Herodotos erklärt von Heinrich Stein 3. band Buch 5. und 6

151쪽

αἰεὶ ετι καὶ ἐς ἐμἐ ώς ἐτάχθησαν ἐξ Αρταφρένεος

ἐτουχθησαν δῶ σχεδὰν κατὰ τὰ αὐτὰ τὰ καὶ πρὁτερον 43 εἶχον. καί σφι ταυτα μεν εἰρηνεῖα ἰν. ἄμα δε του ἔαρι, των ἄλλων καταλελυμένων στρατηγῶν ἐκ βασιλέος Μαρδόνιος ὁ Γωβρυεω κατέβαινε ἐπὶ Θάλασσαν, στρα- τον πολλὰν μἐν κάρτα πεζὴν ἄμα αγόμενος πολλὰν δέ 5 ναυτικόν, /λικίην τε νέος ἐών καὶ νεωστἐ γεγαμηκώς βασιλέος Λαρείου θυγατέρα υρτοζώστρην. ἄγων δὴ τον στρατὰν τολον ὁ Μαρδόνιος ἐπείτε ἐγένετο ἐν τI Kιλικίy, αυτ ὰς μἐν ἐπιβὰς ἐπὶ νεὰς ἐκομίζετο ἄμα τῖσι ἄλλῖσι νηυσί, στρατιὴν δἐ την πεζὴν ἄλλοι ηγεμόνες 10 ἰγον ἐπὶ τον Ἐλλήσποντον. ώς δἐ παραπλέων τηνωσiην ἀπίκετο ὁ Μαρδόνιος ἐς την ' νέην, ἐνθαλα

μέγιστον θ'ῶυμα ερέω τοωι μη ἀποδεκομένοισι Ἐλλήνων Περσέων τοῖσι επτὰ υτάνεα γνώμην ἀποδέξασθαιος χρεών εἰ- δημοκρατέεσθαι Πέρσας' τοῖς γὰρ τυ - 15 ράννους των 'γώνων καταπαύσας πάντας ὁ Μαρδόνιος δημοκρατίας κατέστη ἐς τὰς πόλις. ται τα δἐ ποιήσας

πείγετο ἐς τον 'Eλλήσποντον. ώς δἐ συνελέχθη μἐν χρῆμα πολλὰν νεῶν συνελέχθη δἐ καὶ πεζὰς στρατὼς πολλός, διαβάντες τῆσι νηυσὶ τον Ἐλλήσποντον ἐαo-

152쪽

δυνωνται καταστρέφεσθαι 1ων Ἐλληνίδων πολίων, τουτομἐν δη τη σι νηυσὶ Θασίους Ουδἐ χεῖρας ανταειραμένους κατεστρέψαντο, τουτο δε τW πεζω νακεδόνας πρω 5TOισι υπάρχουσι δούλους προσεκτήσαντο ' τὰ γὰρ ἐντὸς Μακεδόνων μνεα πάντα σφι ηδ' ἰν υποχείρια γεγονότα. εκ μἐν δὴ Θάσου διαβαλόντες πέρην υπὴ τηνηπειρον ἐκομίζοντο μέχρι ωκάνθου, εκ de Ἀκάνθου ὁρ- μεόμενοι τον 'Ἀθων περιέβαλλον. ἐπιπεσών δέ σφι 10 περιπλέουσι βορέης ἄνεμος μέγας τε καὶ ἄπορος κάρτα τρηχέως περιέσπε, πλῆθεῖ αὐλὰς των νεῶν ἐκβάλλων προς τον ' ΑΘων. λέγεται γὰρ κατὰ τριηκοσίας μἐν των νεῶν τὰς διαφθαρείσας ειναι, υπἐρ δἐ δυο μυριάδας ἀνθρώπων τε γὰρ θηριωδεστάτης εουσης της θα- 15λάσσης ταυτης της περὶ τον 'Ἀθων, οι μἐν υπὰ των θηρίων διεφθείροντο ὁρπαζόμενοι ' οι δἐ αυτῶν νέειν οὐκ ηπιστέατο καὶ κατὰ τουτο διεφθείροντο, οἱ δῶ

προς τὰς πέτρας ἀρασσόμενοι, οι δἐ ἐγέγεῖ. ὁ μἐν δὴ Φο

ναυτικὰς στρατὴς ολω ἔπρησσε, ' Μαρδονίφ δἐ καὶ τψπε στρατοπεδευομένου ἐν Μακεδονίy νυκτος φυγοι Θρήικες επεχείρησαν καί σφεων πολλOὐς φονευουσι οι Βρυγοι, Μαρδόνιον ει αυτὰν τρωματίζουσι. Ου μἐν οὐδἐ bαυτοὶ δουλοσυνθν διέφυγον προς Περσέων ου γὰρ δῆ

153쪽

Zπρότερον ἀπανέστη εκ των χωρέων τουτέων Μαρδόνιος πρὶν η σφεας υποχειρίους ἐποιήσατο. τούτους μέντοι καταστρεψάμενος α πηγε την στρατιὴν ὀπίσω, με τW10 πελ τε προσπταίσας προς τους Βρύγους καὶ το ναυτι-κφ μεγάλως περὶ τον 'Ἀθων. ουτος μέν νυν ὁ στόλος αἰσχρῶς ἀγωνισάμενος ἀπηλλάχθη ες την Ἀσίην.46 Λευτέρφ δε ετεῖ τούτων ὁ Λαρελς πρῶτα μεν Θασίους διαβλ θέντας οπὴ των ἀστυγειτόνων ώς ἀπόστασιν μηχανουατο, πέμφας ἄγγελον ἐκέλευέ σφεας τό τε

τεῖχος περιαιρέειν καὶ τὰς νέaς ες Ἀβδηρα κομίζειν. Οι5 γὰρ δὴ Θάσιοι, ο, υπῖ Ἱστιαίου τε του Μιλησίοι πολιορκηθέντες καὶ προσόδων ἐουσέων μεγαλέων, πρέοντο τοῖσι χρῆμασι νέας τε ναυπηγεύμενοι μακρὰς καὶ τεiχος ἰσχυρότερον περιβαλλύμενοι. ὴ δε πρόσοδός σφι ἐγίνετο εκ τε τῆς ηπείρου καὶ απὴ των μεαάλλων. εκ 10 μέν γε των εκ Σκαπτθσίλζς των χρυσέων μετάλλων τὼ ἐαίπαν ὀγδώκοντα τάλαντα προσήιε εκ δε των εναυτῆ Θάσου ελάσσω μεν τούτων, συχνὰ δε ολω ῶστετὀ επίπαν Θασίοισι ἐουσι καρπῶν ἀτελέσι προσήιε ἀπό

154쪽

τε τῆς ηπειρου και των μετάλλων ἔτεος εκαστου διηκόσια τάλαντα, δτε δὴ τὼ πλεiστον προσῆλθε, τριηκόσια. lb

ειδον δε καὶ αυτὰς τὰ μέταλλα ταυτα, καὶ μακρν ἐν δ

αυτῶν θωυμασιώτατα τὰ οι ωοίνικες ἀνευρον οι μετὰ Θάσου κτίσαντες την νῆσον ταύτην, ῆτις νυν επι του Θάσου τούτου του Φοίνικος τὼ ουνομα ἔσχε. τὰ δε

μέταλλα τὰ ωοινικικὰ ταυτα ἐστὶ τῆς Θάσου μεταξῖ 5 Αἰνύρων τε χώρου καλεομένου καὶ Κοινύρων, ἀντίον

δἐ Σαμοθρηίκης, Ουρος μέγα ἀνεστραμμένον ἐν τῆ ζη

τήσι. τουτο μέν νυν ἐστὶ τοιουτο ' oι δἐ Θάσιοι τω βασιλέι κελεέσaντι καὶ τὼ τεῖχος τὰ σφέτερον κατεuoν καὶ

τὰς νέας τὰς πάσας ἐκόμισαν ἐς Ἀβdζρα. 10Μετὰ δἐ τουτο ἀπεπειρῶτo ὁ Λαρεioς των Ἐλλήνων 4SO τε ἐν νόω ἔχοιεν, κότερα πολεμέειν ἐω φ ξ παραδιδόναι σφέας αυτούς. διέπεμπε ὼν κήρυκας ἄλλους ἄλλη τέρας ἀνα την Ἐλλάδα, κελευων αἰτέειν βασιλέι γην τε καὶ υωρ. τούτους μἐν δὴ ἐς την Ἐλλάδα ἔπεμπε, βἄλλους δἐ κήρυκας διέπεμπε ἐς τὰς ἐωυτου δασμοφόρους πόλις τὰς παραθαλασσίους, κελευων νέας τε μα

κρὰς καὶ ἱππαγωγὰ πλῶα ποιέεσθαι. ουτοί τε δὴ πα- 49ρεσκευάζοντο ταυτα, καὶ τοiσι ῆκουσι ἐς την Ἐλλάδα κήρυξι πολλοὶ μἐν ὐπειρωτέων ἔδοσαν τὰ προωχετο αἰ-

155쪽

ιδωρ Ἀαρείφ και δὴ καὶ Θιγινῆται. ποιήσασι δέ σφι ταυτα ἰθέως ΑΘ ναῖοι ἐπεκέατο, δοκέοντές τε ἐπὶ σφίσι εχοντας τοὐς Αιγινήτας δεδωκέναι ος ἄμα του Πέρ

σο επὶ σφέας στρατευωνται, και α μενοι προφάσιος ἐπε-

10 λοβοντο, φοιτέοντές τε ἐς την Σπάρτην κατηγόρεον των Αιγινητέων τὰ πεποιήκοιεν προδόντες την Ἐλλάδα.d0 προς ταύτην δἐ την κατηγορίην Κλεομένης ὁ Αναζαν- δρίδεω βασιλεῖς εῶν Σπαρτιητέων διέβη ἐς Αἴγιναν, βουλόμενος συλλαβεῖν Αιγινητέων τοῖς αἰτιωτάτους. ώς δἐ ἐπειρῶτο συλλαμβάνων, ἄλλοι τε δὴ αυτου ἐγίνοντο 5 αντίξοοι των Αιγινητέων, εν δἐ δὴ καὶ Κριὰς ὁ Πολυκρίτου μάλιστα, ος ουκ ἔφη αυτὰν ουδένα ἄξειν χαίροντα Αιγινητέων' ἄνευ γάρ μιν Σπαρτιητέων του κοινοῖ ποιέειν ταυτα, υπ' Αθηναίων ἀναγνωσθέντα χρῆ-

μασι ' ἄμα γὰρ ἄν μιν τφ ἐτέρφ βασιλέι ἐλθόντα συλ- 10 λαμβάνειν. δἐ ταυτα ἐξ ἐπιστολῆς τῆς Λημαρήτου. Κλεομένης δἐ απελαυνόμενος ἐκ τῆς Αἰγίνης εἴρετο τον Κριὰν ' τι οι εἴη το ἀνομα ' ὁ δέ οι τὰ ἐδν εφρασε. ὁ δἐ Κλεομένης προς αυτὰν εφ' , , ἰ δὴ νυν καταχαλκουὼ κριῶ τὰ κέρεα, ώς συνοισόμενος μεγάλW κακου.

156쪽

157- δἐ τῆ Σπάρτη τοῖτον τον χρόνον υπομένων 51 ημάρητος ὁ ωρίστωνος διέβαλλε τον Κλεομένεα, ἐων

βασιλεῖς καὶ ουτος Σπαρτιητέων, οικίης δε της υποδεεστέρης, κατ' αλλο μῆν ουδεν υποδεεστέρης ααδ γὰρ του αὐτου γεγδνασι), κατὰ πρεσβυγενείην δέ κως τετί- δμηται μαλλον η Eυρυσθένεος. Αακεδαιμόνιοι γὰρ ὁμο- 52λογέοντες Ουδενὶ ποιητy λέγουσι αὐτὴν Αριστόδημον τονωριστομάχου του Κλεοδαίου του Γλλου βασιλεύοντα ἀγαγεῖν σφέας ἐς ταυτην την χώρζν την νυν ἐκτέαται. ἀλλ' οὐ τοὐς ωριστοδημου παιδας. μειὰ δε χρ6ν- ου οπολλὰν Αριστοδήμου τεκεῖν την γυναικα, τ9 ODνομα εἶναι υργείην γατέρα δἐ αυτὴν λέγουσι εἶναι Αυτεσίωνος τοῖ Tισαμενου του Θερσάνδρου του Πολυνείκεος ' τ-την δἐ τεκειν δίδυμα, επιδόντα δἐ τον λι- στόδημον τὰ τέκνα νουσF τελευτῶν. Αακεδαιμονίους 10 δἐ τοὐς τότε εόντας βουλευσαι κατὰ νόμον βασιλέα των παίδων τον πρεσβυτερον ποιήσασθαι. ουκων δή σφεας ἔχειν ὁκότερον ἔχωνται, ἄστε καὶ ὁμοίων και ἴσων εόν-

tes s. e. 61 st

157쪽

l 58

των ' Ου δυναμένους δἐ γνῶναι, ὴ καὶ προ τούτου,

ab ἐπειρωτῶν την τεκουσαν. την δε Ουδἐ αυτὴν φάναι διαγινώσκειν. εἰ ὁDi- μἐν καὶ τὼ κάρτα λέγειν ταυτα,

βουλομένην δε ει κως ἀμφότεροι γενοίατο βασιλεες. τους ὼν δὴ Αακεδαιμονίους ἀπορέειν, ἀπορέοντας δὴ πέμπειν ἐς Λελφοῖς ἐπειρησομένους ο τι χρήσωνται τω 20 πρῆγματι. την δἐ Πυθέην κελεύειν σφέας ἀμφότερα τὰ παιδία ηγήσασθαι βασιλέας, τιμῶν δἐ μῶλλον τον γεραίτερον. την μἐν δὴ ΙΠυθέ ν ταὐτά σφι aνελεὶν, τοισι δἐ Αακεδαιμονίοισι ἀπορέουσι Ουδἐν εσσον ο κως ἐξάρωσι αυτῶν τον πρεσβύτερον, υποθέσθαι ἄνδρα Μεσ-25 σήνιον τῶ ουνομα εἶναι Ιωνίτην' υποθέσθαι δἐ τουτοντον Πανίτην τάδε τοισι Αακεδαιμονίοισι, φυλάξαι τὴν γειναμένην ὁκότερον των παιδίων πρότερον λούει καὶ σιτίζει ' καὶ ην μἐν κατὰ ταυτὰ φαίνζται αιεὶ ποιεῖσα, τους δῶ πῶν ἔξειν υσον τι καὶ δίζηνται καὶ ἐθέλουσε

voν od. ὁκότερος ὁ πρεσβύτερός

158쪽

ἐξευρεῖν, ἔν δε πλανῆται καὶ ε κείνη εναλλὰξ . ποιευσα, 30 δῆλά σφι ἐ σεσθαι ώς ουδἐ εκείνη πλέον ουδεν οἶδε, εα' αλλην τέ σφεας τράπεσθαι οδόν. ἐν Θαυτα δη τοῖς Σπαρτιήτας κατὰ τὰς του Μεσσηνίου υποθήκας φυλάξαντας την μζτέρα των ωριστοδήμου παίδων λαβεῖν

κατὰ ταὐτὰ τεμέουσαν τον πρότερον και σίτοισι καὶ λου- 3bτροῖσι, ουκ εἰδυιαν των εἴνεκεν ἐφυλάσσετο. λαβόντας

ει τὰ παιδίον το τιμεόμενον προς τῆς γειναμένης ος ἐὼν πρότερον τρέφειν εν το δομοσίφ ' καί οἱ Οἴνομα τεθῆναι Ευρυσθένεα, τφ δἐ νεωτέρω ΙΠροκλέα. τούτους ἀνδρω Θέντας αυτούς τε ἀδελφεοῖς ἐόντας λέγουσι δια- 40 φδρους εὶ ναι τον πάντα χρόνον τῆς ζόης ἀλλήλοισι, καὶ τους απὰ τούτων γενομένους ωσαύτως διατελέειν. ῖτα μἐν Αακεδαιμόνιοι λέγουσι μουνοι Ἐλλ' - 53νων - τάδε δὴ κατὰ τὰ λεγόμενα υπ' Ἐλλήνων εγῶ γράφω, τούτους τοῖς Λωριέων βασιλέος μέχρι μἐν Περσέος τοὐ Λανάης, τοὐ θεοῖ ἀπεόντος, καταλεγομένους

159쪽

δε μέχρι Περσέος του δε εἴνεκεν, ἀλλ' ουκ ἀνέκαθεν ετιἔλαβον, οτι οὐκ επεστι ἐπωνυμίζ Περσέι ουδεμία πατρὸς

απὴ δἐ Λανάης τῆς 'γκρισίου καταλέγοντι τοῖς ἄνω αἰεὶ πατέρας αυτῶν φαινοίατο αν ἐόντες οἱ των Λωρι-54 έων ηγεμ ὁνες Αιγύπτιοι ιθaγενέες. ταυτα μέν νυν κατὰ τὰ

Ἐλληνες λέγουσι γεγενεηλόγ ται ώς δἐ ὁ παρὰ Περσέων λόγος λέγεται, αυτὼς ὁ Περσεῖς ἐων ωσσυριος ἐγενετο Ἀλλην, ἀλλ' ουκ οι Περσέως πρόγονοι ' τους δἐ ωκρι-b σίου γε πατέρας ὁμολογέοντας καπ' οἰκηιότητα Περσέιουδέν, τούτους δἐ ειναι, κατά περ Ἐλληνες λέγουσι, Αἰγυπτίους.

160쪽

Kαὶ ταυτα μέν νυν περὶ τούτων ειρήσθω. o τι δἐ 55 ἐόντες Αἰγυπτιοι, καὶ ο τι αποδεξάμενοι ελαβον τὰς Λωριέων βασιληίας, αλλοισι γὰρ περὶ αυτῶν εἴρηται, εώσομεν αυτά ' τὰ δε ἴλλοι ου κατελάβοντο, τούτων

μνήμην ποιήσομαι. γέρεά τε δὴ τάδε τοiσι βασιλεισι 56 Σπαρτιῆται δεδώκασι, ιροσυνας δύο, Λιός τε Αακεδαίμονος καὶ Θιὰς Ουρανίου, καὶ πόλεμόν γε ἐκφέρειν ἐα' ῆν αν βουλώνται χώρην, τούτου δἐ μηδενα εἶναι Σπαρτιητέ υν διακωλυτήν, εἰ ει μή, αυτὸν ... ἐν τ* ἄγεῖ β

Herodot III. 2. Atast.

Lae. 13 orαν γε μὴν καιρὰς δοκῆ