, nisi officium delirere vellent. Steph. HUDs. Adest Stephiantis : hoc erim, siciu ridi, nec tarem appellane Udetur, nimirum, prod qai pre patriae suae aut sotas debet in

Od. l. Io. Tαῖτα Tοσαυτα legerulum suadet etiam G. Et sic noster passina. WASS.PU. 233. ι. 2. Καὶ αμα τάῖς γουν ναυσὶν νὶ πρότερον θαρσήσει κρατηθεὶς) Haec nisilii aenigmata sunt. Interpretes suo quisque imodo verteriint; sed ita, tit ex interpretationi hius eortina non appareta, unde ea pendere, alit qua rationecti in stiperioribus connecti posse putaverant. Quae Portus in Var. Lection. Hudsoni de ordine vectoriain scribit, difficultatem non tollunt. DUΚER . Non vulerunt interpretes,

Zαρσἡσgi hic esse stubstantivum a bἁρσησις, ita noster ἀγώνισις, οiκισις , ακουσις, διάφευξις &c. eique iungi casum verbi 2 σεiν. Ita Cicero Legib. I, Is: Iustitia est obtemperatio scriptis imbus in turi pete populorum. Est igithir laic ver borum ordo : κρατηθεις θαρσήσει ταῖς ναυσιν μαλλον ἡ

ead. l. 4. πωσουν Thomas Magister hoc Ελλmuκὴν, non Ἀττικὸν esse pronuntiat. Est tamen riirsiis apud Th cy fidem VIII, 9o. Item in Ilocrate ad Nicoclem non longe a principio, & Luciano Quoi n. conscrib. sit His . p. 6os. Pa . 236. l. 2. Oυδεδε τρόπω ςφη αρεσκειν Etiam Cl. &Gr. οι εφη αρεσκειν. Sed οι onaitti potest eleganter. WASS. d. l. s. Μέλλησις ἐνεγένετο Aristophanes Avibus v. 63 9: μην μα τον Δἴ οὐ ι νυστάζειν ετι Ωρα 'στὶν n- μῖν ουδὲ ΗΕΛΛΟΝΙΚΙΑΝ. Plutarchus cunctatorem dictum ait ob lentas moras in oblatione Pyli. vid. Suidam. UASS.

SEARCH

MENU NAVIGATION