Aelii Aristidis Declamationes Leptineae ...

81쪽

λωλεναι καλα-- καὶ τ αὐτῶν η - οπὲρ τῆe 'πιλάδος ἐξ αρn αυτοῖς ἐγνωσμένων ααὶ πη- καθυφέ--αν καὶ ταυτ ομη ἀνάγκης, ἐν καὶ το πήρα οὐρν μου εἰργάσθαι φέρει ξυπνωμην ημεἶ M, ω ἄνδρες Ἀθηναλι, καν μῶν αυτ δεῖξομεν ὀτωούν, καὶ πλέον ἔξει. επτινης α μη δε - Mevων, φαρειος μετάπα ς ως εἰ τεῖν της οἰκουμένης ημιν ἐπιων καὶ μην οἷς αμεν τούτου ην καὶ δωρ λα των πρέσβεων αἰτουντος οὐκ αεστράφημεν ουν μωραιουν, αλλ' -τως ἐπισμεν ἐν τῆ παραυτίκα της ἀκοης, - πει τις ἐτόλμησεν εμεὶν δε χρη ξοχωρεω, οὐ μόνον αυτὰ λίθοι εὐθse σνελεῖν, αλλά καὶ τους πρέσβεις ει φρέαρ ἐμβεβληκο- τες, ἔπειτ αυτως η ἐπιχῶσαι, ώς μόνην ταύτην μπαν προς τροχίαν παράκλησιν, θαυμαστὴν δόξαν περφυοτ μεγαλοφροούνης καὶ Ελλησι καὶ βαρβάροις ἐν τω νικαυτω παρέσχομεν ἀφορητω δ με δει καὶ διηνεκεIπεριβαλεῖν ἐπιχειρούντα νυν την πόλιν Λεπτινην εἰ νῆκαθεξομεν, μῶν -τῶν παντάπασι δόξομεν ἐκπεσε λκαὶ τότε μεν Ἀρθμιον τον κελειω καὶ προ τι τὰν ἐρ- 47. μηνευσαντα τὰ γράμ/μxτα τὰ μεν ξω πάσης ηθημεν ἀποκτεῖναι συγγνώμης Ἀρθμιον ν ἐφηφισάμεθα πολλμιον του δημου τῶν Ἀθηναιων αὐτόν τε καὶ το ἐνορμίμους, ετ ο μεν ω βασιλε διακονῶν χρυσίον εἰς Πελοποννησον παρον, ο δ' ἔχρησε την γλῶτταν κατά των 'Ι -

ημετέροις προγονους ις αισχυνην δι' ων νομοθετεῖ - εστάντα Λεπτίνην ἀτον δέον ἡπὲρ ἐκείνους κολάζειν, ωθ' υπερ ἐρείνου ζημιουντα την πόλιν, μεῖς δ '-του παρρησιαζομένου καὶ λέγοντος - ἀνεχομεθα,

82쪽

λόγος ἄλλως ἄπαντα ταμ οἶμαι δόρει, αὐτης ημετέρας

83쪽

εις καὶ ἐαυτὀν καὶ ἐτερον καταβλάπτη, μάλλον ν ἐν Ῥ

τεμεσω VJ δικαίως Ἀμεις τοίνυν ει με της προς ἀλ- λον βλάβης χωρὶς μέν αυτοὶ τὰ λυσαελῆ κα- τον οδω ἐπορισάμεθα - λόγον , Λεπτίνη, ζηλωτοί τινες αν εἴ-- - δε εἰ ας δεδωκαμεν δωρεὰ τους ἐχον-ς

84쪽

-δ' ἀν ονορ γκοιτε, -κουν δωρ γ ν εἰ Ἀθηναιους εὐητε δ', και ὀ μεγα καὶ θαυμα-- τουτὶ φρόνημα σωζητε, υν τελείας πέρι ωδε καινὰ συδ' ὀπωροι-ν nota ' φηφιεωθε, κἀν μυριάκις λαοραγωσί τινες ἄνω καὶ κάτω λειτουργιῶν μεμνημενοι ἀλλα τοις ως ἄριστακα λυσιτελως δεδογμένως ἐμμενεα καθάπαξ.

του χρον- τὰ ν ει καὶ ἀλλως ἐνδεὶ ἀλλα τὼ πόδρωθενηρχθαι μεγιστον σφίσι προς- τεμάσθαι ἐτναίρεται '. ἔστι ν τούτων Μεν αμφοτέρων μετέχει, του δε - τιμάσθαι παρ πάντων - ἐξ σης μετέχει ἀλλ' οἱ μεν 54. μάλλον, οι Ἀλασσον χροντα , καὶ οἱ μεν, οἱ - ουδὸ πάσιν οἷς ξεστι τους ευεργέτας κοσμεῖν καὶ μηδεντ ει των έλλείπειν , μως, ω ἄνδρες Ἀθηναχι, α ἄμφω ταύτα του παντὸς ἄξιον χρησθαι, στε καὶ ἄνθρωποι πάντες καὶ ο -- ολυμπον οἰκ-ντες θεοι καὶ μέμονες την αὐτην περὶ τούτου φερο- φηφον, καὶ ξυγχωροέσι κατὰ πάντα λ' οἱ μεν του μηδὲν μη δευε παράπαν ἔχειν γνωμονεὶ παράδειγμα τον Πίωνα καὶ την Ἐἰωνος τυχην προλέντες τω βίω τους λοιδε

λεγειν ξεστιν πos- δη τινος τους σφῶν ἀξιουσι γονέας και παιδευτάς, καὶ πως τούτοι ' καὶ ζῶσι και --λευτησασι τὸν παντα του βίου κεχρηνται χρόνον οὐ μονον πλείστας καὶ μεγιστα καὶ λόγω και δργω χάριτας--ω ακιννύντες, καὶ χεαν ὐπερ κεφαλης-ψοντες, ἀλλὰ καὶ με --ος, λελεω, τοὐς θεοψ ἄγοντες 55- περ οὐ του μεν ει διακειμένους οὐκ ἀν

85쪽

λε εἰκὼς ποτε , πράττειν αἱρεωθαι ἐά δε την ἀναν--έα ἐλλIπωῶν - ταυτην φορὰν, τότε ἀδικέως ἐσχατης ἀλωσονται' ως δε μοι δοκε καὶ περὶ των ἄλλωeευ πεπονθότων ηφίζεσθαι πηναι καὶ - ἐκει μητην φύσιν προλ- εἰ γὰρ καὶ μείζων ἐπ' ἐκείνοι, δ&η, ἀλλα τὰ σης ἀγνωμοσυνης σηπου - ν, ἐάν τε περιφύσιν, ἐάν τε ἄλλως ξ μβαιυ. - - του στρατηγὸ ἀνελόντορ ηττων νοῦ δόξει φονικὰς ὁ τουτ αυτὸ τμ-

ληκότος ἡ ωοσι κεκλονώς ἐπεὶ μηδὸ νόμον ἄλλον

μόνον, τὼ μη - δη προσηκον αυτοὶ πραττειν εἷσθαι --υν τὸ μεν μισεῖται, ἀδικίας δεκολαστὰ ισμεν - νόμους. H, I ἄνδρες Αθηναῖοι, si se πα

86쪽

νοι, κοντες όντες τω μείζονι εριεπεσον μηδαμῶς. 57. τι τοίνυν ὁ μεν , - ων - ἐπεπόνθεε,--τους ετ μελων τοὶς ἰσοις ἀμείφαψαι ἀπωμο νης ἄμα καὶ ἄδικίας εγκλημα φέρετα ὀ δ α δεδωκεν ἀφαιρουριενος προς - τούτοις ἐνέχεσθαι καὶ την του - τα δέοντα πράττειν ειδεναι δόξων μυτή που προώπτει, καί προς- οι καιότητος καὶ περιεργίας δι δε γαρ α δεδωκεν

- μηδεν ἐκ μεταβάλλειν μ', ἀλλα τοῖς ἐξωρχῆς ἐγνω-

σμενοις ἐμμένειν --, Λεπτίνη '. 50 U. Σε δών τις ἔρηται, του χάριν δυσέαις καὶ τε

μελλόντων δε αυτῶν ποιουμεθα πρόνοιαν - μεν πως

' μάλα παρεσται δεόμενοι, καὶ με- παντός οδεὲτο βελτίονος , των δε χάριν εἰδότες, καὶ προ τ ῶσα κα μείζω παρακαλούντες τι καινὰν, εἰ καὶ πρs vovi

89쪽

νοις - μεμφόμενοι, - , ἀδυνάτοις ἐπιχειρο - ουν ἀκον- ολως - ὀπωροιουν ἀνασχόμενοι τον - αἰσχρῶς ἀναχωρησαι παρεσκευάσαμεν της χλόα Τρη, του δε - τῆς Ελλάδος ἐξειλομεθα των κινδύνων. παλιν ρ' τοίνυν κοινῆ πάντες ξυνειςενεγκεω Λακεδαι- ω. μονίοις τα χρῆμα ειηθημεν δεῖν, περ ἐδανὲίσαντό ρ με -ρ' αὐτῶν οἱ τριάκοντα κατὰ των ἐν Πειραιε ω e δε τὰ πράγματα--έστη, καὶ ' Λακεδαιμονιο ταυτ' ἀπη- τουν, οἱ μενυλλοι πάντες ἀπολυναι ρ' του δανεισα ιμνους ξίουν καὶ δ αλέσασθαι κατὰ το εἰκὸς, αὐτοδ

90쪽

ωαλλέστην ταυτην και λυσιτελεστάτην καὶ μυνην προ - κουσαν ἀνθρώnοις φιλοτιμουμ ενοι - αμφοτερον -- των του τε τὰ δίκαια πράττειν νάγκην εἶναι του τε

68. καὶ πως - ἄτοπον οἷς μὲν μετερρις αυτων κινδυνοις ἐξαιρε σθαι του ἄλλους ἐθέλειν κινδύνων, ἄμφω ξόν

ἐστερῆσθαι δεθεχδ αι καὶ τους μεν τὰ δεινότατα πάντων εἰργασμενον την πολιν και μην ηντινουν περ μολήν/λλελοιπότας κακίας, ως μην δακρυτι μνημονεέειν ξεμναι, τοσαυτης δη τινος διὰ την μόνοιαν --δης ἀξιῶ- ι ως καὶ μεμο ην,περ αττων --τηναι χρη--των δαπάνην Ἀους δ μετερον ευεργετα καὶ -ους, καὶ Ου ἀνάγκη δι υτ τούτο τὰ πλείστου φασιν ἄξια χρησθαι, τουτοης, δικαίους ὀντας καὶ μείζονος η -ν παρ' μιν ἀπολαυουσι τυγχάνειν προνοίας, μάς δε παι σφίσι δεδωκαμεν , ω μηδενδ οντα ἀξιους, φελεὶν μελῆσαι καὶ τὰ - ιδεν, ως υτ γ ν τ καθ' ημῆς εἰς ωνιγμα πεσοι, νυν με -τως, νυν δ ἐκείνως ἔχοντας, μάλλον δε υλτερως επε καὶ ουτ κάκε νως δω. g. καὶ μην ἄπας μεν νόμος, δι ν - - Iλυσιτελουντος διά πάντων ροντίζει - πράττειν τους χρωμενον παρασκευάζει, τά τε ἀλλα και αδ--- Φη