Athenaeus 1

301쪽

B. πρόσθε τον οπον, - μεθυόντων προσέλὰ νυμῶν, χοας τρεις δέκ' ὀβολων ο χους. 8 Ἱκέσιος δ εν δευτέρω περὶ λης πηλαμυδας κυμα

, εἶναὶ φησι μεγάλα κυβiων ὁ μνημονευε Ποσεiδιππος ν Μεταφερομένω. -υδημος εν ω περὶ ταρίχων τον δελκα- τόν νησιν χθον νομάζεσθαι πὼ Λέλκωνος του ποτωμ- - ουπερ καὶ ἄλiσκεσθαι καὶ ταριχευόμενον εουμ μαχωτατον εἶναι Λωρίων δ' ἐν τω περὶ χθυων οὐ λεπτι- νον λεβίαν νομάζων φησὶ λεγειν τινὰς ς ο αττος εστι τω δελκανω, τον τε κορακῖνον - πολλῶν λέγεσθαι --πέρδην καὶ εἶναι κράτιστον - ε της πιώτιδος λίμνης. θαυμαστους δ ειναι λεγε καὶ τους περὶ δμεγρα άλισκομένους κεστρεῖς, μεθ' ους τους περὶ Σινώπvν, καὶ ταριχευομένους ευστομάχους πάρχειν του ὁ προσαγορεUO- μένους φησὶ μίλλους - μῖν τινῶν καλεῖσθαι ἀγνωτHια, υπο ει τινῶν πλατιστάκους, οντας τους απτοῖς, καθάπερ καὶ το χελλαρίην καὶ γαρ κά τουτον ενα ντα χθὐν πολλῶν νομασιῶν τετυχηκέναι καλεῖσθαι γαρ καὶ βάκχον καὶ νίσκον καὶ χελλαρίην οι,8 ουν μεiζονες αυτῶν ονο- Ῥάζονται πλατίστακοι, οἱ δῖ μέσον ἔχοντες ηλικiαν μυλλοι,

οἱ δῖ βαιά τοῖς μεγέθεσιν ἀγνωτίδια μνημονευε δ τῶν. μύλλων καὶ Ἀριστοφάνης ν λκάσι Σκομβροι, κολίαι, λέβιοι, μυλλοι, σαπέρδαι, θυννίδες.

88. Ἐπὶ τούτοις σιωπησαντος του Λιονυσιοκλεους

302쪽

γραμματικος ερο μαρος 'χλα μην καὶ Ἀτιφάνη ὁ

ποιητης ἐν σκώάων ταρίχων τῶνδε μεμνηται Tάριχος ἀντακαῖον ει τις μέλετ' Γαδειρικον, Βυζαντίας δὲ θυνν ιδος οσμαῖσι χαψε . κά εν ΠαρασὰPTάριχος ἀντακαῖον ἐν μέσωπῖον, λόλευκον, θερμάν. e Nικόστρατός τε ἡ Φιλεταιρος ἐν 'πιτέλλω ' Ἀοζάντιόν τε τεμαχος πιβακχευσάτω Γαδειρικαν θ' ἡπογάστριον παρεισίτω. καὶ προελθὼν , Ἀλλ' πριαμην παρ' ἀνδρος, ω γη καὶ θεοι, ταριχοπώλπι πάνυ καλου τε κἀγαθουτίλτον μεγιστον, ξ ον δραχμης, δυοῖν ὀβολοῖν,4 οὐκ αν καταφάγοιμεν μερον τριῶν κατεσθίοντες, - δώδεκα - μέγεθες γάρ ἐστιν. f ἐπὶ τουτοις ωλπιανος πομπα εις τον Πλούταρχον ενη, Μήποτ' -τις εν- τοις, ω οντος, οὐ παρ' μῖν τοῖς λεξανδρεῖσι κατελεξε Μενδησίους, - οὐδ αν μαμ

νομενος κτων γευσαιτο αν ποτε η των καλων σου μινη-

119ρων η των ταριχηρῶν σιλουρων καὶ ὁ Πλούταρχος, χμὸν μἰνηρος, Ἀφη, τι διαφερε του προκαταλελεγμενου

303쪽

παρα- πυ ο καλος μων Ἀρχεστρατος μέμνηται ἀπομως νόμασεν μἰνηρον ὁ Πάφιος Σώπατρος ἐν Μυ

στάκου θητίω υτως Ἐδόξατ' ἀντακαῖον ον τρεφε μέγας Ἱστρος, Σκύθαισιν μίνηρον ὁονήν. καὶ τον Μενδησιον υτως ὁ αυτὰς καταλεγει Μινδησιός θ' ἄρα ς ἀκρόπαστος ευξανθαῖσιν πτος κεφαλος ἀκτῖσιν πυρός. ταυτα δἐ τα βρώματα τι πολλω δίω εστ των παρὰ σοὶ περισπουδαστων κόττα καὶ λεπιδι ἱ πειραθεντες ἴσασι λεγε υν μῖν καὶ λει καὶ ἀρσενικῶς ο τάριχος λέγεται

παρ Ἀττικοῖς παρὰ γαρ Ἐπιχάρμω οῖδαμεν. 89. O ζητουντα προφθάσας ὁ Μυρτίλος - '

τῖνος ἐν ε 3ιονυσαλεξάνδρω- σαργανίσιν ἄξω ταρίχους Ποντικούς.Πχάτων - κακουμενω Ἐσθ' ατ εχω, -- εστί ταριχους πολέσω. Ἀριστοφάνης Λαιταλευσιν

Oὐκ αἰσχυνουμαι τον τάριχον τουτονὶ

Κράτης θηρίοις

καὶ των ραφα νων φειν χρῆ, ιχθυς τ οπτῶν του τε ταρίχους,

ημῖν δ' αὐχειρας εχεσθαι- ἰδίως δ' ἔσχημάτισται παρ' Ἐρμιππω νυρτοπώλισι

304쪽

Kαὶ τάριχος πίονα Σοφοκλης τ' εν Φινεῖ κρος τάριχος εἰσοραν συπτιος. υποκοριστικῶς δ' ειρηκεν ' ριστοφάνης, Πρηννd Aγόρασόν τι χροὶστονεις ἀγρον ταρίχιον. καὶ Κηφισόδωρος - δμεάδιόν τι φαυλον η ταρίχιον. Φερεκράτης εν υτομόλοις αγον δ' μῶν κάστω λεκιθον εφουσ' η φακηναναμενε καὶ σμικρον ὀπτῶσ ορφανόν ταρίχιον.

καὶ Ἐπίχαρμος δ' ἀρσενικῶς ειρηκεν ὁ τάριχος. μόδοτος δ' ἐν νάτη υτως οἱ τάριχοι επὶ τε πυρὶ κείμενοι παλ-

λοντο καὶ σπαιρον. καὶ αἱ παροιμίαι ὁ κατὰ τ αρρεν λεγουσι

Ῥαὶ τω ταουε τῶδε τοίνυν κοπτεω. καὶ ἐπὶ αιτιατικης Μενανδρος Ἐπιτρεπουσιν

305쪽

εν τοῖς σατίροις εἶναι. μνημονευε δ αυτῶν καὶ περίδης ο ρητωρ. Eu νου ἐτου ταριχοπωλον μεμνηται Ἀντιφάνης ν Κουρίδι ουτως πιθών τε προ τον τεμαχοπώλην περίμενε, παρ' ου φέρειν εἴωθα, καν ουτω τουχηMθυνος, o ἀπολογίζων αυτόθι χρηστόν τι περίμεινον, κελευσον, τεμεῖν. , Φειδ. - δἐ καὶ γαρ υτος ταριχοπώλης Ἀλεξις εν ' - αiσκω καν Σωράκοις ΦεHιππος τερός τις ταριχηγος ξενος.

01. Ἐσθιόντων δ' ημῶν, τάριχος καὶ πολλων ὁρ- μ. εχόντων επὶ το ὶεῖν ὁ ἄφνω φη ἀνατείνας τὰ χεῖρε, ρακλείδης ο αραντῖνος, ανδρες φίλοι, ἐν τω πωγραφομεν Συμποσίω φησὶ μηπτέον συμμετρον τροφην

προ του πίνειν, και μάλιστα τὰς ιβ ισμενα προπαρατι- θεσθαι περιφοράς εκ διαστηματος γαρ εισφερομνας ναυ

306쪽

Mττει τὰ ἀπὸ του ινο προσκαθιζοντα ἡ στρο 'καὶ δηγμῶν αιτια καθιστάμενα. Ανται δέ τινες ταυτ' εἶναι καὶ κακοστόμαχα, θω δη λαχανων καὶ ταρίχων γενη, δηκτικόν τι κεκτημενα, εὐθετεῖν δ τὰ κοΣλώδη καὶ επιστιφοντα βρώματα, ἀγνοουντες τι πολλὰ των τὰς μκρίσεις ποιοέντων υλλους ἐκ των ἐναντίων ευστόμαχα

καθέστηκεν εν οι εστι και το σίσαρον καλουμενον, υμνημονεύει Ἐπίχαρμος εν Ἀγρωστίνω ἐν α καὶ Θαλασσαd καὶ Λιοκλης ἐν πρώτω γιεινῶν, ἀσπάραγος, τευτλον τολακον, το γὰρ μέλαν καθεκτικόν εστιλεκκρίσεων, κόγχαι, σωλυνες, μύες θαλάττιοι, χημαι, κτενοῦς, τάριχος τελειος και η βρωμώδης και ἰχθίων εὐχίλων γε νη προπαρατέ- σθαι δ' ἐστιν φελιμον την λεγομένην Θυλλίδα καὶ τευτλίον, τι ὁ τάριχος, ει ηὰς ορμὰς ει ταντα - μηομοίως των πολυτρόφων ἀπολαυειν τὰς δ αθροους ἐνδα, ποσεις ἐκκλιτέον δυσκλητοι γὰρ ι την πλείονατων πων προσφοράν Μακεδόν/ς δ', ως φησιν τι e no O λυνθιος εν τω περ της Ἀλεξάνδρου καὶ μαι-

στεινος ταφης, ου ηπίσταντο πίνειν ευτάκτως, ἀλλ' - θεως χρῶντο μεγάλαις προπόσεσιν, στε μεθύειν ετ παρακειμενων των πρώτων τραπεζῶν καὶ μη δυνασθαι των

σιτίων ἀπολαυειν.

των θαλασσiων καὶ λιμναέων και ποταμίων γινόμενα εστιν

ὀλιγότροφα, ὀλιγόχυλα, καυσώδη, ευκοῖλια, ρεθιστικὰ ὁρε- ξεως κράτιστα ὁ των ἐν ἀπιόνων κυμα καὶ ραῖα καὶ τὰ τούτοις μοι γε , των ὁ πιόνων τὰ θέννεια καὶ κορδίλη τὰ ὁ παλαιὰ κρείσσονα καὶ δριμύτερα, καὶ μά-

307쪽

λιστα τῶ Βυζάντια το δῖ θύννειον, φησι γίνεται ἐκ τηρμεiρονος πηλαμύδος - τὸ μικρὸν, λογει, κωβίω, ξ

ου γένους εστι καὶ το ραῖον η δ σάρδα προσεοικε τωI21 κολῶ μεγεθει. ὁ δ σκόμβρος κοῖφος καὶ ταχεως αππι-

ρων του στομαχου ο κολία δἐ σκιλλωδεστερος, δηκτικώτερος καὶ κακοχυλότερος, τρόφιμος, κρείσσων αὐχμο- κλανὸς καὶ Ἱσπανὀς, ὁ Σαξιτανὸς λεγόμενος λεπτότερος γαρ καὶ γλυκίτερος. γραβων εὐτρίτω Γεωγραφικῶν προς ταῖς μακλεους φησὶ νήσοις κατὰ Καρχηδόνα την ινην πόλιν εἶναι Σαξιτανίαν, ης καὶ τὰ ταρίχη ἐπωνύμως λέγεσθαι, και ἄλλην Σκομβροαρίαν, Ἀπ τωνάλισκομένων σκόμβρων, ων τ αριστον σκευάζεσθαι b γάρον οι δἐ λεγόμενοι μελανδρύαι, ν και Ἐπίχαρμος μνημονεύει ν υτομολω 'Oδυσσεῖ ουτώς Ποτιφόριμον τὸ τέμαχος η υπομελανδρυῶδες. μέλανδρυς δἐ των μεγίστων θίννων ειδός μιν ως δε φιλος εν τοις περι νομάτων παρίστησι, καὶ στι τα τεμάχη αυτοῖ λιπαρώτερα.

τινἐς λεγουσι, και εστι βαρυ και γλοιῶδες, προσετι δἐ καὶ δύσπεπτον. ὁ ὁ ποτάμιος κορακῖνος, ον πέλτην, ἐς κα-

308쪽

λοωίν, ὁ ἀπ του μίλου ον ι κατὰ την Ἀλεξάνδρειαν ιδίως μίνηρον ὀνομαζουσιν, ποπψελος μεν ἐστι και κώ-

στα κακόχυλος, σαρκω ς, τροφιμος ευπεπτος, τανάδοτος, κατὰ πάνrα του μίλλου κρείσσων τα μεντο των ἰχθύων

καὶ των ταρίχων ω πάντα δυσπεπτα, δυσμαρτα, ἀλ- λον ει τὰ ων λιπαρωτερον καὶ μειζόνων σκληρότερα γαρ μενε καὶ διαψετα γίνεται δ ευστομα μεθ' ίλων σβεσθέντα καὶ ποπτηθεντα παντας ει ρη τους ταρίχους πλυνειν, ἄχρι ἄν ὁ δωρ ἄνοσμον κα γλυκυ γένηται. ὁ δ ὲκ θαλάττης τόμενος τάριχος γλυκύτερος γίνεται, θερμοί τε οι τάριχοι ηδίονες εἰσίν. Μνησίθεος δ' ὁ Ἀθηναῖος εν τω περὶ δεστων - οι λυκοὶ φησὶ καὶ γλυκεῖς χυμοὶ πάντες πάγουσι τὰς κοιλίας ' ι δ'Ἀξεῖς καὶ δριμεῖς λέουσι την υρησιν οι ὁ πικροι ἄλλον μεν εισινουρητικοι, λίουσι δ' αυτῶν νωι και τὰς κοιλίας ' o Mστρυς νοι τὰς εκκρίσεις - Σενοφῶν ὁ ὁ μουσικωτατος εν τ επιπαφομενω γερωνι ν τυραννικω διαβάλλων τὰ

τοιαυτα βρώματά φησι , T γὰρ, εφ ο Ἱέρων, τὰ πολλῶ

τανς μηχανηματα κατανενοηκατε, α παρατίθεται τοις

τυράννοις, ὀξε καὶ δριμε και στρυφνὰ και τὰ τούτων ἀδελφά Πάνυ μεν ουν, φ ο Σιμωνiδης, και πάνυ γε μοι δοκοοντα παρ φύσιν εἶναι ταυτα ἀνθρώπω. υλλο τι

309쪽

των των σοφισμάτων.

94. Ἐπὶ τουτοις λεχθεῖσιν ὁ Κύνουλκος πιεῖν τησε δεκόκταν, δεῖν λεγων αλμυροὐς λόγους γλυκεσιν ἀποκλυζε- σθαι νάμασι προ ον ὁ Οὐλπιανὼς σχετλιάσας καὶ τ φας η χειρι τυ προσκεφάλαιον φη, εχρι πότε βαρβαρίζοντες ου παίεσθε εως αν καταλιπῶν το συμπόσιον οἴχωμαι, πέττειν μῶν - λόγους υ δυνάμενος καὶ ς, Ἐν Ῥώμη τῆ βασιλευουση διατρίβων τα νυν- λῶστ' ἐπιχωρίω κεχρημαι κατὰ την συνηθειαν φων . καὶ γαρ παρὰ τοις ἄρχαίοις ποιηταῖς καὶ συγγραφεουσι τοι σφόδρα ελ- ληνiζουσι εστιν εὐρεῖν καὶ Περσικὰ νόματα κεφενα, δια 22την της χρησεως συνηθειαν, ως οὐ παρασάγγας καὶ τους ἀγγάρους και την σχοῖνον η τον σχοῖνον μετρον δ' ἐστὶ τοιτο ὁδοῖ μεχρι νυν υτ παρὰ πολυλοῖς καλουμενον. μακεδονίζοντάς τ ιδα πολλοῖς των Ἀττικῶν δια την επιμιξίαν βελτιον δ' ην μοι

Gἷμα ταυρειον πιεῖν ὁ Θεμιστοκλεους γαρ θάνατος αἱρετώτερος ' ει σῖ ἐμπεσεῖν ου γαρ α ειποιμι αυρειον δωρ πιεῖν, οπερ υ υκ οἶσθα τί σris. υδ γαρ πίστασαι ὁτι καὶ

παρὰ τοις ἀρίστοις των ποιητῶν και συγγραφεων εἴρηται τινα καὶ φαυλα Κηφισόδωρος γουν ὁ σοκράτους του

310쪽

Ἀντιφάμης δ' εν 'Ἀλκηστιδι φη, τὸ καινουργεῖν φέρον,

oντως ἐκείνως, τουτο γιγνώσκων τε ε καινον ἐγχείρημα, καν τολμηρον,