Aelii Aristidis Declamationes Leptineae ...

111쪽

. . . . s.

ad ipsam orationem illustrandi in aggrediar, doduolaus argumenti Graeci locis pauca Praemittere iuvat, liorum oriun Maiias cine induin inviti, otius imis retam uui alteriam. Monstrum enim conspicis in ipso ingressu. 3νη δ ἐξεῖναι τουλοιπον, Iod nescio an acriba non possit imputari. Ego Dod e iuui, ineri, quod et i in Praesto erat, of λοιπos propterea praetuli, Diodcontinuum tempus futurum ni signita P, non unum albvio futuri temporis momentum Exuum huius m menti adter ille leni dicebam ervor, in interpretatione positus Nammte Vecta,uν ει καὶ τοῖς ἄλλοις &κo Maius vertit: , nam aliis frustri videtur ut adminis 'd ale. Hoc enim via inuiviis scripsit etvunia iis in sinis uti Demostnenos idqatur , tamen eandem semper Subesse, eam Mae posita situ τρεια. Quod Veriim utilio est in universum ac fatetur noc bremosthene g. M. d. Folf. P. O. Belavia otiae

πλεῖστος ἔμοιγε λόγος περ της τελεια ἐστὶν, λλ' περτου πονηod Gog τον νομον εἰςάχει και τοι το δι 'πάν ἀπιστα -- δῆμος δίδωσιν ἔσται. Ceteroquin inextremis nisce .ctis leve fortasse latet vitium corrige dum nil puto u ε καί τισι αλλοις δ OLProgredienti mihi ad ipsam orationem in primis eius

112쪽

illa iidem per se, non spernenda tamen ei vii ad totamisatus nominis lo*iendi consuetudinem animuni advexetit. Nam quod scriptum est ελελς ἀνεχ, Ionica forma, Viatium librarii facile videatur iis, ii istis minutus attena robo eonsueti 'netorem nostriina sciunt Atticos imitari. Ac sane apud nucvdidem ea nusquam admittenda, non magis quam apud tragicos aliosvie. Sed Plato et Demo- stnenes saepenumero aerinunt ἶνεκα. Quod nec granimaticos sμν Graecos , ut nornaan Magistrem, sic Atan-

. teni καὶ ἐνεκα κώ Lyνεκα Γλάτων , Λημοσθένη κώ οἱ ἀλλον Θουκυδίδη δὲ ἔνεκα. leni locum apposite Ivitavit, Fi et ipse hoc animadvertit F. A. Wolfius ad

Demosin Lepti p. 338. L. Reita ad ruician T. V. p. 6oo., T. VII. p. 5ox Bip. intimam eiusmodi Ionismi in huius aetiit gener dicendi rem1entiose locum sibi actogarunt, quinii permutari ac perfundi dialecti Joeptae essent Nostri autem tanta est eligiositas magnorum exemplarium uomun ut inferior nec una littera videri iis insepiat. - Merum auod onservatione dignum invia ut bam, non unus in certam dicendi somnulanx Aristidi aDiit. Etenim Vernomin1 συμβεβουλε υκέναι προῆχθαι infinitivi perfecti P Ursu απιστως, ne dicam pro praesenti, positi sunt et avi perfectis, praecipue infinitivis, utendi consuetudo apud nostriti et aeviales eius ita invaluit, ut mino maior eorum numerias sit quam aoristortu et Praesentium quod malina florentinus intcris non immiscuo usitatum esset, sed inaxime in certis quis dari ve Dis Misis ea quidem notione, ut id, Pio et perpetuo fuisset et tum quoque esset, indicaretur: illi ita amplifi- .amini, ut pro arDitrio perfectum ita ponerent. Id aod etiam in poetis latinis sequioris aetatis conspicuum est, ut Persio, Iuvenali, Lueano, Valerio Flacco, aliis. Cuius,m exempti oceurrent ubivier de singulari vero usu

plusvianiperiecti fuisset pro imporsecto vide aLanas ad 'Tertum de Passio P. Esto. Uni propria signific tio Diinet, re Persevia praetesens egregie voeavit Glsus Depti p. 364. De consimili impriidenti consusionu

113쪽

μὴ ἄν ἔνα μηλνα. Inaudii vero Ioeutio. Etenim dicitur iidem elegante M ουδειρ, εἷς μηδεὶς, a

vi in ipso scriptore nostr o ac mitione . o. ista paucis lustratum vides sed negationem addidit nemo. uapropter coriniptelam hic latere apparet. Dimello est

autem, certam iiiiiis loci viam nonstrare emendandi, pro- Pter Varimn usum negationum. Puto tamen, sic coni mode locum posse sanari, ut ex Mur 3 ηο κ μα. Pia formula uti oratores solent. Nimiriun inissa a iurario

inde aliviis male sanus in textum infersit Locum Vero Demostnenis: videtur enim Aristides ceria memini illius exba respicere: hoc magis nescire me doleo, cinio I inde ad inendandum fortasse proficere aliquid possemus.

g. 2. κόμπος ἐκεῖνα καὶ ουδεν γιες. Sic a

pius Demostnenes, quem solet noster imitari tante omnino vγιής ea significatione vocinulum,netoricum est, respondit pie sere Latinomii sanus Henastern ad Luc.' ol. II. p. 44. I. Detor sient antem saepius ad eo- gnatas significationes, adeo ut Aristitas ipse Orat coni Prod inst. p. 4 . . II. d. e . cuius ad editionem unimae respicio, dicere non minitarit βεβαίοις καὶ 'πιέσι καὶ στεγανοω τοIς πλοις - μενοι.

κατ αυτὰς σαυτos Cortexi ita constanter Piod pra bet d. i. σαυτόν. Significatur nisi in tuam es niciem, Dod non exprimitur amario casu adiuncto, sed secundo. Ne die me movet illud, quod Himio locis aliis nutus orationis idem vitium subsidet Enimvero repetita

dictionis insolentia in modo emendationem aut coniuero aut retardare debet, quum plura corrigenda una vice sun Piam Fae saepius Drarium peccasse credivile est; non aet,et, uini unius Irieridae vel accentus mutation ac- eurati scriptoris vecta cum commuia ceterorrum scripto mini omnium loquendi usu leniter conciliantur. Ceterum solet Aristides iniicere in eiusmodi somnulis Pronomen Gυτὀ post praepositionem, ut iiifra g. 8 παο υτος --τὀν et contraria orationis qui ., Ου. - -g- αυτου.

114쪽

Cap. 2. g. 3. τισιν --,aetaoεsθαι χάριν. Graece καταείθεσθαι χάριν is dicitua, vi grati ali si id altei i facit, vinclis su tempore reponat oro totius I. i. MMoντες χαριταν μεγάλην καταθήσεσθαι , ubi vide vina Iaudat Valelienarius, inaniter idem VII. 22o. IX. B. κλεο καταθέσθω. nucydides vero L 33. μετα αειμνηστου μαρ τοριο τὴν χάριν καταθεῖσθε. . 28 ευεργεσίαν κατατίθεσθαι. Unde tr nsiit ad oratores Velut Demosth d

falsa I eg. p. 4ι6. δε μανῆ καὶ ἄδηλον χάριν τούτοιο

καταθεσθαι. Idem de nodi Lissi p. 93. μεγάλην εὐεργεοία καταθέσθαι προ αυkόν. in Aristoer. p. 626. εω ευεργεσίας μερος καταθέσθαι. esen in Ctesiph. p. 43α πολλὴν χάριν καταθεμενοι. Plato,atri. p. 39 a. χάριτας κατατιθ μ ενον. quamam locutionum sons ac propria significatio est τω ἀργύριον κατατίθεσθαι. ἐτέρω τω - λης χαρίζεσθαι. Nescio an una lineola genuina sententia depri Vata sit, scrip5eritvi Aristides et is m, - κατ αυτῆς cum Veri; χαρίζεσθα copulatur , Taales coniunctiones et nucvclides in deliciisti ut, et, si insistocli inde plura petiit, Aristides. o.

tertim familiares Oi Moxinus neto, usque tales forinulact

ret vii in versione Latina post demonitu γεγαμήκει,

voret en bina iam nantia est in eiusmodi membris di-

115쪽

stinctio pronomen relativum. Illud forsitan minus alimis 'ONiverit, quod Dcwτω e rex pro visi 4-- nec men nos ullo modo fere potest, nec sumceret numini αττω. Confusio autem vocularia in I et is e litteramini oriri naud ita dissculter potuit. Certo BranoMus Vinni in Cererem versui 46 utilis cor rupto

Pro di restituit L. Sed interiecta illa vel Da την αὐδη τουτου μητερο

μετ την ἐκείνου τελευτην αυτὰς γεγαμήκει *iodis

strenavin vocisurum, ut no in transcursu moneam posutum os pro γεγαμηκει, ut insae g. 38. krοδεδωκει, tuum. r. r. nam T. I. p. 324 sq, Sponn de extv. d. Pario p. 66. not. . climcultatem moverunt' Maio, mi haec uiscripsit se Suioas alto em ine-nem ambivisse iidem Clia Dinae uxorem, Verum riri u noto mortuo Ctesippi filiam sibi despondisse. Sed enim a neri potitit, ut vi matrem amDivisset neptis demum nuptiis, tanta aetate iraerposita, Potitus suerii Melior ijtur Aristidis sententia si s aut certe Iuritarent Dem. cap. V. p. 363. A. GL Fecn. J, PriCtesippi quidem ambitam a Demostnen matrem, ceter vii ductant in matrimonium Samiam viandam.' Suida. Verba nae sunt: Λημοσθενης - αἰτησαμενος δε μ

βρίου του στρατηγο γυναλκα, αβρίου τελευτήσαντος κτησίππου θυγατέρα ἔγημεν. At vides esse, illa aut

esse accipiendii - nauma mortuo ain, Ia fuit Ctesippi filiam, in matrimonitam durat,' ut commatis Kτη θυγ sester cogitandi distinguantur aut, io multo Blanditur magis, transponenda ita: αιτησαμενος δε -

βρίου του στρατηγο-γυναὶκα, Κτησίππου θυγατέρα, - βρ ου' τελευτησαντος ἐγημεν. Quod si proDaris, alia

emendiiclon adiuncta persectile, ut puto, Iocuni tibi sanistati restituo. Nam ut noe Graecis solenni in usu fuit, ut de patris patre nomen ducerent ira, ut matris, egeaeo

non me ni no Videas eu muliercula pater Commemoretur. Duapropter scripserim Aαβρίου, στρ γυναῖκα, κτησιππου δέ μητερα - Non autem respexit Suidam,

116쪽

ILept. MV. not. 25. Qui titilena vere observavit liniae, Dinarcnum Or. . Dena P. 4. vin eum me ede condit tum orationes sci ipsisse licit uwμφίππου καὶ ο μί'νος και ἐτερον πολλῶν, nini nutus rei commemorasse: id in satis sirinum testimonium dicas conrendenti, illa ignotum no fuisse. Ulpianus vero ad Lept. P. 65. e l. Volf., pleni ipse asseret 'habet quidem no ex famar sed aut luxatus locus in sine videtur, aut serius adsuta naec: καὶ τ ιι ητρὶ αυτ , ω φαοι, συνην. g. 5. -κοοτειν αυτον. Hoc Vocanulum, ductuma 1 ris qui malleo metiata . coag neniant 'cr. Scuo . ad neocr. Id. XV 49. saepe usurpatur significatione colligendi cogendi. - στράτευμα, χόρον, πολεμον

ionis est in Vita Mos I. p. .. . συνεκρότουν ἄλλο ἄλλον

μη ἀποκάμνειν. eiusdemque l. III. ον ινοφλυγίαι καιοφοφαγμαι ἡά ἄλλαι πληρωτοι ἐπιθυμίαι συνεκρότησαν. Distincta plausus significatio inest iis sit Xenophontis Sunip. 8. i. ο μεν δη Συρακόσιος ἐξελθών συνεκροτεἷτο. δὲ καὶ πως ἔσται πάντα, ποιεI nepetitus Oax

praegressum suDiectum vTo articulus eum particula adversativa ensetanain quandam Inita in mentem revocatorisin ad Hor Carin. ania in tali is causa illud entenciatuminat tamen hoc et D Homero inde usitatum suit ut B.

tius ipse sinassiter Caran. I. . , , noli tu choreas.' Armstides ut hanc loquendi forinulam, ita eam quo Pae saepius usurpat, me prope adstat, πάντα ποιεI quae quid enitum oratoriiuus frequentata est, ut Demodin. ad, P enipp. p. o45. Isocr in Archi l. p. 44. inin trioni , de quo v. Heiud ad Phaeaon. P. 49. ninc iraetorinus, ut Libaino

117쪽

dis vrιες. Sio scripsi codici onsecutus contendam ta--men ne illo Periculo meo, menclanditim ess ἀλλα φλυαριαι. Nam non solum mictitra noc sini poscere videtur , emam etiam ' solent oratores plumili inieroso vo Q vlo uti. Certe si ipse Demostliones, eo loco

noth Hente Aristidem luibuisse Iixeris, ept. p. 488. Mτα τα λόγους καὶ φλυαρίας εἶναι, σει, uni e Wolf. p. 36. Similiter χοροι κα συκοφαντία Dein pro morin. p. 'sa. - ἐρῶς φλυαρία Laban. r. vis non inepti

Οο - καθιέντα. Similiter Demosin in unoor P. M. λογοποιους καθίεσαν . itaque capiensus idem admisphon. p. 854 τωτον γαρ τον λόγον καθεIvν. Recte autem Mailis h. l. , Intelligit eos, dicit, mi ante Demostnenem

ok δε τοτε με σιγῶν - δεω i. e. O ιod tunc ti idem silendum Putasti. Primus ni locus omini est multori , ubi in his orationivus se ea signisca tion usurpatur: cuius uulem OPiendi usus ex r vatis auctoribus exempla fateor mini Praesto non esse. Simile tune fere hoc Demosinenis de Cor. p. 233. οἷς

deni ratione ola dixit Arist a lv. Lept. q. 04. Prorsus vero eadem pluralis numeri cum singulam pem nutatio

118쪽

o M' ων, vias et explicuit rectissini et, exvIisitis exemplis illusuavi ad Ugemina Hemannus P. IO.αυτόν τέ σε μάτην κατ αυτῶν κεκινῆσθαι. Quan-rim a Plura sunt, Piso ag gressus est Deirio ei es P a taurum lex Leptinea Neote sermo est nisi de Coreige ergo κατ αυτοs. In Vocabuloriam ierastinionibus ductus litterisum implexi ingentem erroriun stragem

προάγειν τον λόγον. Infra g. 60. περιάγρις τον

Tum ostrema, ii e mutila visa ustem, frustra defendit iberius. a puto equidem utendandum sino, auohλω scit. αιτό. Nec multui summati posteriori potestati hic locum esse credam Paullo ala ratio videtur vecti --πρόσωπος in Luci an Tini T. I

ni sinat aut situm esse Versus locum aliquem, aut cui sunt aliquo dirigere qua in signifipationum neutrabie valet dicundum est hoc potitis, hominem illiu adversario imparem esse. uapropter excidisse verbilia alivio suspicor, tale quale ἄπορος, αναλκις, simile.

πλάττεις αιτίας διακενῆς. Dion Ilai A. R. lib. VI.

119쪽

p. 346. l. 29. καὶ μυριου ἄχλου διακενῆς ἀνεπλάττομενημῖν αὐτοις φόβους. 4k πράττειν διακενῆς infra g. 6.

f. q. φενακίζειν ἐπιχειρῶν. Ne Verat noc ipsum Demostnenes Liept. P. 483. ἴνα τοίνυν εἰδῆτε, - ως

δεηθῶ ἰπὶ πάσι δικαίοις ποιούμεθα ἡ λόγους - , καὶ ουδόν- του παρακρουσασθαι καὶ φενακίμιαθεται παρ μῶν ἐνεκα κτλ.Cas 5. g. io. φησὶ γουν - ipso initio, p. 45

κἄν τι ἄλλος. Ex hoc Demosthenis ex bo cepit, occasionem Aristides contradicendi, ut apparet ex or rionis initio. maius. . αναξίου. Videtur abuti Aristides duplici sensti votas ιος. Demostlienes enim signisi Dat ut puto indignos; nosto in Blluere plaeet obscuros seu ignoiales. Maius. ευρομενους τελειαν. dit. Dein εὐθαμενους. a- ius. Ean scripturam, a Tmlore et Augem vi sui en- datam, receperat Beislsius merito eiecit F. A. volsus via cautissime de a sorina amicipii dispuuivit ei nunc Aristides iste adstipulatur. xi. ἐπαγγέλλεται. Vocinulun ἐπαπέλλεσθαι palim eorum sit, si sua so sponte facturos limis promittivit, De pientissinium hac vi apud oratores cummaxime, sive addito pronomine istae unde αυτεπάγγελτος, - lidi violis usitatum , sive omisso, de vi lege accurate lisputanisi Tolorem in Annot ad Demosin de falsa aeg. p. 345. m. d. eish. acute noster eum hae transtulit, si alium temptam facturin alivii lyraridicit, ut vias polliceatiar lio pollicem nequit ' α μάλιστα τῆ πόλει προ με. Expectes Προσηκει narit nec ipsa praeteriti temporis significatio locum hic li et, nec Darim decuerat exprimitur Latino oportebat, bebat. Nec tamen xiiudquam mutandum est, quamvis saeps προσῆκει, προσηκε in codd. permutentur, ut Dorvissius monuit Mimnar. p. 61 o. Pluribus nisi locis Aristides eo veAEo pro solo praesenti utitur, ni Pio pie confusione non omnino absolvendus: g. 24 τούτοις ἐπαίνων διαφε ,

120쪽

neglecta ab iis nomininus, mi Graecam linguam paenelain arte magis iam natura colebant.

ἀληθῆ λαοτρεφειν . . Morquerri Isaeus d agri. Here 1 P. 2 2. δεινός διαβάλλειν κώ του νόμους λα-

στρεφειν.

s. 12. ἄνευ γάρ το ταμ αττόν, ..... πεπραγματεύσθαι. am praeterquam quod haec ile agat. In eo et' non video 1id vel ristides possit reprehendere. xculit, ni fallor, ad quἱd viale με--ονηράς γνωμης. Conser quae praecedunt. ἐπειδὴ ὁ μὲν ε θεῶν - Quamvis ille moinois

nere ortus, hic autem secus. Sic iidem vertit aliis. Vemini ἐπειδὴ est proρtereaquod φιamvis nunqDam est. I in sententia oritur adversaria Aristissi quid 2 1- - τοιουτος admodum languulum est, omnivae colore Hietorico destitutum ataue Aristideo ouantoDrem ego PIidem, Pannum hunc esse putaverim, ac semidoctam Iectoriaeuius refutationem, margini Primum adscriptam, poste vi auctoris inseriam Verisis a iiDrario.

φευγε τοτε - . Ac multae omnino in utraque lingua sunt duplicatae noc modo vigoris causa locutiones.

g. 4. οὐ μηδενδ αξία. Et nanc locutionem, et contrariam του παντὰς ξιoe in latiuus utrismi etiam abesse articulus potest ut supra g. . , illustrat et . ad Plat. Sopn. p. 2 i. et ad Eustud P. 4iRῆχαρ τούτων - συντέλεια. Omni vi vaeuum nic pronomen est. Duare corrigo ego avso