장음표시 사용
281쪽
ταυταλωθεις. Nec vocem ira ne alit,i invenio, nee quidquam de ea docent veteres grammatici, si Selao Lastem exei Pias, qui διασε σθεὶς CXPonit, ex Anacteolite excitaris τανταλέζει. Sed qui fra, mentiiῶ illud Tojisellis arientius legit, facile intilii get τανταMζιι9, licet pro διασειει. Di te positum, non talem tamen agitationem sigilificate, qualis ei at Capanei fulmine e scalis dejecti. optimo hie conveniret πιον αἰθαλωθast, nisi nimia esset inuratio. Legendum puto, Verbuni ταρταροιs habet Scholiastes Euripidis ad Phoenisi . ia 92. ApollodoIqs lib. I. c. a. τοὐς καταταρταρω- έ,-ς. Capaneus apud Statium XI. 7έ. - Insignem Stygias fovet amni.bus umbram. M IS gr. Hern annus in Notis MM. haec naonuit: , , Cculi cum et Eustathii lectio 2ντιτυπα non modo naetro Iepugnare videriir, sed se tuentiana quoque recidit aIguram.
Si aliqua hic caussa reperiretur, quare seminina fornia usus esset Sophocles, lacile corrigi ponset humτοκα Mallim tamen Eντιτύκω. Praesidium huic con)ecturae aliquod ipse Eustalltius praebet, ita seribens p. IrOI, II. - ταντaλαθεν , κείμενον ι
282쪽
detur Mτίτυπος. Certe nilail proclivius, quam a pro .e scribi et vice vorsa. Vid. Porseu. ad Hecub. p. 6 O. ed. rec. tibi pitu a e usmodi confusio itis exeni . Pla reperiuntur. Ii S unum alterumve addere liceat.
II 84. stropham conti ire ii, alui stropha titile a v. II 87. incipietite. In si agmento incerti poetae ap. Sto baeum, Ecl. L. I p. 34. Heeren .
rito suspeetum habuit etiam Walce fiet dius Silv. Crit. P. II. P. 9 a. aut αἰθαληθεὶς aut Qρακωθεὶς legendum esse arbitratus. Repugnat Eustathii locus itemque Scholion, quod teste Vale Icen. ad Plioen. II93. cod. Regio Paris. adest: MτIri He διασεισsιις. Deniquerere deoe appellatur Capaneus, quod urbem incendio delere parabat, uitile apud Aeschnum S. Thela. 438. in sigi)e in clypeo gestasse perhibetur γυμνὸν πυρψρ-
bis Arni flatii. Eadem metaplaorat infla v. 9 a.
283쪽
Unde apparet in nostro loco pariter Capaneum sisti urbis incendi uni sumatueri .
qui aio legendum erit άλα δ' ἄθλοις, deleto lae', liuod sententiam non juvat. Τὰ δ&ωα iiiterpretor mala a Capaneo denunciata, de quibus Aeschyl. Sept. Thel . 432. ἁπείλει δειν'. Conier et Eurip. Iphig.
aerumnas. In splentior haec vocis notio, neque tamen Hosychio in gnita, qui αθλα per Lγῶναe explicat: pi sic habet Noster Philo e t. sIS. So8. V. ΙΑΟ. δεξιεχειροe. Ita olim ieetuni esse testatur Selaoliastes; nee dubito qii in ea Poetae scriptura sit, ςui δε ιισιi Oe stillacer iit li omines in periti, δα εχσiρος genitivum esse et a re elo δrξιεχ.ie fluere eXistimantes. Est ea quidem usitatior forma; sed i .eqtie alteram Poetis repudiatam fuisse ostella et Homerus Iliad. a. 4o a. ignκ' ἔκ-ιγχειρου καλέσατ' ἐς- Ο λυμον. AI et id ot in aliis voeibus. Sie a κορυe formatur eωριν- θος Oppian. Cyneg. I. 362. a i)e nasus, εμινο σHalleiit. IV. 27S. Plura similia vide infra ad v. 9ss. 963. Mus gr. Voe. διξιιπιιeae explicuit Herinan n. in Comm. e. philol. Lips. Vol. IV. Ρ. I. p. so. Nimirum sieappellavit Martem Sophocles, ut impetuosum , dextrinam e , significaret. rariter Aeschylus,tem Et validum vellet inclicare, σειραγρω- Α
284쪽
dixit Agam. I 6s I, 2. - Δεξιὁσσιρμυρ, e laine me Inoismitus Eustat lato p. 6 3, 4 I. - εαε αλλε-Ai1ci pitem hulabam in fine versus nihil offensionis lini aere arbitror. Sensus est: alia alibi sors. Minus bene vertit Brunckius: aliter quidem in alios grassatus est Mars. Vocibus τA ait poeta sula iunxit ἄλλα δέ, ut Pliadarus Ol. II. I 32. τὰ μὸν χερσεθεν, ἴδωρ δ' αλλα φέρβει. Nem. VIII. s I. Ἀχιλεῖ, αλλωs M μεχθων ἐν άμέραις. Sie non opus videtur paullo ali iaciore Hermanni conjectura in No.tis Mss. proposita: εἶχε δ' αλλα ' μὲν τω, τὰ δ' ἐπ' ἄλλοις ἐπινύμα,, Sed aliter cecidit res. Haec in hunc,
Capaneum alia in alios mala contulit
F. I 3. τέλη. Dona diis oblata signis eare videtur Traeliin. 2 42. Eurip. Med. IS93. Hinc alma ab Argivis duci ruis gestata, post tuam ab ipsorum cor .poribus derepta tropaeum Omiabaiit, sareastice die unis turdona Iovi Tropaeo Otilata. τίλ donum habet Aeschyl. Sept. c. Ureb. 266. Euripides apud Athen. P. As . D. μικρὸν θύοντος τέλη. Mus gr. Eustath.
285쪽
ἔ-υυυe pro bλλήλοve ad himuit, et praedem crina infinii Eui ea iiDO SOpta oclem dare potest. Sic enim ille in
aequalem partem. Reliqui se . Argivorum duces plenam atque indivisam adversariis concesserant victoriam: soli Eteocles et Polynices sociata morte inter i. bant. pro Ira habet Noster Traelati . 964. Electr. I 14 I . M u 3 g r.
V. Is I. τas vυν non videriar ad πολέμω9 pertinere: nam et langitidum loret nee dicitur ,Δέσ2αι λησμοσύmεν, sed 2ιeam. Quare a ungenda celiseo verba sic , ἐκ λιμων , Poth hellum, θέσθε λησμοσύναν τῶν νοῦν, obliviscamini praesentia, i. e. sunera fratrum. V. I q. terrae agitator vel concussor. Defendi potest ex Emip. Bacch. S8s. 623. Hie lainen non magnam emphasin laabet; nec, s sic accipias, facile est reliqua expedire. Mibi, ut et veteri Graniniatico apud Selaolia sicia, ὁ Θήβας Βακχεῖος valet Baec laus Thebis ori traicius, sive ὁ Θηβαγε
gerim non lλελιζων, quod habet Alditia, sed ἐλελιχθεὶe clamoribus et vociferatione invocatus. Constructio et iii terpretatio est: ε Θήβας b.υσσς Bae-elius Tliebaraim indigena H ἐλελιχθεὶς δ uspicium det i ta voeariis, i. e. ab eo initium fiat. Mus gr. 'Eλελ ι .v cum genitivo Θήβας tam est exquis tum,
286쪽
situm, ut nesci am, an praeserit mereatur, praeseris tim quum sie Romana scholia trabeatu. Herna an n. in Notis M s s. Bruncklus hane lectionem a Tri- elisito non male. defensam esse dicit. sexeι, et D. r eam incipiat, unde Vlicitiir Eurip. Baecla. I I. Spatillen . ad Cullim. H. in Pel. v. II. , , notarn est, inquit, eum Qxειν, ἄρχεσθω, tum composita ,ξ4ρχειν, κατάρχεσθαι, de iis dici, qui in veterum s eiis et clio reis primi canendo aut salta Iulo etiam reliquis auspieiuni satiebatu. De voco κατάρχεσθM Ot κατάρχais eodeni sensu tametsi rarius Occuriente vid. 'ale Icen. ad Phoen. p. a i 6. Selinei clerus in lex. Gi . s. v. ἐλελίζω)tinoi vult ἐλπλιδων ἄρχοι, laetum clamorem in-u i p i a t. v. I 6. Brunckii, qui τῆςδε Κρέων ὁ Μενοικέως νεοχμὸς edidit,. tracte nota est: τειδε. Haqe vox abonandriis libris abest: addit eam Heathius; et si equidem integris peditius versus procedit, sed inve- aiustis. In Mενοικέως fit synizesis, at non in vaσημεe, quae vox allapaestus est: media corripime mite te. nueni et liquida in . Plailoct. 7SI.
τλδa vel viδε Κρέ- ὁ Μ. 9. legendum putabat Musgr. versu non invenusto tantum, ut Brunckius ait, sed prorsus inegitimo. Caesuram enim Tragici, ut primus observavit Seadlerus meus, in systematicis anapaestis non miant, nisi sic, ut vocabulym, in quo
287쪽
eae sura esse det obat, ultiniam hilallain eamque bre.. v ni in proximum pedem trans inittat. Porro vum 9εοχμbe, si simplicitor et altaque ulla relatione positum est, a sui, stantivo suo nini iuria distat; si ii aut eniciana iis, qua o statim sequunt tri , arcrius cohaerere Pntetur, eo i omine displicebit, quod, ubi duae notiones se in vice in exeipi uiri, quatum altera alteri resposui et, ejusdem semilia ct vocabulo uti confiaeverunt
πως ὁ Μενοικέως νεοχμοῖσι θεῶν ἐπὶ συυνυχίαις -
Εenas enim vix retineri poterat ol3 sunt Eetin, quam hoc irona EII, cum iii thesi est anapaestici versus, jure sito deprecaria r. Mea ipsius corrBelio non leve praesidium liabot a Selaoliastae Rona ani in re rpretatione, quic mu his verbis utatur: νεωστὶ κατασταθεὶς εἰς-M η καὶ τυραννίδs, participium et advertriuin invenisse videri potest. Nec displicoro filii eam lation eui ait Her, in annus in Nottis Ms s. ubi ranien se pergit: , , Sed quum lite loem in iis sit, in quibus ultra probata litatem progredi non liceat, utae an tua me conjectura ad suspieionem etiam prolaabiliorem adduxerit. Rationes meae sunt liae. Et si Deile ΘΚ κρένων proscripto oriri potitit, simplicitas tanteia ct ideo fortassavorius putabitariis nomen regis ab Harea pretibus adjectum filio. Deinde se laoliastae νεωστὶ καινὸς βασιλsi ususpicari alibet, cum et adverbi uni et ad3e et ivviri in eodie e suo habuisse. Atqui ad , Di l io nullus loe
288쪽
U. I 63. πολλω σάλη. Plutarcinis in Fabio Asi leano loquens Sophocleam tranc metaphoram adha
νώλ . LEX e. d. r e c. J BOInck. v. I 68. NOIi video, em Eteocles et Pol 3 nleos haud potueratri παλe appellari et Lali, Oedipi, qui pater erat. v. I78. h. I. non caussam reddit, sed explicationem ejus, quod praecesiciat, conitinei,' ut Oed. T. 'li. Vid. Marilaiae Mise. phdpl. Vol. II. P. I. P I . sqq.v. I 8a. Walces. in Silva Crit. P. V. P. ao. sinis ulla necessitate cor vigil μHζον. V. IS 3. οὐδaμου λέγω. Supplendum in nullo honorii loco esse clico, Οὐδαμῆ eoo 3 λέγα. M u s g r, tv I9O. φιλους ποιούμεθα. Faedius intellige rem, detracto articulo, ψιλους ποwώμεθα. Quamquai Ipoque illud conirnodani sentetulant efiicet et, quae Uijusmodi debet esse: Patria est, oui salio eiu omnes deli emus, et quamdiu illa salva vivimus ταυτης επι 'λέονος ὀρθὰ iacile amicos
C o ni p a r a m xl s, vel facile amicorum numerum redintegramus. Postrentum Graece non male significaverat obe φιλως πληρούμεθα. Non disti.
mili notionς τας ναυς ἐπληρουτο diae it Xenophon Hellen,
289쪽
alteraim truetur Ciemi heno hie ab editore i ixoniensi excitatus: Una navis est Iam bonorum omni .umst quam quidem nos da inus Operam ut recinni teneamus. Ad Famil. XII. epist. as. Plato p. 896. B. πάντα ἡμῖν κατ' oe ὸν π λεῖ. Libat ius vol. II. p. I 6 S. μενούσης πeλεως. M u S gr. τσὸς φίλους ποιούμεθα significat: compa ianvii s nobis eos amicos, quos nobis comparamus. Eadem
Iline Cla ortis apud Aeschylum Pers. 6a6.
290쪽
subfrigidum ni ilai saltem videtur πρῆσαι πυρί. Mus g tMihi non irem. v. 2G2. κM-υ, s terni vel cognati. Vid. ad v. 1. M u 1 g r. . v. ao 3. ἐκκεκηρύχθα . Si de suturo scheto loqueretur, obvia emendacio esset ὸ σκηραθω, pro mulis gQuin esto. Verum id lain promuleatum erat: vide v. 198 I9a. adeoque malim ἐκκεκήρυκται. Nus gr. Brutae ius vertit: hune interdictum esse A1Ο, ut Mνω vel similo quid supplevisti videatur. Sed absolutam e)usmodi verbi ellipsin nulla nat aueto- .ritato affirmanti credo Wyttent achio in anima ivv. in Iuliani or. I. p. I s 3.