Athenaeus 1

151쪽

ειεκκριτα ιδiως ει τούτων τὰ νωμα ελμινθας εκτινάσσει. 5 2 Πυθερμος ὁ ἱστορει, οῦς φησιν ,γήσανδρος, καθ' υτον τὰς συκαμῶνους υκ ενεγκεῖν καρπον τῶν Εκοσι, καὶ γενεσθαι επιδηαίαν ποδαγρικὴν τοσαυτην στε μὴ μόνον ανδρας πάθει νσχεθῆναι, αλλὰ και παῖδας καὶ κόρας καὶ ευνουχους, ετ ει γυναῖκας περιπεσεῖν δ ουτω τ δεινον καὶ ιπολίω, τα δύο μερη των προβάτων

38. APYA. O Dττικοὶ καὶ οἱ αλλοι συγγραφεις κοινῶς πάντα τα ἀκρόδρυα κάρυα λέγουσιν, Ἐπίχαρμος δῖκατ εξοχὴν ἡμεῖς , πυροτρώγονα κάρυα, ἀμυγδάλας. Φιλουλλιος ,Nὰ κάρτα, ἀμυγδάλαι. χρακλέων δέ φησιν Ο μέσιος , ρυα καλου και τὰς ἀμυγδάλας καὶ τα νυν καστάνεια. - δ δενδρον καρία παρὰ Σοφοκλεῖ ,,Καρίαι μελλι τε. G υλος Φηροῖς, κάρυα Καρύστια. καλεῖται δε τινα καὶ . μόστηνα κάρυα.

μνημης σαν τοι παλαιοῖς καὶ γίνονται ντως ν άξω

τη νήσω διάφοροι, ῶς μαντον, φησὶ, πείθω Φρυνιχος Toυς δ γομφὶονς απαντας κοφεν, ἄστου ἄν δυναψρο αξίαν ἀμυγδάλην κατάξαι. διάφοροι δ' ἀμυγδάλαι γίνονται κἀν Κύπρω ν ησω. παρὰ γαρ τὰς ἀλλαχοθεν καὶ πιμήκεις ισὶ καὶ κατα τοαγρον πικαμπεῖς -κωνα δἐ Σελευκος εν Γλώσσαις φησὶ καλεῖν τα μαλακὰ κάρυα μυκηρους, Τηνίους ὁ τὰ γλο-

152쪽

ὐκαλεῖσθαι Ἐπακτικώτατα δ προ ποτον τὰ μίγδαλα προεσθιόμενα. υπολις

Λέδου μασῶσθαι αξίας ἀμυγδάλας Οἶνόν- πίνειν αξίων ἀπ αμπέλων. δέ τις αμπελος μ5 καλουμενη Πλούταρχος δὲ ο ιρωνευς φησι παρὰ ροωσήτω ιβερίου Καίσαρος υἱωἰατρόν τινα περβάντα πάντας ἐν τω πίνειν φωραθηναι προ του ποτου προεσθίοντα πικρὰς ἀμυγδάλας πέντε ε εξ ἄσπερ κωλυθεὶς προσενέγκασθαι Ουδ προς το μικρότατον ἀντέσχε του ποτου. αιτιος ουν ν η της πικρότητος

δυναμις, ξηραντικὴ καὶ δάπανος γρῶν ουσα κληθηναι δ/ἀμυγδάλας φησὶν Πρωδιανος ὁ λεξανδρευς παρὰ το εντ μετὰ το χλωρον σπερεὶ ἀμυχὰς χειν πολλάς. 'Uxo βαδίζεις ει δετρα τραγημάτων φησί που Φιλημων. Φηγοὶ Πανος παλμαμ φησὶ Ν-

κανδρος ἐν δευτερω Γεωργικων.

οτι κα ουδετέρως ἀμυγδαλα λέγεται. ἐφιλος Tρωγάλι , μυρτίδες, πλακοως, μύγδαλα.40. Oτι περὶ της προφορῆς του τόνου της ἀμυγδαλης Πάμφιλος μεν ἄξιοι επὶ του καρπου βαρώνειν μοίως τω ἀμυγδάλω ' - μέντοι δένδρον θέλει περισπῶν, μυγδαλη καὶ ο . καὶ Ἀρχίλοχος ἰμδης τε καλ- ἄνθος. 43'Ἀρίσταρχος ει καὶ τον καρπον καὶ το δένδρον μοίως προφέρεται κατ' ὀξεῖαν τάσιν Φιλόξενος δ' ἀμφότερον

περισπῶ. ωπολις

Ἀπολεις με, ναὶ - την ἀμυγδαλην.

153쪽

Ἀριστοφάνης

ε νυν τὰς ἀμυγδαλα λαβών

κτητικο παρὰ τον καρπω οντος του χαρακτηρος και διατο- περισπωμένου. οτι Πάμφιλος εν Γλώσσαις μουκηρόβατον φησι καλεῖσθαι τὰν καρυοκατάκτην - των -- κωνων αντὶ του ἀμυγδαλοκατάκτην μουκηρον γα -- κωνες καλοῖσι τα μίγδαλα 41. Oτι Ποντικῶν καλουμειων καρύων α λόπιμά τινες ὀνοuάζουσι, μνημονεύει κανδρος Ἐμῶνα δἐ καιο ιμαχίδας ἐν Γλώσσαις Λώς βάλανόν φησι καλεῖσθαι τοΠοντικον κάρυον.

ακλείδης ὁ ὁ Ἀραντῖνος ζητεῖ ποτερον προπαρατίθεσθαι δει τα τραγηματα, καθάπερ εν τισι τόποις των κατὰ την σίαν και την Ελλάδα γίνεται, ἡ υ, ἀλλα μετὰ τ δεῖπνον. εῶν ἐν ουν μετὰ το δεῖπνον, συμβαίνει πλείονος τροφης παρενδυομένης ν η κοιλία και τοι εν- τέροις τὰ πεισφερόμενα κάρυα χάριν της προς το πiνειν ορμη εμπλεκόμενα τοι σιτίοις εμπνευματώσεις και Οὐ- ρὰς της τροφης παρασκευάζειν, δια το παρακολουθοῶν

αυτοῖς πιπολαστικον φύσει και δυσκατεργαστον ε ων ἀπετίαι γίνονται και κοιλίας καταφοροι.

154쪽

42. ἁ δὲ μίγδαλα, φησὶ μηλης, τρόφιμα μεν

ἐστι καὶ εὐκοiλια, θερμαντικὰ δ δια τὸ χειν κεγχρῶδές τι λυπεῖ δ' ηττον τὰ χλωρὰ τω ξηρῶν καὶ τὰ βεβρεγμένα των ἀβρόχων καὶ τὰ πεφρυγμενα των -- τὰ ἐχρακλεωτικὰ καλούμενα καὶ ωὐ βάλανοι τρέφει μῖν αὐομοίως τοι ἀμυγδάλοις, εχει δέ τι κεγχρῶδες καὶ ἐπιπολαστικόν πλείω δ βρωθέντα βαρένει την κεφαλην ηττον δ' ἐναλ, καὶ τώτων τὰ χλωρὰ των ξηρων τὰ δ Περσικὰ κεφαλαλγικὰ μεν εστιν ου ηττον των Λῶς βαλάνων, τρεφε δ μαλλον φάρυγγα τραχύνει και στόμα ὀπτη- θεντα δἐ ἀλυπότερα γίνεται διαχωρεῖ ὁ μάλιστα των καρύων ἐσθιόμενα μετὰ μέλιτος. τὰ δ πλατέα φυσωδέστερά εστιν, ἀλυπότερα δἐ τὰ φθὰ των μῶν καὶ π φρυγμενων, τὰ ὁ πεφρυγμένα - μων Φιλότιμος δῖεν τοι περὶ τροφης φησι T πλατυ καὶ το καλουμενον Σαρδιανὸν δυσκατεργαστά ἐστιν - πάντα και δυσδιάλυτα, κατεχόμενα πό του φλέγματος ἐν τῆ κωλέα καὶ στρυφνότητα χοντα το ὁ Ποντικὸν λιπαρὸν και ει κατεργαστον το δ ἀμύγδαλον ηττον δυσκατεργαστο φωγόντες γοῶν πλείονα - ἐνοχλουμεθα λιπαρώτερά τε φαίνεται και αναδiδωσι χυμὸν γλυκίω και λιπαρόν. ψύλος

ει δ' ὁ Σὶφνιος , T κάρυα φησὶ τὰ βασιλικὰ κεφαλαλγη

εστι και επιπολαστικά τούτων δ τῶ απαλὰ τι και λελε

κασαένα εὐχυλότερα και κρείττονα πάρχει, τὰ δ' εν τοις ἰπνοῖς φρυγόμενα ὀλιγότροφα τὰ δ αμίγδαλα εστιν - ρητικὰ και λεπτυντικὰ και καθαρτικὰ και ὀλιγότροφα. τῶν μέντοι χλωρῶν, κακοχυλων οντων καὶ ἀτροφωτερον, πολὐμἀλλον φυσωδέστερα και πιπολαστικώτερά εστι τὰ ξηρά.

t τὰ δναπαλὰ και πληρη καὶ λελευκασμένα γαλακτώδη οντ ,εοχυλότερά εστι των δ ξηρῶν τὰ Θάσια και απρο

155쪽

απαλῶ οντα, τεκκριτώτερα αὐτῶ -υντια κάρτα κεφαλαλγη, ττον δ ἐπιπολαστικὰ των βασι κῶν.

43. Μνησiθεος δ' ὁ Ἀθηναῖος ἐν τω περὶ ἐδεστῶν , N EUοῖκῶν φησὶ καρίων η καμανων, ποτέρως γαρ καλεῖται, δίσπεπτος μει η κατεργασία τη κοιλία καὶ φυσώδης η πεφις ἐνεται, παρο- δἐ τὰς ξεις, άν τις

αυτῶν κρατηρο τὰ δ αμυγδαλα καὶ τὰ μακλεωτικὰ καιου Περσικὰ κάρυα και ταλλα τὰ τοιαυτα νψω ἐστὶ του- των χρη δ μηδῖν λως της τοιαυτης δόας ἄπυρον εσθίειν

ἔξω των χλωρῶν μυγδάλων, αλλὰ τὰ ἐν φειν, τὰ δεψρέγειν τὰ μῖν γὰρ αυτῶν στι λιπαρὰ τη νώσει, καθ άπερ ἀμυγδάλαι τε α ξηραὶ και σιος βάλανοι, τὰ δ8 σκληρὰ

καὶ στρυφνὰ, καθάπερ ι τε φηγοὶ και πῆ το τοιοῖτον γενος τῶν Ουν λιπαρῶν φαιρειται το λειος ἡ πύρωσις ἔστι γαρ τοὐτο χεψιστον τὰ ὁ σκληρὰ και στρυφνὰ πεπαἰνεται, ἄν τις ολψω και μαλακῶ πυρὶ χρηται. MΛηιλος τὰ κάστανα καὶ Σαρδιανὰ βαλάνους καλεῖ εἶναι λέγων αυτὰς και πολυτρόφους καὶ εὐχύλους, δυσοικονομή- τους δ δια, ἐπιμένειν τω στομάχω τὰς δ νρυγείσας ἀτροφωτέρας ἐν γίνεσθαι, σοικονομητους δέ τὰς νεφομένας ἐμπνευματοῖν ἐν ηττον, τρέφει δἐ τούτων,ἀλλον. πιμον κάρυα τε Εὐβοεες, βάλανον δὸ μετεξετεροι καλεσαντο, Ναανδρός φησιν Ἀολοφλιος εν Γεωργικοῖς ' ελοχος δ αμωτα καλε τὰ καστάνεια ζ' οὐδἐ γίνεται τὰ κάρυα τῶ Σινωπικὰ ταῶτα δενδρα κάλουν ἄμωτα.

xλωρον ερέβινθόν τινα ἐκοττάβιζον κενον λως τράγημα δὸ

156쪽

εστιν πιθηκου τουτο που δυστυχους.

Θρωσκουσιν κυαμοι μελανοχροες η ρεβινθοι Σενοφάνης ὁ Κολοφώνιος εν παρωδiαις Παρ πυρὶ χρη τοιαυτα λεγειν χειμῶνος ἐν ρη, .' ἐν κλίνη μαλακὴ κατακεψενον εμπλεον οντα, πίνοντα γλυκει ινον, ποτρώγον ἐρεβίνθους τίς πόθεν ει ανδρῶν, πόσα τοι ἔτη ἐστὶ ἐριστε,

μος δ' εν φυτικοῖς των ρεβίνθων τινὰς καλεῖ κρείους καὶ Σώφιλος , --η ό ταώτης πολ μεγιστος εστι κρειος ερεβινθος. Φανίας δ' εν τοι περὶ φυτῶν φησι , Tρπη- ματος εχε χώραν παλα ἐν χρος, κύαμος, ερεβινθος,

ξηρὰ δ εφθὰ καὶ φρυκτὰ πεδον τα πλεῖστα φωλεξις Ἀστιν ἀνήρ μοι πτωχὸς κἀγὼ

ολ N-ς, καὶ θυγάτηρ, καὶ παις υιος, χηδ' η χρησ , πένθ' οἱ πάντες. τούτων οἱ τρεῖς δειπνουμεν, δύο δ' αὐτοῖς συγκοινων μεν

μάζης μικρῶς φθόγγοος δ' ἀλύρους

θρηνοῖμεν επὰν μηδἐν χωμεν ' χρῶμα δ' ἀσίτων μῶν οντων γίγνεται χρόν τα μέρη δ' - 1ωχη σίνταξις του μου ἐστιν

157쪽

πναμος θερμος, λάχανον, γογγυλις, χρος, λάθυρος, φηγὸς, βολβος, τεττιξ ερ βινθος, χρῶς, το τε θειοφανὸς μητρωον ἐμοὶ 15 μελε μ ισχὰς,

Φρυγίας πρηματα συκης. Φερεκράτης ' Tακερους ποιησεις τους ερεβίνθους πιθεως. πάλιν Πώγων ἐρεβίνθου ἀπεπνίγη πεφρυγμενους. 3ίφιλος δε φησιν οι ἐρέβινθοι δύσπεπτοι, σμηκτικοὶ, -- ρητικοὶ πνευματικοι κατὰ δε ιοκλέα ζυμωτικοι της σαρκός κρείττους δ' οἱ λευκοὶ των μελάνων και πυξοειδεῖς, καὶ οἱ Μιλησιοι των λεγομένων κρείων, ' τε χλωροὶ των ξηρον καὶ οἱ ἀποβεβρεγμενοι των ἀβρόχων οτι Ποσειδωνος υργα οἱ ἐρέβιωθοι.

μετὰ των κακων ἴκοιθ' ο του θερμους φαγών, ἐν τ προ ρω τὰ Ἀμμαθ' ὁτι κατέλιπεν, ἀλλ' - ἀπεπνίγη καταφαγών μαλιστα δὸ Κλεαίνετος μἐν υκ ἐδήδοκ' ιδ' τι ὁ τραγικὸς -τους ' υδενὸς γαρ πώnοτε

mal Post 14ανo indicavi Iacunam. V. 12. 13. χρος - ἀχρὰς ussera Eustetulinis p. 948, I sine omne poetae Pariterque V. I 4. I 6 p. 572 62. V. 4. θειοφανre p. 75. B et Casaistoni

158쪽

ἀπεβαλεν σπρίου λέπος ουτως ἐκεῖνός ἐστιν αερης α νηρ--κόφρων δ' ο αλκιδευς ἐν σατυρικω δραματι - ἐπὶ καταμωκήσει γραφεν εις Μενεδημον τον φιλοσοφον, ἀφο η των Ἐρετρικων νομάσθη ἔρεσις, διασκώπτων τ

φιλοσόφων τὰ δεῖπνά φησι Καὶ δημόκοινος ἐπεχόρευσε δαφιλης θερμος, σπων κά τρικλίνου συμποτης. 3ψιλος

ω εστιν ουδὸν τεχνιον ἐξωλεστερον του πορνοβοσκοῖ' κατα τηλόων πωλεῖν περιπατων βουλομαι

ρόδα ραφανῖδας, θερμοκυάμους, στέμφυλα,

Vλλως παντα μαλλον η ταντας τρεφρικκαὶ σημείωσα -- το θερμοκυάμους, ἐπεὶ καὶ νυν ουτωλέγεται Πολεμων δε φησι τους Αακεδαιμονίους - θέρομους λυσιλαιδας καλεῖν Θεόφραστος δε Ἀμπει ἐν αἰτίοις φυταοῖς τι θερμος καὶ ροβος καὶ ἐρεβινθος μόνα Ουζωοιτα των χεδροπων, δια την δριμυτητα καὶ πικρότητα

ὁ δ' ἐρεβινθος, φησὶ μελας ηἰνεται διαφθειρόμενος. ἐν σθαι δ λεγε κύμας ἐν τοις ἐρεμνθοις λαοτός ἐν μ

159쪽

r τετάρτω της πτης πραγματείας. ἐφιλος δ' ο αννιορτους θερμον φησὶν εἶναι σμηκτικον καὶ πολυτρόφους, μάλιστα ὁ τους επὶ πλεῖον απεγλυκανενους δι καὶ - νων ὁ Κιτιενς, σκληρος - καὶ πάνυ Μικος προς τους γνωρίμους, ἐπὶ πλεων το οινου σπάσας δῖς ἐγiνετο καὶ μεiλιχος προς τους πυνθανομενον τοῖν του τρόπου την διαφορὰν λεγε το αυτ τοῖς θέρμοις πάσχειν καὶ γαρεκε ἐνους πριν διαβραχηναι πικροτάτους εἶναι, ποτισθεντας 36δ γλυκεῖς καὶ προσηνεστάτους. 46. OHAOL ακεδαιμόνιοι ν τοι δείπνοις τοις καλουμποις κοπίσι διὁόασι τραγήματα συκά τε ξηρὰ καὶ κυάμους καὶ φασηλον χλωροί. ἱστορεῖ Πολεμων Ἀπι- ρορμος

47. MAAL υπολις , πῶ δρυπεπεῖς τ' λῆαι. ταυτας Ῥωμαῖοι δρυππας λεγουσι. ψιλος δε νησιν ὁ Σῖφνιος τὰς λάας ὀλιγοτρόφους εἶναι καὶ κεφαλαλγεῖς,

τὰς ὁ μελαίνας καὶ κακοστομαχωτερας καὶ βαρὼνειν την κεφαλην, τα κολυμβάδας καλουμένας ευστομαχωτερας εἶναι καὶ κοιλίας στατικὰς τὰς δ θλαστὰς μελαiνα ευ- στομαχωτέρας εἶναι μνημονεvει των θλαστῶν λαῶν ' in στοφάνης , θλαστὰς ποιεῖν λάας. παλινου ταυτον εστιν ἁλμάδες καὶ στεμφυλα.

καὶ μετ ολ αε Bλαστὰς γαρ εἶναι κρεῖττόν εστιν αλμάδος Ἀρχεστρατος ἐν τῆ Γαστρονομία

160쪽

Ῥυσαὶ καὶ δρυπεπεῖς παρακείσθωσάν σοι λαῖαί Πστε Μαραθωνος το λοιπδ εα ἀγαθω μεμνημενοι πάντες εμβαλουσιν ἀεὶ μάραθον εις τὰς ἀλμάδας, φησιν Ἀρμιππος Φιλημων ησιν ,Πιτυρίδες καλοῖνται αἱ φαυλα ελααι, στεμφυλίδες δναὶ μέλαιναι. μαλλίμαχος δ' εν τῆ Ἀκάλη γένη λαῶν καταλέγει , Γεργεριμον πί-dτυρίν τε. ελεγον δ τὰς δρυπεπεῖς ἐλάας καὶ σχάδας καὶ γεργερψονς, ως φησι Λωγος καὶ χωρὶς δ του φάσκειν ελίας αυτο καθ' εαυτο ἔλεγον μόνον δρυπεπεῖς Τηλεκλειδης Συγγενέσθαι δια χρόνου ' λιπάρει

δρυπεπέσι μάζαις και διασκανδικίσαι.

Ἀθηναῖοι δῖ τὰς τετριμμένας ἐλάας στέμφυλα καλουν, βροτε δ τα φ' μῶν στέμφυλα, - εκπιέσματα της σταφυλης παρὰ δ τον βότρυς γέγονεν η φωνη.

48. O Ninta. υται κέκληνται δια το αδίως *αίνεσθαι καὶ κτεταμένως ὁ καὶ κατὰ συστολην λέγεται παρὰ Ἀττικοῖς κρατῖνος Tαῖς ραφανῖσι δοκεῖ τοι δ' αλλοις υ λαχάνοις. Gπολις Ῥαφανῖδες πλυτοι, σηπίαι. ora Moo πλυτοι επὶ των ραφαυίδων ἀκούειν δεῖ,

επὶ των σηπιῶν, δηλοῖ ντιφάνης γράφων 'ττας, σχαδόνας, κάρυ' ντραγεῖν, ' εγκρίδας, ραφανῶ ς πλυτους, γογγυλιδας, χόνδρον, μέλι.