Synopsis evangelica : ex quattuor evangeliis ordine chronologico concinnavit, brevi commentario illustravit, ad antiquos testes denuo recensuit

발행: 1884년

분량: 257페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

XXXV

Ex rationi trias chronoloneis eis maas priineunte plerianuive 'Vieselero secliti simus cibAtio quin imo milli uni in vesperam incidit itiei quarti decimi mensis Nisan d. 17. ni. Apr.) sive in id ipsum templis mio Iudaei Hierosolyinas agnum paschalerii edere debebant. Hoc ut turn iniretibili c0enae perquam eonveniens est, ita IohRnnis veri,is v. 4.: ηυ δε ἐγγύο τυ πάσχα, non ex linii videtur. Ascendit enim montolii ot culi1 discipulis congedit - huc enina proxime spe tantilla: m δὲ ἐπύο τυ πάσχα i toρ4 Uv'lουοα ωv - alici tot certe horis ante quRIn tanta sensi in multitudo conflueret. Primus voro dios paschatas festus non qua rius declinus sed iiuintuη decimus mensis Nisan niuneri Atur. Ons quo haec Orabilis quin iue intiliuni coena facta est in Peraea situs est. Id miunt ex Synopticoria in relationii vis tinn ex verisis Iohannis 6, 1. 17. appares.

Qi1iae h. l. nareantur non ad unum dieni spectare apertum est. Videntur potius totum illud plurium diemina tempus coniplecti iis Die duin in regionem Phoenices secederet, A. g. 64.

l. 62. Iesu divulatio de pane vitae: Ion VI, 22-65.

Die se nienti τῆ επαύριο, 6, 22.) et qui deni salinato loquitur eniim in synagoga 6, 60. hanc disputationem a Iesu in synagoga Capharmavini h itam esse dicit. Proficiscitur haud dulese ab eo die quo quin pie millibus hominuua ei in1mprruebueriit. Est igitur dies sequens quintus decimus mensis Nisan, Primus PR-schatis dies sestus. Accedit vero et lucis et gravitatis aliquid ab eius diei festi dimitato ad hanc do edenda came bil)endomae sanguine Christi orationeam. . 63. Iesiis redarmcit Phar lineos illotas discinii metuι n qnuA mi incluteS

Vehementer dubito an haec, ut legeteriis oxistiniat l. l. p. 311. nota 1.), eodem acciderint dis quo disputatio de pano vitae habita est. Inde istod apud Marcum καὶ συvάτυυταt πρυσ αὐτου οἱ I αρtσοροι καἰ etives etωυ τραμματεωυ ἐλθ OvTεσἀπυ Ἱεροσυλυμ ov) Pharisaei et scribae ab Hierosolyniis venientes ad Iesum accedere dicuntur, post actos dies festos paschatis haec evenisse conieceris.

g. 64. Sanci filium mucieris magnanaeae: UT XV, 21 - 28. Mo VII, 24-30.

Recte obser vatum est, Iesum hanc Uioenicum regionein propterea videri petisse, ut quum Pharisaeoriam tum Herodis, quippe quem paullo ante in se

convertisset cs. g. 58.3, ad tempus evitaret insidias. Item postea per Dee O- litanaui prosciscitur remoneni g. 65. Ac 7, 31.3, in qua etiani quattuor hominian millia mirabiliter cibasso videtur g. 66. . Inde g. 67.3 ad breve teni pus ut suspicari licet, in litus maris Galilaei occidentale ut 15, 39. εῖα τὰ δρια Παγαῖάυ Μc 8, 10. εrs τὰ με ρη Δαλμαυουθά, rediit, rursus vero se recipit in Peraeam g. 68. Mi 16, 4. Me 8, 13.). Tum adsit Bethsaidana in Peraea prope Iordanein sitani s . 69.ὶ, indeque regiones septentrionales, citiae paries dicuntur

42쪽

XXXVI

Causareae Philippi g 70.3. In eiuloni regiono qui inrendus erit mons mio Christi transfiguratio locum Uibuit fg. 71.3: nec enina, quod in veteri est tmiditio noad nostriι us lue temporiι propagmia, de Imonte Tabor cogitari poterit. Accedunt qaelino insemienti die Iic 9, 37. τῆ ἐξῆσὶ accidisse nareantur g. 72. 73.3. Post

haec vero rlIrsus CaΡhara a multi Iesum cum discipulis venisso Matthaeus et Marcus irradunt.

Pro similitudine consessionis Petra, maena admodum apud Iohannem Et apud Synopticos legitur, is Iohannis locus luto trainsserendus videbatur. Quod certo non est contra contextum. Quod enim dicit Iolainnes-τούτου, id latius patet. Ac paucis eis interiectis versibus 6, 66-TI. a festo paschatis ad tabernaculorum festum menso Octobri) triιngit 7, 2.

g. 71. Transiimiratur oriri is in n/6ω ter Lic IX, 28-26. IIc IX, 2 13. Met XVII, 1 - 13.

Do loco irrunsfigurationis vide suprii ad g. 64. Mentorii te autem est h. 1. ab ovangelistis ipsos dies ni interrum sLe ἐγευπο oi μπα τοὐσ λόγουτ τυυτουτ είπελημεραι οκτώ, Me Mι καὶ μετα - Mi μzd - ῆμψαο εξ), ut in licent, triinsfigurationis diein, Hiema inio linii etiam post Inaeas Pergit Post 'illie transfiguration onalioniineui Iunii ficum sanatum esse s . 72. Lo 9. 37. . Tana gravis igitur ea resserat,toribus sacris habita est. Non satis vero constat a tuo illo nuin erit verant. Quoci aliter ipsis videbatur: respiciebant enim ad tempus illud cl uod in parennis Caesareuo Pthilippi conauloniti sunt, pio semel tantiini se contulerunt. Ibi liniar Petriis tosirin Dei siliu in confossus est tana lite insigne a divino magistro respon suin accoPit; etsi non tam vecta haec - eth ipsa enim Lucas qui solus Pergit μετὰ τυζs λότυυτ etούτυυτ non halbeι - isiti iri quae de futura ipsius passion fidoiquo periculis dixit in somnonilnis i Ilis uinxinio eminent. Quod Matuta iis significat. dicens: ὰπὸ τότε ηρξατο οξtκvυElv etc. : tum Bniui Priniuua quem CatisAn sua eventum habituria osset priι dixit.

g. 73. Pr disit ex uni siti rite Lic IX, 43-45. Mu IX, 30-32. Mi XVII. 22. 23. g. 74. 7 in luni sto eme sir pi. - solvi Dbes: MT XVII, 24-27. Mo IX, 33

Tum demurn Iesus ex itinere quod Post seinpus piuscitate in regiones Galili Lonoadiaeuntes cuin discipulis instititeriit cf. g. 61.) reversus est.

43쪽

XXXVII

Multum disceptatiun est de tributo quo 1 Iesus cuin Petro h. l. ab exactoralius rogatus ilicitur. Austra de tributo in usum te niΡli solvendo, alteri do pecunia Caesari solverula locum explicant. CL couuuentarios ud Matthaeum. Irieselerotia lice sententia eoruni praeestat mii de pecunia Caesari solvenda a i dicunt: iuus rei argumentiu plura eaque havit levia post alios illo attulit Chronol. 8ynops. p. 264-270, Bedrage p. 108 s ire An ad persuallemi uni sufficiant dubito, etRi zontrari bum sententiam satis suspectani reddunt. Montentiam aliquod in ea re hoc halbet quod tributum Caesaris ex Romanoriam Instituto Ianense SeΡιembra Iudaeomun Elul). templi tritimium inense Iudaeonina Adar menso Martioin exigebatur. Ex Ordine alitem nostro chronologico gemittur, id ip1od Matthaeus h. l. tradit inter pascha se . g. 59. Ioh. 6, 4. mina locis parallelis) et sestiam scenopegiae fcs. g. 77. Ioh. 7, 2. I c 9, 51.) sive inter linensem Aprilem Et mensem Octobrem accidisse. Quod nescio an valeat ad ipsam eam simas de generetributi est miaestionem. Si recte se liabet explicatio do Caesaris tributo, planum fit quam diligeuter semporis utque oratinis ratio 11. l. a Mathinaeo sit halata.8in vero tenipli tributium intellegitur, quod otiana Ebrardusi defendis, credibile est Iesi1Ia1 alici uot mensibus Post solvisse, quiana iΡgo Luca teste brevi post pascha extra Galilaeae fines abisset ac tum demum ubi rospibatur reverteretur in Patriam.

est XVIII, 21 35. Lo XVII, 3 sis

Antequana ivssi parram eius te mi Oris. ciuod res vitae Christi mediiis coinplecti dixi miis, tortiam transeamus, ciliae uiua ratio chronologica esse visa sit brevi torrepetantiis. Incipit post causitIIn IohiιnneIu, vel Dotius, cytod definitius est, ab ea muneris Christi parte miani iι Synopticis maxime descriptiuiti nuncupare solent parioni Galilaeani: reΗ enini coinplectitur in Galilaea potissi uilini gestas. continui in vero narrationis initium Lucas lacu eis quae in syna oga Nagarethanaaecidisso narrat ineunte fere anno T82. Inde pergit narratio accuratis passi in aucta teniporis indiciis us Die ad 1'aselia eiusdem anni l. 17. m. Apr. sive 14. Nisan), in quod cinatio viiii ius init liuin incidit g. 59. Reliqvix, in qui laus res Oxtri, Galilaeaim se i in eius confinibus gestae g. 64-24. tistingui possunt, eius si1ns fenil'Oris titi Oil inter pascha illivi et proxinati in scenopegiae suffuni d. 12. m. Oct.) intorcedit, de quo Iohannes initio Pariis eius ciuae sequitur g. 77. refers.c: A TABERNACULORUM FESTO USQUE IMIM AD UI.TIMUM I ASCHA PROFICISCERETUR . 77-121. Eorum quae inde a g. 77. iis ius t . 121. legunti ir ratio chironologica fam incerta pleri8que visa est ut tantuni non negarent. probabiliter ciuic luani de ea ' es. Ivissenschasilicho Kratiis d. svang. Gesch. ed. 3. p. 535 sqq. se l. 2. P. 446.

44쪽

XXXVIII

d finiri posse: despurant enirn n0xuiu quotmqtiam auι ordinent inveniri posse eorum quao Lxicas sero soli1η indE R 9, 51 18, 14. memorias prodidit. Longo secus visum est Wiesciero, qui a thil ito Iohanne ad illustriindam hanc partem evangelii Lucas contendit tantuni non Oninia egregie cohaerero aeo definita esse, M. Claronol. Synopse 1'. 319 sqq. Iohannem vero adhiberi tui constituendulii nararitionunt LucaB ordinem, quia irnproliabit ni Ri qui institutu tu nostriani synopticunt versari toturn in eri oro existiniet ideAnnis breviter quod ros est. Lucas 9, 51 sqq. 5I-61.3 Iustim Hierosolymatu proficisci siueit, item Ioluinnos 7, 2 sqq. Uterque t revisrsima id viiu tactum esse significat. Haec inter se convenire perquRin prob sse est. Iain Sequitur Rpud Iohannem descriptio rorum Hierosolyniae gestamitu T. 11 - 10, 21. Rursus Lo 17, 11. Ipsus Hieroso

lyniani profleisci dicitur: id quod locis Matthaei 19, 1 sq. et Marci 10, 1. re,

spondere vix negari potest. Ab eo enim sero loco Inimini in inodum consentiunt cum Iaiunt hi Marcus et Matthaeus, ad quoΗ paullo post Iohannes 12, 1sqq. Recedit. Supersunt Lo 10, 1-17, 10. et Ioli 10, 22-1I, 54. Quaeratur quid his faciainus. Apud Lucam quidem loci duo sunt ubi nova quaedam narrationis pars incipere videtur. Auer est 10, 1. Gi 1sgitiir: Mat δὲ ταύeα

ὰὐεδειξευ ὁ κύριοs etc., alter I 3, 22. tibi est: Καt δ επορευπο κατὰ πόλεtσ καὶ κε, μασδtδάσκωv etc. Apud Iohannem vero describitur quomodo Iesus bis in Iudaeam venerit, et primum quidem in ipsani iust ena Hierosolyniae, isti obiit encaenio-mam sustulit, secundum vero in Vicuim Bethaniae prope Hierosolymaeni, ubi Laetariun in vitAm revocavit. Quid igitur veri est Sirmilius quRIn l .ueam primu Da tradere quae ante sesttun encaeni Omini Reeiderant, tuna quais egit antequarii Bethaniam iret 2 Encaenioriam vero sestuim in diem vicesimum m. Deeeinbris

i. e. in ipsum tenipus illud incidit, in quo describendo Lucas clebet versari, nisi ab instituto evangelii sui prorsus defecerit. Hoc igitur potissimum sestunt intorcessisse inter priora quae tradidit l0, 1 - 13, 21.3 et ea quao

iam sequuntiar 13. 22 sqq.ὶ credetulum erit nisi gravis caussa obstat aut aliquid excogitatur melius. Ea vero quae Sequuntur eum Iohannis narer . tione ita convenire ut praecedanh res Bethaniae gestas, luctilenter eo probatur quod Iesus Iohanne teste 10, 40. post encaenia in Peragam socontulit, ubi piun versari Iiticius 13, 31. satis significat: quippe enirn Peraeiuin ditione erat Herodis. a quo timendum ei esse Pharisaei significabanti.

Huic auteni de convenientia narrationunt L. Icae et Iohannis sententiae res inprirnis duae otistare videntur. Primum enim vecta Lucae 9, 51. ita comparata esse dicunt ut ad ipsum ultimum iter Hierosolymitanum spectent. Id niihi non videtur, quaenuluam nova Wieseleri do voce λυαλεμ: s opinione dissicultatem loci posse tolli haud credor. ὰvάλημψtσ enim vix aliud notare potest i Si cum II ies olero l. I. p. 321. vectis illis δετ με σεμερου καὶ αὐρtου καὶ τ' ἐνομευδεπορεύεσθαt iudicatur indicari. Iesuui tertio die post adventuriam essΘ quo tendebaeti. e. Bethaniam, etiam itura progrediendun rit. Sed pro tanta qiua sunt verinia 32 st 33. interpretationis anil,iguitate res ivd liquiduni perduci nequis.' Cf. l. l. p. 324 sq. . Als die Tage gu Ende gingen. in denen er Aia natante sanct mas deui Ziisainnientiange ver telas Richi, in Galilaea), reis'te ex nach Ieraa;alem, una dorι gu Wicten. . D s ilini damais die Empia lichlteit der Gallister menigox

45쪽

XXXIX

quani Iesu de Ius hereis assii niptionem, quaee ultima mineris eius Pa TS ac Perfectio erat. Quam si 1 notionem eius vocis, Damam feliciter a. Iviegelero negatana Bel trage p. 131 si), optime titiailriit mi it adposituni est, συμπληρούσθαt τἀσ ἐμεραο. Complebatur enim dierum numerim spii, ut divinitus statutiun eria, in his terris ei transigendi eriint. Sintileni autem genitivi usum ex usu ipsius Lucae esse, Probant Lic 2, 6. 21. 22. At id quod dictum est, συμπληροῖσθα:τἀσ ῆμεραο τῆσ ἀvαλήμφε , non ita urgeri posse in lium Iesus ad exitum properasse

clientur, quum ex tota eamae lons , gerae earum remini quas Lucas ab hoc loco

usquo ad evari gelii finem tradit, tum ex singulis locis minis sequitur id ipsum testantiar, Iesum ab eo laute non properiisse Hierosolymam. Eiusinossisiuit 10, 1. μετὰ δε ταὐταi etc.; porro tota de legatione et recitia septuaginta discipuloriun historia; Reui Lic 13, 22. καi δtεπυρεύαο κατὰ πόλειτ καὶ κείματῖtδάσκtou, Reni 13, 31. iiiiibus inest Iesum tum iam diutius in remono Herodis versatum filisse; ueni 13, 10 et 14, 1. inter m1ae tota interiecta est herulonias; veru 17, 11. etc. Propterea Lucam eis vectis hoc tantuni visi Voluisse pii , ab eo inde tempore - l,revi stine pri inuin praedixerat i . 71.ὶ ac paullo post repetierin s. 73.3 quem exitum habituriis esset mentem Iesu totam iam

occupatarii suisse cogitatione exitus sui et Hierosolymae, isti extremae eum reaman rent. Hinc itam non amplius versabatur in Galilaea. claru Trium tantopere versatur omnis Synoplicoriini narratio, sed ubist Hierosolymam, neque eia rΘ-licta in Galilaeam rediit, sed post varia ei cum uinem Romam ac tectimn Hierosolymam teteIuu. Deinde sententias nostruo de necessitudine Lucae et I oli annis obesso existi-rrisuiir quod Ilo I 3, 22. Iesus ilicitur noρε αv notoύμεvos ala Ἱερουσαλεμ: idem vero iter ex comparatione nostra Iohannis non Hierosolyniam sed Bellianiam seu tu iri est. Hac de re rocto iam Wieselemni I. l. p. 321. explicuisse arbitror. Erat enim sane Hierosolymana iter saciens, quamquarii ipsam uctem tum cerie non adniat. Ac nescio an id ipsunt, noρε αυ notoci vis, de oonsilio sit dictum et illud potissi inum, Hierosolymam eum teten sisse. respectum quendam loci 9, 51.maemadmodum ipsi explicuimus in se contineat. Pi meterea - muto est 'Vieg Ieri sententia p. 321 s. - vectis 13, 35. Iegus significasse videtur. non Antoproximum paschatis festum in ipsam urbent se venturum. Quae quum ita sint, nescio an praestet, hanc quoque partem evangelii Iam actcaute atquo intelligenter scriptant 11 ere - probetibilitate senim haud contem. nenda utimar, etsi nulla ait cerium via ducit - quam cunx eis siue ere, sunt auteIn longe plerique, qui Orisinem luιriun narrationum inveniri Posse negant ipsunuiue I,uαιIn contendunt varia Commi8 uisse et, INum uniun tantuna idque ultimum uer Hiorosolymnanum des iniere vellet, perperaim tribus divorsis locis notasse, Iesum Hierosolymam abire.

enigegenhana ala Ddher. hiat Lucius glei ch claritiis angedectet 10, 13-15. vgl. 9, 58. es quae contra dixit Meyer in CODunent. MI h. l. : quae quidem nec eis quae nuperiime Ivieselorus protulis, Beurlige p. 131, refutata milii videntur. t Lisdem vectis Iohannes 5, 1. ita utitur ut plures menses complectatur.

46쪽

Probe observa, lesuin morosolymam durum ex Ioluinnis relatione brevissi-nuvin viani intro putandiarii esse: lae viod egregis qxui irrati miod Lucas non modo

tam pauca 9, 51-62.3 do eo itinere refere, sed etiam id ipsiain testatur, Iesiana

per Samariam, quaB brovissi Inta sed insolita via erat, profectum esRe. Praetereae minus accurate collocavimus Iola I, 1., sed noluinius iu sequentituis separare. Eo enim Versu Iohannes innuis aliquod temporis spatiunt quod Iesiis in Galilaea, trans orat a se praeterari usquo dum rursus Hierosolyin uia se conseraei. Possis inde concludere, Ioh 6. 66-71. g. 70.3 propius csiani diximus cohaerere cum eis quae Iesus locutus est paschate sq. 62.), nisi praeclaram Petri confessionem apti l Iohannem et apirii Syn Opticos Componere praestat. Ceterrum quod IoluAnnes dicit eu es l αλtλα α 7, 1., non eiusinodi est ut excivitatuinera in regiones Ihili lapa, circumiacentes; breviter enirn ἐυ τῆ Γαλtλαία et ἐυτη Ἱουδαία sibi invicem opponuntur.

g. 78. Inter viani a sint nori discinulie Lo IX, 57-62. UT VIII, 19-22.

Probabiliter de liorum locoriam Lucae et Matthaol ratione exposuit Masthitis :Chronolomo und Harmoni e p. 107 si

niensium intervalluin significini. Similiter fit alibi, ut Ioh 6, 1. Αceodit quod

quid arctissime annectatur: vix enim eiu tria colloquia eodem temporo ae loco habita sunt; quod ipse Lucas innuit dicens: Εἴπευ δὲ πρὸ ετερου et: Εἴκει δὲ καὶ λερos. Neque magis Vero, ut visirin est Krum is l. l. p. 110 si, Hierosolyma legatos exisse credibile est. Quod gi enim esset, nec Lucaa eam rem prorsus praetoritumas fuisset, nec Iesus in instituenclis legatis auoclitus esset uctes propolacum Galilaeiun sitas, Choragin, Bethsaida, Capharnaum. Extremo loco quod

dixi iacit ut credam haud procul a lacu Galilaeo et ii iidem in Peraea potiusquam in Galilaea legationem esse institutant: cuius loci ruentionem sacere multo

47쪽

rninus attinet at mimn si osset Iliorosolynia. Instituta ost aut In, mea quidenas unientia, post Diana Iesus a festo scenopegiae redisset: id timo i ipsius Iaucaenarentioni sum oὲ ταυτα etc. et mitioni quiue est inber eunt et Iohannem B. 1- modum eonveniens est. Omne enim tempus illini inter scenopegiam os enestenta videtur in itineribus consuauptum; fixam sedent ii iani Iesiu in Galilaea habuerat, iam relui'aerub qui1DI ad scenopegi ac sustunae proficiscebatur Lo 9, 51. Eiusni livero itineribus illa discipiti oriani legatio ses. Lo 10, 1. aptissinia est.

Ista, huc pertinent Propter noxiitii cum eis ciuae sequuntur v. 32. Q 3 1 Verbis ε:I Hv οἰκίαv donauη ipuini Iesus Cul'harnaumi habitabat significari videtur, ut pro intertate, creta Miltthaeus in componendis ret,us sinissit ius 8, 1-9, 34. usus est, non urgenduin duco. Si non ipse Caphvirnnunti osso ex contextu Matthaei cogitam us esset, dontiis via hospitabastir significitui Posset quocunique se loco

tenebat.

CL haee cum g. 47. Admodum proluibilo est ea quae Mi 12, 24. sibi. reseret non eodem tena Pors Iesum locutum esse, se i Matthaeiani pro sinsili armanaento in unum coniunxisse. Documento est cluod Mι 9, 32 scire e in leni Istiarisaeomni caluiliniarn locun h inso testatur nec tamen iniicci uiui ea occasione a Iesu dictuni notat. Illirilvero nenio definire poterit, utriin1 horiam iactomni ad priorein, utrum ad alι - rnni caluninium pertinuerit.

Si quid definiro licet clo tenipore quo lino de regno caulesti Parabolaeo propositae esse videantur, Matthaeo et Marco, qui annexuerunt suntlit,us aliis, praeferendus erit ut solet I ucas, Vini inieni coram multitudino invitis adversariis do mirabiliter factis Christi Iastante exinita cum gruritate mesa sunt. Eiusdemiam ante prout Matthaeiis et Maicus prodant proposit hoc loco a Christo a iter repeti, cl. Meyeri cf. comm. hul h. l. sententia est, cluuiu non defenderim.

48쪽

XLII

Lic XIII, 31-33. 34. 35.

Plura cle lioc nionio ili loco iam supra dixinius ante g. 77. Extrenios autem duo versus Lucas longe alio loco ac Matthaeus ses. g. 134.3habet. Lucani defendiι Wiosolomis sp. 322 sq. , Matthaeuin plerique, contra

Wieseleriani Me mis in eo mira ad locos Matthii i et Lucae. Videntur vero a Luca, aptis sinio loco reserat: certe enim egregio cohaerent cum eis ciuibus iun- nexa sunt ἴτε Οὐκ ἐψὀ0παι προρῆ ψ ἀπολεσθαt εξω ' Ιερουσαλήμ. uiuit,liscunt si illo tempore coniunctim prolata sunt, ultima verba non iud CDInnHIneui Sallulationein paschalom sed ad soloninem inulti hiulinis clRInoreui Hosanna Pemnent, quo itis in introiens sexceptus Dst. Quo l al, eo Praedici, hami vulgius est, eoque Inugas limitentiiun nient a perstringero debebat, quoniam annexuit praedictionido instanto urbis maina. Altiorent vero in tota orixtione sensunt apini Matthaeum In BRRB dicunt: peri inere enim ulti ina vors A ad gloriosum Coeristi adventuin si vo reditum. in ro si Matthaeus Lucae priinstarct ivilicabitur, nescio an ipso Lluma aliter atquo ille sermonem Cluisti intolloxerit.

Oppiduin quod Ephrai in dicet,atur octo se 1 interprete ineronymo, si vera est lectio, vimntii milliariis septentrionem versus ab Hierosolyrna di Stabat, ut est in Eusebii Onon1 fleo. Itern ex 2. Chron. 13, 19. et Ioseph. de bell. I tui. IV, 9, 9. vicinum illud Bethel urbi suisso apparet. In tabula vero geographica Palaestinae, iiiiii ni Carolus Ritter pul,licavit, intor Silo et Bethel notatum est. Quae omnia in eo conveniunt, Ephraini oppidum in Iudstea haud procul a Sanaariae finibus situm fisso. Unde, ut recte V i elemas conclusit t. l. p. 322 lux assertur loco Iaucii e 17, 11. de ultinio Iesu itinere Hiemsolyinitano, quod is

49쪽

XLIII

Per mediani Saniariani et Galilapam facilini dicit. Exiens enim Iesus ab oppido Ephraim recta via per S.in virui in triinsions in ;alilaeani ivit; qua ultimum visa per Peraea1ii in Iudii cani ponoxit. Per Permerini uutem euin iter feeisso, ut Mati, hacus et Mareus testantur 19, 1. 10, 1. ita indo lutessumtur Piod consentientilius tral)us Synopticis primuin venit Iliori huntPIn.

g. 109. t Pinnon ster Hierosoli filantini sum pud Lo XVII, 11. UT XIX, 1 sq. IIT X, 1.

g. 110. Dereni leprosos sano e Lc XVII, 12-19. g. 111. De re o di ino a te adi muti sim honianis dra seris: Lc XVII, 2037. cum locis guntinis: NT XXIV. 23 28. 37-41. Mo XIII, 21 23. Ad v. 31. supplo IIT XXIV, 17. Mo XIII, 15. cs. g. 139. g. 112. Parabolae de iudire es vidua, de Pharisaeo H p rtitore: Lo XVIII,

g. 113. Inte gantilarat de re nidio respondet: Mo X, 2 - 12. IIT XIX, 3 - 12. g. 114. A seni tu ad se insontes: Lic XVIII, 15 - 17. Ac X, 13 - 16. UT XIX,

In Ius disseri quod testo Matthaeo duo caeci sanati sunt, Iiuc a Di, Marco testibus tantum unus; item quod testibus Matutaeo et Mari: O sanatio lociam habuit maum Iesus urbe exibiit. teste Luca quum ad urbem appropinquabist. duas itisserentias nitati ita sustulerunt ut dicerent sanatos eufio duo, quemadmodum Matthaeus recte retulerit, nisi miod diversitatem loci pariun curaverit:

riam post exitum sanatiun st Marco. Qua de re nuper isterius si se sina probabiliter, cerie contra Straussi uin, sexposuit Ebrardus l. l. ed. 3. p. 565 sib Od. 2. p. 465-470. Εtiaiii Ivisset ero sp. 332.3 aliisquo scs commentarioηhos locosin visuiu est duas sanationes locum habuisso. ureo res ad fident potius quain ad iudiciunt pertinere videtur; certe enim ita tractata est. Puto MarcininΡrimis Sequendum e8se, qui quaIn diligenter rum explorutam habuerit, nomen eaeci ab ipso additum testatiir. De loco cum Marco Matthaeus consentit. Eiraro in his facillimum Brat.

50쪽

XLIV

Hariae fotam rem accii ratius Ox Ioh:ιnno disci miani ex Marco et Matthaeo, illIlitum non t. Tanta est enirn illius in notandis singillis accuratio ut rei mistia tri t se ipsunt interfuisse luculenter probos. Dies quid sui quo unctio facta Bst eo rectius ex Iohanno sumitur quoniam nec Marcias 14, 3. καὶ ὁvetoσαὐτού lv Βηθα, α) nec Matthaeus 26, 6. τού 6ὲ Ἱησού rivouευου lv Βηθαvla) quicquam quo tempus definit ni adscripseriant.

PARS III. RES ULTIMAE: A SOLEMΝI CHRISTI INTROITU IN URBEM USQUE AD REDITUM IN CAELUM.

q. 122 183.

g. 122 152. g. 122. Solemni er Dupeditur Hierosolymin: IOR XII, 12-19. IIc XI, 1 - 11. Lc XIX, 29-44. AT XXI, 1 - 11.

Illud quod Iohannes 12, 1. ilixit, inm zξ ἐμερῶv τού πάσχα, ita accipiendum videtur iit, hebdomadent interiecta1n inter diem adventus et pascha signis ecth, sive ut eodem die vespero i. o. seria sexta advenerit Bethaniam simo hebdoniae leproxiIniu vespero agnus I asehaliA edebatur. Paschal In enim coenaIn in Vst eram seriae sextae incidisse, ipse Iohannes testatur, quum eodem die ante sabbatiun Christuni in cruce mori faciat. Quodsi vem est, coena inter Diana pedes Christi ungebantur in sabbattam videtur incidisse; a quo sabbato si di Aintueris Ioh 12, 12. n 1 emitur, I ria piima, ut in veteri ecclesiae traditione est, soleinniter Christus urbem introisse putantius erit. Inde iιb hoc igitur clio quae Hierosolymae ot Beurinnitio a Iesu oesta sunt usque ad feriam quintam Proxi- Inam, qua habita DAt coemu est,inia, a g. 122. usquo 152. liueris consignata sunt.

Feria igitur secunda inc II, 12. ut 21, 18.3, devovi inter viam ficu, teniplum ingressus est et purgavit. Vespere mrsus Oxiit, urbs Mo 11. 10.3.

Dio sequenti, ut, accuratius Matthacto Marcus refers, i. o. feria tertia, maeno transeuntes figunt arefactam vident. Indo Hierosolymam pergunt et intrant templum g. 126.3. Videtur huius diei historia complecti Oninia tiuae usquoad st. 141. tradita sunt. Semel tantuni teniporis notia additur, eaque hanci

sententiam confimat, cf. Μι 22, 23. g. 13 I. g. 126. Pra mores privili quaestione de Iohanne baptista pertur Mu: Mo XI. 27-33. um XXI, 23-27. Lo XX, 1-8. g. 127. Par a de duoruis silus in vinea1n missis IIT XXI, 28 32. g. 128 Parabola de multoribus h ivdωι necantuum: IIT XXI, 33-46. IIc XII, 1 - 12. Lc XX, 9-19. g. 129. Parabola de eouvisio nuptiali re or IIT XXII, 1 - 14. g. 130. Interro intur a Pharisaeis de tria o Caesari solvendo: Mo XII, 13

SEARCH

MENU NAVIGATION