Eclogae poetarum graecorum, scholarum in usum

발행: 1883년

분량: 472페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

331쪽

ἀIλ' οὐδ' ὁ χρηστος ουτοσὶ νεανίας ἐγείρεται της νυκτός, ἀλλα πέρδεται ἐν πεντε σισύραις ἐγκεκορδυλημενος. 10 ἀλλ' εἰ δοκεῖ ρέγκωμεν ἐγκεκαλυμμενοι. αλλ' ο δύναμαι δείλαιος εἴδει δακνόμενος υπὸ της δαπάνης καὶ της φάτνης κα των χρεῶν δια τουτονὶ τον ιόν. ὁ δε κόμην ἐχων ἱππάζεταί τε και ξυνωρικευεται 15ονειροπολει θ' ππους ἐγὼ δ' ἀπόλλυμαιορῶν ἄγουσαν την σεληνην εἰκάδας 'οι γαρ τόκοι χωρουσιν. ἄπτε, παῖ, λυχνον κἄκφερε το γραμματεῖον, ν ἀναγνῶ λαβώνοπόσοις φείλω καὶ λογίσωμαι τους τόκους. 20 φέρ' δω τι φείλω δώδεκα μνῆς Πασία. του δώδεκα μνῆς Πασία τι χρησάμην; οὐ πριάμην τον κοππατίαν. οἴμοι τάλας, εἴθ' ἐξεκόπη πρότερον τον ὀφθαλμὸν λίθω.

ΦΕΙ. Φίλων, δικεῖς ελαυνε τον σαυτου δρόμον. 25Σ . τος ἔστι τουτὶ το κακόν, - ἀπολώλεκεν ονειροπολεῖ γαρ καὶ καθεύδω ιππικην.

OEI. πόσους δρόμους ελα τὰ πολεμιστηρια; Zυ. ἐμ με σὐ πολλοὐς τον πατερ ἐλαύνεις δρόμους. ἀτὰρ τί χρεος β με μετὰ τον Πασίαν; 30

τρεις μναι διφρίσκου και τροχοῖν Ἀμυνία. ΦΕΙ. ἄπαγε τον Ἀπον ἐξαλίσας οἴκαδε.Συ ἀλλ' ἁ μέλ' αηλικας ἐμέ γ' ἐκ των μῶν,οτε καὶ δίκας φληκα χἄτεροι τόκου ἐνεχυράσεσθαί φασιν EL τεόν, ἁ πάτερ, 35 τί δυσκολαίνεις καὶ στρέφε την νυχθ' λην; Συ δάκνει με δημαρχος τις ἐκ των στρωμάτων.

332쪽

ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΟΥΣ ΕΦΕΛΑΙ.

ΦEI. εασον, ἁ δαιμόνιε, καταδαρθεῖν τί με. ΣΙ . - ο χυν κάθευδε τὰ δε χρέα ταυ ἴ- τι εις την κεφαλην παντα την σην τρέψεται. 40

εἴθ' φελ η προμνηστρι ἀπολεσθαι κακῶς, ητις με γημ επηρε την σὴν μητερα. ἐμοὶ γαρ ην ἄγροικος διστος βιος, εὐρωτιῶν, ἀκόρητος, εἰκη κείμενος, βρύων μελίτταις και προβάτοις καὶ στεμφύλοις. 45επειτ εγημα Μεγακλεους του Μεγακλεους ἀδελφιδην, ἄγροικος ων ξ ἄστεως, σεμνην, τρυφῶσαν, ἐγκεκ0ισυρωμένην. ταύτην οὐ γάμουν, συγκατεκλινόμην γωοζων τρυγος τρασιῆς, ἐρίων περιουσίας, 50 δ α μύρου, κρόκου, καταγλωττισμάτων, δαπάνης, λαφυγμου Κωλιάδος Γενετυλλίδος. Ο μην ρῶ γ' ς αργὸς ην, αλλ' ἐσπάθα. ἐγὼ δ' αὐαυτη θοιμάτιον δεικνὐ τοδίπρόφασιν φασκον γύναι, λίαν σπαθας. 55

Σ . οἴμοι τί γάρ μοι το πότην πτες λύχνον; ὁ εὐρ ελω, να κλάης. - . δια τί δητα κλαύσομαι; ΣTP δτι των παχειῶν ἐνετίθεις θρυαλλίδων. μετὰ ταῶθ', ὁπως νων γένεο υιὸς οὐτοσί, 60εμοί τε δ καὶ τη γυναικὶ τἀγαθη, περὶ τοὐνόματος δη 'ντεὐθεν ἐλοιδορούμεθα ' μεν γὰρ Ἀπον προσετίθει προς τοὐνομα, Σάνθιππον αίριππον μαλλιππίδην,εγὰ δε του πάππου Ῥιθέμην Φειδωνίδην. 65

333쪽

τέως μεν ουν ἐκρινόμεν' εἶτα τω χρονωκοινι ξυνέβημεν κἀθέμεθα Φειδιππίδην.τουτον τον ιὸν λαμβάνουσ' κορίζετο οταν - μεγας, αρμ' ἐλαυνρ προς πόλιν, ωσπερ Μεγακλέης, ξυστίδ' χων. γὼ δ' ἔφην' 70οταν μεν ουν τὰς αἶγας εκ ου φελλέως, ῶσπερ ο πατηρ σου, διφθέραν ἐνημμένος. ἀλλ' υκ ἐπίθετο τοῖς ἐμοῖς ουδεν λόγ0ις, αλλ' Ἀπερον μου κατέχεεν των χρημάτων. νυν ουν λην την νύκτα φροντίζων ὁδου 75 μίαν ευρον ἀτραπον δαιμονίως περφυῆ, ην ην ἀναπείσω τουτονί, σωθήσομαι. ἀλλ' εξεγεῖραι πρῶτον αυτον βούλομαι 'κῶς ητ αν διστ αυτὸν ἐπεγείραιμι πῶς; Φειδιππίδη Φειδιππίδιον M. τί πάτερ; Συ κυσον με και την χεῖρα δος την δεξιάν. 81ΦΕΙ. ἰδού. τί ἔστιν Συ ελε μοι, φιλεῖς ἐμέ;

ΦΕΙ. νη τον Ποσειδῶ τουτονὶ τον Ἀπιον.

ΣΟ μη 'μοί γε τοὐτον μηδαμῶς τον Ἀπιον ουτος γαρ ὁ θεὸς αἴτιος μοι των κακῶν. 85αλλ' εἴπερ ε της καρδίας μ' οντως φιλεις, ἡπαι, πιθου μοι. EI. ' τί δε πίθωμαι δητά σοι; Συ εκστρεψον ως τάχιστα του σαυτου τρόπους καὶ μάνθαν ἐλθὼν αν ἐγὼ παραινέσω.ως λέγε δη, τί κελεύεις; TR καί τι πείσει; EI. πεί

σομαι, 90

νη τον χιόνυσον. I P. δευρό νυν πόβλεπε. ὁρας το θ ύριον τοὐτο καὶ τωκίδιον; ΦΕΙ. ορῶ - ου τοὐτ' ἔστιν ἐτεόν, πάτερ; Συ ψυχῶν σοφῶν τουτ ἔστι φροντιστήριον

334쪽

ΑΡΙΣΤΟΦ ΟΥΣ ΙΠΠΗΣ

ενταυθ' ἐνοικosσ ανδρες, ο τον οὐρανόν 5λεγοντες αναπείθουσιν εστιν πνιγευς καστιν περὶ μῶς ουτος, μεῖς δ ανθρακες. ουτοι διδάσκουσ', αργύρων ν τις διδῶ, λεγοντα νικῶν καὶ δικαια κἄδικα. OEL εἰοὰν δε τίνες; TR υκ ἰδ' ακριβῶς οἴνομα ' μεριμνοφροντισταὶ καλοί τε κἀγαθοί. 101ΦEI. αἰβοι, πονηροί. ιδα -ους αλαζόνας, τους χριῶντας, τους νυποδητους λεγεις' ων ὁ κακοδαίμων Σωκράτης κά Xαιρεφῶν. Συ η , σιώπα μηδεν εἴ ς νηπιον. 105αλλ' εἴ τι κηδε τῶν πατρωων ἀλφίτων, τούτων γενο μοι σχασάμενος την ιππικην. QEL υκ αν μα τον σιόνυσον, εἰ δοίης γε μοι τους φασιανούς, ους τρέφει Λεωγόρας.

STRQ H ἀντιβολῶ ' φίλτα ἀνθρώπων ἐμοί, 110 ἐλθὼν διδάσκου EI. και τί σοι μαθήσομαι; EI P. εἶναι παρ' αὐτοῖς φασιν αμφω τὼ λόγω,

τον κρείττον', οστις ἐστί, και τον ηττονα τούτοιν τον τερον τοῖν λόγοιν, τον ηττονα,

νικῶν λέγοντα φασι τἀδικώτερα. 15ην οὐ μάθης μοι τον ἄδικον τοὐτον λόγον, νυν φείλω δια σέ, τούτων τῶν χρεῶνου αν ἀποδοίην οὐδ' αν ὀβολον ουδενί.ΦΕΙ. υκ αν πιθοίμην οὐ γαρ αν τλαίην δειντους ἱππέας το χρῶμα διακεκναισμένος. 120ZTH ου αρα μα την Θήμητρα τῶν γ' ἐμῶν ἔδει, οἴτ αλος Ουθ' ὁ ζύγιος ἴθ' ὁ σαμφόρας αλλ' ἐξελῶ ' ἐς κόρακας ἐκ της οἰκίας. ΦΕΙ. αλλ' ο περιόψεταί μ' ὁ θεῖος Μεγακλέης

335쪽

POETAE SCAENICI.

ανιππον. ἀλλ' εἴσειμι, σου δ' ου φροντιῶ. 125ΣTP. ἀλλ' υδ εγὼ μέντοι πεσών γε κείσομαι ἀλλ' ευξάμενος τοῖσιν θεοῖς διδάξομαιαυτὸς βαδιζων εις τι φροντιστήριον.

πῶς ουν γέρων ων κἀπιλήσμων καὶ βραδύς λόγων ἀκριβῶν σχινδαλάμους μαθήσομαι; 130ἰτητέον - ταυτ εχων στραγγευ0μαι, αλλ' υχὶ κόπτω την θυραν παῖ, παιδιον.

D. βάλλ' εὐκόρακας τίς ἐσθ' ὁ κόψας την θύραν; ET P. Φείδωνος υιος Στρεψιάδης Κικυννόθεν. Θ. ἀμαθης γε νη Θί οστις υτωσὶ σφόδρα 135 ἀπεριμερίμνως την θυρα λελάκτικας

καὶ φροντίδ' ἐξήμβλωκας ξευρημένην.

ΣTH συγγνωθί μοι τηλου γαρ οἰκω τῶν γρῶν. ἀλλ' εἰπέ μοι τὸ πρῆγμα ουξημβλωμένον. O. ἀλλ' υ θέμις πλην τοις μαθηταῖσιν λέγειν. 140ΣTH λέγε νυν μοὶ θαρρῶν γ γαρ υτοσιηκω μαθητὴς εἰς τὸ φροντιστηριον. Θ. λέξω. νομίσαι δε ταυτα χρη μυστήρια. ἀνήρετ αρτι χαιρεφῶντα Σωκράτης ψυλλαν, ὁπόσους αλλοιτο τους αυτης πόδας 145δακουσα γὰρ του δαιρεφῶντος την φρυν ἐπὶ την κεφαλην την Σωκράτους ἀφηλατο. ΣTP. πῶς τουτο διεμέτρησε; - δεξιώτατα. κηρον διατηξας, εἶτα την ψυλλαν λαβών ἐνέβαψεν εἰς τὸν κηρον αυτης τὰ πόδε, 150

κατα πείση περιέφυσαν Περσικαί. ταυτας πολυσας ἀνεμέτρει τὸ χωρίον.ΣTH A Zευ βασιλευ της λεπτότητος τῶν φρενῶν. Θ. τί δW αν, τερον ει πυθοιο Σωκράτους

336쪽

φρόντισμα Συ ποιον ἀντιβολῶ κάτειπε μοι. O. ἀνηρετ αυτον χαιρεφῶν Σφήττιος, 156οπότερα την γνώμην χοι τὰς εμπίδας κατὰ τ στόμ' δειν η κατὰ τουρροπύγιον. ΣTP τι δῆτ ἐκεῖνος εἶπε περὶ της ἐμπίδος;

Θ.εφασκεν εἶναι τουντερον της ἐμπίδος 160 στενόν δια λεπτο δ οντος αυτου την πνοήν βία βαδίζειν ευθυ τουρροπυγίου,επειτα κοιλον προς στενω προσκείμενοντο πρωκτον χεῖν π βίας του πνεύματος. Συ σάλπιγξ ὁ πρωκτός εστιν αρα των ἐμπίδων 165 τρισμακάριος του διεντερεύματος.

ραδίως φεύγων ν ἀποφύγοι δίκηνοστις δίοιδε τουντερον της εμπίδος.

Θ πρώην δε γε γνώμην μεγάλην ἀφηρέθη

υπ ἀσκαλαβώτου. Συ τίνα τρόπον κάτειπέ μοι. O. ζητουντος αυτου της σελήνης τὰς δούς 171 και τὰς περιφοράς, ι ἄνω κεχηνότος ἀπο της ροφῆς νύκτωρ γαλεώτης κατεχεσεν. Συ. σθην γαλεώτη καταχέσαντι Σωκράτους. O. ἐχθες δε γ' μιν δεῖπνον ου ην σπέρας. 175Σ εἶεν - ουν προς ἄλφιτ παλαμήσατο ;ΜΑΘ. κατὰ της τραπέζης καταπάσας λεπτην τέφραν, κάμψας ὀβελίσκον, εἶτα διαβητην λαβώνε της παλαίστρας ' ἁρμαλιὰν φείλετο. ΣΟ τί δῆὐ κεῖνον τον Θαλῆν θαυμάζομεν i80 ἄνοιγ ἄνοιγ' ἀνυσας το φροντιστήριον και δεῖξον τάχιστά μοι το Σωκράτην' μαθητιῶ γάρ Ἀλλ' ἄνοιγε την θύραν. μάκλεις, ταυτ ποδαπὰ τὰ θηρία;

337쪽

O. τί θαύμασας; τω σοι δοκοῶσιν εἰκέναι 185ΣTH τοῖς ἐκ Πύλου ληφθεισι, τοις Λακωνικοῖς.

ἀτὰρ τί ποτ ἐς την γην βλέπουσιν ἡτοιt; S. ζητοsσιν οὐτοι - κατὰ γης. TR βολβους ἄρα ζητοῶσι μη νυν τοsτό γ' ἔτι φροντιζετε' ἐγὼ γὰρ ἰδ' ν εἰσὶ μεγάλοι καὶ καλοί. 190 τί γὰρ οἶδε δρῶσιν οἱ σφόδρ' ἐγκεκυφότες;

Θ.ουτοι δ' ἐρεβοδιφῶσιν π τον Ἀρταρον. Συ. τί δῆθ' ὁ πρωκτὁ ἐς τον οὐρανὸν βλέπει; MAO.αυτὸς καθ' αυτὸν ἀστρονομεῖν διδάσκεται. αλλ' εἴσιθ', ἶνα μη 'κεῖνος μω πιτυχI. 195ZI P. μήπω γε, μήπω γ' αλλ' ἐπιμεινάντων, νααυτοῖσι κοινώσω τι πραγμάτων ἐμόν. Θ αλλ' οὐχ οἱόν, αὐτοῖσι προ τον--α ἐξω διατρίβειν πολῶν ἄγαν ἐστὶν χρόνον. ΣTH προς των θεῶν, τί γὰρ τάδ' ἐστίν; εἰπέ μοι. 200 Θ αστρονομία μεν αυτηῖ. TH τουτ δε τί; Θ γεωμετρία. I P. Os ουν τί ἐστι χρήσιμον; Θ.γην ναμετρεῖψαι I P. πότερα την κληρουχικήν; ΜΑΘ Ουι, αλλὰ την σύμπασαν. I P. ἀστεῖον λέγεις

το γὰρ σόφισμα δημοτικὸν και χρήσιμον. 205MAω. αἴτη δέ σοι γη περίοδος πάσης. ρῆς; αῖδε μεν Αθηναι Συ. τί σὐ λέγεις ου πείθομαι, ἐπει δικαστὰς οὐχ ορῶ καθημένους. MAS.ως οὐ ἀληθῶς -τικὸν το χωρίον. Συ καὶ που Κικυννης εἰσιν, ὁμοὶ δημόται; 210 S. ἐντ θ' ἔνεισιν η δέ γ' υβοἱ ὁρας, ηδ παρατέταται μακρὰ πόρρω πάνυ.Συ οἶδ' - γὰρ μῶν παρετάθη καὶ Περικλέους.

338쪽

ΣTH ω Σώκρατες. οὐτος, ἀναβόησον αυτόν μοι μέγα. 220ΜΑΘ.αυτὸς μεν οὐ συ κάλεσον ου γαρ μοι σχολη. Σ Σώκρατες, Σωκρατίδιον ΣΩ τι με καλεις, ω φήμερε;Σ πρῶτον μεν ο τι δρας ἀντιβολῶ κάτειπέ μοι. αδ ἀεροβατῶ και περιφρονῶ τον λιον. 225Συ επειτ απὸ ταρρο τοὐς θεοὐς περφρονεῖς, αλλ' υ απὁ της γης, εἴπερ - οὐ γαρ αν ποτε

ἐξεῶρον ὀρθῶς τα μετέωρα πράγματα, εἰ, κρεμάσας, νόημα και την φροντίδα

λεπτην καταμίξας εἰς τον μοι0ν έρα. 230εἰ δ' ἀν χαμαὶ ταν κάτωθεν ἐσκόπουν, ου αν πον εὐρον οὐ γαρ αλλ' η γη βίαελκει προς αυτην την ἰκμάδα τη φροντίδος. πάσχει δε ταὐτὸ τοὐτο και τα κάρδαμα. Z . τί φης; 235 φροντὶς λκει την ἰκμάδ' εἰς τα κάρδαμα; νυν καταβηθ Σωκρατίδιον, ως ἐμέ,ῖνα με διδάξης ἄνπερ οἴνε ἐλήλυθα. . 4λθες δε κατὰ τί TR βουλόμενος μαθεῖν

λέγειν.

υπὸ γαρ τόκων χρηστων τε δυσκολωτάτων 240

339쪽

αγομαι, φέρομαι τα χρήμα ἐνεχυράζομαι. - πόθεν δ' ἡπόχρεως σαυτον ἔλαθες γενόμενος; Συ νόσος ἐπέτριψεν ἱππική, δεινὴ φαγεῖν.

αλλά με δίδαξον τον τερον τοῖν σοῖν λόγοιν, τον μηδὲν αποδιδοντα μισθον δ', οντιν ν 45

πράττη- μοῶμαί σοι καταθήσειν τους θεους. ΣΩ. ποίους θεους ὀμει - πρῶτον γαρ θεοί ἡμῖν νόμισμ' ουπιεστι. TH τω γα ' μνυ' ἡ σιδαρέοισιν, σπερ ἐν Βυζαντίω ;αδ βούλει τὰ θεῖα πράγματ' εἰδέναι σαφῶς 250αττ ἐστιν ὀρθῶς ΣΟ. 4 Ac, εἴπερ ἔστι γε.ΣΩ. και ξυγγενέσθαι ταῖς Νεφελαισιν ἐς λόγους, ταις ἡμετέραισι δαίμοσιν Συ μάλιστά γε.ΣΩ.. κάθιζε τοίνυν ἐπὶ τον ιερον σκίμποδα. Συ. ἰδού, κάθημαι. - τουτον τοίνυν λαβε 255τον στέφανον. Συ ἐπι τί στέφανον οἴμοι Σώ

κρατες,

ῶσπερ με τον Ἀθάμανθ' πως μὴ θύσετε. .. χυκ, ἀλλα ταῶτα πάντα τοὐς τελουμενους ημεῖς ποιοῶμεν Συ εἶτα δὴ τί κερδανῶ ;Σs λέγειν γενήσει τρῖμμα, κρόταλον, παιπάλη. 260 ἀλλ' ἔχ' ἀτρεμε TR μὰ τον ι ου ψεύσει γέ μ' καταπαττόμενος γαρ παιπάλη γενήσομαι. αδ. εὐφημεῖν χρὴ τον πρεσβύτην και η ευχῆς

ἐπακουειν.

δέσποτ ἄναξ ἀμέτρητ νήρ, ο εχεις την γῆν μετέωρον,

v. 26, 274 tetrametri an catalectici.

340쪽

ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΟΥΣ ΝΕΦΕΛΑΙ. 309 λαμπρός- ιθη σεμναι τε θεαί, Νεφέλια βροντησικέραυνοι, 265

αρθητε, φάνη , ῶ δέσποιναι, ψ φροντιστῆ

μετέωροι.

ΣTH μήπω μήπω γε, πριν- τουτὶ πτύξωμαι, μηκαταβρεχθῶ. τ δε μηδε κυνῆν οἴκοθεν ἐλθεῖν με τον κακοδαίμον χοντα.

αδ ἐλθετε δητ πολυτίμητοι Νεφέλαι, φδ' εἰς ἐπίδειξιν εἰ ε υλύμπου κορυφαῖς ἱεραῖς χιονοβλήτοισι κάθησθε, 270

εἴτ Ωκεανου πατρος ἐν κήποις ερον χορὸν ῖστατεμμφαις, εἰ ἄρα Νείλου προχοαῖς δάτων χρυσεαις ἀρύεσθε πρόχοισιν, Μαιῶτιν λιμνην χετ η σκόπελον νιφοεντα

Μίμαντος υπακούσατε δεξάμεναι θυσιαν καὶ τοις εροῖσι χαρεἱσαι. Eξοδος v. 1321 - 1510J.

Senex ubi se ad itiscendum parum idoneum intellexit, minis precibusque filium tandem perpulit, is se in disciplinam Socratia tradi pateretur ad isto evocati inexcantur coram Phidippida, iustias orator iniustusmae hic adversarium captiose dicendo superat. Discipulus vero magistri artem tam penitus emoscit, leges ac iudicia eludere posse videMur. Ita pae faeneratores pecuniam exigentes a Suepsiade insolenter propulsantur. Sed eius laetitia, in dolorem a 1 Iram vertitur, similae filius inverecundus contra palaem ipsum a lentine uim adhibere coepit.

SEARCH

MENU NAVIGATION