장음표시 사용
181쪽
Ουκ εἴων οἱ φιλόσοφοι, σάσκοντες τους -τῶν μεταλαμβάνοντας ἴσον καὶ κυάμων τρώγειν, κεφαλῶν τε Πν τοκήων μόνον, ἀλλα καὶ των αλλων βεβηλων. υδένα γάιν των αρχαίων βεβρωκέναι δια τοὶ τὰς αἰσθησεις ἁπάσας σχεδὰν , εν αυτ εἶναι Ἀπολλόδωρος δ' ο Ἀθηναῖος -δ' ὀνο-66ζειν τινὰ των παλαιῶν φησιν νεφαλον καὶ Σοφοκλεαγ- εν ραχινίαις ποιησαντα το Ἀρακλέα ριπτωντατο Αἰχ- ἐς θάλασσαν ἐκ νομάσαι εγκεφαλον, ἀλλα λευκὸν μυελὸν εκκλίνοντα το μη ὀνομαζόμενον Κόμης δὲ λευκὸν μυελον κραίνει, μεσου . .. κρατὸς διασπαρεντος-ῖματος θ' μου καίτοι τἄλλα διαρρηδην ὀνομάσαντα καὶ υρπώδης δεδ τυν άβην θρηνουσαν εἰσαγαγὼν τον στυάνακτα πωτων Ελλήνων ρυεντα φησὶ . . . Mστηνε, κρατος ως ' κειρεν ἀθλίως τείχη πατρωα, οξίου πυργώμ-- . . . o πόλλ' κηπευσ' ι τεκουσα βόστρυχον
ὀστέων αγεντων φόνος, ιν αἰσχρὰ μη πω
182쪽
εδο σεν Ἀβοίλετο. τι δ' ἱερον ἐνόμιζον την κεφαλην
δηλον κ του καὶ κα αὐτης μνυειν καὶ τους γινομενους ἀπ' αυτης πταρμοὐ προσκυνεῖν ς ἱερους ἀλλα μην καὶ τὰς συγκαταθέσεις βεβαμ εν ῆ ταύτης επινείσει, ῶς καὶ ' ληρικος δευς φησινώ δ αγε τοι κεφαλη πινεύσομαι, 73. Oτ ει το προπροα καὶ ταυτα ενεβάλλοντο, πεπερι,
στρεβλου γράφουσι τοὐτονυς κατάσκοπον.
ν δεῖ περιόντα πέπερι καὶ καρπον βλώτου ζητεῖν.ώμολος Κοκκον λαβουσα κνίδων, ' του πεπεριος, τροφασ μου σμύρνη διάπαττε την δον. Ἐφελίων βυκο. πεπερ καὶ θυμίαμα, βιβλίον Πλάτωνος εμβρόντητον. Λίχανδρος Θηριακοῖς . . H καὶ λεπτοθρίοιο πολύχνοα φύλλα κονύζης, πολλάκι δ' ο πεπερ κόφας νεον, η απο Μήδων κάρδαμον. θεόφραστος εὐφυτων ἱστορία T πεπερ καρπος μζν
183쪽
ἐστι, διττὸν ὁ α του τὸ γενος το ἐν στρογγυλον, σπὲρ δρόβου, ἐλοφος πέρυθρον του προμηκες, Παν, σπερομάτια μηκωνικὰ εχον. σχυροτερον ὁ πολἡ τοBτο θατέρου θερμαντικὰ δῖ ἄμφω ' δι καὶ προς - κωνειον βοηθεῖ ταυτα. εν τω περὶ πνιγμου γράφει - δῖ τούτων ἀνάκτησις ξους χχίσει καὶ πεπήριδος, οἰδης καρπωτριφθεiσης. τουτο δ' μῆς τηρησαι δει, τι οδέτερον ονομα ουδεν εστι παρὰ τοις Ελλησι ει ι ληγον ει μη
μόνον, μέλι τὸ γαρ πέπερι καὶ κόμμι καὶ κοῖφι ξενικά.74. E AION. Σαμιακοῖ ἐλαίου μνημονείει Ἀντιφάνης φωεξις
Ουτοσὶ δέ σοι του λευκοτάτου πάντων λαίου Σαμιακ
ἔστιν μετρητης - ε6 Καρικοῖ ὁ 'Dq.λiων 'Eλαίω Καρικω λεψεται. ---τα εν σταθμοῖς Περσικοῖς φησι , .iρει ταίρη τερμινθον καὶ σχῖνον καὶ κάρυα τα Περσικὰ, αφ' ων ποιΟὐσι τω βασιλεῖ λαιον πολύ. Ἀτησiας δ' εν Καρμανία φησι γι- νεσθαι λαιον ἀκάνθινον, - χρησθαι βασιλέα o καὶ καταλέγων ε τω περὶ των κατὰ την Ασὶν φόρων τουτω βιβλiω πάντα τὰ ω βασιλεῖ παρασκευαζόμενα επὶ τοδεῖπνον υτε πεπέρεως μεμνηται με ξονς, ο μόνον ἄρ- στον εστι των δυσμάτων ἀλλα μην Ουδ Λεινων ν η Τ Πιρ σικύη πραγματεία ' ος γέ φησι καὶ λας μμωνιακον ἀπ' Αιγύπτου ἀναπέμπεσθαι βασιλεῖ καὶ δωρ ἐκ του ἐλου. λαίου ὁ του μοτριβοῖς καλουμένου μνημονείει
Θεόφραστος εν τω περὶ ὀδμῶν νάσκων αυτ γίνεσθα ἐκ
184쪽
Λεαπνεῖ τε καταδυς πως δοκεῖς Λακωνικως,
185쪽
IT 'Oτι ἀρτυματα υρσαι παρὰ Σοφοκλεῖ ,δ α βο- ρας ἀρτυματαγ και παρ' Αιαὐλω ιαβρέχεις τἀρτυ- ματα. καὶ Θεόπομπος δε φησι Λολλοὶ ἐν ἀρτυμάτων
με διμνοι, πολλοὶ ὁ σάκκοι και θυλακοι βιβλίων, κα των ἄλλων-πάντων των χρησίμων προς τον βίον. - δἐ ρημα
ω κειται παρὰ Σοφοκλει ' μάγειρος ἀρτύσω σοφῶς.
188쪽
γλυκυτέρ& καὶ παλωτέρα γενη δ αυτης τρία - πλατύκαυλον καὶ στρογγυλοκαπλον καὶ τρί- τουακωνικόν.
80. Μαανδρος 'οπα-ώνιος δευτέρα Ι σθων βρενθιν λέγεσθαι φησι παρὰ Κυπρίοις. ρῖδακα, οὐ Ἀδώνις καταφυγώω ν, του καπρο διεφθάρη χειροι τε ἐν γαλίμω φησὶν
Ἐν ται θριδακέναις ταῖς κάκιστ' ἀπολουμεν ιδεας ει φάγοι τις ἐντος ξηκοντ' ἐτως. ὁποτε γυναικος λαμβανοι κοινωνίαν, στοετοιθ' 'ολην την νύκτα μηδἐ εν πλεον
v νω τριβων την ἀναγκαίαν τίνν. καὶ Καλλίμαχος δέ φησιν τι η Ἀφρο&τη τον υ - ἐν θριδακίνη κρώφειεν, ἀλληγορουντων των ποιητων - εισθενεῖς εισι προ αφροδίσια οἷ συνεχῶς χρώμενοι θρiδαξι. καὶ Εὐβουλος δ' ἐν στυτοις φησιμ παρατiθει μοι θριδακίνας, Ἀλαι,
189쪽
μελαινα θρῶαξ θει μαλλον ευκοίλιός τε στι και αἱμῖν θεριναὶ αυλότεραι και τροφιμώτεραι, αἱ δῖ φθινοπωριναὶ τροφοι καὶ ἀπλότεραι δἐ καυλος της θρίδακος ἄδιψος ιναι δοκεῖ θρίδαξ δ εφομένη μοίως τω ὁ κράμβης σπαράγω ἐν λοπάδι, ως Γλαυκίας ἱστορει, ο κρείττων των αλλων φητῶν λαχανων. ν Σχοις ὁ Θεόφραστος πίσπορά φησι καλεῖσθαι τευτλ-ν, θριδακίνην, μωμον, ἄπυ, λάπαθον, κορίαννον, νηθον. κάρδαμον. Λίφιλος ει κοινῶς φησιν ειναι πάντα τὰ λάχανα ἄτμφα
190쪽
' Κυναρος ἄκανθα πάντα πληθυει πην. ρἈατα , 3 4 Μιλησιος ἐνυσίκης περιηγησει, ει νη μην , του συγγραφέως το . βιβλιον Καλλίμαχος γαρ πώπου αυτ αναγραφει ἄπ- ων ἐστιν Ο ποιήσας, λέγει υτω-Περὶ την Ἀρκανίην θάλα - καλεομενην υρεα φηλα καὶ δασέα τλησιν, ἐπ δἐ τοῖσιν Ουρεσιν κανθα κυνέρα 'κα εξης Πάρθων προς λιον ἀνίσχοντα οράσμιοι οἰκουσι, γῆν χοντες καὶ πεδει καὶ Ουρεα εν ει τοῖσιν ρεσι δένδρεα σι αγρια, κανθα κυνάρα, ἰτέα, μυρίκη μκαὶ περὶ τον γνων δέ φησι ποταμον γίνεσθαι την κυνάραν. καὶ Σκυλα ει ψολήμων γράφει Eῖναι μῖν την νην ἡδρηλην-ρ ησι καὶ πετοῖσιν, εὐει τοις Ουρεσι πεφυκε κυνάρα καὶ βοτάνη λλη. καὶ ε τοι εξης τευθεν ει ρος αρετεινε του ποταμου του νειλοθεν κα ενδ ευ
πηλόν τε καὶ δασο ἀγρίη λη καὶ κάνδο κυνάρρ. '
Aiδυμος δ' ο γραμματικὸς ξηγουμενος παρα τω Σοφοκλεῖτο κυναρος κανθα δεμποτε φησὶ την κυνόσβατον λεγα, δια το ἀκανθῶδες καὶ τρυ εἶναι το φυτόν. καὶ γαρη Πυθία ξυλίνην κυνα αυτ ειπε, καὶ ὁ οκρὸς χρησμον ὐλαβὼν μεῖ πόλιν οἰκίζειν οπο αν πο ξυλίνης κυνος δηχθη,