장음표시 사용
301쪽
ἐκ κώμης τινος καλουμένης πεφέλης, ἐπινοουσιν ἔππους Α- λητας διδάξαι πρότερον γὰρ ου ἐπίσταντο ἐφ ἱππων κε σθαι, λλα μόνον ἄρμασιν ἐχρῶντο. - ἴτω ὁ δενα ντες τους κέλητας λαυνον ἐφ ο οἱ ταυροι σαν, καὶ ἐπεισβάλ- λοντες τὸν γέλη νηκόντιζον καὶ ἴτε ἐν διώκοιντο π πῶυ
ταύρων, πέφευγον οι νεανιαι ποδωκέστεροι γαρ ησαν ἁiπποι), ἴτε ὁ σταίησαν οἱ ταυροι, ποστρεφοντες ζκόν τε ν, καὶ τουτον τον τρόπον νεiλον αυτούς. καὶ τὰ ἐν νομωέντεῖθεν ἔλαβον οι Κένταυροι, τι τους ταύρους ἐκέντουν.
t 'o Ddἐν γα πρόσεστι ταύρου τοις ενταύροις, λΓ ἱππου καὶ ανδρος ἐβόα ἐστίν απὸ του ἐργου οὐ τό ὁνομα ἔλαβον. λαβόντες γοῖν οἱ Κένταυροι παρὰ ξι ονος χρηματα καὶ γαυριῶντες ἐπὶ τι πράξει καὶ τω πλούτω ἡβρισταὶ ὐπηρχον καὶ περήFανοι καὶ πολλὰ κακὰ ειργάζοντο, καὶ δη κατ αυτολτου Ηι ονος, Η ὁςωκει την νυν καλουμένην άρισσαν πόλιν οἱ δῖ τότε τοῖτο τὰ χωριον ικοῖντες απίδα ἐκαλοῖντο κεκλημένοι δἐ οἱ Κένταυροι παρὰ των ωπίθων ἐπὶ θοινην μεθυαθόντες ὰρπάζουσι τὰς γυναῖκας αυτῶν καὶἈναβιβάσαντες ἐπὶ τους iππους αυτὰς χοντο φεύγοντες εις την ἐκείαν, ὁθεν ρ- 'μῶντο ἐπολέμουν οὐ τοῖς απίσαις καὶ καταβαίνοντες διανυκτὸς εἰς τὰ πεδια ἐνόδρας ποιοῖντο, μόρας ὁ γενομήνζς
302쪽
αρπάζοντες πέτρεχον ἐπι τὰ ρη. ἴτω ν απερχομένωναυτῶν ἱππων οὐραὶ καιένθρώπων κεφαλαὶ μόνον ἐφαίνοντο. ξένον οἶν ὁρῶντες θέαν ἔλεγον οἱ Κένταυροι μῆς κατατρεχοντες ἐκ πετήλης πολλὰ κακὰ ἐργάζονται ὰπ δοταύτης της βόας και λόγου ὁ μυθος πίστως ἐπλάσθη, ς ἐκ τις εφέλης ἱππος τε και νη ἐγεννήθη ἐν τω ὁρει. II. Περι Πασιφάης μυθεύεται ὁτ ηράσθη ταύρου νεμομένου Λαίδαλον Θ ποιησαι οὐ ξυλίνην και ἐγκλεῖσαι την Πασιφάζω ἐς αὐτην' ἴτω τε τον ταῖρον ἐπιβάντα μιγῆναι τῆ γυναικι, την ὁ κνυσαι παῖδα εχοντα ἐν σῶμα θανδρός, κεφαλην δε βοός. ἐγώ δἐ ου φημι τουτο γενέσθαι. πρῶτον ἐν γωρ δύνατον ἐρασθῆναι ζῶον τερον ἐτέρου οὐ γαρ δυνατόν, κύνα και πίθηκον λύκον τε και μινανίλληλοις συμμιγιναι, ουδ βούβαλον ἐλάφω ἐτερογεν γάρ εἰσιν ταυρος ὁ οὐ δοκεῖ μοι βοὶ ξυλίνη ναμιχθιναι, οὐκl5ῶν δε νέσχετο καὶ γυν ταύρου ἐπιβαίνοντος ουὁ φέρειν
303쪽
ουτως Μίνωα φασιν ὰλγουντα τὰ ιδοῖα θεραπευγμαι- Πρόκριδος της Πανδίονος κατ ἐκεῖνον ἐτον τυ -- ραπείας καιρὸν κολουθει τω Μίνω νεανίας ευειδης δνώματι Ἀυρος ου Πασιφάη ἔρωτι λουσα μίγνυται αὐτω MEE 5 γενν παῖ . Μίνως ὁ ἐπιλογισάμενος τον χρόνον τυ ἀλγηδόνος των αιδοίων, καὶ νους ς ου ἔστιν ἐξ αυτου παῖς δια το μη συγκοιμῆσθαι αυτὰν τῆ Πασιφάη, ἔγνω ς
10 παίδων αποπέμπει δὲ αὐτον εὶς ὁρος ς ἐν θεράποντος μοιρσίπάνη τοι ποιμέσιν ὁ δἐ ου πετάσσετο τοις βουκόλοροῦ πυθόμενος δὲ ὁ Μίνως τὰ κατ αὐτον ἐκέλευσεν αὐτον παρὰτων πολιτῶν κρατη θιναι, καὶ εὶ μεν ἔποιτο, λελυμένον ἐλθεῖν,
ε δ μη, δέσμιον. ,ἐσθόμενος ν ὁ νεανίας φωταται εἰς 15 τα ὁρη καὶ αρπάζων βοσκηματα ἴτω διέζη πέμψαντος δεμνωος καὶ τερον χλον πλείονα ἐπὶ τφ συλλαβεῖν αὐτου ὁ νεανίας ὀρυγμα ποιήσας βαθ καθεῖρξεν αυτὸν ἐς ἐκεῖνο.ἔνθα ὁντος τουπαύρου, εἴ ποτε παρὰ του Μίνωος ἐκρατήθο
304쪽
τις δικων, παρὰ τον αυρον ἐπέμπετο, ς ὁ αυρος αυτον τιμωροσαιτο λαβών - ποτε Μίνως - Θησέα πολέμιον ἐπὶ τον αὐρον ὰπέστειλεν ς ποθανουμενον γνουσα διτο υτ η Ἀριάδνη προεισπέμπει ξίφος εἰς την εἱρκτήν, δι υ
Θησευς αναιρεῖ τον Μινώταυρον. III. Περι του Ἀκταίωνος Φασὶν Ἀκταίωνα ποτων ἐδίων κυνῶν καταβρωθιναι τουτο δέ ἐστι νευδός κυωνγα τον δεσποτην και μάλιστα φιλεῖ, αλλως τε καὶ αἱ θηρευτικαὶ πάντας ἀνθρώπους σαίνουσιν ἔνιοι δέ φασιν τι Ἀρτέμιδος αυτὸν μεταβαλουσης εἰς ἐῖαφον ἀνεῖλον αἱ κυνες. 10 ἐμοι δὲ δοκεῖ Ἀρτεμιν ου δύνασθαι ο τι θέλοι ποι σαι. οὐ
μέντοι ἐστὶν ὰληθές, ἔλαφον ἐξ ανδρὸς γενέσθαι η ἐξ ἐλάφου
ώνδρα του δὲ μύθους τούτους συνήθεσαν οἱ ποιηταί, ἱναοι,κροώμενοι, υβρίζοιεν ἐς το θεῖον - ει ὰληθὲς ου- τως ἔχει Ἀκταίων ἄνθρωπος ν το γένος Ἀρκάς, φιλοκύ-laνyγος ουτος ἔτρεφε κύνας πολλὰς και ἐθήρευεν ἐν τοῖς ορεσι, των δὲ αὐτοῖ πραγμάτων μέλει οἱ γὰρ τότε ἄνθρω-
305쪽
PALAEPH ΑΤ lm αυτουργοι πάντες σαν, ἐκέτας δ' ειχον ουν λως, Σπιαυτοὶ ἐγεώργουν, καὶ ουτος ην πλουσιώτατος, ο ἐγεώργεε καὶ ἐργαστικώτατος υπηρχεν τω δ' Ἀκταίων ἀμελοῖντι, πιοἐκείων, μὰλλον δὲ κυνηγετοῖντι διεφθάρη ὁ βίος. ἰτε δ οὐκέτι ειχεν ουδέν, εχεγον αὐτω οἱ ἄνθρωποι δειλὸ Ἀκταίων,ος π των δίων κυνῶν κατεβρώθης. ἐπείπερ καὶ νυν, ἐών τις πορνοβοσκων δυστυχήση, ἐώθασι λέγειν τι π τῶν πορνων κατεβρώθη. τοιουτον δή τι καὶ το περὶ οὐ κταμωνα γέγονεν.10 IV Περὶ των ανθρωποφάγων ἴππων Λιομηδους. Περὶ των Λιομήδους ἔλπων φασὶν οτι ἀνθρώπους κατησθιον. τουτο δὲ γελοῖον - γα ζῶον τοῖτο κριθῆ καὶ χόρτρο δε- ται μῶλλον η κρέασιν ἀνθρωπίνοις. η ει ὰληθεια δε των παλαιῶν νθρώπων ντων αυτουργῶν καὶ τροφην καὶ πε- 15ριουσίαν πλείστην κεκτημένων τε την γην ἐργαζομένων, ἱπποτροφεῖν ουτος ἐπελάβετο, καὶ μέχρι τούτου ἔλποις ηδετο, ως ο τω αὐτο απώλεσε καὶ πάντα πωλῶν κατηνάλωσενεχ την τῶν ἔλπων τροφήν ο ου φίλοι τους ἔλπους ὰνδρο
φάγους νόμασαν. -υ γενομένου προvχθη ὁ ῖθος.
306쪽
V. Περὶ Ω νίωνος Ηιὀς, Ποσειδῶνος καὶ 'μου παις. ιεῖς ὁ Ποσειδῶνος καὶ Ἀλκυόνης, μια τῶν Ἀτλαντος θυ
γατέρων, κει με ἐν ανάγρα της Βοιωτίας, φιλοξενώτατος δεῖ ν πεδέξατό ποτε του θεους. εὐ δἐ καὶ Ποσειδῶν και Ερμvς ἐπιξενωθέντες αὐτῶ καὶ την φιλοφροσυνην ὰποδεξάμενοι παρηνεσαν αiτεῖν, τι αν βούλοιτο λειώτεκνος ων ν τησατο παῖδα λαβόντες δDO θεοὶ την του ἱερουργη- Α'έντος αυτοῖς βοὰς βυρσαν πεσπέρμηναν εἰς αυτην καὶ ἐκέλευσαν κρυφα κατὰ γην καὶ μετὰ δέκα, ν άνελέσθαι. 5 διελθόντων ἐγένετο ὁ οὐρίων, ουτως ὀνομασθεὶς δια τοI0Oὐρησαι σπερ του θεους, ἔπειτα κατ ευφύμινον Πριων. συγκυνηγῶν θλουτος Ἀρτέμιδι ἐπεχειρησεν αντιν βιάσασθαι. ὀργισθεῖσα δἐ η θεος νέδωκεν ἐκ της γης σκορπίον υ αυ- τον πλ ξας κατὰ τον στράγαλον ὰπέκτεινεν πιυς ει συμπαθήσας κατηστέρωσεν αὐτόν. 15VΙ. Περὶ τῶν Σπαρτῶν. ἐγετα ῶς ἡ Κάδμος φινῶποκτείνας καὶ τους δόντας ἐκλεξάμενος σπειρεν ἐν τῆ δίαγη, ἐπειτα ἐξέφυσαν ἄνδρες τε καὶ ὁπλα ε δὲ τοῖτο ν ὰληθές, οὐδεὶς αὐτῶν ανθρώπων ἔσπειρεν ἄλλο τι η δόντας δρακόντων. 4 ει ὰληθἐς ουτως ἔχει. Κάδμος τω γόνει 20
307쪽
276 PALAEPTATIὰνη Φοίνιξ, νίκετο ει Θηβας προ τον ἀδελφὸν Φοινικωὰμιλλησόμενος περὶ της βασιλείας, ἐχων λλα τε πολλῶ σαβασιλεὐ και δο και δόντας ἐλεφάντων. ην δε ὁ βασιλείς τότε Θηβῶν φάκων, Ἀρεος παις, υν ὁ Κάδμος ποκτείνας
5εβασίλευσεν οι δἐ φίλοι του ράκοντος ἐπολέμουν αὐτο ὰνόστησαν δε κατὰ Κάδμου κω οἱ παῖδες του φώκοντος. ἐπεὶ ουν οι φίλοι και ο παῖδες ηττους γόνοντο, ρπάσαντες τὰ χρηματα του Κάδμου και τον ἐλεφαντίνους οδόντας ἔφυγον υ εὐώρμῶντο. ὰλλοι δἐ λλπιι διεσπάρησαν Ο μεν ἐς 10την Ἀττικkν, οι δἐ εις την Πελοπόννησον, ἄλλοι δε ει -- κίδα, τεροι δε εiς Λοκρίδα , ρ ῶν χωρῶν ἐρχόμενοι ἐπολg- μου τοι Θηβαίοις και ησαν ργαλεοι πολεμισταί. ἐπεὶ Ουντους ἐλεφαντίνους δόντας, ους ειχεν ὁ Κάδμος, ρπάσαντες ἔφυγον, λεγον οἱ Θηβαῖοι τι , τοιαυτα δεινὰ ὁ Κάδμος ἐπή- 15γωγεν μῖν ποκτείνας τον Βράκοντα ἐκ τῶν ἐκείνου δόντων πολλοὶ και γαθοὶ νδρες σπαρτοὶ πολεμουσιν ημῖν. τούτου ὁ τοιούτου συμβάντος ὁ μυγος προσανεπλάσθη.
VII. Περὶ της Σφιγγός Περὶ τις Καδμείας Σφιγγὸς λόγουσιν θηρίον ἐγένετο σῶμα μεν ἐχον ς κυνός,
308쪽
D INCREDIB. I. vi I. 277 κεφαλην δὲ καὶ προσωπον κόρης πτέρυγας δὲ ὀρνιθος, -- ωην ει ὰνθρώπου καθεζομένη ὁ ἐπὶ Φικίου δρους αἴνιγμά
τι τῶν πολιτῶν ἐκ στω Πεγε καὶ τον η υρόντα νήρει.ευρόντος ὁ του Οιδιποδος, αἴνιγμα ρίφασα αυτην νεμλεν Ἀστι δἐ πιστος καὶ αδύνατος ὁ λόγος Οἴτε γωρ δέα τοιαύτη δύναται γενήσθαι, τό τε του τὰ ἐνίγματα μη διαλύοντας αυτης ποκτείνεσθαι παιδαριῶδες, τό τε Ους καδμείους, κατατοξευσαι τὰ θηρίον, αλλὰ περιορα τους πολίτας ς πολεμίους κατεσθιομένους, μάταιον. Ἀχει υν ηὐλήθεια δε Κάδμος ἔχων γυναῖκα Ἀμαζονίδα, ν υνο ηο Σφίγξ, yλθεν εις ω βας, καὶ ποκτείνας τον θώκοντα την τούτου βασιλείαν παρήλασε, μετὰ ὁ και την δελφηνωρα- κοντος, νομα Ἀρμονία. αἰσθομένη δ η Σφὶγξ υτι καὶ
ωλλην ἐπέγημε, πείσασα τους πολλους τῶν πολιτῶν συναπῆ, α αυτ καὶ τῶν χρημάτων τὰ πλεῖστα ρπάσασα καὶ τον 15
ποδώκη κύνα δν κε μυος ἄγων, λαβουσα μετὰ τούτων ὰπηρευ ἐς τὰ λεγόμενον ὀρος Φίκιον καὶ ἐντεῖθεν ἐπολέμειτα δμω, ἐνέδρας ει ποιουμένη καν ἐκώσrv ώραν λήρει. καλουσι δὲ οἱ Θηβαῖοι την ἐνόδραν αἴνιγμα. ἐθρύλλου δεο πολῖται λόγοντες ,Σφὶγξ μῆς η Ἀργεία αὶ νιγμά τι φι-20
309쪽
PALAE PRATI σταμένη διαρπάζει, ἐξευρεῖν δι- αἴνιγμα ουδεις δυναται. κηρύττει δὲ ὁ Κάδμος τ ὰποκτενοῖντι την Σφίγγα δώσειν χρηματα πολλά. ἐλθών οὐν Oiδίπους, νηρ Κορίνθιος, τά τε πολεμικὰ ἀγαθός, ἔχων ἔλπον ποδώκη καί τινας λαβών
μεθ' ἐαυτολτων Καδμείων, νυκτὰς ἀπιών ἐπὶ το ορος ἀπά- κτεινε την Σφίγγα τούτων οἴτω συμβάντων ὁ μῖθος ἐπετηδευθη.
VIII. Περ της Ἀλώπεκος. Φασὶ περὶ της ευμυ- σίας λώπεκος ς αρπάζουσα τους Καδμείους κατησθιεν.l0ἔστι δἐ εἴηθες ουδὲ γαρ ἄλλο τι ζῶον ὁ δύναται, ἁ-eἄνθρωπον καὶ φέρειν χερσαῖον ἄν, λωπηξ ὁ μικρόν ἐστε ζῶον καὶ σθενός. ἐγένετο δή τι τοιοῖτον. μηρ Θηβαῖος καλὸς κὰγαθὸς ἐκαλεῖτο Ἀλώπηξ ος ην πανουργος ουτος συνέσει πάντας νθρώπους ἐνίκα. δεδιὼς δὲ ὁ βασιλεῖς μὰ 15 ἐπιβουλεύση αὐτφ, ἐξελαύνει αὐτον ἐκ της πόλεως συναγαγὼν δὲ ἐκεῖνος πολ- στρατὀν και ἄλλους μισθοφόρους πονκαλούμενον λόφον ευμησιον κατέλαβεν οθεν ἐκπηδῶν ἐσύλα τοὐς Θηβαίους. λεγον δὲ οἱ ἄνθρωποι ,Ἀλώπηξ ημῶς κατατρέχων ποχωρεῖ. φικνεῖται ἐώνη κέφαλος νόματι, 20 το γένος Ἀθηναῖος, πολὴν ἔχω στρατὸν ἐπίκουρος τοῖς Θηβαίοις. ουτος τόν τε Ἀλώπεκα ὰπόκτεινε και τον στρατὼν ἐξιλασεν ἐκ του τόπου.
310쪽
DE INCREDIB. VIII Xl. 279 IX. Περι ιόβης Φασὶν ς ιόβη ζῶσα λίθος ἐγέ
νετο ἐπὶ τ τύμβο των παίδων οστις ει πείθεται ἐκ λίθου γενέσθαι ἄνθρωπον ἡ ἐξ νθρωπου λίθον, εὐήθης ἐστίν. τον ληθὲς ἔχε ώδε πιόδες αποθανόντων των παίδων ποιήσας τις ἐκόνα λιθίνην ἔστησεν ἐπὶ τ τυμβω των παίδων ο ἔλεγον Ουν οι παριόντες, ,πιόβη λιθίνη ἔστηκεν ἐπὶ τ* τυμβω. και μεῖς θεασώμεθα αυrήν, οῖα καὶ λέγεται. X. Περὶ υγκέως. υγκω λέγουσιν, καὶ λυπὸ γῆν ἐώρα τουτο δε ψευδος, τὐδ αληθὸς ἔχει δε. υγ- κεὐ πρῶτος ηρξατο μεταλλεύειν χαλκῶν καὶ ὐργυρον καὶ ταI0 λοιπά, ἐν δε τη μεταλλεύσει- νους καταφόρων υπὸ την γιντους ἐν κατέλιπεν ἐκεῖσε αυτὰς δ ανέφερε τὰν χαλκὸν καιτον σίδηρον ἔλεγον ουν οὐανθρωποι υτι , υγκεῖ καὶ τὰ υα γην ὀρα καὶ καταδύνων αργύρων αναφόρει XI. Περὶ Καιν ἐως. Καινέα φασὶν τι ατρωτος ν.
ὁ δ' ἡ λαμβάνει ἄτρωτον υπὸ σιδήρου ἄνθρωπον, εὐήθης
IX. oetava est haec an in M, ceterile hinc ex vulgari oriline sequuntur: vid. Apost Ia Ta Eudoe. p. 307. Arsen. p. 367, ef EuNl ad II. 24. p. 1358. l