Herodotos erklärt von Heinrich Stein 3. band Buch 5. und 6

181쪽

τψ ιρ0 ἀπεργμένους, ἐξεκάλεε δἐ φας αυτῶν ἔχειν τὰ

5 ἄποινα ἄποινα δέ ἐστι Πελοποννησίοισι δύο μνέαι τεταγμέναι κατ ἄνδρα αιχμάλωτον ἐκτίνειν. κατα πεντήκοντα δὴ δν των ωργείων ως εκάστους ἐκκαλεύμενος ὁ Κλεομένης εκτεινε. ταυτα δέ κως γινόμενα ἐλελήθεε τοῖς λοιποῖς τοῖς ἐν τω τεμένεῖ' ἄτε γὰρ πυκνου ἐόν- 10 τος του ἄλσεος, Ουκ ῶρε- οι ἐντὴς τοῖς ἐκτὴς ο τι επρη- , πρίν γε δὴ αυτῶν τις ἀναβὰς ἐπὶ δένδρος κατεῖδε τὴ πορευμενον. Ουκων δὴ ἔτι καλεόμενοι ἐξήι-80 σαν. ἐνθαυτα δὴ ὁ Κλεομένης ἐκέλευε πάντα τινὰ τωνειλωτέων περινέειν υλy τὰ ἄλσος, των δῶ πειθομένων ἐνέπρησε τὰ ἄλσος. καιομένου δἐ ῆδη ἐπείρετο των τινα

αυτομόλων τίνος εἴη θεῶν τδ ἄλσει' ὁ δἐ εφη 'υργου 5 εἶναι. ὁ δἐ ώς ηκουσε, ἀναστενάξας μέγα εἶπε , δυπολλον χρηστήριε, ψ μεγάλως με ηπάτηκας φάμενος 'Meroς αιρήσειW συμβάλλομαι δ' ἐξήκειν μοι τὼ χρη-81 - ριον. μετὰ δῶ ταυτα ὁ Κλεομένης τὴν ἐν πλέω στρατιὴν ἀπῆκε ἀπιέναι ἐς Σπάρτην, χιλίους δἐ αυτ λαβών τοῖς ἀριστέας φιε ἐς τὰ μαῖον θύσων. βουλόμενον δὴ αυτὼν θέειν ἐπὶ του βωμου ὁ ιρεῖς ἀπηγμ5 ρεπε, φας ουκ οσιον Πναι ξείνου αὐτόθι θύειν. ὁ δἐ Κλεομένης τον ιρέα ἐκέλευε τοῖς ε7λωτας ααδ του βωμοῖ ἀπαγαγόντας μαστιγῶσαι, καὶ αυτω ἔθυσε ' ποιή-

κορος.

182쪽

σας δἐ ταυτα ἀπηιε ἐς την Σπάρτην. νοστήσαντα δέ 82μιν υπῆγον οι ἐχθροὶ υπὴ τους εφόρους, φάμενοί μιν

μιν ἔλεῖν. ὁ δέ σφι ελεξε, ουτε εἰ ψευδόμενος ουτε ει ἀληθέα λέγων, ἔχω σαφηνέως ε παι, ελεξε δ' ὼν φά- bμενος, ἐπείτε δὴ τὴ του Αργου ιρὰν ειλε, δοκέειν Οι ἐξεληλυθέναι τον χρησμῖν του θεου' προς ὼν ταυτ&ου δικαιουν πειρῶν της πόλιος, πρίν γε δὴ ιρῶσι χρήσηται καὶ μάθη εἴτε οι ὁ Θεος παραδιδοῖ εἴτε οι ἐμποδῶν ἔστηκε ' καλλιρειμέντ δἐ ἐν του πιαίφ ἐκ του 10αγάλματος των στηθέων φλόγα πυρὰς εκλάμψαι, μαθεῖν δῶ αυτὰς Ουτω την ἀτρεκείην, ὁτι Ουκ aιρέει τὴ Θργος ' ει ι ἐν γὰρ ἐκ τῆς κεφαλῆς του αγάλματος ἐξέλαμψε, άιρέειν ἄν κατ ἄκρης την πόλιν, ἐκ των στηθέων δῶ λάμψαντος παν οι πεποιῆσθαι δσον ὁ θεος 15 ἐβουλετο γενέσθαι. ταυτα δἐ λέγων πιστά τε καὶ οἰκότα ἐδόκεε ΣπαρτιήτIσι λέγειν, και ἀπέφυγε πολλὰν τους

διώκοντας.

10. 12. ἀτρεκείην: Eu e. 1 8. - αD

183쪽

των επον πάντα τὰ πρήγματα ἄρχοντες τε και διέποντες, ἐς δ ἐπήβησαν οι των ἀπολομένων παiδες. ἐπειτα σφεας Ουτοι ανaκτώμενοι ὀπίσω ες ἐωυτοῖς τo 'Ae-5 γος ἐξέβαλον ' ἐξωθευμενοι δε οι δοῖλοι μάχη εσχον πρυνθα. τέως μἐν δῆ σφι ην ἄρθμια ες ἀλλήλοις, ἔπειτα δἐ ἐς τοὐς δούλους ἰλθε ἀνηρ μάντις Κλέανδρος, γένος ἐών ωιγαλεῖς αα' υρκαδίης' οἶτος τοῖς δούλους

i0 λεμός σφι ἰν ἐπὶ χρόνον σιχνόν, ἐς δ δὴ μόγις οι --

γεῖοι ἐπεκράτησαν. 84 ωργεῖοι μέν νυν διὰ ταυτα Κλεομένεά φασι μανέντα απολέσθαι κακῶς ' αὐτοὶ οἐ Σπαρτιῆταί φασι εκ δαιμονίου μ ἐν Ουδενὰς μανῆναι Κλεομένεα, Σκύ σι δἐ ὁμιλήσαντά μιν ἀκρητοπότην γενέσθαι καὶ εκ τούτου 1 μανῆναι. Σκύθος γὰρ τους νομάδας, ἐπείτε σφι Λαρεῖον ἐμβαλεῖν ἐς τVν χώρην, με*ὰ ταυτα μεμονέναι μιν τίσα- σίλαι, πέμφαντας δἐ ἐς Σπάρτην συμμαχίην τε ποιέεσθαι καὶ συντίθεσθαι ως χρεών ε αυτοῖς μἐν τοῖς Σκύθας παρὰ Φῆσιν ποταμὼν πειρῆν ἐς την Μ δικὴν

10 ἐσβαλεiν, σφέας δἐ τοῖς Σπαρτιήτας κελεύειν ἐξ Ἐνέ-

184쪽

σου πμεομένους ἀναβαίνειν καὶ ἔπειτα ἐς τώ-δ απαντῶν. Κλεομένεα δἐ λέγουσι ηκόντων των Σκυθέων επὶ ταυτα ομιλέειν σφι μεζόνως, ὁμιλέοντα δε μαλλον τουικνευμένου μαίγειν την ἀκρητοποσίην παρ' αυτῶν ἐκ τούτου δε μανῆναί μιν νομέζουσι Σπαρτιῆται. ἔκ τε 15 τόσου, ώς αυτοὶ λέγουσι, ἐπεὰν ζωρότερον δουλωνταιαιῶν, ' ἐπισκυθισον' λέγουσι. οἴτω δο Σπαρτιηται τα

νηται, ἔπεμπον ἐς Σπάρτην αγγέλους καταβωσομένους Αευτιχίδεω περὶ των εν Αθῆ σι ὁμηρων ἐχομένων. Αακεδαιμόνιοι δἐ δικαστήριον συναγαγόντες ἔγνωσαν περιυβρίσθαι Αἰγινήτας υπ4 Aευτυχίδεω, καί μιν κα- 5τέκριναν ἔκδοτον ἄγεσθαι ἐς Αἴγιναν αντι των ἐν &y - σι ἐχομένων ἀνδρῶν. μελλόντων δὴ ἄγειν τῶν Αιγι- νοτέων τον Αευτυχίδεα, εὶπέ σφι Θεασίδης ὁ Αεωπρέ

πεος, ἐῶν ἐν τy Σπάρτη δόκιμος ἀνήρ, ,, τί βούλεσθε

ποιέειν, ἄνδρες Αἰγινηται; τον βασιλέα τῶν Σπαρτιη- 10 τέων ἔκδοτον γενόμενον υπδ τῶν πολιητέων ἄγειν; εἰ νυν ὀργy χρεόμενοι ἔγνωσαν ουτω Σπαρτιηται, ὁκως ἐξυστέρης μζ τι Ῥῖν, ην ταυτα πρησσζτε, πανώλεθρον

185쪽

lb Aιγινηται εποντο τῆς αγωγῆς. ὁμολογ* δε ἐχρήσαντο τοιῆδε, ἐπισπόμενον Αευτυχίδεα ἐς Αθήνας ἀποδου-S6 ναι Θιγινήτῖσι τοῖς ἄνδρας. ώς δε ἀπικόμενος Αευτυχίδης ἐς τὰς Αθήνας ἀπαίτεε την παραθήκην, οιωγηναῖοι προφάσις εIλκον ου βουλόμενοι ἀποδουναι, φάντες δύο σφέας ἐόντας βασιλέας παρα9έσθαι και Ουι δικαιουν τφ ἐτέρω ἄνευ του ἔτερ- ἀποδιδέναι. ου φαμένων δἐ ἀποδώσειν των ωθηναίων, ἔλεξέ σφι Αευτυ-αὶ χίδης τάδε. , ὼ Ayvναῖοι, ποιέετε μεν ὁκότερα βούλεσθε αυτοί' καὶ γὰρ ἀποδιδόντες ποιέετε οσια, καὶ μὴ ἀποδιδόντες τα εναντία τούτων' ὁκοῖον μέντοι τι ἐν τῆ ΣπάρτI συνηνείχθη γενέσθαι περὶ παραθῆκης, βου-b λομαι υμὶν εἶπαι. λέγομεν ημεῖς οι Σπαρτιῆται γενέσθαι ἐν τy Αακεδαίμονι κατὰ τρίτην γενεὴν την ἀπ ἐμέο

Γλαυκον Ἐπικύδεος πaida. τολ- τον ἄνδρα φαμεν τατε ἄλλα πάντα περιήκειν τα πρῶτα, καὶ δη καὶ ἀκούειν ἄριστα δικαιοσυνης πέρι πάντων Οσοι την Αακεδαίμονα 10 τοῖτον τον χρόνον οἴκεον. σινενειχθῆναι δέ οι ἐν χρό

νου ικνευμένν τάδε λέγομεν. ἄνδρα Μιλήσιον ἀπεκδμενον ἐς Σπάρτην βούλεσθαί οι ἐλθεiν ες λόγους, προῖ-

σὲ καὶ ἀμφότερα se. φρονέειν Τεευ καὶ τῶ λέγοντι χοηστὰ ἔθέλειν πεί&εσθαεὶ περιήκοντα ἀνθρώπων κακῶν ὁμιλίαι στάλλουσι. Vo. V 49 15.

186쪽

σχόμενον τοιάδε. ' εἰμι μἐν Μιλήσιος, ῆκω δἐ τῆς σῆς Γλαυκε δικαιοσύνης βουλόμενος ἀπολαυσαι. ώς γὰρ δ' ἀνὰ πῆσαν μεν την ἄλλην Ἐλλάδα, ἐν δἐ καὶ περὶ γω- 15 νέην τῆς σῆς δικαιοσύνης ἰν λόγος πολλός, ἐμεωυτψλόγους ἐδίδουν καὶ ἔτι ἐπικίνδυνός ἐστι αἰεί κοτε η ' νέη, ὴ δε Πελοπόννησος ἀσφαλέως ιδρυμένη, καὶ διότι χρήματα οὐδαμὰ τους αυτούς ἐστι ὁρῶν εχοντας. ταλάτε ὼν ἐπιλεγομέντ καὶ βουλευομέντ εδοξέ μοι τα ῆμί- 20σεα πάσης τῆς οὐσ*ς ἐξαργερώσαντα θέσθαι παρὰ σέ,

ευ ἐξεπισταμέντ ως μοι κείμενα εσται παρὰ σοὶ σῶα.

σὐ δή μοι καὶ τὰ χρ ματα δέξαι καὶ τάδε τὰ σύμβολα σῶζε λαβών ος δ' ἔν πων ταυτα ἀπαιτ4, τούτWἀnodoDναι. ' ὁ μἐν δη απὰ Μιλήτου ῆκων ξεῖνος β τοσαυτα ἔλεξε, Γλαῖκος δἐ ἐδέξατο την παραθήκην ἐπὶ το εἰρημένου λόγφ. χρόνου δῶ πολλοῖ διελθόντος ἐλθον ἐς Σπάρτην τούτου του παραθεμένου τὰ χρήματα οι παιδες, ἐλθόντες ει ἐς λόγους το Γλαύκφ 5

καὶ ἀποδεικνύντες τὰ σύμβολα απαίτεον τὰ χρήματα. ὁ δἐ διωθέετο ἀντυποκρινόμενος τοιάδε. ' Οἴτε μέμνημαιτὀ πρῆγμα οἴτε με περιφέρει ουδἐν εἰδέναι τούτων τῶν τμεῖς λέγετε, βούλομαι τε ἀναμνησθεὶς ποιέειν πῶν

τὼ δίκαιον καὶ γὰρ εἰ ελαβον, δρθῶς ἀ-Josναι, καὶ 10 εἴ γε αρχῆν μ' ελαβον, νόμοισι τοῖσι Ἐλλήνων χρήσο-

187쪽

μαι ἐς υμέας. ταυτα ῶν Ῥιν αναβάλλομαι κτρώσειν ἐς γὶ τέταρτον μῆνα απὼ τουδε. ' οι ι ἐν δὴ Μιλήσιοι συμφορὴν ποιευμενοι ἀπαλλάσσοντο - ἀπεστερημένοι των χρημάτων, Γλαυκος δε ἐπορευε το ἐς Ἀελφοῖς χρησόμενος τW χρηστηρί . ἐπειρωτέοντα δἐ αυτὸν τὐ χρηστή-

ο ριον εἰ ορκου τὰ χρήματα λ ίσηται, ὴ Πιθίη μετέρ

Γλαὐκ Ἐπικυδεέδη, τὰ μεν αυτίκα κέρδιον ουτω, ορκου νικῆσαι καὶ χρῆματα ληίσσασθαι. ομνυ, ἐπεὶ θάνατός γε καὶ ευορκον μένει ἄνδρα. 10 ἀλλ' ορκου πάις εστίν, ἀνώνυμος, ουδ' ἔπι χειρες Ουδἐ αδδες κραιπνὰς δἐ μετέρχεται, εις ο κε πῶσαν

συμμάρψας ὀλέσ5 γενεὴν καὶ οικον ἄπαντα. ἀνδρὼς δ' ευδρκου γενεὴ μετόπισθεν ἀμείνων.

188쪽

ταυτα ἀκουσας ὁ Γλαυκος συγγνώμην τον Θεὸν παραιτέετο εωυτω εχειν των ἡηθέντων. η δἐ Πυθίη εφη το πει- ibρηθῆναι του θεου καὶ το ποιῆσαι ἰσον δυνασθαι. Γλαυκος δεμεν δη μεταπεμψάμενος τους Μιλζσίους ξείνους ἀποδιδοῖ σφι τὰ χρήματα ' του δε εἴνεκα ὁ λόγος ὁδε ἁυθηναῖοι ώρω θ' λέγεσθαι ες ἡμέας, εἰρήσεται. Γλ -

μία νομιζομένη εἶναι Γλαυκου, ἐκτέτριπταί τε πρόρριζος ἐκ Σπάρτης. ουτω ἀγαθὰν μηδἐ διανοέεσθαι περὶ παραθήκης ἄλλο γε ξ ἀπαιτεόντων ἀποδιδόναι.

Aευτυχίδης μεν εἴπας ταυτα, ως οι Ουδἐ ουτω 87 ἐσήκουον οι Ἀθηναῖοι, ἀπαλλάσσετο οι δἐ Αιγινῆται, πριν των πρότερον αδικημάτων δουναι δίκας, των ἐς Αθηναίους υβρισαν Θ βαλισι χαριζόμενοι, ἐποίησαν τοιόνδε. μεμφόμενοι τοῖσι Αθηναίοισι καὶ ἀξιουντες βαδικεεσθαι, ώς τιμωρησόμενοι τοῖς Αθηναίους παρεσκευάζοντο. καὶ ἰν γὰρ δὴ τοῖσι Αθηναίοισι πεντετηρὶς

189쪽

επὶ Σουνέφ, λοχήσαντες ὼν την θεωρίδα νέα Πλον πλήρεα ἀνδρῶν των πρώτων ωθ ναέων, λαβόντες δε τοὐς88 ἄνδρας ἔδησαν. Αθηναiοι δἐ παθόντες ταυτα προς Αἰγιν τέων οὐκέτι ἀνεβάλλοντο μὴ Ου τὐ παν μηχανήσασθαι ἐπ' Αἰγινήτ5σι. και ἰν γὰρ ωκόδρομος Κνοι- θου καλεδμενος εν Ἀ Αἰγίνy ἀνὴρ δόκιμος, ουτος b μεμφόμενος μεν τοiσι Αἰγιν τῖσι προτέρην ἐωυτου ἐξέλασιν εκ τῆς νήσου, μαθών δἐ τότε τοὐς Αθηναίους ἀνηρτημένους ἔρδειν Αἰγινήτας κακῶς, συντίθεται

υ ναίοισι προδοσίην Αἰγίνης, φράσας ἐν τῆ τε η μέρ5ἐπιχειρήσει καὶ ἐκείνους ἐς την ῆκειν δεήσει βοηθέον-

Ss τας. μετὰ ταυτα καταλαμβάνει μεν κατὰ τὰ συνεθήκατο Ἀθηναίοισι ὁ ωκόδρομος την παλαιὴν ααλεομένην πόλιν, ωθηναToι δἐ Ου παραγίνονται ἐς δέομ' ου γὰρ συχον ἐοῖσαι νέες σφι αξιόμαχοι τῆσι Αἰγινητέων συμβαλεῖν. . ἐν φ ὼν Κορινθίων εδέοντο χρῆσαι σφίσι νέας, εν Ου-

τὐ διεφθάρη τὰ πρήγματα. οι δἐ Κορίνθιοι, ἰσαν γάρ

σφι τοῖτον τον χρόνον φίλοι ἐς τὰ μάλιστα, ω ναίοι

σι διδοῖσι δεομένοισι εἴκοσι νέας, διδουσι δἐ πεντα

δράχμους αποδιδόμενοι ' δωτίνην γὰρ ἐν τῶ ν φ οὐκ 10 ἐξην δουναι. ταυτας τε δὴ λαβόντες Οι Ἀθηναioι καὶ τὰς σφετέρας, πληρώσαντες εβδομήκοντα νέας τὰς ὁπουσας

190쪽

191 ἔπλεον ἐπι την Αιγιναν, καὶ υστέρησαν ὴμέρη μιῆ της

συγκειμενης. Νικόδρομος δέ, ώς οι Αθηναiοι ἐς τον 90 καιρὰν οὐ παρεγίνοντο, ἐς πλοῖον ἐσβὰς ἐκδιδρήσκει ἐκ τῆς Αἰγίνης συν δέ οι καὶ αλλοι ἐκ των Αἰγινητέων ἔσποντο, τοῖσι Ἀθηνaioι Σούνιον οἰκῆσαι εδοσαν. ἐν- θευτεν δἐ ουτοι ὁρμεόμενοι ἐζφερόν τε και ἰγον τους ἐν οτῖ νῆσο Αἰγινῆτος. ταὐτα μἐν δὴ υστερον ἐγίνετο 91Aιγινητέων δῶ οι παχέες ἐπαναστάντος τοῖ δήμου σφι ἄμα Νικοδρόμου ἐπεκράτησαν, και ἐπειτα σφεας χειρωσάμενοι ἐξῆγον απολέοντες. απὼ τούτου δῶ καὶ αγος σφι ἐγένετο, τὼ ἐκθύσασθαι Ουκ οDί τε ἐγένοντο ἐπι- 5 μηχανεόμενοι, ἀλλ' εφθζων ἐκπεσόντες πρότερον ἐκ τῆς νήσου ἡ σφι Πεων γενέσθαι την Θεόν. ἔπτακοσίους

γὰρ δὴ τοὐ δήμου ζωγρήσαντες ἐξῆγον ώς απολέοντες,

εὶς δέ τις τούτων ἐκφυγών τα δεσμὰ καταφεύγει προς πρόθυρα Α μητρος θεσμοφόρου, ἐπιλαβόμενος δἐ των 10

ἐπισπαστήρων εἴχετο ' οι δἐ ἐπείτε μιν αποσπάσαι Ουκ

οἷοί τε ἀπέλκοντες ἐγίνοντο, ἀποκ3φαντες αἰτού τὰς χεῖρας ἰγον οὐτω, χεῖρες δἐ ἐκειναι ἐμπεφυκυῖαι ἰσαν

τοισι ἐπισπαστῆρσι. ταλα μέν νυν σφέας αυτοῖς Οι 92

Αἰγινῆται ἐργάσαντο, Ἀθηναίοισι δἐ ῆκουσι ἐναυμάχησαν νηυσὶ ἐβδομήκοντα, ἐσσωθέντες δἐ τῆ ναιμαχέη