C. Cornelii Taciti Opera, quæ exstant, integris I. Lipsii, Rhenani, Vrsini, Mureti, Pichenae, Merceri, Gruteri, Acidalii, Grotii, Freinshemii, & selectis aliorum commentariis illustrata. Ioh. Fred. Gronovius recensuit, & suas notas passim adjecit. Ac

발행: 1685년

분량: 1327페이지

출처: archive.org

분류: 로마

231쪽

7 q. C. CORN rLII TA cITIDuream posset. Haud cunctatus est ultra Germanicus, quamquam fingi ea, seque per invidiam par- to jam decori abstrahi intelligeret. . Sub idem tempus e familia Scriboniorum Libo D rusus defertur

moliri res novas. Ejus negotii initium, ordinem, finem curatius disseram; quia tum primum reperra sunt , quae per tot annos rem p. exedere. Fir- inius Catus Senator ex. intima Libonis amici

tia , ' juvcnem improvidum & facilem inanibus, ad φ Chaldaeorum promissa , Τ Magorum se

cras

depstitare. Repor antur, quae portata

fuerant. ut lib. I v. Grentis mergum

e portariar. de legio reportaruν , quae transvecta suerat. At deportatur laurea. quae non eo lata: deportatur H rna. quae ibi parta. Infra lib. Ist. in is signei eaptivos . eadem ducis, bellique confecti famam deportarat. Et seolnnes alii. Cicero i. de Ome. frustra Ie terr um triumphum deportariarum D sy. Μercetus. Iuvenem improvidum. J Tam sta-

lιdum quam nobilem, Seneca. Facilem inanibus . Θυνον. Μurrans.

2 chal orum promissis. J Populi sunt Assutiae ; qui minii putantur

excogitaste rationem illam inescandi iii Itos : qua istatuat etiam hodie plerique , quid cuique eventu. xum sit, e siderum aspectu posse praenosci putant. Cierio primo de di

3 Magar saera. J Qui fuere in Gallia Draine, in India omnos, phista , si apud Persas erant magi.

portentosae cuiusdam sapientiae pi resistes' i qua opera quaedam admirabilia enaci, sidera de coelo deripi . mutari fluminum euisus , mortuorum animas ab inieris elici, morbos aliis immitti , ab aliis depellimentiebantur. Sparsa est vanitas i I-la tori prope orbe tetrarum, eo es-ficacius , quod ex tribus partibus conflata videbatur. quae singulae adpetiariovendos animos plurimum valent c feligione , medicina, futurorum praedictione. Ad inventorem

Zoroastren refertur: quem tradit Eudoxus vixisse sex millibus annorum ante mortem Platonis: multis annorum millibus me divinum Mosen: cui et ipsi opinionem aliquam hujus nefitiae superstii idnis affingere homines impudentissimi conati sint.

232쪽

ANNALIUM LIB. II. 18scra, ' somniorum etiam interpretes impulit: dum' proavum Pompeyum, a mitam Scriboniam, quae quo

dam Augusti cosunx fuerat , consobranos Caesares, ple nam imaginibus domum ostent i : hortaturque ad

luxum

rius distendae eausa Plato A Demo-etitus longinquas admodum peregrinationes ausceperunt. De eius vanitate videndus Plinius cap. 4. Iib. 26. & cap. I. & I. Iib. 3o. Mu-

I Gmniarum etiam interpretes. JNoe videlicet unum restabat miltitiae penus, ut e vanis somni brupa imagi-ginibus veritatem futurorum quaereremus. Reperior artificii Amphictyon. quidam fuisse dicitur. Ae Plato quidem lib. s. de republ. animos bene compositos multa per quietem providere posse confirmat. Et exstant tum Hippocratis tum Aristotelis libelli de divinatione per somnium :& Artemidori libri aliquot de interpretatione somniorum : de Aristidae Hadriani orationes de somniis filix : de Synesii libet riuidem argu menti, illustratus commentatio Nicephori Grmori: de apud quidamve sus' multi ad interpretationem somniorum pertinentes . sed mihi quidem probatur Ennius, qui se

ait non nasus habere Marsum augurem , Non harustices vicanos, non daeirco astrologes. Non Ipaeos conjectorer, somniorum Interpreter, dcc. sed

nectue unquam tales imposiores s tuis , neque talibus imposioribus fatui deerunt. Seni per damnabuntur, temper consulentur. Somnia pro somniis habenda sunt. De temperatura corporis nostri e somniis iudicari aliquid potest. Alia qui e so inritis qilarit, vigilans somnis. ID-

a Dum proavum Pompeium. J A te lucem quaerere occepi hoc ilem ina , & vereor ut concubium noctis sit priusquam pertingam. Cur Libo hi huic proavus Pompeius , scio : cur caesares consobriis i. 'In Scribonia mira haereo, quae ex historiis quidem adstruitur saltem matertera maior. nisi placet amitae nomipe ab sum Tacitum est e. Si non est : se- luitur ut paternum genus etiam nam de materno constat in hii te adolescenti e Scu niti sit. Et se det hercle nomen : quia Tacito dieitur , Scribonius Libo Diulus. Cen. seo L. Scribonio Liboni, qui consul eum Μ. Antonio suit, fratrem suisse alium scribonium, cunis nepos iste. ita , inquam , ut maritus Pompriae scribonius aliquis fuerit. Liquere re nisi gςneii non P teli : qgam in Exi l. vide E Opsius. Omitam Scribamam. J Disna lectu de tota hac re apud Senec. epiae xI.

Idem Proavum Pompeium, amitam Se

boniam. J Viden ut Sex. Pomprius Cn. Μ gni filius de L. Scribonius Iam a. V. C. 7i . consul fuisse con soceri: & Pompriam illius filiam duxit hujus filius L. Scribonius Libo rex quo coniugio nati L. Scribonius Libo Drusus in se tre ςonsule anni 769. qui , Diope L. F. appellatur, deseri boni a Crasso Frugi nupta , de qua in sibi is sistoriarum . Fline Drusus Magni pronepos. Aliam genesin edit Lipi ius, sed ut videtur. parum firmam. Rupertis. Prope temerarium

est, in his aliquid audere. Video tamen Scriboniam Augusti et sem Senecae appellari huius D. rusi amitam. video & Dioni & Appigno Scribonium Libonem consulem anni U. is. dici socerum Sex . Pompeii. Huius ieitur Seribonii filius si Pompeiam duxit, serotis suae filiam duxit,

quae Romanis non erant juliae nuptiae. Nec vero Pampeiam Sex. F. possum Putare, quam cum Fausti liberis eo tervatam Hirtius. Florus chaud dudie

233쪽

1g6 C. CORNELII TACITI luxum & aes alienum, socius libidinum & neces-28sitatum, quo pluribus indiciis inligaret. Vt satis testium, re φ qui servi eadem noscerent, reperit, aditum ad principem' postulat; demonstrato crimi

ne & reo in per Flaccum Vescularium c quitem Romanum , cui propior cum Tiberio usus erat. Caesar indicium haud aspernatus , congressus abnuit:

posse enim, eodem Fiacco internuntio, sermones commea

re. Sulla scribunt. Quod vult Rupertus . etsi alibi Hirtianam Magni. Flori Pompeiam Sexti filiam iaciat. Vtrobique profecto eadem defignatur . & Magni filia , Cn. dc Sexti soror. Relinquitur, ut suspiremur , si possimus , t Sexto aliam fuisse uxorem , eh qua genuerit Pom- pejam Libonis Drusi matreiu , antequam scriboniam duceret. Gronο-

i Et necessitatum. J solus Ital. II. necessores non eum aliis pro familiaritate , usu , necessitudine .led mecum pro a Iustia videtur accipere, quamquam; vix Tatis ei scaci vocabulo , Spese, exprimat. Certe res ipsa, si probe consideres , hanc expositionem docet . illas respuit. Neque de vocabuli significatione dubium. Ne longius beamus , ipse

Tacitus 3 , s p iuste rex nece sita in melius mutet. H. ia. per licentiam absumpta sunt. qtia aduo lis necess- rates in laniam I Possint. G. xue. quod pro honore aceeptum, etiam ne Ospratibua su υ uit. Fretiis hemius. Immo rectius ille, qui necessiares accepit pro sumptibus vel impens s. Efhbe confirmant loca duo pol feriora : ut di qtiae i. ti: tractealia ct necessitiites . . A il la autem , quae vox tantopere placet hie Fresiashemio, quid aliud sunt quam egestas , invia 3 mxsequitur quidem immodicos sumptus. sed non petitur ex destinato neque ad sedietatem plaeet. ' Quam belle igitur, fac tir Itb danti e oratis I Immo prodigentiae , Cimptuum. Proponit et avitam nobilitatem, ob quam Ostent dit eum posse ad imperium pervenil re: modo se dignum illo praestet munificentia & conviviis gratiam quaerendo , eo efficacioribus , quod ab hae ambitione remotus esset triparcus Tiberius in nec parceret pecu niae , vel si mutuandum gravibu sub usiris esset quod donaretur : sic enim et ' Iulius auctor dominationis secerat:) utque ollaiularet sese adiutorem consilii . quod dederat , ipse , quati ero Libone laborans, similitet faciebat , Iuxuriosus dc damnosus, revera, ut plures conscii fierent temeratiae ambitionis , per quos Libonem convinceret. Gronst-

r ui serta eadem nosserent reperit. J Nam de servi deserentes dominos in crimine majestatis audiuntur. l. Lamosi. D. ad L. Iul Maiest. quamvis alioqui testimonii dictionem non habeant. Terent. in Phor. dc vix a versus dominos audiantur. L. Clucer . D. de judiciis Muretus. Lego, reperti. sum Sponsor ad hanc rem :& pro pignore cape veritatem ipsam,rua nihil pretiosius. Murelius. Credo riptum fuisse: qui servi eadem no- sicerent, reperti. 'uomodo hoc ipso

3 Per Flaccum Vesula ium. J Qui tamen in ira lib. v. et , Vescularius Atticus insidiarum in Libonem intra- nuncius. Dudu.

234쪽

re. Atque interim Libonem ornat praetura, con victibus adhibet, non vultu alienatu5, non verbis

commotior adeo iram condiderat cunctaque clus dicta factaque ' cum prohibere pollet, scire malcbat.

donec Iunius quidam tentatus ut infernas umbras carminibus cliceret, ad Fulcinium Trioncm indicium detulit. celebre inter accusatorcs Trionis ingenium e rat, in avidumque famae malae. Statim corripit rcum, adit consules, ' senatus cognitioncm poscit : Τ &Vocantur patres , addito, consiuitandum super re magnata atroci. Libo interim ' veste mutata, cum pri-29 moribus seminis circumire domos, orare adfines,

et ornat pratura. J Horatius; Fu

rra eius cia cumque nocere υolebat .

Vestimenta dabat pretiosa. Ista saevitiae velamenta objicit Domitiano Suetonius, ut noster Neroni. Mure Lui. α cum prohibere passi, scire malebat. J Nam mali principes aucta eorum scelera cupiunt , quos cupiunt funditus eversos : crudeliumque est malle dissimulatis aliquamdiu de se ereicentibus sceleribus, tandem atrociter punire , quam in tempore praevenire atrocioris poenae necessitatem. Sed & crediderim haedissimussatione aliquandiu usum Tiberium , rerum omnium distinationumque Libonis iam gnarum , ut interea eos deprehenderet , qui se impii ε aut stolidis potius hujus consiliis forte essent illigaturi. Mxhom

3 O vi tamque fama mala. J Aς- cepit nonnemo , quasi dictum so-ret, avi , sermonum, ut insta 13, c. in urbe Iermanum aridis. Sed longe diversus hic sensus. idem nimirum, qui in his i , 27. Nomen

tamen matrimonii coucupivit, ob magna tuinem infamia, cujus apud ρυ-

mius.

senatum , ut nonnulli. aliud hoc. neiaque enim continuo, qui cognitionem senatus pol cit, idem etiam senatum haberi vocatique. quamqnam hic pro rei atrocitate utrumque fortallis factum , neque legitimus senatus exi pectatus , sed extra ordinent Hul ictus fisiit. Idem. s Et vocantur Patres. J Faernus te

gebat : fenartu cognitionem posit. a vocantur Patret. Ursinus.

6 H ste mutata. 4 Cultus supplicis hic est , qualis lib. 3. Livii, uinbi principes civitatis in conspectu

populi annulis aureis positu Desem mutarunt , ut supplices plebem circumirent. Mutatur autem vestis candida in obsoletam di sordidam. Ne que sine causa vestem sordidam in publico habete capillumve summittere licuit : qua de re Venuleii ieriptum supereti ex lib. r. publico tum

D. de injuriis: & censorii in olim de re cognitio &.severitas in M. Livium existat apud Titum lib. et . sane delatos receptosque reos capillum: & balbam promittere, ve siemque solitos demutare, testimo ni is receptillimis fidem iaciunt Ages' lius 3 . . Plinius ad Suram T. epi l stolatum de M. Seneca lib. s. dees. 4.

235쪽

388 C. CORNELII TACITI voccm adversum pericula poscere : abnuentibus cunctis, cum diversa praetcnderent, eadem formidine. die sc natus metu & aegritudine festus, sive, ut tradidere quidam, ' simulato morbo, ' lectica delatus ad fores curiae, , innisusque fratri, & manus ac supplices voces ad Tiberium tendens, immoto ejus vultu excipitur. mox si libellos & aucto res recitat Caesar, ita moderans, ne lenire, neve a 3O sperare crimina videretur. Acce crant praeter Trio

nem & Catum accusatores, Fontejus Agrippa, &

I Voem adversera perisula. J Supplicem scilicet. nam sapplicatio emollit iras. Oinetis . Fuit etiam qui intellexit, ut quum in senatu sententiam dicerent, ipsius in favorem loquerentur , quod talsum puto. nam sequentia satis aperte declarant, qualitos 1 Libone advocatos ac patronos, qui voce, i. oratione causam ejus desenderent, intercederentve pro

eo ac deprecarentur. Hoc sensu vox Dpud Ciceronem pro P. Sextio: eoneto

nes haberi q- ιdie eontra me, vocem pro me ac repubhea neminem mutere.

Fleinshemius. a radera formidane. t omnes enim timebant Principis ollaniam. D m. 3 Lmnia a morbo. t Verum si in se morbum scribit Dio. additque letalem . nee Tiberium ausiam sanum& valentem Libonem antedi, sed in aegrum & viribus fractum insiluisse. Quod faciunt timidiores. V M.

Lectica delaim. J Quod receptum in solis aegris. Nam lecticae quamquam iam vulgatae. tamen spernebantur adhuc a Curiae aditu. Sueton. de Tiberio : Numqnam curram nisi sotio intravita lectica quondam m-

tralatus ager a comites a se remo νι t. Li

psius.s Innis me fratri. J puto L. Scribonio Liboni , qui hoe anno consul.

Idem

6 Libens ct auctorei. J Libellos enim dabant , qui alium deserebant , sua manu subscriptos . aut pro eis ab aliis , si forte ipsi literas nescirent. L. Libe Arum. D. deaceusat. de inscript. Muretus. Libellos, in quibus erant accusationis c pita , quae apud acta deponebantur . de nomina a iactorum, id est, accusatorum . manu eorum scripta lib. 2. D. de accus nam accusatorem certum esse oportuit, in quem accusationis probata calumnia cudeIetur.

vim. Lipsius. D C. Liωψ. ' Cum deinceps non recurrat Livius iste dc recenseat Tacitus inter Libonis accusatores C. Hi bim Serenum lib. 29. suspicor restituendum : O R. Ri tui. Nimitum degeneravit nomen ignotum in multo notius : quod non semel accidissu ostenderem pluribus, si concinnarem commentaria. Grutram. Μihi videtur hie sermo esse de eo ipso c. Vibi. Sereno. qui postea procos. Hispaniae in insulam deportatus , , r3. deinde, proprio filio accusatus est instipante Tiberio , nee occultante υer solum adversem ex s. em Serenumenam post damnatum Libonem , musis ad casarem litteru, exprobraverat. sua

tantum sudium siue fructu fu Ge ,2'. Finins hemius. Lege, 2. Vibius et de mox iterum, donec Hibim. Infia annal. . ita diserte nominatur, dc post damnatum Libonem questus diciturpium

236쪽

ANNALIUM LIB. II. I 89 C. Livius , certabantque cui ius perorandi in reum daretur : donec Livius , quia nec ipsi inter se conecderent, & Libo sine patrono introisset , singillatim se crimina obiecturum professus, pro tulit libellos vecordes adeo, ut consultaverit Libo , an habiturus foret opes, ' quis viam e Ira Brundisium usique pecunia operiret. inerant ex alia hu)uscemodi, stolida , vana; si mollius accipe-rzs , miseranda. Vni tamen libello imanu Libonis , nominibus Caesarum aut senatorum , addita

omitti . Grotius. I Certabantque cui ius.' Hoc genus iudicii L υι narionem vocabant. Osco

. a Si si tim se crimina. J Idem secit Cicero in Verrein, dc ita conatus Hortensii elusit. Mis erisI. a Cecordes adis. J Hoe vitio Iabo nerri non absolvo. Vereor tamen , ne

Tacito hie exciderit , quale Floro, cum ri Tarquinii eminentia papaverum capita demerentis surr-ιtam vocavit. seeciem stulticiae obtendi agnosco: sed sub ea reni ata cem velatam dii ii teri nequeo. Nec tam stolida quam Perplexantis ea Oratio videtur . qui rogare aperte non auderet . an maiorern habiturus esset, quam quisquam Pirvatorum : ad quantam accederet fori an nemo , propinquius tamen nemo accederet Principe: denique an principatu Potiturus est et . Omnis superlatio . quam vocant rhetores , exprimit , quod fieri non quit, ut quod summum veri eit , iiitelligamus. Darius pecuniam deserebat Alexandro quan

tam rura Macedoma caperet. Et λ-

ient in konsultationibus illis perpl xim loqui, dum vanum e re in dubios exitus veni* patrocinum praeparant , qui spei vetitae indulgent. Sic iste patrum nostrorum memoria considebat , an in capitato argemo suam faciem quandoque visurus en

longissima. N quas regina, ut ait

Statius:

Sed periinui ine ea Brundisium usque

Negat Froiitinus de Aquaeductibus, qui ultra Capuam non Porrigit, k- ' pia aqua , inquit , ιnducta es ab tav. Claudio censere. qm Dram ὐυρ ama porta Capena inque ad urbem captiam

hie Tacitus, & Strabo , prolixe lib. v.

dc vi. de Horatius Brundisium metim Numici ina ducat. an Appi. aliique. Omnes bene. Nam

Appius ipse non herese ultra Capuam perduxit. ne potuit quidem , ut fines tune erant imperii Romani. perduxit postea sive C. Gracchus Tribunus. qui plerasque vias secit, refixit ; sive C. Caesar. qui curator viae Appiae non leviter in eam impendit: sive Augustus: de quo inlcriptiones priscae.

suNT. Nam certum aliquid non alii, non ego inveni. D ut. Ham o viam.J via Appia a porta Capena, quae nune S. sebastiani dieitur Brundisium usque ducebat. Hora.

237쪽

atroces vel occultas notas , accusator arguebat. Negante reo , adgnoscentes servos per tormenta

interrogari placuit. Et quia vetere senatusconsulto quaestio in caput domini in prohibebatur, callidus &- novi juris repertor Tiberius mancipari singulos

mortem eorum Potincient, aut caedem. Lipsius. et Vetere Senatu isti ulto.' mandole a quo latum id SC quaero Sane antiquum est. de Cicero reserte videtur ad morem majorum potius, qua in ad legem. Nam cum more maiorum de serwι in rim num ne tormentos quidem quaeri herat di exortus est ρε υus, qui quem in eculeo appella e non posset, et ' 'ae set solutus. Idem : Maiores nost f ih dominum defer 'qua νι noluerunt , non quo non polsit υerum inveniri . sed quia υμ debatur indignum esse . O domino morte ipsa trisuo. Derogatum ei legi an .

liquitus . in eatissa incesti. Pro Milone : De Fruis nulla tete qtiast o es in dominum , nisi ae inrestu . ut fuit in Cud, iam. Iurisconsulti excipiunt etiam adulterii et linen , fraudati census . &maiesticis. lib. r. C. de quaellionibus.

consulto tribuit , Cicero Partitione . Institutis ic ea pro Driotaro morabus maiorum tribuit. Nobis amplius patere nihil potest. Hertra

nius.

. 3 Prohibebatur. Causa erat, quia, ut Cato dicere solebat, quot servi, tot

hostes. Macrobius i. Saturnal. cap. I I.

Muterus.

N. Di juris repertor Tiberius.J Imo in tantia huius inventi penes Augustum: erratque noster, si non errat Dio libro xv. Ozi 5 - ἐξὸν Λοῦν δά-

Hi servum vel odiori publica, Mi sibi ipsi Principi : ut iam quisi a Benus

a reo examinari ρο sit : id sane nonnulli criminati sunt , quasi legem ea domist mutarrone di siveret. Lipsius. μω iuris repertor. J vanissi num

Tiberii illud cit . quo servos privato tum publico actori tradi jussit: dum enim veretur . ne S C.

offendat, callidus siti diis placet in injus gentile committit . quo dominium . quod obtigit, quemque tenere fas est. At ex hoe novo Tiberii invento nolenti domino sua res eripitur : quo mihi non repertor notatu ii, sed amertor veteris iniuriae videtur, cujus usum sub Augusto prodidit. Dio libro xv. Quid enim fuit. cur potius ius singulare non introduxit , quo servi vel in dominos torquerentur , ubi de crimine majestatis actum, quod ad personas principum attinuisset λ Vtique sequentes principes id non latuit, x de quaestionibus. Ea certe sine ullo mancipationis circuitu expeditior de planior iitisset via.

s M,inci ira. J Addici. Ferretur. Pro eomposito simplex, ut libro a. histor tu i sagina mancipatus est. Aue. Igitur emancipatione publicus semis traditos a delato reo privatos accepit , non ut Ai miliopia ebat. addictione . quae a judice

causa cognita decernitur. Vertrantur. Mancipario genus alienationis ,

quod fiebat libri pende dc quin- 'ue testibus praesentibus. Vlpianus libro i ν. Boethius in Topica. M

238쪽

, ANNALIUM LIB. II. I9I' actori publico iubet : φ scilicet ut in Libonem exstrvis salvo senatusconsulio quaereretur. Ob quae' poli C

eos ait. Vt liceat ex his suspitari . sicut in privatorum familiis , ita servos publicos Po. Romani traditos minii le- riis diversis tuisse. Vertran-. Octo rex, i. διρι Τάς, , reipubl. olui 'servos fuisse, constat ex tit . qui exstat Itb.xi. Cod. Nequis liber invitus' i una gerere cogat m. ametur. .Acis rei fuisse veteribus inter praecipuo scrvorum nolitiscit . quam ut proba tione egeat. Ejus ossicium optime ex Donitur his vetbis Rabani Mauri de inuit. cleric. I. , Io : -'ctar pruden3 bonus scit, quis sis domini sui censetis cio mi i stantiae moilus , ct redigit apisasse totius possionu msti umenta oris senalia. Hinc apparet etymon nominis, ut constet Oectorem appellatum , quia. I Actori publica. J Mancipali ,

ceperat. Sed quis publicus actor inon alius, quam publicus sive servus sive libolus : proprio tamen munere, sui Ies rationesque Reip. administrabat. Plura in Excos. F.

se Luri publico. Servus erat publicus , qui publicis tabulis publicisque rebus praeponebatur : uaque alibi βr ut pubDitis , alibi alior fulti. em . alibi persona publica appellatur. Ferretia. Osidii Antiochum servum quod in re familiari domini curan- actorem libro xcvri. I . de leg. dum apendumque erat, ipse e seque a I I. invenio, ex quo a I publi- retur. Graeci , ut in libro i. g. 4. G. cus invias quoque videtur ; qui a - fidele. liberi. ατ me erat, non esis praeposnus decreta magiitiatruum ob diminii tetri e auiam. Iam ut linguli,ec quae ad ludicia Periinerent, cinci, ita etiam rei bublicae servos suos ha-piebat, M., ut a junt . in acta reic-lbuerunt: unde toties apud IC. alios. rebat Vnde. est, quod apud Mar- que semor M publicorum occurrit tum cavet θω si O pubi c. sr alia mentio. Inix thos etiam actores taliaresitis urum , xv . D. de ab se ratio dictat, praesertim exemplis. optionib. dc.idem apud Vlpianuiu confirmantibus. Sic actor munici misso. a ture a d P torem Apularur, in libro ir. Vt in posses. legat. Sed Tr. ra. Rem Pupilli salvam fore Ideo vero *rvo munus illud mandatum ,: quia i re civili libera persona alteii acquirere nihil potuit. Servus igitus reipubl. adhibendus fuit, qui licui Communis nomine ilippi My. ei acquireret obliga tionem . teli Iulio Paulo X L. de ustuis, ira singulorum nomine. iii putatus lingulis quarere posset uti m eritu millibus nummum , agrum 2 parte cimum magis , quam es. at, viderentur. Cornelius hilior. r. sar Dum P fi cm aedituum facere videtur. Vt.& Livius custodes refert in. atrio Libertatis , Anato a Censoribus rabellu publicis, Hausoque xiii. adibi uti iii Patmessis - δε- quid acta agimus i Psidem haec alia-ique multa observavit vir sun musIIarn. biissoluus in Iolco , ubi notandum, principibus etiam suos fulta

se actores . unde Actu res dominues, rex rdominica. rei priuata ibidem leges c Idem indicavit Deum Plinii epist. 7 .ri 3. e quo repetio municipalem etiam a afforem appellatum pullitum pro ex mera longoplinu, tita dii lingui debet bactora Duel es mancipavi. Talis ligitur hie actor publicus iubis Romae, eui quum servi Libonis mancipio dati .essent . publici iacti lunt. atque ita in Libonem . iam non amplius do

optime

239쪽

isi C. CORN rLII TACITI posterum die in rcus petivit. domumque digressus

extremas preces φ P. Quirinio propinquo suo ad 3I principem mandavit. responsium est, ut senatum rogaret. cingebatur interim in milite domus , ' strepebant etiam in vestibulo; ut audiri, ut aseici posse sent: cum Libo, ipsis, quas = in novissimam v luptatem adhibuerat, epulis excruciatus, vocate percussorum, prensare servorum dextras , inserere gla dium. atque illis; dum trepidant, dum refugiunt, evcrtentibus ad politum mensa lumen; feralibus jans

sibi tenebris duos ictus in viscera direxit. Ad sum

tum conlabentis, adcurrere liberti, & caede visa miles abstitit. Accusatio tamen apud patres adseverintione eadem peracta juravitque Tiberriri petitu

rum optime intelligi potest id quod tradetur in l. Contra legem cum l. l . D. de legibus. Tale est , quod de

Tibetio Suetonius tradit; Immatura melia . quia maia tradita nefas esset vi sinet strangislara, vitiata pratim a camnifice , dem stranIulara. Quod in Seiani filiola iactum narrat Tacitus Il. s.

retus.

tur. Comperendinationem enim ii fere tantum petebant, qui aut exsilio aut morte voluntaria praevenire condemnationem volebant. Si enim ita se purgaverat reus, ut omnia quae sibi obiecta etaiit, diluisse videretur, statim absolvebatur. Comperendinabatur, cum satis munita de sensio non

erat. Idem

2 P. Ruirinio 'opinqua sua. J Est P. Sulpicius Quirinius, qui Ambliam I .epidam habuit uxorem. unda adfinitas. Nam ipse ignobilis. Lip s. a Milite domin. J Qui necessitatem ostenderent, de sponte aut vi pereundum. Dp . Strepebant etiam in Defibulo. l E- i. st repebavique coa . MOMSS. auctoritate eopulam expunx;. Hae-κa. V stibulum est seatium ante januam domus vacuum intra viam publicam atque ipsas aedes. quod quatri quain extra aedes esset, tamen 'uo- cammodo pro parte earum accipiebatur. Vide Baldum in verbis vitruvianis. Μultum itaque haee distant

in vestibulo dcaute foret. rram ante L

res esse dicuntur, qui proximi sunrseribus: at in 'ibido esse potest , quia λtibus satis longe remotus est. Et hoc posteriore modo accipienda sani Taeni verba, non priori. Frein1 mim. Velim , strepebantque jam in υ. Gronovius.s In novismam voluptatem. J Sic Livius facit Vibium dc xxv II. lenno res Campanos lautis epulis exsatiatos de temulentos venenum hausisse. Si enoster Asiaticum in extrema vitae Iinea, lauto corpore , hilare epulatum ait de sibi vitam ademisse. Si e Iubam regem Alautotum dc Petreium magnifice epulatos, dein mutuis vulneribus tradunt te coniecisse. Sie Florus Cantabros serro venenoque inter epulas se trucidasse. Seholiastes Iuvenalis

insat. 6. Pontia P. Petronis filia, quam Nero sonis stam in crimur e conjurans-

240쪽

ANNALINM LIB. II. I93rum se vitam quamvis vocenti, nisi voluntariam mos rem propcravisset. Bona inter accusatores dividuntur : &. praeturae cxtra ordinem datae , his qui senatorii ordinis erant. Tunc Cotta Messallinus,

ne imago Libonis exequias posterorum comitaretur , censuit : Cn. Lentulus, ne quis Scribonius cognommentum Drusi ad se meret: sunticationum dies Pomponii Flacci sententia constituti. ut dona Iovi, Marti, Cancordia, utque Iduum Septembrium dies quo se

Libo

n a damnavit , destincti marita filios

suos υeneno necasse conυicta, cum largis

se epulis onera pt o venena squid si inalegas) venis incisa satiam, auo maxime studio oblectabatur, exstincta es. Aurelius. I Praetura extra ordonem. J An sit pra numerum eos Praetores adjectos vult certe enim unius praetura tantum vaeabat. An potius , in annum proximum destinatos eos, extra sortem ala Me comitiorum ἱLipsitis. Prasurae. Res ita habet. Gliscente adulatione, majcitatis accusatio saevissime peragebatur, ita quidem ut etiam indicibus aut accusatoribus ob

damnatos reos pr. Tmia decernerentur : quo videlicet de ipii pietatis si Dein principem fructum caperent, ocalii eorum honoribus ad custodiendam vindicandamque illius majesta

tem excitarentur. Fuerunt autem du

plicia haec praemia , pecuniae dc i honores. utriusque apua nostrum plura exempla ; sed praetermissis illis,3 , is. Pisonis accusatoribus , aliis facerdotia , uni suffragiu N ad honores promittuntur: II, Φ, tinnia pratinra cristina decreta ii, 3s, decreta Narcino quinaria in a. Is , 72 ,

triumphale decus Petronis , Nerva, T-

rellino tribuit ; consularia insignia Nymphidio. Pertinet huc locus H.

6, r. neque se praemium aut honorem ex eis lamitate civium cepi . sic igitur his qui senatoria erinia erant, hoc loco

proinciara, non in locum Libonis, quomodo enim uni plures sufficerentur sed in annum sequentem : gesta enim hae videntur sub tempus comitiorum habendorum, ut apparebit si

quentia capita diligenter excutienti. quibus 5 ae 3ci hoc etiam argumen

tum suppeditat, quod ibi tractari videmus de comitiis, quorum haud dubie tempus admonebat. deque iis agendi occasionem subjiciebat. Pra

turas extra ordinem interpretor extra

comitiorum ordinem . Principissaia fragio tribuendas : de quibus etiam capio locum supra zelatum G 3, I9. de quo in tempore dicemus. Sermo autem hie est Tacito non de

aliis senatoribus , quam qui inter

accusatores Libonis fuerant. Fre--

hemim.

2 Tune citra Megarinus. J Cotta hic inter notas de vibices ejus secii, filius , ut plinius ait libro Io. cap. 2δ. Mesrallae oratoris: patris optimi degener proles. De imaginibus io funere , deque hoc interdicto, non Iepeto ea quae icripsi in Electis cap. xxix. sic Bruli Jc Cassiii imagines abolitae, in sca libro iii. Viginti clarissis rum sa-

miliarum ιmagines antelata fiunt, Man

lii , Lum tu, aliaque ejusdem nori. hratis nomina y sed praefulgebant cessus atque Bruetur hoc ipso , quod

psius. 3 in dona Ia ui, Marii. J Delenda ri particula. decreverunt dona Iovi, dc decreverunt, ut Id. Septembr. dies sellus haberetur. Dein hemus. N I L. P. O

SEARCH

MENU NAVIGATION