Muthografoi

261쪽

230 ANTONINI LIBERALIS

ἐν ταν Οἴτη και θυγάτηρ αὐτω μονογενς ἐγένετο ρυόπη και ἐποίμαινεν αυτη τὰ πρόβατα του πατρός ἐπει δἐ αυτην ηr

πησαν περφυῶς μαδρυάδες νυμφαι και ἐποιησαντο συμπαίκτριαν αντῶν, ἐδίδαξαν μνεῖν λεοῖς και χορευειν. μυ-5 ην δων Ἀπολλων χορεύουσαν ἐπεδέμησε μιχ δηναι. καὶ ἐγένετο πρῶτα ἐν κλεμμύς, ἐπει δ' η ρνόπη όλωτα μετὰ των ννμφῶν και παίγνιον ἐποιησατο ζ κλεμμὼν και αὐτυν ἐνέθετο εις οὐ κόλπους, μεταβαλών ντ τις κλεμμίος ἐγένετο δράκων. και αυτην κατέλειπον, νύμφαι πτοηθεμl0σαι Ἀπόλλων δε ρυόπη μίγνυται, δε χετο φεύγουσα περιφοβος ει τὰ οικία του πατρος και νειν ετρασε προς τους γονεις ἐπεὶ δ' εγημεν αυτην στερον Ἀνδραίμων υξίλου γεννα παῖδα ἐξ Ἀπόλλωνος Ἀμνισσον ουτος ἐπιετ ιστα ηνδρώθη, νη ἐγένετο πάντων κρατῶν, και ἐκτισε i5 παρὰ την Οἴτην πόλιν ὁμώνυμον τῶ ορε κα των ἐκεῖ τόπων ἐβασιλευεν ἱδρύσατο ὁ και Ἀπόλλωνος ἱερὰν ἐν τη ρυ πίδι καὶ ις τουτ παροῖσαν τὰ ιερὰν ρυόπην ηρπασαν μαδρυάδες νυμφαι κω εὐμένειαν, καὶ αντον ἐν πόκρυναν εις την λην, ντὶ δ' ἐκείνης αἴγειρον νέφηναν ἐκ τις

πρῶτος γῶνα ἐπετέλεσε δρόμου, καὶ τι νυν ι ἐπιχώριοιτον ἀγῶνα διανυλάσσουσι τοῖrow γυναικὶ δ' ου ἴσων πα-2bρατυχεῖν, ὁτι ρυόπην τανισθεῖσαν υπωνυμνῶν δύο παρ- uνοι τοι ἐπιχωρίοις δηλωσαν, πρὀς, ἐχαλέπιναν, νί φαι καὶ αὐτας ντ παρθένων ἐλάτας ἐποίησαν.

XXXIII. Ἀλκμην Droρεῖ Φερεκύδης. μετὰ τον Πρακλέους ἐξ ανθρώπων τανισμὸν Εὐρυσθεὴς ἐξελάσας

δ αυτον της πατριδος αὐτος ἐβασίλευεν οι δἐ 'LIρακλεῖδαι καταφυγόντες προς ημονῶντα τον Θησέως κVσαν την

τετράπολιν της Ἀττικος, Εὐρυσθεὴς ὁ πω φας ἄγγελον εις

262쪽

κλείως ἐξελάσωσιν , οἱ ἐν Ουν Ἀθηναῖοι το πόλεμον ουκὰπολεγονται, Εὐρυσθεῖς δ' ἐνέβαλεν εις τὴν Ἀττικὴν καὶ παραταξάμενος αυτὸς ἐν ποθνήσκει μαχόμενος, λει πλη- θὴς ἐτράπη των Ἀργείων 'Υλλο δ και ἐώλλοι Πρακλεῖ-5

ται πώλιν ἐν Θήβαις ἐν ει τούτω καὶ Ἀλκμήνη κατὰ γῆρας ὰποθνήσκει και αυτιν ἐξεκόμισαν ρακλεῖδαι κουν ἐπαρὰ τὰς ΙΠεκτρας πύλας ὁ γ περ καὶ Gρακλης ἐν τι γορα. πιυς ὁ Κρουν πέμπει κελευων Ἀλκμ . νην ἐκκλέφαι καὶ πε- 0νεγκεῖν ει μακώρων νήσοι καὶ δουναι Γαδαμάνθυι γυναῖκα, ρμις ὁ πεισθεις Ἀλκμήνην ἐκκλέπτει, λίθον πών ταυτης ἐντίθησιν εi την σορόν. IIoακλεῖδαι ἐπεὶ τιν

φαντες εὐρον,ντε τις Ἀλκμήνης λίθον, καὶ αυτὼν ἐξελόντες 5 ἐπνησαν ἐν τω λσει θιπερ ἐστι τυ ρωον της Ἀλκμήνης ἐν Θήβαις. X XIV. Σμύρνα Θειὰν τος του Βήλου καὶ Πρειθυίας μια των νυμφῶν ἐγένετο θνγάτηρ ἐν τω ὁρει τω Λιβάνω Σμύρνα ταύτην δια κάλλος πλεωτοι καὶ ἐκ πόλεων πλεί- 20στων ἐμνήστευον, η δ πολλα ἐμηχανῆτο προς πήτην των γονέων και νάθεσιν του χρόνου δεινὰς γὰρ ωυτὴν ἔρως ἐξέμηνεν ἐπὶ το πατρί. καὶ κατὰ ἐν ρχὰς δι' ἐδώ κατέκρυπτε τον νόσον, ἐπεὶ ὁ το πάθος αυτὴν προῆγεν, ἐξεῖπετον λόγον προς Ἱππολύτην την τροφόν η ὁ παραδώσειν25αυτὴ κος του παραλόγου πάθους ποσχομένη λόγον προς

r . Θείαντα προσέφερεν, τι ἐτω κύρη μακαρίων ανθρώπων ποθεῖ παραγενέσθαι κρυφαῖος εις την κοίτην. ὁ ἐωείως ου γὰρ γένωσκεν ολ ἐπ αὐτω ἐμηχανῶ το κατήνεσετο λόγον καὶ ὁ ἐν ἐν τω ἔκ σκοταῖος ἐπὶ της στρωμνῆς 3 3

263쪽

ΛNTONINI LIBERALIS ἐξεδέχετο την κόρην η δὲ τροφος κατακρύψασα τη συ τε την μωνα παρηγαγεν καὶ πλείονα χρόνον λεληθει πρασόμενον χαρι καὶ ἄθεσμον ἔργον. καὶ ς ἐκύησε ἐν Σμύρνα, Θείαντα δὲ πόθος ἐλαβεν ἐκμαθεῖν τις ην - ουσα, καὶ ὁ ἐν κατέκρυφε πυρ ἐς τον ικον, Σμύρνα τώς ἐξίκετο προ αυτόν, ἐπάι στος ἐγένετο προενεχθέντος ἐξαπίνης - πυρός, καὶ το βρέφος μιν ἐξέβαλεν ἐκ της γαστρός, αὐτη συνασχοῖσα τὰς χεῖρας ηὐξατο μητε παρὰ ζῶσι μητ'

ἐν νεκροῖς φανηται καὶ αυτην ἡ δευς μεταβαλὼν ἐποίησε 10 δένδρον καὶ ἐκάλεσεν ὁμώνυμον αυτῶν Σμύρναν τουτ λιγε- ται - ἔτος ωαστον δακρύειν τον ὰπό του ξύλου καρπον.

καὶ Θείας ἐν ὁ πατηρ τις Σμύρνης δια ἔργον θέματτον ἐαυτῶν ἀνεῖλε, το δὲ βρέφος ιὰς βουλῆ τρεφόμενον νόμα- σανωδωνι καὶ αυτὰν Ἀφροδίτη πλεῖστον γάπησε δια -

XXXV. Βουκόλοι. Iστορεῖ Μενεκράτης ἁνθιος -κιακοῖς καὶ πίκανδρος. -τῶ ἐπεὶ ἔτεκεν Ἀπόλλωνα καὶ Ἀρτεμιν ἐν Ἀστερία τω νησω, ἀφίκετο εις Λυκίαν ἐπε- φερομένη τους παῖδας ἐπὶ τὰ λουτρά του Ξάνθου, καὶ ἐπεὶ 20 τάχιστα ἐγένετο ἐν τη γ ταὐτν, ἐνέτυχε πρῶτα Μελίτη κρηνν καὶ προεθυμεῖτο πριν ἐπὶ τον Ξάνθον ἐλθεῖν ἐνταυθοῖ τους παῖδας ἀπολοῖσαι ἐπεὶ ν αυτην ἐξήλασαν ἄνδρες βουκόλοι, πως ν αυτοῖς οἱ βόες ἐκ της κρηνης πίωσιν, ἀπαλλάττεται καταλιπουσα την Μελίτην Ῥητώ, λύκοι δὸ25 συναντόμενοι καὶ σηναντες φηγησαντο τις ὁδου καὶ,πήγαγον ἄχρι προς το ποταμὸν αυτην Οὐαάνθον η ἐπιοῖσα του δατος καὶ πολούσασα του παῖδας τον μεν Τειν ω ἱερὸν πόδειξεν Ἀπόλλωνος την ὁ γην ριμιλίδα λεγομένην μίαν μετωνόμασεν π των καθηγησαμόνων 30 λύκων ἐπὶ ὁ την κρηνην αντις ἐξίκετο δίκην ἐπιβαλοῖσα τοῖς πελάσασιν αὐτην βουκόλοις καὶ οι ἐν πελούοντο ἐτι παρὰ την κρηνυν του βοῖς -τῶ δὲ μεταβαλοῖσα πάντας ἐποχσε βατράχους, καὶ λίθω τραχεῖ τύπτουσα τὰ νῶτα

264쪽

TRANSFORMATT. XXXV XXXVII. 233 καὶ τους μου κατέβαλε πάντας εἰς την κρήνην καὶ μονε κεν αὐτοῖς καθ' υδατος - δ' χρι νυν παρὰ ποτα βοῶσι καὶ λίμνας. XXXVI. Πανδώρεος Ἀνίκα μα φοβουμένη μόνον κατεκρυφεν ἐν το κευθμῶν της κρητης τοτυμ, τότε -

τον ἐξέθρεψεν - νύμφη μαστον ὀρέγουσα. -- θα δἐ ως βουλῆ κύων χρύσεος ἐφύλαττεν ἐπεὶ δὲ πιυς ιτῆνας ἐξελάσας τον μόνον φείλετο της αρχῆς, ἐποίησε την ἐν

Αθα μεταβαλῶν ἀθάνατον καὶ αυτῆς ἔτι νυν εἶ λόν ἐστιν ἐν τοις στροις τον δὲ κύνα τον χρύσεον απέδειξε φυλάττειν 'το ερῖν ἐν Κρήτη τουτον Παιδάρεος ὁ Μόροπος κλέψας ωχετο φέρων εις Σίπυλον, και αυτὸν παρεδέξατο φυλάττειν παρὰ του Πανδαρέου Ἀνταλος ὁ Λιὰς καὶ Πλουτους ἐπεὶ ὁ μετὰ χρόνον Πανδάρεος ἐλθὼν ἐς Σίπυλον ὰπτει τον κύνα, Ἀνταλος μου, λαβεῖν, δευς δὲ Πανδώρεον ἐν βὰντ της κλοπῆς ἐποίησεν οθιπερ εἱστήκει πέτρον, Ἀνταλον δὲ, ἐπεὶ το υρκοον ἐφεύσατο, κατέβαλε καὶ περ αυτ Ἀπυκεφαλης τον Σίπυλον. XXXVII. Ayρι εις. ο δης μετὰ την ἄλωσιν Ἱλίου παραγενόμενος ἐς Αργος ἐγιάλειαν ἐν μόμφατο την γυ- ρναῖκα την αντον χαριν ἔργων Ἀφροδίτης, αυτὰς δὲ εχ κα- λυδῶνα της ἐτωλέας φίκετο καὶ - νελών γριον καὶ τους παῖδας Οἰνει, προπάτορι την βασιλείαν ἀποδίδωσιν. - τις ει πλέων εχ υργος υπὸ χειμῶνος ἐς τοὐ)όνιον ἐκφέρεται πόντον ἐπεὶ δὲ παραγενόμενον αυτὸν ἔγνω αυνιο . 25 βασιλεὼς ὁ των Λαυνίων, ἐδεήθη τον πόλεμον αὐή συμπολεμῆσαι προς Μεσσαπίους ἐπὶ μέρει γης καὶ γάμω θυγατρὸς

της ἐαυτου. - O-δης ποδέχεται τον λόγον ἐπεὶ δὲ παραταξώμενος ἐτρέψατο τορος Μεσσαπίους - ἐλαβε την γῆν, ταύτην ἐν Λωριεῖσιν ἔνειμε τοις συ αυτω, δύο M 30 παῖδας ἐκ της θυγατρὸς ἔσχε της Ῥαυνίου Λιομήδη καὶ Ἀμφίνομον τελευτήσαντα ν αυτὰ κατὰ γῆρας ἐν Λαυνίοις ἐκτέρισαν οἱ Λωριεῖς ἐν τῆ νήσω καὶ νόμασαν αὐτη A.

265쪽

μήδειαν αὐτοὶ ὁ ἐγεώργουν ν ἐδάσαντο παρὰ το ε Πασιλέως γῆν, καὶ αὐτοῖς ἐξέφερε πλεῖστον καρπὸν κα ἐμπειριαν γεωργικῶν ἔργων Λαυνίου ν ποθανόντος ἐπεμώλευσαν Ἱλλυριοι βάρβαροι κατὰ φθόνον αυτῶν τῆς νς καὶ ἀνεῖλον εν ν νήσω πάντας ἐντομα θύοντας ἐπιφανέντες οἱ Πλυοιοὶ τους Λωριεῖς , ὀ δἐ βουλὴ τὰ σώματα ἐν 'ανίσγη των Ελλήνων α νυχα δἐ μετέβαλον ἐς ορνιθας καὶ - νυν Ελληνικὴ ἐν ἐπὰν καθορμίσηται ναῖς, φοιτῶσι πρὀς εχυτους οἱ ορνιθες Ἱλλυρικὴν δ φευγουσι ταῖν καὶ φανάγωται

πάντες εχ τις νήσου.

XXXVIII. Λύκος. Iστορεῖ Πίκανδρος ἐτεροιουμόνωνά. Aiα-- Λιὸς καὶ θίνης τις Ἀσωπου παῖδες ἐγένοντο ελαμων καὶ Πνβευς καὶ τρίτος Φῶκος ἐκ Ψαμάθης της ηρέως. τουτον ἐφίλησε περισσῶς ἐακός, τι καλὼς 15 κἀγαθὼ ην νήρ. Πηλευς δ καὶ ελαμων φθονήσαντες

αυτρο κτείνουσι θανάτω κρυφαίω καὶ δια του ἐξελαθέντες υπ' ωκου την Αἴγιναν ἐξέλειπον. κησἐ δἐ ελαμων ἐν Σαλαμῖνα την νῆσον, Πηλευς δ' ἐξίκετο προς υρυπιωνατον Ἱρου καὶ κετεύσας καθαίρεται παρ αυτῶ τον φόνον 20 καὶ αυτις υρυτίωνα ἐν κυνηγεσίοις κων ἐπὶ - βολῶν κτείνει, καὶ φυγῶν ἔρχεται παρὰ καστον, λυπωτις γυναικος προς φροδίσιον ἔργον ' καταλείπεται μόνος εν Πηλίω καὶ πλαζόμενος ἐντυγχάνει είρων τρομενταυρω, ἱκετεύοντα δὲ αυτόν υποδέχεται ἐκεῖνος ἐς το ἄντρον καὶ

25Πηλεὐ ἀγείρας πολλὰ πρόβατα καὶ βοῖς ἄγει προς τὸν Ἱρον

κατὰ ποινὴν του φόνου ταύτην οὐ ποδέχεται τὴν ποινυν

ὁ Ἱρος, αλλὰ Πηλεῖς παγαγών φίησι κατὰ χρησμον θεου. κα τὰ πρόβατα νομέων ἐρημα λύκος ἐπελθὼν κατέδει καὶ ὁ λύκος ουτος κατὰ δαίμονα μεταβαλὼν ἐγένετο πέτρος καὶ 30 ἄχρι πλείστου διέμενε μεταξHAοκρίδος καὶ τῆς Φωκέων γης. XXXIX. Ἀρκεοφῶν. Iστορεῖ Κρμησιάναξ εοντίωβ δ ρκεοφῶν ὁ Μιννυρίδου πόλεως ἐν ἐν Σαλαμῖνος της ἐν Κυπρω γονέων δὲ οὐκ επιφανῶν ἐσαν γαρ ἐκ Φοινίκης),

266쪽

χρήμασι δὲ κει,1 αλλη ευδαιμονία πλεῖστον υπερήνεγκεν.ουτος δῶν την θυγατέρα την πικοκρέοντος του Σαλαμινίων βασιλέως ράσθη γόνος δ' ην του δε κοκρέοντος απὴTεύκρου του ξυνελόντος Πιον Ἀγαμέμνονι παρ ω - μῶλ- λον ὁ Ἀρκεονῶν ἐφίετο του γάμου τις παιδός, καὶ πέσχετο πλεῖστα παρὰ τον ἄλλους μνηστηρως ποiσειν ἔλα. - κοκρέων δ' οὐχ ποδέχεται τον ὰμον κατ αισχίνην γένους του Ἀρκεοτο ντος, ὁτι αὐτῶ πατέρες παν Φοίνικες Ἀρκεο-yῶντι ὁ ποτυγχανομένω προ τονθύμον πολὐ χαλεπώτερος ηὐλερως, και νυκτὰς ἐπὶ τὰ οὶκία της Ἀρσινόης ἐφοίτα και 10 διενυκτέρευσε μετὰ των ἡλικιωτῶν ἐπεὶ δε αυτω προς-ὁ ἐργον ουδεν ἐτυγχάνετο, πείθει τρον ὀν αυτου και πλειστα δῶρα πω l ως ἐπειράθη της παιδός, εἴ πως αυτω δύναιτο κρύτα μαθινα των γονέων. ὁ παῖς, ἐπεὶ τον λόγον τPOTO GUTῆ προσηνεγκε, κατεμήνυσε προ τοῖς γονέως, οἱ βδε γλῶσσαν ἄκραν και ρῖνα και δακτύλους ποτεμόντες της τροτου και λωβησώμενοι νοίκτρως ἐξ ἐλασαν ἐκ των ο κιων. και προς ο εργον ἐνεμέσοσεν η θεός Ἀρκεοφῶν ἐν Ουνκαθ άπερβολιν πάθους και ποφίαν τι προ τον γάμονεκών ποi νύσκει κατὰ τρονης ἔνδειαν, οἱ ὁ πολῖται τον γε θάνατον οiκrε Ραντες ἐπήνθησαν, μέρα ὁ τρίτη τὸ σῶμα

κηδεύσειν, Ἀρσινόη ὁ προς βριν ἐπεθ, μησεν ἐκ των ολκων ἐκκύφωσα ὀ σῶμα τὰ του Ἀρκεο νῶντος κατακαιόμενον ἐδεῖν. και η ἐν θεῆτο, μισησασα ὁ τὰ θος Ἀνθοδίτη βμετέβαλεν αὐτην κω ἐποίησεν ἐξ ἀνθρωπου λίθον και τους πόδας ἐρρίζωσεν ἐπὶ την γην. Πριτεμ αρτις Κασσιεπείας της Ἀραβί, καὶ Φοίνικος του γηνορος ἐγένετο κώρμη ταύτη μιγεὶς εὐρἐγέννζσε Πριτόμαρτιν αὐτη φυγοῖσα την ὁμιλίαν των ν 3043ρώπων γάπησε νάε παρθένος εῖναι και παρεγένετο πρῶται ἐν π Ἀργος ἐκ Φοινίκης παρὰ τὰ Ηρασίνου θυγατέρας Βύζην και ελίτην κω Μαίρων κω Ἀγχιρόην, πειτα δ' ἐκ

267쪽

236 ANT0NINI OBERALIS του Ἀργους ἐς κεφαλληνίαν ἀνέβη καὶ

οι κεφαλληνες αφρίαν, καὶ ιερ- ηγαγον - θεω Καεεταερχεται ἐς Κρητην, καὶ αυτην δῶν Μίνως καὶ ρωσγεὶς ἐδίωκεν,4 δἐ κατέφυγε παρ ανδρας αλιέας οἱδ αυτην κατ-5έδυσαν εἰς τα δίκτυα καὶ νόμασαν ἐκ τούτου Κρῆτες μα- τυνναν καὶ ἱερὰ προσηνεγκαν ἐκφυγουσα δἐ Μίνωα εξίκετο

η Βριτόμαρτις εἰς Αἴγιναν εὐπλοίω συνώνδρὶ ἄλιε --ο- μηδει καὶ ὁ μιν αυτῶν ἐνεχείρησεν ὀρεγόμενος μιχθῆναι, νει Βριτόμαρτις ποβασα ἐκ του πλοιο κατέφυγεν ἐς ἄλσος

σαν Αἰγινηται καὶ νόμασαν φάην καὶ ιερὰ ἐπετέλεσανῶς θεν. 15 XL.I. Ἀλωα ψε Κέφαλος ο ηιόνος ἔγημεν εν Θορικροτης Ἀττικης Πρόκριν την θυγατέρα την ρεχθέως. ην δὸὁ Κέφαλος νέος καὶ καλὰς καὶ ανδρεῖος ἐρασθεῖσα ει διὰ

το κάλλος ηρπασεν αυτὀ Nώς καὶ ἐποιησατο συνοικον.

τότε δ' υν ὁ κέφαλος πειρῶτο της Πρόκριδος,4 συμμή- 20 νειν διάφθορος αυτν ἐθελησαι. καὶ αυτὰς μὲν καθ' ω- τινα πρόφασιν σκήψατο εὶς θήρας μαι, Πρόκριδι δἐ εiσαποστελλεν ἄνδρα ἐκέτην γνῶτα φέροντα χρυσὰν πολύν, καιαυτὰν ἐδίδασκε λέγειν προς την Πρόκριν τι νηρ ξένος

ερασθεὶς διδοῖ τουτο τ χρυσίον, ε αυτ συγγόνοιτο.

25 δἐ Πρόκρις το μὲν πρῶτον πολέγεται τὸν χρυσόν, ἐπεὶ ἐδιπλάσιον εἰσέπεμφεν, μολογεῖ καὶ προσδέχεται τὸν λόγοι. δἐ κέφαλος ὁτε αυτην ἔγνω παρελθουσαν εἰς τὸ οῖκον καὶ κατακλινεῖσαν, παρὰ τὸν ξένου μδα καιομένον παρ- ηνεγκε καὶ κατεφώρασεν αυτην. Πρόκρις δὲ καταλιπουσα 30 τον Κέφαλον υπ' ἐσχυνης χετο φευγουσα παρὰ Μινωμτὰν βασιλέα των Κρητῶν καταλαβουσα δ' αυτὸν ἐχόμενον vn τεκνίας υπισχνειτο καὶ ἐδίδασκε τὸν τρόπον αυτρο, ι

268쪽

γένοιντο παῖδες ὁ γαρ Μίνως Ουρεσκεν φεις καὶ σκορπίους καὶ σκολοπόν ως, καὶ πέθνησκον αἱ γυναικες σωις μέγ'νυτο Πασιφάη ν νωλίου θυγάτηρ θάνατος. Πρόκρις ἐπὶ τῆ γονὴ μόνωος μηχανῆται τοιόνδε κύστιν αl- γὰρ ἐνέβαλεν εiς γυναικὸς φύσιν, και ὁ Μίνως τους φεις 5 πρότερον ἐξήκρινεν εi την κύστιν, πειτα δἐ παρῶ την Πα- σινάην ε ἐσιων ἐμίγνυτο καὶ ἐπεὶ αὐτοῖς ἐγένοντο παῖδες, ο ι'νως διδοῖ τὸ Πρόκριδι τον κοντα καὶ τον κύνα τοί- τον δε οὐδἐ ἐξέφυγε θηρίον, αλλὰ πάντα ἐχειρουντο καὶ ἡ Πρόκρις δεξαμένη νίκετο ἐς Θορικὴν τις Ἀττικης ὐπου 10ωκει ὁ Κέφαλος, καὶ συ αὐτω κυνηγότε ἐξαλλάξασα τινἐσθητα καὶ τι κουρὰν της κεφαλης ει ανδρα, καὶ ουδεις αυτον δών ἐγνώρισεν. Κέφαλος δἐ ων ἔτι αὐτω ἐν Ου- δῖν ἐπετύγχανε των προς την θύραν, παντα δε συνέφερε προ τυ Πρόκριν ἐπεθύμησεν αντο τον ἄκοντα τουτον 5 λαβεῖν. καὶ προσυπόσχετο δώσειν, ε αὐτη τις ἄρας ἐθελη- σαι τις αντο χαρίσασθαι. V DKόταλος παρέχεται τον λόγον, καὶ τε κατεκλίνησαν, ἐξότηνεν αυτην η Πρόκρις καὶ νείδισε τον Κεταλον η αὐτος πολλαὶ σχιον ἐξαμάρτοι. και τον ἐν κύνα καὶ τον ἄκοντα λαμβάνει Κέφαλος Θύμ-20φιτρίων δ χριζων του κυνος ἐξίκετο παρὰ τον Κέφαλον ει γε ἐθελησειεν - αὐτω ἐπὶ τον λώπεκα μναι συν τωκυνι, και πέσχετο της λείας Ἀμφιτρύων ποίσειν τω Κεφάλω τι μοῖρα ιν αν ἐκ των ηλεβόων λώδε ἐτάνη γὰρ ἐν χρόνω τούτω Καδμείοις λώπηξ, χρημά τι ξηλλαγμένον . ,

αυτ συνεχῶς ἐκ του ευμησσοῖ κατιοῖσα πολλάκις τους ΚαδμείοΡ ηρπάζετο καὶ αὐτὴ προὐτίθεσαν παιδίον διατριακοστης μόρας, - κατήσθιε λαμβάνουσα. και ἐπει Ἀμφιτρύωνος ιόντος δεηθη Καδμείων ἐπὶ ηλεβόας αὐτωσDGrρατεῖσαι καὶ ο δ' Οὐκ εφασαν ει μυ αὐτοῖς τον λώπεκα D

εἰ γένοιντο παῖδες. ὁ γαρ μίνως ονρεσκεν P in nag a cripta habes inseriti post σκολοπένδρας xyl. et sic Vulg., Basilus reete post, ω, et sic lani Salinastias, nisi quo corr. τρόπον ἡ γένοιντο παῖδες αυτω, Verii. ν τρόπον

269쪽

συνεξέλοι, συντίθεται - σιτρύων ἐπι τούτοις προς τους καμμείους. καὶ ἐλθών προς τον Κέφαλον αεγε την συνθήκην καὶ ἔπειθε βονα εὶς ασσον τω κυνί, ὁ δὲ Κέφαλος ποδέχεται καὶ ἐλθών κυνηγετεῖ την ὰλώπεκα. ην δὲ θεμιτὰν ουτ την ὰλώπεκα καταληφθηναι πό τινος διώκοντος υτ τον κύνα ἐκφυγεῖν διωκόμενον ουδόν. ἐπεὶ δ ἐγένοντο ἐν τω πεδόντων Θηβαίων, δευς ἰδὼν ἐποίησεν αμφοτερους λίθους.

270쪽

νος θυγατήρα ἐν Ἀρκαδία- οὶκεῖν, λέσθαι δε μετὰ Ἀρτέμιδος την περ τὰς θηρας γωγην ἐν τοις ρεσι ποιεῖσθαι, φθαρεῖσάν τε που ὀ ἐμμεινα λανθάνουσαν την θεόν φωραθηναι δ υστερον ἐπίτοκον ηδ οἶσαν, φθεῖσαν π αυτης λουομένην ἐφ' Ἀργισθεῖσαν την θεον ὰποθηριῶσαι αυτην, καὶ Ουτως τεκεῖν ἄρκτον γενομένην τον κληθέντα Ἀρκάδα ουσαν δ' ἐν τω ὁρει θηρευθῆναι πο αἰπόλων τινῶν καὶ παραδοθύναι μετὰ του βρέφους φ υκάονι. μετὰ χρόνον δή τινα δόξαι ἐσελθεῖν ἐς τωτον ὀς ἄβατον 10 ἱερὸν γνοησασαν τον νόμον που του διου υἱου διωκο-

Tu ἀστροθεσία ζωδ- V l l inser. ἄρκτου μεγάλης , ἄρκτος μεγάλη