Athenaeus 1

191쪽

ἐν εκτω περὶ,---δἐ κάκτος καλουμεν περὶ Σικε λίαν μόνον εν τη Ελλάδι δ' υ εμι ἀνίησι δ' ἰθυς προς της ἰζης καυλονς ἐπιγείους ' το δε φύλλον χει, πλατυε καὶ ἀκανθῶδες καυλους δ τοι καλουμένους κάκτους. δώδιμοι δ' εἰσὶ περιλεπόμενοι καὶ μικρον πόπικροι καὶ ἀποθησαυριζουσι λα-- εν ἄ-η. τερον ὁ καυλῖνάρθον ἀφtησιν, δν ααλοῖσι πέρνικα, καὶ τουτον δώδιμον το δῖπεγκάρπων ἀφαιρεθiντων των παππωδων μνερἐς τω του .φοίνικος ἐγκεφαλω. δωδμον καὶ τουτο καλοῖσι δ αυτο ἀσκάληρον. τίς ὁ τουτοις οὐχὶ πειθόμενος θαρρῶν ν ιποι πλαάκτον εἶναι ταυτην την πο Ῥωμαίων ἐν κωρουμένην κάρδον, ου μακρὰν οντων τις ΣικεM , περ ε ανως δ' πο τωνα νων κινάραν νομαζομiνην; αυ

λον γα δύο γραμμάτων κάρδος καὶ κάχrος ταυτον ανειη σαφῶς δ' - διδάσκει - Ἐπίχαρμος μετὰ των

ε δέμων λαχανων καὶ την κάκτον καταυγων οττως

κων, μάραθοι, τραχεες τε κάκτοι, τοις ἄλλοις μέν αγεῖν

192쪽

. - -

εντὶ λαχάνοις ει τοπιον αἴ κά τις ἐκτρυας καλῶς παρατιθη νιν ἀμ εστ, αυτος δ' φ αυ- χαιρετω. καὶτ 1 πάλιν , ωρίδακας, ἐλαταν, σχῖνον, αφανῖδας, κάκτους. καὶ πάλιν ἰο δε τις ἀγρόθεν εοικε μάραθα και κάκτους φέρειν, φυον, λάπαθον, τοστυλλον, σκόλιον, σερίδα, δράκτυλον πτεριν, κάκτον, νόπορδον. καὶ Φιλητῶς

b δρον τον Φιλίππου, πιμους δ και εως του δευτερου της Αιγύπτου βασιλεως, ως -τος εμφανίζει ν τινι των συγ- γραμμάτων υτου Πτολεμαῖος δ' ὁ υεργετης, βασιλευς Λιγυπτω, εἶς ων των Ἀριστάρχου του γραμματικο μα- θροῶν , ε δευτερω πομνηματων γράφει οντως - Περὶ Βερενίκην τη λβίης ήθων ποταμος, εν ω γίνεται χθυς λάβραξ και χρύσοφρυς και πχελεων πληθος και των καλουμενων βασιλικῶν - των τε ε Μακεδονίας και της Κωπαίδος λίμνης- μεγεθός εἰσιν μάλιαι, ἄν τε τορεῖθρον ουτοῖ χθίων ποικίλων στὶ πληρες πολλης δ' εν τοις τόποις κινάρας φυομένης, οἴ τε συνακολουθοῖντες ημῖν στρατουωται πάντες δρεπόμενοι συνεχρῶντο και μῖν προσετερον φιλουντες των ἀκανθῶν. ἐδα δἐ και μνα- ρον καλουμένην νησον, ης μνημονευε Σημος.

85. Ἀγκεφαλος φοίνικος Θεόφραστος περ φοίνικος

του φυτου ιπῶν προερει Η μεν ουν ἀπ των καρπῶν

193쪽

i Glνικος πρωτρον φαγον οἱ στρατιῶται καὶ οἱ πολλοὶ εθαυμαζον τα τε εἶδος καὶ την διότητα της δονης' ηνει σφόδρα καὶ τουτο κεφαλαλγες ο δὲ φοίνιξ, οταν ξαμρεολο εγκεφαλος, ολος ξηυαἰνετο. κανδρος Γεωργικοῖς Συν καὶ φοίνικος παραφυῶδας εκκόπτοντες εγκεφαλον φορεουσι νέοις ἀσπαστὸν εδεσμα. Λιφιλος δ' ο αφνιος στορει οἱ των φοινίκων νεφαλοι πλήσμιοι καὶ πολυτροφοι, ετ δε βαρεις καὶ δυ μονόμητοι διφώδεις τε καὶ στατικοὶ κοιλέας. μεῖς ῖ, φησιν οντος, σαιρε ιμόκρατες, δόξομεν ἐγκεφαλον εχειν μέχρι του τελους, ει καταπαυσομεν ενταυθα καὶ τ δε την συναγωγην.

Ἐκ του β' βιβλίου.

86. Ἐργον ει τρίκλινον συγγενείας εισπεσε, ο λαβων την κυλιακα πρῶτος πεται λόγου πατηρ, καὶ παραινεσεις πεπαικεν, εἶτα μητηρ δευτερα,ειτα τήθη παραλαλεῖ τις, ιτα βαρυφωνος γερων, τηθίδος πατηρ, επειτα γραῖς καλουσα φίλτατον' δ επινευε πῶσι τούτοις, φησὶ Μενανδρος πάλιν - , Π σκια την πορφυραν

194쪽

πρωτον --ἰ--', ιτα μετὰ την πορφυραν

τουτ εστιν, υτ λευκὸν - πορφυρα,

αλλ' σπερ πη της κρόκης κεκραμένη. Ἀντιφάνης - T τίς Ἀνθάδ' οῖσεις τι καταφαγεῖν εὐτην θυραν ' θ' ωσπερ οἱ πτωχοι χαμαὶ ἐνθάδ' δομαι,

καί τις πεται. - απτος

Ευτρεπιζε κτηρα λεκάνην, τριπόδων, ποτηριον, τυτραν, πείαν, κάκκαβον, ζωμήρυσιν.

ἐνυφαίνουσI ἐνυφαίνουσιν Antipnanis fragmenta in Ristin cenio ex C secum communicata minus clidit opplers. Ousera ait ph Iol. p. 58. ΕὐτρέπιἰH υτρέμε δημοπlers no eo C. nometein Runnkenius tacite. Diss Erlatio de ili incremento in C inscripta est ultimo codacis folio, unde Scnweignaeusem descripsit Birgerias nonacius in epiton E Florentina teste Bandini et in codice Bedioli eouitur post Antipnanis rammenta Primus edidit nulla plane inenaei mentione facta Henricus Stepnanus inter Aristotelis et Theophrasti seripta quaedam, quae ue nunouam antea re minus emendata quam nune edita flerrent, anno I 557. p. I 14. - 46. hac inscriptione

περὶ της του πείλου ναπληρώσεως διί φοροι οξαι. aluus in indice P. I si adiantur tiνωνύμου. Unde sumpserat non constat satis e tum tamen videtur etivisse tun an scriptionem ex epiton es Athenaei ossice ali pio- Italico, uos plures tractasse Stephanumacimus. Stepnantis uulmia apograpnum ait Isaacuna Ossiunt e renit, qui eius mentionem iniecit annotatione ad Pomponitin melani infra indicanda De Bedroti ueni vicenam Dro quae clivpeiPnaeusem non reviter dixit meis eruis exponant. In exen plarandino Iacobi Bedroii Basileensis editoris Athenaei Scnweignaeu- aerias reperit mi solia descriptionem libri manuscripti epiton ea complexa a nia vectis incipietitem Uλος η καλουμεο δειπνοσο - me tum Aequuntur iturorun quindecin cuiusque Pri ni et extrema verna. me quidus cnweign . haec apposuit .

195쪽

δια τοτ επησίας γίνεσθαι την ἀναπληρωσιν του μέλου.

πνεῖν γαρ απτον εωντίους τω ποταμῶ καὶ τὰ στόματακεῖσδε α κατὰ την νοην αυτῶν τον ἐν ουν νευον ξεναντίας πνεοντα κωλυειν την επιρροην αιτῶν του κυμα προσπῖπτον ἀντίον τοι στόμασι και υρων ν ἀνὰκόπτειντον ποταμὸν καὶ την ἀναπληρωσιν τω γίνεσθαι τους ἐλου. ναξαγόρας φυσικός φησιν πο χιόνος τηκομένης την ἀναπληρωσιν γίνεσθαι του εἱλου- σαύτως ει καὶ Γυριπiδης καὶ τεροί τινες τῶν τραγωδιοποιῶν καὶ λαξαγόρας μῖν αττην την γένεσιν λέγει της ναπληρώ-s1ως, φριπίδης ὁ καὶ τὸν τόπον νορίζει, λεγων ουτως εν δραματι πελάω Λαναός, ὁ πεντηκοντα πατέρων πατηρ, ἱλου λιπὼν κάλλιστον εὐγαίας δωρ,ος εὐμελαμβροτοι πληροιται θέρει Αἰθιοπίδος γης, νίκ Ἀν τακῆ χιών,

,, GL 238 α περὶ της τo Mao αναβάσεως. αλης ὁ Μιλησιος, εἶς τῶν ζ σοφῶν te. τὰ δε λοιπα, βολβιτικον, σεβεννιτον, μενδήσιον,

Athrarae citantur. εPost Stepnanum no Daginentuna edidit Vesselingius ad carucem Humodoti p. 78S in Addendis denium Athenaei codicis Iectionibus usus ab Rulinicenio sibi imperiuis. Ceterrent conserenitus Diodoriis I. 38. et semientibus capitilius. R. νησωG ἐτησίου Stephanus o mcto o In Steph.κωλύειν την ἐπιρροην αὐτῶν κωλύειν τὴν ἔκβασιν του ποταμο ἐκπίπτειν εἰς την θάλασσα Steph. προσπίπτον Steph. προπίπτον . καὶ τρο ἀναπληρωσινJ την in Stepn. ἴτω γίνεσθαι του μίλου Οὐ- τως φησὶ γίνεσθαι το ποταμο Stepn. b. πο m. Stepn. χιόνος της χιόνος Steph. γίνεσθα. του μίλου του μίλου νώεσθαι Steph. τῶν τραγωδιοποιῶνJ τραγωδιῶν ποιηταί Steph. καὶ Ἀναξ.J ἀλλ' 'Apuv. Steph. γένεσιν λέγει γένεσιν, ποίησιν λέγει Stepn. ἐν δρώματι πελώω - θυγατέρων πατηρ O. Stepli. ni C. V. 3. θέρει dore Steph. rura aliis scriptoribus. Vide annotationem. V. 4. ΑἰθιοπίδοςJAi9ιωπίdo tuni ni tuni in Aeschyli l raginent Schweigh editis, ut opinor, qui iniit errore illisa οἰνωπίδης praebet.

196쪽

ηλιος εν , πυρωπος κλάμψας χθονι

τηκε πετραίαν χιόνα πασα δ' εὐθαλης Αιγυπτος, γνοῖ νάματος πληρουμόνη, φερέσβιον ήμητρος αντέλλει στάχυν.a Καλλισθενης δ' ὁ στοριογράφος προς α μικρὴ πρότερον ειρημένα πιπ' Ἀναξαγόρου τε και Εὐριπίδου ἀντεῖπεν αυτὰς δ την αυτο γνώμην φησὶν Ἀδάτων πολHῶν και λαμπρῶν γ Ομένων κατὰ την ιθιοπίαν κατὰ τὰς του κυνῖς νατολὰς εως της ἐπιτολης ἀρκτούρου, καθ ους χρόνους και ι ἐτησίαι πνέουσιν νεμοι τούτους γάρ φησι τους ἀνεμον μάλιστα τὰ νέφη φέρειν προς την ι-

197쪽

θωπί- ων καὶ προσπιπτόντων προς - ρη καταρρήγνυσθαι πολυ πληθος δατος, ἀφ' - τον μῖλον ἀνα

βαίνειν δημόκριτος ει λέγει περὶ τας χειμερινὰς τροπὰς

τους περὶ τὰς ρκτους τόπους χιονίζεσθαι περὶ τροπας δὲ θερινὰς μεταναστάντος του λέο τηκομένης της χιόνος και ἀνατμιζομένης πο της τηξεως νέφη γίνεσθαι, δια τοτοις τησίας πολαμβάνοντας φέρειν προς μεσημβρίαν. συνωθουμένων δ των νεφῶν δ ην ιθιοπίαν καὶ την βορο ομβρον γίνεσθαι πολυν ον καταρρεοντα πληρουντον εῖλον την συν αἰτίαν της ναπληρώσεως ταυτην φησι Ῥοκριτος. ειθομένης δ' ὁ Μασσαλιωτης φησιν αυτὸς πεπλευκὼς

την ξω θάλασσαν επιρρεῖν ς επι - - ην, ἐστραμ

μένην δε εἶναι προς βορέαν τε και αρκτους. και - μἐναλλον χρόνον πην εἶναι την θάλασσαν, τοι δ' τησίαις ἀνωθουμένην - πνευμάτων πληροῖσθαι και ρεῖν ταῖς ημεραις ταυταις, παυσαμπων δ των τησίων ἀναχωρεῖν. εἶναι δ αυτην κώ γλυκεῖαν - τη παραπλησια τοῖς ἐν τω εἱλω κροκοδείλοις και τοῖς ἱπποποτάμοις νιν οἰνοπίδης δ' ὁ ῖος λέγει του ἐν χειμωνος του ποταμου ἀναξηραίνεσθαι τα πηγὰς, εν- τω θέρει θερμαινομενας ρεῖν του μεν ουν ἀναπληρουσθαι την γινομένην ξηρασίαντ αλιον των Ουρανίων δάτων πιγινομένων τοῖς χειμωσι συμβαίνειν . . .

198쪽

. τότε ενδ γινόμενον, συναναφέρειν καὶ δια τουτοτου χειμῶνος ησσονα αυτὸν γίνεσθαι του ὁ θερους πληρη. μόδοτος ὁ τοις ἐν λοιποῖς πεναντίως λεγει, παρα- ' πλησίως δ/ ινοπίδης την μῖν γαρ ρυσιν του iλου φασι τοιαυτην, στε ἀεὶ πληρουν τον ποταμόν, τον ὁ ηλιον του χειμῶνος κατὰ την - ην ποιουμενον την πορείαν ἀναξηραίνειν τον μα- . περὶ τροπὰς δ θερινὰς μεθιστάμενον προς τηρο αρκτον γραίνειν.T Miso mira στόματα ταυτα προς την Αραβιαν Πηλουσισκον, προς - . Κανωβικὸν, τὰ δ/ λοιπὰ ολβιτικὸν Σεβεννυτικὸν , ε ήσων, Σαῖτικὸν, ωουεπικόν.

199쪽

2 λι Καλλίμαχος ο γραμματικος το μέγα βιβλίον σον ελεγεν εἶναι τε μεγάλω κακω. MBRHA. Niκανδρος εν Γεωργικοῖς Σπάρεια κίαμον Αἰγύπτιον, φρα θερείης ἀνθεων ἐν στεφάνους ἀνυης, τὰ ὁ πεπτηωτα ακμαίου καρποῖο κιβώρια δαινυμενοισιν ' εις χέρας ηιθέοισι πάλαι ποθεουσιν ορεξης.

ρίζας δ' εν θοίνησιν φεφήσας προτίθημι. ἰζας ὁ λεγει κανδρος τὰ οὐ Ἀλεξανδρέων κολοκάσια

καλοίμενα ' L αυτος Κυάμοος ἐφας κολοκάσιον εντμηξας τε.εστι δ' εν Σικυῶνι Κολοκασίας Ἀθηνῶς ερόν εστ ει καὶ κιβώριον εἶδος ποτηριου. φο 2. Θεόφραστος δ' - τω περ φυτῶν - γράφει,, κυαμος εν συο φυεται ἐν ε ελεσι και λίμναις. καυλῖς δ αυτο μηκος ἐν ὁ μακρότατος ι τεσσαρσς πήχεις, πάχος ει δακτυλιαῖος' μοιος καλάμω μακρω γονάτω διαφύσεις δ' ενδοθεν χε δι ολου διειλημμενας νοίας τοι κηρίοις επὶ τούτω δ' η κωδία και το ανθος

200쪽

μου του παροτατου καὶ διαφύσεις μοίας χουσα τω καυλω.εσθίουσι δ' αυτην καὶ ἐφθην καὶ μην καὶ ὀπτην καὶ οἱ περὶ τα ἔλη τουτω σίτω χρῶνται γίνεται δ καὶ ναρi καὶ κατὰ Κιλικίαν, αλλ' υκ κπεττουσιν χῶρας καὶ περὶ ορώνην της αλκιδικη εν λίμνη τινὶ μετρία, μεγέθει, καὶ αντη. πέττει καὶ τελεοκαρπεῖ. ia

ρςα, τις λέγεται κολοκάσιον, ετστομός τέ εστι καὶ τραφιμος, δυσέκκριτος δια το παραστύφεω κρεωτον δ' μὲτ ηκιστα εριωδες οἱ δῖ γινόμενοι φησὶ κταμο εκ των κιβωρίων χλωροι μεν εισι εισπεπτοι, ὀλιγότροφοι, διαρο- ροπικοὶ πνευματικώτατοι, ξηρανθέντες ει ηττον πνευμα- τοῖσι. iνεται ὁ οντως εκ των κιβωρίων καὶ ἄν ς - φανωτικόν καλοῖσι δ' ιγυπτιοι ἐν αυτ λωτόν, --κρατῖται οἱ μοι, λεγε οντος ο Ἀθήναιος, μελίλωτοκἀφ' υ καὶ μελιλώτινοι στέφανοι πάνυ ευώδεις καὶ καυ-

σωνος ρα νυκτικώτατοι.

3. Dίλαρχος δέ φησιν , ωδέποτε πρότερον ἐν Ουδενὶ τόπω κυάμων ιγυπτίων - σπαρέντων υτ δε σπείρειέ τις τικτομένων, εἰ μη κατ Αἴγυπτον επὶ του βασιλέως 'Ἀλεξάνδρου του Πυρρου παρὰ τον Θύαμιν ποταμὸν της ἐν πιπείρω εσπρωτiας εν ἔλει τινὶ συνέβη φυηναι δίομἐν - ηνεγκέ πως τη καρπὸν ἐκτενῶς καὶ ηυξησε ' του δ' Ἐλεξάνδρου φυλακὴν επιστησαντος καὶ κωλίοντος, οτι λαμβάνειν τον βουλόμενον, ἀλλα μηδ προσέρχεσθαι προς το τόπον ἀνεξηράνθη το ἔλος, καὶ τὰ λοιπὸν α