Athenaeus 1

211쪽

καὶ 'Ἀντιφάνης - Σκληρόαις Ἀστι γαρ παρ' αυτην την δίφορον συκην κάτω. μόπομπος κεν ἡ πεντηκοστῆ τετάρτη των στοριων κατα - Φιλίππου φησὶν ἀπην περὶ την Βισαλτίαν και Ἀντίπολιν καὶ ραιστωνίαν της Μακεδονίας εαρος με υ

τὰ δ' ἐλαίας εν ω χρόνω βρύειν εἰκος ηὐαυτὸς ἐλαίας

ενεγκεῖν, καὶ Ουχησαι πάντα ἱλιππον εν δε τω δευτέρω

περὶ φυτων ο Θεόφραστος καὶ - ἐρινεον εἶναί φησι δίφορον -- καὶ τρίφορον, σπερ ἐν Κεω.13. λγει ὁ και τὴν συκην, ἄν ἐν σκίλλη φυτευ ,

θαττον παραγίνεσθαι καὶ π σκωληκων μη διαφθείρεσθαι και πάντα δἐ τὰ ἐν σκiλλη φυτευθέντα καὶ θῶ ντο αυξάνεσθαι καὶ εὐβλαστη γίγνεσθαι πάλιν ει ὁ Θεό-νραστος νον δεντερ των αιτίων , Ἀδικη φησὶ θ κη καλουμεν θανα- ουσα τω μεγέθει μικρον νοτον καρπον καὶ λίγον , ως ἄν εις την βλάστησιν ξαναλίσκοvα απασαν την τροφήν. ἐν δ τω δευτερω της φυ- τιαλὶς ἱστορίας ο φιλοσοφος φησιν εστι καὶ ἄλλο γενος .aυκης ν τε τη Ἐλλάδι καὶ περὶ Κιλιαίαν καὶ ἡπρον

212쪽

βλαστο καὶ ου ἐκ του νέου πρωτο δ τουτο των -- κων πέπονα τε καὶ γλυκυ εχε και σπερ τον παρ

ημῖν γίνεται ὁ καὶ μείζων ουτος πολυ των σίκ- η τε ἄρα μετὰ την βλάστησιν οὐ πολύ. ιδ ει καὶ ἄλλα υ-

κων νοματα γόμενα βασίλεια, συκοβασίλειο, κιρροκοί- λάδια καὶ λάδια, ' σαρκελάφεια, λαπνοια, πικρίδιὰ δρα- 'κόντια, λευκόσαια, ἐλονοφαινα κρειω , μυλαῖκὰ, σκω14. Περὶ δ της προσηγορία των σύκων λεγων ρυ- νων ω δευτερ φυτῶν ιστορiας ωρίωνά φησουν - - γικω ἱστορεῖν Συκεαν , ἔν τινὰ των ιταν- διωκόμενοντα διος τὴν μητέρω Γην ποδέξασθαι καὶ ἀνεῖναι τοι φυτον ει διατριβην, παιδι, α ου καὶ Συκέαν πόλιν εἶναι ν ιλιαία. Φερενικος δ ἐποποιος, Ηρακυωτης δῖ γένος ἀπο Συκης της ξίλου πιατρος προσαγορε

μιγέντα μετ' ἄλλων γεννησαι Καρυαν, Βάλανον, Κράνεῶν, ρέαν, Αἴγειρον, Πτελέαν, Ἀμπελον αυκηπι καὶ ταλτας Ἀμαδρυάδας νύμφας καλεῖσθαι καὶ π αυτων πολλῶτων δένδρων προσαγορεύεσθαι. θεν καὶ τον Ἱππώνακτὰ

Σοκην μέλαιναν, αμπέλου κασιγνητην. Σωσίβιος δἰ ὁ λων ἀπολανυς ευρημα Λιονύσου την

213쪽

-κην δια --ό φησι καὶ Λακεδαιμονίους συκέτην Λιο--σον τιμαν Πάοιοι δἐ ως Ἀνδρέσκος ετι ' λαοσθένης ἐστορουσι, μειλίαιο καλεῖσθαι τον διώνυσον δια την του κίνου καρπου παράδοσιν δῶ καὶ πρόσωπον του θεουπαρὰ τοις αξίοις το μεν του Βάκχέως Λιονύσου καλουμένου εἰναι ἀμπέλινον, το ὁ του μειλιχίου συκινον τα

15. μι ὁ πάντων ων καλουμένων ξυλίνων καρπῶν ωφελφώτω ἐστι τοῖς ἀνθρώποις τὰ συκα ἱκαιῶς μό-

τος Ῥυκιος διὰ πολλων ἀποδείκνυσιν ν τω περὶ ἀ- κων σπγραμματι, υτραφη λεγων γίγνεσθαι τὰ νεογνὰ των παιδίων, ἐν τω υλῶ των συκων ει διατρέφοιτο Φερω

κράτης δνη ὁ πεποιηκὼς τους Πέρσας φησὶν - δ' ημῶν συκόν τι Π δια χρόνου νέον ποτι

τύφθαλμῶ τουτω περιμάττομεν--των παιὁίων. ως καὶ ἰαματος υ του τυχόντος των συκων υπαρχόντων.

- των στοριῶν καὶ μέγα ἀγαθόν ησιν ειναι τὰ συκαουτωσὶ λέγων Βασιλεῖ, συ δ' ἐπ ανδρας τοιούτους -- ρασκευάζεαι στρατευεσθαι, οἴ σκυτί- μῖν ἀναξτριδας, σκωτίνην δ την, λην σθητα φορέουσι, σιτέονταί τ' Ἀοσα ἐθέλουσιν, αλλ' ο uουσι, χώρην χοντες ρπριην προς- - οιν διαχρέονται, αλλ' δροποτέουσιν ου

214쪽

συκα χουσι τρώγειν, Ου αλλο υδε Θωθόν. Πολυβιωδ Μεγαλοπολίτης ἐν δωδεκάτη των ἱστοριῶν .i- λιππος φησὶν ὁ Περσεως πατηρ, υτ την υσέαν κατέτρεχεν, πορων τροφῶν τοι στρατιώταις παρα Μαγνη- των , πεὶ σῖτον υ ειχον, συκα λαβε διο καὶ Μυοὐλος κυριευσας τοι Μάγνησιν χαρἰσατο το χωρio Wr των συκων καὶ Ἀνάνιος δ' ὁ αμβοποιος φηλι τις καθείρξαι χρυσον εν δόμοις πολλον καὶ συκα βαιὰ καὶ λ η τρεις ἀνθρώπους, γνοίη χ' οσω τα συκα του χρυσου κρεσσω. 16. οσαυτα του Μάγνου συκολογησαντος ἀννος ὁ εατρος φη. Φιλοτιμος εν τω τριτ περὶ τροφης , I οπαλὰ φησὶ συκα διαφορὰς ἐν ἔχει πλείους προ αλληλα καὶ τοῖς γενεσι και τοι χρόνοις εν ἶς ἔκαστα θνε- ται και ταῖς δυνάμεσιν, ου μην λλὰ καθόλου ειπεῖν τἀτε γρὰ τὰ πεπεμμένα καὶ μὰλιστα αυτῶν διαλύεται ταχέως καὶ κατεργάζεται μαλλον η αλλης πώρα καὶ λοιπῖν τροφον - κωλυε κατεργάζεσθαι δυνάμεις δ' ει' των πρῶν κολλωδεις τε καὶ γλυκεῶας πονιτρώδεις καὶ την διαχώρησιν ἀθρουστέραν καὶ διακεχυμένην Η ΗΠττω καὶ λίαν ἄλυπον παρασκευάζει χυλον δ' ἀλυκον δριμου τὰ εχοντα ἀναδέδωσι μεθ' ἀλων πιπινόμενα διαλBεται μενουν ταχέως, διότι πολλων καὶ μεγάλων ογκων εισενεχθεντω νμ τὰ μικων χρόνον λαγαρά γινόμεθα καθ' υπε, ολ . αδλατον δ'. ην τουτο συμβαίνειν διαμενόντων καὶ μη ταχυ

πινόμενος Α. .

215쪽

γίζεσθαι τροφήν. τὰς δὲ δυνάμεις χει τὰς λεγομένας, την με κροωU - ἄλο- ὰκ του - αν τε καὶ

ὐρύπτειν τὸ Σεφάς την δὸ ληκεῖαν ἐν του στόματι γιν μένη Ορs- - ην 'E diriώρησιν νευ στροφων τε καὶ mPUE καὶ μαλακωτέραν οτι παρασκευάραλόγου προσδέω υδῖν νομίζομεν ἀλλοεοῖται δ' οὐλίων έυ δῶ τὸ δύσπεπωναητῶν , ἀλλ' τι καταπίνομέν τ' ω - λεάναντες καὶ την διέξοδον διότι ταχεῖαν udicii. ρομὸν δ' ἄλοχον ἀναδίδωσι , διότι το ἐν νιτρῶ- ο απόδε θη τὰ συκα εχοντα, λυκώτερον ὁ ποιησει Mἐκ των ἐπιγινομένων οἱ ἐν γαρ αλε τον ἀλυκον, ὁ 'δ οξος καὶ ὁ θύμον τον δριμὐν αυξει χυμόν. o. 'Hρακλείεις ' ο αραντῖνος εν ω ΣυμποσιΨωεἴκωψον ἐπιλαμβάνειν δε μετὰ την των σύκων προ τορὸν Μερμὸν δωρ η πρόν. καὶ τους με λέγοντας

θέρμὸν δεῖν 'επιλαμβανειν, προορῶντας, τοιουτ παρα

κελεqiσθαι, διότι ααὶ τὰς χειρας πως τὸ θερμὸν ρυ- nisi ' διὰ πιθανὸν ψναι καὶ εὐκοιὼ συντόμως αυτ τω6λωμω διδεύεσθαι καὶ - των κτὁ Μ σύκων τὸ θερμὸν διαλίε την συνέχειαν αυτων καὶ ις λεπτομερεις τόμους αγε - ὸ Ἀρὰ συνίστησιν οἷ δ φορὸν λέγοντες προσ7 Fψαι η του φαρον φασι πόματος λη θις τὰ ἐπὶ το στομάχου καλι-- τω βάρει καταφέρεις τὰ γὰρ συκα -

216쪽

ἄστειως διατίθησι τὁ στόμαχον, καυσώδη και ἀτονώτερον αυτὸν ποwυντα διόπερ τινὸς καὶ τον ἄκρατον συνεχῶς προσφερονται μετὰ δἐ ταντα ἐτοίμως και τα ἐν τῆ κοιλία 0 προωθεῖ δει ει πλέονι και ἀθρουστέρω χρησθαι - πόματι μετὰ τυν των σύκων προσφορὰν, σμα του μη πομένειν αυτ εν κοιλία, φέρεσθαι ὁ εις τα κάτω μέρη των -

18. Ἀλλοι δε φασιν τι μη δει συκα προσφερεσθαι μεσημβρίας ' νοσώδη γαρ εἶναι τότε ως καὶ Φερεκράτης ἐν Κραπατάλοις εἴρηκεν Ἀριστοφάνης δ' εν Προαγῶνι κάμνοντα δ' αττόν του θέρους δών ποτε ετρωγ', ἔνα κάμνοι, συκα της μεσημβρίας. καὶ Κυβουλος εν Σφιγγοκαρίωνι h N τον ι σθενουν γὰρ ω βελτιστε συ, φαγουσα πρώην συκα της μεσημβρῶς. κονῶν δ' εν Σειρησιν Ἐὰν δε γ' μῶν συκα τις μεσημβρως τρώγων καθεώδη χλωρὰ, πυρετος ευθεως με τρέχων, ου αξιος τριωβόλου

καθ' υτος πιπεσὼν ἐμεῖν ποιεῖ χολην.

10. ψιλος δ' ὁ α ιος φησι των σύκων εινα τῶμὸν παλὰ λιγοτροφα καὶ κακόχυλα, νέκκριτα δε καὶ ἐπιπολαστικὰ, καὶ σοικονομητότερα δἐ των ξηρῶν. τὰ δἐ προς τω χειμῶνι γινομεν βία πεπαινομεν χείρονα τυγχάνει τὰ δ' ἐν τη ακμῆ-- ωρῶν κρείττονα, ως αν κατὰ φυσιν πεπαινομενα τὰ δ πολ- πὀν ἔχοντα και τὰ σπάνυδρα δ' ειστομαχώτερα ἐν βαρώτερα δέ. τα ἐTραλλιανὰ ναλογεῖ τοις Ῥοδίοις, τῶ δἐ ῖα και τί λαπάντα τουτων εἶναι κακοχυλοτερα Μνησίθεος δ' ὁ Ἀθη-

217쪽

λους τοὐς ἐν αντοι μητε ἀπεπτους μητε σαπρο- μητε κατεξηραμμενον λιαν ὐπο,της ρα Λημήτριος- 4ακήφιος ἐν τα πεντεκαιδεκάτω - ρωικου διακόσμου ἀφωνους φησι γίνεσθαι τους μη συκω εσθίοντας σιάνακrα γουν τον 'Ἀλεξανδρεα τον τάς ιστοριας σψαντα κατ' αρχὰς οντα πενσα καὶ τραγωδόν φησι γενέσθαι καὶ

υποκριτικον καὶ σπον, κτωκαίδεκα σῶν συκων μη γευ- σόμενον. και παροιμίας ει αδ περ συκω λεγομένας τοιάσδε

Συκον μετ' ἰχθυν, σπριον μετὰ κρεα.αυκα φίλ' ὀρνίθεσσι φυτευειν δ' - θελουσι. 20. --. -τα Μνησἐθεος ὁ θηναῖος ν τω περὶ ἐδεστῶν μηλα ελφικὰ καλεῖ Λίφιλος δέ φησι των μηλων τὰ χλωρὰ καὶ μηδεπω πέπονα κακόχυλα ιναι καὶ

κακοστόμαχα επιπολαστικά τε καὶ ρολVς γεννητικὰ νοσοποιά τε καὶ φρίκης παραίτια τῶν ὁ πεπόνων υχυλότεραε μου εἶναι τὰ γλυκε καὶ τεκκριτώτερα, δια το στ ιν ηεχειν, κακαυλότερα δἐ εἶναι τὰ ὀξε καὶ στατικώτερα τὰ ὁ της γλυκυτητος τε να προσλαμβάνοντα δ' ευστομεῖν, δια την ποσην στυφιν ευστομαχώτερα εἶναι δἐ αυτῶν τἀμὸν θερινὰ κακοχυῖ-τερα, τῶ δἐ δινοπωρινὰ εχυλότερα. τὰ ὁ καλούμενα ὀρβικλατα μετὰ στυφεως ηδείας ποντα 81 καὶ γλυκυτητα ευστόμαχα εἰναι τὰ ὁ σπάνι λεγόμενα,

218쪽

προσέτι δἐ πλατάνιο, σπλα ἐν καὶ επικωπα, - ἄ- στόμαχα δέ. τὰ ὁ Μορδιανὰ καλοίμενα γίνεται με κάλλιστα ἐν Ἀπολλωνία τῆ Μοροὶ λεγομενν αναλογεῖ ἐτοις ὀρβικλάτοις τα δἐ κυδώνια, - ενια και στρουθία λεγεται, κοινως απάντων εστ των μηλων - μαχώτερα, καὶ μάλιστα τα πεπονα. λαυκίδης δε φησιν αριστα των

ἀκροδροων εἶναι μηλα πιδώνια, φαυλια, στρουθία Φιλλ τιμος δ' εν - τρίτω - δεκάτω περὶ τροφης ,T μηλα φηα τα με ἐαρινὰ δυσπεπτότερα πολυ των ἀπέων και- - των μων, καὶ τὰ πέπονα των πεπονων. τὰς δἐ δυνάμεις εχει - πρῶν τεμεν οξέα και μηπω πέπονα στρυγοτερας καὶ ποσῶς ξείας χυμόν τε ἀναδίδωσιν εις τ σῶμα τον καλούμενον ξυστικόν. καθόλου τε τὰ μηλωτω δείων δυσπεπτότερα εἶναι, δωτι τὰ ἐν ελάττω - γοντες ηττον, τὰς δ πλείους προσαράμενοι μαλίλον πέττο- μεν ξυστικος ει γίνεται χυμος ερ αυτῶν ὁ λεγόμενος αὐφαξαγόρου, διότι τὰ μη κατεργαζόμενα παροτερους ξειτους χυμούς ἀπεδείχθη ὁ καθόλου τὰ μηλα δυσκατεργα--στερα των ἀπίων καὶ τι τὰ στρυφνὰ μῆλα ετ πα- ροτερους παρασκευάζειν εἰωθεν αυτούς. τὰ δε χειμερινὰ τῶν μηλων τὰ ἐν κυδώνια στρυφνοτερους, τὰ δ στρουθία τσυς τυμοῖς ἐλάττους ἀναδιωσι, και στρονοτερο

219쪽

rπτον; πεττεσθαι τε μαλλον δύναται. ἔκανδρος δ' ὁ μα- τειροῖνος τὰ κυδώνια μηλα στρουθία ν' καλεισθα πνοων. Tλαυκιδης γαρ ἱστορε ἄριστα λεγων των ἀκροδρύων εἶναι μηλα κοδώνια, Aiax, στο-ctis. 21. Κυδωνι-- μηλων μνημονεύει Στησίχορος ν

κα ροδίνους στεφάνους, γειν τε κορωνίδας ουλας.

κάὶ Ἀλκμάν. et M Κάνθαρος ἐν πεῖ δωνίοις μηλοισιν εἶς τὰ τιτθέα καὶ Φιλημων δ' εν Ἀγροίκω τὰ κυδώνια μηλα στρουθῶε καλεῖ Φίλαρχος δ' εν τι ἔκτη των ἱστοριῶ τὰ κυδωνιάφησι μηλα τη νωδία και τὰς των θανασίμων φαρμώκων δυνάμεις ἀπαμβλύνειν το γουν Φαριακον φάρμακον εμβληθέν φησιν ει ρίσκον τι δωδότα ἀπὐ της των μηλων

τουτων συνθέσεως ξίτηλον γενεσθαι, μη τηρησαν την Νανδυναμιν κερασθἐν οὐ και δοθἐν πιεῖν τοῖς ις τουτο ἐνεδρευθεῖσιν ἀπαθεῖς που διατηρησαι. επιγνωσθηναι ' τουτο στερον Γανακρίσεως του τυ φάρμακον πωλη-

σαντος και επιγνόντος το γενόμενο εκ της των μηλων συνθέσεως.

220쪽

22. 'μων δ' ἐν κρητικαῖς Γλώσσαις κοδυμ αλα κα--σθα φησι τα κυδώνια μηλα Πολεμων δ' ἐν πεμπτωτων προς ψαιον ανθους γένος το κολμαλο ειναέ τινας ἱστορεῖν - α δ το στρουθίον μηλον, ταν λεπ,,Μεῖον η κολμαλ- -οΣλόδωρος ὁ καὶ Σωσήιος τοκυδώνιον μηλον ἀκουουσιν. τι ὁ διαφερει το κυδώνιον 82 μηλον του στρουθίου σαφῶς εἶρηκεν ο θεόφραστος εν τωδευτερήτης ἱστορίας διάφορα ὁ μηλα γίνεται ν Σιδουντι,

'Dριον ἷα τε μηλον, - ἀργιλλωδεσιν χθαις. πορφυρεον λαχεὶν νιτρεφεται Σιδόεντι. μνημονεύει δ' ἰυτῶν καὶ κανδρος εν Στεροι μενοις

. ' -τὰ γ' η Σιδόεντος η Πλείστου πωκήπων μηλα ταμὼν χνοάοντα τυπους ἐνεμάσσετο Κάδμου. . - δ' η ψους της Κορίνθου στὶ κώμη Ῥιανος ρηκεν ἐν πρώτη ρακλείας καὶ ὁ πολλόδωρος ὁ Θο- ναῖος εν πεμπτου περι νεῶν καταλόγου. ντίγονος δ' ὁ Καρύστως ἐν Ἀντιπάτρω φησὶν