장음표시 사용
31쪽
Magna misatio est nitin hoc Iohannis loco eisdem res nam etur quam Synoptici quos iliciint brevi ante ulti inuni pagella iaccidi88e tradunt, es Synops. g. 124. Dissemini utrinquo hami pauca. Ac potuit sane Iesus duobus annis post primam templi purgationem stanili modo prolanantes ter luna castigaro. Quae res utromae tempore, et quuna primum publice HierosolImis pro libat et maum tilox passurias ad ultimum P elata Venerat, singularem meavitatem trahebat. Tamenquunt alia tum hoo contrariam sententiam conunendat quod Synoptici uniuntantum pascha devinnant, ad maod ea res tralaenda erat nisi plane silentio praeterire mialent. Si enim res eadem est, vix duidum est quin maior sit Io-luinni quam illis fides: R MIO quidem solo gravissima verba pis occasione a Iesu prolata reserantur. Sed hoc ipsum, nisi fallor, aliani vian habet. ΕΔ enirn vecta, qmae soli Symoptici et in accusatione Christi moinentum latinuisse et pendenti te criice in opp-rium VBrsa ossct inutiant, mus credat illos praeterituros fuissogi ad ea ulem rem gostam cylain cum situtio libris suis inseret ant pertinuissent 2Concludendiun erit, eiu R Synopticis non esse praetermissa sed ad Iohanneam templi purgationem diversium a Synoptica pertinuisse. At Die hinc suum utri- quo locum in Synopsi nostra concessimus. Praeterea id mio 1 v. 20. lemtur τεστεράκουτα καὶ Τξ λετ v οἰκοδομῆθη o,κ. ὀ υαδσ obetos ad chronologiani eviungelicam valere iam supra vidimus. Quod quam difficultatein halleat, ii vini non satis constet undo in numerandis instaurationis teinpii annis proficiscendum sit, vide apud Angeram: De temporiun in actis App. ratione p. 22 si , Rii Os ius. Recte farnen clifferontia locomitii Iosephi, do bello Iud. I, 21, 1. et Antiq. XV, 11. I, ita explicari videtur ut prioremii ,rarii correpisse existimentur. Cf. Ivi eler l. l. p. 165 sq. In altero vero est octavo decimo iniperii sui anno i. e. a mΘnse Nisan anni urbis 734. usque m. Nisan 735. Herodem suscepisse tenipli instaurationetii. A quo anno si proficiscimur, iuunus 46. instaurationis coni pletus est inter annum ureis 780781. Id quod prorsus convenit rationibus claronologicis eis quas ipsi Recuti Rumus. Inde enim pascia a apud Iohannem 2, 13. incidit in innum urbis 78I. Cuius rei auctoritateni eo elevari putant quo i scalptum sit annis via traginta aedificatum esse templum, non annum agi sextum si Iadragesinium eX UIoaedificetur. Posse eniim quadraginta anno8 iam ante coimpletos et tinti Redificationern interruptain fuisse. Hoc par uni valet. Quum eiani Iosepho teste
Antiqq. XX, 9, 7. instauratio teinpli demuni brovi iunio initium belli Iudaici
absoluta sit, eo anno de quo agianua neruo, nisi solle qui rixtiones iῬnficiei at, annos EoclificationiΗ stliter numerare potuit quani ut Onanes complecteretur, etianisi anno uno vel duobus interTuptiu egsset.
ix dubium est v. 24. non tam traditionem synopticaria quarii libros Synopti- coram respici. Sed perperam. Opinor, De Ivettius aliique existimarunt Synopticos h. l. ab Iohanne corrigi. Nimirum Ioli. I, 44. respondere loco Matth. 4, 12. de itinere Iesu in f alilaeain ponunt. Rocto vero iani Grosius: is ostendit eas huc a se res narratas quae IOh nis captivitateIn anteeesserunt, quum ceteri
32쪽
miraculoriini Clirasti inde 1 erme inlatum faciant. Nemae aliter iam antiquissima ecclesias traditio, teste Eusessio. habebat, ut post videturnus.
In a domandiu synopai vel potiuΗ harmonia evangstlica graivisinum illud est ut definiatur, cimo evangelii sui loco Iohannes referat Iesu in Gesilaeain pri lactionem post captuni Iollannein susceptam, a qua Synostici, ut conRhiat, continuae liliatoriae initium faciunt. Loes autem inpriuiis tres in aliquo numero sunt: 2, 1. 4. I s*b 6. I. Homun primmn quem dixi fere non tenent nisi qui harmoniana Evangelicaan ullo modo fieri posse nogant. Contra eos est cluod 3, 22 sqq. Iohannes adhuc docendo et baptizando operam dare et 3, 24. R illinc
libertate uti dicitur. Si quis nihilominus Ioh. 2, 1. et Matth. 4, 12. in locis gerninis ponit, sibi nescio quomodo licere putat tam contraria in Iniam cogerΘut Iohannes Synopticis plane contra clixerit. A qua interpretandi licentia satis
Daod Iolhannos in custodiana coniectus erat. per se quidem non errat ollismodi ut istin Iesu do Iudaeea discedendum videretur. Nesimo magis in eo acquiescendum est quod Iohannein Synopti ei captum ilicunt propter reprehensum ab ipso
33쪽
coniugium Herodis cum Herodiade. Host enitii si esset. captivitas Iohannis non poterut caussa. esse ut sit,i timeret Iesus. Quid quod Iesus in Galilaeani se recipit. tuae ipsa in ditione erat Herodis Antipas, a quo Iohannes captus inseriectusque egi. Rursus ex Synosticis lux assertur Ioluinni: ille enim de Iesu runior ad FhiumsaBOs perlatus tantarii vitia ad consilium Iesu ex Iudaea
ab undi non fuinebat nisi nuxti alimsid baptistae iani accidisset. Nimirum h. l. Iohannes non miniis quain paullo ante 3, 24.ὶ Ril Synopticorum lila os re
Iesu ad Galilaeos prosectio singularent gymita tein halluisse videatur. Quod ident de 4, 43-45. valet, ubi de adventu Iesu apud Galilaeos reseri,ur. Accedit,idsime mavis si inutii est. iluod 5, 33 sqq. Iesus de Iohanne itii disserit ut eum ipsunt de scena iam degessissse Dianifestum fiat; cs inprimis v. 35. ἐκavos hv ὀ
uuἔie mauni ita sint. persuasissimum h eo, Ioh 4, 1 s pl. i lein iter Iesu Galilixeiun Atque Mi 4, 12. tradi: etsi ham1 ignoro quia1 turn commodi Wieseleras nientia his studiis synopticis osset allatura si veru Mael. g. 26. Iram per Saniariani redeontis in Galilaea n Olloquitιν ι mran muliere
iἰalilaea accipi. Ea vero tiuae praecedunt: . Ipse enim Iesus expertus est et pro hac experientia) testis est factus etc. vectis ἐῆλθε. εII riv I'αλtλα αυ sic posita sunt ut significent, fuin pro Ilulaeea electam esse Galilaeam ubi iii Pri--s Inunere suo divini doctoris fungeretur. Quod ita dicis ut universurn huius
plicatione coniunctio rάρ quid sibi velit satis clamini fit. Nescio vero an haec Potissiniunt Iohannes vecta elegerit quiani similium ipsius Christi victoraui. meminisset a Synopticis iani traditorum, os Lo 4, 21. Mi 13, 57. Μc 6, 4.
Ceteriani bene cum his cohaerent sequentia v. 45. με Οἴv ἰλλυ etc. Benigne enini Galilaei tum advenienteni exceperant quoniam onuata, quiue HieroSObinis PerseimVerat ipsi viderunt. His igitur, sed cauto, circumscribit quod in do laxerat. Iesum expertiun esse miihin veriini illud de propheta provectium esset.
Sanationoni filii ministra regii Capharmittici apud Iohannein diversistit nobis Videri a sanatione servi centurionis Caphaernaitici aptui Synopticos, cf. g. 42., ordine Unoptico significarin 118. Minime cum Wieselero cs. p. 224. puto 4, 1. Io luxnneui adhuc liberitin et bapti-ZAEntern poni. uuidni enim t=οisi et lyάmisso ad η't 0άv G comtationΘ Suppleamus 2 Id ex colurnuni usu dicendi fit. ΗΔec quis legat ut non prae coteris exesaulationum Domini Inerninera: Oυαὶ σοὶ X Θαγlv ete .. καὶ συ Καφαρυαο μ etc.. Μt 11. 20 scii Lic 10, 13 sqq. '
34쪽
Quod Iudaeorum sessunt h. l. a Iohanne significetur, tarn difficito dictu ostus Luecrius ali upio dici posse negaverint. Certe Iohanni nihil nostri, interesso
visum est ut nomen nossemus: alioquin non praeterisset silentio. Antiqui pabilem duce laenaeo pleraque suppleveriant paschalis nomen. Quam sententiam 8xceptis paucis aetra nostra tantopere tamque recto deseruit ut non sit quod argumentis resutemus. Inprimis vero ambigitur sitne tabemaculorum an Estheris festum . Utriani 10 cimo conunendetur habet. Illud quidem subtiliter delan-
annos octo et inranta per maos morbus hominis ad piscinam iacentis tenuisse licitur. Idem enim per spatium temporis Israelitas, Pium per desertum myarent, poenas daturos iacuisse ac perisse ses Dexat. 2, 14. Num. 14, 28-35.). Unc versu 14. qmum Iesus, cuius praecursoreni qmendam Iiulaei habuerint IOguam, hominent sanum saetim admoneat ne ira n peccet, ipsum admoneri populum Israel ne in peccatis persistat. Quippe in seno scenopemae memoriam Maandam illoriam inesso peccatoriam: in Maaim ut redirent allici lectores nomen non tam legentes miam divinantes Quae interpretatio nescio an inulto Rrtificiosior Naarn verior sit. Praeterea pariam coniniendatur eo ciuod Ebrurdus probata Krilini sententia sistiunmt cf. ed. 3. p. 186. e l. 2. p. 156 s.) ta berinacul omni illud apud Iohannem festum non posse eiusdem anni esse cum paschata 2, 13. Totum imtur annum cum niensibus ali cimos inter utria aue intercessisse vult.
Multo gravioribus argumentis sententia nititur eonira mi do ΕΗtheris festo. luod Puriin plerianiquo dicitur, locum explicant. CL inprimis Angeriun: Dotemporiam in actis app. ratione p. 23 8 ii Di Wieselerum: Chron Ol. SynOpse p. 2II sq. IVieselemas quidem grave esse vult quo 1 4, 35. legitur: O χύμ ἔσχετετε υτι δα τετράμηυόs imiυ καὶ ὁ θερκτμωσ ερχεταt: haec enim non ciutarare nisi quattuor fere mensibus ante messem dicta sueriint. 'ontra viod alii collabo est 16, 2. monent Iesum usum esso provectio germinantium, quod quovis tempore adhibere potuerit. Hoc ut concedatur, tamen et singularis eaufisa et naaior
orationi vis accedit si ips 1 anni tenipus conveniebat provectio. Addit Wieselemis computations instituta l. l. p. 218 si diem sessum Estheris anno uctis 782. dio 19. m. Marin, incidisse in satil,atum, idque enerae a d IOhtannis niLI-tionem ciuadriire, qua sanatio aem oti ad piscinain sabbato facta dicitur, cf. V. 9 sq. Rursus illini armamentum ab eo petit quod Lo 6, 1. semiitur: σάββατου δευτερόπρωτου, de quo infra videbinius. Accessit autem, ut Angerira recte coniecit, idque siune in aliquo numero est, quoci Iohannes illud Estheris festum propria, appellatione propterea non insignivisse videtur cDIOniam et pariun notum Graecis,
in quorum potissimum usum scripsisse creditur, nec noinin se cui aures Graecive assuetae essent ilictum erat.
35쪽
B: USQUE DUM E ΜΕ DIIS REMIS GALILAEIS IRET HIEROSDI.YΜAM AD TA HERNACUI OBUM FESTUM .
Videtur Iohannes in carcerem coniectua esse exeunte sere anno urbis 781.
Quod ad definiendum loci hi faciunt: Ioh 2, 13. 23. ubi do paschate anni 781.
refertur a Iesia Hierosolymae celebrato, IOh 3, 1. ubi est collo situm cum Nicodemo Hierosolymae habitum, Ioli 3, 22. Mπά etαυτα ηλθε. ὁ Ἱησούα καt o μαλὶταὶ αυτού εὶτ Wυ Ἱουδα αυ riv, καὶ ἐκs διε τριδευ με αλύυ καὶ ἐβάπιεζευ. Ioh. 4, 1. cieti riητούσ πλεῖοvατ μαθητis nota καὶ βαπτῖγt η Πωάv. I. A paschate igitur anni 781. sexeunto m. Mart. s8x fere mensus elapsi videntur us pio duiu caperetur Iohannes. Contra Wieselerus docte probare studii it scL Chron. Synopes . p. 223-251.ὶ circa festum Purim illum captiun esse. Si autem recte diximus Ioh 4, 1 s.1. 43 sq. ad ident iter Galilaeunt pertinere iii l ue ut 4, 12. cum locis parallelis, itein festo Iudaeorum Ioh b, I. significari festum Purini, consequitur continuain Synopticorum historiam Galilaeam non statiin incipeio a captivitate Iohannis, sed aliquot fere naensibus post, in vios iter ad obeundum festum Purim incidit. Quae sententia cum textu Synoptico non pugnat. Etenim Mar I cimident verbis i τὰ τυ παραδo vat
τότε ἐρξατο etc. et καὶ καταλιπώ, v Ναζαρεθ' etc. ab taeeur tia eius teinporis narra. tione satis aliena sunt. Gravissinia vero Lucae sunt verba 4, 14 sqq,, inprimis illa καὶ α τὀs ἐδίδασκευ ἐυ ταετ συυατωταΤσ αὐτt5v δοξαζόμεvoσ ύρου πάυτωv: huius eniturei ipsunt initiunt reserri 4, 16 s ire incredibile est. Haec ita cornparimi sunt ubconstrinent argumenta 31ostra contra Wie8eleri Rententiam componentis profectionein Iesu post festum Purini apud IohanneIn 6, 1. cum Mi 4, 12. Quibus ununi addendum est. Quernaclinoduni enim Vectis Iohannis 6, 1. nihil inest
unde praecipuum ei itineri gravitatem fuisse coniicias, ita Sunopticomitii textu Mi 4, 12 sqq. Iio 4, 14 valde tinprobivbile fit inter conlprehensionem Iohannis baptistae et opprobrium mi Od Iesu Nazarethi olitigit non plus,itain paucos illes intercessisse. Quod vero clixi naus ab ipso reditu illo Iesu post eclo-braturn festum Purim continuae rerum in Galilaea gestiirunt ii artationis apud 83nopticos initiuiti fieri . tamque accurate tradi singula, siuema Inio lum in ed. prima p. XXVIII. statutinus , ut 8 batu in ex sal liuis numerare Possis, eius rei desunt idonea atque certa iurguntenta, privesertim dubitanti an voci δευτερί- προ ,eto, ea vis revera insit MiaIu inessct vult Wies terus. Praeter cetora graus est quod omnes quattuor evangelistae mirabilem quinque In illi lini cunitione in
tria dunt, quani in tenipus fere paschale anni 782.) incidisse Iohannes notavit. Ante hoc igitur pascha quicquid Synoptici ab initio praedicationis Galilasae 3 . Sabbatum imo Nagarothi in magoga Periclitatur Le 4, 16. proximum est 26. vi. Μart.) a sabbato festi Ρurim quod Hierosolymae obsit si9. Mariu). Inter illudentin et σάββατου δευτερόπρω v 9. Apr.) Lo. 6, 1. interiectiini est alteririn 2. Apr. 3I.c. 4. 31.
36쪽
litteria consignarunt accidisse existimandum est, mi amvis non liceat tRnsam in singulis triuiendis chronologiae rinonena ab illis h Illini statupre ut in ceri hebdomades queant deserit i.
Vocationein minunior discipulo u apti l est et Me respondere piscatui Potri apud Imcarn, vix clut iuni est. Lucas vero quod narreat, uno vel duolnis diebus Post accidisse. nam attonuin ordine significavit: priinponit enim g. 32-34, quae quidem res factissime inter se cohaerent. Sed sanatio socriis Petri vocationeui Petra ac tri uni reliquo main multo inagis excepiηηe RiRΠ1 praecessisse videtur. Accedit quod nihil ilefinitius de fenipore piscatiis a ILuca dictuni est. Cf. 5, 1. ἐτευπο δὲ ευ - του ονλου επtκcI: 'αt et 5, 12. καi εravπο - τω εLαt αυτὀv lv μtάτωv πόλεtov. Contra hoc ipsum quod 5, 12. legitur, qv μtα τῶv πόλεωv, Rrcus- inno coniungenduiu videtur cum 4, 43. Oett καὶ τHσ ἐτεραιο πόλεσtv εὐαγγελίσασθα με δίε. interea Ivieselerus probabiliter sic existimat, piscatum Petra eis
quiae Sequuntur talumni videri postposui8se ut, post paam retulisset ΡIo eventu Iesus dixi8set in synicloga NMM ethana, stixtini adderet quctui CaphariuLlirni eventum habuisset. luibun de cuiasgis Mivreunt Petri comitent cuin Militia 1ιeo in constituendo hamun remam ordine recte secuti nobis videmur.
Consentientes in hoc remur ordine Lucam et Miurcurn eo inagis posthabito Matthiseo secuti silanus, quoniam Iuc 5, 12, ut modo notatum egi, R Le 4. 43. Mo 1, 38. pondet, Matthaeus vero a. 8, 1. usque 9, 34. iliber tacta e simili genere conlpluriι de consilio coniuncta videtur proposuisso. Non enim Rotum 8, 1-4, 8ed ivlia eorum quae stabsequuntur plurin iι Lucae Miureique Ordine parum recte differiant.
Vocem δευτερόπρωτου 'Vieselemis. Capelli Rhenlardi Irimpsit vegiissis quodammodo insistens, ita explicuit iit diceret sabbatum ess priniuin anni secundii Hi de saliuato prirno mensis Nisan, quo annus ecclesiaesticus incipiebat, ita expli- euerrunt ut alterum primum ineunis mense Machri, initio anni civilis, Iam priueeΘΗ-sisse putarent. Ab hoc igitur ut distinuueretur, dictum illud esse secundopriInum, δευτερόπρ oetov. Contra disputavit Wieseleres p. 23 I s b
37쪽
post RetuIII annum siu alicum, quod tum in dipin VI. m. Nisan anni uctis 782. incidisse vulti. Quaan ad explicationem confirmandam inprimis adhibuit lociunex Κηρυτμα Πετρου a Clemente Alexandrino Stroni. VI, 5. ed. Pother p. 760. allatum, quo Certe hoc probatur, prinnun cuiusque iunia sabbatum solemni obceno nominΘ σάββατοv eto πρῶeto, dictum ossor. uua in re si verum illo vidit, nesOr tantam de eadern voco apud veteres opinionunt diversitatena obtinuisse nessIB quemquam pineivisse Ivieseleri sentontiam . Tantam autem illo ei voci gravitatoin tribuit, ut per totum evangelium nitul inveniatur unde tantoperis temporis rationem discamus, quamvis ipse Luesta oriter tantum ac sine ulliueius momenti significRtiono adscripserit. Nec praetereundum est videri R laue sabbato liuol δευτερόπρ Οτοv dicit alicJud plusnioli tribui quod ad rein cimam narrat illustrandaIn faciat, quemadmodum Caud sostomus Explicat: υταυ δεδεῆ ἡ αρτ α ηυ καi τού σανδάτου τού κυρ ου καὶ ετ ασ ἐορ σ διαδεχομivησ. TRInen haec non satis videbuntur ad reiiciendam Ivieseleri sententiam, dumnodo recte statuerit annum salinati um ab auctumno anni 779. usciue ad annum 780. Retum
ipsum gemaentem diem incidisse. anno vero 782. sabbatum δευτερόπροτ. seria sexta actum proptereaque revera salstatum subsecutum esse.
Εlectionem duodecim apostolomun non tradunt nisi Dicas et Marcus. Matiniseus, quum non habeat nisi indicem nominum, eo ipso simili sit electionemiani ante esse metani et a se praeteritam. Quae res momenturn habet ad illustrandium orationenI uionianarii litiae nuncupari solet, si quidem non diverga est ab oratione Iesu Lo 6. 20 sqq. In ea vero, opinor, pluriu fiunt quae duodecim apostolos iam electoε ponunt; quaepropter in hae re Lucas Matthaeeum conlplet.
Hase oratio a Matthaeo tribus capitibus tradita quaeritur an eadem R Luca6, 20 49. reseratur. Aliam hunc, aliam illuni tradere, praeeunte Augustinonnalti erastimarent. Tamen Omnino qui contra dixerunt videntur rectum tenere, argumento gravissimo usi illo, quod et prima et exuenia utrinque manifesto concordant, item haud pauca quae inter utraque intorposita sunt. Ut veroi es. IViosoler l. l. p. 237., item Belirino etc. I M. I 83 sqq. Mηδε κατὰ Ιουδα λυσ σεβεσθε. καὶ Ιἀρ εκεivot μόυcit citὐ vot τυv θεὸv Itvώσκelv o κῆπἱστα-αt, λατρεύουτετ ὰπεχotσ καὶ αρχαπελοιτ, μηυὶ καὶ σελ vri καὶ εά, αλ σελ moavi, σάρβαetov οὐκ ἄγουσι τὸ λεγόμεvov πρῶτοv. ουτε υεομηvόαv ἄγουσι. oγε αγμα οὐτε επ v Ουτε μεγάληv ῆμεραν. - Os Novi Test. ed. meani VIII. erit. In . ad Luc. 6. I, uia quae Ciaesarius Ma-brosius, Epiphanius, Chrysostomus, Isidorias, citronographus Alexandrinus, alii Et tueriint a cripta sunt. i Similiter iam in ed. VII. erit. Inui. saetiun est. Ceterian explicandi nominis difficultas in caugsa vide stir ibissct cur tot auctoritates Plisne omitterent. CL Ivieseler, ChronOl. Synops. p. 204 sq.
38쪽
plura, Urie inde II 6, 19. Ininus cohaerentia apud Matthaeuin leguntur, a. Lucalocis diversis tam lipto nexu tradita sunt ut a Milith o liuio orationi gravissimae ciun libertate spmdam ivnnexa videantur tes inprimis 6. 19-21. 25-34.7, 7 11.): ita dubium non est quin tota oratio naulto accuratiorem scriptorem habuerit Matthaeum ti uana Lucam: apud quem ipsa rei sumn tuae est de malua legis Mosaicae et Christi raetione, os ut 5, 17, parum perspicue tractatur . Quo vero tempore oratio habita sit, ni agis ex Luca mirem ex Matthaeo discipulo: id quod, praeterquam Maod Lucae studitun chronologici ordinis imanifestum est, Uaum Ex BO quod Euprix cf. ad k. 40.) de electione duod cim apostolor m lix innas, tum ex eis orationis parti is elucet simae non in ipsum primum reriam
g. 42. Sinat Capha mouini centurionis semunit IA: VII, 1 - 10. Mi VIII, 1.5-13. g. 43. In vitavi revocat siliuiu viduae Nainensis: Iae VII, 11 - 17. Observa, Lucani accurato indicaro postridie scv si ITI) legum filium viduaeo in
Lucas h. i. o innino aliunx ri ni narrint quam reliqui evangeli sine g. 121, etsi hospes apud utrosque notnino S μωv insignitur sed apti l Natthaeum et Mar- cuni Σ μωυ ὁ λεπρόs, apud Lucam ὁ ΦαρεσHos dicitii r) et utrolsique de unctione
Mariana Magdalenani h. l. a Luca litinc in moduni commentorari et eandem esse mulierean peccatricein rυvh ῆetts hv lv 4 πόλει ἀμαρτωλόσὶ quas Iesum apud SinioneIn Pharisaeunt tinxit, quis credat cum eis qui Lc 7, 36 sqql. et Mi 26, 6.
etc. locos gentinos esse volunt. nisi lina contendat Lucani rem quani nariat Pariun nosse'
g. 47. 19 3noniam sanis Pharis omni oriumnias repeliit MC III, 19-30. Mi XII, 22-37. IAE XI, 17-23. VI, 43-45.ὶ g. 48. Accedent m amatre et fratrati s interpellatur: Mo III, 31-35. UT XII, 46-50. IAE VIII, 19-21.
Ad g. 4T et 48. Eoregis h. l. Marcus restituendo ordini rem1au a venit. Taru enim accursite inde a 3, 19 - 4, 1 sqq. singula describit ut et locum et tempus et reruni cohaaeuintiani docent: quod eo est gravius quunt nec Lucaui nec Matthaoliin his locis certos duces liabeantus. Qitia de re nuper uberius i CL co1uimentarios ad ut et Le. Etiam Straussius, ut alios praeteream, sistiliter de oratione Diontana scripsit, Leben Jesu 1837. I. p. 64l smi
39쪽
cautione, nihil praecipit cs. 8, 19. Παρετευουτο δὲ πρυσ αυτὸv te. 8, 4. Συυtόυ-tω δὲ ὀχλοψ, posthabendus est duoruas reliquis, quorunx tace latissimus est Marcus. Is enim post saana 3, 19. indieavit Iesum ciun suis domum intrasse, illideni eo adhuc versante foras stetisse comantos 3, 31, postea vero ipsuui exisse ad lacuIn quo populum docebat 4, 1. s. aificat. Postreinum paullo etiani accuratius Mattiuietis tractat 13, 1. : lv ῆμερα ἐκεί9s ἐξελθ is, ὁ Ἱησοῖο ἀπδ σι ἰασ ἐκαθη:ο παρὰ v θάλατταv. Porro eis mane intor v. 19. et v. 31. interiecta fiant, sunt litor Mi 12, 22 37. luculenter ostendit mai saetiani sit ut cognati accederent, i in mao venerint animo et cur ita a Iesu excepti sint. Nihil eiusmodi apud Lucium est. Quod aute ita ad sermones Iesu attinet uc 3, 22 30. ut 12, 24-32, quilaruscum uiuiorem partem conventiant quos Lo 11, 17-23. habet, festo ipso Maturaeo 9, 34. Iesus bis sa nili Pliiirisaeorum euuInnia ad talΘ responsimi provocatus est. Uter vero eoruni occaesionem vita sing 1la locutus est rectius observaverit, hami dixerim; nisi Niod pro alictoritate Lucae loco II, 14 sqq. cs. g. 91. , quam videlicet propter eius loci naturi ni habet, cuin Kramio l. l. p. 86.3 existinio Mi 12, 38-45. huc non illata esse nisi pro armamenti convenientia Praeterea nihil ilisficultatis in eo est quod utitthiuei narratio de iuccedentibus cogmatis 12, 46. incipit, verbis leti αὐτος λαλούvetos, quum 12, 38-45. unum tenorem eum eis quae praecedunt liabeant.
. 49. Punitiola de sentinatoria et vario agro I 10 prooemiuili b) ipsa parabolae) ratio institutionis paralbolicas d) oxplicatio parabolae e) subiungiturdo lucerita et nionsura: AT XIII, 1 - 23. Mo IV, 1 - 25. Lic VIII,
Quod incortinii reliqueriant Lucas et Matthaeus, accurate definivit Marcus. Eodem enirn die quo per parabolas instituit populum, postquarn saniuto daemoniaco iii atroni et fratres excepit sq. 47-50.3, vespere traiecit cuni suis lἔicum Tiboriadis eoque traiiciendo tenipestatem sedavit.
40쪽
Hanc rem diversam esse ab ea ciuium I.ucas 4, 16 sqq. g. 29. tradit, niuitis idoneisque argumentis docetur. Possit vero alicui dulsitationem potissimurn illud iniicere quod Synopticorinn nullus utrumque retulit. Sed idem do aliis narrationibus valet, ut d unctione Iesu g. 45. et g. 121.; unde singuli satis hal misso videntur duariun sintili uin rctrinn Ritorius litteris consigniusAB.
Duilium non est quin Matthaeus pro argumenti similitudine huc plura, congesserit quae post demun a Iesu dicta sunt. Proh intur inde quod niuita, uLiuin et Marco aptissi1ne extrema vitae Iesu partis tritalita, in hoc muneris tempus prorsus non quitilriint, ut quae Pericula Perseeutiones defensiones triι-ctant. Rursus alia a Luca ad legationem septuaginta discipuloriam pertinero perhibentur, qui loco satis conveniunt: Matthaeus vero ut alteraru legationem discipulorum totam silentio pretieteriit, ita semones ea occasione habitos ad priorem legationern ira.xu. Ibiliere igithu' varii Christi sermones h. l. a Matthaeo
g. 57. Iohiannes bulista ab Herode necatur: Mc VI, 21 - 29. Mi XIV, 6-12.
non do dis Herodis natali sed do festa Diernota a principii regni h. l. dici. pamenta vidis apud eundent: Chronol. Synopae p. 292 sqq. et Boi trage p. 182 sqq. Constat autem quo te inpore Herodes Antipas imperium susceperit; paucis enini, sors septena, die nis ante pascha anni urbis 750. Herodem Magnu ui de vita de essisse, testatur Iosoplitis Antiqq. XVII, 9, 3. 8, 4. De bello Iud. II, 1. Ipso igitiir docollationis Iohannis dies in tenapus liuod proxime praecedebat pascha anni urbis 782. incidit. Viiod si est, Marcus ot Matthaeus hanc rem hoc potissi uni loco accurata temporis rixtions harita fodidisso iudicandi sunt.
g. 58. Herodis post nisu Iohannis opinio de Pisur IIc VI, 14-16. Iuc IX, 7-9. Mi XIV, 1 sq.