장음표시 사용
301쪽
POETAE SCAENICI. perhorrescens inde et ipsae Atlaenius pergunt naatricida vestigiis insi tantes. uncis abditiun invenere in templo Minervas Poliadis, dira exsecratione constringunt, implac iles se scelerrim vindices lege fati exstitisse profitentes Πάροδος altera).
Τμνος δέσμιος v. 307- 396J.υγε δ και χορον ψωμεν, ἐπειμουσαν στυγεράν ἀποφαίνεσθαι, δεδόκη κεν λέξαι τε λάχη τὰ κατ' ἀνθρώπους 310ώς επινωμα στάσις μά. ευθυδίκαιοι δ' ' ἱέμεθ' εἶναι ' τον με καθαρὰς χεῖρας προνέμ0ντουτις ἐφέρπει μηνις αφ' μῶν, ἀσινης δ' αἰῶνα διοιχνεῖ 315 οστις δ' ἀλιτών, σπερ ὁ ανήρ, χεῖρας φονιας ἐπικρυπτει, μάρτυρες ὀρθαι τοῖσι θανουσιν παραγιγνόμεναι πράκτορες αῖματος αυτ τελεως φάνημεν. 320
μῆτερ, α μ' ετικτες, ῶ μῆτερ Νυξ, ἀλαοῖσι και δεδορκόσιν ποινὰν, κλυν ο Λατους γαρ νίς μ' τιμον Ωθησιν, 324
302쪽
AESCHYLI UM DES. 271 τόνδ' φαιρουμενυς πτωκα, ματρωον γνισμα κυ- ριον φόνου.
ἐπὶ δε τω τεθυμένω τόδε μέλος παρακοπά, παραφορα φρενοδαλής, 330υμνος ' Ἐρινυων, δέσμιος φρενῶν ἀφώρμικτος, αυον βροτοῖς.
τοὐτο γαρ λάχος διανταία Μοῖρ' ἐπέκλωσεν ἐμπέδως ἔχειν, 335θνατῶν τοῖσιν αυτουργίαι ξυμπέσωσιν μάταιοι, τοῖς μαρτεῖν, φρ ὰν γαν πέλθη θανὼν δ' υκαγαν ἐλευθερος. 340 επὶ δε τω τεθυμένω τόδε μελος παρακοπά, παραφορα φρενοδαλης, υμνος ἐξ Ἐρινυων, δέσμιος φρενῶν ἀφώρμικτος, αυον βροτοῖς. 346 Στρ.42 γιγνομέναισι λάχη τάδ' ἐφ' ἀμὶν κράνθη,
303쪽
272 POETAE SCAENICI. ἀθανάτων δ' ἀπεχειν ' χέρας, ουδέ τις ἐστί 350 συνδαιτωρ μετάκοινος καλλευκων ἡ πεπλων ' γεραστος κληρος τυχθην. δωμάτων γαρ ιλύμαν ἀνατροπάς οταν Ἀρης 55 τιθασος ων φίλον λῖ, επὶ τον, ὼ διόμεναι κρατερον ' οντα περ μως μαυρουμεν, νέον αἷμα. 359
σπευδομένα δ' ἀφελεῖν τινα τάσδε μεριμνας, θεῶ δ' ἀτελειαν ἐμαῖσι δίκαις ἐπικραινειν, μηδ' ις αγκρισιν ἐλθεῖν Ζευς δ αιμοσταγες ἀξιόμισον ἔθνος τόδε λέσχας 366ας ἀπηξιώσατο μάλα γαρ υν λομένα ἀνεκαθεν βαρυπεσηκαταφερ ποδος ἀκμάν - 370 σφαλερα ' γαρ τανυδρόμοις
πίπτων δ' υκ οἶδεν τόδ' π αφρονι λυμα τοιον επὶ κνεφας ἀνδρὶ μυσος πεπόταται,
304쪽
AESCHYLI UMNIDES. 273 καὶ δνοφεράν τιν' ἀχλυν κατὰ δώματος αυδατα πολυστονος φάτις. 376
δόξαι- Ἀνδρῶν σι μάλ' π αἰθέρι σεμνα τακόμεναι κατὰ γῆν μινυθουσιν τιμοι ἀμετέραις εφύδοις μελανείμοσιν ὀρχησμοῖς - ἐπιφθόνοις ποδός. 380 μένει γαρ ευμήχανοι δε και τελειοι κακῶν τε μνήμονες, σεμναί καὶ δυσπαρήγοροι βροτοῖς, ατιμ ατίετα διόμεναι 385 λάχη θεῶν διχοστατουν ἀναλωλάμπα ' δυσοδοπαίπαλα δερκομένοισι και δυσομμάτοις ὁμῶς.
τίς οὐ τάδ' υχ αυταί τε καὶ δέδοικεν βροτῶν,εμο κλυων θεσuόν as1τον μοιρόκραντο εκ θεῶν δοθέντα τέλεον ἔπι δε μοι γέρας παλαιόν, ουδ ατιμίας κυρῶ, καίπερ ' νέρθεν π χθόνα τάξιν ἔχουσα 395
305쪽
χριστοφάνης, Hlippi filius, inertiensis δαθηναιευς)quo anno nMus sit, Io mortem odierit, a veterinus non est proditum. Fanulas scridere coepit 427 a Chr. Diotimo arcnonte in scaenam commissae sunt priores eius comoediae
Bαιταλῆς 427, αβολώνιοι 426 χχαρνῆς 25 non ipsius nomine,
sed perinilonidem, Callistratum, aluus poeta etiam posteriorum 1asdam edendas permisit. Ipse primam docuit fabulam ,πῆ anno 424 Lenaeis es Gq. 473, ultima a eo in scaenam producta est Πλουτος δευτερο arcnoniae Ancipestro anno 388. Aristophanes psi Veteris comoedias Atticae praestantissimus scriptor a et , idem mediae atqJae nova, comoe- liae prima exempla proposuisse censendus est sis sabulis, ias Extrema aetate confecit, uuidam artis scaenicae 1am reipuolicae condicione mutata chori . . . Nie uti s lato iure nocendi Hor epist. II 3, 283 sq.); ex ma genere sunt Ἐκκλησιάζουσαιε Πλουτος - e quadraginta fere annos inde ab a 427usmae ad a. 388 .aadraginta maattuor comoedias scripsisse traditur, ex aluus ad nostram aetatem perVenere undecim
ΙΠΠΗΣ. Υπώ θ εχ ις. σκοπὸς αυτω προς το καθελεῖν Κλεωνα ουτος γαρ υρσοπώλης ν κράτει των Ἀθηναίων ε προφάσεως τοιαυτης. υθηναῖοι πόλιν Πυλον, λεγομένην Σφακτηρίαν, ἐπολιόρκουν διὰ ημοσθενους στρατηγου και μκχW ων στρατηγῶν χρονισάντων ἐδυσχέραινον οἱ χθηναῖοι καὶ εἰς ἐκκλησίαν συνελθόντων αυτῶν καὶ ἀδημονουντων, λεων τις βυρσοπώλης ἀναστὰς υπέσχετο δεσμιους φερειν τους πεναντίους εἰ σω εἴκοσιν μερῶν, εἰ στρατηγος αἱρεθείη ' περ καὶ γέγονε κατὰ τὰς πο-
306쪽
σχέσεις υν στρατήγει, κυκῶν την πόλιν. φ' οἷς η ἐνεγκὼν χριστοφάνης καθίησι τ των Ἱππέων δρῶμα δι' αυτοῶ, πεὶ των σκευοποιῶν Ουδεὶς ἐπλάσατο τ του Κλέωνος πρόσωπονδια φόβον καὶ τὰ μεν πρῶτα ψύπτει φοβούμενος εἶτα προ- φανεὶς αυτὸς ἀνε δίδαξε το δρῶμα. Eοικεν ὁ προλογίζων εἶναι ημοσθένης ος ἐκεκμήκει περὶ την Πύλου πολιορκίαν, φηρέθη δε την στρατηγίαν υπὸ Κλέωνος, ποσχομενου τότε τοις θηναίοις παραστήσασθαι την Πώ- λον εχ εἴκοσιν μερῶν καὶ κατώρθωσε δια, πλεῖστα της αλώσεως προπεπονῆσθαι Λημοσθένει ἐοικε δε ς ἐπὶ οἰκίας
δεσποτικῆς ποιεῖσθαι τον λόγοW εἴη δ αν δεσπότης ὁ Βῆμος, οἰκία η πόλις οἰκέται δε δύο του ημου προλογίζουσμ κακῶς πάσχοντες υπὸ Κλέωνος ὁ δε χορὸς ἐκ των ιππέων στίν, Α καὶ ἐζημέωσαν τον λέων πέντε ταλάντοις επὶ δωροδοκία ἁλόντα λέγουσι δε τῶν οἰκετῶν τον μεν εἶναι ημοσθένην, τον δε ικίαν, να σι δημηγόροι οἱ δύο. Ἐδιδάχθη το ρῆμα ἐπὶ Στρατοκλέους αρχοντος a. 424 MChr. δημοσία εἰς Ληναια δι αττοῖ του χριστοφάνους. πρῶτος ἐνίκα δεύτερος Κρατινος Σατύροις τρίτος χριστομένης
Υστέον τι εἰς τέτταρα μέρη διηρητο ὁ δημος τῶν θη-
ναίων, εἰς πεντακοσιομεδίμνους, εἰς ἱππέας, εἰς ζευγίτας καὶ εἰς θῆτας. I scaenam, ad illeniensium larim cum aedibus emi exhibetur, prodeunt duo servi, alter Niciae, alter Demost be nis persona, indutus. Conmerrantur miseram sibi servitutem impositam a nequam eo Paphlagone . . leone Cleaene filio. Namque is nuper in Populi fansiliam receptus senem hebescentem artificiis suis ita elusit acturio vafri
assentator Is omnIa permitterentiar. Hac igitur potentia ad suum quaestum cum conservomam calamitate insolenter abutitur.
ΛΗΜ. Ιατταταια τῶν κακῶν, ἰατταταῖ.κακῶς Παφλαγόνα τοω νμόνητον κακόν
307쪽
ΡΟΕΤΑΕ SCAENICI.αυταῖσι βουλαῖς ἀπολεσειαν ι θεοί.
ε ο γαρ ἰσηρρησεν εἰς την οἰκιαν, πληγας ἀεὶ προστρίβεται τοι οἰκέταις. μα κάκιστα δῆθ' ουτος γε πρῶτος Παφλαγόνωναυταῖς διαβολαῖς. ΛΗΜ. κακόδα μον, πῶς πια κακῶς καθάπερ συ. - δευρο δη πρόσελθ
ῖνα ξυναυλίαν κλαυσωμεν, υλυμπου νόμον.
ΛΗΜ τι κινυρόμεθ' αλλως ου εχρην ζητεῖν τινα 11 σωτηρίαν νῶν, ἀλλα μη κλάειν ἔτι;
Fugere cupiunt, at metus est ne deprehensi plectantur.
NIK. κράτιστα τοίνυν τῶν παρόντων ἐστι νῶν, 30 θεῶν ἰόντε προσπεσεῖν του προς βρετας. ΛΗΜ. ποιον βρετας ' φης; τεον γε γαρ θεους; NIK. εγωγε ΗΜ. ποίω χρώμενος τεκμηρίω; MK. Ἀτι θεοῖσιν ἐχθρός εἰμ ου εἰκότως; ΛΗΜ. ευ προσβιβάζεις μ' ἀλλ' ἐτερα, σκεπτεον. 35βουλε το πραγμα τοι θεαταῖσιν φράσω; i. ΙΑ. -υ χειρον εν δ' υτους παραιτησώμεθα, ἐπίδηλον μῖν τοι προσώποισιν ποιεῖν, ην τοῖς πεσι χαίρωσι και τοι πράγμασιν.
AB M. λέγοις αν δη. νῶν γαρ ἐστι δεσπότης 40 αγροικος ὀργήν, κυαμοτρώξ, ἀκράχολος,
Aημος Πυκνίτης, δυσκολον γερόντιονυπόκωφον. -υτος τη προτερα νουμηνία επρίατο δουλον, βυρσοδεψην Παφλαγόνα, πανουργότατον καὶ διαβολώτατόν τινα. 45ουτος καταγνους του γεροντος τους τρόπους,
308쪽
ὁ βυρσοπαφλαγών, ποπεσῶν τον δεσπότηνηκαλλ' ἐθώπευ, ἐκολάκευ , ε ξηπάτα κοσκυλματίοις ἄκροισι, τοιαυτὶ λέγων Aῆμε, λουσαι πρῶτον ἐκδικάσας μίαν, 50 ἐνθου, ρόφησον, ἐντραγ' , ἔχε τριώβολον. βουλε παραθῶ σοι δόρπον; λ ἀναρπάσας τι αν τις μῶν σκευάση τω δεσπότηΠαφλαγὼν κεχάρισται τουτο καὶ πρώην γ' ἐμοὐμὰζαν μεμαχότος ἐν Πυλω Λακωνικήν, 55 πανουργότατά πως παραδραμὼν φαρπάσας αυτος παρέθηκε την π ἐμου μεμαγμένην. ημῶς δ' ἀπελαύνει κου ἐῶ του δεσπότηναλλον θεραπεύειν, ἀλλα βυρσίνην ἔχων δειπνουντος στὰς ἀποσοβεῖ του ρήτορας. 60 αδει δε χρησμούς ὁ δε γέρων σιβυλλιῶ. δ αυτον, ορῶ μεμακκοακότα, τέχνην πεποίηται τους γαρ ἔνδον αντικρυς ψευδῆ διαβάλλει κατα μαστιγούμεθα ἡμεῖς Παφλαγὼν δε περιθέων του οἰκέτας 5 αἰτει, ταράττει, δωροδοκει, λέγων ταδί ορῆτε τον πλαν δι με μαστιγούμενον; εἰ μή μ ἀναπείσε , ἀποθανεῖσθε τήμερον. ημεῖς δε διδομεν εἰ δε μή, πατούμενοι υπο του γεροντος ὀκταπλάσια χέζομεν. 70νυν ουν ἀνύσαντε φροντίσωμεν, ἁ γαθέ,
ποιαν δον νὼ τρεπτεον και προς τίνα.
MK. κράτιστ ἐκείνην την μόλωμεν, ω 'γαθέ. ΘΗΜ ἀλλ' υ οἱον τε τον Παφλαγόν ουδεν λαθεῖν εφορῶ γα οὐτος πάντ . ἔχει γαρ το σκελος 5τ μεν ἐν Πυλω, το δ' τερον εν τήκκλησία
309쪽
τοσόνδε δ αυτομβημα διαβεβηκότος
πρωκτός εστιν αὐτόχρημ' εὐπιόσιν, τω χειρ' ἐν Αἰτωλοῖς, ὁ νους δ' εν Κλωπιδῶν. NIK. κράτιστον υ νων ἀποθανεῖν. Ἀ- αλλὰ σκόπει, 80οπως αν ἀποθάνωμεν ἀνδρικώτατα. MK. πῶς δῆτα, πῶς γένοιτ αν ἀνδρικώτατα; βέλτιστον μιν ιμα ταύρειον πιειν' ὁ Θεμιστοκλεους γαρ θάνατος αἱρετώτερος. Λ- μα ί Ἀλλ' ακρατον οἶνον ἀγαθοs δαίμονος 85ἴσως γαρ α χρηστόν τι βουλευσαίμεθα. NIK. ἰδου γ ακρατον περὶ πότου οὐν ἐστί σοι; πῶς δ' αν μεθυων χρηστόν τι βουλευσαι ἀνηρ;
ΛΗΜ. αληθες, υτος κρουνοχυτροληραιος εἶ.οινον - τολμα εις ἐπίνοιαν λοιδορεῖν 90 οἴνου γὰρ υροις αν τι πρακτικώτερον; ορας, ταν πίνωσιν ανθρωποι, τότε πλουτουσι, διαπράττουσι, νικῶσιν δίκας,
εὐδαιμονοῶσιν, ἀφελοsσι τους φίλους. αλλ' ἐξένεγκέ μοι ταχεως οἴνου χόα, 95τον νουν ιν ἄρδω καὶ λέγω τι δεξιόν. NIK. οἴμοι τι ποθ' ημῆς ἐργάσει τω σω πότp;ΛΗΜ. ἀγάθ' αλλ' ενεγκ' ' γὼ δε κατακλινησομαι. ην γὰρ μεθυσθῶ, πάντα ταυτι καταπασω βουλευματίων καὶ γνωμιδίων καὶ νοιδίων. 100 NIK. - ευτυχῶς τι - ἐλήφθην ενδοθεν κλεπτων τον οἶνον. Ἀ- ελε μοι Παφλαγὼν τί δρα; MK. ἐπίπαστα λείξας δημιόπραθ' ὁ βάσκανος
ρεγκε μεθύων ἐν ταῖσι βυρσαις πτιος.
310쪽
A- ἴθι νυν, κρατον ἐγκάναξόν μοι πολύν 105 σπονδην. u. λαβε δη καὶ σπείσον ἀγαθου δαί
AHM. λχ , ελκε την του δαίμονος του Πραμνίου. δαῖμον αγαθέ, σὸν το βούλευμ', ου ἐμόν. Να. εἴπ , ἀντιβολῶ, τί στι; - τους χρησμους ταχύ κλέψας νεγκε του Παφλαγόνος ἔνδοθεν, 110εως καθεύδει. IX. ταυτ . ἀταρ του δαίμονος δέδοιχ οπως μη τευξομαι κακοδαίμονος.
ΛΗΜ. φέρε νυν ἐγὼ 'μαυτῶ προσαγάγω τον χόα. τον νουν ιν αρδω καὶ λέγω τι δεξιόν. NIK ῶς μεγάλ' ο Παφλαγὼν πέρδεται και ρέγκεται,4 15ωστ ἔλαθον αυτον τον ἱερὸν χρησμὸν λαβών,ονπερ μάλιστ ἐφύλαττεν. - ἁ σοφώτατε, φέρ' αυτόν, ν ἀναγνῶ συ δ' ἔγχεον πιεῖν ἀνύσας τι. φέρ' ἴδω τί αρ' ἔνεστιν αυτόθι. λόγια. δός μοι δὸς το ποτηριον ταχύ. 120 NIK. ἰδου τί φησ' ὁ χρησμός; - ετέραν ἔγχεον.
NIK. ἐν τοι λογίοις ἔνεστιν τέραν εγχεον; AHM., Βάκι. MK. τί ἔστι ΛΗΜ. δὸς το ποτηριον
μα πολλῶ γ' ὁ Βάκις χρητο ' ποτηρίω. 124 A- ω μιαρε Παφλαγών, ταυτ αρ φυλάττου, ιτον περὶ σεαυτου χρησμὸν ὀρρωδῶν; NIK τιη; A- ενταυθ' ἔνεστιν αυτός ς ἀπόλλυται. μα καὶ πῶς; - οπως ο χρησμὸς αντικρυς λέγει, ῶς πρῶτα μεν στυππειοπώλης γίγνεται,ος πρῶτος ξει της πόλεως τα πράγματα. 130