장음표시 사용
311쪽
nius Orat. LXXX. p. 667. B. C. ecl. Morel. v. 4 3. A smila liu)iis loci Briuichius in version o aberravit, verba si r)ν IAE' ύπερδραμεῖν, quae manifesto' de se dieit Antigona, relatens ad C Ic Oriten . Mascuis linum singularis nunieri adlat betari , ubi de clior o seminartim sermo est, vel ubi, ut laostro in loco, universe aliquis intelligitiar, seu vir, seu semina sit, licet
femina nullo innuatur. Vid. Hermanii. ad Uiger. p. 723. δυνασθα autem non raro idem esse quod έλιι,, vix est, cur Imoneam.
V. 4sq. Repugia at sensui ,ῖν γε. Scribe 9υννε ut 9οῦν του καὶ πρωi v in Aristoph. Ran. 726. ecl. Erunck. Hermania. in Notis bis s. Burionus conferri aut et Catilli. in Epitlaal. Iul. et Mani. v. I 37. Erasmi A lagia chil. a. cent. S. in F eii et nuditas tertius. Gatakeriana ad Antonin. l. IO. s. p. et Casau b. ad Strab. l. T. P. p. ed. Amst ei. - Sensu non absimilis nostro loco est Oedip. R. 86 S. sqq.v. Os 6. Vertit Brianckius: has quod violas sem, cujus. vis lio minis fastu perterrita, sane non debui Dias poenas luere. Hae , ne quid gravius dicam, dissicilius intelligas quam Graeca, quorum hic sensus est: l aium ego, nulli iisla ominis decreta metuem, nolebant diis judicibiax poenas dare, i. e. nullius troininis metu adduci potEram, ut his logibus violatutis divinam niihi poenameon tralae rem . v. 46 I. 'ocτις γ2ρ ἐν πολλοῖσιν. Eandem rena 2N-
pressit Noster apud Mobaeum Serin. II O. αριστίν ἐστιν, ς ζαν Δολιωe. Et apud Aeschv luna Io in Prometia. v. 7 9.
312쪽
- κρεῖσσον εδσάπαξ θανεῖν, τὰς μάσας ἡμέρας πάσχα κακῶς. Quibus affinia loquitur Attili ornacite in Lures p. Troad. v. 632. 1τοῖ ζνν δὸ λυπρῶς κρεῖσσ v ἐστι κατθανειν. Burto n. Sentelati a ybivis Obvia, tu vel hanc ob caunsam repumari debeat Mureti opinio iii Var. Leet. XIX, 22. o loco nostro thaustum eri istiniantis, quod ait C. Caesar apitii Sallusti uni in Catii. SI, 2 o. in .
luctu atque mise Iiis mortem ae Damnarum
Iohia sonus, qui servus est Proximi. οἱ πέλας sunt quivis alii: ὁ κέλας, at ius qui vis. Vide Gala- Iceriam Opp. T. I. P. Sa 6. Boinck. V. 478. υβριζειν ἐξηπίστατο. Vide supra ad v.
313쪽
V. 48 g. mxιμονεστέρας. Margo Turire t ianae Eμαιμανέστερα, qt: Od vulgata non deterius. Mus gr. V. ψS . παντὸς Σηγὰς 'Ερηίου. Id est, co gnatisontilibus, qui ni e cuni in iisdem aedibus coi versantur,ot punicieria Iove in Penetralem colunt. Vide aucto, res larulatos ad Hesychri glossam ' κειοὐ Διίς. Cete.
tor Pentalogiae in ad hunc locum nota, quambens saltem conclusit ni illa derisio ite Gallici interpretis fDupuis J. ὁμαιμονεστυας ita codd. meis omni- . trias reperi. Si qui , Ita quibuS ὁμαιμοεστέρα scripturn iit, lithrarii eri ori vallotas in putanda est. ragici voIba non Tiliter interpreta inur ac Eustathius
a stippi est a piaepositione , ἐξ. Ellipti ii noli adgnoscit
V. 49 O. ἐτήβολον φρενοῦν. PorI3layrritis Quaestiora Homer. I. τι, ἐπηβολος σημαίνει τὸν ἐπιτυχῆ καὶ ἐγκρατῆ Citat deinde επήβολον φρενῶν EX NOstri Alcmaeone. . Naxinriis Tyrius differt. XXIV. 3. Aρετῆς ἐπηβολον.
314쪽
- 293 maleficii eon vitrei. Margo Turnebianae κλοπαῖς, Piod bene repudiat H. Stephanus. Μ gr. I aullo altior vertit Id. Stepta anus: , , M E n s e O r u in , q u i a i i sceleris clam ni Oli 3 ir, qIIum ali O- qui sit illius occultat Ix, solet tam ei prius d o preti e n di, i. e. solet vult tis coriam , qt Iseolus moliuntur, cultis quibus lana indictis detegerenientem Et ex epida in conscientia i eo Ium, qIli et c. Huc peius iere videt Hur Ili sonam i Mennii circi: χ συνι
εδα, ποιεῖ. Cleo ira cle finibus I. Et si volo in ip ictas irinlita quippiam est, quamvis occulte socerit, iami quam tam cit confidet fore semper occultu ni. merunaqm impii thoi uita facta primu suspicio insequitur, dei tuleia Iuno atque fama , tu in aec visator, tu ni itideX. Ovid. Netan . II, 447. Heu quani di mede est clinicia non piodoro vultu.
λουσι. Eustathius ad Ocbss. r. pag. I 8 34.
sius apud Rulan Iconium ad Timaei Lex. Plat. p. 72.
explicat: t Hai. su bj iei u nt, subvolvunt quasi
atque adeo obia Oxiton liabent os die en diisque libertaten . V. s Io. χῶ καταντέον. Ita omnino tomendunt cum Aldina. Herodot. Xαλκίδες κατ-τέου VI. It 8. Ἀβύδω κα- VII. 33. Vulgo, κατὰ χθονbta Mus gr. v. SI a. I, on temere rescier ilia in esset τ ας κά- si recte procederet reliquoium constriictio. Vide . Eurip. or est. 8a 9. Nunc incina: nae
315쪽
Irae 3εν ἐκεινη δυοσεβῆ τιμεν χάρις; Quomodo ipsi gratum erit impios hono . xare Z Mus gr. Vulgatam sic optime interpretatur Reislcius: quapropter illi Polyniei holiorem tribuis imp sum, legibus advorsan te m. v. sI3. ὁ νέκυς ineptiun est, quiuia de utroque si atre perinde intelligi possir. At hie signifieatur Eteocles, cui justa peiacta sueratu, quique Proinde perspicue cie signlitur his verbis, ὁ κατὰ χθονὸe
χθονὸς νέκυς. Vulgatam tamen non male defendit H. Stephanus ex Homeri veκυαν καταπιθωει ais Odyss. 37. Et vεκύεσσι καταφθιμένοισιν ibid. v. 49Ο. Mus gr. Non
debuit sollicitari μαρτυρήσει, quod, ut hic, legiriar
in Eurip. Hippol. 977. μαρτυρήσει μ' Ισθμιος Σίνις ποτὲ Κταυεῖν ἱκνr 9, ἁλλλ κομπάζειν μάτην. - Ο κατθανὼν Ruistem vera lectio est, altera versum anapaesto itiante. Uter fiatriina significetur, e nexu satis apparet. Si supra v. 94. de Polynice. . v. I Z. νύμους ἴανυς. 'IσανιμIα γαρ ἐν Αιδου καὶ ἔμυσι απαυτες. Luciata. Mori. Diat. XXV. 2. et Dial. XXIV. Chiron N9 ἐν Λιδου lσοτιμιαν laudat ut rem planΘpopularem. Vid. Iacobs. Anthol. Gr. Vol. 1 X. p. 243. V. I9. νυaγg. gl. ἁποδεκτά, ευσεβε. B r u ri e Ic. v. sa I. Laudat hune versum Plutarch. de diser. xini ei et adulatoris, p. 2 Oa. Ed. OXOD.
Crit. P. II. P. II. , , Voces ἔγγοντ' εὐῶπα παρειλs post δάκρυ εἰβομένου statim venientes frigore lethali feriunt omnes loci venustates, atque etiani Demetrio videntur. i scru-
316쪽
serit puluim iniecisse. Et quid ineptius singi potest aut cothuria o Sopliocleo magis indignuni qtiam Scholia
Suppl. ZZ. Hec. 6 Ss. I l. Λ. 393. T. 2 8S. -- nil praeter interpunmonem mutandrini videbariar, in quo consenti civem ni ita osse Uale Icen. ad Elam: p. Hippol. 173. voluptate inca intellexi . Tautologia, quam vituperat Walces, i ninio illa inanis est atque in eis, sed quilina puclla lacrinias offundere bis dicitur, priore loco acta unctum est caussae, quare in alie iit, indicium, posteriore autem effectus, quem laabuerit t. Illa in sororis desiderio, hic in deformata pulclaritia line versabatur. Qua utraque ro quid esticacius fingi poterat ad spectatorum animos ni benevolentiau et eommiserationis sensu permuleendos Z Ned male me liabet insolemior usus vo e. αἱματώεις, novandi studio, quod iii Sophocle erat, defendendus. Praeterea XVakefielmai ae mitationi hiatus obstat, altero versu in vocalem desinente, altero a vocali incipieme. - Εὐῶπα παρειὰν hinc affert Eustath. p. 768 , A Q. V. Sap. aoe, faciem: ut Apollon. Rhod. II. 68. Mus gr. V. sa9. Moη-η. Sie legisse videtur antiquus enarrator; et proba est haec lectio. Libri omnes nostri praeserunt ὐφυμεν- , quod non prorsus clam trandum. Eurip. Here. fur. 7 I.
317쪽
V. 361. οὐ τάρ ποτ'. Adulatoria oratio, et tanquam veniani depreeantis. Mus gr.
318쪽
exempla surri apud latinc Tiagi eum. Veriam quotiescumque irae utuntur poetae vel oratores, qhiivis vel obtusior ex ante dictis, vel ex affectu loquentis personae, perspicit quidnam sit, quod Ripprino tr. At ilic nemo, opinor, divina velit clii id additurias erat. Creon post laace vori, a Sod liae e qui deni til, i
v. SIS. μὴ τριιῖαe ἐγ Sic litui on nos, quos cor-Hapt6s esse pronuntiat Tota pius ad Suid Nn III I63. Iegeiulum st: tuens , μὴ τριβάζετ'. Milai cum erum ro dro non amplius convenit; quin . sine Prana esse vuls):itani lecti Onena Mo. Suppi iniitur verbii in nomini reιβat aptun , ιγιβάλλετε, πριειτε, vel si nide. Eltque laaec Cli- Psis elegans, in lai niliari serna otio valdo tilitata. Si e Cicero litori de Finibus II. 6. Tum ille, Finem, inquit, interrogandi, si videtur. et IV. extremo: S e r u p u i ii in , in qua ira, a laetanti: sed vi d e l, i in ii s. Ubi verba itide ira suppri inuritur. Iratum autem et festiirantem Cro Oi item niaxime colivetiit quam paucissiliaris mandata sua cona plecti. Boanck.Mἡ rei gae Pr. Milii subaudiendum videtur xοtam vol
319쪽
ἔγω. Nec ullus , aptior ellipsibus Ioeus, quam ubi festinat uia laoni in is est. TonDo tamen placet τριβάζετ', a verbo notritum satis cogititove βάζω. Aristopli. Actiarn. 344. Vesp. II74. πιε μει γε μόθους. Cie. de fin. II. 6. finem in te Gogandi, si placet. Vid. et Electr. 37I. 362. Mus gr. καὶ σοι γε et tibi et nitis hi decretum est, i. o. recto conjicis Alitigonae supplicitam a rno constitui. Moram inique ferentis aspera et acerba E cavillationis plena orixtio. Nugas agit malces. iii Silv. Crit. P. I. p. 3 . reponens τέ σοι κώμοί; quid in illi tecum rei est
mis aget e. Sarrastica plavasis, qua fgnificat eas indecore, nec Pro honestarum mulierum more, extritaedes vagari. Vide quae Toupius notavit ad Suidam
Mus gr. Si e recte interpretatur etiam Walces. in Silv Criri P. I. p. 34. Male Brii nekius: mulieresistas dehinc libere vagari nequaquam coninvenit. Quippe non μῆ, sed μου.ὸ in textu est.
v. 682. Wakefiet d. in Silv. Crit. P. II. P. 3s MN, ἐλλείπει γενεὰν rescribi jubet invito loquendi usu, qui verbum ἐλλειπειν eum dativo perstinae strati postulat. v. S84. ἔταν ερεβος ἐπιδράμη , cum carigo in is v a se r i t. Μ u s g r. οταν ἔρεβος υδαλον ἐπιδράμν, e u mtenebrae ex imo mari pro deuiat, hiscentibus R. talidis. Ad verba δυήπνώοις πνοαῖς alludit Eustat litus P. 732, 28.
r in comitent. Sic malim interPrecari, quant
320쪽
ventis valdo: vexatum, quod de saluito, fundum maris occupante, non temere affirma andum. Quanquam Epigri Philippi Antilol. p. . I.
κυκῶν βυθῖτις ψάμμeς ἐξηρεύγετο. M u S g r. Iaeobsit emerulatione locus carere non potest, tum quod δυζά,-os 2 γα post ὸυςπνοοις Θρήσσησι an hau Egregie languereti tum quod anitiqui poetae non solent epitheta Ornantia per copulana con; ungere. Vide notam ad V. 3SI.' v. 69a. Desectus Qersiculi variis modis supplori potest. Olim conjeceram addendum esse κακῶν, quam in vocem eonaurasse videtur lita amoriam socordia. Abest ea Aeschyl. Pers. 463. 3II. in codico Mos tu ., omittitur etiam a Strida, cum v. Sophoeteum loquin Eleeir. Ios . affert. Hermannus, ut s labariam mensora quam aecu Iacissime congrue Iet, in Notis biss. κα- Maeserebat. Nimit tamen facilius exeidere Potuit quana τινά, quod ipsum additur in Oed. Τ. 9a I οα ωο τις εὐαγἡ πιρης. Soid lorus in Novo Mercurio Germanico, I 8oq. Parale. 3. p. 169. Perpolitana chedit hu)us Gr- .minis versionem veniaculam, nilait hie deesse arbitratur, /in strophieo Versu omittens μοῖο. Utut , haee sint, repudianda sirit Bruti e Icti lectio siδ' δκι, μειω λωιs, cui nihil praes desi inest in EI. I a. ι..I: ἁνάλυσις ἐστιν οὐδεμια κακῶν. οὐδεμια significat n ulla, Mn μta n e u n a q u i d e m. v. s94. φάος. Hesychius: ωως, Σαρα, σωτη- κesa. Eurip. Baecla. 6 8. ω ψάος μέγιστιν ἡμιν. Idem Ipla. Taur. Ss6. δ μις ἐξεθρέψω φάος. Mus gr.