Athenaeus 1

171쪽

58. I A. Σπεύσιππος εν δευτέρω μοίων φησὶ σίονεν δατι γίνεσθαι, σελίνω λείω το φίλλον εὐικός. καὶ Πτολεμαῖος ο δευτερος Εὐεργέτης Αιγύπτου βασιλευ-

σας παρ' μῆρ ἀξιοι γράφειν' - ει λειμῶνες μαλακοὶ σίου ηδ σελίνου. σία γαρ μετὰ σευνο φύεσθαι, αλλα μη A. 59. ψιλός φησι τους μύκητας εινα εὐστόμους, κοιλίας

1 διαχωρητικοῖς, θρεπrιχοῖς, δυσπέπτους δ καὶ φυσώδεις. τοιούτους δ εἶναι τους εκ εω της νησον. ,Πολλοὶ μετοι καὶ κτείνουσι δοκοῖσι ὁ οἰκεῖοι εἶναι οἱ λεπτότατοι και παλαι καὶ υθρυπτοι ι επὶ τελεαι καὶ π καις γινόμενοι ' νοἰκειοι δἐ οἱ μυινες καὶ πελιοὶ καὶ σκληροι, καὶ οι μετὰ το φηθηναι καὶ τεθηναι πησσόμενοι ' ιτινες

λαμβανόμενοι κτείνουσι. βο θοῖνται δ' π έδρομελιτος πόσεως καὶ ὀξυμελιτος, νίτρου καὶ ὀξους μετὰ την πόσιν εχ εμεῖν δει. διόπερ καὶ δει μάλισr σκευάζειν αυτοῖς μετὰ ξους καὶ ὀξυμελιτος η μέλιτος ἡ λῶπι υτ γαρ αὐτῶν το ν γωδες φαιρεῖται. Θεόφραστος ὁ ἐν τω περὶ φυτῶν μορῖα γράφει Κπόγεια ὁ τὰ τοιαῖτα εστι καὶ επίγεια, καθάπερ υ καλοῖσἐ τινες πiζιας, αμα τοις μυκησε γινομενους ἄρριζοι γὰρ καὶ αὐro τυγχάνουσιν. ὁ μύκης χει προσφύσεως ἀρχην τον καυλὸν εις μηκος, καὶ ἀποτείνουσιν ἀπ' αυτos iζαι. φησὶ δ καὶ τι ν τῆ περὶ ρακλεον στήλας θαλάσση, ora x se Di γένηται, μύκητες νέονrαι προς ν θαλάσση, ους καὶ ἀπο-

172쪽

σπερματικης ἰχνος κορυνησεως, ουδ σπερματώσεως, οἷον μίκης, δνον, πτέρις, λιξ. αυτός φησι Πτερις, νενωι βλάχνον καλουσι ' Θεόφραστος εν Φυτικοῖς ,Λειόφλοια, καθάπερ δνον, μύκης, πεζις, γεράνειον. 6 60. ANA. ἔνεται κά ταυτα αυτοματα π γης, μάλιστα περὶ τους αμμώδεις τόπους λέγει ὁ περι αυτῶν Θεόφραστος , T δειον καλοῖσί τινες γεράνειον, καὶει τι αλλο ιπόγειον, καὶ πάλιν , , Π τῶν εγγεοτόκων του , των γενεσις αμα καὶ φυσις, οἷον του τε δνου καὶ του

φυομένον περὶ Κυρηνην, ο καλουσι μίσυ. δοκεῖ δ' δὐ σφόδρα τοὐτ' εἶναι καὶ την σμην χειν κρεώδη, καὶ ὀεν τῆ θράκη ὁ γενόμενον τον περὶ τούτων διόν τιὲ λεγεται φασὶ γαρ, ταν δατα μετοπωρινὰ και βρονταιγμνωνται, σκληρὰ τότε γίνεσθαι, καὶ μαλλον ταν αἱ βρονταὶ, ς ταύτης αιτιωτερας σης. ου διετίζειν δι λαεπίτειον εiναι ' τη δ χρειαν καὶ π ἀκμην χειν τουηρος ου μην αλλ' ἔνιοί γε ς σπερματικης ουσης της ,σσης πολαμβάνουσιν ἐν οὐ τω θιαχω τῶν Μυτιλη- ναλ ου φασι πρότερον εἶναι πρὶν η γενομένης πομβρiας τὸ σπερμα κοπενεχθῆ πὀ ιαρῶν τοῖτο δ' στὶ χωρiον ἐν πολλα ἐνεται γίνεται δ εν τε τοι αἰγιαλοῖς μά-

173쪽

καὶ Μάτρων ὁ παρωδος εν ω ε ιανω οστρεά τ' νεικεν, Θετιδος Νηρηίδος δνα. 3 Hae M δυσπεπτά φησιν ἐιναι τα δνα, υχυλα δἐ καὶ παραλεανrικὰ προσέτι ὁ διαχωρητικὰ, καὶ νια υτῶν Ομοια τοι μυκαις πνιγώδη εἶναι 'πιγήσανδρος δ' ὁ Λελτορ 1 ' πιλησπόντω-ησὶν υτε υδνον γίνεσθαι υτ γλαυκίσκον Ουτε θιμο διο αυσικλεὶδ ιρηκίναι μήτε εα μῆτε. yiλους. υλόνυλλον δε φησι Πάμφιλος εν Γλώσσαις την νομενην των δνων περθε πόαν, αφ' ς το δνον γινώσκεσθαι. 61. A AHOH. θεται παρὰ Οις ωτικοῖς Ου- τως καὶ τ βοτανῶδες καὶ κνησμου αιτιον Ἀριστοφάνης Φοινiσσαις , Πρῶτον πάντων νυα φυναι, ειθω ξης τας κραναὰς ἀκαληφας.

πάχος ἐν Κυπρίου καλαμου, μηκος ὁ ποδῶν δώδεκα ἐν δ τη ρειν καὶ παρωκεανiτιδι πάχος ἐν μεγάλων ναρθήκων, μηκος ὁ περὶ τους εικοσι πηχεις. ρατινος ὁ δια του Ἀσφάραγον νομάζει καὶ Θεόπομπος Κλειτ' ων ἀσφάραγον ν άμνω τινi.

174쪽

τον ράμνον, στακυν τυμπανον.

175쪽

κοχλίαι φαiνοντα -οντες ἐν τω μετοπώρω καὶ του ἔαρος μόνοι τε Ουτο των ὀστρακοδέρμων συνδυαζόμενοι ἄν - σαν. Θεόφραστος δῖ ἐν τω περὶ φωλευόντων οἱ κοχλίαι

φησὶ φωλεύουσι μῖν καὶ του χειμῶνος, μαλλον ὁ του

θέρους δι καὶ πλεῖστοι φαiνονται τοι μετοπωρινοῖς δα-

σιν η ὁ φωλεία του θέρους καὶ ἐπὶ της γης καὶ μὲτων δενδρων. λέγονται δέ τινες των κοχλιῶν και σέσιλοι. Ἐπίχαρμος Toυτων απάντων ἀκρίδας ανταλλάσσονται, κόγχων ωτον σεσιλον. B. απαγ ἐς το φθόρον.d δπελλἀ δἐ ακεδαιμονίους φησὶ σέμελον τον κου ιαν λέγειν Ἀπολλόδωρος δ εν δευτέρω τυμολογιῶν των κοχλῶν φησί τινας καλεῖσθαι κωλυσιδείπνους. 64. BOABOL Toύτων - λης σθίειν παραιτειταε

ἐν Ἀμαλθεέα υβοίλου λέγων θερμότερον η κραυρότερον, ἡ μέσως εχον,

τουτ' ἔσθ' κάμω εἰ ν η ροῶν λεῖν. κἀγω γαρ ο καυλοῖσιν Ουδ σιλφίω, ουδ' ἱεροσύλοις καὶ πικραῖς παροφίσι βολβοῖς τ' ἐμαυτὸν χορτάσων ληλυθα. δ' ις τ' δωδον πρῶτα καὶ θώμης ἀκμην. καὶ προς γίειαν, πάντα ταυτ εδαινύμην, κρέα βόειον φθον ἀσόλοικον μέγα, ἀκροκώλιόν τε γεννικον, ὀπτὰ δεψάκια

176쪽

Aλιξις φανίζων - των βολβων προ τ αφροδίσια δυναμίν φησι Πωνας, καρ βο , βολβοῖς. κοχλίας, κήρυκας, ἀκροκώλια

τοσαυτα τοίτων αν τις εἴροι φάρμακα

5 Ληοῖς σινοικος γηγενὴς βολβῖς φίλοις

ενθὸς βοηθῶν δυνατός εστ επαρκεσαι μάin M. πόντου κυανέαις &ναις τραφεὶς, . i

πλεκταῖς ἀνάγκαις της τροχηλατο κόρης 1 πψπλησι λοπάδος στερνοσώματον κυτος. Ἀρχέστρατος

Βολβῶν κά καυλῶν χαίρειν λέγω ὀξυβάνοισι

177쪽

εἶναι ποιητικὰ, ο δι το πολυτροφα ναι, αλλὰ διὰ το Ο ὐειδεις εχειν τὰς πρωτας φυσεις αυτὰς τὰς δυνάμεις τω , σπέρματα ρ ἐφιλος , 0 βολβοι δυσπεπτοι με ἀνι -- λυτροφοι δῖ καὶ στόμαχοι, ετ δε σμηκτικοὶ και ἀμβλυν- 'τικοὶ φεως διεγερτικοί. ἀνθοοσιών. ὁ παροιμία φησὶν Ουδεν ' νησε βολβος, α μη νευρ εχης. διεγείρουσι δ' οντως αυτῶν προ αφροδίσια οἱ βασιλικοι λεγόμενοι, οἷ καὶ κρείσσονες των αλλων εἰσί μεθ' υς οἱ πυρροί. οἱ λευκοὶ καὶ ιβυκοὶ σκιλλωδεις χείρονες δῖπήντων οἱ Λιγύπτιοι. 66 A ὁ βολβίναι καλουμέναι σπλότεραι μεν σε των βολβῶν, ου μην Ουrως ευστόμαχοι, δια το γλυκάζον εχειν παχυ τι καί γε ἱκανῶς εἰσι δια την πολλην σκληρότητα καὶ υεκκριτοι. μνημονευε M oλμνης Μάτρων. εν παρωδίαις

Σόγκους δ' - αν πώ μυθησομα ουδ ονομην μνελόεν βλάστημα, καρηκομόωντας ἀκάνθαις βολμνας θ - μνος ολυμπίου εἰσὶν αοιδοὶ, ας εν χερσω θρεφε ιδ παις ασπετος ὀμβρος, λευκοτερας χιόνος, δέειν ἀμυλοισιν ὁμοία. τάων φυομενων ράσσατο πότνια γαστήρ. AET κανδρος Μεγαρηας βολβους παινεῖ Θεόφραστος δ' εν βαμ φυτικῶ ,, ιαχοῖ φησιν οντωγλυκεῖς εἰσιν οἱ βολβοι στε καὶ ἀμο0ς ἐσθίεσθαι, ω περ εν τῆ απρικν ερρονησω τὰ αττῶ στορει καὶ -

178쪽

. υτι δὲ καὶ γένος φησὶ βολβων Θεόφραστος .

ακλεῶ ς δ' ὁ Ἀραντῖνος του συμποσ/ου περιγράφων τον βολβοις φησι Περιγράφiιν δε την πολah βρῶσιν, καὶ μάλιστα των χόντων λκιμόν τι και γλίσχρον, οἷονωων, βολβῶν, Ἀκροκωλίων. κοχλιῶν και τῶν μοίων. νεπιμένει γαρ τη κοιλία πλείονας χρόνους και εμπλεκόμενα

παρακατεχει τα πραγ68 KL in Kά τουτων ησαν και αλλων ὀρνίθων ἀγέλαι ν τοις προπόμασα ηλεκλείδης' τα δἐ κίχλαι μετ' ἀμητίσκων εις τον φάρυγ' εἰα

Συρακοσιοι δἐ τὰς κίχλας κιχηλα λέγουσιν Ἐπίχαρμος,,Tύς- ελαιοφιλοφάγους κιχήλας. μεμνηται τούτων και' ιστοφάνης - φίλαις τρία δἐ γένη κιχλῶν Ἀριστο-65τέλης ειναι στορει' ων την πρώτην και μεγίστην κίσση πάρισο ειναι, ν' καὶ καλεῖσθαι ἰξοφάγον, ἔπει Πων

179쪽

τω περὶ τεχνιτῶν.

69. Um. Ἀλέξανδρος ο Μύνδιος στορεῖ, Ἀτερος των αἰγιθαλῶν φ ων με ε ιδ καλεῖται, π&δέ τινων πιρίας συκαλ ις oταν ἀκμάζη τα σῖκα. δύο δ' εἶναι γένη υτου, συκαλίδα καὶ μελαγκόρυφοκ Ἐπίχαρμος Ἀγλαὰς συκαλλίδας. καὶ πάλιν -- ρωδιοὶ - - μακροκαμπυλαίχενες τέτρακές τέ -iρματολόγοι κἀγλααὶ συκαλλίδες.

180쪽

B. μη πολυτελως, ἀλλα καθαρείως, δα ποδα,εὰν περιτ ης ἀγόρασον κα νηττία, οπόσα - βουλει, καὶ κίχλας καὶ κοτίχους, ορνιθάριά τε - αγρίων τούτων Ἀνά. ' χάριεν γάρ. Ἀντινάνης δἐ καὶ Λυαεν τοις βρώμασι καταλέγει πιλι, πέρδικες, φάτται, νητται, χηνες, ἀρες, κίττα, κολοῶς, κώφιχος ορο ορνις θηλεια. Πάντων μῆς λόγον παιτεις, α θυδ οτιουλευστιν ειπεῖν ἀνυπευθυνον. μι το στρουθάριον παρ ἄλλοις τε καὶ δ καὶ παo G ολ ,,Περδίκια λαβ τετταρ' η καὶ πεντε, δασυποδας τρεις, τοὐνθαρι θ ων εντρ γειν, ἀκανθυλλίδας, βιττάκους, πινέα, κερχνηδας, τά τ' λλ