장음표시 사용
61쪽
hunt vere statuere possint se a Deo coniungit copulari, ut Adam tua a Deo coniuncti sunt necesse est diligenterpe pendere, quales conditiones legitimus nuptiarum consensus requirat, ne quid in
Requiruntur igitur ad legitimum consensum plures conditiones, quas recit bo, sistant sex praecipuae Debet enim legitimus consensus esse ,
1. LicitUS. Honestus. Ius US. Libero Plenus c. incerus. Licitus, ne fiat contra Deli naturae legem, neu contra honestas hominii
constitutioncs. Nam consensus qui fit contra voluntatem Dei, naturae legem, pro nullo habendus est. De humanis constitutionibus est exceptio, de qua suo loco dicem US.
Honestus, ne sit inter dissimiles moribus genere, fortuna, religione personas, aut etiam contra honestatem publicam. Iustus, ne sit clandestinus, contra eorum voluntatem, in quorum potestate, vel uterq; contrahentium vel alter fuerit.
62쪽
Huius iusticiae rationem reddidit Iustinianus, cum ait Nam hoc fieri debere, ciuilis, naturalis ratio suadet, in tantuna ut iussus parentis praecedere debeat. Liber, ne quis vel coactus metu aut minis, vel pellectus promissionibus, promittat verbis, quod animo improbet. Plenus, ne sit vel ambiguus vel turba-
tu coec amore aut temulentia. Ratio
ergo in re tanti momenti in consilium adhibenda est,. non affectus sine ratione. Sincerus, ne alter alterum ullo dolo autinendacio circumueniat. De his sex conditionibus legitimi contractus ordine dicemus. Etsi autem requiruntur omnes hae conditiones, ut contractus sit legitimus , non sunt tamen omnes eiusdem ponderis. Aliae enim impediunt nuptias, si non assim t. Aliae grauitatem S circumspectionem in tanti ponderis contractu respiciunt. CONSEN sus legitimus debet esse
licitus, ratione personarum contrahen tium ne videlicet personae contrahent CS
se attingant consanguinitate aut affinitate in gradibus prohibitis, quas: Moses recitat
63쪽
DE CONI vGIO ocitat Leuit 18. Imperator lib. i. Insti . tutiomam, titulo de nuptiis, i annes sani tacito naturae consensu asnoscunt Hoc ergri trico dicendum nobis erit primurn de consanguinitate Deinde de affinitate. De consanguinitate haec ordine sunt explicanda.r. Quid consanguinitas. . na. Quae consanguineorum appel
3. Lineae consanguinitatis. . Gradus consanguinitatis. 3. Supputatio graduum. 6. Leges diuina deiphibitis gradib. . Causae prohibitionis. 3. Leges humana de interdictis nuptii S. s. Humanae prohibitionis ratio. Hisce veluti elementis dextri explicatis , nihil reliquum erit, ut spero, quod in hac parte desiderabimus.
64쪽
Est itaq; Stipes, quantum ad nostrum ins itutum attinet, persona, a qua ali tra Xerunt originem Metaphora sumta a stipite, hoc est, a trunco Vt enim a stipite vitio in terram defixo pilares rami eius dem cum stipite naturae, pullulant ita ab uno patre plures generantur, qui patris originem sapiunt. Porro quadruplex stipes est. Primus, communis omnium SecunduS commu- nis multorum Tertius, communis duorum tantum. Quartus, stius cuiq; propritis seu singulariS.
Communis omnium stipes est Adam. i quidem ab hoc uno traximus originem
omnes, adeoq; uniuersiim hominum genus ab eo propagatum,non aliter quam a trunco rami. Quare, natura ipsius consortes sumus omnes. Hinc consanguinitas omnium hominum communis nascitur , qua Omnes propagati ab uno Adam, naturae vinculo iuncti, atq; adeo nobis inuicem aeterna lege deuincti sumus, qua de causa quilibet homo alteri cuiuis proxi- mus dicitur. Hinc manat praeceptum il-
i. M lud diuinum, naturale Diliges proxi- tDUM V im sicut teipsum. Dicitur autem, tacta T sis minueni consanguinitas naturalis. Stipes multorum communis est, a quo multi
65쪽
multi descendunt,&ad quem suam originem multi referunt. Vt Israel est stipes communis multorum. De hoc enim ut generi tui autore gloriantur Israclitae omnes. Duodecim Patriarchae stipites sunt, a quibus duodecim propagatae sunt tribus, ut Rubenitae a Ruben, Mniamitae a Beniamin, dcc Ad eundem modum ab Aeaco Aeacidae, Dardanidae a Darda no Ab Hercule Hiraclidae, Rumuli laeta Rumulo propagantur. In hoc regno Da in hinae multae sunt nobilissimae familiar, ad et . Aquarum stipites, hoc est autores famili a Crum , suam plurimi originem reuocant, cognomina ab illis se obtinere non parum gloriantes. Neq; enim contemnenda est gloria a bonis, fortio. Datiam mmdo maiorum indolem sapias ta virtute progenitorum non de 'eneres ut hic sti pes re flat IIIllaruni dicit ut: ita cognatio eorum generis cognatio appellabitur. Communis duorum stipes est, quem )--ν--- duo solummodo inter se collati commitnem agnoscunt, Cad quem ut communem patrem se referunt.
Suus cuiq proprius stipes est, qui non M'.
est pluribus eodem respectu communis sed uni tantum proprius, quemadmodum
66쪽
Ismael. Isaac. Nabaioth. Jacob mallCedar. Iudai.
Hic Cedar habet suum proprium stipitem, videlicet Nabaioth. Similiter Nabaioth habet proprium stipitcm , nempe maelem Ismael proprium stipitem, agnoscit Abrahamum. Ad eundem mO- dum ab altera parte Iudas habet proprium stipitem Iacobum Iacob lsaachum, Isaac Abrahamum. Verum si illi otii sunt
in lateribus oppositis inter se conferuntur, comm em Ilipitem labent, Abrahamum, eum a propinquum. Cedar igitur audas inter se collati, comm Unem habent stipitem , Abrahamum. Quarectim de eorum cognatione quaeritur, ad Abrahamum communem stipitem recurrendum est. Vocatur hic stites communis: propinquus , di cognatio generali vocabulo consanguinitas De primo multimo genere stipitis consanguinitatis non est praesentis instituti disputare, sed secundum S tertium, quorum ratio labet*r in conciliandis nu
67쪽
ptiis, ad nostrum institutu pertinent. Ex his promtum est intelligere usitatam consanguinitatis definitionem quae sequitur Consanguinitas est vinculum persona . ,- -=rum , ab eodem stipite descendentrum , ,
carnali propa 'araoniciantra iliam. Si quidem dissan umitas dicitur a communia sanguine, ut quae sit quasi unius: eiusdem sanguinis communio. Haec consanguinitas generali quoque vocabulo cognsitio appellatur, quam la-c alius extendunt in tres species diuidunt, videlicet, naturalem, ciuilem spiritualem. Naturalis cognatio est, quae per gene . - crationem contrahitur,in subdiuiditur in agnationem xcognationem specialem. Civilis cognatio est, quae per adoptionem contrahitur, ut cum hominem alienum, vel saltem remotiorem a sanguine meo in filium aut nepotem adopto. Spiritualis cognatio est duplex , nais, communis omnit, vere Christianis. Hu ius enim virtute iuncti sonata omne eodem Christi spiritu: Et Ecclesiastiea quani compaternitatem vocant. De hisce dua
bus posterioribus cognationibus quid sit sentiendum, suo loco videbimus.
68쪽
ira Consanguineo rurita pedationes
qui quovis modo se sanguine attingunt. Horum duo sunt veluti prima genera. Consanguineorum enim quidam agnati, quidam cognati dicuntur. Agnati quidem sunt mihi, qui me sanguine paterno attingunt. Cognati vero , qui mihi sanguine materno itin Tunt, tametsi metallanae utrique nouitiata, latita accepto voca- Uo, cognati dicuntur. Horum alia atq;alia habitudo est, ut ex eorum definitionibus, comparatione patebit. Agnati mei in recta linea si sursum aspicio, hi sunt Proxime a patre meo, hoc est, in secundo gradu est Atius PaternuS patris mei pater Atria paterna patris mei an ater Gader modem Ester militer oder ro Emimer. In tertio Pro aut impaternili
1er. Proauia paterna auiae meae mater,
Abauia paterna proauiae meae mater. In quinito Attalius paternus ab aui pater: Attauia
69쪽
cdorei re torcsimi. Qui vero supra hos sunt, communi appellatione dicuntur , tametsi saepenumero ne maiores a
Sed ut clarius haec conspiciantur schemata proponamus, qua omnia ob oculos ponent. Verum quia saepe unus plures personas pro eius diuersa comparatione ad alios sustinet, fingamus eum vocari L N, M. Vt enim Ianus bifrons fingebatur, ut qui, retrorsum. antrorsum spectaret ita nobis Ianus sit, qui nunc ad superiores, nunc ad inseriores nunc ad
eos qui sunt ad latera, respiciat. C H E M A.
, Attauus paternUS. Attauia paterna.
70쪽
Abauus paternuso Ab auia paterna. I Pro auus patern US. t Proauia paterna. Auus pateri UM Auia paterna.
Ianus hic fungitur vice filii, quia non peruenitur ad Auum, nisi per patrem, Primo loco patrem posuimus , etsi non agnatus, sed pater dicitur. Illi autem qui sunt supra patrem , sursum agnati dicuntur, quorum gradus distinguunt numeri appositi. In transuersa linea si sursum aspicit Ianus agnati sunt illi patruus arbro der: