Athenaeus 1

271쪽

I, Ἐντὶ δ'Ἀστακοὶ κολυβδαιναί τε χως τὰ πόδι' ἔχει ιιικρὰ τὰς χειρας ει μακρας, κάραβος ει τω μα. 65 Ἱδιον δ' στὶ γένος καράβων τε καὶ ἀστακωναλλο, ετ ει καρίδων τον δ' ἀστακον οἱ Ἀττικοὶ δια του, ὀστακον λέγουσι, καθάπερ καὶ σταφίδας Ἐπίχαρμος δῖἐν ζα καὶ θαλασσα φησὶ ,Κἀστακοὶ γαμψώνυχοι. Σπευ- σιππος δὲ ἐν δευτέρω μοίων παραπλησι φησιν ἐναιτων μαλακοστράκων κόρακον, ἀστακον, νύμφην, αρκτον, καρκίνον πάγουρον Λιοκλῆς δ' ὁ Καμμιός φησι , ρῖδες, καρκῶνοι, κάραβοι, ἀστακοι Σ στομα καὶ διουρπικά. ε κολυβδαιναν δ' ειρηκεν Ἐπίχαρμος εν τοι προεκκειμένοις,

ως μεν ἰκανδρος φησι, το θαλασσιον αἰδεῖον, ως δ' ὁ,ρακλείδης ἐν ' Oφαρτυτικω, χν καρῖδα. ριστοτέλης δ' ἐν πέμπτω ζώων μορίων , , Tων μαλακοστράκων ὀχευονται νησὶ0 κάραβοι, ἀστακον, καρῖδες καὶ τὰ τοιαυτα, σπερ καὶ τὼ ὀπισθουρητικὰ των τετραπόδων πευονται ὁ του ρος αρχομένον προς τῆ γη ηδ γαρ πται οχεία

πάντων των τοιουτων ἐνιαχοῖ M, ταν τὰ συκα αρχηται

πεπαίνεσθαι γίνονται δ' ι ἐν κάραβοι ἐν τοι τραχέσι καὶ πετρώδεσιν, οι δ' ἀστακοὶ ἐν τοῖς λείοις, ε δῖ τοις λωδεσιν ηδέτεροι. διὸ καὶ ἐν Ἐλλησπόντω ἐν και περὶ Θάσον ἀσταχοι γίνονται, περὶ ὁ το θειον καὶ τον υ

272쪽

T 241

καραβοι. σὶ δ' οἱ κάραβοι μακρόβιοι πάντες. Θεόφρα-

οτο δ' ἐν τω περι των φωλευόντων του ἀστακους καικαράβους καὶ καρῖδας ἐκδύεσθαι νησι το γηρας. 66 Περι ει των καρίων, τι και πόλις ην Καρίδες περὶ Αν την νησον μορος ἐν π πρώτη ἱστορεῖ, κτίσαι φάσκων αυτην του διασωθεντας ἐκ του επὶ Λευκα- ελυωνος γενομενου κατακλυσμοῖ μετὰ Μάκαρος, και μεχρι νυν τον τοπον καλεῖσθαι Καρίδας ὁ δ -οδαίδαλο ' χέστρατος παραινε τάδε - δέ ποτ' εις Ἱασον αρων πολιν εἰσαφίκηαι, καρῖδ' υμπεθη ληφει, σπανία δε πρίασθαι ἐν δε Μακηδονέα τε και Ἀμβρακία μάλα πολλα εκτεταμενως δ' εἴρηκε καρῖδα πραρῶς ἐν ἐν Καμπυλίωνι ι τε καμπίλαι καρῖδες ξηλλοντο δελφίνων δίκη νν εις σχοινόπλεκτον ἄγγος. καὶ ο υλος ἐν 'Oρθάνη ρῖδα καθηκα κάτω κἀνέσπασ αυθις. 'Ἀναξανδρίδης -κοὐργω ι συμπαiζει καριδαρίοις μετὰ περκιδίων και θριττιδίων, και σταδίοις μετὰ κωθαρίων, και σκινδαρίοις μετὰ κωβι&ων.

273쪽

. ἄγκυρα τ' εστὶν ἄντικρυς του σώματος. ἐν δε Κερκίω Ἐρυθροτερον καρῖδος πτης ' ἀποφανῶ.Nβουλος ιτθαῖς καρῖδάς τε των κυφῶν.

δ φελίων Καλλαίσχρω ρταὶ δ' μου καρῖδες ει ξηρου πέδω.

συνεσταλμενως δ' εἴρηκεν Ε πολις εν ιβὶν ουτως Πληναπαξ ποτ' ἐν Φαίακος φαγον καρίδας.

καὶ νυγοις μων το προσωπον καρίδος μασθλητίνης. 67. Ωνομάσθησαν δἐ καρῖδες απο ου κάρα το πλειστον γαρ μερος του σώματος η κεφαλη ἀπηνεγκατο κωρίδες ει βραχεως νωτικοὶ αναλέγω. παρὰ γὰρ - κάρη γεγονε, δα το μείζονι κεχρησθαι κεφαλῆ. . ουν παράτο γραφη γραφις και βολη βολὶς ουτ καὶ παρὰ το κάρη

274쪽

καρές. ταθείσης μτης παρατελευταίας ἐτάθη καὶ το τέλος, και μοίως λεγεται νηφηφὶς και κρηπὶς καὶ τευθiς. Περὶ δ των στρακοδερμων τούτων ψι2ορ ἐν αφνιος υτ γράφει Tῶν δ οστρακοδερμων καρὶς αστακος, κάραβος, καρκίνος λεων το αττου γένους - διαφέρουσι. μεςων δ εστὶν ὁ λεων του ἀστακου. o M κλὐραβοι και ραναῖοι λέγονται των καρκίνων δ' εἰσὶ σαγκωδέστεροι. ο δε καρκίνος βρορυς και δύσπεπτος , σέ- λο δ' ὁ Ἀδηναῖος εν τω περὶ δεστῶν Κάραβοι φησὶ

και καρκίνοι και καρῖδες και τα μοια, δυσπεπτα ἐν ταυτα των δ' αλλων χsυ- ευπεπτότερα πολλω πρεπειδ αυτοῖς πτῶσθαι μαλλον η gφεσθαι. κουρίδας ὁ τὰς καρῖδας ψηκε Σώφρων ν γυναικείοις υτως Ἱδε καλῶνκomiδων, δε καμμάρων, δε-iλα θῆσαι μὰν ρ ρυ- θρα τ' εντὶ και λειοτριχιωσαι. Ἐπίχαρμος δ' εν α καὶ θαλασσα Κουρίδες τε φοινίκιαι. ἐν δ λγω και -- γέννα δια του εἴρηκεν . φίας τε κωρίδας τε καμπύλας. Σιμωνίδης δῖμννοισι τευθις, κωβιοῖσι κωρίδες. 68. 'Eξης εἰσεκομίσθη ταγηνιπτα πατα περιειλημμένα τω καλουμένω ἐπέπλω ον Φιλεταιρος εν ηρεῖ ἐπίπλοιον εῖρηκεν ει α ἀποβλεφας ανουλκος, θε μῖν,

275쪽

παρ' Ἐπιχάρμω ἐν Βάκχαις , Καὶ ὁ αρτον ἐπικαλυφας

ουτω διεσκευασμενου πατος δίκαιος ει συ απομνημονευσαι, προειργε- - πάλαι, - περὶ των τίων καὶ ποδῶνε τοὐμεν, Ἀλεξις εν ματευ ἡ Φαρμακοπωλη ψηκε. πῶσα δ' η ἐκλογη χρησιμ οουσα εις πολλά- ἐπεὶ τὰ νουνι δι μνημης ου κρατεῖς, αυτος εγὼ διεξελεύσομαι φησι δ'ουτως ὁ κωμικος Πρῶτον ἐν στρεια παρὰ ηρεῖ τινιέων γεροντι φυκι ημφιεσμένα - ελαβον χίνους τ ειαι γαρ προοίμιον

δείπνου χαριεντως ταμ πεπρυτανδυμενου.

5 τούτων δ' ἀπολυθεις, αειμενων χθυδδενsuκρῶν, τρεμόντων, δίει τι πώύεται, θαρρεῖν κελεύσας ἔνεκ' εμ ταυτὼ ιδ εν νησας ἀδικήσειν, ἐπριάμην γλαυκον μεγαν. επειτα νάρκην λαβον, ἐν μωμενος

276쪽

οιμώξεται γαρ νη Λι Ἀλλ' γὼ σοφῶς

20 ταυτ οικονομήσω καὶ γλαφυρῶς καὶ πωκίλως ουτω ποιῶ γαρ τουτον αὐτος, ῶστε τους δειπνουντας ει τὰ λοπάδι εμβάλλειν ποιῶ ενωτε τους δόντας πωτης δονζς. τὰς σκευασίας πάντων δε καὶ τὰς σκευάσεις

25 τουτων τοιμος ιν δεικνvειν, λέγειν, προῖκα προδιδάσκειν, αν θελη τις μανθάνειν. 70. Ora ' θος λεπίπλω περικαλυπτεσθαι τα πα-

τια - σανδρος ο ελφος - πομνημασί φησι Μετάπιμεα την ταίραν ς ε τοι κεκαλυμμένοις πατέοις μυτὴ πνευμονων λαβε, καὶ ς περιελουσα στεα εἰδεν, ἀνε-

αγεν

277쪽

λόλωλα, πεπλων μ' λεσαν περιπτυχαί- μήποτε ὁ κά Κρώβυλος ο κωμωδιοποιος αἰσχυνόυενον, εἶπε τὼ τοιουτον παρ, σπερ καὶ An5ς, ἐν Φευδυπο

λιμαίω λέγων ουτως πλεκτάνην στιφραν σφόδρ' ἐν τουτοις τέ που αἰσχυνόμενον παρ καπρίσκου σκατοφάγου.ηπάτιον δ' εἴρηκεν ριστοφάνης ἐν αγηνισταῖς καὶ Ῥυκαῖος ἐν Παλαίστρ Ευβουλός τ' ἐν ευκαλίωνι δασυντέον ὁ λέγοντας το παρ καὶ γαλη συναλοιφη ἐστι παρ χιλόχω λα δασέος. φησὶ γαρXολ γαρ υκ χερ ἐφ' πατι. 108εστι δἐ καὶ χθές τις πατος καλούμενος, ο νησιν λαυτος υβουλος ἐν άκωσιν v εχειν χουν

χολην ἔχειν, ς δ' ηπάτω μοι δεθου. ἐγὼ δέ γ' ιμὶ των μελαμπυγων ζl. ,γησανδρος δ' ἐν πομνημασιν ἐν ταῖς κεφαλαῖς φησιτον πατον δύο λίθους ἔχειν ν ἐν-πη καὶ τω χρώματι ραπλησίους τοις στρεiοις τω ὁ σχηματι ρομβοειδεῖς. 71. αγηνιστων δ' ἰχθύων μνημονεύει λεξις ἐν η- μητρίω, καθάπερ καν τω προκειμένω δράματι. Em vλος

Eunus. παρ καὶ πρίσκους καταφαγου Ρv. παρ καὶ καπρίσκους κατα-

278쪽

τριβαλMπανόθρεπτα μειρακίλλια, ὁμου τευθὶς και φαληρις ἡ κόρη σπλάγχνοισιν ἀρνείοισι συμφυμιγμί πηδα, χορείει, πῶλος ως πω γου. ιπὶς δ' ἐγείρει φύλακας φαίστου κύνας,

θερμῆ παροξύνουσα τηγάνου πνοῆροσμὴ ὁ προς μυκτῆρας ρεθισμένη

ταιρος εὐ-τυλλω φησὶν ουποτ απιθις σηπίαν απ τηγάνου τολμησαιμι φαγειν μονος.

μήμων δ' ἐν Φιλίννη καὶ γόνον ἐκ ταγήνου σθίοντας

ποιεῖ εν τούτοις μάλα ταχεως -των πρίω - πουλυπουν,

καὶ δος καταφαγεῖν καπὰ τηγάνου γόνον. T2. Ἐπι τούτοις υχ ἡσθεὶς ὁ υλπιανὰς ἀνιαθεις

279쪽

ἰαμβεῖα ειπών ' Ω εο νεναυάγηκεν ἐπὶ του τηγάνου

θεοῖσι εχθρος ψρτίλος γοτι γαρ οὐδὸν τούτων πριάμενός ποτε φαγεν εὐοιδα των τινος οἰκετων πτου ειποντος μοι ποτε - ἐκ Πορνοβ

σκολν ολ- ἰαμβεῖα τάδε Ιἰρεφε με Θετταλός τις ἄνθρωπος αμοῦ πλουτων, φιλάργυρος ὁ κἀλιτήριος,οφοφάγος, φωνῶ δἐ μέχρι τριωβόλου.

τίδος χντιφάνους τάδε Παις ων μετ' αδε ζ εις Ἀθηνας νθαδε ἀφικόμην ἀχθεὶς πό τινος εμπόρου, Σόρος το γένος ων περιτυχὼν δ' μῖν δὲ

κηρυττομένοις βολοστάτης ν ἐπρίατο, ανθρωπος ανυπέρβλητος ει πονηριαν, τοιοῖτος οἷος μηδἐν ις την οἰκίαν μηδ' ων ὁ Πυθαγόρας κεῖνος σοιεν ὁ τρισμακαρίτης εισφερειν, ξ θυμου. V3 χτι του υλπιανου τοιαῖτα τινα παίζοντος Κύνουλκος ἀνεκραγεν, Ἀρτου δεῖ, καὶ ου του Μεσσαπίων βασιλεως λεγω των ε δεπυγία, περὶ ου καὶ σύγγραμμα εστι IIDλῬωνι μνημονεύει δ' αυτο καὶ Θουκυδδης εὐεμόμη

φιλίαν.

280쪽

ματι Σικελία δια τουτωνios Mκεῖθεν εις την ταλίαν ἀνεμ νοτωδιεβάλομεν το πέλαγος, Μεσσαπίους'

υρτο δ αναλαβὼν ἐξένισεν ξένος ει χαρίεις ην ἐκεῖ μέγας

και λαμπρός. - τούτου - του Ἀρτο ὁ νυν καιρὁ ην, ἀλλα των - ρημόνων πο της Σιτον καλουμενης ἡ μητρος καὶ μαλίδος ουτως γαρ η θεος παρὰ Συρακοσίοις τιμαται, ως -τος Πολέμων ἱστορει ἐν τῶ περὶ του Μορυχου ἐν ει τω πρωτω των προς ψαιον ἐν Σκώλω φησὶ τω οι- τιακω Μεγαλάρτου καὶ Μεγαλομάζου γάλματα ἱδρυσθαι. ἐπε δε ηδ αρτοι εἰσεκομίζοντο και ληθος ἐπ αιτοῖς παντοδαπῶν βρωμάτων, ἀποβλέψας ει αυτ εφη

ἱστῶσι παγίδας οἱ ταλαίπωροι βροτοί, φησιν υλεξις ἐν ν ει το φρέαρ. μεῖς - ειπωμέν τι

και περ αρτων.

74 Προφθάσας δ αυτον ο Ποντιανος φη, ρέφων ο Ἀλέξανδρας ἐν τοις φυτικοῖς ἐπιγραφομένοις αρτων ἐκτίθεται γένη, ε τι κἀγὼ μέμνημαι, ζυμίτην, ἄζυμον, σεμιδαλιτην, χονδρίτην, συγκομιστόν - τουων δ' εἶναί φησι και διαχωρητικώτερον του καθαρου - τον ἐξ ὀλο-